Ιδανική διάρκεια άλμπουμ το σωτήριο έτος 2015

[AuditoryDriving]

Γεια χαρά παιδιά.

 

Η ερώτηση αφορά συζήτηση που νομίζω όλοι έχουμε κάνει. ο ρόλος που παίζει η χρονική διάρκεια ενός άλμπουμ στο πόσο συχνά, πολύ, ευρέως ακούγεται.

 

ΕΙδικά σήμερα που το να κάτσει και να ακούσει κανείς μουσική συνεχόμενα (πχ ένα - δυο αλμπουμ χωρίς διακοπη) θεωρείται δύσκολο / μη συνηθισμένο, έχω την εντύπωση ότι ένας μέσος ακροατής θα διαθέσει όχι πολύ παραπάνω από 30 λεπτά στην περίπτωση.

 

Παλιά τουλάχιστον κάναμε και καμια βόλτα με το αυτοκίνητο μεχρι να τελειώσει το άλμπουμ :)

 

edit : προφανώς το θέμα εξαρτάται από το είδος της μουσικής, αλλά ας καταθέσει κανεις την εμπειρία του

 

ΥΓ : Δεν ξέρω πόσοι νιώθουν ένοχοι για το γεγονός ότι έχουν ακούσει το πρώτο μισό πολλών εκ των αγαπημένων τους άλμπουμ 3 φορές περισσότερο απο το 2ο μισό... :)

[Earendil]

Νιώθω μια ελαφρά αμηχανία γιατί η κατάσταση που περιγράφεις δε μου είναι οικεία. Ό,τι θέλω/"πρέπει" να ακουστεί ολόκληρο θα ακουστεί ολόκληρο. Κι αυτοί που προσέγγιζαν τη μουσική τους στη λογική της ακρόασης album μάλλον συνεχίζουν.

Όχι ότι ήμασταν ποτέ πλειοψηφία, άσχετα που εδώ στο Noiz, λόγω περιεχομένου, αναπόφευκτα έχουμε πολύ καλύτερη εκπροσώπηση απ' ότι στην ουρά για το καμαρίνι της Παολάρας. :D

 

Για ένα album που πρόκειται να κυκλοφορήσει είτε τώρα είτε σε δέκα χρόνια την ίδια συμβουλή θα είχα να δώσω στο δημιουργό: ούτε ένα δευτερόλεπτο παραπάνω απ' αυτό που αξιολογείται ως απολύτως απαραίτητο (έχουμε ακούσει αρκετά fillers νομίζω). Αλλά όχι να κόβουμε για να μην αποθαρρύνουμε...ποιούς; Τις δισκογραφικές;  ;D Το ραδιόφωνο;  ;D ;D

Δε μπορούμε να απευθυνθούμε σε όλους (εάν δεν είμαστε του "εμπορικού" δηλαδή). Εμένα θα μου αρκούσε αν εισέπρατα ότι ο δημιουργός σέβεται τον μειοψηφικό μερακλή που θα ακούσει προσεκτικά.

[AuditoryDriving]

Νιώθω μια ελαφρά αμηχανία γιατί η κατάσταση που περιγράφεις δε μου είναι οικεία. Ό,τι θέλω/"πρέπει" να ακουστεί ολόκληρο θα ακουστεί ολόκληρο. Κι αυτοί που προσέγγιζαν τη μουσική τους στη λογική της ακρόασης album μάλλον συνεχίζουν.

Όχι ότι ήμασταν ποτέ πλειοψηφία, άσχετα που εδώ στο Noiz, λόγω περιεχομένου, αναπόφευκτα έχουμε πολύ καλύτερη εκπροσώπηση απ' ότι στην ουρά για το καμαρίνι της Παολάρας. :D

 

Για ένα album που πρόκειται να κυκλοφορήσει είτε τώρα είτε σε δέκα χρόνια την ίδια συμβουλή θα είχα να δώσω στο δημιουργό: ούτε ένα δευτερόλεπτο παραπάνω απ' αυτό που αξιολογείται ως απολύτως απαραίτητο (έχουμε ακούσει αρκετά fillers νομίζω). Αλλά όχι να κόβουμε για να μην αποθαρρύνουμε...ποιούς; Τις δισκογραφικές;  ;D Το ραδιόφωνο;  ;D ;D

Δε μπορούμε να απευθυνθούμε σε όλους (εάν δεν είμαστε του "εμπορικού" δηλαδή). Εμένα θα μου αρκούσε αν εισέπρατα ότι ο δημιουργός σέβεται τον μειοψηφικό μερακλή που θα ακούσει προσεκτικά.

 

Σαφώς και συμφωνώ 100% απο την πλευρά του δημιουργού οτι θα πρεπει να ειναι οσο πρεπει να ειναι... το ερώτημα ειναι ότι πλεον ο χρόνος που ο μέσος ακροατής (ακόμη και ενας καλός ακροατής) ή ο αριθμός των φορών που θα το ακούσει ειναι και συνάρτηση της διάρκειας, ειδικά σήμερα που το attention span και η δοσολογία της πληροφορίας έχουν μειωθει δραματικά (βλέπε internet, αρθρα . ειδήσεις, twitter λιγότερος ίσως ελευθερος χρόνος κτλ)

 

Σορρυ αν έθεσα κάπως μπερδεμένα το θέμα. Εγω πχ που δεν ειμαι σινεφιλ, τις πιο μακροσυρτες ταινιες (αρχοντες, χομπιτ κτλ) δεν τις ξεκιναω καν. Οταν παιρνω βιβλιο, κοιτα πρωτα τα μικρά. Παντελως λαθος κριτήριο θα μου πείτε, αλλα εχω μια αισθηση οτι υπαρχει πολυ filler οπως ειπεςκαι μιας και διαβαζω σπανια πλεον και με αργους ρυθμους δε θελω να παρω ενα βιβλιο που λογω μεγεθους αυξανονται οι πιθανοτητες να μην τελειώσω ποτε ή που θα έχει πολυ μπλα μπλα για το τιποτα. Καμια φορά όταν διαβάζω / βλέπω κουράσεις, αισθαίνομαι οτι ο συγγραφές κτλ δεν σέβεται τον χρόνο μου. Θα μου πεις, μου πέφτει λόγος; Αφού θελει να εκφραστει. Αλλα καμια φορά μου βγάζει αυτο το συναισθημα που με απωθει.

 

Ετσι αναρωτιομουν τι σκέφτεται και το υπολοιπο φορουμ, ειδικα με βαση τους ρυθμους και το συγχρονο (cyber και μη) περιβάλλον που βρίθει ερεθισμάτων και που ολοι οι μουσική παλεύουν για λίγο από τον χρόνο του εν δυνάμει ακροατηρίου τους.

 

??? ::)

[atreu73]

Εγώ πάσχω από αυτή την ασθένεια της ελλιπούς συγκέντρωσης ή καλύτερα της γρήγορης εστίασης σε αυτό που με ενδιαφέρει και αυτό που σχεδόν διαισθητικά αισθάνομαι ότι θα μου προσφέρει το μέγιστο στον ελάχιστο δυνατό χρόνο. Είναι μια ασθένεια που την απέκτησα με τα χρόνια προφανώς γιατί στο παρελθόν διάβασα (και μου άρεσε να διαβάζω) ολόκληρο το πόλεμος και ειρήνη και δεν γνωρίζω αν είναι μια παθογένεια των καιρών ή απλή συνέπεια της ηλικίας μου. Εκείνο που ξέρω είναι ότι χάνω στην αποφυγή αυτή που αφορά εξίσου μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια και μεγάλα σε όγκο βιβλία αυτό που δεν ξέρω και δεν περιμένω. Η έκπληξη έχει εκλείψει. Το άλλο κακό είναι ότι κάποια πράγματα δεν χωρούν στην διάρκεια που σε παίρνει να διαβάσεις ένα κινέζικο μπισκοτάκι αλλά κάποιοι από εμάς ίσως πρέπει να έρθουμε σε συμβιβασμό με το γεγονός ότι φτάσαμε τη σκέψη μας, τα συναισθήματά μας στα όρια τους και απλά όπως λένε οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι it doesn't get any better than this.

[Άγιος]

πόλεμος και ειρήνη

και φαντασου νομιζα οτι ειμαι καμενος που ειδα την ταινια ολοκληρη…

[Nikolas]

61 λεπτά περίπου, όσο η ηχογράφηση του Beauty & Hope in the 21st Century! ;D

[harilatron]

Εγώ πάσχω από αυτή την ασθένεια της ελλιπούς συγκέντρωσης ή καλύτερα της γρήγορης εστίασης σε αυτό που με ενδιαφέρει και αυτό που σχεδόν διαισθητικά αισθάνομαι ότι θα μου προσφέρει το μέγιστο στον ελάχιστο δυνατό χρόνο. Είναι μια ασθένεια που την απέκτησα με τα χρόνια προφανώς γιατί στο παρελθόν διάβασα (και μου άρεσε να διαβάζω) ολόκληρο το πόλεμος και ειρήνη και δεν γνωρίζω αν είναι μια παθογένεια των καιρών ή απλή συνέπεια της ηλικίας μου. ...

 

Είναι μια ασθένεια των καιρών που πηγαίνει όμως πίσω 1-2 δεκαετίες.

Αυτή η αίσθηση ότι δεν έχεις χρόνο ακόμα και όταν αποδεδειγμένα χαζολογάς (σήμερα έχω χαζολογήσει ήδη 5 ώρες) γίνεται στάση απέναντι στα πράγματα, ροπή προς την απλούστευση και επιβράβευση της ατάκας έναντι της άποψης.

Έχουμε γεμίσει έξυπνους και δεν έχουμε σοφούς.Ειδικούς στη λεπτομέρεια που αγνοούν τα θεμελιώδη - ως αντικείμενα του παρελθόντος.

 

Δεν έχω άμυνα. Το μόνο που κάνω μερικές φορές είναι να απομακρυνθώ από τον υπολογιστή και να κάνω σχέδια σε χαρτί.

 

 

[AuditoryDriving]

Είναι μια ασθένεια των καιρών που πηγαίνει όμως πίσω 1-2 δεκαετίες.

Αυτή η αίσθηση ότι δεν έχεις χρόνο ακόμα και όταν αποδεδειγμένα χαζολογάς (σήμερα έχω χαζολογήσει ήδη 5 ώρες) γίνεται στάση απέναντι στα πράγματα, ροπή προς την απλούστευση και επιβράβευση της ατάκας έναντι της άποψης.

Έχουμε γεμίσει έξυπνους και δεν έχουμε σοφούς.Ειδικούς στη λεπτομέρεια που αγνοούν τα θεμελιώδη - ως αντικείμενα του παρελθόντος.

 

Δεν έχω άμυνα. Το μόνο που κάνω μερικές φορές είναι να απομακρυνθώ από τον υπολογιστή και να κάνω σχέδια σε χαρτί.

 

 

 

 

Συμφωνω οτι ειναι σημάδι των καιρών, αλλά νομίζω οτι ειναι κάτι αναμενόμενο - μέσα σε εναν κοσμο όπου τα ερεθίσματα έχουν υπερπολλαπλαστει σε αριθμό και (εστω φαινομενικα) έχουν αναβαθμιστει ως προς το impact τους, αφενος το attention span εχει πεσει σημαντικα και αφετερου οι ανθρωποι εχουν συνηθίσει σε πλουσια / εντυπωσιακα / πολυδιαστατα / αλληλεπιδραστικα ερεθισματα.

 

Αλλα το να το παραβλεψεις αυτο και να σκεφτεσαι οτι απλα χαζολογεις ειναι υπεραπλουστευση (και δεν βοηθαει και στην αντιμετώπιση του χαζολογηματος που ισως έχει άλλη αιτία απο τον κακό μας / τεμπελη χαρακτηρα. Όσον αφορά το θέμα μας συνεπως, ειτε μας αρέσει ή είτε οχι, είναι μια πραγματικοτητα την οποια πρέπει να λαβουμε υποψιν.

 

Τεσπα, ισως ειναι ανοητο το ερωτημα ή παρεξηγίσιμο όπως το έθεσα' ηθελα απλως να δω τι πιστευουν και αλλοι :)

 

(σχολιάζω τα italic γιατι τα υπολοιπα ειναι λίγο γενικότερες / προσωπικες θέσεις)

 

 

 

 

[panosprog]

Kαλημερα πιστευω 40-45 λεπτα ειναι ιδανικη  διαρκεια ,οπως τον παλιο καλο καιρο με το βινυλιο.Ειδικα για οσους ακουνε τα αλμπουμ ολοκληρα.

[blue]

ούτε ένα δευτερόλεπτο παραπάνω απ' αυτό που αξιολογείται ως απολύτως απαραίτητο (έχουμε ακούσει αρκετά fillers νομίζω).

 

+1

 

αφού έτσι κι αλλιώς τυχεροί θα είμαστε αν μας κάνει κάποιος την τιμή να μας ακούσει, ας μην τον ταλαιπωρούμε με κομμάτια που και εμάς τους ίδιους δεν πείθουν.