Πίνακας συμμετοχής

Επειδή έχω κάποιες αμφιβολίες για την μίξη-παραγωγή του εν λόγο τεμαχίου, πέστε βρε παιδιά καμιά γνώμη. Έχω ενδοιασμούς περισσότερο για το μπάσο και το ταμπούρο...όχι ότι τα άλλα δεν έχουν πρόβλημα! Όσο για το κομμάτι, πρώτη φορά γράφω κάτι με λούπες οπότε το είδα περισσότερο σαν δοκίμιο...

Τοσα κΣενα rig rundowns εχουμε δει ,ας δουμε και ενα local. Εκτος απο συμπαθεστατος,σεμνος και παικταρας εχει και κορυφαιο rig

Liverpool Αγγλία, έτος 1996. Είμαι φοιτητής και τα Σάββατα κάνω βόλτες στο κέντρο της πόλης όπου περνάω τον περισσότερο χρόνο μου εντός μουσικομάγαζων δοκιμάζοντας κιθάρες. Στο μικροσκοπικό δωμάτιο της εστίας υπάρχει ήδη ένας no name, solid state (εννοείται) ενισχυτής και μια strat made in mexico που πήρα στην φθήνια μαζί με κάποια ανταλλαγή από έναν άγγλο συμφοιτητή. Επίσης ένα τετρακάναλο κασσετόφωνο κι ένα μικρόφωνο της κακιάς ώρας. Το μεγαλύτερο κιθαρομάγαζο της πόλης τότε έχει τοποθετημένες πλαγίως σε stand ένα κάρο strats, κάποιες standard american, άλλες mim και μερικές deluxe, ίσως και ακριβότερα μοντέλα αλλά δε θυμάμαι καλά. Εμένα το μάτι μου από τις πρώτες φορές έχει καρφωθεί σε μια sunburst american standard με rosewood neck γιατί αφού έχω παίξει σχεδόν με όλες, η συγκεκριμένη μου ψιθυρίζει λόγια ερωτικά όποτε την ακουμπάω. Τα λεφτά όμως που έρχονται απ' την Ελλάδα είναι τσίμα τσίμα και μια αμερικάνικη στρατ, ακόμα και σε τιμή Αγγλίας (οι τιμές τότε στην Ελλάδα ήταν φωτιά), είναι άπιαστο όνειρο. Ο υπάλληλος με τον οποίο έχουμε γίνει φίλοι πια έχει καταλάβει ότι υπάρχει χημεία με την κιθάρα όμως. Κι έτσι ένα μοιραίο Σάββατο που έβρεχε καρέκλες κι εγώ έχω βρει ξανά καταφύγιο μέσα στο μαγαζί, με πλησιάζει μ' ένα πλαστικό κύπελλο μαύρο καφέ και μου λέει (περίπου έτσι) αυτές τις κουβέντες που θα μείνουν στην ιστορία: "Λοιπόν έχω να σου κάνω μια πρόταση, τσέκαρα και με τον boss και είναι εντάξει. Αν θες, αποσύρω τη στρατ από τις προς πώληση και στην κρατάω. Μου δίνεις όσα λεφτά μπορείς, όποτε μπορείς. Όταν συμπληρώσεις το φουλ ποσό, την παίρνεις σπίτι". Και μου δίνει τον πιο πικρό καφέ που είχα γευτεί ποτέ αλλά ταυτόχρονα και τον ωραιότερο. Δε σκέφτηκα τίποτα, απλά είπα ναι και κόντεψα να τον αγκαλιάσω, πράγμα που εκείνος κατάλαβε και έφυγε προς τα εσώτερα του καταστήματος. Έβρεχε stratocasters όλη νύχτα στον ύπνο μου. Μη σας κουράζω, ακολούθησε ένα εξάμηνο αιματηρών οικονομιών και περιστασιακής εργασίας ως βοηθός ενός καθηγητή. Κι όταν λέεω βοηθός δεν εννοώ ότι δίδασκα αλλά κουβαλούσα βιβλία, τσάντες και συγγράμματα και έστηνα προτζέκτορες. Περιχαρής βέβαια. Οι μήνες δεν περνούσαν με τίποτα αλλά τελικά πέρασαν. Κι αφού έδινα κάθε τόσο ένα ποσό στον μπρο μου στο μαγαζί, έφτασε η στιγμή που πήρα τη στρατ στη θήκη της, δώρο πένες και στραπ κι ένα χαμόγελο με χτύπημα στην πλάτη από τον Harry. Φυσικά έτρεξα στην εστία και κούμπωσα την κιθάρα και δεν πρέπει να έχω ευχαριστηθεί τόσο πολύ στη ζωή μου αθλιότερο ήχο από αυτόν που έβγαζε ο απαράδεκτος ενισχυτής μου. Ευτυχία. Η κιθάρα είναι εννοείται ακόμα στην κατοχή μου και είναι πολεμικό εργαλείο με τα μέρη όπου έχει βρεθεί και με το ξύλο που έχει φάει. Έχουν αλλαχθεί πολλάκις οι μαγνήτες αλλά πλην αυτού δεν έχει γίνει κάποια επέμβαση, ακόμα και τα ταστα είναι τα ίδια. Είναι μοντέλο της χρονιάς που την αγόρασα (1996) κι έχει μικρο-ρελικιάσει στα χέρια μου. Το σώμα δεν έχει σχεδόν τίποτα αλλά στο πίσω μέρος του μπράτσου έχει φύγει το λούστρο κι εντός του ξύλου έχει εισβάλλει ο ιδρώτας του αριστερού μου χεριού, ζωγραφίζοντας μια υπέροχη μαυρίλα. Επίσης πάνω στο fingerboard έχει ανεξίτηλο σημάδι τις περιελίξεις της μπάσας μι από μια ιστορική σαβούρδα που έφαγε και "κατέβηκε" στα γρήγορα έναν όροφο με τις σκάλες. Δεν μασάνε τίποτα οι στρατ, απλά γίνονται ομορφότερες. Fast forward 22 χρόνια μετά. Τελευταίες μέρες του 18 μιλάω με γνωστό άρρωστο gear freak τραγουδιστή-κιθαρίστα και μέλος του φόρουμ και μου ανακοινώνει ότι περιμένει μια custom shop strat από Αγγλία μετά από ανταλλαγή. Μου στέλνει και το λινκ της σελίδας του καταστήματος να θαυμάσω το όργανο. Κι εκεί που κοιτάζω τις φωτογραφίες της κιθάρας, πέφτει το μάτι μου στο όνομα του καταστήματος το οποίο κάτι μου θυμίζει. Μετά βλέπω Liverpool στη διεύθυνση και θυμάμαι. Ναι η custom shop έρχεται από το μαγαζί που αγόρασα την αγαπημένη μου στρατ. Όταν φτάσει η κιθάρα, λέω να την δανειστώ να κάνω ένα συγκριτικό. Ίσως ανοίξω κανά θέμα κι εδώ. Δηλαδή και μόνο ότι η κιθάρα έρχεται από το συγκεκριμένο μαγαζί έχει για μένα τεράστια σημασία. Βέβαια έχει να ανταγωνιστεί προσωπική μουσική ιστορία 2 δεκαετιών. Για να δούμε...

Τι, χωρίς το "ρα"? Παπάι (Αντί π@π@ρια).

Έλα βρε συ, είναι ο Καρβέλας, ο Γιώργος Κατσαρός, η Αθηνά Οικονομάκου, ο Φοίβος, ο Βασίλης Τσάρτας, η Μανωλίδου, ο Quincy, ο Yameth, ο Tarantino, ο nickrahm, ο Vai, ο John Williams, ο LK, ο Slash, ο Αλέφαντος, ο Ringo Star, κι εγώ (είπανε και του Maradona, αλλά δεν μπορούσε). Είναι κι άλλοι αλλά δεν τους θυμάμαι όλους τώρα.

εγώ θα πω, έχει τόσα ταλέντα τελικά έξω, γιατί δεν έρχονται στην παρέα γενικά? Ας ελπίσουμε ο διαγωνισμός να είναι η αφορμή. καλή επιτυχία επίσης

Αν και δεν "ακουω" οπως ξες,μια χαρα μου φαινονται ολα. Και το κομματι ωραιο,Φωτης.

Περασε ενας χρονος απο τη αγορα του dsl. Εαν μου ελεγαν να εχω εναν μοναδικο ενισχυτη για οικιακη χρηση, δεν θα μπορουσα να σκεφτω αλλον. Τα κανει ολα και τα κανει κανει καλα, απο ενταση ψιθυρου μεχρι και στο 100%. Πολυ καλο eq, ok reverb, και εχει και fx loop. Συνηθως το δουλευω μονο του ή με ενα soul food μπροστα. Πληρης ηχος, οπως και να 'χει. Και το καθαρο καναλι παιρνει εξαιρετικα τα πεταλια. Και σουπερ ηχος με ολες τις κιθαρες μου, ειδικα τις strat (στο μεσοδιαστημα απεκτησε δυο καινουργιες στρατ...). Μοναδικο πραγμα που με ξενερωνει ειναι το 10αρι ηχειο. Χανει πολυ σε χαμηλο μεσαιες συχνοτητες. Οποτε το βαζω σε καμπινα εχει διαφορα. Και αυτος ειναι ο λογος που τον δουλευω λιγες φορες τον μηνα. Εχω συνηθισει το 12αρι ηχειο και με ψιλοχαλα. Και φτασαμε στην σημερινη ημερα. Εφτιαξα καφεδακι και εκανα τη μικροεπεμβαση που σκεφτομουν αλλα βαριομουν... Ανοιξα καπακι και αφαιρεσα το μαμα ten 30. Επειτα αφαιρεσα το σασι, και ξεκινησα να σκαβω με ενα τρυπανι τον πατο ωστε να χωρεσει ενα 12αρι ηχειο που μου περισσευε... Τοποθετηθηκε το ηχειο και βιδωθηκε σε νεες τρυπες. Δεν ανοιξα μεγαλυτερη τρυπα. Ο ηχος τωρα ειναι αρκετα πιο γεματος και ενα κλικ πιο δυνατος. Σε χαμηλη ενταση παιζει μια χαρα. Σε υψηλη ενταση τα σπαει. Πλεον εχει και το μπασο που ελειπε. Θα παιζω σιγουρα πολυ συχνοτερα τωρα...

Γνωστός δικηγόρος και νομικός σύμβουλος είναι ο LK. Καλά ξεμπερδέματα σου εύχομαι.

Αυτό έκανα αλλά όπως το είπες υποτυπωδώς Θα κατεβάσω και άλλο DAW να δοκιμάσω.. Θα πάω αρχικά στην λύση των ακουστικών και όταν μπορέσω θα πάω και στα monitor όπως λες.. Ευχαριστώ και πάλι!

Έχουν περάσει πέντε χρόνια ρε θηρίο την τελείωσες επιτέλους? δεν θυμάμαι να την έχω ακούσει για φερτη από το στού-8,5m2-διο, το μαονάκι θα είναι κούκλα!

Πανέμορφη!!! Άντε καλόπαιχτη!!!

στα εξάρχεια τις τελευταίες βδομάδες μου είπαν στην ασφάλεια ότι υπάρχουν πολλά περιστατικά με μαχαίρια και μικρές ομάδες κακοποιών που είναι στην περιοχή γύρω απο το μουσείο και ληστευουν και επιτίθονται και έχουν ληστέψει και άλλους μουσικούς όταν βάζουν ή βγάζουν όργανα απο αμάξι.οπότε προσοχή παιδιά...

Ξέχασα να πω και το "καλωσθήρθατε" σε όλα τα νέα μέλη που γράφτηκαν με αφορμή τον διαγωνισμό. Καλή επιτυχία παιδιά.

1. Όχι 2. Χρησιμοποιώντας έστω μια από αυτές.

Τα καλύτερα σενάρια,τα γράφει η ζωή. Κι εδώ έτσι θα συνέβαινε!Την τρίτη φορά, θα σε πέταγε, έξω απ' το μαγαζί. Από προσωπική εμπειρία μιλάω,ως πιτσιρικάς,εκείνης της εποχής...

Long time no see!! Άλλαξαν καποια πραματακια στην πορεια. Πρωτα από όλα ταξίδεψα στο Εντινμπρα και γυρισα με αυτο το σετ Λεγεται the sultans και άραγε ποιανού ήχο προσομοιάζει??? ναι ποιανου? χμμμ Μετά το νεκ ρελικ μου την εσπασε γιατι ηταν πολυ σκουρο οποτε το ξεβαψα μια δυο φορες και εκανα και ταστοδουλειά! Οπότε το -λιγο πριν το τελος γιατι επικειται decal- αποτελεσμα Και μπακ Το μανικι θελει λιγη γομαλακα ακομα και επειδη σε άλλα σημεια σκουραινει σε άλλα οχι , απο το διπλο τριψε-ξαναβαψε , θα εχει ενα λιγο παλαιωμενο λουκ. It will do. Το προηγούμενο ηταν απαραδεκτο στο ματι- πολύ σκουρο/βρώμικο,επιανα την κιθαρα στο χερι και με χαλούσε πολύ. Οπότε ψιλοτέλειωσε και αυτό τοπρότζεκτ. Επίκεινται close ups και βεβαια εγραψα και ενα tryout για το youtube (padon my faux accent) και θα το στειλω και στον chris από bareknuckle. Enjoy και γνώμες ευπρόσδεκτες!! Έβαλα στο ντεμο μόνο καθαρή κάθε θέση να πάρετε μια ιδέα, drive δεν υπήρχε λόγος αν και μπορεί να κάνω ένα just for the helluvit. Έγραψα με το ipad air 2 και ένα μικρόφωνο πυκνωτικό Tascam που συνδέεται μέσω της θύρας lightning.

Πω ένα θηρίο , αντέχει ο πάγκος; Εχει διαφορές από τον εξαιρετικό 45ρι σου;

Ευχαριστω! Και βεβαια θα πρεπει να ξαναπεσετε (-ουμε) Εφτιαξα και ενα reverb unit το γνωστο της fender, αυτο σε αλλο θεμα ομως.