Πίνακας συμμετοχής

Δεν ξέρω τι λέτε εσείς..., εγώ πάντως περιμένω να πεθάνει ένας (μαθουσάλας) θείος της μάνας μου απ'τον Καναδά που της έχει αδυναμία...., μπας και πάρω εκείνο το παραθαλάσσιο απομονωμένο εξοχικό, τις 50+ κιθάρες, τα πολύ ακριβά αυτοκίνητα που φυσικά θα τα θαυμάζω μέσα στο σαλόνι μου και βέβαια το διαζύγιο με την πόντια (πήγε στην μάνα της σήμερα και θα γυρίσει το βραδάκι, να κι ένα καλό με το δίπλωμα οδήγησης στις γυναίκες....) και την "πρόσληψη" μοντέλων προς τέρψιν των ανομολόγητων ορέξεων μου..... Άντε γιατί τα πήρα!!!!

Για εμένα και να το κλείσω εδω, καλό είναι στη ζωή να κηνυγάς κάποιο καρότο ή έναν σκοπό. Θες να παρω κιθάρες λέγεται αυτό, να πάρω αμαξια, να μεγαλώσω τα παιδία μου......κα κανω six pack.....όπως θες πεστο, απλά σου δίνουν όλα αυτά....a reason to live . Ένα κίνητρο να σηκώνεσαι από το κρεβάτι σου. Αν καποιος είναι σε ένα τόσο μεγάλο επίπεδο ZEN.....και είναι "ερωτευμένος με τη ζωη" και άλλα τετοια....μπράβο του....αλλά δεν μπορώ να το εφαρμώσω σε εμένα

"Μην προσπαθείς να μάθεις ένα γουρούνι να τραγουδάει. Χάνεις τον καιρό σου και ενοχλείς και το γουρούνι." Καθαρίζει η κυρά Κομπρέσα κρεμμυδάκια και ακούει "τα ματάκια σου με καίνε γιατί είσαι μανεκένΕ" τι θα άκουγε δηλαδή, Βάγκνερ; Ανοίγει ο Ροβέρτος Καράμπαμπας το Άλτερ να δει καθυστερημένους να διαπομπεύονται, και να χαρεί που ο ίδιος είναι τόσο έξυπνος που μπορεί σε δυο ωρίτσες να διαβάσει το εξώφυλλο του Φωτός, πως λοιπόν να μην πηγαίνει μετά να ΑΓΟΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ CD (πρώτα σε πωλήσεις τότε με ΜΕΓΑΛΗ διαφορά) από τα παρατράγουδα και το σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι; Βάζει να ακούσει μουσική το γίδι που νομίζει ότι θα σώσει τον κόσμο με μολότοφ και εφτά μπάφους ημερησίως, αξούριστα μοσχάρια σαν την αφεντιά του θα βάλει να ακούσει, τι θα ακούσει δηλαδή Σοπέν; Η οικονομία απεχθάνεται το κενό. Για όλους λοιπόν υπάρχει η μουσική που τους ταιριάζει και τους αξίζει.

Τηλέφωνο με πλήκτρα... δεν το περίμενα απο σένα Λάκη.

. ...Και φυσικά, ο άνθρωπος για να ξεκαυλωσει , πρέπει να γευτεί τα πάντα και ως φυσική εξελίξη…να τα απομυθοποιήσει (είναι η φύση του-δεν μπορεί να κάνει αλλιώς). Άλλως δημιουργεί απωθημένα (επίσης είναι στη φύση του-δεν μπορεί να κάνει αλλιώς) . Ειμαι σοφός, το ξέρω

Περίμενα από τους μεγαλύτερους κάπου να δω έστω μία αφίσα από δεκαετία 60-70 σε κάποια γωνιά από "Μπλακ Σαμανθ" αλλά δεν είδα τίποτα.....απογοητέυτηκα

Η θέση μου συνήθως στο σαλόνι, με τα απολύτως απαραίτητα. Στη γωνία του καναπέ ώστε να φτάνω και τα controls πίσω με λίγο τέντωμα

Όχι το στούντιο αλλά το σημείο που κάθεστε και χάνεστε! Εγω π.χ. έχω ένα χώρο - γραφείο εργασίας με τα "παιχνίδια" μου και βρίσκομαι εκεί τις περισσότερες ώρες της ημέρας. Πρέπει να είναι εργονομικό για κάθε χρήση. Δουλειά, μουσική ή ότι άλλο κάνει ο καθένας. Το γραφείο μου είναι ιδιοκατασκευή. Το laptop που έχει το Cubase και τα σύνθια με το controller στο ειδικό συρτάρι απο κάτω. Δεν αποχωρίζομαι τα έμπιστα ηχεία μου ποτέ. Μια κιθάρα παντός καιρού είναι πάντα δίπλα ότι και να συμβεί. Άνθρωποι είμαστε. Ποτέ δεν ξέρεις. Για να δούμε που είστε.

Και εγω θα σημειωσω 2,3 πραγματακια: 1. 12 χρονων, σημαινει οτι μεχρι να φτασει στα 18-20 μπορει να εχει αλλαξει αλλες 2-3 κιθαρες. Αρα, ξεκιναει με οποια του αρεσει εμφανισιακα (για να τον κανει να πιανει την κιθαρα να παιζει και να μην την παρατησει, γιατι ως γνωστον μετα ερχονται πολλες υποχρεωσεις, φροντιστηρια κτλ...) Μια κιθαρα με οσο γινεται πιο μεγαλο radius ταστεριας- πιο flat. Με τον χρονο θα εξελιχθει με το παιξιμο του και οι προτιμισεις του. (ακομα εχω μια ταπεινη Ibanez RX40 που ειχα αγορασει το 1995. Εχει παιξει απειρες ωρες, όπου μπορειτε να φανταστειτε, και ακομα μετα απο 23 χρονια, ο λαιμος της ειναι σπαθι. Δεν νομιζω να χρειαστηκε ποτε να πειραξω την βεργα, ειλικρινα ποτε, μονο τωρα τελευταια, που την εβγαλα απο την θηκη της να δω αν..ζει! ΖΕΙ και Βασιλευει! ) 2. Ενισχυτης; Εγω θα προτεινα μακραν τον Boss Katana 50. Η αληθεια ειναι οτι, κιθαρες κτλ μπορει να αλλαξει αρκετες. Τους ενισχυτες δεν τους αλλαζουμε, απλα προσθετουμε στην ...στοιβα μετα απο χρονια και αλλον. Σε αυτη την τιμη/ποιοτητα ειναι αχτυπητος. Και μετα απο λιγο καιρο, θα κανει αποσβεση της ποιοτητας του κτλ. Μπορει τωρα να ξεκιναει ,αλλα σε πολυ λιγο χρονο μολις προχωρησει, ευκολα θα βρεθει να παιξει σε κοσμο είτε μουσικη σχολη είτε σχολειο σε γιορτη κτλ. Αν παρει κατι οτιδηποτε μικροτερο λογω μεγεθους/ βαρους, σε αυτες τις περιπτωσεις θα αναγκαστειτε να ψαχνετε για 2η φορα ενισχυτη...και σχετικα πολυ γρηγορα... 3. Μια πολυ προχειρη-προσιτη λυση για on the go εξασκηση ειναι να παρετε με 20 ευρω ενα ηχειακι JBL Go, και ενα μικρο Vox Amplug καρφι ενισχυτακι, με aux input, και minijack εξοδο και για ακουστικα. Ακομα και στο αυτοκινητο μπορεις να κανεις εξασκηση Ακομα και τωρα, πριν παω στο live, για ζεσταμα το χρησιμοποιω. Ειναι ενα must gadget για τον καθε κιθαριστα. To JBL Go, το χρησιμοποιω με διαφορους τροπους: 1. Απλα μεσω bluetooth και ακουω την μουσικη μου στο γραφειο/τραπεζι ως nearfield με πολυ καλυτερη ποιοτητα χωρις να ενοχλω αλλους 2. Συνδεω στην Boss GT 100 με minijack καλωδιακι και κανω εξασκηση οπου θελω με την πεταλιερα 3. Συνδεω Vox Amplug κιθαρα, την εξοδο στο JBL και μουσικη/ ηχογραφημενα οργανα στουντιο, προβα κτλ απο κινητο κατευθειαν στο Vox και ολο βγαινει mix απο JBL Οσοι το κανετε, θα με θυμηθειτε (λιγο offtopic αλλα οκ) https://www.thomann.de/gr/vox_amplug_2_ac30.htm https://www.youtube.com/watch?v=sG55kUxqjhQ

Εγώ έχω......πέντε αγαπημένες......η μάλλον 6.....γωνιες. Στην πρώτη ακούω μουσική και πινω και καπνιζω :P Στη Δευτερη παιζω κιθαρα και πινω και καπνιζω Στην Τριτη το στουδιακι.....οπου πινουμε καπνιζουμε Στην Τεταρτη ειναι το στουδιον για Video και φωτογραφία οπου ΜΟΝΟ καπνιζουμε (οι αριθμοι στα Monitors επεξηγουν ποιες οθονες ειναι ζευγη) Στην πεμπτη απολαμβανουμε καπνιζονταςτηλεοραση....και στην Εκτη βλεπω VHS και Laser Disc συνηθως με τσιγαρο

Χε! Κι εγώ 50άρης είμαι αλλά υπάρχουν πολλά σημερινά πράγματα που μου αρέσουν. Υπάρχουν και πολλά που δεν μου αρέσουν αλλά αυτό γινόταν πάντα. Μεγαλώνοντας συμβαίνει κάτι περίεργο, πράγματα που στο παρελθόν έβρισκες αδιάφορα και σε πολλές περιπτώσεις κακά, αρχίζουν να σου αρέσουν. Για παράδειγμα πρόσφατα άρχισα να βγάζω κομμάτια από τους Daryl Hall & John Oates που όταν ήταν στα πάνω τους δεν είχα σε μεγάλη υπόληψη, σήμερα ακούγοντας τα κομμάτια τους τα νοιώθω πολύ δικά μου. Και είναι γιατί μου θυμίζουν πράγματα από τα νιάτα μου. Το ίδιο συμβαίνει και με πολλά άλλα, η μουσική είναι συνυφασμένη με τις μνήμες. Μια ερώτηση που κάνω πάντα στον εαυτό μου είναι η εξής, τι από όλα αυτά που αγάπησα σαν έφηβος δεν ήταν προϊόν μάρκετινγκ; Και η απάντηση είναι πάντα η ίδια ,ελάχιστα πράγματα. Όλα τα μεγάλα ονόματα που σήμερα μας ενώνουν, κάποιος άλλος τα επέλεξε για εμάς. Πώς έφτασα εγώ σαν έφηβος να με τρελαίνουν οι deep purple, οι van halen και οι black sabbath όταν λίγα χρόνια πριν από την δισκοθήκη του πατέρα μου διάλεγα Misa Criolla και Ennio Morricone. Πιστεύω ότι είναι πολύ λίγα τα κομμάτια που πραγματικά μιλάνε μέσα μας και πιστεύω ότι είναι πολύ διαφορετικά για τον καθένα από εμάς. Τα υπόλοιπα είναι θόρυβος που απλά έτυχε να γίνει το σάουντρακ μίας περιόδου της ζωής μας. Και δεν είναι λίγο πράγμα αυτό.

Μαθήματα blues από Winter και Derringer https://youtu.be/46n-91MSVf4

Εννοείται πως ό,τι έγραψα είναι προσωπικές μου απόψεις. Μάλλον έχω κουραστεί να ψάχνω πλέον... Η μάλλον δεν εχω ακούσει και κάτι ιδιαίτερο για να αρχίσω να "ψάχνομαι" περισσότερο. Αυτό το να "ψαχτείς" το ακούω συνεχώς, αλλά αυτά που μου προτείνουν τα άτομα που μου το λένε δεν με βοηθάνε και πολύ... H PJ Harvey παρόλο που μ'αρέσει(δεν κοβω και φλεβα ομως) δεν μπορώ να πω πως είναι αρκετά μελωδική. Ίσως υπάρχει συγχυση στο τι είναι μελωδία. Εννοώ την μελωδική γραμμή που τραγουδιέται. Για παράδειγμα ο McCartney είναι πιο μελωδικός από τον Λέννον γιατί οι μελωδίες του έχουν περισσότερες αλλαγές και ειναι πιο ευρηματικές(δεν είναι υποκειμενική άποψη αυτό). Αυτό δεν σημαίνει πως είναι "καλύτερος" ή "χειρότερος". Επίσης αν δεν υπάρχουν φράγκα δεν υπάρχει και κίνητρο στο να εξελιχθεί κάποιος, αυτό πιστεύω έγω. Σίγουρα υπάρχει το εσωτερικό κίνητρο της δημιουργίας και της έκφρασης, αλλά δεν υπάρχει το κίνητρο του να το εξελίξω λίγο παραπέρα. Αυτά για σήμερα! Πάω να ακούσω Beatles και swing. Καλό απόγευμα

Ναι...το n2400

Για να επανέλθω στο θέμα «γωνίες» και μιας και αυτόν τον καιρό βρίσκομαι στη Ζαλονικη, αυτό είναι το pied-à-terre μου στη συμπρωτεύουσα. Στην φωτό 1, βλέπουμε την πλήρη κατάργηση της κουζίνας. Αντ’ αυτής, δημιουργήθηκε ένα πλήρες Ψηφιακό Γραφείο , ήτοι υπολογιστής /εκτυπωτής/ scanner/ τηλέφωνα/fax ……και φυσικά αλκοολ , ό,τι χρειάζεται δηλαδή για να λειτουργήσει δηλαδή ένα Δικηγορικό Γραφείο 24/7. Στην «κουζίνα» δεν υπάρχει ούτε …πιρούνι (μιας και ούτε μαγειρεύω ούτε τρώω σπίτι). Παρ΄όλα αυτά, αν και όλα πσιφιακα….δεν κρατήθηκα και δημιούργησα και μερικές αναλογικές γωνίες (φωτο 2 &3)

Εάν για κάποιους λόγους, π.χ. drivers για windows 10, δεν θες τις Behringer και focusrite, ρίξε μιά ματιά και στις παρακάτω. M-AUDIO , M-TRACK 2x2M PRESONUS, STUDIO 24 ROLAND, RUBIX22 STEINBERG, UR22 MK2 YAMAHA AG03

Ειναι οντως μεγαλη κουβεντα, Παντως ξέρω μερικους φιλοτελιστες πολυ πιο συνειδητοποιημένους για τα κίνητρά τους....από μερικούς γονείς.

Αυτό είναι τόσο γενικό που δεν με καλύπτει. Κατανοώ πώς το εννοείς, η απόπειρά σου όμως να το αναλύσεις σε αδικεί, διότι πιστεύω πως ούτε κι εσύ θα συμφωνούσες με την ιδέα ότι το να κάνεις π.χ. συλλογή γραμματοσήμων είναι το ίδιο με το να μεγαλώσεις παιδιά. "Λόγος να ζει" κανείς μπορεί να είναι ο,τιδήποτε (σκέψου και ορισμένους πολύ πολύ κακούς λόγους), αυτό δεν τους καθαγιάζει όμως, ως κίνητρα, ούτε τους βάζει στο ίδιο σακούλι με τα πάντα όλα. Υπάρχει και η ηθική των επιλογών μας, το αποτύπωμά μας στη ζωή, οι ανάγκες μας (βεβαίως και πάντα) για 3 ή για 300 κιθάρες.

Η ιδια χαζομάρα/ματαιότητα είναι είτε συλλέγεις vintage είτε συγχρονα, είτε στερεοφωνικά ή κουμπιά, είτε τα χρησιμοποιείς είτε τα βάζεις σε βιτρινα. Δεν είναι τυχαίο που ο "Συλλεκτικός Λάκης", ξυπνάει στις περιόδους που έχει κρύο / χειμώνα (που αναγκαστικά περνάει πολλες ωρες εγκλειστος) και ΠΟΤΕ το καλοκαιρι, οπου ο Λακης λιαζεται όλη μέρα σε κάποια πλαζ και δεν δινει δεκάρα για τίποτα . Η αληθεια είναι ότι όλα χρειάζονται, σαν αλατοπίπερο, πλην ομως ,προσωπικα είμαι γνωστης της ματαιότητας τους.

αυτές ήταν οι μερες ΠΑΣΟΚ.

Παιδια σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις και που μπήκατε στον κόπο να γράψετε. Ο μικρός κλείνει προς την Yamaha αλλά ακόμη δεν έχει καταλήξει. Απ την στιγμή που όλοι συμφωνείτε πως και οι δύο είναι καλές κιθάρες ότι θέλει ας διαλέξει. Κιθαρα με τρεμολο μακριά από παιδί. Μου είχαν φέρει πριν πολλά χρονια μια με τρεμολο να την κουρδίσω (παίζω λίγο κλασική) και όσο κι αν διάβασα, τέλεια ρύθμιση δεν κατάφερα να της κάνω. Βέβαια το ότι δεν κατάφερα εγώ που δεν ξέρω από ηλεκτρική δεν σημαίνει πως δαιμονοποιω το τρεμολο. Απλα δεν θέλω να τον αποσπώ με τέτοια θέματα. Ας μάθει και μετά ας πάρει και με τρεμολο αν θέλει. Ο ενισχυτής πρεπει να είναι ελαφρύς γιατί μένουμε σε μεζονέτα και θα παίζει πότε πάνω πότε κάτω. Επίσης θα πηγαίνει και σε φίλου του. Αρχικά έλεγα να επερνα λαμπατο, αλλά χρειάζεται ακουστικα και εφε. Οπότε κατέληξα σε solid stade. Όμως δεν είχα δει και τους υβριδικούς όπως αυτός εδώ. Ποια είναι η γνώμη σας γι αυτούς τους ενισχυτές; https://www.thomann.de/gr/vox_vt20x.htm

Οι απαντησεις μου.. 1.δεν χρειαζεσαι πλεον λεφτα για να κανεις ενα εξαιρετικο αλμπουμ. Ουτε καν χρηματα για προμο. Αν αξιζεις θα πας μπροστα. Ανθρωποι γινονται stars μεσω του youtube.To βλεπουμε καθε μερα πλεον. ενδεικτικα τσεκαρε Jacob Collier, Dirty Loops κλπ. 2.Ανεκαθεν η μουσικη προσελκυε τα ψωνια..δεν ειναι σημερινο φαινομενο. 3.στο 3 θα συμφωνησω. Τα ρισκα εχουν εκμηδενιστει...αλλα δεν τους χρειαζεσαι πλεον. Υπαρχει τροπος πλεον να παρακαμψεις μια εταιρεια. Καποτε δεν υπηρχε. 4.δεν συμφωνω απολυτα. Προσφατα οι Jinjer...με 12 εκ views...μας εδειξαν οτι ο κοσμος ..ψαχνεται..Ψαχνει νεες μουσικες. 5.το 5 σου ειναι μια προσωπικη εκτιμηση / γενικευση, που δεν με αφορα. 6. Κλασσικη ροκ?...τι εννοεις? 70s ροκ?....ειμαστε στο 2018 φιλε μου. 7.το 7 παλι ειναι προσωπικη σου εκτιμηση. Ισως δεν ψαχνεσαι αρκετα. 8. στο 8 διαφωνω καθετα.. Οι μελωδιες του Wilson ή του Thom ή της Pj....ειναι απλα ...μαγικες.. Ψαξε λιγο περισσοτερο. Μοrrisette - Bjork- tori amos- fionna Apple...τι ?δεν εχουν μελωδιες? 9. Προσωπικη σου εκτιμηση. 10. ναι ..συμφωνοιι...αλλα δεν καταλαβαινω το νοημα.. 11. Προαγοταν ποτε το ταλεντο και δεν γινεται τωρα? 12. διαφωνω,..η μουσικη ειναι στα καλυτερα της. Ο κοσμος ανεκαθεν δουλευε φιλε. Τα φραγκα χαλασαν την μουσικη...Τωρα που δεν υπαρχουν- επιτελους ακουμε κατι που εχει πραγματικο λογο υπαρξης. 13. Ουτε σε αυτο συμφωνω. Καλλιτεχνες ξεφυτρωνουν σαν τα μανιταρια. Αν ανοιξεις τις κεραιες σου..{κ πεταξεις τις παρωπιδες} ισως τους ανακαλυψεις κ εσυ. Εντελως φιλικα

το δημόσιο πχ πρέπει να είναι το cubase...

Σορρυ που ανασταίνω λίγο το thread, αλλά θέλω να πω κάποια πράγματα πάνω στο θέμα. Για μένα η μουσική έχει γίνει χειρότερη και νομίζω πως αποδεικνύεται και αντικειμενικά αυτό(πχ το βίντεο στην αρχη, ή το γεγονός του ότι σπάνια γίνεται διάσημο καποιο τραγουδι που να μην είναι εξ'ολοκλήρου διατονικό).Για μένα αυτό οφείλεται στους παρακάτω λόγους: 1. Δεν υπάρχουν πλέον λεφτά στην μουσική βιομηχανία λόγω ίντερνετ 2. Πολλοί βρίσκονται στον χώρο είτε γιατί είναι "ψωνια" ή για να ρίξουν γκομενάκια 3. Στην μουσική βιομηχανία βρίσκονται άτομα που φοβούνται να προωθήσουν καλλιτέχνες και τραγούδια με χαρακτήρα, πέραν της κλασικής σούπας. Στην πραγματικότητα όμως χάνουν λεφτά κάνοντας κάτι τέτοιο 4. Οι άνθρωποι δουλεύουν και σπουδάζουν περισσότερο απ'ότι παλιότερα και απλά θέλουν να διασκεδάσουν τα σκ και δεν ενδιαφέρονται καθόλου για την ποιοτητα της μουσικής που ακούνε παρόλο που είναι πιο "μορφωμένοι" απ'ότι παλιά 5. Η εποχή μας είναι ξενέρωτη και δεν υπάρχει ιδιαίτερη έμπνευση. Κυριαρχεί ο ναρκισσισμός και ο εγωκεντρισμός. Οι άνθρωποι δεν ερωτεύονται πια. Και βασικά αυτό θεωρείται και αδυναμία. Μία βόλτα στο fb και το instagram το επιβεβαιώνει αυτό. Όλοι θέλουν να είναι αρεστοί και για να είναι αρεστοί θα πρέπει να είναι όπως όλοι οι άλλοι(τατουάζ, μπράτσα, duckface, και καλά επιτυχημένοι επαγγελματικά και κοινωνικά) 6. Η αλήθεια ειναι ότι η ροκ μουσική έχει γίνει λίγο γραφική και εκτός εποχής. Αυτό που λέμε "κλασική ροκ" είναι απλά η πιο εμπορική μορφή του είδους η επόχη έχει παλιώσει λίγο άσχημα πλέον. 7. Η βαρύτητα στην μουσική έχει περάσει από την μελωδία και την αρμονία στο ρυθμό. Αυτό συνέβει γιατί εχει πολυ ζητηση η χωρευτική μουσική. Είναι αρκετά συνηθισμένο στην ποπ το πολυρυθμικος ρυθμος 3:4 και τα τρίηχα στην ραπ. Και κανιβαλίζονται απ'όλους στον χώρο. Ουσιαστικά αυτό που λέμε τραπ είναι απλά ραπ με τρίηχα. Και είναι απαίσιο. Απορώ πως ακουνε αυτες τις βλακειες. 8. Οι αλτέρνατιβ καλλιτέχνες συνήθως δεν παράγουν ενδιαφέρουσες μελωδίες. Δυστυχως ειναι αληθεια. 9. Η πολιτικοποίηση της μουσικής εχει κάνει κακό και έχει δημιουργήσει κάποιες περίεργες αντιλήψεις περί του τι είναι τέχνη. Ο "απλός πολιτκοποιμένος άνθρωπος" πχ. μπορει να μην θεωρεί τέχνη ένα τραγούδι για τον έρωτα, γιατί αν δεν εχει να κανει με την κοινωνική καταπίεση και την σοσιαλιστή επανάσταση αναγκαστικήα, δεν είναι τέχνη... (Δεν θα αναλύσω εδω το τι ειναι τεχνη και τι δεν είναι, είναι πολύ μεγαλη συζητηση αυτό) 10. Το τι παράγεις έχει σχέση με το τι εχεις εκτεθει. Εαν εχεις μεγαλώσει με hip hop και Κιάμο, θα παράξεις κάτι ανάλογο 11. Δεν προάγεται πουθενά το ταλέντο και η διαφορετικότητα. Είτε στο σχολείο είτε και στο πανεπιστήμιο μαθαίνεις απλά ό,τι βλακεία σου δειχνουν στην τάξη. Δεν υπάρχει χρόνος για προσωπική αναζήτηση ούτε προσωπική επιλογή. 12. Γενικά δεν υπάρχει κίνητρο ούτε οικονομικό ούτε κοινωνικό στο να παράξει κάποιος κάτι πραγματικά καλό, συν του ότι δεν έχει χρόνο γιατι μπορει να δουλεύει 10 ωρες 6 μερες την εβδομαδα. 13. Όλα τα παραπάνω συν του ότι η κοινωνία σημερα δεν έχει έξτρα χρόνο και χρήμα και όλα είναι μία κατανάλωση εχουν σαν αποτέλεσμα να αντιμετωπίζεται η τέχνη ως κάτι άχρηστο και να χλευάζεται κιόλας από μερικούς "μορφωμένους". Δυστυχώς εγώ αυτό έχω δει μέχρι τώρα...

Δεν εχει ο δασκαλος? θα πρεπει να κουβαλαει ολο το βιός του ο μαθητης για να κανει μαθημα? Δεν υπαρχει αυτο. Αλλο.

...στον δάσκαλο....

Αληθεια που θα τον πηγαινει τον ενισχυτη και δεν πρεπει να ειναι βαρυς?

Α κατάλαβα... πήγαινε για μαλλί δηλαδή ο γνωστός μου πετώντας το "συλλεκτική" Αν είναι μια απλή faded λοιπόν... στο Bon τις πουλάνε 600 έως 800€ καινούριες! Απλά είπα μήπως είχε καμία ιδιαιτερότητα το εν λόγω μοντέλο.

Τα παιδιά μου στο Λονδίνο (έρχονται 18 Δεκ).

Παιδια μη το κοροϊδεύετε αυτο με τον ΑηΒασιλη. Είμαι στη δουλειά , βράδι παραμονής πρωτοχρονιάς και αλλάζω σμσ με τον Eagle. Ε λέμε και το αστείο τι θα θέλαμε για δώρο και λέω ένα jcm800 σε καλή κατάσταση και σε καλή τιμη που έψαχνα καιρο. Σου εύχομαι να το βρεις σύντομα μου λέει. Τελειώνει η δουλεια, πάω για υπνο και κατά τις 10 με ξυπνάει ο γιος μου (που τον ειχα στην τσιλια να τσεκαρει τις αγγελιες καθημερινά). Jcm 800 κεφάλι καμπίνα μου λέει. Βλέπω φωτο, τιμη, παίρνω τηλεφωνο, έτοιμο το δώρο. Νασαι καλα ρε Θοδωρή παιχταρά με τις ευχές σου.

Για τις κιθάρες ας προτιμήσει ο μικρός σύμφωνα με την εμφάνιση. Αν είναι ψιλομεταλάς Ibanez, αν πιο ροκάς, Yamaha συνήθως. Και οι δύο είναι στο ίδιο ποιοτικό επίπεδο μόνο που η Yamaha ενδέχεται να έχει περισσότερο θόρυβο στον ένα μαγνήτη λόγω του ότι είναι μονός, κάτι που όμως δεν είναι σοβαρός ανασταλτικός παράγοντας και για κάποιους έμπειρους παίκτες είναι μάλιστα προσόν. Οσο για τους ενισχυτές, πρέπει να δώσεις σημασία σε 2 παράγοντες. 1. Μεγάφωνα. Λόγω του ότι είναι μικρού μεγέθους ενισχυτές, αυτοί με τις μεγαλύτερες μονάδες ενδέχεται να έχουν περισσότερο όγκο. π.χ. o Fender και στην συνέχεια Yamaha, Vox. 2. Ευχρηστία. Ενας αρχάριος δεν πρέπει να μπερδευτεί σε μενού και υπομενού εφε αλλά να επιλέγει όσο πιο απλά ένα ήχο και ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ. Σε αυτό τον τομέα καλύτερος είναι ο Yamaha και ακολουθούν ο Vox που είναι της ίδιας σχεδόν νοοτροπίας μα και ο Fender με μενού οθόνης. Ο Amplifi δεν προορίζεται αποκλειστικά για κιθάρα και ντουμπλάρει και σαν ηχοσύστημα bluetooth με ανάλογα μεγάφωνα ευρέως φάσματος.

Μπορει να μη κανει απο τα 12, αλλα μολις κλεισει τα 13 θα κανει Σοβαρα τωρα, αν κανει μαθηματα αποκλειεις την περιπτωση να κανει και ... αυτα τα πραγματα του διαβολου? (Ασχετα απο το αν γινεται ευκολα ή δυσκολα drop σε floyd)

Η Tonelab παραχώθηκε γιατί βαρέθηκα να τη κλωτσάω.

η ΥΑΜΑΗΑ ειναι αξιοπρεπεστατη σαν κιθαρα ,το ιδιο και ο THR 5 σαν ενισχυτης. Αυτο δεν εχει σχεση με την κιθαρα αλλα με το setup που θα της κανει το μαγαζι (ΚΑΜΜΙΑ κιθαρα μεχρι και 1000 ευρω δεν εχει απο το εργοστασιο ΑΡΙΣΤΟ setup) . Οπότε απο οπουδήποτε και να την παρεις θα ΕΠΙΜΕΙΝΕΙΣ να ΣΕΤΑΡΙΣΤΕΙ σωστα με ΧΑΜΗΛΟ action,ΣΩΣΤΑ ΚΟΜΜΕΝΟ NUT και οσο πιο ΙΣΙΟ (χωρις relief) μπρατσο γινεται. ΜΟΝΟ ετσι δεν θα ταλαιπωρηθουν τα χερακια του μικρου. Αν δεν την παρεις απο Ελλαδα τα 20 ευρω που θα δωσεις σε εναν τεχνικο για να κανει τα παραπανω θα ειναι η καλυτερη επενδυση που θα εχεις κανει στο μουσικο μελλον του μικρου (δεν μπορεις να φανταστεις ΠΟΣΟΙ επιδοξοι κιθαριστες εχουν...εγκαταλειψει λογω κακα σεταρισμενων οργανων)

Τελείωσε πριν δυο μήνες, περίμενα 40 χρόνια, από περίπου 10 χρονών. Κάποια πράγματα παίρνουν καιρό.

Απλά και πΓιοτικά

κατα τα πρότυπα Λάκη είχα κάποτε και εγώ 4...ένα στο γραφείο, ένα καθώς πρέπει χομσινεμα, ένα στο υπόγειο και ένα στο δωμάτιό μου.... Του γραφείου καταργήθηκε, το χομσίνεμα βλέπει μόνο ειδήσεις όταν πλένω πιάτα, στο υπόγειο μένει για μελλοντική χρήση και για την ώρα δανείζει μηχανήματα στο δωμάτιο. Του δωματίου το βλέπετε εδώ, αν και τώρα στήνω ένα πιό εργαστηριοειδές κάτω απ τα κεραμίδια όπου τον χειμώνα θα δουλεύω με άνορακ και το καλοκαίρι με το φανελάκι... μπας και φτιάξω καμιά κιθάρα.... Βλέπετε την άποψη της καρέκλας, γιατί για να σας δείξω την άλλη με τα όργανα πρέπει να ανέβω πάνω στο keyboard Οι δίσκοι είναι από το 1700 έως το 1975

Κλίμακα Μουσικής αξίας ManosX (από 0 έως 10 σε αύξουσα σειρά.) 0= Φα- Σολ- Λα- Ντο κοινοτοπίες 1= Φα- Σολ- Λα- Ντο κοινοτοπίες, αλλά ωραίο π*τανάκι τραγουδάει 2= Φα- Σολ- Λα- Ντο κοινοτοπίες αλλά το rythm section μπιστάει 3= Φα- Σολ- Λα- Ντο κοινοτοπίες αλλά φωνάρα ο τραγουδιστής 4= Φα- Σολ- Λα- Ντο κοινοτοπίες αλλά αυτή η μετατροπία στο bridge ήταν καλή. 5= Φα- Σολ- Λα- Ντο κοινοτοπίες αλλά αυτή η μετατροπία στο bridge ήταν καλή, η δομή ήταν κάτι παραπάνω από κουπλέ ρεφραίν και το γκρουπ μπιστάει. 6= Το γκουπ μπιστάει, ο τραγουδιστής γαμάει, και αυτός που έγραψε το τραγούδι ξέρει μουσική. 7= Ντραμς μπάσα και μαλακίες δεν υπάρχουν, και ακούμε κανονική μουσική. 8= Ντραμς, μπάσα και μαλακίες δεν υπάρχουν, ακούμε κανονική μουσική και ο συνθέτης έχει πεθάνει τουλάχιστον πριν 100 χρόνια. 9= Ντραμς μπάσα και μαλακίες δεν υπάρχουν, ακούμε κανονική μουσική και ο συνθέτης έχει πεθάνει τουλάχιστον πριν 150 χρόνια. 10= Ντραμς μπάσα και μαλακίες δεν υπάρχουν, ακούμε κανονική μουσική και ο συνθέτης έχει πεθάνει τουλάχιστον πριν 200 χρόνια. Αλάνθαστη μέθοδος ;D ;D ;D

Δεν θεωρω οτι παλιοτερα γραφοταν καλυτερη η χειροτερη μουσικη..Καθε δεκαετια εβγαλε καλες και κακες μουσικες. Ο τροπος διαθεσης της σιγουρα εχει αλλαξει..Εχει αλλάξει επισης η ευκολια παραγωγης. Την δεκαετια του 60 70 80 90 επρεπε να εχεις κατι να πεις..κ μια δισκογραφικη να σε στηριξει για να το πεις.Σημερα βγαζει δισκο κ η κουτση μαρια και τον χρηματοδοτει μονη της. Η ποπ {Popular} μουσικη ειχε παντα νεαρο ηλικιακα target group και στοχευε στη μαζα. Σε καθε δεκαετια κραχτηκε απο τους δισκοκριτικους. Οποτε ειτε μιλαμε για τους beatles ειτε για τον beiber..για μενα ειναι το ιδιο κ το αυτο..η γενια αλλαζει. Τωρα σε καποιον που ειναι 60 ετων αυτο θα του φανει καπως..αλλα το ιδιο καπως θα φανει κ σε καποιον 14 και σε καποιον 40. Και για μενα οι Cure οι Depeche Mode και οι Pink Floyd ειναι οι καλυτερες μπαντες της γης..αλλα η πλειονοτητα των μαθητων μου ουτε που τους ξερει. Αυτο δεν σημαινει οτι εχω αδικο η δικιο.. Ολοι δικιο εχουμε κ ολοι αδικο κ προσωπικα εχω βγει απο αυτες τις λογικες. Μονο προτεινω. Καθε δεκαετια ακουει τις δικες της μουσικες..κ θα πιστευει για παντα οτι η δικη της γενια ακουσε ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΥΣΙΚΗ.