Τι δουλειά κάνετε;

[cigaret13]

1 λεπτό πριν, gkourmoul1 είπε

 

Καλό το εξωτερικό, αλλά ακόμα καλύτερη η χώρα μας, όταν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες και προϋποθέσεις. Δυστυχώς, για τους πιο πολλούς πτυχιούχους που ψάχνουν δουλειά στο αντικείμενο τους, δεν υπάρχουν αυτές οι συνθήκες...

 Πρώτα πρέπει να εκλείψει από εμάς τους Έλληνες ο ωχαδερφισμός, η μεμψιμοιρία και ο (πάνω απ'όλα και όλους) ατομικισμός μας και μετά ίσως κάτι μπορεί να γίνει.....

[fusiongtr]

10 λεπτά πριν, cigaret13 είπε

 Πρώτα πρέπει να εκλείψει από εμάς τους Έλληνες ο ωχαδερφισμός, η μεμψιμοιρία και ο (πάνω απ'όλα και όλους) ατομικισμός μας και μετά ίσως κάτι μπορεί να γίνει.....

 

Νομίζω ότι είναι αρκετά πιο σύνθετο το θέμα, δεν είναι τόσο απλό.

[cigaret13]

Μόλις τώρα, fusiongtr είπε

 

Νομίζω ότι είναι αρκετά πιο σύνθετο το θέμα, δεν είναι τόσο απλό.

Σίγουρα...., απλώς από κάπου πρέπει να γίνει η αρχή.

[fusiongtr]

Μόλις τώρα, cigaret13 είπε

Σίγουρα...., απλώς από κάπου πρέπει να γίνει η αρχή.

 

Δεν ξέρω βρε Φώτη μου, αμφιβάλλω.

Πρέπει να γίνουν πολλά πράγματα μαζί στην όποια αρχή, γιατί αλλιώς δεν γίνεται τίποτα.

Έτσι κι αλλιώς δηλαδή δεν πιστεύω ότι υπάρχει ποτέ περίπτωση να γίνει τίποτα.

[cigaret13]

1 λεπτό πριν, fusiongtr είπε

 

Δεν ξέρω βρε Φώτη μου, αμφιβάλλω.

Πρέπει να γίνουν πολλά πράγματα μαζί στην όποια αρχή, γιατί αλλιώς δεν γίνεται τίποτα.

Έτσι κι αλλιώς δηλαδή δεν πιστεύω ότι υπάρχει ποτέ περίπτωση να γίνει τίποτα.

Κάτι έγραψα για μεμψιμοιρία πιο πάνω.....

Το μεγάλο κακό είναι ότι οι νέοι που αξίζουν και μπορούν να αλλάξουν κάτι σε αυτήν την χώρα, οι περισσότεροι φεύγουν (π.χ. Βασίλης...) και με το δίκαιο τους βέβαια....

[fusiongtr]

Μόλις τώρα, cigaret13 είπε

1. Κάτι έγραψα για μεμψιμοιρία πιο πάνω.....

 

2. Το μεγάλο κακό είναι ότι οι νέοι που αξίζουν και μπορούν να αλλάξουν κάτι σε αυτήν την χώρα, οι περισσότεροι φεύγουν (π.χ. Βασίλης...) και με το δίκαιο τους βέβαια....

 

1. Αν θέλεις να αποκαλείς έτσι τον ρεαλισμό, πάω πάσο. Ο μόνος τρόπος για να αλλάξουν κοινωνικές δομές, νοοτροπίες, κουλτούρες, κλπ εκατονταετιών είναι .... γκρέμισμα και ξαναχτίσιμο με άλλα υλικά.

Αν μπορούσαμε να διώξουμε για 10 γενιές όλους τους Έλληνες στην Γερμανία, Ιαπωνία, Ολλανδία, Σουηδία, κλπ, να ζουν εκεί, και να ζουν εδώ οι Γερμανοί, Ιάπωνες, Σουηδοί, Ολλανδοί, κλπ, τότε ... όταν θα ξαναγύριζαν οι Έλληνες (μετά από 10 γενιές δηλαδή), ίσως να ήταν καλύτερη η κατάσταση.

 

2. Αν μείνουν εδώ, δεν θα αλλάξει η κατάσταση, οι ίδιοι θα αλλάξουν, ή δεν θα αντέξουν.

Αλλιώς δεν θα επιβιώσουν στην ζούγκλα.

Καλά κάνουν τα παιδιά, και εύχομαι ότι καλύτερο στον Βασίλη στην ζωή του, μακάρι να τα καταφέρει, γιατί δεν είναι εύκολο.

Όμως φαίνεται να πατάει γερά στα πόδια του, και μπράβο του.

[Yannis Methenitis]

Μπράβο Βασίλη! Εμπιστεύσου το ένστικτο σου και προχώρα. Έχεις καλή πυξίδα.

[BillTrantos]

Ευχαριστώ άπαντες για τα ενθαρρυντικά σχόλια.

 

Να δώσω λίγο context βέβαια, για να βγάλουν και λίγο παραπάνω νόημα αυτά που θα πω παρακάτω. Ό,τι έκανα-κάνω είναι με τις πλάτες της μανούλας, που να 'ναι καλά γιατί είχε την οικονομική δυνατότητα να με στείλει σε καλό σχολείο, να πληρώσει τις τρέλες που είχα για χόμπι, αλλά και τα ιδιαίτερα όταν ήρθε η ώρα να στρώσω κώλο (που δεν έστρωσα). Χάρη σε εκείνη πήγα σε αρκετά προγράμματα ανταλλαγής μαθητών σε Γυμνάσιο-Λύκειο, ή ομαδικές εκδρομές στο εξωτερικό και είδα με τα μάτια μου πώς ζουν στην Ευρώπη (Παρίσι, Λυόν, Λονδίνο, Νορθάμπτον, κλπ).

 

Οπότε από τα 16-17 είχα αρχίσει να βλέπω το μέλλον μου έξω, παρά το γεγονός ότι είμαι πάρα πολύ κοντά με την οικογένειά μου και έχοντας 6-7 κολλητούς εδώ και 20 χρόνια.

 

Παραπάνω έχετε αναφέρει πολλούς λόγους για τους οποίους το αποφάσισα, ενώ μου ήταν πολύ δύσκολο. Δε θέλω να μιλάω άσχημα για την Ελλάδα, οπότε θα μείνω στο ότι έφυγα για τις νοοτροπίες, τις απόψεις, αλλά και το επαγγελματικό αδιέξοδο στο οποίο σίγουρα θα έπεφτα με ένα προπτυχιακό στις Σλαβικές Σπουδές και ένα μεταπτυχιακό στην Πολιτική Επιστήμη.

 

Θαυμάζω απεριόριστα όσους μένουν από επιλογή, αλλά και όσους γυρνάνε πίσω. Εγώ δεν ανήκω σε κάποια από αυτές τις 2 κατηγορίες, ήρθα στο Άμστερνταμ και ένιωσα σχεδόν αμέσως πολύ πιο κοντά στις νοοτροπίες, αλλά και στον τρόπο ζωής. Αν βάλουμε μέσα σε αυτά και το βιοτικό επίπεδο, αλλά και τις επαγγελματικές ευκαιρίες, τότε η ζυγαριά παραγέρνει.

 

Δε θέλω να λέω "ποτέ", αλλά έτσι όπως βλέπω τα πράγματα τώρα, μάλλον θα γυρίσω για να φάω τη σύνταξή μου σε καμιά παραθαλάσσια περιοχή της Αττικής. Σίγουρα δε με χαροποιεί αυτή η συνειδητοποίηση, όπως δε με χαροποιούν και αυτά που ακούω από φίλους που έχουν μείνει πίσω.

[Yannis Methenitis]

Τα συγχαρητήρια στη μαμά σου.