Γιατί Vintage εξοπλισμος;

[otto##]

Για να μη το κουραζουμε,τοσο η Fender oσο και η Gibson παρηγαγαν στα 50 s,60s & 70s ΔΕΚΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΙΘΑΡΕΣ/ΕΤΟΣ....(τα serial numbers το αποδεικνυουν αυτο) σε κανονικες ΓΡΑΜΜΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ με ΚΑΤΑΜΕΡΙΣΜΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ,οτι δηλαδη κανουν ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ... ολα τα αλλα ειναι απλα...παραμυθια της Χαλιμας.....ουτε κΣυλα ταιριαζανε και κουρδιζανε ,ουτε τυλιγαν μαγνητες υπο την επηρρεια μελισσοχορτου ;D

 

Η μονη κιθαρα που παρηχθει σε μικρα νουμερα λογω ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ της στην αγορα ηταν η LP στα 50s αλλα μετα το 1968 που επανηλθε λογω του Κλαπτον αρχισε και αυτη να παραγεται με τον...τονο...

 

Μη τα γράφεις έτσι απότομα αυτά γιατί τα "χρυσά αυτιά" του φόρουμ θα πάθουν ανακοπή.

[otto##]

Όσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει marketing.

 

Η προσωπική μου εμπειρία είναι προσωπική. Αν νομίζεις ότι σε παίρνει να χλευάσεις κάποιον που προτιμά ένα vintage όργανο ποιότητας από μια Stagg χθεσινή, κάνε το στον Bonamassa και άσε μας εμάς στην ησυχία μας.

 

Τέλος, είναι αγένεια, να παίζουν τα άλλα παιδάκια λέγοντας τι ωραία και καλά είναι τα βίντατζ παιχνίδια τους γιατί κάνουν αυτό και το άλλο (όπου στην προκειμένη περίπτωση, πέφτουν στο τραπέζι και οι γνώμες του επικεφαλής του κάστομ σοπ της φέντερ) και να έρχεται το κακό παιδάκι που δεν το παίζουν/ζεν έχει όργανο ακριβό/έχει όργανο ακριβό (who cares) να τους πει ότι δεν ξέρουν τι τους γίνεται και ότι τα κσύλα αυτό και τα κσύλα το άλλο είναι μόνο διακοσμητικά και εκείνος από προσωπική του εμπειρία παίζει με hot output μαγνήτες σρεντάρει κ.λπ. You get the point.

Δεν είναι ευγενικό (για να μην πω ότι είναι εμπαθές).

 

 

Άνθρωπέ μου πατώνεις; Πάλι θέτεις ερώτημα stagg ή vintage. Τι είδους ερώτημα είναι αυτό; Δηλαδή δεν υπάρχει ενδιάμεσο προϊόν.

 

Καλά τη δεύτερη παράγραφο δε μπορώ καν να την αποκρυπτογραφήσω. Νομίζω ότι σου δόθηκαν άπειρες απαντήσεις πιο πάνω. Αν συνεχίσεις να επιμένεις με νουθεσίες και γενικότητες τότε θα...........................έχει πλάκα.

 

[audiokostas]

Μη τα γράφεις έτσι απότομα αυτά γιατί τα "χρυσά αυτιά" του φόρουμ θα πάθουν ανακοπή.

Αν και προφανώς έχεις όρεξη για μπούγιο, να σε ενημερώσω ότι αν ήταν αποτυχημένο εμπορικά στην εποχή του ένα προϊόν δεν σημαίνει αυτομάτως ότι ήταν ένα κακό ποιοτικά προϊόν αφού είναι πλείστοι άλλοι λόγοι που μπορεί να συνέβαλλαν σε αυτή την αποτυχία του.

[Superfunk]

Μη τα γράφεις έτσι απότομα αυτά γιατί τα "χρυσά αυτιά" του φόρουμ θα πάθουν ανακοπή.

 

Ειναι απολυτα πιθανο καποια vintage κιθαρα να εχει φανταστικο ηχο κανεις δεν αντιλεγει σε αυτο,δεν ειναι ομως ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ πιθανο να εχει φανταστικο ηχο  απο μια κιθαρα που κατασκευαστηκε το 2015..

 

Απο την αλλη ΞΑΝΑ-λεω οτι αν καποιος οντως πιστευει οτι τα vintage οργανα ειναι "καλυτερα" δεν υπαρχει απολυτως κανενας λογος να προσπαθησεις να τον πεισεις για το αντιθετο...live & let live

 

Αν και προφανώς έχεις όρεξη για μπούγιο, να σε ενημερώσω ότι αν ήταν αποτυχημένο εμπορικά στην εποχή του ένα προϊόν δεν σημαίνει αυτομάτως ότι ήταν ένα κακό ποιοτικά προϊόν αφού είναι πλείστοι άλλοι λόγοι που μπορεί να συνέβαλλαν σε αυτή την αποτυχία του.

 

+100

 

In 1958, the Les Paul saw its first major design change. A new model, called the Standard, retained most features of the 1957 Goldtop. However, Standards featured a cherry-red sunburst finish. These guitars were priced higher than the Goldtop models, but lower than the Customs. At this time, Gibson instruments were marketed toward an older, jazz-oriented audience rather than young burgeoning guitarists. As a result, over the three-year period of production, only c. 1,700 Standards were made.

 

These Les Pauls were considered to be too heavy and old-fashioned, and they initially did not find favor amongst guitarists. In 1961, Gibson stopped producing the traditional Les Paul in favor of a lighter redesign which was later called the SG

[Κουφη Λεοπαρδαλη]

πλείστοι άλλοι λόγοι που μπορεί να συνέβαλλαν σε αυτή την αποτυχία του.

 

Ο λογος υποθετω ηταν το παλιομοδιτικο design (ενταξει και η τιμη). Μην ξεχναμε τοτε ηταν η εποχη του space age.

[otto##]

Αν και προφανώς έχεις όρεξη για μπούγιο, να σε ενημερώσω ότι αν ήταν αποτυχημένο εμπορικά στην εποχή του ένα προϊόν δεν σημαίνει αυτομάτως ότι ήταν ένα κακό ποιοτικά προϊόν αφού είναι πλείστοι άλλοι λόγοι που μπορεί να συνέβαλλαν σε αυτή την αποτυχία του.

 

Σιγουρα ισχύει αυτό που λες. Άλλο εννοούσα. Ότι όπως παράγονταν αμέτρητες κιθάρες τότε έτσι γίνεται και σήμερα (εντάξει σήμερα πολύ περισσότερες). Διαφωνώ λοιπον ότι όποια παλιά κιθάρα και να πιάσεις είναι καλή ντε και καλά γιατί είναι vintage.

 

Over n out από εμένα. Ούτε vintage όργανο έχω, ούτε καλό αυτί έχω και σίγουρα δεν είμαι καλός tester. Δηλαδή πρέπει να είναι φοβερή η διαφορά για να την καταλάβω. Σίγουρα πολλοί συμφορουμήτες είναι έτη φωτός μπροστα.

[otto##]

Ειναι απολυτα πιθανο καποια vintage κιθαρα να εχει φανταστικο ηχο κανεις δεν αντιλεγει σε αυτο,δεν ειναι ομως ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ πιθανο να εχει φανταστικο ηχο  απο μια κιθαρα που κατασκευαστηκε το 2015..

 

Απο την αλλη ΞΑΝΑ-λεω οτι αν καποιος οντως πιστευει οτι τα vintage οργανα ειναι "καλυτερα" δεν υπαρχει απολυτως κανενας λογος να προσπαθησεις να τον πεισεις για το αντιθετο...live & let live

 

+100

 

 

Τα είπες όλα. Αυτό ακριβώς σκεφτόμουν.

[RayDTutto]

Ειναι απολυτα πιθανο καποια vintage κιθαρα να εχει φανταστικο ηχο κανεις δεν αντιλεγει σε αυτο,δεν ειναι ομως ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ πιθανο να εχει φανταστικο ηχο  απο μια κιθαρα που κατασκευαστηκε το 2015..

Και η μοριακή ευθυγράμμιση;

Αφού το λέει ο κυρ τέτοιος του Custom Shop...

[Κουφη Λεοπαρδαλη]

Μην ξεχνας και την ευθυγραμμιση πλανητών την ωρα που κοβεται το ξυλο. ;D

[TamTam]

Αν και προφανώς έχεις όρεξη για μπούγιο, να σε ενημερώσω ότι αν ήταν αποτυχημένο εμπορικά στην εποχή του ένα προϊόν δεν σημαίνει αυτομάτως ότι ήταν ένα κακό ποιοτικά προϊόν αφού είναι πλείστοι άλλοι λόγοι που μπορεί να συνέβαλλαν σε αυτή την αποτυχία του.

 

Εννοείται πως έχεις δίκιο Κώστα.

Κανείς δεν έχει αναφερθεί σε "ταίριασμα ξύλων" εκτός από αυτούς που θέλουν να πεισουν ότι δεν έχουν καμία σημασία τα ξύλα. Στρεψοδικία λέγεται αυτό.

 

Όπως επίσης και κανείς δεν αναφέρεται στην παλαίωση , για την οποία μίλησε ο καστομ σοπ μαν της Φέντερ.

Εγώ το μόνο "μάρκετινγκ" που βλέπω πάντως (και είναι αναμενόμενο ως ένα βαθμό) είναι από όσους προσπαθούν να μας πείσουν ότι "καλύτερο είναι πάντα το πιο καινούριο" μοντέλο.

 

Μπορεί να ισχύει για τα πλυντήρια, αλλά στα μουσικά όργανα, όσο προσπαθεί κάποιος (και υπάροχυν πολλά συγκροτήματα και καλλιτέχνες που το επιδιώκουν) να επιστρέψουν στον ήχο αναφοράς -της ροκ, της κάντρι της κλασικής μουσικής κ.λπ.- τόσο πιο πίσω πηγαίνουν στον εξοπλισμό (ας μην ξεχνάμε ότι το thread αναφερόταν αρχικά στον vintage εξοπλισμό γενικότερα).