Υπάρχει προσβλητικό παίξιμο. Είναι εκείνο που, όσο μεγάλος τεχνίτης κι αν είναι ο παίχτης, χρησιμοποιεί το όργανο για να ανέβει στα μάτια των άλλων και για να αποδείξει πράγματα. Και η προσβολή δεν αφορά τον ακροατή αλλά το όργανο το ίδιο που είναι το μέσον.
Δηλαδή άμα το σκεφτείς ο ρόλος του οργάνου είναι απερίγραπτα σημαντικός. Είναι η οδός ή η πόρτα αν θες που επιτρέπει την είσοδο του κόσμου των ιδεών στον υλικό κόσμο. Το 'χουμε συνηθίσει γι' αυτό δεν μας φαίνεται μεγαλειώδες αλλά σκέψου ότι ο ρόλος που επιτελεί το μουσικό όργανο είναι ό,τι πιο κοντινό υπάρχει στη μαγεία. Μεταφράζει αυτό που δε λέγεται σε γλώσσα που καταλαβαίνουν οι πάντες.
Οπότε ας μην το προσβάλλουμε με φλυαρίες, ανοησίες, κομπλεξισμούς και δηθενιές. Δηλαδή, τα "μπράβο" και τα χειροκροτήματα θα ξεχαστούν σε μερικές ώρες. Η μουσική που αφήνεις πίσω σου θα μείνει για πάντα.