Προς το περιεχόμενο

Πίνακας συμμετοχής

  1. Πνοή και Νύξη

    • Βαθμοί

      8

    • Αναρτήσεις

      1.713


  2. dimsonic

    dimsonic

    Μέλος


    • Βαθμοί

      7

    • Αναρτήσεις

      20.926


  3. fusiongtr

    fusiongtr

    Solist


    • Βαθμοί

      4

    • Αναρτήσεις

      21.934


  4. gkourmoul1

    gkourmoul1

    Μέλος


    • Βαθμοί

      4

    • Αναρτήσεις

      9.270


Δημοφιλές περιεχόμενο

Προβολή δημοσφιλέστερου περιεχομένου σε 30/01/2020 σε όλα

  1. Απέφευγα να διαβάσω το thread καιρό τώρα, αλλά τις τελευταίες μέρες έριξα μια ανάγνωση. Νομίζω ότι το αυτονόητο είναι ότι αν σου ζητήσουν να ετοιμάσεις κάποια κομμάτια για να πάτε και να έχετε μια κοινή αναφορά, να το κάνεις όσο καλύτερα γίνεται. Να ξοδέψεις και 5ώρες/κομμάτι αν χρειαστεί. Γενικά είμαι άνθρωπος που δεν μου αρέσουν οι μετριότητες και χαλιέμαι όταν τα πράγματα δεν βγαίνουν όπως τα φανταζόμουν, ακόμη/ειδικά από εμένα. (το οτι δεν μου αρέσουν οι μετριότητες δεν σημαίνει ότι δεν έχω επίγνωση του επιπέδου μου ή των άλλων). Δεν καταλαβαίνω τη λογική του πασαλείμματος, πέρα από την έλλειψη αυτοεκτίμησης και αυτοσεβασμού. Μου φαίνεται αδιανόητο να δώσεις μικρό ποσοστό των ικανοτήτων/δυνατοτήτων σου από καχυποψία, επιφύλαξη ή δεν ξέρω κι εγώ τι. Αυτό για μένα είναι αδιαπραγματευτο. Για μένα είναι απλά σοβαρή έλλειψη αντίληψης και αυτογνωσίας. Υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα, και όσο πάει θα αμβλύνεται, κατανόησης ικανοτήτων/δυνατοτήτων/επιπέδου και έλλειψη κοινωνικών δεξιοτήτων. Οι άνθρωποι δεν ξέρουν να μιλούν και δεν ξέρουν να ακούν. Γινόμαστε έρμαια αντικοινωνικής κοινωνικότητας. Προτιμώ έναν μέτριο που ξέρει ότι είναι μέτριος παρά έναν μέτριο που νομίζει ότι είναι καλός ή έναν καλό που νομίζει ότι δεν είναι καλός/ έχει το ανικανοποίητο. That said, δεν σημαίνει ότι μετράει η αρτιότητα στην εκτέλεση ή η υπακοή για να κερδηθεί ένα νέο μέλος μπάντας. Αλλά είναι το πρώτο πεδίο συνεννόησης. Το τι επίπεδο είναι ο μουσικός ή η μπάντα είναι εντελός αδιάφορο. Το που παίζει ή που στοχεύει, επίσης. Τα υπόλοιπα επίσης προαιρετικά. Δνε χρειάζεται να είσαι κολλήτός με κάποιον ή να ακούς τα ίδια πράγματα για να κάνετε χωριό μουσικά. Ίσα ίσα που βρίσκω ενδιαφέρον σε αυτό, γιατί δείχνει πόσο μπορεί να θυσιάσει ο καθένας από την προσωπικότητά του χαριν του αποτελέσματος. Πρόσφατα χρειάστηκε να βάλουμε αγγελία για μέλος μπάντας. Χαλαρή κατάσταση, όχι πολύ βαρύγδουπα πράγματα, ούτε ομως και χαζοχαρούμενα. Έπρεπε να γίνει οντισιόν μιας και ενδιαφέρθηκαν 6 άνθρωποι, οι οποίοι μας τίμησαν με το χρόνο τους και προσπαθήσαμε μέσα από ένα μισάωρο έκαστος να κάνουμε μια πρώτη προσέγγιση. Διαθέσαμε μια μακρά playlist 80-90 κομματιών να επιλέξουν 4-5 έκαστος για να τα δουμε σε πρόβα. Κάποια επειδή είχαμε χρόνια να τα παίξουμε, έπρεπε να κάνουμε και εμείς μια επανάληψη. Δεν υπήρξε απαίτηση για "δέσιμο" ή "ξεπατίκωμα δομικό" Ούτε σύγκριση. Η πρόβα ηχογραφήθηκε, τα ακούσαμε όλοι, επισημάναμε υπέρ/κατά κλπ. και καταλήξαμε. Όχι στον καλύτερο, ούτε στον πιο συνεπή. Σε αυτόν που μας έκανε να παίξουμε/περάσουμε καλύτερα. Τελικά. Kαι το άλλο που συνέβη ήταν ότι έπρεπε να αλλάξουμε/προσαρμόσουμε σε πολύ μεγάλο ποσοστό το πρόγραμμα που υποτίθεται είχαμε έτοιμο για να κουμπώσει πάνω του. Οπότε όλα εξαρτώνται από συγκυρίες και καλή διάθεση. Αυτή ήταν η αγγελία, έτσι για το εύθυμον.
    2 βαθμοί
  2. Ένα funky άσμα ελαφρών ηθών Hope you like it!
    2 βαθμοί
  3. Ελπίζω να σας αρέσει....!!
    2 βαθμοί
  4. Ναι αυτόν. Με εκνευρίζουν επίσης οι That pedal show, o Eytch, o Mακνάιτ, ανατριχιάζω με εκείνον που παίζει με το νύχι σαν να ήταν πένα, βαριέμαι πολύ τα rig rundown που κρατούν πάνω από 10 λεπτά, με εκνευρίζουν τα βίντεο που δεν έχουν λόγο ύπαρξης και επίσης το απέραντο χάσιμο χρόνου σε αυτά. Με θλίβει η επικράτηση του βίντεο έναντι του γραπτού λόγου, με τον οποίο λαμβάνω πληροφορία πολύ πιο γρήγορα και με πιο αποτελεσματικό τρόπο.
    2 βαθμοί
  5. Εγώ λέω ότι καλύτερα θα ήταν κάτι ενδιάμεσο. Μια κοινή για όλους εγγραφή και είσοδος, ένα για όλους "παρατσούκλι" και για το noiz και για το smartmoiz. Από εκεί και πέρα ένας διαχωρισμός του χώρου των αγγελιών όπως είναι τώρα, με περισσότερες δυνατότητες. Να μπορεί να λειτουργήσει αυτόνομα, να είναι αυτοτελής. Και όταν λέω αυτοτελής, εννοώ ... - Στατιστικά με πωλήσεις ανά πωλητή - Στατιστικά feedback του πωλητή/αγοραστή - Δυνατότητα ερωτήσεων/σχόλίων κάτω από την αγγελία και δυνατότητα απάντησης από τον πωλητή. Εδώ ξέρω ότι θα γίνει χαμός γιατί θα γράφει ο καθένας ότι υποτιμητικό σχόλιο γουστάρει για την αγγελία, το αντικείμενο ή τον πωλητή. Θα πρέπει όμως να υπάρχει και ένα κουμπάκι "report" που να δίνει την ευκαιρία να αφαιρεθούν αυτά τα σχόλια από τον εκάστοτε μοντεράτορα. - Moderation ανά κατηγορία, με μόνη αρμοδιότητα να κρίνει αν το report που δέχτηκε για κακόβουλο σχόλιο έχει βάση και να διαγράφει το σχόλιο, ή δεν έχει βάση και το αφήνει. Αυτά δεν γίνονται βέβαια και το ξέρω. Πάω να δω το ρύζι τώρα γιατί θα μου κολλήσει.
    1 βαθμός
  6. Ερώτηση... αυτό το άσπρο πράγμα που φαίνεται επάνω στον επιλογέα, στο τρέμπλοκ και στο σκάψιμο, κάτι σαν άσπρη σκόνη ή άχνη...τί είναι? Τελικά μπορεί να είναι και 74. Από όσο φαίνεται στους μαγνήτες...
    1 βαθμός
  7. δεν θα είχα κανένα πρόβλημα και με τα δυό, ως πωλητής ή αγοραστής δηλ να ταυτοποιούμαι με κάποιον θαμώνα του φόρουμ. Αλλά νομίζω θα γεμίσουμε περαστικούς και "ενοχλητικούς". Το 1. ως βελτίωση είναι καλό. Το 2. θα έλεγα όχι. Ίσως στο 2. να μπορούσε να προστεθεί κάπου κάτι που να λέει ότι ο πωλητής (και ο αγοραστής να φαίνεται αν γίνει επικοινωνία) είναι το τάδε νικ στο νοιζ, ας πούμε σαν βαθμολογία ή αξιοπιστία. Αλλά να μην μπλέξουν οι δυό ιστότοποι.
    1 βαθμός
  8. Τις τελευταίες μέρες έχω βρεθεί και πάλι στην αγαπημένη μου θέση να αναζητώ μουσικό για την μπάντα. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες, απλά να πω ότι η τυχαία εύρεση ανθρώπων από αγγελία έχει το ενδιαφέρον της από την άποψη των "τύπων" που συναντά κανείς αλλά μπορεί να είναι και εξαιρετικά κουραστική για διάφορους λόγους. Το θέμα όμως το άνοιξα για συγκεκριμένο λόγο, τον εξής: Σε κάθε τέτοιου είδους πρόβα/δοκιμή, δίνουμε 4-5 κομμάτια (πάντα διασκευές και αρκούντως basic/στρωτά για το είδος που παίζουμε) σε κάθε συμμετέχοντα ώστε να έχουμε συγκεκριμένα πράγματα να παίξουμε και να μη χάνουμε χρόνο σε συνεννοήσεις και jams τα οποία ενίοτε δε λειτουργούν καθόλου καλά, ειδικά αν ο υποψήφιος είναι και λιγάκι τρακαρισμένος. Εχθές είδαμε 3 μουσικούς εκ των οποίων κανένας δεν είχε παίξει/ετοιμάσει τα κομμάτια που είχαμε στείλει ενώ ο ένας δεν τα ήξερε καν, δηλαδή δεν τα είχε ακούσει ούτε μια φορά. Η αντιμετώπιση δε, όσον αφορά αυτή την ασυνέπεια, ήταν εντελώς φυσιολογική και από τους 3, δηλαδή σα να μην είχε αναφερθεί καν το γεγονός ότι θα παίξουμε αυτά τα κομμάτια. Δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό καθώς το έχω ξανασυναντήσει σε ανάλογες περιπτώσεις. Γενικά είναι μάλλον εξαίρεση ο μουσικός που έρχεται για δοκιμή, να έχει κοιτάξει τα κομμάτια που του στείλαμε. Η δική μου απορία είναι η εξής: Αντιλαμβάνεται κανείς ότι κατ' αυτόν τον τρόπο η πρώτη εντύπωση που δίνει είναι αρνητική; Με το καλημέρα δηλαδή είσαι ασυνεπής. Και οκ να δεχτώ αν κάποιος έχει ξαναπαίξει τα κομμάτια, έχει την εμπειρία/τεχνική στο ιδίωμα ή/και καλό αυτί κλπ. και τα πιάνει στον αέρα και τα παίζει τουλάχιστον αξιοπρεπώς. Τι γίνεται όμως αν ξεκινάς να παίζεις και με το που μπαίνει ο εκάστοτε υποψήφιος αντιλαμβάνεσαι ότι τίποτα από τα προηγούμενα δεν ισχύει, τουλάχιστον στο επίπεδο που απαιτεί μια πρώτη επαφή. Και τι δεν άκουσα εχθές: τέμπο ό,τι να 'ναι, γκρουβ άλλου κομματιού και για άλλο είδος καθώς και κοινό γκρουβ για όλα, είτε το κομμάτι ήταν κλασικό medium shuffle είτε αργό/βαρύ blues-rock που απαιτούσε λιγότερο "σφιχτό" swing feel. (ναι για ντράμερ μιλάω) Μετά από τέτοιες συνευρέσεις, καταλήγω πάντα να αναρωτιέμαι μήπως τελικά είναι υπερβολική απαίτηση να ζητάς από τον άλλο να έχει τουλάχιστον ακούσει τα κομμάτια που του έδωσες. Απόψης;
    1 βαθμός
  9. όχι... Ανοίγεις ένα instrument track. Εκεί επιλέγεις halion ή όποιο άλλο πιθανόν έχεις φορτωμένο. μετά πας στο inspector επάνω στο halion και σου βγάζει επιλογές για όργανα. Το halion γιατί δεν το έχεις ήδη φορτωμένο? ναι. Δεν υπάρχει σωστή τιμή. Παίζεις ανάλογα με την ισχύ του υπολογιστή, το φόρτωμα του project κλπ.
    1 βαθμός
  10. Πολύ ωραίες οι προτάσεις σου, τις άκουσα όλες!
    1 βαθμός
  11. Μπράβο Γιώργο,πολύ ωραίο σαν ιδέα. Οπως ανέφερε και ο Δημήτρης,ξεκίνα τα βιολιά/συνθια κλπ να τα περνάς και σαν midi,ώστε να αλλάζεις ήχους/νότες στο μέλλον για να μην παιδεύεσαι. Παραγωγή ,έχουμε θηρία εδώ να μας συμβουλευουν,μην φοβάσαι τίποτα.
    1 βαθμός
  12. Τα τύμπανα είναι υπερβολικά φλύαρα γενικώς. Αυτό που έχει το ρόλο του μπάσου είναι ανεπαρκές. Με τα τύμπανα αυτά ήθελε άλλο μπάσο. Συνεπώς πρέπει να χαλαρώσεις τα τύμπανα. Γενικά επίσης όλα τα όργανα είναι μαζεμένα στο κέντρο. Το πιάνο στείλτο αριστερά. Την ρυθμική πιό δεξιά. Χαμήλωσε το όμποε και το πιάνο Αρχίζεις τώρα να το συμπαθείς και προσπαθείς να το ...σώσεις. Αστο. Είναι αυτό που είναι. Θέλει ξανά άλλα όργανα. Ή θα το πάρεις από την αρχή ή προχώρα στο επόμενο.
    1 βαθμός
  13. Η κιθαρα που παιζει ακορντα μαρεσει πολυ η σολο εχει πολυ βαθος ο ντραμερ εχει πιει κοκα ... κολα
    1 βαθμός
  14. Άλλη φορά στο "όμποε" και στο κάθε "όμποε", πάτα το κουμπάκι "sustain" στο όργανο... κόβετε απότομα. Τα τύμπανα οπωσδήποτε θέλουν αλλαγή (στο πρώτο μπάσιμο τρόμαξα...), μπάσο δεν άκουσα (άκουσα δηλαδή αλλά θολό ρε παιδί μου, πολύ θολό), προσπάθησε πάντως το μπάσο να "πέφτει" όσο γίνετε πάνω στις μποτιές.... Το σόλο πολύ καλό αλλά από ήχο... Εγώ θα έλεγα σε 6 εβδομάδες..και πολύ λέω! Μπράβο Γεώργιε!
    1 βαθμός
  15. Μην γράφεις ήχους του αρμονίου. Θα σε δεσμεύουν για πάντα. Το midi γι αυτό που κάνεις είναι εύκολο και θα έχεις μεγαλύτερη ευελιξία. Αν τσέλο είναι το 0.42 εξακολουθεί να μη μου αρέσει. Ακούγεται περισσότερο σαν ομποε. Νομίζω η πρώτη είναι καλύτερη. Τα τύμπανα είπαμε. Μπαίνουν άτσαλα, είναι φλύαρα πολύ στο πρώτο μέρος και δεν ταιριάζουν και στο 1.53 κόβονται άγαρμπα. Αντίθετα στο 2.26 μπαίνουν καλύτερα. Πάντως στο 2.26 είναι πάλι μπροστά ένω η κιθάρα είναι πίσω και με χάλια ήχο. Σορρυ... Επίσης η κιθάρα για μένα έπρεπε να πάει μέση, έστω περισσότερο. Επίσης σίγουρα θέλουν συχνοτικό ταίριασμα τα όργανα, αλλά...τί σου λέω τώρα, το δεύτερο κομμάτι είναι. Επίσης τα τύμπανα μπες και άλλαξε μερικές αξίες εδώ και εκεί γιατί ακούγονται μονότονα. Ρίξε δουλειά. Με ένα δυό απογεύματα δεν φτιάχνεται κομμάτι ούτε ο McCartney να είσαι. Αυτό το κομμάτι για τους δικούς μου χρόνους θα ήθελε δουλειά 2 εβδομάδες.
    1 βαθμός
  16. δυναμική εμφάνιση! για την ώρα δεν μου έκατσαν κάποιοι συνθι ήχοι και η εισαγωγή των drums αλλά και στο 2.κάτι που ξαναμπαίνουν. Αυτά όμως είναι πταίσματα. Το θέμα είναι πολύ όμορφο, θέλει λίγο δούλεμα παραπάνω με τις ανταποκρίσεις και γενικά την αρμονία των διαφόρων οργάνων, και το β μέρος που υποτίθεται είναι το σημείο που κατέχεις, είναι καλό όπως περίμενα. Το σόλο αυτό που περίμενα σε στυλ, αλλά όχι σε ήχο. Παραείναι βρωμούτσικος. Οι ρυθμικές βαδίζουν σε συνταγή Φώτη. δεν θα το έκλεινα με fade out. Θα του έκανα μια λύση στο τέλος. Αναρωτιέμαι τι θα φτιάχνεις σε 6 μήνες! Για την ώρα φτιάξε ένα λογαριασμό στο soundcloud.
    1 βαθμός
  17. Τι να σου πω, η πιο παλια μου κιθαρα την οποια προφανως και σετάρω μονος μου ειναι απο το 1993 με truss rod στο neck heel. Το μπρατσο εχει βγει και μπει καμια 500αρια φορες απο τοτε και δεν εχει και ούτε και θα εχει ποτέ προβλημα. Σε αυτή απορώ πως την γλιτωσε το truss rod nut με το βλακωδες κατσαβιδι που χρησιμοποιουσα για χρονια πριν παρω την γκουμούτσα του Στιούμακ. Τις υπολοιπες (τις "ευαισθητες") τις "κουράρω" απο το 2008 αν θυμαμαι καλα, επίσης εχουν βγει και ξαναμπει τα μπρατσα "απειρες" φορες χωρις κανένα θεμα (και ουτε και περιμένω και στα επομενα 20 χρονια). Και επειδή υποψιάζομαι οτι δεν έχεις κιθαρες με το truss rod στο neck heel (και καλα κανεις) ή αν έχεις είναι συγχρονες που το truss rod nut ειναι εκτεθειμένο οπότε ειναι άλλα κολπα (επίσης, καλά κανεις) ή ακομα καλυτερα το nut ειναι πισω απο το nut (μια χαρουλα), σε κάθε ρυθμιση στην περιπτωση μου το μπρατσο θα ξεδιδωθεί-βιδωθεί Χ φορες δεδομένου οτι μετρας relief, αποφασίζεις οτι θελει ρυθμιση, χαλαρωνεις χορδες (αφου μασκάρεις νατ αν δεν εχεις κανενα double locking συστημα, μασκαρεις tuners αν δεν εχεις locking, α ναι και αν εχεις locking tuners παιζει οταν θα πας να κουρδισεις να σου μεινει και καμια στο χερι γιατι την "ακουσε" και εσπασε ακριβως εκει που ειναι το tuner, εμπειρια απο 2 διαφορετικης εταιρειας τετοια μαραφετια) ξεβιδώνεις μπρατσο, ρυθμιζεις βεργα, βιδώνεις μπρατσο, κουρδιζεις, μετράς relief και αν χρειαστεί, rinse and repeat όσες φορες χρειαστούν για να πετυχεις το επιθυμητο (οποιο και να ειναι αυτο) relief. Οπότε αυτη την ταλαιπωρία θελω να τελειώσω μια και καλή ειδικά στις μυγιάγγιχτες μου.
    1 βαθμός
  18. Ν αι ,ασχολουμαι με τα hammond αλλα μονο με τα παλια τα ξυλινα. Ειναι πολυ ωραια να παιζεις σε originaλ οργανα παρα σε πλαστικα αγιοβασιλιατικα συνθεσαιζερ. Εχω φερει αρκετα οργανα απο αγγλια και ολλανδια αλλα κοστιζει η μεταφορα και η συσκευασια την οποια δεν δεχονται να την κανουν ολοι... .Εδω στην ελλαδα ειναι πολυ σπανια ,υπηρχαν τη δεκαετια του 60 και του 70..Μεχρι το 1974 παραγονταν με τον tonewheeel μετα εγιναν ηλεκτρονικα. Το Leslie ιδιως το 145-47 απογειωνει στην κυριολεξια το οργανο ,ειναι ομως ακριβο ενω χρειαζεται 6πινο ειδικο καλωδιο 100eu και πενταλ αλλαγης ταχυτητων 350 eu εαν δεν υπαρχει εγκατεστημενο κιτ μεσα στο οργανο με διακοπτες μισοφεγγαρα.Υπαρχουν βεβαια και φτηνοτερα leslie αλλα δεν διαθετουν περιστρεφομενη κορνα .Τα spinet -μικρα οργανα δεν διαθετουν fold-back που εχουν οι κονσολες.
    1 βαθμός
  19. Έχεις δίκιο, κιθάρα είναι το θέμα, και εν γνώσει μου έχω παραστρατήσει. Είπα ότι στις κιθάρες δεν έχω γνώση της αγοράς και άρα δεν μπορώ να φέρω παραδείγματα. Έχω όμως 3 κιθάρες, 2 που πάνε προς φθηνές και μια καλύτερη. Έχουν διαφορές που αντικατοπτρίζουν την τιμή. Θα μου πεις γιατί δεν τα ξηλώνεις όλα να κάνεις upgrade? Γιατί βαριέμαι να κάθομαι να μαθαίνω τι μαγνήτες και τι ποτενσιόμετρα κυκλοφορούν, κι αν αυτά ταιριάζουν στη φιλοσοφία μου και στον ήχο που έχω στο μυαλό μου. Συν ότι δεν είμαι κιθαρίστας, γιατί να ψειρίζω τη μαϊμού. Σύμφωνοι, κι εγώ το έγραψα αυτό ότι βελτιώνονται ραγδαία. Κι ως προς το κούρδισμα νομίζω είναι πλέον γενικά σε καλό επίπεδο. Η ποιότητα στον ήχο, το βάθος στις δυναμικές, η διαχείριση του αέρα, κι άλλα πολλά είναι επίσης σημαντικότατα κεφάλαια, τα οποία νομίζω δεν υπάρχουν στο βιβλίο κατασκευής του υπέρφθηνου. Προσωπικά, έχω παλέψει αρκετά για να ξεπεράσω παλιές συνήθειες του πρώτου μου οργάνου (το οποίο δεν ήταν κινέζικο. Ήταν αμερικάνικο, και μπορώ να πω ότι σε ποιότητα ήταν κοντά σε κάποιο κινέζικο του τώρα). Μεταξύ των καλών μου οργάνων όμως, η προσαρμογή είναι σαφώς γρηγορότερη.
    1 βαθμός
  20. Μεταχειρισμένο Phase 90, είναι ΤΟ phaser.
    1 βαθμός
  21. ριφαρες και βιντεαρα! Μπραβο!
    1 βαθμός
  22. Φανταστικό σε όλα τα επίπεδα και ας μην ακούω αυτήν τη μουσική. Όταν γίνεις πλούσιος και διάσημος θα λέω στα παιδιά μου ότι έχεις παίξει σε ένα ασΘμα μου !!
    1 βαθμός
  23. Ολοκληρωμένη δουλειά απο κάθε άποψη. Τεχνικό παίξιμο, pro audio και video. Συγχαρητήρια! Απο εσένα περιμένω πολλά.
    1 βαθμός
  24. Νιώθω εξτασιασμένος που ποστάρω στην κατηγορία αυτή. Σχεδόν τρέμουν τα πόδια μου. Μου πήρα κάνα δύωρο να το ηχογραφήσω. Ezdrummer, strings και μπάσο από το αρμόνιο, και δύο κανάλια με κιθάρα. Πιο πολύ σαν πείραμα το έκανα, ώστε να δω πόσο εύκολα μπορώ να μετουσιώσω την σκέψη μου σε μουσική. Μου πήρε κάπου μιάμιση ώρα. Απλοί και βασικοί ήχοι, αλλά ας μην έχω απαιτήσεις μη γνωρίζοντας τα ΠΟΛΥ βασικά από το πρόγραμμα και περι ηχογράφησης γενικότερα. Σας ευχαριστώ, εκ των προτέρων, διότι δυο μέρες που σας πρήζω κάτι καλό έγινε.
    1 βαθμός
  25. Κι εμένα με ενδιαφέρει το θέμα. Χωρίς να ξέρω να απαντησω ακριβώς αυτό που ζητάς, τα projects του thom yorke, και ειδικα το atoms for peace, είναι ηλεκτρονικά με κάπως πιο πολύπλοκη αρμονια. Από soundtracks ήλεκτρονικης μου αρέσουν κάποια του cliff martinez (the knick πχ) και kyle dixon (stranger things), που όμως δεν υπάρχει μεγάλη πολυπλοκότητα αρμονικά, αλλά δοκίμασε μήπως βρεις κάτι ενδιαφέρον. Επίσης ο greenwood έχει κάνει το you were never really here που έχει ηλεκτρονικά (κάτω από τη σκοπιά της κλασικής ισως) A, και ο geoff barrow είχε κάνει το annihilation
    1 βαθμός
  26. Μάλλον το λάθος που κάνεις είναι ότι δεν πας για αγορασμένο cubase. Εισαι διατεθειμένος να αλλάξεις ΟΛΟ το hardware σου , μεχρι να δουλέψει το "σπασμένο" software αντι να αγοράσεις software......αυτό το λάθος κάνεις.
    1 βαθμός
  27. Το πρόβλημα που έχω εγώ με τις λεπτές χορδές, είναι τα ακκόρντα. Επειδή τα ανοίγματα των δαχτύλων είναι λίγο περίεργα, δεν ιντονάρει καλά το ακκόρντο, κάποιες νότες του "κουνιούνται", δεν είναι σταθερό. Επίσης στο single note παίξιμο δεν θέλω η χορδή να πάλλεται πολύ, και θέλω "ψωμί" κάτω από την πένα μου, δεν θέλω να αισθάνομαι ελαστικότητα στην χορδή.
    1 βαθμός
  28. Το πέτυχα με νέα εγγραφή! Καμπάνα ο ήχος από τα ακουστικά τώρα. Και έχει και ωραίο ήχο ο ΗΤ1!! ht1ok.mp3
    1 βαθμός
  29. προσυπογράφω τα πάντα. Ακόμα και το τσάι !
    1 βαθμός
  30. Το πιο απλο κ ανατρεπτικο: δεξου την τρυπα (δυσκολα μπαλωνεται αξιοπρεπως) και κολλα απο πανω της ενα νομισμα, ασημι ή χαλκινο ωστε να ταιριαζει με το υπόλοιπο hardware. Κατα προτιμηση αγγλικο ή αμερικανικο (αναλογα τι παιζεις περισσότερο!) για extra mojo.
    1 βαθμός
  31. Έχω την αντίθετη εμπειρία. Το επάγγελμά μου εκτοξεύθηκε από τότε που έβαλα συνεταίρους δύο υπέροχους τύπους που με γλύτωσαν από σίγουρη υπερκόπωση. Έχει να κάνει με τους ανθρώπους. Πέρασαν πολλοί υπάλληλοι οι οποίοι δεν άγγιξαν και άλλοι συνέταιροι με τους οποίους δεν κράτησε αλλά δύο από τους υπαλλήλους είχαν όλα όσα δεν είχαν οι άλλοι και πολλές αρετές που έλειπαν από εμένα. Και δεν είναι τόσο σπάνιο τελικά, άλλος ένας υπάλληλος βρίσκεται αυτή την στιγμή υποψήφιος για συνέταιρος. Πιστεύω πολύ στις συνεργασίες, στους ανθρώπους και στην ανεπάρκειά μου. Μια φιλική συμβουλή, μην ξεκινάτε με τα αρνητικά χαρακτηριστικά του συνεργάτη-συμπαίχτη, δώστε έμφαση στα θετικά. Όλοι χρειαζόμαστε την επιβράβευση, είναι η δύναμη πίσω από κάθε δημιουργική διαδικασία. Επενδύστε στους ανθρώπους και όχι στα εργαλεία.
    1 βαθμός
  32. Τώρα δηλαδή για να καταλάβω, θεωρείται "διάβασμα" να βγάλεις τρία τραγουδάκια; Και δε μιλάμε υποθέτω για 17λεπτα progressive έπη έτσι; Μιλάμε λογικά για τρια προσιτά κομματάκια του είδους, για να παίξουμε άνετα χωρίς να ψαχνόμαστε και να σταματάμε συνέχεια, και να δούμε πως πάει το πράγμα. Αν δεν μπορείς να το κάνεις αυτό μέσα σε, τι να πω, κάνα δυο ωρίτσες ΜΑΞ; ΟΚ, μπορεί σε αυτό το διάστημα να μη βγει ΑΚΡΙΒΩΣ και στο μιλισεκόντ, ίσως ξέρω γω το σόλο να είναι κάπως διαφορετικό ή ξέρω γω κάποιες κρυφές να λείπουν, αλλά με μια αξιοπρέπεια θα στέκεται, η πρόβα θα βγει. Και το θεωρείς αυτό το παιχνιδάκι κόπο και ζάλισμα και πω πω τι θα πάθω και που να τρέχω τώρα, πάω έτσι και βλέπουμε; Ε τότε άστο, γάματο, εσύ βαριέσαι να κλάσεις, μόνο φύρα θα είσαι.
    1 βαθμός
  33. Μακάρι να υπήρχε ο χρόνος και η άνεση Ηλία μου. Δυστυχώς, η οργάνωση του να συγκεντρώσει κανείς 4-5 ανθρώπους που ο καθένας έχει τις υποχρεώσεις του (δουλειές, παιδιά, οικογένειες, ταξίδια κλπ.) είναι από μόνη της ένας γολγοθάς. Το ιδανικό θα ήταν να γνωρίζουμε τους ανθρώπους πριν τους ακούσουμε αλλά αυτό είναι αδύνατο. Το μόνο που προλαβαίνουμε είναι μερικές κουβέντες πριν ή/και μετά την audition αλλά κι εκεί τα πράγματα μπορεί να είναι αμήχανα αν ο επόμενος είναι ήδη παρών. Σχετικά με αυτά τα ωραία που γράφει ο Στράτος, τα έχουμε ξανασυζητήσει εδώ και ειδικά το γεγονός ότι ζούμε στην εποχή της απόλυτης ποζεριάς. Όχι βέβαια ότι ο χώρος των μοντέρνων μουσικών συνόλων τουλάχιστον, δεν είχε πάντοτε μεγάλη δόση ματαιοδοξίας. Απλά τα πράγματα έχουν πλέον ξεφύγει σε σημείο που έχει αλλάξει όλη η κατεύθυνση του χώρου. Απόλυτη προτεραιότητα η εικόνα. Η μουσική συνοδεύει το βίντεο και αν δεν έχεις βίντεο, δεν έχεις τίποτα ουσιαστικά. Επί του πρακταίου: Αποφασισα(με) ότι αυτό με τις audition, δε θα συνεχιστεί. Δεν έχουμε πια ούτε το χρόνο, ούτε την υπομονή, παρόλο που στο παρελθόν η μπάντα είχε βρει μόνιμα μέλη από αγγελία, οι οποίοι ήταν εξαιρετικοί μουσικοί. Το φιλτράρισμα και η διαχείριση των ανθρώπων βέβαια είναι κάτι που θέλει και την ανάλογη ενασχόληση και χρόνο. Τέλος γράφω και μια ιστοριούλα που αποδεικνύει βασικά πόσο ανώμαλη ψυχοσύνθεση έχουμε οι μουσικοί σα σύνολο αλλά και πόσο γοητευτικό τελικά μπορεί να είναι όλο αυτό: Πριν μερικούς μήνες, είμαστε με την μπάντα στο στούντιο και παίζουμε ένα δικό μας κομμάτι. Έχει γίνει και μια ψιλοευθυγράμμιση πλανητών και το κομμάτι βγαίνει πολύ καλά και η μπάντα είναι ολίγον σε transition κατάσταση όπου νιώθεις αυτή την ψυχική ανάταση η οποία είναι και ο λόγος του όλου εθισμού ουσιαστικά. Παίζουμε λοιπόν ο καθένας στο σύμπαν του αλλά και όλοι μαζί στο ίδιο κατά κάποιον τρόπο. Φτάνει το φινάλε, γίνεται η πρέπουσα φασαρία, οι εντάσεις χτυπάνε κόκκινο, βασιλεύει το χάος για κάτι δέκατα αλλά το μαζεύεις και το φέρνεις για να μη σε καταπιεί η αταξία. Κλείνει το κομμάτι και ξαφνικά βλέπουμε όλοι με μικρή χρονική καθυστέρηση, μέχρι να συνειδητοποιήσουμε τι ακριβώς γίνεται, τον (πρώην) μπασίστα μας να κοπανάει το μπάσο στο πάτωμα με απερίγραπτη σωματική ένταση και να το κάνει σανίδια. Μετά άρχισε να ανασαίνει γρήγορα σα να πνίγεται και χωρίς να προλάβουμε να πούμε κάτι, μας σκυλόβρισε με τρυφερότητα που δεν την ξέραμε από εκείνον και πανηγυρικά κατέκτησε το δικαίωμα στην καταστροφή του μέσου, όταν ο σκοπός έχει επιτευχθεί στο τέρμα: "να πάτε να γαμηθείτε, έτσι ήθελα και το έσπασα." Οι γροθιές του ήταν τόσο σφιγμένες που φαντάζομαι ότι το κενό ανάμεσα ήταν αρνητικό. Από το παραπάνω περιστατικό έχω ηχητικό ντοκουμέντο το οποίο φυλάσσεται σε 5 μπακάπ και το έχουν ακούσει μόνο τα (τότε) μέλη της μπάντας που το είδαν κι όλας. Το κρατάω ως αναφορά για αν και όταν ποτέ ξεχάσω το γιατί παίζω μουσική.
    1 βαθμός
  34. Να μιλήσω κι εγώ ως μη μουσικός, που έχει πραγματικά απογοητευτεί από τον εαυτό του από τα όσα γράφονται σ' αυτό το νήμα (αν και είναι σωστά), και συνεχώς αναθεωρεί την σχέση του με την μουσική. Η μουσική εκπαίδευση μέσω της γιουτουμπίστικης (από το youtube και ανάλογα sites) αντίληψης είναι άνιση. Έχει περάσει η αντίληψη του ατόμου/μουσικού σε αντίθεση με αυτή του μουσικού που παίζει σε μπάντα. Σύνθεση ελάχιστη, προβολή σολιστικών ικανοτήτων τεράστια, συμμετοχή σε μπάντα μηδενική, ύπαρξη ως μέλος συνόλου μηδενικότερη. Και μιλάω για όλα τα όργανα, ακόμα και για ντράμμερς. Μου θυμίζει τις αλάνες που παίζαμε ποδόσφαιρο. Άναρχο παίξιμο, και προσπάθεια επίδειξης του "ποιός ξέρει καλύτερη μπάλα". Δυσκολία ή και απροθυμία προσαρμογής σε "κανόνες" ομάδας, να βάλω το "εμείς" πάνω από το "εγώ". Δεν λέω, η έλλειψη πια της αλάνας, συντέλεσε στο να μην ξέρει κανείς πια μπάλα. Αλλά μην πάμε και στο άλλο άκρο, "μόνος μου και όλοι σας". Σε youtube και social media υπερπροβάλεται το ατομικό παίξιμο (συνήθως πάνω σε backing tracks που το υποστηρίζουν, χαλί για σόλο). Η γνώμη μου λοιπόν είναι ότι το ρυθμικό παίξιμο, αυτού του είδους που να εξυπηρετεί τις ανάγκες συνόλου, δεν τυγχάνει προβολής, και ελάχιστοι ασχολούνται με αυτό. Οι ντράμμερ γίνανε "επιδειξίες", προσπαθούν να παίξουν Portnoy, χωρίς να ενδιαφέρονται για το πώς θα κρατήσουν ρυθμικά την μπάντα, έστω για να μπορούν μετά να χτίσουν εκεί πάνω. Το ίδιο και οι μπασίστες, αλλά και οι πληκτράδες. Παίρνεις πληκτρά, και δεν μπορεί να κρατήσει ακκόρντα, να είναι μέσα στον χρόνο, να ξέρει που πρέπει να παίξει και που όχι, να μην γεμίζει με τον ήχο του το σύμπαν, να συνειδητοποιεί ότι υπάρχουν κι άλλοι στην μπάντα που παίζουν, δεν είναι μόνος του. Είμαι ο πρώτος που θεωρώ ίσους τους όρους όλων των οργάνων όσον αφορά στο σολιστικό μέρος μέσα σε μια μπάντα, αλλά όχι ότι να ναι όπου να ναι. Χειρότεροι όλων βέβαια οι κιθαρίστες. Για φαντάσου Σπύρο μου να ψάχνεις blues κιθαρίστα, και να έρχεται ο άλλος στην πρόβα/δοκιμή και να ανεβοκατεβάζει Petrucci. Τεσπα, όλα είναι νομίζω σημεία των καιρών. Καλό κουράγιο σου εύχομαι, και ξέρω ότι θα σου χρειαστεί. Από εκεί και πέρα, άκουσα ότι η Σακίρα έψαχνε ντράμμερ. Α ρε Χάρη, και την δουλειά τσίμπησες, και το γκομενάκι.
    1 βαθμός
  35. Επειδή ανήκω σε κείνους τους ευτυχείς "μουσικους μπλουζ στην Ελλάδα", να πω κι εγώ δυο πραγματάκια. Οι ντραμερς εν γένει (και απο κοντά πολλάκις και οι μπασίστες) είναι αυτοί που κατα κανόνα "στραβώνουν" όταν παίζουν μπλουζ, κυρίως γιατι θεωρούν οτι αυτή η μουσική δεν τους παρέχει έδαφος και χώρο για να αναδείξουν το παίξιμο τους, κάτι που θεωρούν πως συμβαίνει για κιθαρίστες, τραγουδιστές, πιανίστες κλπ.. Το να πω οτι αυτό δεν ισχύει είναι περιττό. Αν κάποιος έχει αντίθετη άποψη, στην ευχή της παναγίας και καλό δρόμο. Όπως έχει πεί ο φίλος μου ο Σωτήρης Ζήσης, "ξεκινήσαμε να παίζουμε μουσική, όχι μουσικά όργανα". Ο Αλέξης Αποστολάκης, αναντίρρητα ένας επιφανής ντράμερ της χώρας τα τελευταία χρόνια, είναι κατά την άποψη μου ο μουσικός με την πληρέστερη γνώση του μπλουζ ντραμινγκ στην Ελλάδα. Αυτή η γνώση όμως ήρθε μέσα απο την αγάπη για την ίδια τη μουσική και πέρασε απο αμέτρητες ώρες ακροάσεων δίσκων, παιξιμάτων σε πάλκα κάθε είδους και μεγέθους και φυσικά απο την τύχη να συνοδεύεις ογκόλιθους του ιδιώματος και να μαθαίνεις απο εκείνους και τις γενικότερες συνθήκες. Κοντολογής, το ταλέντο είναι απαραίτητο, η βαθειά όμως ενασχόληση με τη μουσική απαιτεί την ίδια σου τη ζωή. Κι αυτό δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε μπορεί ο καθένας να βρεί τη δύναμη και τον χρόνο να το κάνει, θυσιάζοντας όσα πολύτιμα δεν χωράνε σε μια τέτοια ζωή. Έχει επίσης τη σημασία του το γεγονός πως πολλά - για μας που ξεκινήσαμε να παίζουμε σε εποχές χωρίς κινητά και ιντερνετ - κατακτώνται και μαθαίνονται the hard way...φυσικά και μου αρέσει η σημερινή τεχνολογική ευκολία, μπορεί όμως να γίνει παγίδα για άγουρους χαρακτήρες που ονειρεύονται μουσική καριέρα. Για παράδειγμα, ορίστε ένα χαριτωμένο στιγμιότυπο. Συνοδεύαμε τον Eddie Cambell για πρώτη φορά, κανονίζουμε να παίξουμε 2-3 κομμάτια σαν warm up και μετά να μπούμε σε ένα shuffle και να παρουσιάσω τον καλεσμένο. Όντως έτσι γίνεται, φτάνει η στιγμή της εισόδου του, φωνάζω στο μικρόφωνο τα σχετικά, γυρίζουμε τα κεφάλια μας στην άκρη της σκηνής περιμένοντας τον πρωταγωνιστή, τον βλέπουμε με την κιθάρα στα χέρια να μην κάνει βήμα, να μας κοιτάζει με ορθάνοιχτα αλλαφιασμένα μάτια και να ωρύεται: double shuffle, double shuffle!! Κοιταζόμασταν μεταξύ μας σαν χαμένοι, πρώτη φορά ακούγαμε τον όρο και αγνοούσαμε τη σημασία του. Δεν το ξεχάσαμε ποτέ. Ένα ακόμη μάθημα στην πορεία. 'Οταν προτείναμε στη Νίκη (Γουρζουλίδου, τωρινή ντράμερ του γκρουπ) να παίξουμε μαζί, είχαμε δοκιμάσει με 2-3 εξαιρετικούς ντράμερς το ταίριασμα μας και παρότι η τεχνική και οι γνώσεις τους ήταν σε πολύ ψηλά επίπεδα, η Νίκη "κέρδισε" τη θέση για δυο λόγους. Ο πρώτος ήταν το οτι λατρεύει αυτη τη μουσική και ο δεύτερος γιατί η "γκρουβίλα" που βγάζει στα shuffle επι σκηνής μας κάνουν ευτυχισμένους, μοναδική και πολύτιμη αίσθηση. Κι αυτό με φέρνει στα όσα αναφέρει αρχικά ο Σπύρος. Αγαπημένε μου φίλε, βάλε αγγελία για shuffle drummer, δύσκολα θα φανεί κάποιος, αν και όταν έρθει όμως, πριν τα παιξίματα και τις δοκιμές, πιες ένα καφέ μαζί του και μιλήστε για τη μουσική που αγαπάτε. Θα μάθεις όσα χρειάζεται να ξέρεις. Καλή τύχη.
    1 βαθμός
  36. Οφείλεται στο ότι η μουσική έχει απαξιωθεί, δεν είναι κάτι που πρέπει κάποιος να το μελετήσει, να το σπουδάσει-όχι μόνο με την ακαδημαική έννοια φυσικά. Σου δείχνει κάποιος να παίζεις το σόλο του χοτελ καλιφορνια , νότα νότα , βάλε το δαχτυλάκι σου εδώ βάλε το δαχτυλάκι σου εκεί, λες και οι σάρκινες προεξοχές στο πλάι του κεφαλιού σου δεν είναι αυτιά, το παίζεις μετά για τους επίσης κουφούς φίλους σου, σου λένε μπράβο μεγάλε, έχεις επιτυχία, έχεις μεγάλη επιτυχία. Την επόμενη είσαι κι εσύ μουσικός, δεν ξέρεις αρμονία, δεν έχεις τεχνική, δεν ξέρεις να ξεχωρίσεις τα 4/4 από 1/4 φέτα Καλαβρύτων, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις ένα ακόρντο ματζόρε από ένα μινόρε, αλλά έχεις δει ότι βίντεο για gear κυκλοφορεί κι έχεις άποψη για το που πρέπει να μπαίνει το buffer.Είσαι μουσικάρα, κι άσε τον JJ να παραπονιέται, shuffle και μαλακίες.
    1 βαθμός
  37. Το πρόβλημα είναι πως έχει γεμίσει ο τόπος με ανθρώπους που νομίζουν πως είναι μουσικοί, ενώ πολύ απλά δεν είναι. Αντιμετωπίζουν αυτό που για μας είναι η ζωή μας με επιπολαιότητα που συνάδει με κάτι δεύτερο, με πάρεργο. Έλα μωρέ, ντούκου ντούκου ντρίγκι ντρίγκι.
    1 βαθμός
  38. Ισως ο πιο ευκολος τροπος να προσθεσουμε μερικα ακομα in στο brain των ηλεκτρονικων μας τυμπανων, χωρις να χρειαστει να αγορασουμε εξτρα εγκεφαλο.
    1 βαθμός
Ο πίνακας επιτευγμάτων έχει ρυθμιστεί σε Athens/GMT+02:00
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου