Προς το περιεχόμενο

Τι μουσική ακούτε τώρα; VI


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Φωναρα η Lady Gaga ε? Φοβερη πιανιστρια η Lady Gaga εεε? Κατσε να ποσταρω την παρακατω κυρια να βαλει τα πραγματα στη θεση τους. Απιστευτη πιανιστρια και απιστευτη φωνη η Aziza, σε ενα μοναδικο fusion Ανατολιτικης μουσικης και Jazz. Μαζι της κατι ασχετοι, οπως ο Al Di Meola, ο Stanley Clarke, ο Omar Hakim κλπ...image.gif

 

 

Φιουζιε για σενα που ξερω οτι θα το εκτιμησεις ;D

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντήσεις 152
  • Πρώτη
  • Τελευταία

Περισσότερες συμμετοχές

Περισσότερες συμμετοχές

Αν και παππούς, μαμεί και δέρνει ακόμα.

 

Κοιτάς τα χέρια του και στραμπουλιέσαι, κοιτάς το σαγόνι του που πάει πέρα δώθε και λες, πάει το χάνουμε το παππού. Απ την άλλη, αν ήμανε σε κανά κιουριλέ αστειατόριο με κανά δίμετρο Ταταράκι θα ήταν καλή σα μουσική επιλογή ο μπάρμπας, αρκεί να ΜΗ φαινόταν, γιατί θα μέναμε νηστικοί και θα χάλαγε η διάθεση του Ταταρακίου για σεχ λαίμαι

Το να πεθαίνουν γέροι, είναι όφελος δια την οικονομίαν, γλιτώνουμε τας συντάξεις όπως έλεγε κι ένας γνωστός προ κρίσης, φαντάσου τώρα δλδ

No one wants an alien

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Φιουζιε για σενα που ξερω οτι θα το εκτιμησεις ;D

Είναι που στο 2:12 με αναφέρει (λέει καθαρά "καραγκιοζέν"). ;D ;D

 

Ρε συ Σάμυ σιγά μην στραμπουλιέσαι από τα χέρια του.

Στο κάτω κάτω αν ζαλίζεσαι μην τα κοιτάς.

 

Άκουσε όμως. ;)

 

 

Freud-Σαντές

Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Προτιμώ την αυθεντική εκτέλεση-αυτή δλδ- γιατί ο Σαδίκης το διασκεύασε καλά, αλλά προτιμώ το αυθεντικό, είναι πιο Νεάτερνταλ που λέει και ο αφεντικός

No one wants an alien

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Guru

Υπάρχει ένα άλμπουμ που στα μάτια και στην καρδιά μου είναι απο κείνα που αποτελούν κομμάτι μιάς -ούτως ειπείν- βίβλου των μπλουζ...μαζί με αρκετά ακόμη βεβαίως. Κι όμως, κάτι στην συγκεκριμμένη ηχογράφηση φαντάζει μαγικό, μυθικό τολμώ να πω. Είναι η καθαρότητα στην αποτύπωση των ήχων, το κέφι που αναδύεται απλόχερα, οι δυναμικές και το επίπεδο των μουσικών; Όλα αυτά μαζί κι ακόμη περισσότερα; Ίσως το πιό σημαντικό να είναι η ανεπανάληπτη χημεία του βετεράνου με τον "άγουρο" αλλά ενθουσιώδη, του Jimmy Witherspoon και του Robben Ford. Κατά τη γνώμη μου, ο δίσκος που κυκλοφόρησε το 1976 -και αποτέλεσε απαρχή πολυετούς συνεργασίας των δύο- αποτελεί μνημείο και σημείο αναφοράς για κάθε λάτρη των μπλούζ αλλά και της μπλουζ κιθάρας ειδικότερα. Ο τόνος του Ford είναι αληθινά breath taking...για την ερμηνεία δε του Spoon, ό,τι και να πεί κάποιος θα είναι λίγο.

Πρόσφατα αλίευσα δύο μοναδικά ντοκουμέντα στο Utube, με το original line up του δίσκου, με τον Ford -αν είναι ακριβής η ημερομηνία- μόλις 21-22 χρονών! Παραθέτω τα δύο κομμάτια και κατόπιν ένα λινκ όπου μπορείτε ν'ακούσετε τον αυθεντικό δίσκο.

 

 

 

The music you listen to, becomes the soundtrack of your life

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ωραιος ο Witherspoon  Ηλια, και ο πιτσιρικος τοτε Ford επισης. Την ιδια περιοδο ειχε βγαλει και ενα αλλο πολυ καλο αλμπουμ με τον Eric Burdon, το "Guilty" το 1971. Το ιδιο αλμπουμ επανακυκλοφορησε το 1976 με τον τιτλο "Black & White Blues". Λογικα το ξερεις βεβαια. Γι αυτους που δεν, μια κομματαρα παρακατω, στην οποια ομως τραγουδαει μονο ο Burdon. image.gif

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου