Περι δομής τραγουδιών Pt II

[dimsonic]

Ας συνεχίσουμε παράλληλα με το θέμα με τους μακ δίπλα με κάτι άλλο.

Εχει ενδιαφέρον να δούμε πως μια εντελώς απλή δομή μπορεί να έχει αποτέλεσμα. Βεβαίως αν στηρίζεται πάνω στην πανίσχυρη βάση των RnB

 

Το κομμάτι είναι το Turn on your love lights μεγάλη επτυχία του 1961 του Bobby Bland γραμμένο από τον ενορχηστρωτή του J. Scott, παιγμένο αργότερα από τον Van Morisson το 1964 χωρις να χάνει την RnB αξία του, αλλά γύρισε αργότερα ως ροκ (ή ποπ αν θέλετε) επιτυχία με τους Grateful Dead το 1967. 

Εδω στην αγαπημένη μου εκτέλεση από τον Tom Jones το 1969.

Μια απλή δομή. Πιο απλή δεν γίνεται 

Ενα (έως δυο κι αυτό παίζεται) ακόρντα στο verse F και Βb. To Bb είναι περαστικό και μπορεί και να παραλειφθεί, αφού το παίζει και το μπάσο.

Δυο ακόρντα, τα ίδια στο chorus.

Το θέμα του verse απλούστατο πάνω στην μπλου. Αυτό που μαθαίνουμε όλοι όταν πιάνουμε κιθάρα να παίξουμε μια πεντατονική.

1ος στιχος

F Αb Bb C

F Ab  Bb Ab

2ος στιχος

F F Eb F

C F Ab 

3ος στιχος

(F F Eb Ab)X4

chorus (ουσιαστικά παραλλαγή του 3ου με απάντηση το ακόρντο Bb)

(F F Eb)X4

και η τυπική κατάληξη ενός μπλουζ σόλο..

Ab Bb C Eb

Bb F Ab Bb Ab.

Σε όλο το κομμάτι η καθαρή Α παραμονεύει και διεκδικεί να πάρει την θέση της Ab αφήνοντάς σε να σκέφτεσαι "θα το κάνει δεν θα το κάνει", αλλά φυσικά υπάρχουν εκεί και τα σηκώματα που δίνουν με κάθε παίκτη διαφορετική αξία στην απλούστατη και βασική παραπάνω δομή.

 

Όμως η καθαρή Α εμφανίζεται μόνο στο arrangement της εισαγωγής που είναι πάλι στα ίδια ακόρντα F Bb αλλά πλέον με major blue χροιά καθώς και η Eb γυρίζει σε D, που ήταν και το στοιχείο της απόκλισης από την καθαρή RnB συνταγή δοσμένο από τον J. Scott.

(A G F G)X2

A C D F