Ελληνικο ροκ

[pastelius]

Aphrodite's child

 

[move]Και λέω δε θα τους πει κανείς...Απο που νομίζετε επηρρεάστηκε ο Keenan? ;D[/move]

Η rock είναι τρόπος ζωής και ψυχοσύνθεση, όχι σκισμένα τζην και τσιγάρα.

+100 για Socrates.

+απειρο για Bob Dylan

 

you know the times they are a changin' ...

[The_Rover]

η βλακεία με τους aphrodite's child οπως και τους socrates είναι οτι μπορουσαν να κάνουν μεγάλο όνομα αλλα...

+1 για aphrodite's child πως μου ξέφυγαν

[frunobulax]

η βλακεία με τους aphrodite's child οπως και τους socrates είναι οτι μπορουσαν να κάνουν μεγάλο όνομα αλλα...

+1 για aphrodite's child πως μου ξέφυγαν

 

Δεν κάνανε και "μικρό όνομα"!!

Μεγάλο μέρος της δράσης τους ήταν στο εξωτερικό όπου είχαν και αρκετή απήχηση...

[The_Rover]

ναι αλλα μεχρι ο ένας να πάει στον στρατό μια το ένα μια το αλλο μετα απο 2 χρόνια το διαλύσαν...

[onarovatis]

Παιδιά εγώ πιστεύω πως υπάρχει ελληνικό ροκ και θεμελιωτής του είναι ο Πρίγκιπας. Πραγματικά, ο Παύλος Σιδηρόπουλος είχε φτιάξει ένα είδος μουσικής που μπορεί, άξια, να ειπωθεί ελληνικό ροκ. Αν και δεν πρόλαβα εκείνη την εποχή, ξέρω από αρκετό "ψάξιμο" ότι εκείνη την εποχή τα περισσότερα ροκ συγκροτήματα εδώ στην Ελλάδα χρησιμοποιούσαν κυρίως αγγλικό στίχο. Ο Παύλος όμως προσπάθησε και ,κατά τη γνώμη μου, κατάφερε να προσαρμόσει με αρτιότητα τον ελληνικό στίχο στην ροκ μουσική.

  Φυσικά δεν είναι μόνο αυτός. Σαφώς και υπάρχουν συγκροτήματα και τραγουδιστές που έχουν θέση στην ελληνική ροκ, όπως οι Τρύπες, Διάφανα κρίνα, Ξυλινά Σπαθιά. Επίσης, αν και η μουσική τους αμφιταλαντεύεται μεταξύ ροκ, έντεχνο και λίγο λαϊκό, θα εντάξω μέσα και τους Πυξ Λαξ. Και φυσικά, ο μεγάλος αυτός άνθρωπος που τρεις γενιές μεγάλωσαν με το ροκ του, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Αλλά πάνω απ'όλους ο Παύλος...

[haryy]

Άντε να δούμε σε ποιο αιώνα θα βγεί ελληνικό γκρουπ που να εκφράζει την ελληνική κοινωνία στο σύνολό της και να μην βγάζει μιζέρια και απαισιοδοξία.. :P

[boukas]

Συγνώμη παίδες, αλλά όσο ροκ ήταν ο ντυλαν άλλο τόσο ήταν και ο παύλος. Όσο το ζούσε και το πίστευε ο 1, άλλο τόσο το ζούσε και το πίστευε και ο άλλος. Όσο τεράστιος ήταν ο 1, άλλο τόσο ήταν και ο άλλος.

Ας μην λεγόταν Παύλος αλλά πολ, και να μην καταγόταν από την Ελλάδα, αλλά από αμερικα ή από ιγκλαντ και να τα έλεγε και στα εγγλέζικα και θα έβλεπα τότε πως θα τον αντιμετωπίζατε....

 

Τουλάχιστον κάτι εγγλέζουρες που γνώρισα το καλοκαίρι εδώ στην Αθήνα, είχαν άλλη άποψη γιαυτόν!  ;)

[menelaos]

Άντε να δούμε σε ποιο αιώνα θα βγεί ελληνικό γκρουπ που να εκφράζει την ελληνική κοινωνία στο σύνολό της και να μην βγάζει μιζέρια και απαισιοδοξία.. :P

 

Ζωγράφισες. Ακριβώς αυτό.

[wasted]

+ 1000 στα περί Παύλου.

 

 

 

Πάντως αυτά τα περί Ελληνικού Ροκ τα έχουμε συζητήσει και παλαιότερα και είχα πει το ροκ είναι παγκόσμια μουσική.

 

Η άποψη ότι μόνο η Αγγλία βγάζει πραγματικό ροκ, κάτι σαν την Ελλάδα και τη φέτα δηλαδή, μου φέρνει ολίγη από μιζέρια και επαρχιώτικο κομπλεξισμό.

 

Το δικαίωμα του αυτοπροσδιορίσμού είναι θεμελιώδες στον άνθρωπο, ;D και από τη στιγμή που εγώ θέλω να ονομάζω τον εαυτό μου ροκά, και τη μουσική μου ροκ, κανείς δε μπορεί να μου το στερήσει...  :D  ;)

 

Μην ξεχνάτε το θείο Νώντα ώρε παίδες.

 

Και τους Πελόμα Μποκιού.

 

Επίσης Λευκή Συμφωνία, Σαύρα των Βασικών Δρόμων, Make Believe, πολλούς άλλους 90ς που μου διαφεύγουν

 

Και βέβαια τιμή και δόξα σε εκατοντάδες, μην πω χιλιάδες, συνοικιακά γκρουπάκια, που μαζεύονται για την πλάκα τους και βγάζουν τη ροκιά τους επί 30 περίπου χρόνια σε όλη την Ελλάδα, χωρίς καμιά ελπίδα αναγνώρισης. Για του ποιητές άγνωστοι πουναι που λέει κι ο Καρυωτάκης.

 

 

 

[bloody_sunday]

Αφορμή για το ποστάρισμα η αναφορά στους Make Believe. Οι προτιμήσεις μου από παλιό ποστ για μερικά από τα καλύτερα ελληνικά ροκ άλμπουμς της δικής μου προτίμησης:

 

Διάφανα Κρίνα - τα 3 πρώτα

Τρύπες - Τρύπες στον Παράδεισο, Πάρτυ Στον 13ο όροφο, Εννιά Πληρωμένα Τραγούδια

Αρνάκια - Στο Στόμα Του Λύκου

Nightstalker - Use

Make Believe - Playground και το 7'' του Leave Me Alone

Honeydive - Frail

Common Sense - Sun Comes Up

και όποιο θέλετε από Bokomolech και Last Drive

 

...δλδ η ελπίδα δεν έχει χαθεί ακόμη... αρκεί καλοί μουσικοί όπως οι Raining Pleasure να μην καβαλάνε το καλάμι!