Πίνακας συμμετοχής

Liverpool Αγγλία, έτος 1996. Είμαι φοιτητής και τα Σάββατα κάνω βόλτες στο κέντρο της πόλης όπου περνάω τον περισσότερο χρόνο μου εντός μουσικομάγαζων δοκιμάζοντας κιθάρες. Στο μικροσκοπικό δωμάτιο της εστίας υπάρχει ήδη ένας no name, solid state (εννοείται) ενισχυτής και μια strat made in mexico που πήρα στην φθήνια μαζί με κάποια ανταλλαγή από έναν άγγλο συμφοιτητή. Επίσης ένα τετρακάναλο κασσετόφωνο κι ένα μικρόφωνο της κακιάς ώρας. Το μεγαλύτερο κιθαρομάγαζο της πόλης τότε έχει τοποθετημένες πλαγίως σε stand ένα κάρο strats, κάποιες standard american, άλλες mim και μερικές deluxe, ίσως και ακριβότερα μοντέλα αλλά δε θυμάμαι καλά. Εμένα το μάτι μου από τις πρώτες φορές έχει καρφωθεί σε μια sunburst american standard με rosewood neck γιατί αφού έχω παίξει σχεδόν με όλες, η συγκεκριμένη μου ψιθυρίζει λόγια ερωτικά όποτε την ακουμπάω. Τα λεφτά όμως που έρχονται απ' την Ελλάδα είναι τσίμα τσίμα και μια αμερικάνικη στρατ, ακόμα και σε τιμή Αγγλίας (οι τιμές τότε στην Ελλάδα ήταν φωτιά), είναι άπιαστο όνειρο. Ο υπάλληλος με τον οποίο έχουμε γίνει φίλοι πια έχει καταλάβει ότι υπάρχει χημεία με την κιθάρα όμως. Κι έτσι ένα μοιραίο Σάββατο που έβρεχε καρέκλες κι εγώ έχω βρει ξανά καταφύγιο μέσα στο μαγαζί, με πλησιάζει μ' ένα πλαστικό κύπελλο μαύρο καφέ και μου λέει (περίπου έτσι) αυτές τις κουβέντες που θα μείνουν στην ιστορία: "Λοιπόν έχω να σου κάνω μια πρόταση, τσέκαρα και με τον boss και είναι εντάξει. Αν θες, αποσύρω τη στρατ από τις προς πώληση και στην κρατάω. Μου δίνεις όσα λεφτά μπορείς, όποτε μπορείς. Όταν συμπληρώσεις το φουλ ποσό, την παίρνεις σπίτι". Και μου δίνει τον πιο πικρό καφέ που είχα γευτεί ποτέ αλλά ταυτόχρονα και τον ωραιότερο. Δε σκέφτηκα τίποτα, απλά είπα ναι και κόντεψα να τον αγκαλιάσω, πράγμα που εκείνος κατάλαβε και έφυγε προς τα εσώτερα του καταστήματος. Έβρεχε stratocasters όλη νύχτα στον ύπνο μου. Μη σας κουράζω, ακολούθησε ένα εξάμηνο αιματηρών οικονομιών και περιστασιακής εργασίας ως βοηθός ενός καθηγητή. Κι όταν λέεω βοηθός δεν εννοώ ότι δίδασκα αλλά κουβαλούσα βιβλία, τσάντες και συγγράμματα και έστηνα προτζέκτορες. Περιχαρής βέβαια. Οι μήνες δεν περνούσαν με τίποτα αλλά τελικά πέρασαν. Κι αφού έδινα κάθε τόσο ένα ποσό στον μπρο μου στο μαγαζί, έφτασε η στιγμή που πήρα τη στρατ στη θήκη της, δώρο πένες και στραπ κι ένα χαμόγελο με χτύπημα στην πλάτη από τον Harry. Φυσικά έτρεξα στην εστία και κούμπωσα την κιθάρα και δεν πρέπει να έχω ευχαριστηθεί τόσο πολύ στη ζωή μου αθλιότερο ήχο από αυτόν που έβγαζε ο απαράδεκτος ενισχυτής μου. Ευτυχία. Η κιθάρα είναι εννοείται ακόμα στην κατοχή μου και είναι πολεμικό εργαλείο με τα μέρη όπου έχει βρεθεί και με το ξύλο που έχει φάει. Έχουν αλλαχθεί πολλάκις οι μαγνήτες αλλά πλην αυτού δεν έχει γίνει κάποια επέμβαση, ακόμα και τα ταστα είναι τα ίδια. Είναι μοντέλο της χρονιάς που την αγόρασα (1996) κι έχει μικρο-ρελικιάσει στα χέρια μου. Το σώμα δεν έχει σχεδόν τίποτα αλλά στο πίσω μέρος του μπράτσου έχει φύγει το λούστρο κι εντός του ξύλου έχει εισβάλλει ο ιδρώτας του αριστερού μου χεριού, ζωγραφίζοντας μια υπέροχη μαυρίλα. Επίσης πάνω στο fingerboard έχει ανεξίτηλο σημάδι τις περιελίξεις της μπάσας μι από μια ιστορική σαβούρδα που έφαγε και "κατέβηκε" στα γρήγορα έναν όροφο με τις σκάλες. Δεν μασάνε τίποτα οι στρατ, απλά γίνονται ομορφότερες. Fast forward 22 χρόνια μετά. Τελευταίες μέρες του 18 μιλάω με γνωστό άρρωστο gear freak τραγουδιστή-κιθαρίστα και μέλος του φόρουμ και μου ανακοινώνει ότι περιμένει μια custom shop strat από Αγγλία μετά από ανταλλαγή. Μου στέλνει και το λινκ της σελίδας του καταστήματος να θαυμάσω το όργανο. Κι εκεί που κοιτάζω τις φωτογραφίες της κιθάρας, πέφτει το μάτι μου στο όνομα του καταστήματος το οποίο κάτι μου θυμίζει. Μετά βλέπω Liverpool στη διεύθυνση και θυμάμαι. Ναι η custom shop έρχεται από το μαγαζί που αγόρασα την αγαπημένη μου στρατ. Όταν φτάσει η κιθάρα, λέω να την δανειστώ να κάνω ένα συγκριτικό. Ίσως ανοίξω κανά θέμα κι εδώ. Δηλαδή και μόνο ότι η κιθάρα έρχεται από το συγκεκριμένο μαγαζί έχει για μένα τεράστια σημασία. Βέβαια έχει να ανταγωνιστεί προσωπική μουσική ιστορία 2 δεκαετιών. Για να δούμε...

Κάποτες αυτό το έλεγαν "βερεσέ". Πήγαινες κάπου, έπινες καφέ. κι έλεγες ... "γράφτα" (δηλαδή όποτε έχω θα στα δώσω). Δεν είναι ακριβώς το ίδιο, αλλά έχει ομοιότητες. Κάποιες πιθανές ιστορίες από γενικευμένες τέτοιου είδους συναλλαγές. Έρχεται το νοίκι για το μαγαζί. Πάει ο ιδιοκτήτης του ακινήτου να εισπράξει, και ακούει τον έμπορο να του λέει "μου χρωστάνε ακόμα μια yamaha ll26, έναν marshall jtm, μια les paul, και μια tele. Μόλις μου τα δώσουν θα σε πλερώσω". Έρχεται η εφορία, "να τα πάρεις από αυτούς που μου χρωστάνε τα όργανα" και δίνει τα στοιχεία τους. Λήγει και η τρίτη (από αντικατάσταση προηγούμενων) επιταγή σε προμηθευτή. Συντηρητική κατάσχεση λέει το δικαστήριο. "Έ, πάρτε τα όλα, στα π@π@ρια μου, πουλημένα είναι" Θέλει ο άλλος ένα πεταλάκι 60 ευρώ. "Δεν μπορώ να πάω σ' αυτόν, έχω ακόμα να του δίνω για την strat, και άμα δει ότι θέλω να αγοράσω και κάτι άλλο θα μου κρατήσει τα χρήματα". "Ούτε στον δίπλα, έχω πάρει ένα κεφάλι orange από εκεί και ακόμα να ξεχρεώσω". Κλείνει ο έμπορος ισολογισμό. "Αυτά που να τα βάλω?" του λέει ο λογιστής. "Βάλτα στις απαιτήσεις" "Βραχυπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες?" "Μακάρι να 'ξερα". Και ο λογιστής .. "Καλό θα είναι, την επόμενη φορά οι απαιτήσεις να μην ξεπερνούν το σύνολο του κυκλοφορούντος ενεργητικού, για καλό στο λέω". "Αποθέματα?" "Μηδέν". "Κι όλα αυτά εδώ?" "Πουλημένα είναι, αλλά δεν φαίνονται ακόμα στις πωλήσεις".

Μια χαρά ακούγεται, κι ας μην είναι από "τίμια ξύλα" ... !!!!

Κερδίστε δώρα αξίας 2000 ευρώ ηχογραφώντας την δική σας μουσική! Το NOIZ.GR και η ΕΛΙΝΑ ΑΒΕΕ σας προσκαλούν στον διαγωνισμό Komplete 12. Συνθέστε μουσική χρησιμοποιώντας τους συνημμένους ήχους και loops απο το Komplete 12 της Native Instruments και οι 3 καλύτερες συμμετοχές θα λάβουν δώρα αξίας 2000 ευρώ της σειράς Komplete 12. Τα δώρα Πρώτος νικητής μια πλήρη σουίτα Komplete 12 Ultimate, αξίας €1.199. Δεύτερος νικητής ένα Komplete 12, αξίας €599. Τρίτος νικητής ένα Komplete 12 Select, αξίας €199. Διαδικασία Συμμετοχής Κατεβάστε τους ήχους Komplete 12 απο εδώ επιλέγοντας Download, πάνω δεξιά. Πρόκειται για συμπιεσμένο αρχείο που περιέχει 3 φακέλους που θα ανοίξετε όταν το κατεβάσετε. Χρησιμοποιώντας εμφανώς τουλάχιστον έναν απο τους παρεχόμενους ήχους, συνθέστε ένα μουσικό κομμάτι διάρκειας περίπου 3 λεπτών. Ανεβάστε το κομμάτι σας εδώ. Μπορεί να είναι και στο SoundCloud ή στο Youtube αλλά πρέπει απαραίτητα να προστεθεί ΚΑΙ εδώ στην ειδική σελίδα. Είναι απαραίτητο να προσθέσετε τα tag #noiz.gr #komplete12 στον τίτλο του κομματιού αν είναι στο SoundCloud ή στο Youtube. Στον διαγωνισμό μπορούν να συμμετάσχουν μόνο μέλη του Noiz.gr (Forum και Αγγελίες). Αν δεν είστε ακόμα, γραφτείτε δωρεάν. Κάθε μέλος έχει δικαίωμα μέχρι 3 συμμετοχές εκ των οποίων μόνο μια μπορεί να προκριθεί στις 3 πρώτες. Ο διαγωνισμός λήγει τα μεσάνυχτα 22 Ιανουαρίου. Οι νικητές θα αξιολογηθούν από επιτροπή του Noiz και της ELINA και θα ανακοινωθούν την Δευτέρα, 29 Ιανουαρίου. Οι συμμετοχές θα είναι έγκυρες εφόσον προστεθούν στην ειδική σελίδα του διαγωνισμού, όπου μπορείτε και να σχολιάσετε. Οποιες παρατηρήσεις και διευκρινήσεις χρειαστείτε τις συζητάμε σε αυτό το νήμα.

Ότι θέλουμε.

Δεν υπάρχει περιορισμός στα 3 λεπτά. Ενα σημείο αναφοράς είναι, δεν είναι αυτό που καθορίζει την αποτυχία.

αυτο το μασα μπουγκι τρωγεται;

Έχεις δίκιο υπερεκτιμω τις δυνατότητες κατανόησης βασικών οικονομικών εννοιών του μέσου Έλληνα Εδώ έχουμε σαν λαός ακόμη προβλήματα με την πρόσθεση και την αφαίρεση θα μπλέξουμε με τοκοχρεολυσια και αποθέματα; Η μόνη λύση είναι να το γυρίσουμε σε ανταλλακτική οικονομία, αλλά τιμημένη Βενεζουέλα,σου δίνω δύο κατσίκια και τρία κιλά λάδι με δωνεις Mesa Boogie triple rectifier

Ελα για να μην ειμαστε μονο λογια .... Δεν ειναι ο αγαπημενος μου ενισχυτης αλλα δεν γινεται σπιτι να ανοιξω τον marshall. Τον εχω μονο για ντεκορ. Koch studiotone 20W τρικαναλος. Δεν αλλαζω ουτε καναλι με το footswitch. Εχω βαλει το πιο βρωμικο καναλι (D+) και αλλαζω ηχους μονο με το volume της κιθαρας, τον τριθεσιο και σπλιταρω τους μαγνητες. Σε μια φαση μονο, κοβω μεσαια για λιγο μεταλοηχο. Δεν ειναι στην κανονικη ενταση που πρεπει, και χαμηλα δεν εχει ιδια ποιοτητα χροιας ο τονος του.

It is called banking Πως θα ζήσουνε οι τράπεζες, κλέφτες θα γίνουν;

Ευχαριστώ πολύ cigaret13 για τα τόσο καλά σου λόγια,καλή χρονιά και να είσαι πάντα καλά.Υπάρχουν πάρα πολλοί καλοί μουσικοί και συνθέτες στην Ελλάδα...φυσικά αυτό είναι καλό...

Ενδεικτικά παίρνω μία από τις πολλές που θα βρεις online, το ίδιο ταμπελάκι έχουν όλοι αλλά λόγω ώρας δεν μπορώ να τα απομακρύνω απ' τον τοίχο για να φωτογραφίσω. Τα Reverb είναι spring, Accutronics. Booster έχω και παλιά στον μικρό και στον μεγάλο φορεμένο σκουλαρίκι set and forget ένα Xotic EP Booster, αλλά χαμηλά. Κατά τα λοιπά, Tonelab. Ευχαριστώ πολύ για το post γιατί αν δεν το έκανες δε θα πήγαινα να βρω το manual και δε θα έβλεπα εγκαίρως ότι έχω νερά στη ντουλάπα μου!

Όσες φορές το είχα προτείνει σε εμπόρους (σαν -πολύ- νέος και αφελής) με κοιτούσαν σαν να είχα κατέβει από το τριπλό άστρο του Σείριου.

Άντε να ανεβάσεις κάτι μετά από αυτό.... Μπράβο oregon πολύ καλό!

γουστάρω ιστορία πάντως. Και ίσως θα είχε ακόμα ενδιαφέρον να δούμε τι έχει να διηγηθεί ο καθένας τουλάχιστον για την κιθάρα της ζωής του. Γιατί σίγουρα μία θα είναι σίγουρα η κιθάρα της ζωής του, κι άς έχει 10 ή 20

Κι εγώ έχω πουλήσει έτσι κάποια πράγματα, σε άτομα όμως της απολύτου εμπιστοσύνης μου. Μάλιστα όχι ακριβώς έτσι. Τους είπα "πάρτε το τώρα, και όποτε έχετε, αν έχετε". Αλλά ήξερα με ποιούς είχα να κάνω.

Εμενα μ αρεσουν ολοι σχεδον οι Fender , η επομενη αγορα ενισχυτη θα ειναι ενας Deluxe Reverb, που μαζι με εναν Princeton reverb τα κανουν ολα και συμφερουν σε λαιβ, και βασικα κουβαλιουνται!, σε αντιθεση με αλλα αγαπημενα μοντελα οπως ο Vibrolux, Twin reverb, Blues deluxe, και ο νουμερο ενα ενισχυτης στη λιστα μου Super Reverb, που τι να τους κανεις για το σπιτι! Και ενας Marshall Plexi δεν θα ηταν ασχημος, αλλα θα πηγαινε χαμενος... Ωραιο το φετιχ με τους ενισχυτες, αλλα αλλες οι αναγκες λαιβ και προβων, αλλες οι αναγκες καλο ηχου σπιτι σε χαμηλες εντασεις. (Αν κι εγω σπιτι με τον Twin παιζω οταν ανοιγω ενισχυτη).

Φεύγει και η Υπατία, και έρχεται ο cos_dr. Η ΕΜΥ παρακαλεί τις γυναίκες να μείνουν στα σπίτια τους αν δεν υπάρχει σοβαρός λόγος μετακίνησης. Το αποκορύφωμα του cos_dr αναμένεται λίγο πριν από τις 22 Ιανουρίου, που λείγει ο διαγωνισμός του noiz και της ΕΛΙΝΑ.

Θα έπαιζα αλλά όντως δεν είναι το ίδιο, η ποικιλία με εξιτάρει. Μου αρέσουν διαφορετικές κιθάρες, ενισχυτές και εφέ. Το ίδιο και μουσικά είδη. Όλοι ωραίοι ενισχυτές αλλά που θα τους άνοιγες αυτούς που θέλουν άνοιγμα? Επειδή είχα Marshall που δεν τον άνοιξα ποτέ στο σπίτι δεν το ξανακάνω. Αμφιβάλω αν μπορούν να ανοιχθούν και στα περισσότερα ελληνικά μαγαζιά. Μόνο σε προβάδικο και εκεί αν οι υπόλοιποι έχουν κατανόηση. AXE FX ή Kemper, αυτό θα διάλεγα αν έπρεπε να παίζω καρφί κάπου. Γιατί έχει διαφορετικούς ήχους από ενισχυτές, καμπίνες, εφέ και ακούγεται καλά σε διαμέρισμα, σε studio και live.

Σημεία των καιρών είναι όλα. Ένα σωρό πράγματα έρχονται, παρέρχονται και ξανάρχονται. Η ψυχεδέλεια έγινε νεο-ψυχεδέλεια, η soul έγινε νεο-soul, ένα σωρό δημοφιλείς μπάντες σήμερα, παίζουν σαν τους zep, τους skynyrd, η αναβίωση του hard rock και του southern rock το λένε, πολλές μπάντες παίζουν σαν τους stones on steroids ηχητικά. Άλλοι λένε "σώπα μωρέ, και δεν πάω να ακούσω τους αυθεντικούς που ήταν και στην εποχή τους, σιγά μην ακούω αντιγραφές", άλλοι λένε "ακούω τους τωρινούς που είναι φρέσκιοι". Εγώ θα έλεγα ότι μάλλον ακούω ότι μου φαίνεται δημιουργικό, ακούω ότι θεωρώ ότι έχει ταυτότητα κι ας πλέει σε νερά που άλλοι χαρτογράφησαν, αν έχει κάτι να προσθέσει, αν έχει κάτι να μου πει, το αποδέχομαι. Κι ας είναι μόδα, για μένα δεν παρέρχεται. Ίσως η μόδα των άλλων να είναι η δική μου "καινοτομία". EDIT: Η αναβίωση της gypsy jazz, manouche swing, κλπ, είναι η καλύτερη μόδα που έτυχε να γνωρίσω.

(+1000)x3

Πολύ ωραίο!! Όντως είναι πολύ ευχάριστα "γεμάτο" έχοντας μόνο 2 κιθάρες. Φαίνονται καθαρά και οι επιρροές σου, καλό αυτό! Καλή χρονιά με υγεία και πολλά παιξίματα!