kwstas79

Πριν φύγω για τα ξένα, την είχα δει σώγαμπρος για λίγα χρόνια έμενα στο πατρικό της συζύγου στα ιστορικά Ψαχνά, το μέρος που φημίζεται παγκοσμίως για τους καλούς του ανθρώπους. Πέρα από την πλάκα, είναι χλιδή να έχεις την θάλασσα στο τέταρτο και τα βουνά στο μισάωρο από το σπίτι σου, μου λείπει πάρα πολύ η όλη φάση... Η πλάκα είναι πως ανάλογη φάση είναι και το πατρικό μου, απλά από την άλλη μεριά (βοιωτία).

Χαλαρά η αγαπημένη μου κάρτα εποχής, ήμουν πτωχός το '99 μα την πήρα και δεν το μετάνοιωσα ποτές. Το συνοδευτικό software που έδινε η creative σε cd ήτο για αρχόντους.

Για να γίνεις επαγγελματίας τεμπέλης πρέπει να ρίνεις πολύ δουλειά πρώτα φίλος. Αλλά μετά, θα κάααααθεσαι...

Να φτιάξουμε και καμιά ΜΚΟ τότε, να τα τσιμπάμε και από την Ευρώπη, γιατί να δουλεύουμε δηλαδής, τίποτα κορόιδα είμεθα;

Καλά, εγώ να δεις τι βρίσκω λόγω δουλειάς. Πριν λίγους μήνες διαλύσανε ένα μινι μουσείο πληροφορικής και έτυχε να ήμουν εκεί. Άνοιξα μια τεράστια αγκαλιά και βούτηξα πράμα τυφλά, τα περισσότερα κομμάτια από αρχαίους βιομηχανικούς υπολογιστές, αλλά και 2 πεντιουμ 1 λαπτοπ, ένα τρελό τρανσφόρμερς σταθερό πισι με οθόνη της ζιμενς που γίνεται βαλιτσάκι για να το μεταφέρεις και χίλιες άλλες μαλακίες που κανείς πραγματικά δεν έχει τον χρόνο να κάτσει να ασχοληθεί και τι στο διάλο τα θέμε και τα μαζεύουμε. Ουφ.

Δες εδώ κόσμημα φίλος

Έτσι είναι φίλος, εγώ αν και το πιλάτευα καιρό μόλις την προηγούμενη βδομάδα το πήρα απόφαση και αναβάθμισα τον επεξεργαστή του υπολογιστή μου από ένα 400ρι σέλερον σε ένα κτήνος πέντιουμ 3 στα 933 μεγκαχέρτζ.

Το ούζο φίλος είναι για τις γυναίκες και τους τουρίστες. Στο σπίτι μας μόνο τσίπουρο σπιτικό χωρίς γλυκάνισο.

Κοίταξε, θα ήθελα τα παιδιά μου να διαλέξουν μόνα τους τι ναρκωτικά θα πάρουν. Ο χειρότερος εφιάλτης μου θα ήταν να έρθει ο γιός μου να με αποχαιρετίσει στο νεκροκρέββατο μου, και η τελευταία του κουβέντα να είναι κάτι του στυλ "ριταλιν ρε πατέρα; Χάθηκε δηλαδή λίγη κόκα;".

Η Fleor είναι το καινούργιο value for money, και συχνά βρίσκεις τα προϊόντα της σε γνωστό κινεζοσάητ σε τιμές πρώτων υλών.

Τότε είσαι τυχερός (ή μάλλον τα παιδιά τους είναι τυχερά). Εδώ στο νότιο γερμανιστάν, το τι ηρεμιστικό πέφτει στα καμάρια τους δεν περιγράφεται. Μου πρότεινε και μένα ο παιδίατρος σε φάση "μην φοβάστε, μισό χαπάκι την ημέρα και θα ηρεμήσει, θα δείτε", αλλά του το ξέκοψα. Έχουν παράδοση οι ιθαγενείς στα κοινωνικά (και όχι μόνο) πειράματα...

Από την άλλη, αυτό το πράμα οι γερμανέζοι το έχουνε πάει σε άλλο επίπεδο. Ξέρω πολλούς παππούδες που δεν έχουν δει τα εγγόνια τους, επειδή πολύ απλά δεν τους ενδιαφέρει το θέμα. Οι άνθρωποι δεν δίνουνε νερό στα παιδιά τους λέμε.

Άστρωτο δηλαδή. Πότε το πας για πρώτη αλλαγή λαδιών; :P

Άνετα βγάζει ένα 'μύριο χιλιομετράκια (τουλάχιστον) το τεμάχιο λέμε. Σωστός.

Δεν ξέρω τι λέτε, εγώ πάντως με το που βρήκα σπίτι στο γερμανιστάν, με παίρνει τηλέφωνο φίλος και μου λέει να πάω να βοηθήσω, γιατί πέθανε ένας γνωστός του και αδειάζουν το σπίτι. Να μην σας τα πολυλογώ αγαπημένες μου φίλες, κονόμησα πλυντήριο (Bosch), ΤΗΛΕΟΡΑΣΑΡΑ (Loewe), και πλήρες σετ ραπτικής. Τέλε δεν βρήκα, ο συγχωρεμένος ήτο φιλόμουσος.