Πίνακας συμμετοχής

Το πρόβλημα είναι πως έχει γεμίσει ο τόπος με ανθρώπους που νομίζουν πως είναι μουσικοί, ενώ πολύ απλά δεν είναι. Αντιμετωπίζουν αυτό που για μας είναι η ζωή μας με επιπολαιότητα που συνάδει με κάτι δεύτερο, με πάρεργο. Έλα μωρέ, ντούκου ντούκου ντρίγκι ντρίγκι.

Ανοίχτηκαν οι τρύπες για τα κλειδιά αρχικά με τρυπάνι σε μικρότερο μέγεθος και επειδή το ξύλο αυτό έχει την τάση να σπάει σαν γυαλί πολύ εύκολα (χρειάζονται γάντια δημιουργεί πολλές ακίδες που σφηνώνουν στα χέρια!), για να φαρδύνουν και να χωράνε τα κλειδιά άνοιξαν με ρούτερ Σκάφτηκε το κανάλι του truss rod και περάστηκε νέο σύστημα, είχα σκεφτεί να περάσω μέσα το original αλλά είδα το παξιμάδι του απο πάνω λίγο ταλαιπωρημένο και επίσης έπρεπε να διαλύσω το παλιό μπράτσο, τώρα το παλιό θα μείνει για να κρεμαστεί στον τοίχο Συνέχεια με το κόψιμο της ταστιέρας και δημιουργία radious στις 20 in Δεν είχα εύκαιρο jig για radious 20 in (σπάνιο) και επειδή βιαζόμουν έφτιαξα ένα απο κελεμπέκι Μπήκαν τα τάστα -Hosco Jambo για μπάσο (δεν προτιμήθηκαν τα original μπούτζινα της Warwick ήταν διαθέσιμα αλλά πανάκριβα με την σύμφωνη γνώμη του μπασίστα...) Τριμάρισμα των τάστων με το ίδιο jig....

Η ιδέα ήταν καρφωμένη στο μυαλό εδώ και και τρία τέσσερα χρόνια. Μετά από την κατασκευή μερικών τελε ,Στρατ και μιας Jagstung ήρθε η ώρα. Το σώμα θα γίνει από ένα κομμάτι μαόνι,δωρεά του Νάσου (thanks mate) και τα template είναι αντιγραφή των templates του Θάνου!(Thanks buddy). Όπως καταλάβατε περίμενα τοσα χρόνια μήπως και μου δώσει κάποιος τα υπόλοιπα parts και φτιάξω την κιθάρα τσάμπα,αλλά δεν είδα φώς! To top που σκέφτομαι να χρησιμοποιήσω. Πριν μερικα χρονια ειχα αλλαξει την εμφανιση σε μια Gibson LP ενος φιλου, απο apple red σε burst...

Χάρη, αρχικά μου αρέσει η νέα εικόνα στο προφίλ σου. Γίγαντας! Απο την άλλη όμως αυτό που είπα, δηλαδή το ότι είναι οι λιγότερο συνειδητοποιημένοι μουσικοί συνόλου, δεν είναι άσχετο και με το shuffle που αναφέρεις π.χ. και αν μπορείς να το παίξεις. Δεν είναι "παίζω ντραμς, όλα τα κόβω, όλα τα αλέθω". Οταν ζητούν ντραμς για blues και δεν ξέρεις καλό shuffle ΔΕΝ πας. Κι αν θες να πας, πρέπει να στρώσεις κώλο. Οταν ζητούν κιθάρα για κουαρτέτο bebop εγω ΔΕΝ θα πάω. Ξερω τι μπορώ να παίξω, απλά δεν είναι bebop. Δεν υποβιβάζει αυτό που είμαι φυσικά αλλά ξέρω το τι και το που μπορώ να συμμετάσχω καλά. Αυτό εννοώ για την συνειδητοποίηση του τι είσαι σαν μουσικός και ποιός είναι ο ρόλος σου σε ένα σχήμα και πόσο μπορει να έχεις εμβαθύνει σε αυτό. Ντραμς μπορεί να παίζεις καλά μόνος σου. Με τους άλλους όμως; Ακόμα και αν έχεις το ύφος, οφείλεις να προετοιμαστείς. Δεν είναι 3 και... φύγαμε. Εκτός κι αν σε λένε Gad.

Αλλά, θα μου επιτρέψεις, κυρίως. Έβαλε την-μη στρατευμένη- ποίηση στα σπίτια μας.

Οτι λέει και ο τίτλος Πολύ καλός φίλος και μπασίστας κατάφερε να σπάσει το μπράτσο στο Warick Fortress μπάσο του όπως φαίνεται στις φωτο και σε σημείο που δεν υπάρχει γιατριά, εκεί ακριβώς καταλήγει η βίδα του truss rod και κάθε που βιδώνεις η βίδα πετάγεται έξω απο το μπράτσο Οπότε η αντικατάσταση ειναι μονόδρομος με στόχο το νέο μπράτσο να ειναι πανοποιότυπο του παλιού Ενα μαδεράκι Wenge γύρω στα 25 χιλ φάρδος χρησιμοποιήθηκε για το σώμα και για ταστιέρα, το σώμα κόπηκε απο το σημείο του ξύλου που είχε τα πλέον κατάλληλα "νερά" ('οσο το δυνατόν ποιό κάθετα στην επιφάνεια της ταστιέρας) Φτιάχτηκε πατρόν απο χαρτόνι για να συμαδευτούν τα τρία κομμάτια που αποτελείται το μπράτσο και επίσης πατρόν απο λεπτό κοντρα πλακε' για να ξεγυριστει το μπρατσο με το κοπικο΄με ρουλεμαν

Τις τελευταίες μέρες έχω βρεθεί και πάλι στην αγαπημένη μου θέση να αναζητώ μουσικό για την μπάντα. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες, απλά να πω ότι η τυχαία εύρεση ανθρώπων από αγγελία έχει το ενδιαφέρον της από την άποψη των "τύπων" που συναντά κανείς αλλά μπορεί να είναι και εξαιρετικά κουραστική για διάφορους λόγους. Το θέμα όμως το άνοιξα για συγκεκριμένο λόγο, τον εξής: Σε κάθε τέτοιου είδους πρόβα/δοκιμή, δίνουμε 4-5 κομμάτια (πάντα διασκευές και αρκούντως basic/στρωτά για το είδος που παίζουμε) σε κάθε συμμετέχοντα ώστε να έχουμε συγκεκριμένα πράγματα να παίξουμε και να μη χάνουμε χρόνο σε συνεννοήσεις και jams τα οποία ενίοτε δε λειτουργούν καθόλου καλά, ειδικά αν ο υποψήφιος είναι και λιγάκι τρακαρισμένος. Εχθές είδαμε 3 μουσικούς εκ των οποίων κανένας δεν είχε παίξει/ετοιμάσει τα κομμάτια που είχαμε στείλει ενώ ο ένας δεν τα ήξερε καν, δηλαδή δεν τα είχε ακούσει ούτε μια φορά. Η αντιμετώπιση δε, όσον αφορά αυτή την ασυνέπεια, ήταν εντελώς φυσιολογική και από τους 3, δηλαδή σα να μην είχε αναφερθεί καν το γεγονός ότι θα παίξουμε αυτά τα κομμάτια. Δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό καθώς το έχω ξανασυναντήσει σε ανάλογες περιπτώσεις. Γενικά είναι μάλλον εξαίρεση ο μουσικός που έρχεται για δοκιμή, να έχει κοιτάξει τα κομμάτια που του στείλαμε. Η δική μου απορία είναι η εξής: Αντιλαμβάνεται κανείς ότι κατ' αυτόν τον τρόπο η πρώτη εντύπωση που δίνει είναι αρνητική; Με το καλημέρα δηλαδή είσαι ασυνεπής. Και οκ να δεχτώ αν κάποιος έχει ξαναπαίξει τα κομμάτια, έχει την εμπειρία/τεχνική στο ιδίωμα ή/και καλό αυτί κλπ. και τα πιάνει στον αέρα και τα παίζει τουλάχιστον αξιοπρεπώς. Τι γίνεται όμως αν ξεκινάς να παίζεις και με το που μπαίνει ο εκάστοτε υποψήφιος αντιλαμβάνεσαι ότι τίποτα από τα προηγούμενα δεν ισχύει, τουλάχιστον στο επίπεδο που απαιτεί μια πρώτη επαφή. Και τι δεν άκουσα εχθές: τέμπο ό,τι να 'ναι, γκρουβ άλλου κομματιού και για άλλο είδος καθώς και κοινό γκρουβ για όλα, είτε το κομμάτι ήταν κλασικό medium shuffle είτε αργό/βαρύ blues-rock που απαιτούσε λιγότερο "σφιχτό" swing feel. (ναι για ντράμερ μιλάω) Μετά από τέτοιες συνευρέσεις, καταλήγω πάντα να αναρωτιέμαι μήπως τελικά είναι υπερβολική απαίτηση να ζητάς από τον άλλο να έχει τουλάχιστον ακούσει τα κομμάτια που του έδωσες. Απόψης;

Eγω εδω και 4 χρονια χρησιμοποιω για ηχογραφηση-μελετη απoκλειστικα το Plugin S-GEAR της SCUFFHAM Κιθάρα στο Toneport ux2 και μετα μονο το S-gear αρκετα ρεαλιστικος ηχος Eχω ενα βιντεακι να ακουσετε

Οφείλεται στο ότι η μουσική έχει απαξιωθεί, δεν είναι κάτι που πρέπει κάποιος να το μελετήσει, να το σπουδάσει-όχι μόνο με την ακαδημαική έννοια φυσικά. Σου δείχνει κάποιος να παίζεις το σόλο του χοτελ καλιφορνια , νότα νότα , βάλε το δαχτυλάκι σου εδώ βάλε το δαχτυλάκι σου εκεί, λες και οι σάρκινες προεξοχές στο πλάι του κεφαλιού σου δεν είναι αυτιά, το παίζεις μετά για τους επίσης κουφούς φίλους σου, σου λένε μπράβο μεγάλε, έχεις επιτυχία, έχεις μεγάλη επιτυχία. Την επόμενη είσαι κι εσύ μουσικός, δεν ξέρεις αρμονία, δεν έχεις τεχνική, δεν ξέρεις να ξεχωρίσεις τα 4/4 από 1/4 φέτα Καλαβρύτων, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ένα ακόρντο ματζόρε από ένα μινόρε, αλλά έχεις δει ότι βίντεο για gear κυκλοφορεί κι έχεις άποψη για το που πρέπει να μπαίνει το buffer.Είσαι μουσικάρα, κι άσε τον JJ να παραπονιέται, shuffle και μαλακίες.

Φοβάμαι πως έχεις απόλυτο δίκιο. Απλά αναρωτιέμαι πού οφείλεται αυτό κι αν έχει να κάνει με τη φαινομενική ευκολία του ψηφιακού κόσμου όπου μαθαίνει κάποιος να παίζει πάνω από δυο backing tracks και καπάκι φτιάχνει κανάλι στο youtube όπου παραδίδει "μαθήματα".

Ήγγικεν η ώρα 20 χρόνια μετά η πολυαγαπημένη HI synthesis του TRITON να μας έρθει και σε vst! Korg Triton is available through Jan 16, 2020 with an intro price of $199 USD, or as part of Korg Collection. See the Korg site for details. Features: Complete reproduction of TRITON’s HI (Hyper Integrated) synthesis system. Includes eight-part multi-timbre combis, a large collection of PCM samples, five IFX, and two MFX. Supervised by original TRITON developers Over 4,000 sound programs Includes all of the expansion library EXB-PCM cards Features a new sound browser for quickly searching by instrument/character Includes an ‘Easy’ mode that gives you instant access to important parameters 307 dual arpeggiator patterns A free demo version is also available http://www.synthtopia.com/content/2019/12/26/korg-triton-now-available-as-soft-synth-for-macos-windows/?fbclid=IwAR3aOc12qnen8l3lU_2xS9Fue9unJE3l2l0Xq0DoE5mUY4R_S7Jw58VU9Pw

Επειδή συνειδητοποίησα πως παρα το ότι έχω ένα κάρο πράγματα για να γράφω κιθάρα αλλά στην πράξη δεν είμαι σίγουρος πως αυτό που θα'θελα να ακούω απο τον ενισχυτή περνάει και στην ηχογράφηση, παρα το ότι ηχολήπτης άνθρωπος είμαι 62 και με πτυχίο απο τα 28, έχω τα ζόρια μου καθως δεν θελω να ενοχλώ και η φάση μικρόφωνα με παραμορφωμένο ενισχυτή σε ένταση δεν παίζει, κάθησα και προσπάθησα να γράψω ενδεικτικά με τα VST που διαθέτω και να συγκρίνω στο κάτω κάτω τι κάνει το καθένα. Μου πήρε μια μέρα λοιπόν (όχι το παίξιμο) αλλά η παραγωγή του βίντεο που ελπίζω να βοηθήσει κάποιους που ψάχνονται. Waves CLA Guitar vs Torpedo Wall of Sound vs Steinberg VST Amp Rack vs NI Guitar Rig 5 free. Η κιθάρα συνδέεται σε 2 overdrive πετάλια (Boss OD3 και TC Mojo Mojo) που μετά πηγαίνει κατευθείαν στην είσοδο instrument της κάρτας SPL Creon. Δεν χρησιμοποιήθηκε ενισχυτής. Στο βίντεο τα ακούτε με τη σειρά και πρώτα απ' όλα τον σκέτο χωρίς vst που έρχεται απο τα πετάλια. Ολες οι προσομοιώσεις είναι διαφορετικές, δεν είναι οι ίδιοι ενισχυτές και καμπίνες (είναι αδύνατο μιας και αυτα που διέθετα δεν εξυπηρετούσαν) αλλά προσπάθησα να φτιάξω όσο καλύτερα μπορούσα με μόνα εφέ ένα compressor και λίγο reverb που όλα διαθέτουν, ένα καλό crunchy ήχο όπως τον είχα στα αυτιά μου. Και τα 2 tracks (chords και solo) πηγαίνουν ταυτόχρονα σε ένα group όπου βρίσκονται τα vst. Τα σχόλια σας.

Ναι το μπράτσο θέλω να είναι ένα κομμάτι ,long tenon και στάνταρ νίτρο.

Μπράβο ρε Νάσο!

Γιατί μπλέκεις με plugins? Μπορείς να γράψεις με το μάστερ σε ότι ένταση θες με κάτι τέτοιο https://www.thomann.de/gr/two_notes_torpedo_captor_8_ohm.htm?sid=5ca95c09f1c3606905c7a7117e244d2b Το αποτέλεσμα δεν είναι το ίδιο με το amp/cab/mic setup σου, είναι αξιοπρεπέστατο όμως και μπορείς να παίξεις με άπειρες καμπίνες. γλυτώνεις και το latency έτσι

Σε ευχαριστώ που ξεκίνησες αυτό το θέμα. Και ένας μουσικός να επηρεαστεί και να το σκεφτεί μια δεύτερη φορά πριν πάει απροετοίμαστος σε πρόβα-οντισιόν θα είναι χρόνος που κέρδισαν οι υπόλοιποι.

Όλα ειναι diy (thanks Νίκος) υπάρχουν κάτι σαν μικρά ποτηροτρύπανα στο εμπόριο που τα προσαρμόζεις σε τρυπάνι και τρυπώντας κομμάτι ξύλου με ανάλογο βάθος βγαίνει καβίλια. στη περίπτωση μας διάμετρος 10χιλ μήκος 35χιλ σε αυτήν ανοίγεις στο κέντρο τρύπα 6χιλ για να περνά το Allen για την ρύθμιση της βέργας η ύπαρξη της καβίλιας δεν ειναι μόνο για καλαισθησία, δίνει στην βέργα τη δυνατότητα διπλής ρύθμισης αν πας σε κάποιο ξυλουργείο θα σε εξυπηρετήσει κάποιος

Το όλο θέμα αγαπητοί συνάδελφοι, είναι πολύ κοινό. Μπορεί να σας κάνει εντύπωση αλλά 8/10 (και φυσικά όχι μόνο ντράμερ) θα έρθουν σε πρώτη πρόβα αδιάβαστοι. Όπως είπε κι ο Σπύρος πολύ εύγλωττα, είναι ένας συνδυασμός ωχαδερφισμού/ κακώς εννοούμενου ερασιτεχνισμού που "επιβάλει" ότι αφού η μπάντα είναι ουσιαστικά ένα χόμπι και όχι κυρίως ασχολία, δεν απαιτείται κάτι ιδιαίτερο πλην του να είναι κανείς παρών στις πρόβες και τα live.

Πέρα από τις όποιες προεκτάσεις μπορεί να πάρει η συζήτηση, αυτό είναι το βασικό πρόβλημα. Ίσως να μην το 'χεις το shuffle σαν τον Coleman ή τον Purdie ή δεν ξέρω κι εγώ ποιον άλλο. Ίσως να μην γκρουβάρεις όπως θα ήθελε η μπάντα. Ίσως γενικά, να μην κάνεις στην μπάντα για ένα κάρο λόγους. Αλλά από τη στιγμή που σου δίνουν 5 κομμάτια να μάθεις και δεν σου λένε απλά 'έλα να τζαμάρουμε, να δούμε τι παίζει(ς)', ε στρώσε τον κώλο σου να ξέρεις τουλάχιστον τη φόρμα. Γιάννη, δεν έχω καμία πρόθεση να υπερασπιστώ ειδικά τους ντράμερς λόγω ...συναδελφοσύνης, και καταλαβαίνω ότι οι δικές σου εμπειρίες μπορεί να σε οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα. Προσωπικά όμως θεωρώ ότι γενικεύεις. Ειδικά στην εποχή μας. Ναι. Θα γίνω ο νεος Terry Bozzio και θα ζηλεύετε όλοι. Με τσάκισες ρε παπάρα!

Εγώ θα ντρεπόμουν να πάω έτσι σε πρόβα, πόσο μάλλον σε audition. Μου φαίνεται αδιανόητο αυτό που λες @Jazzjoker. Καλή τύχη στην αναζήτησή σου.

Οφ τόπικ...: Ο Χάρης συνεχίζει, μόνος..., διεθνή καριέρα;

Μιχάλη, έχεις δίκιο. Αυτό που εννοούσα είναι πως, μέσα από τον Σταυρό Του Νότου, έβαλε την ποίηση στα χείλη ανθρώπων που δεν θα άκουγαν/διάβαζαν Νερούδα και Μπρεχτ.

Ε? Δεν εννοείς τον Μπρεχτ και τον Νερούδα φαντάζομαι. https://www.tanea.gr/2019/12/28/greece/thanos-mikroutsikos-ta-tragoudia-pou-megalosan-genies/

Το opening track 18 λεπτών από το δίσκο του "Αραπιά για Λίγο Πάψε να Χτυπάς με το Σπαθί" το 1982, μου άλλαξε τον τρόπο που έβλεπα το "ελληνικό ροκ" τότε (ό,τι κι αν σήμαινε αυτό). Μουσικάρες από: Ηλεκτρική κιθάρα: Δερτιλής, Στρατηγόπουλος, Μπάσο: Βαγγ Πατεράκης Τύμπανα: Νικος Τουλιάτος Συνθεσαϊζερ: Κώστας Φαραζής, Πιάνο και τραγούδι ο Θάνος... Πως να μην κάνουν καριέρα αυτοί οι άνθρωποι... , σε ένα live στο αρχαίο ωδείο της Πάτρας. [ Λίγα χρόνια μετά, προσπαθησε και έστησε εκεί ένα διεθνές Jazz φεστιβαλ για όσους θυμούνται, μέχρι που κόπηκαν τα κονδύλια... και αποχώρησε λέγοντας ότι με τόσο λίγα χρήματα για τον πολιτισμό, όχι να δημιουργήσεις θεσμούς δεν μπορείς όπως ήταν το Jazz Festival, αλλά ούτε να συντηρήσεις τους ήδη υπάρχοντες. 40 χρόνια μετά, πρέπει να είμαστε ακόμη η μόνη χώρα/πρωτεύουσα στην ΕΕ, που δεν έχει ένα γαμημένο jazz σταθμό. ] Από το σημείωμά του στο δισκο για το συγκεκριμένο κομμάτι: "Το κομμάτι αυτό ηχογραφήθηκε πρόχειρα σε κασέτα από την συναυλία που έδωσα στο Αρχαίο Ωδείο της Πάτρας, τον Ιούλιο του 1982. Παρ'όλο που προοριζόταν για το Αρχείο μου, προτίμησα να μπει στον δίσκο, γιατί κι εγώ και οι μουσικοί μου είδαμε ότι ο τρόπος που παίξαμε ήταν τέτοιος ώστε ηταν αδύνατον να τον αναπαράγουμε στο STUDIO. Την ηχογράφηση στην κασσέτα (!!! εννοεί απευθείας από την κονσόλα !!! ] έκανε ο Νίκος Εσπιαλίδης και τι να πω; Ο Βασίλης, ο Νίκος, ο Κώστας και ο Βαγγέλης είναι καταπληκτικοί. Το κομμάτι το αφιερώνω στους φίλους μου". Θάνος Μικρούτσικος

Για όποιον δεν έχει καταλάβει 100% τι εστί φαλτσέτο, ήρθα να του δείξω το φως το αληθινό. Η επιτομή του φαλτσέτου είναι φυσικά το παρακάτω: όπως και το 99% των τραγουδιών των μπιτζίζ. Για την Κατερίνα, δε θα πω κάτι λόγω αδυναμίας που της έχω. Μια απορία που μου γεννήθηκε όμως είναι αν η μπάντα έχει κιθάρα (δε φαίνεται κιθαρίστας στο βίντεο) ή το ριφ το παίζει ο πληκτράς. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να μιλάμε για την πιο ψόφια εκτέλεση έβερ του κομματιού. Βέβαια στις μεγάλες πίστες, στα αγγλόφωνα medley που παίζει η μπάντα μέχρι να βγει το όνομα που θα πει τα δικά του, είναι συχνότατατο να ακούγονται εκτελέσεις γνωστών ποπ και ροκ κομματιών σε απόλυτα πρόχειρες ενορχηστρώσεις. Καθόλου παράξενο, αν σκεφτεί κανείς ότι τουλάχιστον κάποια από αυτά τα κομμάτια, έχουν "προβαριστεί" για ένα πεντάλεπτο και κάποιοι από τους μουσικούς μπορεί και να μην τα έχουν ακούσει ποτέ. Φυσικά υπάρχουν και αντίστοιχα προγράμματα που σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό.

Να πας στο Τόκυο. Έχει τόσα καραόκε μπαρ όσα σουβλατζίδικα έχει η Αθήνα. Οπότε πάω με τη γυναίκα μου,είναι καθηγήτρια Ιαπωνικών και έτσι πάμε συχνά, πάμε γιατί όλοι οι φίλοι μας πηγαίνουν. Εμένα μου βγάζουν μια μιζέρια αλλά οι locals που είναι πολύ καταπιεσμένοι ξεδινουν (μιλάμε ότι είναι ΟΛΟΙ τύφλα εκεί μέσα ) Εγώ είμαι φωνάρα και πάντα εντυπωσιαζω αν και το τουρκαλβανικοmiddleastern παρουσιαστικό μου τους δημιουργεί τρόμο στην αρχή έτσι δεν αισθάνομαι και εντελώς παρίας (οι Ιάπωνες θεωρούν όσους δεν είναι Ιάπωνες εξ ορισμού κατώτερους και πνευματικά ανεπαρκείς βέβαια σε αυτό είναι ακριβώς το ίδιο με όλους τους Βαλκάνιους και έτσι κάποιος Έλληνας δεν θα έχει πρόβλημα εκεί )

Το φαλτσετο, ή "ψευτικη φωνη", δεν ειναι κατι το κακο. Ειναι μια απαραιτητη τεχνικη, και πολλες φορες εντυπωσιακη, οπως ολες τις υπολοιπες. Οσοι την χρησιμοποιουν, εχουν επιπλεον ηχους και μεγαλυτερη δυνατοτητα δυναμικων με τη φωνη τους. Σαν να παιζεις με το tone της κιθαρας ενα πραμα. Γενικοτερα, τη συνανταμε στις ψηλες νοτες που ζοριζομαστε να τραγουδησουμε, οπου η τοποθετηση της φωνης φευγει απο τη μασκα του προσωπου και "χανεται" στο εσωτερικο του κεφαλιου, γι' αυτο και εχει λιγοτερη ενταση.

Καλως ήλθες στον μαγικό κόσμο της βορειοδυτικής ευρώπης. Εγω 2 μήνες άντεξα gasterbajter στην Γερμανία το 1994, έφυγα τρέχοντας, είχα βαρεθεί να κάνω παρέα με ηπειρώτες (πατριώτες), ασχετους αλβανούς, υπερήλικες γερμανούς και χίππηδες τούρκους. Βέβαια όταν ήρθα Αθήνα οπου ήταν ακόμη πιο ξενέρωτα το σκυλομετάνοιωσα, και γενικά σε σχέση με την Κρήτη που ζούσα πριν ήταν downgrade τουλάχιστον 2 πίστες κάτω. Περι Γερμανίας τώρα, φασισμός ξεφασισμός , ειδικά η N26 είναι φοβερά εξελιγμένη τεχνολογικά τράπεζα, βασίζεται σε opensource, δίνει πίσω κώδικα, υλοποιεί τα τελευταία πρότυπα όταν οι άλλοι ξεκινάνε την προκύρηξη, και γενικά ειναι μπροστά. Επίσης το σύστημα EBICS είναι καινοτόμο και δένει φουλ με τα SEPA payments. Στην δουλιά μου υλοποιούμε ΟΛΑ αυτά τα στάνταρντς και έχουμε προγραμματιστή ειδικά για τα γερμανικά πρότυπα και πρωτόκολα (τα οποία ακολουθεί πάντα η Γαλλία και οι γερμανόφωνες χώρες επίσης). Πάντως στα τραπεζικά, τα πράγματα έχουν αγριέψει. Και ο τυπάς που έκανε την απάτη-ανάληψη μέσω ΑΤΜ δεν νομίζω οτι θα έχει καμια φοβερή καριέρα στο επάγγελμα, με κάθε βέρσιον (EBICS, SWIFT MX, PSD2) οι τρύπες στο σύστημα κλείνουν.

Τα ηθελε ο κ@λος του

Να γράψω και λίγα πράγματα για τον τρόπο ηχογράφησης.... Το setup είναι απλό: Κιθάρα -> Κάρτα ήχου (Behringer UMC 204HD) -> PC Στο PC χρησιμοποιώ για DAW το Reaper και για amp simulation το Amplitube 3. Για την εγγραφη του video χρησιμοποίησα για πρώτη φορά το zoom q2n. Eίχα σκοπό να χρησιμοποιήσω και το ηχητικό του σήμα και να το κάνω blend με αυτό του daw (το έκανα τεστ και είχε όμορφο αποτέλεσμα). Η σκεψη αυτή όμως δεν υλοποιήθηκε σε αυτό το video γιατί είχα ανοικτό μετρονόμο για την εισαγωγή. Επιφυλάσομαι όμως σε κάποιο επόμενο να το δοκιμάσω.

Πότε μου δεν υπήρξα τύπος που ακούει δίσκους ολόκληρους . Ίσως φταίει η γενιά μου που είμαστε του mp3 , των playlist και του YouTube ;;; Δεν ξέρω Πάντα ελιωνα δικά μου compilations που έφτιαχνα για το αυτοκίνητο ή γενικά μεμονωμένα τραγούδια Κάπως έτσι θα προσπαθήσω να φτιάξω μια 10αδα μόνο και μόνο για να μη ξεχειλωσω το ποστ μου OZZY - No More Tears Megadeath - Rust in Peace Down - Nola Atlantean Kodex - White Goddess Crimson Glory - Transcendence Helloween - Walls of Jericho Gamma Ray - Land of the Free Alice in Chains - Dirt Savatage - Edge of Thorns Iron Maiden - Somewhere in Time

Μπορει μονο 10 να μη μπορω να γραψω, μπορω ομως να γραψω 1 που εχω σιγουρα ακουσει (και ακουω ακομα) περισσοτερο απο ολα. Ηταν και ο πρωτος μου δισκος.

UFO-Phenomenon PINK FLOYD-Dark side of the moon IRON MAIDEN-The trooper IRON MAIDEN-The number of the beast THIN LIZZY-Renegade THIN LIZZY-Jailbreak MOTORHEAD-No remorse SRV-Texas flood AC/DC-High voltage RORY GALAGHER-Photo finish JJ CALE-Shades ROLLING STONES-Sticky fingers LED ZEPPELIN-II

Dimsonic doing the dimsonic! Όταν σε κάποιο σημείο ενός κομματιού χρειάζεται να γίνει "γεια σου" λένε "let's do the Led Zep". Νομίζω πως εσύ κατέκτησες το dimsonic. Είσαι reference. 10 ατμοσφαιρικά λεπτά χωρίς άγχος. V-amp rulez!