Πίνακας συμμετοχής

Μπα...την έχω τη δισκογραφία του όλη σχεδόν. Το Live in Las Vegas είναι αγαπημένο μου, από τα ...13 να φανταστείς. Και φυσικά παίζει ο Big Jim που ήταν ο Big Jim γιατί ο άλλος ήταν ο little Jimmy (Page). Τα 2 ονόματα που έπαιζαν στα βρετανικά στούντιο γύρω στο 1965. Ο δε Page δανειζόταν κιθάρες από τον Sullivan και πετάλια... Στον δίσκο αυτό, εκτός από την ορχήστρα υπάρχει το μικρό τρίο άγγλων μουσικών που συνόδευε τότε τον Jones που τα σπάει κυριολεκτικά. Στην παρουσίαση ο Tom λεει απλώς some of the finest musicians we have there, on drums we've Chris, on bass we've John and on lead we've got Jimmy. Πριν από 10-15 χρόνια είχα φάει το διαδίκτυο να βρώ ποιοί ήταν ο Chris και ο John που τελικά ήταν ο Chris Slade (ac/dc Manfred Mann) και ο John Rostil των Shadows. Πιο δεμένη μπάντα σπάνια έχω ακούσει. Ιδίως ο Slade μόνος του θα μπορούσε να δώσει το ύφος και την εικόνα όλων των κομματιών. Όσο για την κιθάρα του Big Jim...τουλάχιστον μέχρι τα 20-25 ακόμα έψαχνα να κοπιάρω τις λιτές του φράσεις στο δίσκο αυτό στις οποίες ακόμα και σήμερα υποκλίνομαι. Θυμάμαι επίσης ότι τον παρακολουθούσα τακτικά τη δεκαετία του 70 στο This is Tom Jones, όπου συχνά, σχεδόν πάντα είχε κάτι φτιαγμένο για τον κιθαρίστα του. Αυτός ο δίσκος είναι λίρα 100. Αρπαχτή ...με τίποτα.

σε μένα το λες? εγώ είμαι χαρντ κορ σερ τομ. Δεν ασχολούμαι με άλλους o καλύτερος του δίσκος ever εδώ. Και ίσως η καλύτερη μπάντα που υπήρξε ποτέ μαζί του και όχι μόνο

Πήρα ποπ κορν μεσημεριάτικα.