Προς το περιεχόμενο

Νέο άλμπουμ Pink Floyd ( ; )


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Γιατί, χωρίς Wright γίνεται?... 

 

Ε, εντάξει, στο the wall δεν συμμετείχε ο wright, αλλά γενικά αποτέλεσε βασικό κομμάτι του μοναδικού ήχου τους. Δεν τον ανέφερα γιατί νομίζω πως αυτός ο δίσκος θα περιέχει και δικιά του δουλειά έτσι κι αλλιώς.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 208
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Εικόνες

Μια χαρα υφιστανται οι Floyd χωρις τον Waters (A Momentary Lapse Of Reason / The Division Bell) και χωρις τον Wright (The Final Cut) και φυσικα και χωρις τον Barrett.

 

 

Το mlor είναι κάκιστο άλμπουμ, για πολλούς λόγους,όπως απαίσιος 80's ήχος και παραγωγή και η τραγελαφική προσπάθεια του gilmour να αντιγράψει τους στίχους του waters και την ατμόσφαιρα των floyd. Το division bell ήταν πιο αξιοπρεπές, κυρίως γιατί τήνει περισσότερο προς τη σόλο δουλειά του. Σε σχέση, βέβαια, με οποιαδήποτε δουλειά των "κλασσικών" floyd είναι ένα τίποτα...

 

παρεπιπτόντως, οι 3 σόλο δίσκοι του είναι πολύ καλύτεροι και τους συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το mlor είναι κάκιστο άλμπουμ, για πολλούς λόγους,όπως απαίσιος 80's ήχος και παραγωγή και η τραγελαφική προσπάθεια του gilmour να αντιγράψει τους στίχους του waters και την ατμόσφαιρα των floyd. Το division bell ήταν πιο αξιοπρεπές, κυρίως γιατί τήνει περισσότερο προς τη σόλο δουλειά του. Σε σχέση, βέβαια, με οποιαδήποτε δουλειά των "κλασσικών" floyd είναι ένα τίποτα...

 

παρεπιπτόντως, οι 3 σόλο δίσκοι του είναι πολύ καλύτεροι και τους συνιστώ ανεπιφύλακτα.

 

Λούσιφερ Σαμ, με αυτά που γράφεις θα σου κόψω τα Φρίσκης.

 

 

Reading The Fucking Manual

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

...εκτιμώ ότι το νέο άλμπουμ θα είναι Pink Floyd, οριζοντίως, καθέτως, νομικώς, παρανόμως, καλλιτεχνικώς και επί τα αυτά :)

Πιστευω θα ειναι ανταξιο των δυο τελευταιων αλμπουμ, που για μενα ηταν "Pink Floyd, οριζοντίως, καθέτως, νομικώς, παρανόμως, καλλιτεχνικώς και επί τα αυτά". 8)

 

Απ' την άλλη, πως το ξέρεις (ξέρουμε) ότι δε θα παίζει και ο Waters; (Σε προβλημάτισα, παραδέξου το.... :) )
Δεν το ξερουμε, αλλα φανταζομαι αν επαιζε κατι τετοιο θα το ειχαν ηδη πει. Προσωπικα περιμενα να κανουν κατι αυτοι οι δυο ξανα μαζι, αν δεν κανω λαθος οι σχεσεις τους ειναι νορμαλ τα τελευταια χρονια, μετα τη συναντηση τους στο Live 8 και μετα το θανατο του Wright. Μακαρι να ξαναβρεθουν καποτε μαζι και να γραψουν κατι.

 

Ε, εντάξει, στο the wall δεν συμμετείχε ο wright, αλλά γενικά αποτέλεσε βασικό κομμάτι του μοναδικού ήχου τους.

Που το ειδες οτι ο Wright δεν επαιζε στο "The Wall"? Στο μονο αλμπουμ που δεν παιζει ειναι το "The Final Cut".

 

Το mlor είναι κάκιστο άλμπουμ...η τραγελαφική προσπάθεια του gilmour να αντιγράψει τους στίχους του waters και την ατμόσφαιρα των floyd....Το division bell ήταν πιο αξιοπρεπές, κυρίως γιατί τήνει περισσότερο προς τη σόλο δουλειά του. Σε σχέση, βέβαια, με οποιαδήποτε δουλειά των "κλασσικών" floyd είναι ένα τίποτα...

2894558.png

Btw, το "Division Bell" δεν εχει καμια σχεση με τα αλμπουμ του Gilmour, τα οποια (πλην ενος) μονο Floyd δεν τα λες. Σε αντιθεση με τα προσωπικα αλμπουμ του Waters. Το "Division Bell" ειναι δισκαρα, οπως και το "A Momentary Lapse Of Reason", τα οποια στεκονται επαξια στη δισκογραφια της μπαντας.

Specs talks, M🐮🐮gs walks

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Που το ειδες οτι ο Wright δεν επαιζε στο "The Wall"? Στο μονο αλμπουμ που δεν παιζει ειναι το "The Final Cut".

 

Δεν τον είχαν σουτάρει κάποια στιγμή? Τέλος πάντων, λάθος.

 

Btw, το "Division Bell" δεν εχει καμια σχεση με τα αλμπουμ του Gilmour, τα οποια (πλην ενος) μονο Floyd δεν τα λες. Σε αντιθεση με τα προσωπικα αλμπουμ του Waters. Το "Division Bell" ειναι δισκαρα, οπως και το "A Momentary Lapse Of Reason", τα οποια στεκονται επαξια στη δισκογραφια της μπαντας.

 

Τα άλμπουμ του γκίλμουρ είναι καλά λόγω του ότι δεν είναι floyd, ή μάλλον λόγω του ότι δεν προσπαθεί να μιμηθεί το στυλ τους και κάνει το δικό του. Τώρα ρε παιδιά, σόρρυ, αν εσείς ακούτε dogs of war (πραγματικά αστεία προσπάθεια να αντιγράψει το αντιπολεμικό πνεύμα του waters) και keep talking και λέτε "ωπ, κλασσικοί floyd" είναι προφανές ότι οι απόψεις διίστανται. Και να πω, επίσης, πως το momentary έχει κάποιες πολύ ωραίες στιγμές και το division bell μου αρέσει επίσης πολύ. Floyd όμως δεν είναι.

Κατά τη γνώμη μου, προφανώς.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Floyd όμως δεν είναι.

Και τι ειναι τοτε? Deep Purple? :P Μια χαρα Floyd ειναι, και σαν ηχος και σαν μπαντα. Επειδη δηλαδη δεν παιζει ο Waters  δεν ειναι Floyd? Η μπαντα δεν ηταν ο Waters και 3 sessionαδες, οπως πολλοι θελουν να νομιζουν. Αυτο φανηκε καθαρα στα δυο τελευταια αλμπουμ, που ειναι πλεον κλασσικα.

 

Αλλα οτι και να γινει, αν καποιος εχει κολλημα με τον Waters δεν παλευεται. Αν τα αλμπουμ χωρις αυτον ηταν τυπου "About Face" ή "David Gilmour" τοτε θα λεγανε "οριστε, καμια σχεση με Floyd, ο Gilmour κυκλοφορησε τα προσωπικα του αλμπουμ με το ονομα Pink Floyd για να πουλησει."

Τωρα που τα αλμπουμ εχουν Floyd ηχο, παλι δεν τους αρεσουν γιατι "ο Gilmour προσπαθει να μιμηθει το στυλ των Floyd, να αντιγραψει τους στιχους του Waters" κλπ κλπ. Παρεμπιπτοντως, ο Gilmour δεν προσπαθει να...μιμηθει τον ηχο των Floyd, ειναι σαν να μου λες οτι προσπαθει να μιμηθει τον εαυτο του. O μισος Floyd ηχος ανηκει στον κυριο αυτον, τι λεμε τωρα? eyeroll.gif

 

Aραξτε λοιπον και απολαυστε τη μουσικη τους, με ή χωρις τους Barrett/Waters/Wright. H ιστορια εχει δειξει οτι το "ουδεις αναντικαταστατος" ισχυει 9 στις 10 φορες. Παμε να ακουσουμε και δυο "συγγενικες" κομματαρες, το "Raise My Rent" απο το πρωτο αλμπουμ του Gilmour και το "What Do You Want From Me" απο το "The Division Bell", το οποιο εχει ξεκαθαρες επιρροες απο το πρωτο. Gilmour plays Gilmour.... ;D

 

 

http://youtu.be/_zsnGq4rvEM

 

 

Specs talks, M🐮🐮gs walks

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Guru

Πάντως υπάρχουν περιπτώσεις που μια μπάντα χωρίς ένα μέλος απλά δεν είναι το ίδιο. Πχ. Queen άνευ Freddie απλά δεν υπάρχει... λέω τώρα...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Και τι ειναι τοτε? Deep Purple? :P Μια χαρα Floyd ειναι, και σαν ηχος και σαν μπαντα. Επειδη δηλαδη δεν παιζει ο Waters  δεν ειναι Floyd? Η μπαντα δεν ηταν ο Waters και 3 sessionαδες, οπως πολλοι θελουν να νομιζουν. Αυτο φανηκε καθαρα στα δυο τελευταια αλμπουμ, που ειναι πλεον κλασσικα.

 

Αλλα οτι και να γινει, αν καποιος εχει κολλημα με τον Waters δεν παλευεται. Αν τα αλμπουμ χωρις αυτον ηταν τυπου "About Face" ή "David Gilmour" τοτε θα λεγανε "οριστε, καμια σχεση με Floyd, ο Gilmour κυκλοφορησε τα προσωπικα του αλμπουμ με το ονομα Pink Floyd για να πουλησει."

Τωρα που τα αλμπουμ εχουν Floyd ηχο, παλι δεν τους αρεσουν γιατι "ο Gilmour προσπαθει να μιμηθει το στυλ των Floyd, να αντιγραψει τους στιχους του Waters" κλπ κλπ. Παρεμπιπτοντως, ο Gilmour δεν προσπαθει να...μιμηθει τον ηχο των Floyd, ειναι σαν να μου λες οτι προσπαθει να μιμηθει τον εαυτο του. O μισος Floyd ηχος ανηκει στον κυριο αυτον, τι λεμε τωρα? eyeroll.gif

 

Aραξτε λοιπον και απολαυστε τη μουσικη τους, με ή χωρις τους Barrett/Waters/Wright. H ιστορια εχει δειξει οτι το "ουδεις αναντικαταστατος" ισχυει 9 στις 10 φορες.

 

 

Πραγματικά, δεν θέλω να δημιουργήσω την εντύπωση, ότι θεωρώ τους άλλους 3 σεσσιονάδες. Ϊσα ίσα, ο gilmour είναι ο αγαπημένος μου κιθαρίστας. Αλλά υπάρχει και ένα όριο.

 

Δεν θα είχα πρόβλημα να μιμήται τίποτα, αν το έκανε καλά. Και δεν είπα για τον ήχο των floyd, είπα για την ατμόσφαιρα. Δεν πιστεύω πως ο waters είναι θεός, αλλά πιστεύω, πως όσο ήταν με τους floyd ό,τι κατέβαζε η κούτρα του ήταν ιδιοφυές. Με την βοήθεια των υπόλοιπων ύπερταλαντούχων μελών μετέτρεπε τις ιδέες του σε αριστουργήματα. Αυτός είχε συγκεκριμένο όραμα και προσπαθούσε να το υλοποιήσει με τον καλύτερο τρόπο. Το momentary δεν έχει ουσία. Προσπαθεί να δημιουργήσει αυτή τη μυστικιστική ατμόσφαιρα για να νομίζεις ότι είναι floyd, αλλά δεν είναι.

 

Και το ότι μιμήται τον waters δεν το βγάζω από το μυαλό μου...

 

Dogs of war and men of hate
With no cause, we don't discriminate
Discovery is to be disowned
Our currency is flesh and bone
Hell opened up and put on sale
Gather 'round and haggle
For hard cash, we will lie and deceive
Even our masters don't know the web we weave
One world, it's a battleground
One world, and we will smash it down
One world ... One world
Invisible transfers, long distance calls,
Hollow laughter in marble halls
Steps have been taken, a silent uproar
Has unleashed the dogs of war
You can't stop what has begun
Signed, sealed, they deliver oblivion
We all have a dark side, to say the least
And dealing in death is the nature of the beast
One world, it's a battleground
One world, and we will smash it down
One world ... One world
The dogs of war won't negotiate
The dogs of war don't capitulate,
They will take and you will give,
And you must die so that they may live
You can knock at any door,
But wherever you go, you know they've been there before
Well winners can lose and things can get strained
But whatever you change, you know the dogs remain.
One world, it's a battleground
One world, and we will smash it down
One world ... One world

 

Κατά τη γνώμη μου, ο gilmour σφετερίστηκε το όνομα. Και το έκανε για να εκμεταλλευτεί τη δημοσιότητα. Δεν το λέω κακοπροαίρετα, κι εγώ το ίδιο θα έκανα. Αλλά έτσι είχε το "βάρος" να αναλάβει τη δουλειά του waters, την οποία, προφανώς, δεν μπορούσε να κάνει.

Και το "ουδείς αναντικατάστατος" δεν ισχύει, όταν ο "ουδείς"  Έχει γράψει και συνθέσει σχεδόν όλα τα κομμάτια του συγκροτήματος...

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderator

Όπως αναφέρθηκε νομίζω ο Gilmour ξέρει πότε να το πει προσωπικό δίσκο και πότε "δικαιούται" (καλλιτεχνικά, ηθικά κλπ) να τον βγάλει με την ταμπέλα των Pink Floyd.

Αν υπάρχουν ηχογραφήσεις του Wright, θεωρώ ότι ο ήχος θα είναι "εκεί".

 

Τρίβιο: Τόσο το "The division Bell" όσο και το φημολογούμενο "The Endless River" είναι στίχοι από το High Hopes.

 

Πάρτε το σε μια καλή live εκτέλεση:

 

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αλλά υπάρχει και ένα όριο.

 

Υπάρχει φίλε, και εσύ το ξεπέρασες.

 

Κόφτο τώρα, αλλιώς θα σε βάλουμε να ακούς δίσκους της Μπέσυ Αργυράκη, για τα επόμενα πέντε χρόνια. Και μετά θα αρχίσουμε με τους δίσκους της Μαριάνας Τόλη.

 

Όσο για τα Φρίσκης, ξέχασέ τα. Από εδώ και πέρα, μόνο γάλα και μάλιστα ληγμένο.

 

 

Reading The Fucking Manual

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου