Προς το περιεχόμενο

Σκόρπιες σκέψεις περι μουσικής.


Προτεινόμενες αναρτήσεις

4 λεπτά πριν, BillTrantos είπε

Κάτσε λίγο ρε φίλως, τα παρακάτω δηλαδή είναι το ίδιο είδος μουσικής; 

 

μεταλ δεν είναι;;  😛 🤟🤟🤟

 

απλά διαφορετικά παρακλάδια 

 

το 1ο έχει το προγκ μεταλ ως "βάση" , έτσι όπως το άκουσα πεταχτά 

  • Like 1

"There’s no mystery in my gear. And if any, then it’s hidden between hands, heart and soul. It simply must be the way I play" ~ Criss Oliva

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

2 hours ago, vagelism said:

περιεργο το λιγοτερο.. να μην ειμαστε ανοιχτοι σε νεες μουσικες .

 

Εγώ Βαγγέλη θα πιαστώ από αυτό, για να πω ότι γουστάρω πάρα πολύ όταν ανακαλύπτω πράγματα.

Αλλά τι πράγματα ...

Έγραψες "νέες μουσικές".

Ελάχιστα μπορώ να χαρακτηρίσω ως τέτοια, και ναι, σαφώς και τα ψάχνω.

Όταν δεν το βρω ψάχνω απλά για κάτι που να μου φαίνεται φρέσκο, και να έχει κάποια χαρακτηριστικά που να με συγκινούν, όπως κέφι, δημιουργικότητα, έμπνευση, διαφορετικότητα, κλπ.

Δεν είναι πάντα εύκολο αυτό.

 

Σαν music pool το youtube έχει αλλάξει τα πράγματα σχετικά με την εποχή των δισκάδικων.

Ένα από αυτά που άλλαξαν πολύ, είναι το mojo.

Είχαμε ακούσει πολλά για κάποιες μπάντες, δίσκους, αλλά δεν είχαμε την ευκαιρία να τα ακούσουμε ιδίοις αύτασι :classic_biggrin:, και είχαν αποκτήσει μια "αύρα".

Ίσως αν έβγαιναν σήμερα να εξαφανίζονταν στο youtube, δεν θα είχαν αυτό το mojo.

 

Όμως το youtube δημιούργησε και mojo, σε πολλούς youtubers που ίσως κάποτε να μην έβγαζαν καν δίσκο, αλλά σήμερα είναι μεγάλα ονόματα.

 

 

Ερώτηση για ... παλιούς.

Είπες 7+7 στο μοναστηράκι (προφανώς).

Ποιος θυμάται το προηγούμενο όνομα αυτού του μαγαζιού (πριν γίνει 7+7)?

 

Εδώ σας θέλω.

 

Επεξεργασμένο από fusiongtr
  • Like 1

Freud-Σαντές

Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Βαγγελη, συμφωνω μαζι σου. Ειναι πολυ σημαντικο, για την εξελιξη ενος μουσικου, συνεχως να ακουει νεους ηχους. Καθε νεο ερεθισμα "γραφει" και κατι το διαφορετικο στον εγκεφαλο μας.

 

Ειναι σχεδον τοσο σημαντικο, οσο και η εξασκηση πανω στο μουσικο οργανο. Εξασκηση χωρις να ακουμε μουσικη, ειναι σαν να μαθαινουμε αγγλικα χωρις να βλεπουμε ταινιες στην tv, ή χωρις να ακουμε καποιον να μιλαει μας ζωντανα τα αγγλικα.

 

Προσωπικα, δεν διαθετω πολυ χρονο στο να ακουω κατι καινουργιο. Στην παρουσα φαση, που ειμαι και "μουσικα" δραστηριος, θα ακουσω επιλεκτικα 15-20 νεα αλμπουμ ανα ετος. Μουσικη, πλεον, ακουω μονο μεσα στο αυτοκινητο για τη οση ωρα θα βρισκομαι εκει. Και θα ακουω κατι, αναλογως τα κεφια μου, μεσα απο ενα 16αρι στικακι, ή μεσω του κινητου. Η αναλογια ειναι 90% old stuff, 8% new stuff, 2% ηχογραφησεις απο προβες και λαιβ.

Γιώργος

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

50 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

Ερώτηση για ... παλιούς.

Είπες 7+7 στο μοναστηράκι (προφανώς).

Ποιος θυμάται το προηγούμενο όνομα αυτού του μαγαζιού (πριν γίνει 7+7)?

 

Εδώ σας θέλω.

 

Βασίλακας

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1 ώρα πριν, fusiongtr είπε

 

Εγώ Βαγγέλη θα πιαστώ από αυτό, για να πω ότι γουστάρω πάρα πολύ όταν ανακαλύπτω πράγματα.

Αλλά τι πράγματα ...

Έγραψες "νέες μουσικές".

Ελάχιστα μπορώ να χαρακτηρίσω ως τέτοια, και ναι, σαφώς και τα ψάχνω.

Όταν δεν το βρω ψάχνω απλά για κάτι που να μου φαίνεται φρέσκο, και να έχει κάποια χαρακτηριστικά που να με συγκινούν, όπως κέφι, δημιουργικότητα, έμπνευση, διαφορετικότητα, κλπ.

Δεν είναι πάντα εύκολο αυτό.

 

 

εχεις δικιο δεν εκφραστηκα εγω σωστα.

Εννοειται οτι δεν ανακαλυπτουμε πια νεους Alan Holdsworth η Bjork.

Οι διαστημαθρωποι σπανιζουν πλεον.

Δεν μιλουσα για παρθενογενεση. Νομιζα οτι θα γινοταν κατανοητο αυτο.

 

Με εντυπωσιαζει ομως αφανταστα μια καλοστημενη μπαντα που παιζει ακομα κ διασκευες με δικο της χαρακτηρα {πχ οι Γερμανοι οταν διασκευαζουν} ή οι Main squeeze.

Mε εντυπωσιαζει επισης ενας τραγουδοποιος που γραφει τραγουδια που με "αγγιζουν " ακομα κι αν θυμιζουν 1000 πραγματα.

 Με εντυπωσιαζει μια μπαντα που οι επιρροες της ειναι ολες εκει..αλλα αυτο που βγαινει ειναι δικο της.

 

Κατι που  βλεπω  οτι εχω αποβαλει τα τελευταια χρονια ειναι να κρινω  μια μουσικη συμφωνα με τις επιρροες της  κ μετα να την απορριπτω επειδη εχει επιρροές. Το εκανα καποτε αυτο λες κ κρατουσα το δισκοποτηρο της γνωσης .

Θεωρω οτι η μουσικη ειναι προιον εξελιξης απο την γεννηση της μεχρι κ σημερα.

Δεν νομιζω οτι ειναι σωστο να απορριπτουμε νεες μουσικες επειδη εχουν το παλιο μεσα τους.

Με τα copies ομως ναι...εχω θεματα.

Επεξεργασμένο από vagelism
  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1 hour ago, Nestoras said:

 

α ρε μπαγάσα που τα ξετρυπώνεις αυτά...

α ρε... τι χάνω .....

τι χάνω λέωωω....

έχω κολλήσει πίσω στο 70 γμ την αδικία μου...και χάνω κομματάρες...

  • Χαχα 1

με σήμα το μπιφτέκι

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

πάντως ειλικρινά θεωρώ μεγάλη τιμή να υπάρχει νήμα για μένα στο νοιζ.

 

καλώς ή κακώς για μένα η μουσική που με ενδιαφέρει φτιάχτηκε μεταξύ 64 και 75 βαριά βαριά.

Σίγουρα και μετά το 75 και σίγουρα και στο 80 και στο 90 φτιάχτηκαν πράγματα και στο 00 και στο 10 και στο 20.

Δεν με αφορούν.

Εχω δίσκους και ακούω μουσική (εκτός από κλασική) από το 1950, αλλά επικεντρώνομαι σε μουσική που παράχθηκε και την έζησα.

Πχ όταν κυκλοφόρησε και έμαθα ότι χτες, πριν ένα μήνα βγήκε το τάδε, το άκουσα στο ράδιο στην τηλεόραση και όχι να είναι σε έναν μεγάλο κουβά με μουσική απ όπου μπορούμε να ψαρέψουμε και να καταναλώσουμε και όχι να αφομοιώσουμε.

Μουσική που την άκουγα όταν έβγαινε, την άλλη μέρα την άκουγα ξανά και ξανά επί μέρες και μήνες.

Μουσική που μπήκε στο πετσί μου και δεν βγαίνει.

αντίστοιχα αν ακούσω μουσική της ίδιας εποχής (που δεν γνωρίζω) επειδή έχουν τα κοινά χαρακτηριστικά της εποχης μου φέρνουν αυτό το οικείο και μπορώ να την ακούσω πολύ πιό ευχάριστα σαν άγνωστη παρά με σημερινή άγνωστη.

 

Καθημερινά ακούω jazz του 60-70 ό,τι και να κάνω στο σπίτι και ξανά γυρίζω στη δεκαετία 70 αν θέλω να ακούσω ροκ.

Πιστεύω ότι για μένα η μουσική τέλειωσε το 1975 κάπου και ότι υπάρχει εκεί έξω μουσική από την εποχή αυτή που φτάνει για 10 φορές την υπόλοιπη ζωή μου.

Επίσης μπορώ να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου με 10-20 δισκους που μου αρέσουν πολύ ή και με 10.

Ασχετα αν έχω κάποιες εκατοντάδες στη συλλογή μου ή αν η διευρυμένη 10ετία των 70 για μένα είναι ακόμα ανεξάντλητη.

 

(σας συμπαθώ όλους btw - ο,τι και να ακούτε)

(τα υπαρξιακά προβλήματα της μουσικής αυτού του είδους τα έχω ξεπεράσει εδώ και περίπου μια 20 ετία και έχω συμφιλωθεί μαζί τους)

(αυτή τη στιγμή ακούω κάτι από το 1990, αλλά δεν ανατρέπει τα προηγούμενα που έγραψα)

 

 

  • Like 1

με σήμα το μπιφτέκι

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1 λεπτό πριν, dimsonic είπε

πάντως ειλικρινά θεωρώ μεγάλη τιμή να υπάρχει νήμα για μένα στο νοιζ.

 

καλώς ή κακώς για μένα η μουσική που με ενδιαφέρει φτιάχτηκε μεταξύ 64 και 75 βαριά βαριά.

Σίγουρα και μετά το 75 και σίγουρα και στο 80 και στο 90 φτιάχτηκαν πράγματα και στο 00 και στο 10 και στο 20.

Δεν με αφορούν.

Εχω δίσκους και ακούω μουσική (εκτός από κλασική) από το 1950, αλλά επικεντρώνομαι σε μουσική που παράχθηκε και την έζησα.

Πχ όταν κυκλοφόρησε και έμαθα ότι χτες, πριν ένα μήνα βγήκε το τάδε, το άκουσα στο ράδιο στην τηλεόραση και όχι να είναι σε έναν μεγάλο κουβά με μουσική απ όπου μπορούμε να ψαρέψουμε και να καταναλώσουμε και όχι να αφομοιώσουμε.

Μουσική που την άκουγα όταν έβγαινε, την άλλη μέρα την άκουγα ξανά και ξανά επί μέρες και μήνες.

Μουσική που μπήκε στο πετσί μου και δεν βγαίνει.

αντίστοιχα αν ακούσω μουσική της ίδιας εποχής (που δεν γνωρίζω) επειδή έχουν τα κοινά χαρακτηριστικά της εποχης μου φέρνουν αυτό το οικείο και μπορώ να την ακούσω πολύ πιό ευχάριστα σαν άγνωστη παρά με σημερινή άγνωστη.

 

Καθημερινά ακούω jazz του 60-70 ό,τι και να κάνω στο σπίτι και ξανά γυρίζω στη δεκαετία 70 αν θέλω να ακούσω ροκ.

Πιστεύω ότι για μένα η μουσική τέλειωσε το 1975 κάπου και ότι υπάρχει εκεί έξω μουσική από την εποχή αυτή που φτάνει για 10 φορές την υπόλοιπη ζωή μου.

Επίσης μπορώ να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου με 10-20 δισκους που μου αρέσουν πολύ ή και με 10.

Ασχετα αν έχω κάποιες εκατοντάδες στη συλλογή μου ή αν η διευρυμένη 10ετία των 70 για μένα είναι ακόμα ανεξάντλητη.

 

(σας συμπαθώ όλους btw - ο,τι και να ακούτε)

(τα υπαρξιακά προβλήματα της μουσικής αυτού του είδους τα έχω ξεπεράσει εδώ και περίπου μια 20 ετία και έχω συμφιλωθεί μαζί τους)

(αυτή τη στιγμή ακούω κάτι από το 1990, αλλά δεν ανατρέπει τα προηγούμενα που έγραψα)

 

 

Οπως ειπα δεν ηθελα να θιξω η να φωτογραφησω κανεναν.

Αλλα γαμωτο,  σαιτ γεματο μουσικους να μιλαμε το 2019 ακομα για maiden - Scorpions   Motorhead και deep purple..

εμενα προσωπικα μου ειναι δυσκολο να το καταπιω.

 

  • Like 4
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

δεν θίγομαι καθόλου!

όσο μ αρέσουν οι Uriah heep μ αρέσει και ο Mike Stern και οι Greta Van Fleet και οι Khruangbin.

Όταν θελήσω να ακούσω κάτι πραγματικά που μ αγγίζει θα ακούσω το Tarkus ή το Innervisions ή το Caravanserai

  • Like 1

με σήμα το μπιφτέκι

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Yannis Methenitis changed the title to Σκόρπιες σκέψεις περι μουσικής.

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου