Έχουν νόημα τα Full Length το 2017;

Γειά χαρά. Το ερώτημα του τίτλου με ταλανίζει εδώ και πολύ καιρό (με άλλες ημερομηνίες αντί του 2017). Εξηγώ: Λατρεύω τα Full Length. Πιάνω το τί θέλει να μου πεί ο συνθέτης, το κατά πόσο -πιστεύω- ότι προσπάθησε να μου το πεί, το κατα πόσο κατάλαβα τι ήθελε να μου πει. Τα ακούω στη δουλειά, στο αμάξι, σπίτι.

Άλλα δεν είμαι αντικειμενικό δείγμα ακροατή. Παίζω μουσική πολλά χρόνια, ακουώ ακόμη περισσότερα. Και έχω άλλη μια έτοιμη ηχογράφηση που δε ξέρω τι νόημα έχει να βγεί σαν audio. Είμαστε στο 2017, και μπορεί να μην έχουμε lear jets αλλά έχουμε ΤΟΝΟΥΣ βίντεο, documentaries, short movies, κινούμενα (digital) εξώφυλλα. Έχουμε τρόπους να δείξουμε ότι όχι μόνο δουλέψαμε, αλλά διψάσαμε για δημιουργία.

Κατ'εμέ, καλύτερα να βγάλω 4 κομμάτια με βίντεο (τουλάχιστον) παρά 10 audio που θα τα ακούσουν φίλοι και γνωστοί, κυρίως. Υπάρχουν βιντεολήπτες/animators που θέλουν μουσική, υπάρχουν μουσικοί που ψάχνουν βιντεολήπτες, μπατζετ δεν υπάρχει, αλλά όπου υπάρχει θέληση και λίγη τιμιότητα από τα 10 πράγματα που θέλουμε γίνονται έστω τα 2.

Αυτές είναι οι σκέψεις μου. Και ερωτώ. Βρίσκετε νόημα στα Full Length το 2017;

Εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα και ωραία διατυπωμένο, καλωσόρισες Rhino.

Η αναπαραγωγή μουσικής πέρασε δεκαετίες προσπαθώντας να στριμωχτεί σε φορμάτ που την περιόριζαν, και γι' αυτό ήταν σταθερή επιδίωξη κάθε νέο φορμάτ αναπαραγωγής να είναι όχι μόνο πιστότερο αλλά και μεγαλύτερο σε χωρητικότητα. Κάναμε όλη τη διαδρομή από το τοσοδούλικο 45άρι στο αχανές και άϋλο cloud... αλλά η όρεξή μας και η διάθεση για προσεκτική, εις βάθος ακρόαση έχει μάλλον ακολουθήσει αντίστροφη πορεία.

Πέραν αυτών όμως... αρκεί το audio; Ίσως όχι. Ίσως όχι πάντα. Θεωρώ σχεδόν αυτονόητο ότι δε μιλάμε για video clip με τη στενή (και απολιθωμένη) έννοια, άρα θες να προβάλεις ένα στόρι, κάτι που να αξίζει να φτάσει στο δέκτη. Υπάρχει πάντα τόσο ενδιαφέρον παρασκήνιο που να αξίζει τον κόπο όλο αυτό όμως; Προσωπικά δεν είμαι καθόλου βέβαιος.

Πιο συνοπτικά, το έχω σκεφτεί και εγώ και νομίζω ότι το πάντρεμα audio και video μπορεί να γίνει με τρόπο υπέροχο, αλλά για κάτι τέτοιο δεν αρκεί να έχεις καλή μουσική για πούλημα... θες και άλλα πολλά.

Το ερώτημα περί full length δεν το βλέπω ως κάτι άρρηκτα συνδεδεμένο με το οπτικό κομμάτι, εκτός κι αν το σκέφτεσαι budget - wise. Ε τότε, βγάζεις χαρτί και μολύβι και αποφασίζεις τί θα ήταν καλύτερο για το project σου. Λίγα tracks με video, ή πολλά όπως παλιά; Η φύση και το ύφος του εκάστοτε project αποτελούν το πρώτο και το τελευταίο κριτήριο.

Θεωρώ σχεδόν αυτονόητο ότι δε μιλάμε για video clip με τη στενή (και απολιθωμένη) έννοια, άρα θες να προβάλεις ένα στόρι, κάτι που να αξίζει να φτάσει στο δέκτη.

Αυτό. Αυτό ακριβώς. Με άλλα λόγια: Πόσο ωραίο θα ήταν ένα καλό σενάριο να συνοδευόταν απο μία ωραία μουσική επένδυση (πράγμα αρκετά σύνηθες) αλλά και το αντίθετο: Κάθε ωραία μουσική ιδέα να συνοδεύεται από ένα αντίστοιχο κλιπάκι. Χωρίς απαραίτητα σενάριο Nolan ή σκηνοθεσία Scorcesse. Λέμε συχνά ότι είμαστε στην εποχή της πληροφορίας και των πολυμέσων, αλλά αντί να το εκμεταλλευτούμε και να προσφέρουμε πολυμέσα, μένουμε στη μονοδιάστατη (τεχνικά τουλάχιστον) μουσική.

Πιο συνοπτικά, το έχω σκεφτεί και εγώ και νομίζω ότι το πάντρεμα audio και video μπορεί να γίνει με τρόπο υπέροχο, αλλά για κάτι τέτοιο δεν αρκεί να έχεις καλή μουσική για πούλημα... θες και άλλα πολλά.

Το ερώτημα περί full length δεν το βλέπω ως κάτι άρρηκτα συνδεδεμένο με το οπτικό κομμάτι, εκτός κι αν το σκέφτεσαι budget - wise. Ε τότε, βγάζεις χαρτί και μολύβι και αποφασίζεις τί θα ήταν καλύτερο για το project σου. Λίγα tracks με video, ή πολλά όπως παλιά; Η φύση και το ύφος του εκάστοτε project αποτελούν το πρώτο και το τελευταίο κριτήριο.

Θα συμφωνήσω 100% στο τελευταίο, καθότι είμαι στη φάση του ζυγίσματος, και όπως είπα, γέρνω στο "λίγα και καλά". Όσον αφορά την πώληση τώρα, ευτυχώς ή δυστυχώς δεν ειμαι επαγγελματίας μουσικός, έχω αποδεχτεί ότι είμαι ερασιτέχνης (με την ετοιμολογική έννοια) και ότι θα βάζω ασταμάτητα λεφτά σε αυτό που κάνω χωρίς να περιμένω τίποτα πίσω. Οπότε έχω τη χαρά του να μην αγχώνομαι σχετικά με το πώς θα βγεί προς τα έξω ή πως θα πουλήσει. Για όσους όμως έχουν μπεί στη διαδικασία να ζούνε από αυτό όμως, υποθέτω θα όφειλαν να έχουν σκεφτεί (τουλάχιστον) και να έιχαν πράξει εδώ και μια 10ετία.

Επίσης , από το είδος της μουσικής, εξαρτάται και το αν θέλω να τη δω οπτικοποιημένη.

Καταλαβαίνω τι λες αλλά πραγματικά δε μπορώ να σκεφτώ κάποιο οπτικοακουστικό δημιούργημα που παρακολούθησα και σκέφτηκα "Καλύτερα να ήταν μόνο μουσική". Δε μιλάω βέβαια για την περίπτωση που πχ μια χάλια ταινία έχει ωραία επένδυση.

Το ότι το βίντεο είναι για αισθητικό εξορκισμό δεν πιστεύω ότι αποδεικνύει κάτι. Αν το ίδιο τραγούδι είχε καλύτερη απόδοση σε εικόνα πιστεύω θα το πήγαινε ακόμα ψηλότερα. Δε γνωρίζω κατά πόσο συνθέτεις ο ίδιος μουσική, αλλά έχει τύχει για κάτι που έγραψες να πεις ότι δε θέλεις με τίποτα να έχει βίντεο; Δε μου έχει τύχει ποτέ, γι'αυτό ρωτάω.

Ο Shostakovich τυχαίνει και είναι η αδυναμία μου! Πάντως πιστέυω οτι ακριβώς επειδή τον προηγούμενο αιώνα ήταν αδύνατο να υπάρξει εύκολο οπτικό υλικό ήταν μάλλον κίνητρο για να συνθέτουν μουσική που συνόδεψε ακόμα και επαναστάσεις (βλ. Shostakovich/Prokofiev/Stravinsky κλπ).

Έτσι κ αλλιώς οι τωρινοί σίγουρα δεν είμαστε στα επίπεδα των προαναφερθέντων!