Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Guru

Παραδίδει, δεν κληροδοτεί. Ήμουν κι εγώ πολύ άκαμπτος κι όποτε έβλεπα ηλεκτρική κιθάρα δίπλα από το κλαρίνο έβγαζα σπυριά (ακόμη βγάζω αλλά για άλλους λόγους). Και μετά, σκέφτηκα τι θα λέγανε τότε που το κλαρίνο πήρε να παίζει τα θέματα των αυλών και των ασκών ή τότε που το βιολί πήρε τη θέση της λύρας. Η παράδοση οφείλει να είναι εύπλαστη και "ανοιχτή". Βασικά δεν οφείλει, εκ των πραγμάτων γίνεται, παρ΄ όλο που κάποιοι προσπάθησαν να την ακαδημαϊκοποιήσουν με την κακή έννοια.
 

  • Like 1

Hλιθιούθιερ

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσιευμένο (επεξεργασμένο)

Ρε παιδιά, νομίζω ότι πρέπει να ξεκινήσουμε από το τι είναι παραδοσιακή μουσική.

Είναι η αρχαία ελληνική?

Είναι η βυζαντινή?

Είναι τα δημοτικά?

Τα ρεμπέτικα?

Υπάρχει ελληνική παραδοσιακή μουσική, ή μπορούμε να μιλάμε για παραδοσιακή μουσική μόνο ανά τόπο/περιοχή?

 

Η μουσική είναι σαν την γλώσσα.

Όταν δεν χρησιμοποιείται σήμερα, είναι νεκρή (σαν τα λατινικά, τα αρχαία ελληνικά, τα σουμερικά, κλπ).

Το ότι μπορεί να την μελετάμε σήμερα, γιατί γράφτηκαν διαμάντια σ' αυτή την γλώσσα, δεν σημαίνει ότι είναι ζωντανή.

 

Έχω συνδέσει την παραδοσιακή μουσική, με μουσική άγνωστου συνθέτη.

Δεν έκατσε κάποιος δηλαδή και είπε θα γράψω ένα κομμάτι.

Τις περισσότερες φορές, μέσα από τις συνθήκες ζωής κάθε εποχής, κάποιος θα ξεκινούσε να λέει για τον πόνο/χαρά/κλπ του, αυτοσχεδιάζοντας κάποιους στίχους υπό την mainstream ζωντανή μουσική υπόκρουση της εποχής, με οργανοπαίκτες που αυτοσχεδίαζαν επίσης πάνω σε οικείες φόρμες.

 

Κάποιος άλλος θα συμπλήρωνε, μετά από μια εβδομάδα, θα λέγανε πάμε ρε συ αυτό το καινούριο, και λέγανε/παίζανε στο περίπου ότι θυμόντουσανε.

Σιγά-σιγά αυτό πήρε μορφή, και έγινε παράδοση, δηλαδή το άκουγε ο νέος και το "χώνευε" μέσα από μια διαδικασία κοινής συνύπαρξης, κοινών ανησυχιών.

 

Πότε τίποτα δεν είναι συνειδητό στην παραδοσιακή μουσική, έγινε έτσι, γιατί έτσι μπορούσε ή γιατί έτσι έπρεπε.

 

Αυτή λοιπόν η γλώσσα μιλιέται/χρησιμοποιείται σήμερα?

Σήμερα, που οι συνθήκες ζωής δεν έχουν καμία σχέση με τις τότε που "γράφτηκε"?

Το αναμάσημα της εικόνας μιας εποχής άσχετης με τα βιώματά μας, μιας εικόνας παραμορφωμένης μέσα στα χρόνια, όπως νομίζουμε ότι ήταν τότε, είναι δείγμα ζωής μιας μουσικής πραγματικότητας?

Προσέξτε, μόνο για την εικόνα μιλάω, γιατί η ουσία δεν υπάρχει πια έτσι κι αλλιώς.

Ελάχιστα υπάρχουν πια να παραδοθούν, και ακόμα πιο ελάχιστα θα παραληφθούν από τις νεότερες γενιές (αλλάξανε οι καιροί και τα ενδιαφέροντα).

 

Γράφεται σήμερα μουσική τέτοια (και υπό ανάλογες με τότε συνθήκες), που θα μπορούσε κάποτε να αποτελέσει παραδοσιακή μουσική σε μελλοντικές γενιές?

Αν όχι, η παράδοση τελείωσε, πέθανε.

 

Νομίζω πώς ναι.

Που?

Στην Κρήτη κύριοι.

Νομίζω πχ ότι από τις αυτοσχέδιες μαντινάδες με υπόκρουση λύρας σε κάποιο γλέντι που όλοι είναι τύφλα, μπορεί να προκύψει συνέχιση παράδοσης, μια συνέχεια βρε αδερφέ και όχι απλή πιστή ή μη αναπαραγωγή μιας άλλης εποχής.

 

Τα παλιά τραγούδια μπλέκονται με τα καινούρια, σε λίγα χρόνια ίσως δεν ξεχωρίζουν πλέον.

 

EDIT: Ποιοί είναι πιο κοντά στην παράδοση?

Νομίζω οι μουσικοί που διδάχτηκαν από παλαιότερους μουσικούς, που κι αυτοί με την σειρά τους διδάχτηκαν από παλαιότερους, πώς να παίζουν το όργανο, και τι να παίζουν στο όργανο.

 

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια, ότι έμειναν απαραίτητα εκεί.

Μπορεί να τους αρέσουν κι άλλα πράγματα, και να μπόλιασαν το παίξιμό τους με νέα στοιχεία.

Αυτά τα στοιχεία ίσως είναι κάτι προς παράδοση στις επόμενες γενιές.

 

 

Επεξεργασμένο από fusiongtr
  • Like 1

Freud-Σαντές

Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ειναι θεμα του χρονικού διαστήματος / της περιόδου που ένα είδος έχει αγαπηθεί και τραγουδηθεί. Αν αυτό συμβεί επι μακρόν τότε γίνεται παράδοση. Ιδίως όταν αυτο αποτελέσει βάση και θεμέλιο για επιπλέον ορόφους στο μουσικό - πολιτισμικό οικοδόμημα. Μιλάμε για Τσιτσάνη, μιλάμε για μπουζούκι και για Τρίκαλα οκ? Ε ωραία, σας πληροφορώ οτι το 1920 ρούμελη, ήπειρος, θεσσαλία, μωριάς δεν είχαν ακούσει καν ούτε μπουζούκι ούτε μπαγλαμά ούτε κανέναν απο τους μικρασιάτικους δρόμους με τα περίεργα αραβικά (ή μήπως περσικά?) ονόματα. Τους ήταν παντελώς ξένα όλα αυτά. Ιδίως εμείς οι ηπειρώτες είχαμε 2-3 κλίμακες (πολλές λέω) και εκεί βασίζονταν όλα τα τραγούδια. Καμία σχέση με τις μικρασιάτικες κλίμακες που ήρθαν μετά τα γεγονότα του 1922. Σήμερα βεβαιως ένα παιδί που θα πάει να μάθει μπουζούκι και στα Γιάννενα και στα Τρίκαλα (ιδίως στα Τρίκαλα) αυτό λογίζεται πλέον ως ελληνική παραδοσιακή μουσική.

Και στην Κρήτη υπήρχε φλογέρα, και άλλα μουσικά όργανα ίσως πιο παλιά και απο την λύρα, που πήγαν αυτά? Που πήγε η φλογέρα? Το κλαρίνο δεν ήταν κάποτε και αυτό ξενόφερτο? Γενικώς υπάρχει εξέλιξη θέλουμε δεν θέλουμε. Η τεράστια διαφορά είναι το κατα πόσο κάτι το κάνεις κτήμα σου και χτίζεις πάνω σε αυτό με το δικό σου στυλ, ή απλώς προσπαθείς να μιμείσαι. Στην 2η περίπτωση είναι στείρο, δεν πρόκειται ούτε να έχει εξέλιξη ούτε να αποτελέσει με την σειρά του παράδοση.

 

Και τέλος ένα εξαιρετικό βαλκανικό δείγμα παντρέματος όχι νέου με παλιό αλλά "ανατολικό" με δυτικό με δημιουργικό τρόπο :

 

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

2 ώρες πριν, Πνοή και Νύξη είπε

Παραδίδει, δεν κληροδοτεί. Ήμουν κι εγώ πολύ άκαμπτος κι όποτε έβλεπα ηλεκτρική κιθάρα δίπλα από το κλαρίνο έβγαζα σπυριά (ακόμη βγάζω αλλά για άλλους λόγους). Και μετά, σκέφτηκα τι θα λέγανε τότε που το κλαρίνο πήρε να παίζει τα θέματα των αυλών και των ασκών ή τότε που το βιολί πήρε τη θέση της λύρας. Η παράδοση οφείλει να είναι εύπλαστη και "ανοιχτή". Βασικά δεν οφείλει, εκ των πραγμάτων γίνεται, παρ΄ όλο που κάποιοι προσπάθησαν να την ακαδημαϊκοποιήσουν με την κακή έννοια.
 

Εχει βαση αυτο που λες..ωστοσο..ενω εκεινη η γενια πηρε τα μοντερνα οργανα {βιολι - κιθαρα - κλαρινο} κ παραγκωνισε οργανα οπως την λυρα , την τσαμπουνα η τον αυλο..δεν ειμαι σιγουρος αν αλλαξαν κ πολλα στον τροπο παιξιματος της μουσικης.

Εννοω..το κλαρινο με τον τροπο που παιζεται στην Ελλαδα..δεν εχει καμια σχεση με το κλασσικο κλαρινο η το Jazz κλαρινο σωστα?

Το ιδιο κ το βιολι με ολα αυτα τα μορια.

Χωρις να ειμαι ειδικος ..μηπως εκεινη η γενια..που εκανε την υπερβαση..απλα εκμοντερνισε τα οργανα της?

Μηπως απλα αγορασε καλυτερα οργανα χωρις να πειραξει ιδιαιτερα τον τροπο παιξιματος της μουσικης.

 

Φυσικα αυτος ο εκμοντερνισμος των οργανων συνεχιζεται ακομα κ σημερα..Σε ενα ντοκυμαντερ ειχα δει οτι πολλα παραδοσιακα οργανα πλεον οι νεοι δεν τα πιανουν δειχνοντας προτιμησεις σε πιο συγχρονα με αποτελεσμα καποια οργανα να μην βρισκουν πια παιχτες.

 

Η αποψη μου ειναι οτι  λογος που πλεον φτασαμε να ακουμε κλασσικα λαικα τραγουδια απο νεους μουσικους παιγμενα , να ακουγονται σκατα..ειναι ολη αυτη η "μοντερνα" αντιμετωπιση τους.

Και εκει καπου γεννηθηκε το σκυλάδικο..

που για μενα δεν ειναι ειδος μουσικης η ενα μαγαζι....αλλα περισσοτερο τροπος αντιμετωπσης της μουσικης απο τους μουσικους.

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

16 minutes ago, vagelism said:

1. ενω εκεινη η γενια πηρε τα μοντερνα οργανα {βιολι - κιθαρα - κλαρινο} κ παραγκωνισε οργανα οπως την λυρα , την τσαμπουνα η τον αυλο..δεν ειμαι σιγουρος αν αλλαξαν κ πολλα στον τροπο παιξιματος της μουσικης.

Εννοω..το κλαρινο με τον τροπο που παιζεται στην Ελλαδα..δεν εχει καμια σχεση με το κλασσικο κλαρινο η το Jazz κλαρινο σωστα?

Το ιδιο κ το βιολι με ολα αυτα τα μορια.

Χωρις να ειμαι ειδικος ..μηπως εκεινη η γενια..που εκανε την υπερβαση..απλα εκμοντερνισε τα οργανα της?

Μηπως απλα αγορασε καλυτερα οργανα χωρις να πειραξει ιδιαιτερα τον τροπο παιξιματος της μουσικης.

 

2. Φυσικα αυτος ο εκμοντερνισμος των οργανων συνεχιζεται ακομα κ σημερα..Σε ενα ντοκυμαντερ ειχα δει οτι πολλα παραδοσιακα οργανα πλεον οι νεοι δεν τα πιανουν δειχνοντας προτιμησεις σε πιο συγχρονα με αποτελεσμα καποια οργανα να μην βρισκουν πια παιχτες.

 

3. Η αποψη μου ειναι οτι  λογος που πλεον φτασαμε να ακουμε κλασσικα λαικα τραγουδια απο νεους μουσικους παιγμενα , να ακουγονται σκατα..ειναι ολη αυτη η "μοντερνα" αντιμετωπιση τους.

Και εκει καπου γεννηθηκε το σκυλάδικο..

που για μενα δεν ειναι ειδος μουσικης η ενα μαγαζι....αλλα περισσοτερο τροπος αντιμετωπσης της μουσικης απο τους μουσικους.

 

1. Περίπου το ίδιο γίνεται και τώρα.

Παίζει ο πανηγυρτζής με την 335 blues, μήπως jazz ή rock?

Εδώ παίρνει ο πληκτράς τα πλήκτρα και ψάχνει επεκτάσεις με ελληνικούς ρυθμούς.

 

2. Λογικό είναι, από την στιγμή που τα σύγχρονα όργανα, μπορεί να τα χρησιμοποιήσει και για άλλες δουλειές σε μαγαζιά.

 

3. Δεν θεωρώ τα κλασσικά λαϊκά τραγούδια ως παραδοσιακά.

Από εκεί και πέρα όμως, δεν είναι θέμα μουσικών αλλά κοινού και κόστους.

Πάει δηλαδή ο άλλος σ' ένα μαγαζί, να ακούσει ένα ποικίλο πρόγραμμα.

Θα του παίξουν και την γερακίνα, αλλά θα του παίξουν και σύγχρονα χιτάκια, αυτό θέλει, δεν θέλει να ακούει όλη νύχτα πχ δημοτικά με το κλαρίνο να του σκίζει το τύμπανο, θέλει κι άλλους ήχους, μοντέρνους.

Θέλει να δει και το μπουτάκι της τραγουδίστριας, κλπ.

Πόσοι μουσικοί θα χρειαζόταν για ηχητική εξειδίκευση?

Εδώ έχεις πλήκτρα, μπάσο, τύμπανα, κιθάρα, και τα αλέθεις όλα.

 

Το σκυλάδικο (το πραγματικό) είναι άλλο πράγμα, τελείως διαφορετική ιστορία, και η γέννησή του ακολούθησε άσχετη πορεία με αυτήν της παραδοσιακής μουσικής.

Freud-Σαντές

Ποιητής-Ερωαναλυτής PhD-SG

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργήστε λογαριασμό

Γραφτείτε στην παρέα μας. Είναι εύκολο!

Δημιουργία λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Σύνδεση

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου