Εμπνευση

Βασικα,ξερεις με το στανιο,δεν γινεται τιποτα. :P :P

I beg to differ dear σκουλήκη (ξέρεις εσύ...  :P :P :P :P :P)

 

Λοιπόν, εγώ είμαι μεγάλος οπαδός του "ΔΟΥΛΕΙΑ, ΓΝΩΣΗ, ΙΔΡΩΤΑΣ, ΤΥΧΗ και άντε και ελάχιστο ταλέντο".

 

Ναι, παίζει ρόλο η έμπνευση για να βγει το αριστούργημα (αλλιώς όλα αριστουργήματα θα ήταν), αλλα να πω την αλήθεια γράφω χωρίς να την περιμένω στη γωνία (την έμπνευση).

 

Στο κάτω, κάτω, αυτή τη δουλειά κάνει η εμπειρία και η τεχνική. Σου δίνει τα εργαλία να ΔΟΥΛΕΨΕΙΣ πάνω σε κάτι. Καί άντε να πεις ότι μία μελωδία είναι έμπνευση, το υπόλοιπο θέλει δουλειά και στρωσίδη, αλλιώς... απλά δεν "το δουλεύεις".

 

Και υπάρχουν συνθέτες που δουλεύουν το 8ωρό τους... Philip Glass, Morricone, etc...

Θα συμφωνήσω με vartanis και playloud.                      (Πόσο μπροστά είμαι? ;D )

 

Σαφώς και το μουσικό "στόλισμα" η ενορχήστρωση ή η τελική διάρθρωση είναι προϊόν δουλειάς ή/και γνώσης αλλά η κεντρική ιδέα στις κομματάρες είναι απόρροια ειδικών στιγμών στο μυαλό του συνθέτη ή/και τύχης.

 

Πάντως, νομίζω έτσι είναι οι πνευματικές δουλειές γενικώς. Χρειάζεται δουλειά για να υλοποιηθεί η καινούρια υπερφανταστική ιδέα μας αλλά το τι γίνεται και "κατεβαίνει" αυτή η ιδέα.... ακόμα δεν το έχω καταλάβει.  :)

 

Αλλο να γραφεις γιατι πρεπει να γραφεις και αλλο γραφω γιατι εχω εμπνευση.

Δεκτόν, αλλα να σημειωθεί ότι τα "μεγαλύτερα" "αριστουργήματα" γενικώς τύπου και είδους, δεν ήταν μια δουλειά 3 λεπτών και έμπνευσης, αλλα δουλειάς. Είτε μιλάμε για κλασσική μουσικη (και αυτά περι του Μότσαρτ που συνέθεσε μια συμφωνία σε 5 λεπτά είναι μάλλον μύθος), είτε μιλάμε για κάποιο ροκ συγκρότημα, είτε μιλάμε για τον Χατζιδάκη, όταν έπρεπε να γράψουν έγραψαν, και αυτά που βγήκαν, μπορεί να ήταν και αριστουργήματα.

 

Σάμπως όλοι οι συνθέτες δεν έχουν deadlines να προλάβουν; Σάμπως ο Bach δεν έγραψε 1000ες έργα (οκ, πάνω απο 1000 πάντως!  ;D), σάμπως όλα τα ροκ συγκροτήματα δεν έχουν συμβόλαια και εταιρίες που τους κυνηγούν να παραδόσουν;

 

Για να φτάσει κάτι να γίνει αριστούργημα ΣΙΓΟΥΡΑ θέλει τεράστια δουλειά (είτε είναι να κάτσεις να γράψεις 80 σελ. παρτιτούρα, είτε να κάτσεις στο στούντιο μια βδομάδα για ένα κομμάτι, είτε να παίζεις στο πιάνο ένα μήνα), αλλα βέβαια δεν αντιλέγω ότι το ταλέντο, ή η έμπνευση είναι ανύπαρκτα.

 

Απλά ότι δεν είναι απαραίτητα για την δημιουργία.

 

_________________

 

Και για να απαντήσω το αρχικό ερώτημα γιατι το πήγα αλλού:

 

Εξαρτάται γιατι και για ποιόν γράφω (δε γράφω πλέον για τον εαυτό μου).

 

1. Η έμπνευση μπορεί να έρθει απο concept art, tech demo, temp tracks, κλπ, σε κάποιο παιχνίδι Η/Υ.

2. Μπορεί να έρθει στην μορφή κάποιας κουβέντας με έναν διευθυντή ορχήστρας που έχει παραγγείλει ένα έργο (το τι θα παιχτεί πριν και μετά, τι δυνατότητες έχει η ορχήστρα κλπ).

3. Μπορεί να είναι κάτι εξωμουσικό καθαρά (πχ, ένα ψευδο-ερώτημα του Αριστοτέλη, ή κάποιο βιβλίο)

4. Μπορεί να είναι κάτι που άκουσα στην ΤV ή στο ραδιόφωνο (έτσι, όλοι μας κλέβουμε, το παραδέχομαι!).

 

Όπως διαβάζετε, οι περισσότερες πιθανότητες πάνε εκτός μουσικής ιδέας. Δε ψάχνω την έμπνευση σε μία μελωδία, ή αρμονία κλπ. Ψάχνω να βρω τον λόγο για να γράψω. Το λόγο ύπαρξης του κομματίου. Και τα άλλα πέφτουν στη θέση τους τελικά.

 

Τώρα, συγνώμη για το λίγο ψώνιο κλπ, απλά να δώσε ένα παράδειγμα (και συγνώμη που είναι "κλασσική" μουσική).

 

Κάποια στιγμή έμαθα για τη σημασία της χρυσής τομής στη μουσική. Και μου μπήκε να γράψω κάτι που να έχει τη χρυσή τομή μέσα. (έμπνευση μάλλον). Το βασάνιζα αρκετό καιρό και όταν, κάποιο βράδυ, ήμουν με την κοπελία μου (πλέον γυναίκα μου), σε κάποιο Λιβανέζικο (λεπτομέριες εεε), την είδα να καπνίζει (όχι πλέον), και σκέφτηκα κάτι. Συνδίασα κάποιες σκέψεις, με βοήθησε και η εικόνα του τσιγάρου και σκέφτηκα την φόρμα (αρχιτεκτωνική αν θέλετε), πάνω στην οποία θα γράψω το κομμάτι μου. (<-η έμπνευση τελειώνει εδώ, πιστεύω). Το υπόλοιπο, που είναι το "πραγματικό" μέρος της σύνθεσης έλαβε μέρος πολύ γρήγορα (αν και μεγάλο κομμάτι, 11 λεπτών), και πολύ "ανώδυνα", χωρίς πολύ κόπο. Και χωρίς προσπάθεια, ή κάποια ιδιαίτερη έμπνευση. Υπάρχει μελωδία, υπάρχει μουσική, δεν είναι εντελώς "κουφό" το κομμάτι. Αλλά όποιος το εξετάζει, ή το αναλύει, δεν αναφέρετε στο κομμάτι για τη μουσική του, αλλα για τις ιδέες που οδήγησαν τη μουσική να είναι έτσι όπως είναι.

 

Μου φαίνεται ότι το μπέρδεψα πολύ και φυσικά είναι υποκειμενικά τα πράγματα, αλλα τέλος πάντων, ας είναι να είναι ενδιαφέρον για κάποιους το παραπάνω.