Πίνακας συμμετοχής

Καλή χρονιά να έχουμε και να 'μαστε γεροί και χαρούμενοι να απολαμβάνουμε τη μουσική και όσα αγαπάμε!

Παίζω επαγγελματικά σημαίνει πληρώνομαι για την δουλειά μου και πρέπει να παίξω ότι μου ζητηθεί σε ένα σχετικά καλό επίπεδο και ανάλογα με τις απαιτήσεις του εργοδότη. Ετσι υπάρχουν και επίπεδα επαγγελματιών με το ανάλογο μεροκάματο. Ακόμα και κακοί διεκπεραιωτές. Το "επαγγελματίας" δεν ορίζει αναγκαστικά και το επίπεδο παρα μόνο ότι παίζει ένα όργανο για να ζει. Ο ερασιτέχνης είναι αυτός που ασχολείται με κάτι από ευχαρίστηση, όχι επαγγελματικά ή με σκοπό το οικονομικό κέρδος. Δεν σημαίνει φυσικά πως δεν έχει τις προδιαγραφές, αν και υπάρχουν και αυτοί. Αντιθέτως αν κάποιος προτιμάει να ασχολείται μόνο με την μουσική που γουστάρει, συνήθως έχει άλλον τρόπο για να βιοπορίζεται. Εδω λοιπόν είναι ξεκάθαρο τι συζητάμε απο την αρχή και πολύ συγκεκριμένα. Δεν έχει να κάνει με πόσα ντραγκαγκαγκουπ κάνεις στο δευτερόλεπτο αλλα πόσο σοβαρό άτομο είσαι στις υποχρεώσεις σου. Ακόμα χειρότερα δε αν θες να λες πως είσαι και επαγγελματίας και υποστηρίζεις πως καλά κάνεις και εμφανίζεσαι απροετοίμαστος και χαλαρός σε κάτι που είναι προυπόθεση για τη συνεργασία. Υπάρχουν σοβαροί και επιπόλαιοι άνθρωποι είτε είναι επαγγελματίες, είτε ερασιτεχνες. Τυχαίο είναι που βλέπουμε τους ίδιους και τους ίδιους επαγγελματίες στις μεγάλες δουλειές; Και υπάρχουν ερασιτέχνες με δισκογραφία και λίγα live. Και αυτοί επίσης που παίζουν covers κάθε δεύτερο ΣΚ. Υπάρχουν και αυτοί όμως που θελουν μια παρέα με το ίδιο όνειρο, που θα βάλουν τον χρόνο που διαθέτουν στην δημιουργικότητα τους χωρίς να περιμένουν άμεσο αντάλλαγμα. Αν το θες, συνέταιροι και επιχειρηματίες είναι αυτοί. Δεν είναι επαγγελματίες, μισθωτοί που δουλεύουν για μεροκάματο. Ξεκινούν ένα venture με μόνο κεφάλαιο την τέχνη και τον χρόνο τους. Και όσο κι αν τα περισσότερα απο αυτά πέφτουν έξω, για πολλούς είναι μια ωραία προσπάθεια. Και σίγουρα όταν επιλέγεις συνέταιρο δεν το κάνεις επειδή παίζει και 127 ένατα και λα μιτζόρε. ΥΓ. Καλως ήρθες πάλι.

Το ειχα υποτιμησει αρκετα, λογω του οτι ειναι "φτωχο" φωνητικα. Τελικα, αποδειχτηκε τοσο διαφορετικο που δεν μπορεσα να το διαχειριστω. Και, δυστυχως, σπιτι δεν δουλευω ποτε τα κομματια αυτα. Ο,τι κανω στις -ελαχιστες, πλεον- προβες. Εννοειται οτι δεν το παρατω. Απο την εμπειρια μου, χρειαζεται να περιμενω να ωριμασω λιγο, και μετα να το ξαναπιασω, ωστε να δω διαφορα. Συνεβη και με την κιθαρα στα ρυθμικα του. Αλλο παλουκι μεχρι να το συνηθισω παρεα με τα φωνητικα. Στην παρουσα φαση θελω να ειμαι αρκετα φλυαρος, μιας και αποκτω την ικανοτητα σιγα σιγα, ωστε να δοκιμαζω διαφορα και να βελτιωθω παιχτικα (οπως λεει και ο αγαπητος Σπυρος). Μολις το "εχω" αυτο, θα γινω και πιο επιλεκτικος στις νοτες που χρησιμοποιω. Πιο ουσιαστικος και κατανοησιμος, παιζοντας λιγοτερα οπου πρεπει. Θα προσπαθησω να κανω και καποια μαθηματα, μελλοντικα, με κανα διαφορετικο δασκαλο. Θα βοηθησει.

Καλή χρονιά σε όλους παίδες! Επί του θέματος για να μην ξεφεύγουμε: Όπως γράφω στο αρχικό μου ποστ, τα κομμάτια τα δίνουμε γιατί αν έχεις να δεις 3-4 ανθρώπους μέσα σε ένα session, κερδίζεις πολύ χρόνο αν έχεις συγκεκριμένα πράγματα να παίξεις. Δε χρειάζονται ούτε συνεννοήσεις, ούτε "αυτό το ξέρεις;" "θέλεις να πάμε αυτό;" κλπ. Επίσης καθότι η μπάντα είναι ως επί το πλείστον μπλουζ κατεύθυνσης, ουσιαστικά και πάλι τζαμ γίνεται. Απλά υπάρχει μια βάση που ταχτοποιεί τα πράγματα χρονικά ώστε να αφιερώσεις στον κάθε συμμετέχοντα περίπου τον ίδιο χρόνο και να προλάβεις και να πεις και δυο κουβέντες. Επίσης, για μένα είναι ενδεικτικό το κατά πόσο θα ανταποκριθεί ο εκάστοτε μουσικός, αν τελικά γίνει μέλος της μπάντας, στις απαιτήσεις της. Δηλαδή το playlist του live είναι κάπου 30 κομμάτια ξέρω γω, εκ των οποίων πολλά και ειδικά το original υλικό μας, δεν έχει καμία σχέση με δωδεκάμετρα. Αν δεν έχει κάτσει ο άλλος να ψιλοπεράσει 3 basic κομμάτια για την οντισιόν, θα κινητοποιηθεί να βγάλει σε ικανό χρόνο 30 ώστε να ξεκινήσουμε να παίζουμε ή θα κάνουμε πρόβες 6 μήνες και θα μαθαίνει τα κομμάτια στο στούντιο γιατί βαριέται να μελετήσει σπίτι του;

Μα το θέμα είναι ότι ο op ζήτησε 3-4 basic πράγματα για να έχουν ένα μπούσουλα, που στο κάτω κάτω αυτοί βάζουν την αγγελία, αυτοί θέτουν και τους κανόνες. Εσύ ως υποψήφιος αν αποφασίσεις να πας, θα πρέπει να ακολουθήσεις αυτούς τους κανόνες. Διαφορετικά υποχρεούσαι να ξεκαθαρίσεις ότι πας για jam. Παιδιά και φίλε Βαγγέλη χίλια συγνώμη που επιμένω με το θέμα και ίσως το βλέπω πιο σοβαρά απ’ ότι θα έπρεπε, αλλά για μένα είναι θέμα συνέπειας πρώτα προς τον εαυτό μας.

Γεια χαρα σε ολους και καλη χρονιά! Πρώτο μου σχόλιο στα φόρουμ μετα απο πολλάααα... χρόνια που ειμαι στο νοιζ. Πολυ όμορφη η δουλειά ως προς το εικαστικό που βλέπω και καταλαβαίνω. Θελω να γράψω εδώ εναν τρόπο που ανακάλυψα τυχαία για "φυσικο" look μαυρίσματος στο γυμνό ξύλο που θέλουμε να κάνουμε relic. Το πυρωμα δίνει εναν συγκεκριμένο τόνο που δε μοιάζει να προήλθε από ιδρώτα ή φυσική κακουχία κατ'εμέ! Μια φορά έκανα γυάλισμα ταστων με μια metal polish αλοιφή.. η γνωστή διαδικασία που τα τρίβεις οσο πιο δυνατά μπορείς κι αν το κάνεις με το χερι σε 6-7 όργανα, σε τρεις μερες δεν εχεις αγκώνα! Αυτο το τρίψιμο λοιπόν, αφήνει μια μαυρίλα να το πω απλα στο πανί οπως πολλοί μάλλον θα έχετε δει. Κατά τη διαδικασία του setup χρησιμοποιώ πολλα διαφορετικά πανακια για την εκάστοτε διεργασία, ομως εκείνη τη φορά, απρόσεκτος κι ενω κοιτούσα παράλληλα ενα λάιβ του Roben Ford στο λάπτοπ, παίρνω το ιδιο πανι και ξεκινάω να τρίβω την maple ταστιερα του φίλου η οποία ειχε ήδη διώξει το coating της στα σημεία που γινόταν το έντονο βιμπρατο με συνέπεια να μαυρίσει μόνο σε αυτα αφού προφανώς και η μεταφορά απο πανί θα μπορούσε να συμβεί μόνο οπου αυτο συναντούσε πορώδες ξύλο. Αφου αγχωμένος του έστειλα φωτό και τον Ρώτησα αν θέλει να βρω τρόπο να επαναφέρω το look της ταστιερας εκείνος απεναντίας μου ειπε να κανω ετσι και την πισω μεριά του μπράτσου. Εγω ακόμα δοκιμάζω την τεχνοτροπία αυτη στα διάφορα ρεταλια μου που προφανώς αποδίδει διαφορετικά ανάλογα τον πόρο του ξύλου. Το καλο ειναι ομως οτι δεν μπορει να σου "ξεφύγει" το μαύρισμα. Φαινόταν πολύ φυσικό και όμορφο το αποτέλεσμα και μπορώ να πω οτι μου έλυσε κι εναν προβληματισμό για τη σκέψη χρήσης water based stain σε όργανο που δεν έφτιαξα ο ίδιος ωστε να μπορω να ελέγχω εξαρχής την υγρασία του, απο που ξεκινάει και πού αυτή καταλήγει. Κατα τον νόμο του equilibrium η υγρασία στο τέλος διαδίδεται παντού μεσα στο ξυλο μέχρι να κατανεμηθεί ομοιόμορφα. Αρα απ τη στιγμή που παλεύουμε για ενα όργανο να κρατηθεί μέσα στο 6-8% υγρασία κατά την κατασκευή και πριν τη θωράκιση απ τους εξωγενείς παράγοντες, γιατί να ρίξεις επιπλέον νερο στα σημεία που μένουν αθωρακιστα πριν το τελικό coating? Θα μπορούσε να πει κάποιος οτι κακώς μοιράζομαι κάτι τέτοιο απ τη στιγμή που εχω μια επαφή με ανακατασκευές κλπ, όμως επειδή οι ιδέες ειναι πολλές και λίγες μόνο απο αυτές αφορούν όργανα που υπάρχουν απ το τέλος του εμφυλίου, προτιμώ να δω ενα νέο βιντεάκι απο Ελληνα τεχνικό που θα εξελίξει δική του τεχνοτροπία. Φιλικά, Νίκος Μ.

Μου έφερε laptop ο Άι Βασίλης . Δεν το πήρα ακόμα εις χείρας μου, αλλά είναι επίσημα δικό μου. Είναι τσεκαρισμένο ότι δουλεύει, απλά έχει να ανοιχτεί .....ούτε ξέρουν πόσο. Ελπίζω να έχει windows 95 πάνω Πρόκειται για το Toshiba Satellite 105Cs......μοντέλο 1995 Επιτέλους θα γίνω portable. Οι δύο πρώτες φωτο.....στο σημειο που βρεθηκε και μου τις έστειλαν (κάτι σαν barn find ) H τρίτη , τα καταπληκτικά specs του H τεταρτη, μια από το net (closeup). Μπήκε καλά το 2020

Καλή χρονιά σε όλους. Το πρόβλημα που περιγράφει ο OP είναι γενικότερο και δεν σχετίζεται μόνο με την ερασιτεχνική προσέγγιση με την οποία πολλοί (δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα) προσεγγίζουν το θέμα μιας αγγελίας για μπάντα. Τα τελευταία χρόνια έχει τύχει αρκετές φορές να βάλω αγγελία για κάποια εργασία και απαντούν άνθρωποι που δεν δείχνουν κανένα ουσιαστικό ενδιαφέρον. Δεν μιλώ για περιπτώσεις που ο άλλος ξεκάθαρα δεν είναι qualified (π.χ. δεν έχει το πτυχίο που απαιτείται). Ο άλλος που ψάχνει για δουλειά μπορεί να δοκιμάζει την τύχη του και αυτό είναι σεβαστό. Αναφέρομαι σε κάποιες (πολλές) περιπτώσεις που συμπεριφέρονται σαν πριμαντόνες κατά την πρώτη επαφή, χωρίς επίγνωση των απαιτήσεων, χωρίς να δείχνουν διάθεση να μάθουν, χωρίς καν διάθεση να απαντήσουν αν και πότε είναι διαθέσιμοι. Μερικές φορές αισθάνομαι ότι ζω σε παράλληλο σύμπαν στο οποίο οφείλω εγώ να αγχώνομαι για λογαριασμό όλων αυτών που δεν ανησυχούν για τίποτα.

3.11 ....τόσο ξεπερασμένα....

εχω compaq contura που τρεχει 3.11 σε παω μια κοντριτσα

ωραια παιξιματα παιδια μπραβο.το money...δεν ειναι και το πιο ευκολο κοματι του κοσμου!!καλυτερα να το παλεψεις παρα να το βγαλετε!! οποιος το κατεκτησε αυτο...ειναι ευτυχισμενος!!!!

εκτέλεση over the top !!! Φτιάξανε το thrash χωρίς να το ξέρουν

Του χρόνου, να του πεις του Άη Βασίλη να σου φέρει ένα τέτοιο να γουστάρεις περισσότερο.

Και τι Bach,από τον κορυφαίο,Στράτο.

Πολύ ωραία, μεγάλη διαφορά με τα πρώτα. Μου αρέσει και το παίξιμο σου και ο ήχος. Μπες άφοβα στη φάση της φλυαρίας, είναι ένας τρόπος να δοκιμάζεις πράγματα!

Είναι αδύνατον να απαντήσω μονολεκτικά. Σίγουρα βλέπω τα πράγματα από μια jazz οπτική, σε σχέση με την αρμονία, την κατασκευή των μελωδικών γραμμών και τον τρόπο διάδρασης των μουσικών μέσα σ΄ένα γκρουπ-στοιχεία τα οποία θεωρώ μοναδικά στο συγκεκριμένο είδος και πολύ ωφέλιμα για όποιον ασχοληθεί, άσχετα με το στυλ που παίζει. Θα μπορούσα λοιπόν να πω πως κάποια από τα πράγματα που γράφω είναι jazz inflected, ίσως στα πλαίσια ενός γενικότερου fusion πράγματος, που περιλαμβάνει διάφορα στοιχεία, από Σύγχρονη Μουσική, τον ήχο της ECM, ενίοτε ψήγματα world&ethnic μέχρι και americana-όπως την έχω εισπράξει από Metheny, Frisell κλπ.... ...αλλά, πραγματικά δυσκολεύομαι να σκεφτώ με τέτοιους όρους. Στην παρούσα συγκυρία, γράφω απλά ό,τι μου έρθει.

Θεωρώ ότι αυτό το post πρέπει να γίνει sticky, γιατί δίνει μέσα σε λίγες γραμμές έναν ολόκληρο τρόπο αντίληψης της αρμονίας, των συμβολισμών της, αλλά και της μελωδικής αντιμετώπισής της, από έναν φοβερό συνθέτη και μουσικό. Ευχαριστώ για την απάντηση Σπύρο, ελπίζω όλοι να την διαβάσουν, και να την εκμεταλλευτούν κατάλληλα.

Προφανώς και δεν το ξέρω και προφανώς και δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Η προσωπική μου εμπειρία μου υποδεικνύει σαφώς ότι ο συνεπής, θα φανεί από την αρχή. Θα έρθει στην ώρα του και προετοιμασμένος. Το πρόβλημα με όλα αυτά που γράφεις Βαγγέλη είναι ότι επιμένεις να αναφέρεσαι στον επαγγελματικό χώρο όπου οι όροι είναι αρκετά διαφορετικοί, κυρίως γιατί η δουλειά είναι πληρωμένη και γιατί υπάρχουν και οι ανάλογες δικαιολογημένες απαιτήσεις από τον "εργοδότη". Στον εξίσου μεγάλο χώρο των ερασιτεχνικών σχημάτων, στον οποίον αναφέρομαι εξαρχής, αναγκάζεσαι να βασιστείς σε άλλα πράγματα.

Ευχαριστω Γιωργη!!! Το πρωτο τραγουδι που ειχα ανεβασει προ 2ετιας ηταν το blagic magic woman, για οσους το θυμουνται. Η διαφορα ειναι αισθητη, σε σχεση με την τελευταια εκτελεση. Προσωπικα, εχω ξεκινησει τελευταιους μηνες και μου αρεσω, συχνα πυκνα, σαν παιξιμο. Αρχιζω και γινομαι φλυαρος. Μενει να σταθεροποιησω παιξιμο μου και επειτα να σταματησω την φλυαρια κατα διαστηματα (less is more...). Θα μου παρει αλλα δυο χρονια σιγουρα... Το money for nothing ειναι προβλημα. Ή πρεπει να μαθω να ...μιλαω ή θα το αφαιρεσουμε. Απο τα λιγα τραγουδια που με ζοριζουν τα φωνητικα. Καλη χρονια σε ολους!!! Να εχετε την υγεια σας, να παιζετε μουσικη μεχρι το 2099!

Εύχομαι,καλή χρονιά, σε όλους.

Δεν καταλαβαινω γρι απο αυτα τα μουσικα που αναλυετε αλλα μου αρεσει και χαιρομαι να τα διαβαζω. Και δεν κανω πλακα,μιλαω σοβαρα. Με κανουν να θελω να μαθω θεωρια/αρμονια κλπ. Υπεροχα ολα τα κομματια στα δικα μου αυτια με προεξεχον το τελευταιο μερος.

Αν εξαιρεσει κανεις τη φωνη στο money.... που οντως δεν κολλαει και πολυ-δε βαριεσαι και τι εγινε-η μπαντα ακουγεται πολυ πιο δεμενη απο παλαιοτερα,πολυ πιο ανετη στο παιξιμο. Τα λαθη ειναι παντα στο προγραμμα. Εδω οι ιδιοι που παιζουν τα κομματια τους εκατονταδες φορες,συχνα κανουν λαθη. Ωραια πραγματα και μπραβο σου/σας. Καλη χρονια.

Το Eb/E είναι slash chord. Ο τρόπος που παίζω τα υπόλοιπα ακόρντα-καθώς δεν είμαι πιανίστας-είναι ο εξής...στο αριστερό χέρι παίζω τον βασικό ήχο, δηλαδή 135, 137 ή 157 και στο δεξί παίζω διάφορα upper (εννίοτε και lower)structure triads.To Bbm9(#11) είναι στην πραγματικότητα C/Bbm7 και μετά όλο αυτό με μπάσο Ab που οδηγεί σε C/F#7. κλπ κλπ. Σχετικά με το πως τελικά συμβολίζω τα ακόρντα, αυτό είναι κάτι που αλλάζει ανάλογα με το ποιος πρόκειται να τα διαβάσει.Όταν το κάνω για μένα, επειδή βλέπω κάθε ακόρντο σαν μια συγκεκριμένη modality,αυτό που με ενδιαφέρει είναι να δηλώνεται ξεκάθαρα η οριζόντια έκφραση του, δηλαδή η συγκεκριμένη σκάλα. Αυτή θα μου δώσει και το μελωδικό υλικό αλλά και όλα τα triads ή άλλα intervalic structures που θα χρησιμοποιήσω αρμονικά. Για παράδειγμα, όταν γράφω DmMaj7(#11), αυτό που εννοώ είναι D Lydian Minor. Όταν γράφω Eb/E, εννοώ E w.h. diminished. Όταν γράφω A7b9(13) , εννοώ Α h.w. diminished κλπ κλπ Δηλαδή, το σύμβολο-στο δικό μου μυαλό- είναι ένας τρόπος να σημειώνω τις σκάλες. Κάποιες φορές απλά σημειώνω τις σκάλες, πχ...C Lydian Aug...τότε είναι ένας τρόπος να δίνω το ακόρντο. Εν ολίγοις, είναι το ίδιο πράγμα.

Ρε παιδιά σοβαρά τώρα, τι συζητάμε; Βλέπει κάποιος συγκεκριμένη αγγελία που ζητάνε να δούνε μουσικούς που να έχουν προετοιμάσει κάποια συγκεκριμένα πράγματα για να μπορούν να εκτιμήσουν επί αντικειμενικών κριτηρίων την κατάσταση. Σημείωση: Την αγγελία μπορεί να την έχω βάλει εγώ που δεν ξέρω κιθάρα και είμαι καλαμπόρτζος, αλλά μπορεί να την έχει βάλει ο op ή ακόμα και οι Blues Wire. Γι’ αυτό λοιπόν πας προετοιμασμένος όσο μπορείς καλύτερα και λίγο ακόμα περισσότερο, πρώτα απ’ όλα, αν όχι μόνο γι’ αυτό, από σεβασμό στον εαυτό σου, για να τα έχεις ΕΣΥ καλά με τον εαυτό σου. Διαφορετικά ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΕΙΣ «παιδιά εγώ γουστάρω να jamάρουμε και να δούμε πως θα πάει» Και κάτι τελευταίο, κάπου εδώ στο foroum αναφέρεται κάτι τέτοιο: «προσέχουμε πως και τι γράφουμε καθώς μπορεί να μας διαβάζει ο δάσκαλος μας, ο μαθητής μας, το ίνδαλμα μας κ.λπ.». Τι καλά θα ήταν να το σκεφτόμασταν στην καθημερινή μας αλληλεπίδραση με τους γύρω μας, προσωπική γνώμη και τίποτα περισσότερο. Καλή χρονιά σε όλους με ΥΓΕΙΑ

Παρ ολίγον να με βρει ο νέος χρόνος με τη λίμα καλή χρονιά 2020!

Βασισμένο στα κυκλώματα του Moog-Modular-Synthesizer προσφέρει 4 αναλογικούς ταλαντωτές με επιλογή κυματομορφών, onboard mixer 6 εισόδων , 2 four-stage ADSR, και 3 bipolar voltage controlled attenuators (VCA) με δυνατότητα ring modulation. 4-Part Paraphonic Semi-Modular Synth με patch options, analog sound generation, 256 Step-sequencer, arpeggiator, stereo ladder filter, stereo analog delay

στο 7:12 περιπου ο steve gadd κατα λαθος βαζει το κλεισιμο του κοματιου.ο clapton με τον τροπο του τον κραταει για να μην κλεισει!!!οι ματιες τους ειναι ολα τα λεφτα!!