Ελευθερία στο κόκκινο

Σίγουρα είναι αρκετοί αυτοί που απολαμβάνουν την “ελευθερία” στους δρόμους της Αθήνας. Και σίγουρα κάθε μέρα αυξάνονται. Ο ένας στους τέσσερις πλέον περνάει κόκκινο, ο ένας στους δύο δεν ανάβει φλας. Το καταλαβαίνεις κι όταν οδηγείς στα τούνελ της Αττικής οδού, όπου ο ένας στους τέσσερις μόνο ανάβει τα φώτα του ακολουθώντας την σηματοδότηση, κάτι που δεν ίσχυε τα πρώτα χρόνια που άνοιξε η οδός.

Η “ελευθερία” αυτή είναι υπέρτατη στα δίτροχα. Εκεί ο ένας στους δύο περνάει κόκκινο, πολλοί ανεβαίνουν ανάποδα σε μονόδρομους αντίθετης κατεύθυνσης, κανείς δεν σέβεται τις διαβάσεις πεζών, κανείς δεν χρησιμοποιεί φλας, κανείς δεν καταλαβαίνει πως χρησιμοποιεί την διαχωριστική γραμμή μεταξύ λωρίδων σαν παραχώρηση “ποιητική αδεία” από τους υπολοίπους. Μέχρι στον Άρειο Πάγο χρειάστηκε να φτάσει μια συμπολίτης μας για να πειστεί πως είναι παράνομο και το κάνει εις βάρος των υπολοίπων.

Εις βάρος των υπολοίπων;

Μα φυσικά. Ο νόμος λέει να μην τα κάνουμε αυτά. O K.O.K. δηλαδή που διαβάσαμε και εξεταστήκαμε σε αυτόν.

Και τι είναι ο νόμος; Μια συμφωνία μεταξύ ενηλίκων ώστε να μην πατάει ο ένας τον κάλο του άλλου. Και κυρίως να μην σκοτωνόμαστε μεταξύ μας.

Εδώ βέβαια δεν το βλέπουμε έτσι. Έχουμε δημοκρατία βλέπεις!

Οχι στην καταπίεση και ελευθερία στην κρίση. Κρίνει ο καθένας μας τι είναι σωστό κατα περίπτωση. Αυτό μάλλον κάτι άλλο μου θυμίζει… Ευνομούμενη δημοκρατία πάντως όχι.

Η εφαρμογή των νόμων δεν είναι φασισμός. Πρόληψη για να μην αλληλοσκοτωνόμαστε είναι.

Η επιβολή τους στον δρόμο… επιβάλλεται. Δείτε το σαν ΠΡΟΛΗΨΗ και όχι σαν καταπίεση απο τους... “Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι”.

Και ενω υπάρχει πολυνομία αφού η βουλή (νομοθετική εξουσία) είναι το αγαπημένο μας χόμπι, η επιβολή τους απο την εκτελεστική εξουσία απλά δεν υπάρχει στην χώρα μας. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια η “ελευθερία” αυτή είναι στο ζενιθ της.

Υπάρχει Τροχαία θα μου πεις. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;

Για αυτό κι εγώ, δικυκλιστής 40 χρόνια τώρα, αναγκάστηκα δυστυχώς να  αποχωριστώ την μηχανή μου φέτος. Με πόνεσε πολύ. Κι ακόμα δεν το κατάπια. Φοβάμαι να κυκλοφορώ στην Αθήνα. Κάθε φορά που έκανα το Κυψέλη - Βριλήσσια μετρούσα πόσες φορές γλίτωνα το ατύχημα. Τουλάχιστον 2-3! Ε... που θα πάει... Δεν θα είμαι πάντα τυχερός. Αστο λοιπόν και απολάμβανε το MotoGP σου απο μακριά, είπα.

Και μήπως έχετε την εντύπωση πως αυτή η συμπεριφορά στους δρόμους δεν είναι ενδεικτική της κοινωνίας μας σε όλα τα επίπεδα; Μήπως κάποιοι διατηρείτε ψευδαισθήσεις πως αυτή η ζούγκλα δεν ισχύει και σε κάθε πάρε - δώσε μεταξύ των πολιτών αυτής της χώρας; Μα φυσικά ισχύει. Σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας!

Πάρτε ένα αεροπλάνο και ταξιδέψτε. Η διαδρομή απο το αεροδρόμιο μέχρι το ξενοδοχείο θα σας πει τι ισχύει εκεί. Θα σας πει τι ισχύει απο τους δρόμους μέχρι ακόμα και μέσα στα υπουργεία της χώρας που επισκέπτεστε. Δοκιμάστε μια Νορβηγία, Γερμανία π.χ. και στο καπάκι πίσω Ελλάδα. Και μετά ένα Πακιστάν. Θα καταλάβετε πολλά. Και θα δείτε πως όσο υψηλότερο το κοινωνικοπολιτικό και βιωτικό επίπεδο, τόσο πιο νομοταγείς είναι οι οδηγοί και ασφαλείς οι δρόμοι.

Αυτό που μου δίνει δύναμη πάντως είναι όλοι αυτοί οι υπόλοιποι που αντιστέκονται στα ζωώδη ένστικτα όσων επιβάλουν την βολή τους εις βάρος μας, απολαμβάνοντας αυτές τις “ελευθερίες”.

Ο ένας στους τέσσερις περνάει κόκκινο ή προσπερνάει την σειρά προτεραιότητας στην ουρά που περιμένουν οι άλλοι. Κάτι που σημαίνει πως οι άλλοι τρείς σέβονται και τηρούν τα συμφωνημένα. Κάτι που μου λέει πως σαν λαός, παρά την έλλειψη της κοινωνικής ευθύνης απο την εκτελεστική εξουσία έχουμε φιλότιμο στην πλειονότητα. Μπράβο μας.

Το θέμα είναι πόσο θα αντέξουν  αυτοί που περιμένουν στην ουρά χωρίς να παρασυρθούν κι αυτοί αγανακτισμένοι. Γιατί εγώ παρατηρώ πως όσο πάει ο καιρός, περνάω όλο και περισσότερο χρόνο στην ασφάλεια του σπιτιού μου.

Δεν οδηγώ ΠΟΤΕ σε πόλη, εδώ και ΠΟΛΛΑ χρόνια.

Μόνο από πόλη σε πόλη , ήτοι από κλειστό γκαράζ σε κλειστό γκαραζ, και ώρες που δεν έχει κίνηση.

Αν θέλω να χαρώ την «Αυτοκίνηση»  (που την χαίρομαι-μου αρέσει πολύ-καλά την μηχανή την παράτησα εδώ και χρόνια, είμαι πολύ πολύτιμος για να με σκοτώσει ένας τσόγλανος) μονο σε ελεγχόμενες διαδρομές και ελεγχόμενες ώρες.

Σε πόλεις μόνο με μέσα μαζικής μεταφοράς ή taxi ή πόδια.

Θα πρέπει να είσαι τρελός να οδηγείς μηχανή γενικότερα στην Αττικη

νομιζω οτι εχω ανεβασει ξανα παρομοιες φωτογραφιες. Κατα τη γνωμη μου δεν χρειαζεται να πει κανεις τιποτε περισσοτερο για την ελλαδα του 21ου αιωνα, για το ποιος φταιει, για το προς τα που πηγαινουμε και για το τι μας ταιριαζει ως κοινωνια..