Προς το περιεχόμενο

Πίνακας συμμετοχής

  1. imagine Music

    imagine Music

    Μέλος


    • Βαθμοί

      4

    • Αναρτήσεις

      6


  2. dimsonic

    dimsonic

    Μέλος


    • Βαθμοί

      3

    • Αναρτήσεις

      20.926


  3. ez

    ez

    Guru


    • Βαθμοί

      3

    • Αναρτήσεις

      1.783


  4. TamTam

    TamTam

    Μέλος


    • Βαθμοί

      2

    • Αναρτήσεις

      2.626


Δημοφιλές περιεχόμενο

Προβολή δημοσφιλέστερου περιεχομένου σε 14/12/2019 σε όλα

  1. Νέος εδώ στην παρέα του noiz και ψάχνοντας τα forums μου φάνηκε λίγο περίεργο πως δεν υπάρχει ενότητα που να συνδέεται κάπως πιο άμεσα με την συμφωνική μουσική και ορχήστρα! Από τις ενότητες που είδα καμιά δεν μου φάνηκε να συνδέεται, έστω και έμμεσα κάπως, με την συμφωνική μουσική ή συμφωνική ορχήστρα. Κρίμα ..... Τέλος πάντων, εγώ θα ήθελα να παρουσιάσω εδώ τουλάχιστον ένα template πάνω στο οποίο δουλεύω κάμποσα χρόνια τώρα και είναι για εξομοίωση Συμφωνικής Ορχήστρας με χρήση υπολογιστών, κάνοντας χρήση των προγραμμάτων Reason και Cubase και σύντομα θα είναι και για Kontakt με την βιβλιοθήκη Symphony Series. Ονομάζεται "imagine - Symphony Orchestra template" (ή για συντομία i-SOt), και όποιον τον ενδιαφέρει κάτι τέτοιο μπορεί να το δει εδώ. Μόλις έκανα και ανάρτηση στην ενότητα "Video" για όποιον θέλει να δει ... Σχόλια ευπρόσδεκτα και καλοδεχούμενα .....
    3 βαθμοί
  2. κάπως έτσι βρήκα εγώ το δικό μου (και πεντάρι μάλιστα) πριν 12 χρόνια. Με 150 στην πόρτα μου. Αλλά ήταν άλλες εποχές και σήμερα δεν τα βλέπω να φτιάχνονται. Αλλά ό,τι και να πάρεις στα 150 σίγουρα θα είναι καλύτερο από να πάρεις κάτι στα 150 και να το κανιβαλίσεις. πχ θα το έπαιρνα χωρίς δεύτερη σκέψη https://www.thomann.de/gr/harley_benton_b_450fl_bk_progressive_series.htm
    2 βαθμοί
  3. Στα μέσα Δεκέμβρη θα κυκλοφορήσει ένας δίσκος που χρόνια περίμενα. Μια συλλογή απο ακυκλοφόρητα κομμάτια απο το μακρινό 1988 μέχρι το 2016. Σύντομα θα γράψω λεπτομέρειες, προς το παρόν είναι διαθέσιμος για ακρόαση (3 τραγούδια) και παραγγελίες εδώ: https://thicktonerecords.bandcamp.com/album/keep-what-i-got?fbclid=IwAR2pbChPxly-uYREqqnt4-KLtqHcZGFruat5ejk7_yQ3cs3vShxJi3qwjrM
    1 βαθμός
  4. Ακούω τον τελευταίο καιρό κάτι πράγματα στο γιουτούμπ και χαζεύω. Με ακουστικά είναι καλύτερα.
    1 βαθμός
  5. 1 βαθμός
  6. Τον είχα συναντήσει για μια δουλειά στην Κρήτη. Έκανε ηχοληψία στην δουλειά, ήταν ευχάριστος στην συνεργασία και μου είχε πει ότι γράφει μουσική. Το καλλιτεχνικό του όνομα 'odysmod' και το link του στο bandcamp https://odysmod.bandcamp.com/ Τα κομμάτια του έχουν ένα λυρισμό που με αγγίζει. Νομίζω ότι αξίξει τον κόπο να τον ακούσετε. Μόλις κυκλοφορησε και νέο album 'desert flower'.
    1 βαθμός
  7. Χρησιμοποιώ 10-38 εδω και τουλαχιστον 15 χρόνια σε όλες τις ηλεκτρικές και μαλιστα σε standard D tuning. Η αρχική αναζήτηση ειχε ξεκινησει για να πετύχω ισορροπία μεταξύ των χορδών με κλασσικους staggered μαγνητες (των οποιων ακόμα και η αλλαγή υψους των poles δεν μου ειχε δωσει καποιο επιθυμητο αποτέλεσμα) αλλα τελικά το αποτέλεσμα μου άρεσει σε καθε τυπου μαγνητη (π.χ. εδω και καιρό σε rails). Παντα θεωρουσα τις 46 και 36 too much (ισως να ειναι ιδανικες για πολυ παραμορφωση και στακατο παιξιμο, δεν ξερω) ενώ η 17άρα κάλυπτε το σύμπαν. Αλλα όλα αυτά ειναι προσωπικές προτιμήσεις.
    1 βαθμός
  8. ναι, αν έχεις ακοή νυχτερίδας... Συνήθως όμως στο neck socket τα όργανα, τα αφήνουν άβαφα. Πιστεύω ότι άμα πάρεις καλούς μαγνήτες κι έναν κομπρέσσορα, και θα ακούσεις πολύ περισσότερες αρμονικές
    1 βαθμός
  9. Αυτό το template είναι για όσους ενδιαφέρονται να εξομοιώσουν μια συμφωνική ορχήστρα σε υπολογιστή. Το εγχείρημα γίνεται όλο και πιο εύκολο με τον καιρό μιας και η τεχνολογία προχωράει γρήγορα σχετικά αλλά ακόμη και μετά από τόσα χρόνια κάποιος που ξεκινάει μπορεί να μπερδευτεί αρκετά από που να αρχίσει πρώτα. Ένα template όπως αυτό ξεκαθαρίζει κάπως το μπέρδεμα ...
    1 βαθμός
  10. ε ναι για να το τρώει το σαράκι! Χεχε καλό. Όπως όλους τους ξέμπαρκους! Λοιπόν ας καταθέσω το μη επιστημονικό μου αποτέλεσμα. Το 3 piece είναι επιτέλους έτοιμο σε κόκκινο μεταλλιζέ κοραλί ματτ. Για μανίκι χρησιμοποίησα σφενδάμι αγιορείτικο με καρυδιά fretboard. Μοσχοβολώντα κσύλα χωρίς προσθήκες φούρνων και χημικών . Παμπάλαια και ξηρά. Από hardware δεν το ψάξαμε και πολύ καθώς ο ξυλουργός που τη ζήτησε είναι εντελώς αρχάριος , οπότε μιλάμε για basic stuff. Mexico vintage strat bridge μανήτης και duncan design tele neck. Μια χαρά ακούονται τολμώ να πω. Το κιθαρόνι μου έκανε θετικότατη εντύπωση διότι έχει σκάσιμο και αέρα το βάρος ειναι λίγο πριν τα τρία κιλά και είναι ελαφριά χωρίς να είναι ψεύτικη. Το καταλαβαίνεις το μασίφ ελάχιστα σκαμμένο σώμα. Ζυγιάζει και πολύ-πολύ καλά! Άρα θα ξαναχρησιμοποιήσω αγιούζ σε jazz master και jazz bass καλά να μαστε εδώ να τα παρουσιάζουμε.
    1 βαθμός
  11. UPDATE Το νέο μου CD έφτασε και θα είναι διαθέσιμο απο το Σάββατο 14/12. Για online παραγγελίες ισχύει η διεύθυνση: https://thicktonerecords.bandcamp.com/album/keep-what-i-got… Επίσης διατίθεται απο τα εξής δισκοπωλεία: Θεσσαλονίκη - https://lotus.gr/info/?language=EL Αθήνα - https://www.soundeffect-records.gr/…
    1 βαθμός
  12. Άμα ξες να παίζς' φένεται εύκολο
    1 βαθμός
  13. Απο που ξεκίνησαν και που είναι τωρα. Madison Square Garden! Ολη η συναυλία των Vulfpeck Κώστα! Με το γνωστό signature μπάσο της Music Man με το ένα volume απο εδώ
    1 βαθμός
  14. Χαιρετώ! Ως συνήθως ανέβασα ένα κομμάτι στα κλίπς και αφού μου δώσατε την καθοδήγηση σας,σας παρουσιάζω το "τελικό" αποτέλεσμα. Θερμές ευχαστιστίες σε όλα τα παιδιά που προσέφεραν την γνώμη και παρατηρήσεις τους,οφείλω όμως να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον Στράτο @fusiongtr για το beta testing και τον Νίκο @npapγια τα samples που τόσο απλόχερα προσέφερε(ελπίζω να τα χρησιμοποίησα σωστά και να μην τραβάει τα μαλλιά του ο άνθρωπος) Λοιπές γνώμες,κραξίματα,κλαυθμούς και οδυρμούς? καλοδεχούμενα
    1 βαθμός
  15. Για τον δίσκο μου KEEP WHAT I GOT Πρώτα, να ευχαριστήσω όλους τους μουσικούς που συμμετέχουν εδώ. Πιστεύω πως η αγάπη για τη μουσική και ο αλληλοσεβασμός μας διακρίνονται με καθαρότητα. Κατόπιν, τον Δημήτρη Καραβασίλη που επιμελήθηκε το μάστερινγκ (κι έκανε θαύματα), τον Σάββα Γεωργιάδη που φρόντισε όλα τα διαδικαστικά βήματα μέχρι την ολοκλήρωση του άλμπουμ και τον Κώστα Μπρουμά που χάρισε τις υπέροχες φωτογραφίες του στην έκδοση. Οι Blues Wire βέβαια έχουν την μερίδα του λέοντος σε συμμετοχή, διόλου τυχαία αφού είναι το γκρουπ με το οποίο πορεύομαι αγκαλιά όλη την μουσική ζωή μου, όμως υπάρχουν αρκετές διαφοροποιήσεις σε σύνθεση και υλικό, γι αυτό και επέλεξα να κυκλοφορήσω αυτό το υλικό με το όνομα μου. Το Dealing with the enemy είναι ηχογραφημένο το 1991 όταν μπήκαμε στο στούντιο να καταγράψουμε υλικό για ενδεχόμενη κυκλοφορία, τελικά έμεινε στο ράφι, υπάρχει όμως στην ολότητα του (19 κομμάτια), το θεωρώ αξιόλογο κι ενδεικτικό του ήχου μας εκείνη την εποχή κι ευελπιστώ μια μέρα να εκδοθεί. Σωτήρης Ζήσης-μπάσο, Αλέξης Αποστολάκης-ντραμς, Νίκος Ντουνούσης-κιθάρα. Ίσως η σύνθεση που το γκρουπ έπαιζε πιο πειθαρχημένα από ποτέ. Μαζί μας έπαιξε πλήκτρα ο εξαίρετος Γιώργος Πεντζίκης. Τα Wait on time & Juke box played my blues είναι ζωντανές ηχογραφήσεις από το Μπλού Μπάρελ στη Θεσ/νίκη. Νομίζω έγιναν το 2014 από την ομάδα Blueberry. Εδώ το γκρουπ ακούγεται στην τελευταία του μορφή – που κρατάει μέχρι σήμερα, με τον Σωτήρη στο μπάσο (πάντα!) και τη Νίκη Γουρζουλίδου στα ντραμς. Και τα δύο δείχνουν την εξαιρετική χημεία που αναπτύχθηκε ανάμεσα μας και κυρίως το πόσο καλή shuffle blues ντράμερ είναι η Νίκη, κάτι που προσωπικά εκτιμώ αφάνταστα. Το Last fair deal είναι ζωντανά ηχογραφημένο νομίζω στο House of art στην Αθήνα αρχές της δεκαετίας 2000-2010, στα πλαίσια μιας σειράς παραστάσεων που είχαμε επιμεληθεί με τίτλο Story of the blues. Εδώ είμαστε εγώ, ο Σωτήρης, ο Αλέξης και ο Γεώργιος Μπαντούκ-φυσαρμόνικα (και τι παίξιμο!) που έγραψε τη δική του ιστορία με το γκρουπ. Στις παραστάσεις συμμετείχαν και οι Χάρης Καπετανάκης-σαξόφωνο & Γιάννης Οικονομίδης-τρομπέτα που καθορίζουν την αισθητική του κομματιού με το παίξιμο τους, καθώς και η αγαπημένη μας Τζένη Καπάδαη που δεν ακούγεται στο συγκεκριμμένο, όμως έδωσε την ψυχή της σε πολλά τραγούδια του σετ. Νοιώθω περήφανος για τούτη την απόδοση του κλασσικού αυτού τραγουδιού, είναι σαν να το μπολιάσαμε στους ήχους και την αισθητική της Νέας Ορλεάνης, κάτι που πιστεύω του ταίριαξε πολύ. So easy to love you. Το 1988 ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα ο μυθικός Carey Bell και παίξαμε μαζί στο Παραρλάμα. Απ’ όσο θυμάμαι, πήγαμε σε κάποιον ραδιοφωνικό σταθμό πριν την συναυλία για συνέντευξη. Κλήθηκα να έχω μαζί και μια ακουστική κιθάρα just in case… Δεν θα ξεχάσω ποτέ το τρέμουλο στα γόνατα και στα χέρια μου όταν μας ζήτησαν να παίξουμε κάτι ζωντανά στον αέρα. Η ταραχή μου γιγαντώθηκε όταν ο Μπελ είπε να παίξουμε κάτι από Σι. Άλλαξα στα γρήγορα το κούρδισμα σε μια χορδή (νόμιζα θα τα κατάφερνα καλύτερα έτσι) και ξεκινήσαμε, για πρώτη φορά μαζί, με τα μικρόφωνα μπροστά μας να περιμένουν. Δεν θέλω να ευλογήσω τα γένια μου (που τάχω) όμως από τις αρκετές εκτελέσεις του τραγουδιού του που έχω ακούσει, πιστεύω πως τούτη ίσως είναι η πιο βαθειά και πιότερο φορτισμένη συναισθηματικά. Και μολονότι σε τρία και κάτι λεπτά έχω κάνει τόσα λάθη που θάπρεπε να ντρέπομαι, τουναντίον, θεωρώ την συμμετοχή μου στο κομμάτι ως ένα από σπουδαιότερα «παράσημα» που αξιώθηκα να λάβω. Τα Sunrise on the bayou, The quiet man, If you feel & Done a lot of wrong things ηχογραφήθηκαν μάλλον το 1998 όταν με τους Σωτήρη, Αλέξη και Μπαντούκ κάναμε ένα ντέμο δουλεύοντας σε υλικό που λίγο αργότερα οδήγησε στο άλμπουμ Fence. Το πρώτο αποτέλεσε μια από τις λίγες ολοκληρωμένες μου προσπάθειες στο στυλ Zydeco, ένα είδος μουσικής που ευδοκιμεί στην περιοχή των βάλτων της Λουιζιάνα, κυρίως από Γαλλόφωνους κατοίκους. Μέχρι που τραγούδησα στο τέλος και ένα δίστιχο στην Γαλλική! Περίπου… Το δεύτερο είναι ένα τραγούδι που έγραψα για τον Snowy White, έναν κιθαρίστα που αγαπώ πολύ, στην τελική μίξη χρησιμοποίησα και μερικά σημεία κρουστών/ακουστικής που παίζονται στην ηχογράφηση του άλμπουμ. Το If you feel αποτελεί άλλον έναν φόρο τιμής σε έναν μουσικό που με επηρέασε έντονα και τον αγάπησα βαθειά, τον Toy Caldwell (Marshall Tucker Band), ίσως έκπληξη για κάποιους, για μένα όμως έναν γίγαντα της αμερικάνικης μουσικής και λατρεμένο κιθαρίστα. Το κομμάτι που κλείνει τον δίσκο είναι του Bobby Charles, εμείς το πρωτογνωρίσαμε από τον Paul Butterfield και τη μπάντα του κι εκεί εστιάσαμε στην εκδοχή μας. Γλυκόπικρο, μελαγχολικό και αισιόδοξο ταυτόχρονα, λίγο αυτοσαρκαστικό, νομίζω a perfect closing track… Το Get me some είναι το πρώτο από τα δύο τραγούδια που έχουν κυκλοφορήσει στο παρελθόν. Πρώτη φορά σε CD βέβαια, από το μακρινό 1989 και το βινύλιο του Γιώργου Γάκη Keep on rock ‘n rollin’. Ο Γιώργος είναι άνθρωπος που αγαπώ πολύ, αδελφός, έχουμε μοιραστεί πολλά για μεγάλο διάστημα. Ήταν χαρά και τιμή μου που έπαιξα σε αυτές τις ηχογραφήσεις. Εκτός της κύριας φωνής, ο Γιώργος παίζει και μπάσο εδώ, μαζί ο Γιώργος Δημητριάδης στα τύμπανα και ο Σωτήρης Γάκης στα φωνητικά. Το Whorehouse blues είναι το δεύτερο τραγούδι που έχει δει το φως της δημοσιότητας, ηχογραφήθηκε το 2016 και ήταν η συμμετοχή του γκρουπ σε έναν δίσκο αφιέρωμα στη μνήμη του αξέχαστου Λέμυ των Motorhead που βγήκε με το αντίστοιχο έντυπο αφιέρωμα του περιοδικού Metal Hammer Greece. Αποτέλεσε έκπληξη για μας η πρόταση, όταν όμως ο Κώστας Χρονόπουλος επέμεινε με ευγένεια και ενδιαφέρον, μπήκαμε στο Revolver studio του Δημήτρη Καραβασίλη και ουσιαστικά με ένα take καταθέσαμε τη δική μας άποψη για το μπλουζιάρικο-αλήτικο τραγούδι. Μαζί με τη Νίκη στα ντραμς και τον Σωτήρη στο μπάσο, φυσαρμόνικα έπαιξε ο πολύ καλός φίλος της μπάντας Γιώργος Μιρτσιώτης. That heavy load… Σπαρακτικό για μένα μπλουζ, έντονο και απελπισμένο, πάντα με εντυπωσιάζει η αγάπη που του δείχνει το κοινό. Ζωντανή ηχογράφηση σε μπαράκι της Κατερίνης, πιθανόν το 2013. Νίκη-Σωτήρης και ο φίλος και συνοδοιπόρος για χρόνια Γιάννης Κανάλης στη φυσαρμόνικα, ο κύριος πρόεδρος, με τη δική του μακρά ιστορία στη μουσική σκηνή της Θεσσαλονίκης. Το String King είναι στούντιο ηχογράφηση, ίσως το 1993, παίζουμε με τον Σωτήρη στο μπάσο και τον Αλέξη στα ντραμς, πλήκτρα παίζει ο καλός φίλος Άκης Κατσουπάκης. Το Mystery train είναι χιλιοεκτελεσμένο τραγούδι, όμως ήθελα πολύ να βρει θέση στη συλλογή αυτή γιατί με τρελαίνει η χαρά που έχουμε! Εδώ είμαστε οι Lo-Fi Kings, ένα σχήμα που σκαρώσαμε με τους φίλους από τα Γρεβενά Νίκο Μπέλτσιο-ακουστική κιθάρα/φωνή και Γιώργο Δούμα-μπάσο/φωνή. Παρέα ζήσαμε αλησμόνητες στιγμές, τέτοια είναι και αυτή η ηχογράφηση που δεν ξέρω που έγινε, πιθανόν κάπου κοντά σε Κοζάνη η Γρεβενά και μάλλον γύρω στο 2003. All aboard! Τέλος, το Sol Wind. Ένα ινστρουμένταλ με ιδιαίτερη σημασία για μένα, απόσπασμα ενός μεγαλύτερου τραγουδιού με αρκετή δόση ψυχεδέλειας μέσα του. Εδώ χωρίς λόγια αλλά με τη μαγική κιθάρα του Κώστα Βρετού, ενός μουσικού που εκτιμώ αφάνταστα και ενός χαρακτήρα που θαυμάζω. Ο Κώστας είναι παιδί διαμάντι, είναι μεγάλη μου τιμή και χαρά που μου έδωσε το ελεύθερο να συμπεριλάβω το κομμάτι αυτό στον δίσκο. Παντελώς on the spot σε ραδιοφωνική εκπομπή το 2014. Ίσως η απόλυτη αρμονία και ευτυχία στη μουσική, δυο άνθρωποι με διαφορετικές καταβολές κι επιρροές, πλησιάζουν και τελικά μαζί δημιουργούν ήχο που καταγράφεται άπαξ και θάλεγα πως διαθέτει την μαγεία ενός φωτογραφικού κλικ. ΠΙΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ Η συλλογή αυτή με απασχόλησε αρκετά χρόνια. Στο πέρασμα τους, κάποια κομμάτια διαγράφηκαν από τη λίστα, άλλα προστέθηκαν αργότερα. Ήθελα όμως να κυκλοφορήσει κάποια στιγμή, και γιατί αποτελεί έναν συνδετικό ιστό της πορείας μου, κυρίως όμως γιατί ήθελα να αφιερώσω την έκδοση στους γονείς μου. Τον Θανάση και τη Νίτσα, που τόση αγάπη μου χάρισαν και τόσα σημαντικά με δίδαξαν. Φανταζόμουν ένα εξώφυλλο διαφορετικό, με παλιές φωτογραφίες από το χωριό, ασπρόμαυρες και ξεφτισμένες, που η φθορά τους όμως ποτέ δεν κατάφερε να σβήσει το φως από τα πρόσωπα μας. Και αναλογιζόμουν με χαμόγελο τη στιγμή που θα έβλεπαν το άλμπουμ, το περίμενα με λαχτάρα. Έλαχε να μην προλάβουν. Αναπαύονται αγκαλιά – όπως πέρασαν ολόκληρη την κοινή τους ζωή – πίσω από το σχολείο του Βατοχωρίου της Φλώρινας, στην Μπρέζνιτσα, αντικρίζοντας τα δέντρα στο Μπούτσι και ακούγοντας την φύση ολόγυρα. Κι εγώ δακρύζω σαν τους θυμάμαι και γράφω για κείνους, και αναθεματίζω την τσαπατσούλικη φύση μου και την αναβλητικότητα του χαρακτήρα μου που δεν κατάφερα να τελειώσω έγκαιρα. Από την άλλη, πότε χρειάστηκαν δώρα και αποδείξεις; Ποτέ. Και η αγκαλιά τους ο κόσμος ολάκερος, η συγχώρεση τους δεδομένη και λυτρωτική. Έχω όμως δίπλα μου τον μονάκριβο αγαπημένο μου αδελφό, Νίκο. Σε αυτόν είναι αφιερωμένος αυτός ο δίσκος και μαζί, απο τους δυο μας, για τους γονείς μας.
    1 βαθμός
  16. καλο ακουγεται..αγιουζ με καρυδια καπακι τελε με bigsby......
    1 βαθμός
  17. Ηταν και δική μου ανησυχια μεχρι που ειδα οτι εχει χρησιμοποιηθει για οργανα, οχι high -end βεβαια. Για μένα ενα απο τα καλυτερα κσυλα για ηλεκτρικες ειναι το Κορινα, του τρεφω ιδιαιτερη συμπαθεια και η τελευταια στρατ που εφτιαξα απο Κορινα μουεκατσε πολυ καλα σαν οργανο, ΠΟλΥ καλα ομως, δεν μπορω να ξεκολλησω. Επειδη λοιπον μοιαζειπαρα πολυ σε Κορινα για αυτο και φλερταρω με μια τετοια κατασκευή. Τωρα απο την αλλη πιστευω οτι αν κανω μια τελε απο αγιουζ και βγει πχ 2 κιλα, δε θα εχει παρουσια στο μιξ μιας μπαντας. Αλλά... θα εκανα ενα ηλεχτρικό μπάσο ή μια τζαζμαστερ ας πουμε που μπορει να βγει κατι ελαφρυ και καλό. Θα δειξει. Ο μαραγκός μου ετοιμαζει ένα blank από τρία κομμάτια σκραπ που βρήκε. Αν βγει ωραιο παμε και για τα 1-piece.
    1 βαθμός
Ο πίνακας επιτευγμάτων έχει ρυθμιστεί σε Athens/GMT+02:00
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου