Προς το περιεχόμενο

Αυτο-προσδιοριστείτε



Προτεινόμενες αναρτήσεις

Ωραίο θρεντ,

Εγώ απο πιτσιρικάς τραγουδούσα(Μηλίωκα θυμάμαι τότε ,Καρβέλα κτλ)

Μεγαλώνοντας σε ένα χωριό στην Κοζάνη πέρα από τα λαικά που τραγουδούσαμε όλα τα παιδιά μετά το σχολείο γυρνώντας σπίτι,είχα και το μικρόβιο του ροκ εν ρολλ(και το έχω ακόμα ευτύχως) και έπιανα στο ράδιο ένα Κοζανήτικο σταθμό που έπαιζε Guns and Roses ,Metalica κτλ ,μετά ήρθαν κάτι κασσέτες απο ξαδέρφια και όταν μετακομίσαμε βέροια ,μπήκα στα βαθιά με το ψυχεδελικό οργασμο των Doors(ήταν και στη μόδα λόγω ταινίας)

Αρχίσα να γράφω στίχους και τραγουδούσα τους στίχους μου με την συνοδεία μιας κιθάρας ενός φίλου .Εβγαζα όμως το λύκειο και τπτ από οργανοπαιξία.

Ελα μου όμως που η κοπελια μου τότε είχε μια κλασική κιθάρα που είχε παρατήσει όπως πολλές άλλες κοπέλες φαντάζομαι ,μου την δάνεισε και για να μην τα πολυλογώ μέσα σε ένα μήνα παίζοντας πάντα σχεδόν ξεκούρδιστος έμαθα τα πρώτα μου ακόρντα και στο μήνα έπανω έγραψα και το πρώτο μου τραγούδι που ακόμα και τώρα ισχύει(τώρα ακόμα περισσοτερο νομίζω )μιας και μιλάει για την φτώχεια ενός τύπου.Ολα πάνε καλά ο τίτλος.Θα το ανεβάσω κάποια στιγμή

Αφού άρχισα να μαθαίνω ήρθε και ένας ξάδερφος έμπειρος κιθαρίστας και σκάσαν και οι πρώτες πεντατονικές και τα πρώτα σολάκια και είδα την φωνή να φέυγει και την ηλεκτρική να έρχεται.Με όλες τις οικονομίες μου απο πιτσιρίκος πήρα την στρατοκάστερ made by mexico,που είναι και η μοναδική μου κιθάρα,ήμουν και γω φτωχόπαιδο με γόνεις άριστους μεν αλλά με καμιά πίστη στην μουσικότητα μου όπως και τα τώρα

 Μετά τη στρατ ήρθε και η πρώτη μπάντα ,παίζαμε πανκ(τι άλλο να παίζαμε)και έκανα και τα πρώτα μου άθλια σολάκια αλλά έγραφα κιόλας τραγούδια.Μετά μελέτη,άνοιξε και το αυτί και άρχισα να παίζω καλύτερα ,μετά ήρθαν τα μπλουζ ,ο πιτερ γκριν (με αυτή την απίστευτη μελαγχολία και γλύκα στον τόνο )ο χεντριξ(που ακόμα δεν τον έχω πιάσει καλά),τελοσπάντων.

¨Ολα αυτά τα χρόνια έγραφα δικά μου τραγούδια διαφόρων στυλ πάντα, μετά ήρθε και μια άλλη μπάντα και φτάνουμε για να μην τα πολυλογώ στο σήμερα.Δυστήχώς λόγω έλειψης χρημάτων και μυάλου κυρίως δεν πειραματίστηκα με άλλα όργανα μέχρι που έκανα προ  2ετιας το Χομ στουντιο και  άρχισα να γράφω μπάσο λίγα πλήκτρα και μελέτησα 'οσο μελέτησα και φυσαρμονικα(μεγάλη καψούρα)και δόξα το θεο όλα μου πήγαν καλά μιας και δεν έχω καμιά δυσκολία στο να καταγράψω τις ιδεες μου.Οπως καταλαβαίνεται είμαι σε όλα αυτοδίδακτος με ούτε μισή ώρα σε ωδείο η σοβαρό δάσκαλο.       Σε όλα αυτά μη ξεχάσω και ένα τζουραδάκι που έχω ,το οποίο χρησιμοποιώ για να παίζω δικά μου εντεχνολαικοσκυλέ πονηματα(ναι γράφω και τέτοια ) μιας και τα τραγούδια που ξέρω να παίζω είναι μετρημένα στα δάχτυλα.Το παλεύω όμως(ρίχνω ταξίμια αβέρτα και μόνο αυτό κάνω)

Αυτα πάνω κάτω και μιας και γνωριζόμαστε κιόλα το Johnny.T είναι το παρατσούκλι του φόρουμ,Στα κανονικά με λένε Γιώργο.Ασχετο αλλά ήθελα να το πω.

If I don't doit somebody else will

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

το Johnny.T είναι το παρατσούκλι του φόρουμ,Στα κανονικά με λένε Γιώργο.Ασχετο αλλά ήθελα να το πω.

Πες το ρε Γιώργη, και γω σε λέω Γιάννη! :D

Ωραίος ρε μάγκα! ;)

Freud-Σαντές

Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ένας νοικάρης των γονιών μου στα 15 με κόλλησε το μικρόβιο της μπουθάρας. Η εξέλιξη ήταν ανέλπιστα γλήγουρη με του νγρουπ και να οι συναυλίες και να τα χρυσά και πλατινένια άλουμπουμ σε Ελλάδα και εξωτερικό( Μοζαμβίκη-Μαυριτανία κλπ)............................Δεν άντεξα τη πίεση της δουλειάς, έπεσα στα ναρκωτικά, η ακόμα πιο πολλάν υποσχόμενη καριέρα μου καταστράφηκε. Πάνε 3-4 χρόνια ευτυχώς που βρήκα το Αριέλ, με τράβηξε απ τον βούρκο της μπυρωίνης και σταμάτησα το Σκιπ.Τώρα τα μαλλιά μου τρίζουν από καθαριότητα.

Δεν τρέφω ψευδαισθήσεις, είναι αργά πια για να ξαναγίνω διάσημος, μια σύνταξη όμως με είπαν πως θα με τη βγάλουν στα 67 έστω και τιμής ένεκΑ   >:(

 

Εμπαίζω και υπέροχο Αφρικανικό μονόχορδο

No one wants an alien

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

παρατηρησα οτι απαντηση που ειχα δωσει στο thread τω καιρώ εκείνω δεν με προσδιορίζει πλέον. Κάποια στιγμή πρέπει να ξανααυτοπροσδιοριστώ.

 

 

O Influencer Των Συνθεσάιζερ

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Θα το πράξω και εγώ λοιπόν:

 

Όλα άρχισαν περί τα 9 μου. Οπου μια μέρα πιάνω την ξεχασμένη κλασσική που είχαμε στο σπίτι απο όταν ο κατα 3 χρόνια μεγαλύτερος αδερφός μου είχε κάνει 3 μαθήματα στο ωδείο. Με κατακλύζει ο οίστρος και χωρίς να τα πολυλογώ βγάζω 2 άμλπουμ με διασκευές σε γνωστά κομμάτια απο Παπακωσταντίνου Β., Καλλίρη, Μπίγαλη και παραδοσιακά, με στοίχο που κινούνταν γύρω απο τα προβλήματα της καθημερινότητας μαθητή δημοτικού και μουσική που έμοιαζε με "κοπάνημα των ανοιχτών χορδών ξεκούρδιστης κιθάρας" .

Ακολούθησαν πανελλαδικές περιοδείες και τα συναφή.

 

2 χρόνια αργότερα κάνω τα πρώτα μου βήματα σαν μπάντα πια με τα ξαδέρφια μου κινούμενη σε ραπ-ροκ ύφος με αλήτικους στοίχους για αταξίες και φάρσες. Τα "Λασπόνερα" γενήθηκαν αλλά με εμένα σε ρόλο συνθέτη, στιχουργού παίζοντας αρμόνιο με ήχο Drums. 1 αλμπουμ παγκόσμια επιτυχία (έχω ακόμα ηχογραφημένα τα early sessions- true stroy).

Δυστυχώς στα μισά του δευτέρου άλμπουμ λόγο μουσικών διαφορών (έγινα metal-ass) η μπάντα διαλύθηκε!

 

Fast forward 6 χρόνια μετα, 3η λυκείου μετά τα μισά ξαναπιάνω την ίδια κλασσική και προσπαθώ να βγάλω riff-ακια απο metallica (enter sandman, seek and destroy)

 

Fast forward 6 μήνες μετα,τα κατάφερα!

 

Με το που πέρασα στη σχολή (Πληροφορική ΑΣΟΕΕ) χαρές και πανηγύρια σπίτι, όχι πως αμφέβαλε κανείς-μαθηταράς απο του λίγους, ο καλός μου ο μπαμπάς που είναι γλυκός σαν μπακλαβάς μου κάνει δώρο ηλεκτρική.

Ένας guitar hero γεννιέται. Την λιώνω!!

 

Περίπου δηλαδή ανά εξάμηνο μου έρχεται η κάψα και μου φεύγει. Μια την πιάνω και παίζω 5-6-7 ώρες ημερησίως μετά κρέμασμα και την ξαναθυμάμαι μετά απο 5-6 μήνες. Κάπως έτσι αφού βελτιώθηκα σχετικά στα 21-22 πιά με 2 φίλους ο ένας μπάσος και ο άλλος drummer λέμε δεν φτιάνουμε μπάντα...

Μέσα λοιπόν αλλά μετά απο 3-4 δύσκολες πρόβες το αφήσαμε γιατί δεν τα βρίσκαμε μουσικά. Black metal o ένας, rush o αλλος, stoner o τρίτος προσπαθήσαμε να τα βρούμε κάπου στους nirvana αλλα δεν πετύχε.

 

Μετά μεγάλωσα κιάλλο. Σοβαρεύτηκα, αποφάσισα να τελειώσω και τη σχολή, κουρευτικά με αποτέλεσμα να αρέσω πολύ στις γυναίκες, μετά φαντάρος μετά δουλεία. Φτάσαμε στο 2009 οπού ξεκρεμάω την κιθάρα μετά απο 3+ χρόνια απραξίας και αποφασίζω να το δώ πιο σοβαρά. 1 χρόνο μετά αλλάζω και εξοπλισμό. Κάνω και 6 μήνες μαθήματα.

 

Φτάσαμε στο τώρα λοιπόν οπού μπορώ να αυτοπροσδιοριστώ:

 

Είμαι προγραμματισής :)

Όταν και αν βρώ χρόνο σπίτι, προσπαθώ να γίνω απο κακός κιθαρίστας λίγο καλύτερος ή να μάθω στο μπάσο το τραγούδι που είπαμε για μια μπάντα που έχουμε σκαρώσει με 2-3 φίλους. Πήρα και κάρτα ήχου μήπως και ηχογραφήσω καμιά απο τις αηδίες που παίζω να σας την βάλω να την ακούσετε.

 

Αυτά!

Παναγιώτης!

 

εδιτ: Πω πω μεγάλο βγήκε....!

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 3 χρόνια αργότερα...

Στο σπιτι απο μικρος ειχα κλασικες κιθαρες να με περιβαλλουν. Ετσι, αρχες δημοτικου ξεκινησα κλασικη κιθαρα και συνεχισα για 3 ετη. Μολις μπηκα στο γυμνασιο, σταματω την κιθαρα και ξεκινω να μαθαινω μπουζουκι για 2 ετη. Στο τελευταιο εγινα και αρκετα καλος, αλλα μετα το περας των μαθηματων, επαιζα ολοενα και πιο αραια μιας και δεν ειχα και πολλα λαικα ακουσματα (στην παρουσα φαση το βγαζω απο τη θωκη μια φορα στα 3 ετη).

 

Στο λυκειο ξεκινησα να γρατζουνω καποιες συγχορδιες στην κλασικη και ταυτοχρονα να βγαζω καποιες νοτες απο το στομα μου σε τραγουδια που μου αρεσαν. Αυτο συνεχισα να το κανω για καμια 7ετια, οπου εμαθα μονος να τραγουδω και να με συνοδευω στην κιθαρα με καποιες βασικες συγχορδιες. Στα παρεακια ημουν  παντα στην πρωτη γραμμη.

 

Κατα τα 23 αγορασα το πρωτο μου ηλεκτρικο πιανο. Παντα ηθελα να μαθω να παιζω πιανο. Και μεσα σε λιγες βδομαδες μετεφερα, απο το μηδεν και χωρις βοηθεια, ολη τη γνωση του γρατζουνισματος συγχορδιων απο την κιθαρα στο πιανο. Ημουν χαρουμενος διοτι μπορουσα πλεον να με συνοδευω και με πιανο σε ολο μου το ρεπερτοριο. Κιθαρα εκανα αρκετο καιρο να πιασω.

 

Καπου εκει εκανα και 2 σεζον ιδιαιτερα φωνητικης οπου με βοηθησαν αρκετα. Το αποτελεσμα ηταν να ανεβω, στα αυτια μου, μια κατηγορια στο ηχητικο αποτελεσμα. Για πρωτη φορα μετα απο χρονια μου αρχιζε να μου αρεσε η φωνη μου.

 

Κανα χρονο αργοτερα που ανεβηκα για μεταπτυχιακα στην Αθηνα (απο Κρητη ειμαι), αγορασα την πρωτη μου ηλεκτροκλασικη (ημουν και ειμαι πολυ ροκας) και επειτα την πρωτη μου ηλεκτρικη. Ενω την ακουστικη την "ειχα" για την συνοδεια, την ηλεκτρικη ποτε δεν την καταφερα να την δαμασω και να ακουστω οπως με ειχα φανταστει. Δεν ηξερα σε τι πολυπλοκη φαση ειχα μπλεχτει. Κανα δυο χρονια αργοτερα την παρατω.

 

Με τα εγχορδα δεν πολυ ασχοληθηκα. Αυτο που με εφτιαχνε ηταν το αρμονιο που αγορασα μετα και το να τραγουδω. Αφιερωνα αρκετες ωρες καθημερινα ωστε να με βελτιωνω (με το σταγονομετρο η βελτιωση βεβαια).

 

Ετσι παρεμεινα και μεχρι πριν 7 μηνες. Κατι μολυσμενο θα με τσιμπησε κολλησα ανιατη ασθενεια. Ειχα παει να αγορασω μια ηλεκτροκλασικη και βλεπω στην βιτρινα εναν vox pathfinder 10. Τι ηθελα να το κανω.... Βγαζω την ηλεκτρικη και το πολυεφε απο την αποθηκη και το κοτσαρω πανω. Ηταν λιγο πριν τα χριστουγεννα και επισκεπτομαι το τοπικο ωδειο. "Διδασκετε ηλεκτρικη κιθαρα?" τους ρωτω. Φυσικα, μου απαντουν. Εκτοτε εχω αγορασει 5-6 κιθαρες, 5-6 ενισχυτες, συν καμια 15αρια πεταλακια. Το τελευταιο το παραγγειλα χθες (big muff deluxe).

 

Στα 35 μου παλι στα θρανια για να κανω αυτο που πραγματικη γουσταρω, το οποιο ειναι να ξεφυγω απο τα 5 βασικα ακορντα που επαιζα, και να μαθω καποιες τεχνικες ωστε να μπορω να κανω πραξη αυτο που θελω. Την πεντατονικη μολις φετος την εμαθα, και το χρονου θα ασχοληθω με τις λοιπες κλιμακες. Απεκτησα ενδιαφερον και εντονο GAS. Εχει και ενα γκρουπακι με πιτσιρικια στο ωδειο, στο οποιο συμμετεχω και ολα περνουν τον δρομο τους σιγα σιγα. Ειχαμε και ενα μικρο λαιβ προ λιγων ημερων...

 

Αυτα απο μενα,

Γιωργος

 

 

Γιώργος

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 11 μήνες αργότερα...

Γεια σας φίλοι! Είμαι κιθαρίστας, κάνω 5 χρόνια ωδείο σπουδές όπου σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και η αρμονία. Είμαι ροκάς αλλά ακούω και άλλα είδη όπως τζαζ και κλασσική. Έχω το ψώνιο να είμαι στη σκηνή και δε ντρέπομαι να το πω! Θεωρώ ότι η πεμπτουσία είναι να παίζεις σε μπάντα και όχι μόνος. Ακούω μουσική από μικρό παιδί και δε μπορώ να με φανταστώ χωρίς.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μιχάλης απο Αθηνα-Βυρωνα...εδω και 13 χρονια ερωτικος μεταναστης στα Χανιά.Τραγουδάω παίζω κιθάρα και κατασκευάζω τις δικές μου περίεργες ηλεκτρικές κιθάρες.Μέτριος και στα 3.Στο μπιλιάρδο σας έχω ολους για πλάκα όμως!!!

"The Tone Is In The Gear.....The Skill Is In The Hands"

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου