ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΙΑ.

[Βραδύπους]

Το ρε είναι κόκκινο και το ντο# είναι κτικιάρικο, κίτρινο,επίσης το 4 είναι κόκκινο και το 2 κίτρινο, αλλά πώς ξέρουμε ότι δεν οφείλεται σε κάποιο παιδικό βιβλίο με εικόνες και χρώματα;

Το μί ύφεση είναι νομίζω άσπρο ή στο χρώμα της διαφανούς μάσκας θαλάσσης(είναι περισσότερο σαν ποιότητα παρά σαν χρώμα), παρ'όλ'αυτά η σι μείζονα συγχορδία(με εναρμόνιο ρε#-μιΥ) είναι ενίοτε γρασιδί.

Έχω διαβάσει το άλλο όμως για το απόλυτο αυτί, ότι παίζει ρόλο το πως ονομάζεις τη νότα γιατί ο εγκέφαλος πιάνει μόνο το δεύτερο φθόγγο,οπότε λα-φα, μι-σι μπερδεύονται πιο εύκολα σε σχέση με ντο-φα και αυτοί που έχουν το απόλυτο ξεχωρίζουν και το πρώτο σύμφωνο. Οι ερευνητές ήταν νομίζω Ιταλοί,οπότε εν συνεχεία έγραφαν ότι με το αμερικάνικο σύστημα μπι-σι-ντι-η είναι πιο δύσκολο ν΄αναπτύξουν/εκπαιδεύσουν απόλυτο αυτί.

 

edit: εδώ το διάβασα: Vowel Identity between Note Labels Confuses Pitch Identification in Non-Absolute Pitch Possessors, Alfredo Brancucci, ^* Rosanna Dipinto, Ilaria Mosesso, and Luca Tommasi

Επεξεργασμένο 9 Σεπτεμβρίου 2019 από Βραδύπους

[fusiongtr]

2 hours ago, vagelism said:

Πολυ ενδιαφερον.

Θεωρουσαν δηλαδη την συναισθησια σαν κατι που ενας μουσικος πρεπει να εχει {η που μπορει να εκπαιδευτει να εχει}?

Για ποιο λογο το εκαναν αυτο?

 

 

Να σου πω.

Η γνώμη μου είναι ότι αντί να πάνε απαίδευτα παιδιά σε μουσικούς κανόνες, προτιμούσαν πριν, να πάνε την μουσική στο επίπεδο που τα παιδιά θα μπορούσαν να αντιληφθούν με τους δικούς τους όρους.

 

Τα παιδιά, είναι τρομερά.

Αν αντί να τους επιβάλλεις κάτι έξωθεν, τους το κάνεις προσιτό στην γλώσσα τους, θα το αποκτήσουν χωρίς να καταλάβουν με ποιον τρόπο.

Δώσε τροφή στην φαντασία τους, την δημιουργικότητά τους, και θα εσωτερικεύσουν τα πάντα με τον δικό τους μοναδικό τρόπο.

 

Είμασταν κι εμείς κάποτε έτσι, παιδιά δηλαδή.

 

Κι εμείς συσχετίζαμε ήχους με συναισθήματα, χρώματα, ιστορίες.

Μας τα πήρε όλα ο χρόνος, η κοινωνικοποίηση, η τακτική εκπαίδευση με λάθος τρόπο, κλπ.

 

Ναι είναι πολύ ενδιαφέρον.

 

Σε βιβλίο παιδοψυχιατρικής το είχα διαβάσει παρεμπιπτόντως.

Επεξεργασμένο 9 Σεπτεμβρίου 2019 από fusiongtr

[Ledge]

8 hours ago, Βραδύπους said:

Έχω διαβάσει το άλλο όμως για το απόλυτο αυτί, ότι παίζει ρόλο το πως ονομάζεις τη νότα γιατί ο εγκέφαλος πιάνει μόνο το δεύτερο φθόγγο,οπότε λα-φα, μι-σι μπερδεύονται πιο εύκολα σε σχέση με ντο-φα και αυτοί που έχουν το απόλυτο ξεχωρίζουν και το πρώτο σύμφωνο. Οι ερευνητές ήταν νομίζω Ιταλοί,οπότε εν συνεχεία έγραφαν ότι με το αμερικάνικο σύστημα μπι-σι-ντι-η είναι πιο δύσκολο ν΄αναπτύξουν/εκπαιδεύσουν απόλυτο αυτί.

Είχα γνωρίσει άνθρωπο με απόλυτο αυτί. Ήταν λίγο τρομαχτικό. Χτυπούσες μια οποιαδήποτε νότα στην κιθάρα ή στο βιολί, και σου έλεγε "ανέβασε" ή "κατέβασε". Ύστερα είδα ένα βίντεο για το απόλυτο αυτί, πως δημιουργείται. Δεν καλλιέργείται. Ούτε είναι ταλέντο. Μπορεί κάποιος να το εξασκήσει. Αλλά το απόλυτο αυτί -όπως ισχυριζόταν το βίντεο- αναπτύσσεται όταν σε βρέφη ακόμα βάλεις υπερβολικά πολύπλοκη μουσική, τύπου Μπαχ κλπ. 

[vagelism]

2 ώρες πριν, Ledge είπε

Είχα γνωρίσει άνθρωπο με απόλυτο αυτί. Ήταν λίγο τρομαχτικό. Χτυπούσες μια οποιαδήποτε νότα στην κιθάρα ή στο βιολί, και σου έλεγε "ανέβασε" ή "κατέβασε". Ύστερα είδα ένα βίντεο για το απόλυτο αυτί, πως δημιουργείται. Δεν καλλιέργείται. Ούτε είναι ταλέντο. Μπορεί κάποιος να το εξασκήσει. Αλλά το απόλυτο αυτί -όπως ισχυριζόταν το βίντεο- αναπτύσσεται όταν σε βρέφη ακόμα βάλεις υπερβολικά πολύπλοκη μουσική, τύπου Μπαχ κλπ. 

αυτον λες? 

 

Επεξεργασμένο 10 Σεπτεμβρίου 2019 από vagelism

[Superfunk]

5 ώρες πριν, Ledge είπε

Αλλά το απόλυτο αυτί -όπως ισχυριζόταν το βίντεο- αναπτύσσεται όταν σε βρέφη ακόμα βάλεις υπερβολικά πολύπλοκη μουσική, τύπου Μπαχ κλπ. 

 

Εμενα ο μπαμπας μου ηταν φανατικός της κλασσικης και μεγαλωσα με δαυτη.

Παραμενω ΚΟΥΦΑΛΟΓΟ....