Ο ορισμός του κακού distortion

[LK]

Η ιστορία το δικαίωσε το συγκεκριμένο  τρακ (A Girl Like You).

 

Ας σκεφτούμε σαν παραγωγοί αυτού του κομματιού.

Ερχόταν σε εμάς, τώρα.

Το αφήναμε έτσι;

Το αλλάζουμε;

 

Έχω δει άλλους να τρων εργατοώρες για αλλαγές…… σε ήχο snare,  που προσωπικά δεν καταλάβαινα διάφορα

 

[Superfunk]

Και αν ξαπλώσεις ανάποδα στο εφηβικό σου δωμάτιο με τα πόδια στον τοίχο και τα μάτια κλειστά, μπορείς να φαντάζεσαι πως κρατάει μια 50's Telecaster Broadcaster με πανάλαφρο Swamp Ash απο τη μια μεριά και vintage Fender Bassman απο την άλλη.

 

Τι σημασία έχει με τι παίζουν... είτε Χαρλευ Σπορτστερ για κιθάρα να είχε, είτε της γιαγιάς του το τρανζίστορ για ενισχυτή, το ίδιο θα ακουγότανε.

 

Μια άποψη απο ξενέρωτο τεχνοκράτη. ;)

 

Θα διαφωνησω καθετα,αν σε ενδιαφερει,που δεν σε ενδιαφερει βεβαια καθοτι παλιοροκας  ;D,δες τι και πως εδω

 

Engineering The Sound: The Jesus and Mary Chain’s 'Psychocandy'

[Yannis Methenitis]

Και αν ξαπλώσεις ανάποδα στο εφηβικό σου δωμάτιο με τα πόδια στον τοίχο και τα μάτια κλειστά, μπορείς να φαντάζεσαι πως κρατάει μια 50's Telecaster Broadcaster με πανάλαφρο Swamp Ash απο τη μια μεριά και vintage Fender Bassman απο την άλλη.

 

Τι σημασία έχει με τι παίζουν... είτε Χαρλευ Σπορτστερ για κιθάρα να είχε, είτε της γιαγιάς του το τρανζίστορ για ενισχυτή, το ίδιο θα ακουγότανε.

 

Μια άποψη απο ξενέρωτο τεχνοκράτη. ;)

Κι εγω το ίδιο έκανα με αυτό...

 

https://youtu.be/hud1oMc-CWA

 

που μου όρισε το heavy metal αλλά και το fuzz. O0

[fusiongtr]

Προσωπικά είμαι της άποψης ότι αυτός ο "χάλια" ήχος, χρησιμοποιήθηκε πολύ έντεχνα ενορχηστρωτικά.

 

Τι εννοώ ...

 

Αν προσέξετε όλο το κομμάτι, υπάρχει ένα πολύ συγκεκριμένο ρυθμικό μοτίβο, που δημιουργείται από κάποια όργανα (μπάσο, τύμπανα, πλάτες), και φράσεις (μελωδικές και ρυθμικές) από άλλα όργανα πάνω σ' αυτό, που χρησιμοποιούν τους ήχους και τους χώρους.

 

Οι μελωδικές φράσεις προσομοιάζουν μεταξύ τους στη μελωδική βάση (πλήκτρα, βιμπράφωνο, κιθάρες) αλλά άλλες φορές είναι πίσω στον χώρο και άλλες μπροστά.

 

Οι ρυθμικές φράσεις (κιθάρες, πλήκτρα) παίζουν επίσης με τους ήχους (μια ρυθμική πολύ πίσω, που παίζει που και που) και τους χώρους.

 

Λίγο σαν καλειδοσκόπιο ήχων.

 

Τι κάνω εγώ ο "έξυπνος" λοιπόν?

 

Παίρνω μια κιθάρα με σάπιο ήχο* και βάζω το χαρακτηριστικότερο μελωδικό θέμα, μπροστά από όλα, μέσα στην μούρη του ακροατή.

Θέλω ο ήχος της να είναι κιθάρας, αλλά .... να θυμίζει λίγο συνθ, και να μην πηγαινοέρχεται στον χώρο όπως όλα τα άλλα.

 

Αν δεν ήμουν κιθαρίστας, πολύ εύκολα θα μπορούσα να φανταστώ ότι παίζει ο cos με το συνθ του (ακόμα και τώρα, μου φαίνεται φυσιολογικό αυτό) και μάλιστα θα έλεγα ότι έχει ωραίο ήχο.

 

Είναι κακός ήχος κιθάρας, ή κακός ήχος γενικά?

Χμμμ ...

 

Απλά ένα πολύ καλό και έξυπνο ηχοληπτικό/ενορχηστρωτικό τρυκ, που χρησιμοποιήθηκε επιτυχημένα κατά την γνώμη μου.

 

EDIT: * Πώς θέλω να είναι ο σάπιος ήχος? Χμμμμ, η φράση έχει μεγάλες αξίες, άρα θέλω sustain (δεν μου κάνει το ring modulator και άλλα ανάλογα).

Δώσε fuzz στα όρια της σαπίλας (με τον τρόπο που το έγραψε).

[Yannis Methenitis]

Θα διαφωνησω καθετα,αν σε ενδιαφερει,που δεν σε ενδιαφερει βεβαια καθοτι παλιοροκας  ;D,δες τι και πως εδω

 

Engineering The Sound: The Jesus and Mary Chain’s 'Psychocandy'

 

ΟΚ το διάβασα το άρθρο και έχω να πω το εξής:

Οταν έχεις άγνοια και το attitude ατόμου που "υπηρετεί την τέχνη", μπορείς να γράψεις ένα κάρο εύσχημες ......λογίες για να υποστηρίξεις το όποιο αποτέλεσμα. Κακό ή mediocre at best στην συγκεκριμένη περίπτωση, απο τεχνικής πλευράς. Και σίγουρα όχι δημιουργικό ή avant guard.

Τουλάχιστον στην εποχή των Mountain ο όρος live ηχογράφηση μόλις έκανε τα πρώτα βήματα και ο συνολικός ήχος είναι flat συμπιεσμένος και χωρίς λεπτομέρεια. 5-6 δυναμικά μικρόφωνα στο τετρακάναλο at best. Αλλά δεν υπήρχε επιλογή ή καλύτερο και ταυτόχρονα δεν βγήκαν ποτέ να πούνε πως έτσι το είχαν... σχεδιάσει.

 

Τεσ 'πα, ξέρω ποσο σημαντικό ρόλο παίζουν σε όλους μας τα ρομαντικά, εφηβικά μας ακούσματα που δεν έχουν απαραίτητα τεχνοκρατικά εμπεριστατωμένα ή λόγια κριτήρια. Όμως καθορίζουν πολλά πράγματα στην υπόλοιπη ζωή μας. 

Το θέμα είναι πόσο μπορούμε μαθαίνοντας και αποκτώντας εμπειρία (προοδεύοντας δηλαδή) να ξεκολλήσουμε απο τα ενστικτώδη, χωρίς φυσικά να τα ξεχνάμε ή να μας θυμίζουν ωραίες στιγμές. Κάτι που έχει αναφορά στα πάντα και όχι μόνο στη μουσική.

Ιδού το φιλοσοφικό ερώτημα.

 

[nickel]

Να πω το άσχετο ότι σοκαρίστηκα που είναι τραγούδι του 1994;  ;D

Νόμιζα ότι είναι πολύ μεταγενέστερο...

 

Κατα τ'άλλα, όπως είπαν και προηγούμενοι, ναι είναι σιχαμένος ήχος από μόνος του αλλά μια χαρά λειτουργεί μέσα στο κομμάτι.

 

(Μου θυμίζει λίγο σάπια παραμόρφωση πιτσιρικά που καρφώνει την κιθάρα στο mic του 70s στερεοφωνικού για να δει τι θα συμβεί)

[fusiongtr]

 

Τεσ 'πα, ξέρω ποσο σημαντικό ρόλο παίζουν σε όλους μας τα ρομαντικά, εφηβικά μας ακούσματα που δεν έχουν απαραίτητα τεχνοκρατικά εμπεριστατωμένα ή λόγια κριτήρια. Όμως καθορίζουν πολλά πράγματα στην υπόλοιπη ζωή μας.  Το θέμα είναι πόσο μπορούμε μαθαίνοντας και αποκτώντας εμπειρία (προοδεύοντας δηλαδή) να ξεκολλήσουμε απο τα ενστικτώδη, χωρίς φυσικά να τα ξεχνάμε. Κάτι που έχει αναφορά στα πάντα και όχι μόνο στη μουσική.

Ιδού το φιλοσοφικό ερώτημα.

Το μόνο που μου θυμίζει αυτό το κομμάτι, είναι .... τα "παιδιά της νύχτας". ;D ;D ;D

 

Θα ήθελα όμως να αναποδογυρίσω το φιλοσοφικό σου ερώτημα λέγοντας ...

 

"Το θέμα είναι πόσο μπορούμε μαθαίνοντας και αποκτώντας εμπειρία (προοδεύοντας δηλαδή) να ξεκολλήσουμε απο τα ενστικτώδη τις τεχνικές και εμπειρικές νόρμες που αποκτήσαμε, χωρίς φυσικά να τις ξεχνάμε. Κάτι που έχει αναφορά στα πάντα και όχι μόνο στη μουσική."

 

Λίγο-πολύ και τα δύο ισχύουν.

 

:)

[Superfunk]

ΟΚ το διάβασα το άρθρο και έχω να πω το εξής:

Οταν έχεις άγνοια και το attitude ατόμου που "υπηρετεί την τέχνη", μπορείς να γράψεις ένα κάρο εύσχημες ......λογίες για να υποστηρίξεις το όποιο αποτέλεσμα. Κακό ή mediocre at best στην συγκεκριμένη περίπτωση, απο τεχνικής πλευράς. Και σίγουρα όχι δημιουργικό ή avant guard.

Τουλάχιστον στην εποχή των Mountain ο όρος live ηχογράφηση μόλις έκανε τα πρώτα βήματα και ο συνολικός ήχος είναι flat συμπιεσμένος και χωρίς λεπτομέρεια. 5-6 δυναμικά μικρόφωνα στο τετρακάναλο at best. Αλλά δεν υπήρχε επιλογή ή καλύτερο και ταυτόχρονα δεν βγήκαν ποτέ να πούνε πως έτσι το είχαν... σχεδιάσει.

 

Τεσ 'πα, ξέρω ποσο σημαντικό ρόλο παίζουν σε όλους μας τα ρομαντικά, εφηβικά μας ακούσματα που δεν έχουν απαραίτητα τεχνοκρατικά εμπεριστατωμένα ή λόγια κριτήρια. Όμως καθορίζουν πολλά πράγματα στην υπόλοιπη ζωή μας. 

Το θέμα είναι πόσο μπορούμε μαθαίνοντας και αποκτώντας εμπειρία (προοδεύοντας δηλαδή) να ξεκολλήσουμε απο τα ενστικτώδη, χωρίς φυσικά να τα ξεχνάμε ή να μας θυμίζουν ωραίες στιγμές. Κάτι που έχει αναφορά στα πάντα και όχι μόνο στη μουσική.

Ιδού το φιλοσοφικό ερώτημα.

 

Δυστυχώς η ίδια η ιστορία σε διαψεύδει αφεντικό.

 

Το άλμπουμ θεωρείται και ΕΙΝΑΙ κλασσικό έχοντας επηρεάσει δραματικά οτιδήποτε το ακολούθησε.

 

Δεκάδες παραγωγές βάδισαν στα αχνάρια του και ένα μεγάλο κομμάτι της σύγχρονης μουσικής δεν θα υπήρχε χωρίς αυτό...

 

Αν δεν είναι αυτό επιδραστικη τέχνη τι είναι άραγε;

 

Για εμενα και για πολλούς ακόμα ήταν πραγματικά ΒΑΛΣΑΜΟ στα αυτιά μέσα στο καλογυαλισμένο και γεμάτο gated reverb ,τρισαθλιο από πλευράς αισθητικής ,ηχητικό τοπίο των mid 80s .

[Yannis Methenitis]

Το μόνο που μου θυμίζει αυτό το κομμάτι, είναι .... τα "παιδιά της νύχτας". ;D ;D ;D

 

Θα ήθελα όμως να αναποδογυρίσω το φιλοσοφικό σου ερώτημα λέγοντας ...

 

"Το θέμα είναι πόσο μπορούμε μαθαίνοντας και αποκτώντας εμπειρία (προοδεύοντας δηλαδή) να ξεκολλήσουμε απο τα ενστικτώδη τις τεχνικές και εμπειρικές νόρμες που αποκτήσαμε, χωρίς φυσικά να τις ξεχνάμε. Κάτι που έχει αναφορά στα πάντα και όχι μόνο στη μουσική."

 

Λίγο-πολύ και τα δύο ισχύουν.

 

:)

Σωστό κι αυτό. Είναι άλλη μια λούμπα.

[LK]

 

"Το θέμα είναι πόσο μπορούμε μαθαίνοντας και αποκτώντας εμπειρία πείρα (προοδεύοντας δηλαδή) να ξεκολλήσουμε ....... από εμπειρικές νόρμες που αποκτήσαμε,.........

 

 

Για να κανω το σπασικλάκι  ;D ;D