Προς το περιεχόμενο

Latinos

Μέλος
  • Αναρτήσεις

    34
  • Μέλος από

  • Τελευταία επίσκεψη

Bio

  • Mojo
    Κιθάρα
  • Day job
    Ιδιωτικός Υπάλληλος
  • Τόπος
    Αθήνα

Πρόσφατοι επισκέπτες προφιλ

Η εμφάνιση επισκεπτών είναι απενεργοποιημένη ή δεν έχετε πρόσβαση σε αυτή.

Συμμετοχή Latinos

1

Φήμη

  1. Εννοείται, ο μη κλασσικός δεν θα καταλάβει την πρόταση που είπες πριν. Είμαι κλασσικός και έχω κάνει ήδη αγάλματα κάποιους, τον Ιντζακ Περλμαν, τον Μαξιμ Βεγκέρωφ, την Μπέρτα Ρογιας και τον Λανγκ Λανγκ. Πολύ καλό το βίντεο που έστειλες. Πολλαπλασιάζονται οι αρμονικές και ανοίιιιιιγει στο αυτί η συγχορδία. Thanks !!
  2. Ρε συ manosx, στεναχωριέμαι λίγο με τη φάση, αλλά σε καμμία περίπτωση με τις απαντήσεις σας. Και θα σου πω γιατί. Και τα δύο είδη μουσικής είναι μουσικές. Όμως ως μουσικό υλικό μπορεί να βγει σωστά έξω. Έχω ακούσει gyspy jazz κιθάρα με ακκορντεόν, κόντρα μπάσσο και βιολί. Η τσιγγάνικη μουσική είναι χοροπηδηχτή και τραλαλα, είναι γνωστό αυτό. ¨Ομως ηχογραφείται ή βγαίνει έξω live, καθαρή. Ένα πυκνωτικό μικρόφωνο που θα πιάσει το τζαζοκίθαρο, θα το βγάλει έξω σωστά και καθαρά. Μία κιθάρα φλαμένκο μαζί με καχόν, κρουστά και φωνή θα βγεί και θα ακουστεί ηχητικά σωστά. Με τον όγκο της και τη ζέστη της κλπ. Η κλασσική μουσική είναι δομημένη σίγουρα, έχει αρμονίες, φωνές κλπ. Δεν με πειράζει η απλότητα και το χοροπηδηχτό της τσιγγάνικης σε σχέση με το βάρος και την πολυπλοκότητα της κλασσικής. Εκπλήσσομαι γιατί το ίδιο πυκνωτικό μικρόφωνο που έπιασε το σόλο βιολί, στο πρώτο μέρος βγήκε έξω ξερό και παγωμένο, στο δεύτερο μέρος βγήκε σωστό όπως πρέπει. Το ίδιο ισχύει και για το συνολικό ηχόχρωμα της ορχήστρας. Δεν μπορεί στο πρώτο μέρος της συναυλίας η γενική εικόνα να ξύνει στις ψηλές συχνότητες, να είναι αιχμηρή και να λείπουν χαμηλές και να μπουκώνει. Ενώ στο δεύτερο να είναι ομορφιά παντού. Αυτό λέω. Αυτο που μου είπατε, απότι καταλαβαίνω και ταιριάζει περισσότερο ως απάντηση στην απορία μου είναι ότι η κλασσική από μόνη της είναι πιο ισορροπημένη παντού άρα θα βγεί έξω όμορφα. Και αυτό γιατί έχει μέσα την αρμονία, η οποία αρμονία παίζει με το συναίσθημα πολύ και σε ακουμπάει. Βλέπε πχ μία μελωδία αργή, παιγμένη από 6 κόντρα μπάσσα. Ενώ η τσιγγάνικη λόγω της ανομοιογένειας είναι ανακάτωμα πολλών πραγμάτων, άρα ως χροιά έχει περισσότερες πιθανότητες να βγει με κακή ποιότητα έξω. Άρα στο δεύτερο μέρος παίχτηκε κλασσική μουσική, με κλασσικό τρόπο, όπως πρέπει, άρα βγήκε καθαρά έξω. Ευχαριστώ πολύ παίδες, θα έλεγα ότι μπαίνει λίγο φως σιγά σιγά.....
  3. Άρα λετε ότι στην ίδια αίθουσα, με τα ίδια ηχητικά συστήματα, στο πρώτο μέρος άκουσα ένα ανακάτωμα από νότες που φέρνει κάπως σε μουσική. Ενώ στο δεύτερο μέρος άκουσα τη γνωστή, πειθαρχημένη, στρατιωτική, σε κανόνες δομημένη, κλασσική μουσική από σπουδαίους μουσικούς. Μάλιστα. Θα πρέπει να το δουλέψω αρκετά στο κεφάλι μου. Ευχαριστώ πάντως.
  4. Χαχαχα !!!! Όχι φίλε μου trolley, δύο θείτσες ήταν δίπλα μου, δεν άλλαξε κάτι.
  5. Καλημέρα σας αγαπητοί λάτρες του ήχου. Θέλω τα φώτα σας σε ένα ειδικό θέμα γιατί μου αρέσει πολύ να ρωτάω, να διαβάζω και να μαθαίνω. Αγαπώ πολύ τη μουσική και έχω ακούσει πολλές ανθρωποώρες ηχογραφήσεις στο σπίτι, συναυλίες και ελαχιστες συναυλίες στο εξωτερικό. Να πώ ότι τα αυτιά μου ακούνε πολύ καλά και διακρίνουν πολλές λεπτομέρειες. Είμαι παιδί κυρίως κλασσικής, τζαζ, swing και ατμοσφαιρικής-ακουστικής μουσικής. Ακούω βέβαια και άλλα είδη. Ερασιτεχνικά ρυθμίζω σε κάποιο χώρο μεσω κονσόλας τον ομιλητή και τη μουσική κάποιες φορές. Έχω αντίληψη κατανομής συχνοτήτων και αν στις κύριες συχνότητες ( χαμηλές, μεσαίες, ψηλές) σκεπάζει κάποια τις άλλες το καταλαβαίνω. Ξύσιμο στις ψηλές κλπ, θαμπώματα κλπ. Στογγυλάδα, όγκος και πάει λέγοντας. Με καταλάβατε πιστεύω. Παίζω και κλασσική κιθάρα. Πήγα χθες να ακούσω στο Christmas Theater τα 101 τσιγγάνικα βιολιά. Οι μουσικοί με μία λέξη καταπληκτικοι με απίστευτη μουσική αντίληψη. Αυτοσχεδιασμοί και παιχνίδια αβέρτα καθότι Ούγγροι και τσιγγάνοι ταυτόχρονα. Η συναυλία είχε δύο μέρη με ένα διάλλειμα. Η χροια κλασσική και τα όργανα ήταν: βιολιά, βιόλλες, τσέλλα, κόντα μπάσσα, κλαρινέτα και μερικά cimbalons (μεγάλα σαντούρια σε ξύλινες βάσεις σαν τραπέζια, με πόδια). Πάμε τώρα στην απορία μου. Το πρώτο μέρος της συναυλίας είχε παραδοσιακούς τσιγγάνικους σκοπούς. Γρήγορα κομμάτια φευγάτα, με πολλούς αντιχρονισμούς, κόντρα παιξίματα κλπ με γρήγορες μπασσογραμμές. Είχε και κάποια γνωστά κομμάτια κλασσικής παραλλαγμένα σε gypsy στυλ. Σε αρκετές περιπτώσεις τα κομμάτια της μουσικής είχαν ένα δυνατό μπούκωμα/ βραχνάδα που ήταν ενοχλητική κυρίως από το γρήγορο κόντρα παίξιμο των οργάνων. Ο ήχος του πρώτου μέρους δεν ήταν καλός. Τα βιολιά έξυναν σε αρκετές περιπτώσεις, η διαύγεια/καθαρότητα είχε χαλασει και νόμιζες ότι κάποιος είχε κουρέψει αρκετά τις χαμηλές συχνότητες. Κακός όγκος και αυτή η στρογγυλαδα / ζέστη που περιμένεις χαμηλά (τσέλα, κοντρα μπάσσα) με τις κούκλες μεταξένιες ψηλές συχνότητες των βιολιών απουσίαζαν. Βέβαια ο συγχρονισμός, τελειώματα, οι αλλαγές στις δυναμικές των μουσικών: τέλεια και εκπληκτικά. Μου λένε οι φίλοι μου (του ίδιου τύπου μουσικά) ρε συ κρίμα, χάνονται αυτοί οι μουσικοί, η αίθουσα δεν είναι καλή ακουστικά, ξέρουμε ότι το christmas theater δεν είναι concert hall με τις αναμενόμενες απαιτήσεις αλλά χαραμίζονται. Ξύλινος ήχος κλπ. Η αλήθεια ήταν ότι δεν είμασταν χαρούμενοι. Γίνεται διάλειμα, ξεκινάει το δεύτερο μέρος. Το υλικό ήταν πιο αυστηρά κλασσικό, χωρίς αυτοσχεδιασμούς, με περισσότερη προσήλωση στο αυθεντικό υλικό θα έλεγα. Η ίδια, άψογη τάξη στο χρόνο και στην έκφραση και στις δυναμικές. ΑΛΛΑ !!!.... Ξεκίνησαν τα μαγικά. Ξαφνικά ο όγκος σφίγγει, το ακουστικό φάσμα από τέρμα κάτω μέχρι τέρμα πάνω γίνεται διαυγές, ζεστό, πολύ ισορροπημένο με εξαιρετικό όγκο και απόδοση. Έπαιζαν με δοξάρι ή πιτσικάτο τα κοντρα μπάσσα και λες τωρα μπήκαν κάποια πανάκριβα subwoofer, ρυθμισμένα στην πένα. Ένας γλυκός μικρο-σεισμός. Τόσο όσο. Τα πυκνωτικά μικρόφωνα στα σαντούρια και στα βιολιά ---> Μαμά μου. Κρύσταλλο πεντακάθαρα. άκουγες κάθε τσαχπινιά των χορδών που τις χτύπαγαν με τα ξυλάκια. Να παίζει βιολί ο σολίστας σχεδόν τέρμα κάτω στην ταστιέρα και να ακούγεται ένα μέλι. Αρχίσαμε να κοιταγόμαστε μεταξύ μας με μάτια ανοιχτά. Και λέμε ΤΙ ΕΓΙΝΕ ???? Λες και μπήκαν κάποια πανάκριβα παλιά πυκνωτικά μικρόφωνα με λάμπα από κάποιο μάγο (neumann ξέρω γω). Είμαι λοιπόν κατενθουσιασμένος και απολαμβάνω τα δύσκολα απαιτητικά κομμάτια κλασσικής με έναν σουπερ ήχο. Και λέω μέσα μου: θα πάω στα παιδιά των ηχητικών και θα ρωτήσω τι έγινε στο δεύτερο μέρος. Τελειώνει η συναυλία χαμός χειροκρότημα κλπ και πάω κάτω και ρωτάω. Σαν μικρό παιδί ? Καλησπέρα να ρωτήσω κάτι ? τι άλλαξε βρε παιδιά στο δεύτερο μέρος ? αλλάξατε την ισοστάθμιση ? ανοίξατε κάποιο subwoofer ? Είναι μεγάλη η διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου μέρους. Παίρνω μία παράξενη απάντηση που χάζεψα αρκετά. Δεν κάναμε τίποτα φίλε μου. Είναι άλλο το παίξιμό τους και τα κομμάτια τους άλλα στο δεύτερο μέρος. Τους λέω ρε παιδιά ? τι λέτε τώρα ? τίποτα καμμία αλλαγή απολύτως ? ούτε ισοστάθμιση ούτε κάποιος επεξεργαστής ? Μου λέει ο ηχολήπτης, κοίτα οι αλλαγές μου ελάχιστες έως τίποτα. Τι να σου πώ...μισό με ένα db το πολύ. Και ξαναρωτάω, δηλαδή για σας αυτή η διαφορά είναι μόνο η αλλαγή στα κομμάτια ? Και θέλω να ρωτήσω τους φίλους του ΝΟΙΖ. Εσείς τι λέτε αγαπητοί μου ? Βοηθήστε και μένα τον φτωχούλη. Σίγουρα σε ένα κονσέρτο κλασσικής ο συνθέτης έχει λάβει υποψη του τις θέσεις των οργάνων, το παίξιμο και τις εντάσεις. Άρα σε μία συγχρονισμένη ρυθμική κλίμακα των κόντρα μπάσσων, θα βγάλουν όλα τις ίδιες νότες και θα βγεί ΕΝΑ πράγμα συντονισμένο με όγκο και δύναμη έξω, άρα θα το πιάσουν τα μικρόφωνο και θα βγει καρφί έξω. Λέω τωρα εγώ. Ενω αν παίζουν τα έγχορδα ένα πράγμα γρήγορο και αντιχρονο, πχ σαν του Γκόραν Πρέγκοβιτσς θα γίνεται χαμός από συμβολή κυμάτων, μαζί με τα άλλα όργανα. Σαλάτα δηλαδή. Δεν ξέρω αν λέω χαζομάρες... Θέλω να σας ακούσω, να πείτε τη γνώμη σας. Εγώ νομίζω ότι αυτού του επιπέδου οι μουσικοί παίζουν άψογα, άρα δεν νομίζω ότι χάλασαν το παίξιμό τους στο δεύτερο μέρος. Σκέφτομαι ότι ειναι είναι συνδυασμός των κομματιών και ηχοληψίας μαζί. Ευχαριστώ και συγγνώμη αν σας κούρασα. Παναγιώτης.
  6. Προσπαθώντας να <<οσφρηστώ>> τον superfunk, καταλαβαίνω ότι μελέτησε το πιάνο στο ωδείο. Κακά τα ψέμματα, όταν έχεις να μάθεις 15 τεχνικές κλασσικού πιάνου στο αριστερό και στο δεξί χέρι, θα σε πάρει ο δάσκαλος από το αυτί θα σου δείξει πως γίνεται, θα σου χώσει ασκήσεις για την άλλη φορά και θα σου πεί μελέτα και έλα την άλλη εβδομάδα. Κακά τα ψέμματα, αν δεν καντηλιαστεί ο ποπός σου δε γίνεται δουλειά. Επανάληψη, διόρθωση λαθών, επανάληψη, διορθωση και προχωράμε. και πάρε πιο δύσκολο κομμάτι και πιο δύσκολο κλπ κλπ. Όταν ας πούμε προχωράς και έχεις ένα βασικό ρεπερτόριο από Σοπέν, Λίστ, Μόζαρτ, Μπαχ και έχεις βγάλει και ...(μαμά μου) κανένα Ραχμάνινοφ (τερατα) , τα χέρια σου είναι πιστόλια. Και μπορείς να το γυρίσεις μετά, στη μπαλάντα, στο λάτιν, στο boogie woogie κλπ. Εννοείται βέβαια ότι όοοοολα αυτά δεν βγαίνουν από σένα μόνο. Και πάρε διπλές κλίμακες και ανιούσες στο ενα και ταυτόχρονα κατιούσες στο άλλο, δεν θέλω να κάνω τον έξυπνο, αλλοίμονο, ο superfunk μάλλον τα έχει περάσει αυτά. Σε μας για παράδειγμα υπάρχουν τα τέσσερα βιβλία του Εμίλιο Πουχόλ (1-2-3-4). Από το 3 αρχίζουν τα υπογλώσσια και η γιόγκα μαζί με τη μελέτη. Ναι, ΑΛΛΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ ΧΕΡΙΑ.....πιστεύω στο δάσκαλο, δεν το συζητάω. Φίλε PSNick δε θέλουμε να σε φοβήσουμε. Μη μασας. Προχώρα.
  7. Καλησπέρα αγαπητέ psnick. Χαίρομαι που σου αρέσει η κιθάρα. Θα σου μιλήσω από τη δική μου εμπειρία. Έχω χρονάκια στην καμπούρα μου και πενηντάρισα πλέον. Παίζω από πρώτη γυμνασίου και δεν έχω σταματήσει. Εγώ προσωπικά πέραν του τι μου αρέσει να παίζω, χρωστάω την τεχνική μου και τα δάχτυλα που απέκτησα στη δασκάλα μου του ωδείου. Ξεκίνησα με κλασσική κιθάρα, με τράβηξε το λάτιν και το φλαμένγκο, παίζω και κάτι μπλουζοπράγματα. Η άποψή μου είναι ότι ο δάσκαλος θα σου στήσει τα δάχτυλα σωστά, δεν θα σε αφήσει να στραβομάθεις και θα σε διορθώνει ΣΥΝΕΧΩΣ. Είναι κακό πράγμα να σταβομάθει το χέρι σου, να συμπεριφέρεται σαν τσιμεντωμένο και αντί να μπορεί να ξεδιπλώσει και να βγάλει όλες τις τεχνικές σε αριστερό και δεξί χέρι (πάντα για τη μουσική που θέλεις) να φρενάρει την όλη κατάσταση. Ξεκίνησα με κλασσική και με τράβηξε το λάτιν/φλαμένκο. Ειλικρινά, αν δεν είχα φτιάξει το χέρι μου με κλασσικό ρεπερτόριο με δάσκαλο σε αριστερό και δεξί χέρι δεν θα μπορούσα να παίξω τα πράγματα που μου αρέσουν. Χρωστάω στη δασκάλα μου τα χέρια μου. Άκουσα για πρώτη φορά κάπου το 89-90 το τέρας που λέγεται Paco de Lucia (δεν είναι μαζί μας πλέον...δυστυχώς....) και βραχυκύκλωσα. Με σημάδεψε. Βρες ένα δάσκαλο και ξεκίνα μαζί του. Τουλάχιστον να σου στήσει τα χέρια για το πρώτο διάστημα, παράλληλα να μελετάς και εσύ και μετά κάνε ότι θέλεις. Καλωσήρθες στις μουσικές ομορφιές. Είτε κλασσική, είτε ροκ, είτε τζαζ, είτε φλαμένκο, είτε ακουστική, είτε ότι να ναι, τα χέρια σου πρέπει να στηθούν από δάσκαλο, τουλάχιστον στην αρχή. Επίσης μη φοβάσαι να μελετάς. Η μουσική είναι εγκεφαλικό πράγμα, και ως εργο πνεύματος, πρέπει να συντονιστούν: εγκέφαλος, αυτιά, χέρια, ρυθμός και μελωδία. Στην πορεία θα βελτιώνεσαι και θα γίνεσαι καλύτερος και θα ικανοποιείσαι και συ με την πορεία σου. Να πάρεις έναν μετρονόμο, να καταλαβαίνεις τι ακούς και να παίζεις αργά, όσες φορές και να χρειαστεί μέχρι να βγει σωστό. Επίσης να ακούς πολύ και απο πολλούς μουσικούς τη μουσική που σου αρέσει. Να την καταλαβαίνεις. Έτσι θα αποκτήσεις τη δική σου αντίληψη σταδιακά επί του θέματος. Επίσης όσο προχωράς και θα σε ακούει ο δάσκαλός σου, ο ήχος σου θα γίνεται καθαρότερος. Στο πιάνο πχ, πατάς το πλήκτρο και ο ήχος ακούγεται καθαρός απο την αρχή. Δυστυχώς στην κιθάρα πατάμε τις χορδές με τα δάχτυλά μας και είμαστε υπεύθυνοι εμείς για την καθαρότητα του ήχου μας. Στην αρχή οι χορδές μας τσιρίζουν και είναι θαμπές στον ήχο. Μετά όμως, το πράγμα στρώνει. Καλή επιτυχία και μη φοβηθείς να δουλέψεις για την κιθάρα που αγαπάς !. Τάκης.
  8. Μπράβο για τις δυνατές αναλύσεις σας. Εγώ θα πω απλά το εξής. Για να μειώσουμε τις απώλειες λόγω αποστάσεων / θορύβων/παρεμβολών, κόβουμε το σήμα στα δύο στην αποστολή (στην κυματομορφή είναι το πάνω μισό και το κάτω μισό), στέλνουμε τα δύο μισά σήματα με τα 3 καλώδια και στα μηχανήματα λαμβάνουμε τα δύο μισά και με τα ειδικά κυκλώματα ξαναγίνονται ένα. Βέβαια αυτή η απλή σκέψη-διατύπωση, αρχικά διαμορφώθηκε με μαθηματικά μοντέλα ανάλυσης σημάτων και στη συνέχεια υλοποιήθηκε με τα απαιτούμενα κυκλώματα. Θα συμφωνήσω με το φίλο Ξενάκη γαι την απορία του που σχετίζεται με την ύπαρξη ή ανυπαρξία κυκλωμάτων για την επεξεργασία balanced σημάτων. Δεν υπάρχει λόγος να μεταφέρουμε το balanced σήμα όταν αυτό φτάνει στο μηχάνημα και απλά με κάποιο ανταπτοράκι να το δουλεύουμε σαν κανονικό line ή rca, επειδή δεν υπάρχουν τα κυκλώματα επεξεργασίας του. Χάνουμε μεγάλο μέρος της ποιότητας για την οποία δημιουργήθηκε. Σας χαιρετώ !
  9. Είμαι ανοιχτός σε γνώμες και προτάσεις στο θέμα που έχω. Ψάχνω ένα ζευγάρι ηχεία αυτοενισχυόμενα, κυρίως για easy listening μουσική, latin, blues, jazz κλπ. Ακουστική δηλαδή. 12άρια μέχρι 350-400 βατ. ¨Οσοι έχετε δουλέψει τέτοιες μουσικές και πιστεύετε ότι υπάρχουν κατά κάποιον τρόπο ζεστά ηχεία με αέρινη και μεστή αναπαραγωγή, κρουστών, φωνής, κόντρα μπάσου κλπ, προτείνετε ! Μου αρέσανε τα audiophony τα 12 τα αυτοενισχυόμενα και γενικά τα db technologies. Κάποια electrovoice και jbl μου φάνηκαν κάπως σκληρά. Ίσως βέβαια όταν τα άκουσα να υπήρχαν συγκεκριμένες θέσεις στο equalization στο πίσω μέρος του ηχείου.
  10. Αγαπητοί συνφορουμιτες , παρακαλω αν κάποιος έχει στο στούντιο του ή στο σπίτι του Mackie thump 12 η DB technologies opera 512 DX please να μου πει αν μπορώ να έρθω σπίτι του να το ακούσω . Θέλω να πάρω ενα ζευγαρι αυτοενισχυομενα και είμαι στη φάση που ακούω και δοκιμάζω. Ευχαριστώ!! Μενω αθηνα
  11. Dimsonic ευχαριστώ. Κάθομαι στον καναπέ, τα ηχεία κοιτάνε σε μένα και το μικρόφωνο κοιτάει σε μένα. Τα ηχεία είναι σε ύψος 1.80 περίπου.
  12. Αγαπητοί χαιρετώ. Θέλω τη βοήθειά σας στο παρακάτω θέμα. Έχω ένα μικρό PA στο σπίτι. Μία κονσόλα mackie VLZ πρώτης γενιάς, δύο αυτοενισχυόμενα db technologies 12άρια. Τώρα προσπαθώ να παίξω με μικρόφωνο για να βγάζω ακουστική και κλασσική κιθάρα στον αέρα. Νοίκιασα ένα neumann km-184 και έχω ήδη ένα shure δυναμικό sv 200 vocal. Το πρόβλημα είναι ότι με το μικρόφωνο συνδεδεμένο μόλις ανοίγω το κανάλι του, είτε έχει σήμα είτε όχι μόλις το σηκώσω πάνω από το 25% μικροφωνίζει. Το σαλόνι έχει διαστάσεις 6,30 μήκος πλάτος 4,20 και ύψος 2,70. Τα ηχεία τα έχω στις άκρες του 6,30 πάνω σε τρίποδα. Έχω κάνει αρκετές προσπάθειες με το gain, με το master volume κλπ. Από που παράγεται το πρόβλημα ? Είναι υπερβολικά αυτά τα ηχεία ? μήπως παράγονται στάσιμα κύματα ? Ρύθμισα το master output επίσης σε mic mode που κόβει 4 DB, κάπως βελτιώθηκε, δεν αρπάζει τόσο γρήγορα αλλά και πάλι. Για κάποιους έμπειρους ηχολήπτες μπορεί το θεμα μου να είναι εύκολο. Τα καλώδια είναι καλά, Τροφοδοσία παίρνει η κάθε συσκευή από ξεχωριστή μπρίζα. Please help ! Μην ανησυχείτε δεν σηκώνω την πολυκατοικία στον αέρα. Το σύστημα παίζει και χαμηλά. Αλλά αν θέλω λίγο να σηκώσω σφυρίζει.... :-[ σκέφτομαι και feedback eliminator... :-[ :-[
  13. Αγαπητοί, Στις μικρές κονσόλες (ξέρω γω 6-8 κανάλια ή και 12) με αξία μέχρι 350 ευρώ, μεταξύ Allen Heath και Soundcraft, ποια εταιρία θεωρείτε από την εμπειρία σας πιο αθόρυβη (ελάχιστο φύσημα κλπ) και με ποιοτικούς, καθαρούς προενισχυτές μικροφώνων ? Σας ευχαριστώ.
  14. Αγαπητέ Npap, ευχαριστώ για τις σημαντικές συμβουλές και πληροφορίες. Ως κλασσικός κιθαρίστας θα συμφωνήσω με τη γνώμη σου για τις δυναμικές του χεριού. Έχω αρκετά καλό επίπεδο και μελετώ αρκετά, αν και θα ήθελα περισσότερο. Η προσπάθεια για ανεύρεση κατάλληλου τρόπου ενίσχυσης για τον σωστό και ζεστό ήχο απέδωσε. Σε χέρι και κιθάρα είμαι ικανοποιημένος ως προς το τι ήχος παράγεται. Το θέμα είναι το πώς <<βγαίνω>> ηλεκτρικά έξω. Σίγουρα θα χρησιμοποιηθεί μικρόφωνο, θα πειραματιστώ βέβαια και με συμπλήρωση μέσω κρυστάλλου. Αν το AKG που προτείνεις είναι καλό στο αυτί μου γιατί να μην προτιμηθεί σε σχέση με το DPA, λόγω κόστους. Βέβαια το AKG θέλει γερανό ενώ το άλλο κουμπώνει στην κιθάρα. Θα το νοικιάσω και αυτό και θα δώ. Ευχαριστώ πολύ και καλή συνέχει φίλε :angel: 8)
  15. Λοιπόν αγαπητοί ψάχνοντας και ψάχνοντας και γυρνώντας, έγινε το θαύμα. Είμαι τυχαία στο jazz φεστιβαλ στο Τεχνόπολις. Και ακούω το τελευταίο σχήμα της ημέρας (δύο πορτογάλους φλαμενγκίστες). Μου πέφτουν τα σαγόνια στο πάτωμα. Τρέχω στον κονσολιέρη και του λέω ρε συ πώς βγαίνει Η φλαμένγκο κιθάρα έτσι καμπάνα? Και μου λέει το μαγικό: πυκνωτικό μικρόφωνο neuman km-184 επάνω και μέσω di o κρύσταλλος από τις χορδές σε άλλο κανάλι. Μπορείς εναλλακτικά να βάλεις το dpa 4099G και θα ακουστείς άψογα. Παιδιά το νοίκιασα το dpa το μικρόφωνο (πυκνωτικό) και έπαθα πλάκα. Φυσικότατο, γλυκύτατο, υπερκαρδιοειδές, κατευθυντικό και ΤΕΛΕΙΟ !!.. Βέβαια είναι ακριβό (500 ευρώ) αλλά τέλειο για κλασσική κιθάρα. Η χαρά του κιθαρίστα και του ηχολήπτη. Γυρνάς ένα τσικ τα ποντεσιόμετρα του εκουαλάιζερ και αρπάζει ένα τσικ ! Απίστευτο. Δοκιμάστε το αν παίζετε κλασσική ή ακουστική και πιστεύω θα αρέσει και σε σας. Εγώ πάντως θα ξυλώσω πλέον το ενσωματωμένο ενισχυτάκι της κιθάρας και σιγά σιγά θα μαζέψω χρήματα για την αγορά. Χαιρετώ σας !!!!!!!!!!!!!! :o :o :o :o :laugh: :laugh: :laugh: Βρήκα το φάρμακό μου.
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου