Πως γνώρισα τα Blues (1o αγαπημένο κομμάτι)

[Nestoras]

Ο αγαπημένος μου ήχος κιθάρας.

[Alter]

Κι εγω μαλλον μεσω Hendrix, μια και ακουγα rock και metal, και μεσω κιθαρας αρχισα να ακουω και αλλα ειδη μουσικης, και εκει στο λυκειο ειχα μεγαλο κολλημα με Hendrix (που δεν τον λες και αμιγως blues,,). Κομματι και εγω το Red House θα εβαζα..!

 

Και στο λαιβ μερος ηταν οι Blues Wire βεβαια, μια που ημουν σαλονικη, και ειχες την ευκαιρια πηγαινοντας στο Παραρλαμα οποιαδηποτε μερα της εβδομαδας να απολαυσεις μια καλη blues μπαντα λαιβ! Και τοτε δεν ειχε ουτε ιντερνετ, ουτε youtube ουτε τιποτε.. !

Επεξεργασμένο 5 Ιουλίου 2019 από Alter

[dimsonic]

 

[Αετός]

Εγώ γνώρισα τα blues γύρω στην,πέμπτη-έκτη δημοτικού.Ξέρετε ποια blues,αυτά που ζητούσες στο κορίτσι που σου άρεσε,να χορέψετε.

Αυτά θεωρούσα blues τότε!

Μετά,στο γυμνάσιο, έπεσε στα χέρια μου μια κασέτα του Θεού,άκουσα το red house(@Spyros Delta) και κόλλησα.Μου έκανε δώρο κι ένας φίλος το "From the Cradle"του Clapton και την έπαθα τη ζημιά.

Μετά έμαθα τους Winter,Srv,Freddie King και άλλους πολλούς παιχταράδες.

Εσχάτως και τον @gvour...

Επεξεργασμένο 5 Ιουλίου 2019 από Αετός

[yannisp]

η δικια μου γνωριμια εγινε κυριως απο την αγγλικη σχολη...και τους λευκους μπλουζιστες...σιγουρα παντα υπηρχε το ακουσμα του bb king(απο τον πατερα μου)..εμαθα και θαυμασα και θαυμαζω τον hendrix,κτλ,κτλ,κτλ...αλλα ειλικρινα οταν πρωτοακουσα τον peter green ηταν σοκ..(στην ηλικια των 14)..τον πρωτοακουσα στο the supernatural..το κοματι αυτο μπορω να το συγκρινω μονο με καποιο ελληνικο μοιρολόι..το κατατασω στην κατηγορια του λαογραφικου..πολλα χρονια αργοτερα στο ytoube το ειδα οπτικοποιημενο..δυσκολα μπορω να βρω κομματι που να εχει ερθει τοσο κοντα στο να περιγραψει μονο με μουσικη,τις ριζες(τους μαυρους εργατες,τις κακουχιες τους κτλ,κτλ)..ταπεινη μου γνωμη...blues ειναι να το λεει η ψυχουλα σου..να βγαινει απο την καρδια..και ο ακροατης να παιρνει μαζι του αυτο που ακουει..και να τον συντροφευει καθε στιγμη...ο bonamassa ειναι παιχταρας..δεν ειναι blues ομως..(αλλο το οτι διασκευαζει)..καθε φορα ομως που ακουω το cut off my right arm του copeland ανατριχιαζω(μην σου πω οτι ποναει και το χερι μου!!!)..επισης μια αλλη τεραστια μορφη ειναι ο mike bloomfield..και μονο που τον βλεπεις ταυτιζεσαι...this is the blues..πολυ καλη ιδεα αυτο το γκρουπ πιστευω να εχουμε εποικοδομητικες συζητησεις και οχι ποιος παιζει καλυτερα την πεντατονικη(παραδειγμα..)καλη αρχη κ μακροημερευση!!

 

[Flotzen]

Πρώτο blues ήταν αυτό γιατί πρώτα άκουσα Floyd αρχές γυμνασίου και μετά από λίγα χρόνια συνέχισα με την υπόλοιπη μουσική.

 

 

Μετά, κατάλαβα ότι τα blues είναι άλλο πράμα όταν άκουσα ένα best of SRV.

Και όσο περνούσε ο καιρός, πήγαινα προς τα πίσω μέχρι να φτάσω στα '30s.

[Rebel_Of_South]

Δεν μπορώ να πω ότι θυμάμαι , αλλά σίγουρα αυτοί οι τύπο με έκαναν να την δω αλλιώς . Προφανώς προοδευτικά έτσι , αγαπώντας τους αποκάτω στις χαρντ ροκ στιμγές τους και θέλοντας να ψάξω περισσότερα κομμάτια 

 

 

 

[rockhead]

 

[sharpshooter]

Το riff της εισαγωγής

τα τρελά bends

σόλο εξώκοσμο για την εποχή

φωνή ...

Και εδώ ο μόνος ισάξιος του από πάνω,

μας δείχνει πως γίνεται

[gkourmoul1]

Εγω ειμαι μια παραξενη περιπτωση. Δεν ακουγα ποτε "μπλουζ". Το πιο μπλουζ που ακουγα μικρος ηταν καποια κομματια του Gary Moore και αυτα τα εβαζα στην γενικη κατηγορια "ροκ". Οτιδηποτε θυμιζε 12μετρο μπλουζ, απλα δεν το αντεχα. Ουτε σημερα το αντεχω, εκτος και εαν εχει ενδιαφερον ηχο και περιεχομενο.

 

Οταν πριν λιγα χρονια αρχισα να γρατζουνω την ηλεκτρικη, και να προσπαθω να αυτοσχεδιασω σε πεντατονικη, τοτε αυτοματα τα δακτυλα μου επαιζαν μπλουζ, υπακουοντας το υποσυνειδητο μου, στο οποιο υπαρχον χαραγμενοι ηχοι μπλουζ.

 

Μεχρι και σημερα, σπιτι παιζω μονο μπλουζ. Τα ακουω, πλεον, και τα ψαχνω λιγο παραπανω, αλλα γενικοτερα ακουω αλλες κατηγοριες μουσικης. Και το ανησυχητικο ειναι οτι τα δακτυλα μου ψαχνουν να βρουν τζαζ τροπο να παιξουν μπλουζ, με τη τζαζ να ειναι παντελως αδιαφορη στα αυτια μου. Τα ρημαδια τα backing tracks φταινε.

 

Εαν θα διαλεγα πρωτο κομματι που ακουσα, γουσταρα, και ηταν μπλουζ, θα ελεγα το still got the blues. Σιγουρα με επηρρεασε πολυ ο moore με την ηχαρα του και τις κομματαρες που ερμηνευει.