Πίνακας συμμετοχής

Από αυτόν τον εγκλεισμό έμαθα: Έχω εξοπλισμό να γραψω 5 διπλά studio albums. Έχω εξοπλισμό να γυρίσω 2-3 ταινίες. Έχω εξοπλισμό να φωτογραφίσω ό,τι γουστάρω ακόμα και σε film. Έχω εξοπλισμό να ακούσω και να δω πάνω από 5000 τίτλους μουσικής και ταινίες αντίστοιχα. ΔΕΝ έχω εξοπλισμό να βράσω ούτε ένα αβγό. Βασικά ούτε αβγό δεν έχω.

Πρώτα να πω οτι επιτέλους ξεκίνησε ένα θέμα για αυτό το τόσο σοβαρό φαινόμενο που άλλαξε τις ζωές μας, λίγο η πολύ. Δεν σας κρύβω πως ήμουνα απογοητευμένος απο τα "αντανακλαστικά" του φόρουμ, θεωρώ φυσικό και πρέπον να μιλάμε γι αυτά, δεν είναι δα πολιτική η θρησκευτική κρίση να ακονίσουμε μαχαίρια...εγκρίνω κι επαυξάνω. Εγώ ανήκω σε κείνους που ελάχιστα επηρεάστηκαν απο την καραντίνα, τυγχάνω παλιός φίλος της μοναξιάς και μέχρι τώρα την παλεύω μια χαρά. Ένα πράγμα μου λείπει έντονα, να παίξω λάιβ. Πρόβες κλπ ποτέ δεν κάναμε πολλές, ισορροπία σχετική κι εκεί. Επειδή απο τεχνικό εξοπλισμό και γνώσεις βρίσκομαι περίπου στην πλίθινη εποχή, θεωρώ μεγάλο κατόρθωμα πως βρήκα τον τρόπο να φτιάχνω βιντεάκια με το κινητό μου και να τα ποστάρω στο φέησμπουκ, είναι ένα καινούργιο κι ευχάριστο παιχνίδι για μένα και το χαίρομαι δεόντως. Το ΦΜ εξάλλου είναι και η βασική μου παρέα αυτές τις μέρες και νύχτες, με όλα του τα άσχημα το απολαμβάνω (κατά κανόνα). Σταμάτησα να ψάχνω κιθάρες, πετάλια κι εξοπλισμό, είμαι θάλεγα 80% κάτω, εντυπωσιακό νούμερο για τα δεδομένα μου... Ακούω και παίζω μουσική περίπου όπως πάντα, ανησυχώ γενικά, όχι για μένα τόσο, την ήπια τη ζωή και σούρωσα του λόγου μου, όσο για τους νέους μουσικούς και γενικά νέους ανθρώπους. Ειδικά το θέμα με τα επιδόματα είναι θλιβερό, πολλοί βρίσκονται σε τραγική κατάσταση και δεν έχουν στον ήλιο μοίρα αυτόν τον καιρό. Και φυσικά τόσοι και τόσοι άλλοι αγκαλιασμένοι με την δυστυχία και την απελπισία. Είναι ένα γιγαντιαίο τεστ της δυτικής κοινωνίας τελικά όλο αυτό, πέρα απο την θλίψη για τις ζωές που χάνονται, είναι απορίας άξιο σε τι θα οδηγήσει όλος αυτός ο κυκεώνας. Καλή συνέχεια σε όλους.

Προσωπικά έχω την τύχη να μπορώ να δουλεύω απ' το σπίτι. Αυτό από τη μία σημαίνει ότι, προς το παρόν, το εισόδημά μου δεν πλήττεται αλλά από την άλλη πρέπει να είμαι καθημερινά ένα 8ωρο μπροστά στον υπολογιστή non-stop. Μόλις τελειώσω, το μόνο που δεν έχω όρεξη να κάνω είναι να κάτσω κι άλλο μπροστά στο PC. Οπότε recordings και τέτοια τα αποφεύγω, τουλάχιστον τις καθημερινές. Επίσης ο εγκλεισμός έχει φέρει και τον από κάτω γκρινιάρη γείτονά μου μόνιμα στο σπίτι του ενώ υπό φυσιολογικές συνθήκες έλειπε συνέχεια. 'Ένα επιπλέον πρόβλημα είναι ότι έχουμε εντελώς διαφορετικά ωράρια: αυτός ξυπνάει μεσημέρι, εγώ χαράματα οπότε τις πιο παραγωγικές μου ώρες που είναι οι πρωινές, δεν μπορώ να ανοίξω ενισχυτή γιατί με το παραμικρό έχω παράπονα. Εξ ου και πλέον έχω στραφεί αρκετά στο amplitube , πράγμα που με ξενερώνει αρκετά γιατί με τα ακουστικά δεν έχω ποτέ τον ήχο που θέλω αλλά και γιατί η διαφορά αυτού που ακούω με το ηχογραφημένο αποτέλεσμα είναι πολύ μεγάλη όταν ακούσω τα tracks από τα μόνιτορ. Όμως παίζω πολύ περισσότερο και μελετάω αρκετά. Η μπάντα είναι στον πάγο φυσικά και τώρα συζητάμε μήπως κάνουμε τίποτα ηχογραφήσεις εκ του μακρόθεν δηλαδή να γράψει ο καθένας τα parts του και να φτιάξουμε ένα ντεμάκι με νέα κομμάτια. Βέβαια αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κάτσω να γράψω οδηγούς για καμιά δεκαριά κομμάτια, πράγμα που χρονικά μπορεί να γίνει μόνο ΣΚ. Κατά τ' άλλα απολαμβάνω την ησυχία της Αθήνας, προφανώς βγαίνω ελάχιστα και μόνο για τα απαραίτητα, όχι πολύ λιγότερο απ' ό,τι και πριν δηλαδή. Με τους ανθρώπους μου μιλάμε καθημερινά και συχνά πια με video calls, πράγμα που δεν κάναμε ποτέ ως τώρα. Είμαι μια χαρά και δεν γκρινιάζω για τίποτα γιατί ξέρω ότι υπάρχουν δίπλα μας άνθρωποι που περνούν πολύ άσχημα και θα περάσουν ακόμα χειρότερα όταν λήξει ο συναγερμός. Ευελπιστώ ότι όλη αυτή η πρωτοφανής ιστορία θα δώσει μια γερή κλοτσιά στην ανθρωπότητα ώστε να υπάρξει αναθεώρηση πολλών πραγμάτων που είχαν σαπίσει. Ειδικά η μαζική και μανιώδης ενασχόληση με το περιτύλιγμα, αυτό που φαίνεται και καθόλου αυτό που είναι, στάση που οδηγεί και στις αντίστοιχες επιλογές που επηρεάζουν και τους άλλους. Με λίγα λόγια, αυτό που μάθαμε και περάσαμε και στη νεότερη γενιά ότι η ζωή είναι ένα ασταμάτητο χαχάνισμα και ότι η ανοησία είναι ζητούμενο. Θεωρώ ότι η σύγχρονη πληγή τoυ ανεπτυγμένου κόσμου ξεκινά από τη μονάδα και τον εξευτελισμό της αξίας της. Όταν ολόκληρες γενιές (και οι παλαιότερες) μεγαλώνουν με τη βεβαιότητα ότι τα likes, οι καρδούλες και τα emoticons στη σέλφι είναι μετρήσιμη αξία και επίτευγμα, αυτό είναι μια τρομαχτική απαξίωση των δυνατοτήτων μας. Είναι ένας καταστροφικός εθισμός στην ευκολία και στη θεώρηση της πραγματικότητας ως μιας μόνιμης παιδικής χαράς. Ίσως είμαι υπεραισιόδοξος αλλά θεωρώ ότι όλα αυτά αλλάζουν με ένα ισχυρό σοκ. Και ίσως αυτό που ζούμε, είναι μια πολύ καλή αρχή.

Τι κάνω τώρα ? Σχέδια για το μέλλον Βασικά με τάραξε λίγο στην αρχή το όλο σκηνικό και δεν έκανα τίποτε Μετά θυμήθηκα τη γωνιά του σπιτιού που έχει πάγκο και ξεκίνησα να φτιάχνω νέες κιθάρες, τι άλλο Βέβαια σκέφτηκα τι φταίνε τα κακόμοιρα ξυλαράκια που τα κόβουμε τους παίρνουμε τη ζωή δλδ τα ξεραίνουμε και τάκάνουμε κιθάρες για να έχει ο κάθένας καμμιά δεκαριά στη καβάτζα και να χρειάζεται μόνο μία! και τι το όφελος αφού έχω σταματήσει καμμιά 30κονταετία να νοιώθω τη μουσική και τώρα απλώς αντιγράφω τους άλλους σε αυτά που έχουν παίξει? Παρ όλα αυτά μ αρέσει μου δίνει χρόνο να σκεφτώ, νοιώθω σαν φοιτητής, έχω γίνει μικρότερος απο τα παιδιά μου ! ελπίζω να μας βγεί σε καλό, σίγουρα θα αλλάξει τη ζωή μας, νέα εποχή, νέα ήθη προσαρμογή χρειάζεται και υπομονή αφού δεν μπορούμε πλέον να ορίζουμε σχεδόν τίποτα

Δυστυχώς παίζω πολύ λιγότερο από πριν. Καθόλου βασικά δεν έχω πραγματικά καμία όρεξη να ασχοληθώ με το όργανο. Κιθαριστική κατάθλιψη Από την άλλη , βρήκα χρόνο να ακούσω πραγματικά πολλή μουσική και να καλύψω πολλά κενά - εκκρεμότητες

Eγω αποφάσισα πριν κανα χρονο να άνοιξω το μπαούλο με τα riff... Μετα απο ενα γερο ξεσκαρταρισμα κσι αφου έφαγαν delete πανω απο τα 2/3 των riffs (μιλαμε για υλικο κρατημενο απο το γυμνάσιο... Οτι μου ερχόταν το έγραφα) έμεινα με καμια 50ρια τα οποία ομως μου άρεσαν πολυ... Και άντεξαν και (το δικο μου τεστ)στο χρονο. Ειναι αυτα απο τα οποια (με την προσθηκη κ αλλων) εχουν γινει 24 κομματια μεχρι τωρα και με τα οποια σας ζαλιζω τα μεζεα καθε τρεις και λιγο! Η μπαντα στην οποία συνεισφερω και βοηθαω (δεν μπορω να πω ευκολα το "ειμαι" καθως λόγω πολυ περιορισμένου χρονου εξ αρχής ξεκαθάρισα οτι δεν θα ηθελα να δεσμευτω ως full time member και κατα συνέπεια καποια στιγμη να "κρεμασω" τη μπαντα ειτε αυτο ειναι live η προβα η οτιδηποτε) δεν ηταν και πολυ δραστήρια (δικαιολογημένα παντως) και πριν απο την καραντινα ποσο μαλλον τωρα. Βρηκα ομως προσωπικά τον χρονο να ασχοληθω με τα κομματια μου... Να γράψω στιχους και γενικα να τα προχωρήσω-τελειώσω...γενικα ηταν (ειναι;) μια περίοδος που κατεβαίνουν ιδεες κατα ριπας (δεν ειναι παντα ετσι) οποτε το εκμεταλλευομαι αν και ειμαι πολυ κοντα στο burn out.... !Ηταν μια πολυ παραγωγική μουσικά περίοδος αλλα με κούρασε...ΜΠΟΥΧΤΗΣΑ! Και εκει που λέω τελος σκαει ενα ριφφ απο το πουθενα... Και παμε παλι... (Με λιγοτερη όρεξη ομως πλεον). Αυτα σχετικα με τη μουσικη πλευρα της υπόθεσης καθως κατα τ αλλα.... Δεν ειμαι απο αυτους που θα γκρινιαξουν πως εχει αλλαξει και δραματικά η ζωη μου προς το χειροτερο με την καραντινα...Συνεχιζω να πηγαίνω στη δουλεια μου... Τα περισσότερα "εξω" που είχα ηταν τα πηγαινε ελα με τα παιδια σε δραστηριότητες φροντιστήρια κτλ...οποτε λιγο πολυ... Αυτα κόπηκαν! Γενικα δεν ημουν και πολυ του "εξω". Ισα ισα βρηκα περισσότερο "ποιοτικο" χρονο με την οικογενεια κατι που η ρουτίνα και η καθημερινοτητα δε σου αφηνει πολυ. Μονο το μπιλιαρδο μου έλειψε απ εξω!!!! Οσο μπορουσα έπαιζα!!!

σε μένα δεν έχουν αλλάξει πολλά γιατί τα τελευταία 2 χρόνια (λόγω ασθένειας) δούλευα έτσι κι αλλιώς από το σπίτι... τώρα όμως μια και η δουλειά μπήκε κι αυτή σε καραντίνα, βρήκα την ευκαιρία να αρχίζω να χτίζω τον "σκελετό" για το γράψιμο ενός τεχνικού βιβλίου που σαν σκέψη κόντευε να με στοιχειώσει... ουδέν κακόν αμιγές καλού...

Απ' οταν εκλεισαν τα σχολεια ειμαι με τα παιδια μου κλεισμενος μεσα. Η -τυχερη- συζυγος μπορει και δουλευει. Το αποτελεσμα ειναι πολυ παραπανω τρεξιμο στο σπιτι, απο το πρωι μεχρι το βραδυ.. Η φασαρια πολλη και αυτο εχει επηρεασει την ορεξη και την αντοχη μου για να διαθεσω πχ ενα τριωρο στο pc σε παραγωγη, ή να πιασω κιθαρα να παιξω. Η παραγωγη τρεχει στο ρελαντι (πιπιλιζω ενα κομματι για μερες), χωρις δυνατοτητα να ηχογραφησω με μικροφωνο. Το βραδυ που κοιμονται ολοι βλεπω καμια σειρα, κλασικα, αγκαλια με μια κιθαρα για κανα 2-3ωρο. Οι προβες ειχαν ηδη αραιωσει δραματικα, και τον τελευταιο μηνα σταματησαν εντελως. Λογικα, θα ξαναρχισουν μολις ανοιξουν τα σχολεια, το νωριτερο. Εν κατακλειδι, Θα ελεγα οτι ασχολουμαι αισθητα λιγοτερο σε σχεση με ενα μηνα πριν. Βεβαια, τετοιο καιρο πνιγομαι στην δουλεια, φυσιολογικα, οποτε χωρις κορωνοϊο, παιζει να ειχα ακομα λιγοτερο χρονο για μουσικη.

Χαιρετώ τη μουσική μας παρέα! Πριν από ενάμιση μήνα, βρήκα σε μια αγγελία να πωλείται, ένα Roland VA76. Αρχικά, το όργανο μου άρεσε πολύ οπτικώς κι έτσι, άρχισα να σκαλίζω το διαδίκτυο, για περισσότερες λεπτομέρειες και γνώμες. "Παλιό όργανο", "απαρχαιωμένο όργανο", "γέρικο όργανο", ήταν μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που (πιθανόν δικαίως) διάβασα, από πολλούς συναδέλφους. Ωστόσο, κάποια χαρακτηριστικά του και σε συνδιασμό με το γεγονός πως, έχω ιδιέταιρη αδυναμία στον ευγενή ήχο της εταιρίας, με οδήγησαν στην αγορά του! Ε, λοιπόν, δεν το μετάνοιωσα ούτε μια στιγμή: Το όργανο κατ' εμέ, τα σπάει! Πάρα πολύ καλοί ήχοι, πιάνο που με κάποιες ρυθμίσεις που έκανα, υπερτερεί κατά πολύ από άλλα, κατ' επάγγελμα stage pianos, οι 128 νότες πολυφωνίας, στηρίζουν ακόμα και το πιο περίπλοκο παίξιμο, χωρίς το όργανο να εμφανίζει το σπαστικό φαινόμενο του να "κόβει" νότες, ακόμα και με τρεις ήχους στο κλαβιέ, ταυτόχρονα! 16 κανάλια ενός πλήρους sequencer που, σε συνδιασμό με την οθόνη αφής, το κάνουν εύχρηστο και πλήρες λειτουργιών (ότι πρέπει, για γρήγορες δουλίτσες στο φτερό)! Beam controller, ribbon controller και aftertouch παρακαλώ, συμπληρώνουν τις δυνατότητες ελέγχου του ήχου. Και επιπλέον, ρυθμοί και ακκοπανιαμέντα για τους μερακλήδες! Φυσικά, δεν υπάρχει USB ή άλλου τέτοιου τύπου θύρα, ας μην ξεχνάμε πως, πρόκειται για όργανο του '02. Μοναδική μου ένσταση, το βάρος: 20 κιλά μετάλλου, εσωτερικού τροφοδοτικού, αντίβαρων κλαβιέ (του οποίου τα πλήκτρα έχουν ακριβώς, τις διαστάσεις αυτών του πιάνου) και κυκλωμάτων, συνθέτουν ένα δυσκίνητο και βαρύ στο κουβάλημα, σύνολο και το χαλασμένο zip drive. Το μόνο που χρειάστηκε να κάνω, ήταν μια εγχείρηση, προκειμένου να συμμαζέψω το κλαβιέ όπου, κάποιες νότες δεν έπαιζαν διόλου ή, έπαιζαν με velocity 127. Καθάρισα λοιπόν τις πλακέτες, πέρασα με μαλακό μολύβι τα συγκεκριμένα σημεία, αντικατέστησα κάποιες χαμένες βίδες και όλα δουλεύουν ρολόι! Παρόλ' αυτά, έχω κάποιες απορίες που θα ήθελα να παραθέσω, αν κάποιος γνωρίζει περισσότερα και είναι οι εξής: 1.Το όργανο, έχει 3500 ήχους που όμως, δεν μπορώ να τους βρω όλους! Είναι κάπου κρυμένοι; 2.Μπορώ να κάνω ταυτόχρονα, split και layer; (πχ, να έχω full keys πιάνο και ντουμπλαρισμένο μπάσσο, ως το C3) 3.Μπορώ απ' ότι διάβασα, να κάνω αναλυτικο editing στους ήχους με SysEx. Πώς θα επιτύχω κάτι τέτοιο; (το εμφανές συνθεσάιζερ που περιέχει το όργανο, έχει ελάχιστες δυνατότητες) 3.Μπορώ να αντικαταστήσω το (χαλασμένο) zip drive, με κάποιον IDE/ATAPI σκληρό δίσκο; (που θα βρω σε παλιατζίδικο, στο Μοναστηράκι ή σε κάποια ανασκαφή του μετρό) Αυτά για την ώρα. Ελπίζω να μην σας κούρασα...

Καταλαβαίνω πως για όσους μένουν σπίτι και είναι μοναχικοί λύκοι, δεν άλλαξε τίποτα. Ισως είναι και μια αφορμή για περισσότερη αφοσίωση στο home studio. Τι ίσως... ΕΥΚΑΙΡΙΑ! Εμένα δεν μου φτάνει η μέρα. Looper, κιθάρα κι άγιος ο θεός! Κι αν έρθει καμια ιδέα, ανοίγω και το κουμπάσε. Εσείς παίζετε περισσότερο τώρα; Και τι γίνεται με τις μπάντες, τις πρόβες, τα χαμένα live; Είστε σε επαφή; Δουλεύετε με streaming; Προετοιμάζετε υλικό ή τα παρατήσατε;

nu version ΚΑΙ με μετρονόμο (THNX @gkourmoul1 )... το σολο σε αυτό δεν μου πολυ κάθεται, δεν θυμόμουν το αρχικό... αλλά είναι inter-changeable βγαζω το νέο βάζω το παλιό, αλα κάρτ μυστικό , το ελάχιστο latency, π.χ. να έχεις αφήσει κανα ηλίθιο browser σε κάποιο ηλίθιο σάιτ με ηλίθιο javascript, παπαλα...

προσωπικά, θέλω να πιστεύω ότι νομοτελειακά σε θεσμικό επίπεδο θα αλλάξει κάτι τις προς το θετικό μετά από όλα αυτά... ως προς τον παρονομαστή του κοινωνικού κλάσματος όμως, τα "μυαλά", γίνομαι όλο και περισσότερο απαισιόδοξος... ελπίζω όμως πάντα να είμαι απλά επηρεασμένος από τον υπερβολικό διαδικτυακό βρώμικο "θόρυβο" κάποιων εξ αυτών, που ενδεχομένως και να σκεπάζει εύκολα (και πρόσκαιρα) μια εξισορροπητική αύξηση της εν γένει ανθρώπινης ενσυναίσθησης... ΥΓ. -άσχετο-... Λάκη μου μη μου σκας... εγώ θα σε σώσω... αξιοποίησε τον εξοπλισμό σου δημιουργικά... όλο και κάποιος vintage ενισχυτής σου θα ανεβάζει έντονο "πυρετό" με την χρήση... βάλε το αβγό σε ένα μπρίκι με νερό, τοποθέτησέ το πάνω του και μέχρι να ακούσεις ένα κόνσεπτ βινυλιάκι (εγώ ως εργένης έβρισκα αποτελεσματικότερα τα γερμανικά proggresive) έτοιμο... τώρα αν το θες πιο σφικτό προσθέτεις ανάλογα κάποια 45άρια στη συνταγή (κατά προτίμηση πρώιμο 50s rock n' roll)... τώρα πάλι αν το θες μελάτο, με κανα 7ιντσο Frankie Valli των 70ς θα σαι οκ...

Τουλαχιστον, εχεις αποκλεισει οτι ειναι οι χορδες.

Σε όσους δούλευαν επαγγελματικά και εξαρτώνται οικονομικά από τη μουσική ήταν καταστροφικό διότι χάθηκε η μισή σχεδόν σεζόν στα μαγαζιά το τελευταίο σ-κ δηλ ήταν 6-7 Μαρτιου, χαθήκαν πολλά εξτρά στις απόκριες, πολλές εκδηλώσεις όπως πίτες, κάτι ξενοδοχειακά λάιβ τα οποία ήταν προγραματισμένα αυτούς τους μήνες όπως και τώρα το πάσχα....αυτό πήρε μπάλα και ηχολήπτες-φωτιστές-ενοικιάσεις ήχου κτλ γενικά μας έχουν αφήσει χωρίς λεφτά και δεν δικαιούμαστε ούτε καν το επίδομα, ακόμα γίνονται συζητήσεις επ αυτού με συλλόγους μουσικών δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη γιαυτούς που εργαζόταν με εργόσημο τι θα ισχύσει.... όταν η μουσική δραστηριότητα συνδέτεται με τη μοναδική πηγή εσόδων οικονομικά είναι πάρα πολύ άσχημο.... δεν υπάρχει διάθεση ούτε να παίξεις μετά σπίτι....

Δεν ημουν του έξω, αλλα πλέον βγαίνω καθημερινά για να παω τη γυναίκα στη δουλεια της που δεν οδηγεί και δεν μπορεί να πάρει μμμ και πάμε σουπερμάρκετ μια στο τόσο. Μόνο λάιβ και εκδρομές μου λείπουν. Τα ιδιαίτερα τα κανω όλα πλέον μέσω σκαιπ. Λες και το ήξερα λίγο πριν τη επιδημία είχα πάρει και επιπλέον εξοπλισμό 2η κάμερα για τα χέρια, πυκνωτικο mic, έμαθα κι ένα καινούριο software για πολυκάναλη μετάδοση ήχου μέσω σκαιπ, (το οποίο από default δέχεται μόνο μια πηγη ηχου) κι έτσι μεταδίδω και μου μεταδίδουν, εκτος της φωνής, και από την κάρτα ήχου κιθάρα εσωτερικά πχ από software ή πεταλιερα, τον ήχο του pc πχ backingtrack, cubase κλπ. Σούπερ πεντακάθαρα όλα. Σεσιονς ηχογράφησης δεν υπάρχουν πια (ούτε σε στουντιο, ούτε από το σπίτι), εκτός από το fiverr που συνεχίζω κανονικά να ηχογραφώ, για Άγγλους κυρίως. Κανένα τηλέφωνο, λίγο μεσαντζερ, καμιά ταινιουλα, κανένα pc game, λίγο FB, noiz. Μουσικά είμαι σε καταστολή. Ούτε πρακτις, ούτε σύνθεση. Λίγα πραγματα. Διαβάζω όμως όπως πάντα θέματα περί μουσικής και ακούω πολύ.

Φαντασου σκηνικο; 3 το βραδυ τελειωνω την παραγωγη ενος κομματιου που με παιδευει 3 μερες. Κλεινω επιτελους το pc και καθομαι στο καναπε ξαλαφρωμενος με σβηστα φωτα να παιξω λιγη κιθαρα να με νανουρισω για να κοιμηθω ησυχα και ωραια. Και πανω που λεω οτι θα κανω min 3 ημερες να ξαναπιασω πληκτρολογιο, 3 λεπτα αργοτερα αναφωνω ενα "οχι ρε πστ μου", σηκωνομαι ανοιγω φωτα, ανοιγω pc, και ηχογραφω το ριφακι που μολις εβγαλα στον καναπε. Να του βαλω και ενα βασικο τυμπανο. Και λιγο μπασακι για να το φανταστω κομματι. Και ενα προχειρο σολο μελωδια μην ειναι αδειο...

Για μπουζούκια και παραδοσιακά χρησιμοποιούν ενίοτε και 18 και 22 και 28 κομμάτια ξύλου για να φτιάξουν το σκάφος. 3-5-7-9 κομμάτια για μανίκια. Δεν είναι ο αριθμός των κομματιών που καθορίζει την αξία (όχι το κόστος) του οργάνου. Να ακούσεις Gibson του '43 με τρία ή τέσσερα κομμάτια κολλημένα, ετερόκλητα μεταξύ τους, στο καπάκι και να σου πέφτουν τα σαγόνια. Όλα είναι στο αισθητικό και στις εκάστοτε προτεραιότητες. Δεν είναι πάντα ο ήχος το κριτήριο ούτε πάντα η όψη. Σε κάθε όργανο διαφέρει ο συσχετισμός αυτός με τον βαθμό θελκτικότητας. Αν δεν φαίνεται, δεν υπάρχει λόγος να είναι λιγότερα ή ένα κομμάτι. Όπως λένε και ποιο πάνω, θέμα hype είναι και ένας μικρός φαύλος κύκλος, δηλ. ένα κομμάτι="καλύτερα" άρα όσο περισσότερο αναζητείται αυτό από κιθαρίστες, τόσο περισσότερο θα κοστίζει το ένα κομμάτι σε όλη την αλυσίδα, από την κοπή, στον ξυλέμπορα, στον κατασκευαστή, κ.ο.κ.

Δυστυχώς και για μένα τα πράγματα δεν είναι καλά. Από την μια ευτυχώς που δουλεύουμε, τόσο εγώ, όσο και η σύζυγος. Από την άλλη, λόγω κλειστών σχολείων και καραντίνας της πεθεράς δουλεύουμε αντίθετες βάρδιες για να κρατάμε τα πιτσιρίκια. Περιμένω μόνο τα σ/κ για να γρατζουνίσω 1 ωρίτσα σύνολο τις 2 μέρες. Δεν βαριέσαι, καλά είμαστε και καλά να είναι και όλος ο κόσμος να περάσει και αυτό.

Μία σπιτική λόγω εγκλεισμού διασκευή στο κομμάτι "Ξένος για σένανε και εχθρός" Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος Δίσκος: Μη μιλάς κινδυνεύει η Ελλας 1989 Παίζουν Ακορντεόν Λεμονιά Κελεπούρη Μπουζούκι Στέλιος Κατσίβελος Κρουστά Νίκος Τογκαρίδης Κιθάρα/ερμηνεία Πάνος Τογκαρίδης

Ακούω μουσική όπως πριν (2 LP ή CD την ημέρα). Ανακάλυψα όμως άλμπουμ που τα είχα αγοράσει καιρό πριν και δεν θυμόμουν την ύπαρξή τους. Ένα απ' αυτά είναι το 1o Bruford - Feels good to me, με το οποίο έπαθα τη πλάκα μου. Επίσης κατάλαβα ότι εξακολουθούν να μ' αρέσουν οι ABBA. Παίζω κιθάρα λίγο παραπάνω και επανεξετάζω τους ήχους των πεταλιών. Ποια κιθάρα προτιμάει το εκάστοτε boost, και αν αυτό παίζει καλύτερα με μπαταρία η τροφοδοτικό. Πρόβες, live - όνειρα θερινής νυκτός, μου λείπουν πολύ, μιλάω όμως σε καθημερινή βάση με τους συνεργάτες. Δεν έχω home studio και δεν μπορώ ούτε να ηχογραφήσω, ούτε να τζαμάρω.

προσωπικά δεν έχει αλλάξει κάτι γιατί γενικά ως μεσήλικας πλέον τα τελευταία χρόνια έβγαινα λιγότερο για διασκέδαση, δουλεύω ακόμα, γράφω συνθέσεις για χόμπι εδώ και χρόνια αραιά και πού όποτε μου τη βαρέσει χωρίς στόχο και μέχρι στιγμής το κάνω με τον ίδιο ρυθμό,έχω σταματήσει προβες/live εδώ και 13 χρόνια γιατί ένιωθα πως προσωπικά δεν μου προσφέρει κάτι, δεν μου άρεσε και ποτέ ιδιαίτερα και τι άλλο θέλω να πώ? Α ναι. Το μόνο που βλέπω ενδιαφέρον είναι πως όλη η κατάσταση με εμπνέει μουσικά, όπως και γενικά αυτά που βιώνω/βλέπω ανά καιρούς με κάνουν να σκέφτομαι μουσικά, δηλαδή έχω την τάση να επενδύω μουρμουρίζοντας σκέψεις που προκύπτουν από αυτά και έτσι έχω ιδέες. Η κατάσταση μου δίνει πολλές ιδέες. Αλλά βαριέμαι να τις γράψω, γιατί κουράζομαι στη δουλειά, όσο να ναι η κατάσταση επηρεάζει την ψυχολογία και για να τις αποτυπώσω τις μουσικές μου σκέψεις και να τις αναπτύξω θα με κουράσει περισσότερο. ε, κάνω και λίγο γυμναστική, παίζω λίγο παιχνιδάκια, μου λείπει το σέξ γιατί υπάρχει μια φοβία για τέτοια στον κόσμο και σε εμένα. Την φοβάμαι την κατάσταση, έχω και κάποιες γνώσεις αυξημένες περί του θέματος. Και προτιμώ να χαλαρώνω με άλλους τρόπους. Με ενα παιχνίδι, κατι να διαβάσω, κατι να δω, κάτι να ακούσω, αλλά στάνταρ μια δυο φορές την εβδομάδα θα το ανοίξω το homestudio και θα γράψω. Πάντα το κάνω. Δεν το έχω παρατήσει τελείως ποτέ και έτσι δεν βλέπω να αλλάξει κάτι. Βασικά θα ήθελα να βγω να πάω σε μια ταβέρνα, μια καφετέρια, ενα κλάμπ. Αμα τα έχεις αυτά δεδομένα και είσαι και μιας ηλικίας δεν θές να βγαίνεις και πολύ. Τώρα όμως με πειράζει, το σκέφτομαι. Να έλεγα, να μπορούσα ρε παιδί μου να βγω για μια μπύρα με παρέα. Αλλά είναι όλα κλειστά Νέκρα έξω. Θλίψη. Άδεια πόλη, φοβισμένη. Σκοτεινή. Ούτε στην ύπαιθρο δεν μπορείς να πας, ούτε στη θάλασσα. Κάποιοι λόγο τοποθεσίας τους τα έχουν κοντά τους, λίγα βήματα αλλά ούτε αυτοί μπορούν να πάνε εύκολα φαντάζομαι. Και τα μέτρα, μπορεί και να φοβούνται. Όλα αυτά μέσα μου και άλλα τέτοια πολλά γίνονται φοβερά μουσικά θέματα. Θα μπορούσα να τα γράψω και θα ήταν και ωραία γιατί κάτι κάμω. Να παίξω να μελετήσω? Ε, είμαι παιχταράς και δεν με ενδιαφέρει η εκτέλεση. Στα σύγχρονα στάδια της σύνθεσης και της παραγωγής η εκτέλεση ούτως η άλλως δεν σε αγχώνει. Δεν χρειάζομαι βελτίωση εκεί για τα δεδομένα μου. Τα έχω όλα. Τι να πω. Αυτές είναι οι σκέψεις μου πάνω στο θέμα και αυτά κάνω για το θέμα. Υπομονή. Πάντως επειδή έχω μια ευαισθησία και έναν σεβασμό για όσους ζουν από τη μουσική, γιατί ξέρω τι σημαίνει μουσική και τι προσπάθεια και θυσίες θέλει για να ζεις από αυτό, είτε σαν εκτελεστής είτε σαν εκπαιδευτικός...................στεναχωριέμαι. Ένας φίλος μου μουσικός εκπαιδευτικός μου έλεγε πόσο στεναχωριέται και πόσο δύσκολο του είναι π.χ. τωρα που προσπαθεί με online μαθηματα και πόσο ουσιαστική για αυτόν (και για εμένα) είναι η φυσική επαφή με τον μαθητή και πόσο δυσκολεύει τα πράγματα και την ψυχολογία. Αυτή η απομόνωση.................. Αυτή η αβεβαιότητα....................... Ο φόβος για την υγεία, για το μέλλον............................... Να δώσουν οι πλούσιοι στους φτωχούς!!!!!!!!!!!!!!!! Ακούτε?? Αλλιώς θα σας συντρίψουμε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! χαχαχαχαχχαχαχαχαχαχχα

Μελετάω περισσότερο, παίζω περισσότερο, ακούω περισσότερο. Η καραντίνα συνέπεσε με την ολοκλήρωση του προπτυχιακού μου, οπότε μέχρι να τελειώσουν τα γραφειοκρατικά της συνέχειας δεν έχω και κάτι άλλο να κάνω. Έχω ξεκινήσει διάβασμα για το Grade 5 του RGT, αλλιώς δεν παίζει να μάθαινα ακόρντα ποτέ στη ζωή μου. Προσπαθώ σιγά σιγά να αποκτήσω και ένα βασικό ρεπερτόριο 25-30 κομματιών για κλασικά πράγματα που παίζονται σε μπαράκια, μήπως και αξιωθώ να βρω μπάντα μόλις μετακομίσω. Πάλι καλά που υπάρχουν όλα αυτά και περνάνε ευχάριστα/παραγωγικά οι μέρες.

Για τον μετρονόμο καλός είμαι... Για τα ρέστα.....θα τα βρούμε παρέα... Οι ρακές βοηθούν να ξέρεις!

Ο,τι σου αρεσει. Εσυ ξερεις τι ακους στο κεφαλι σου. Μην βαζεις στεγανα.

Καμία σχέση! Εύγε! Βέβαια, από 0.10 μέχρι 0.20 έχεις μια μικρή διαφορά στο χρόνο, αλλά ΟΚ. Στην πορεία θα σου είναι παιχνιδάκι. Στο 1.10 μου θύμισε την τεχνική του Roth.

ο peter green και το supernatural ηταν ο λογος που αρχισα να παιζω κιθαρα.μετα απο καποια χρονια λοιπον παιζω αυτο το κοματι σαν φορο τιμης στον peter green,με ολο το σεβασμο.ο εξοπλισμος ειναι ως εξης:κιθαρα μια telecaster 72 thinline reissue καρφι σε ενα θεϊκο ενισχυτη sarris all valve menHir head,ενας fender pro-junior χρησιμοποιηθηκε σαν καμπινα,μικροφωνο ενα shure beta 58,καρτα ηχου steinberg ur22 mkii,daw το cakewalk.απο εφε προσθεσα μονο το βαθος και eq για τα μερη με feedback.ο ενισχυτης ηταν τερματισμενος με attenuator αλλα παλι εκκωφαντικα δυνατος..και το feedback μπολικο.ενα τεραστιο ευχαριστω στους κατοικους της πολυκατοικιας και του τετραγωνου γενικοτερα που εκαναν υπομονη 5 λεπτα.ενα τεραστιο συγνωμη στον πιτσιρικο μου που τον ειχα με ωτοασπιδες και τρελλαθηκε!!.ειχα κανει και βιντεο αλλα καποια στιγμη εμφανιστηκε ο μικρος και δεν το ανεβαζω(ισως το πετσοκοψω και το ανεβασω).ειναι one take και οτι βγηκε.δεν υπηρχε περιπτωση να κανω δευτερη φορα!!επρεπε να γινει ομως!!!

Κατ' αρχάς μπράβο που διάλεξες κομματάρα του αγαπημένου μου κιθαρίστα. Μη μπράβο που είσαι πολύ δυνατά στη μίξη και που κάποια περάσματα είναι άχρονα.

Για μπασο παρε ιδεες απο τον Elefson: Για βαρυ, αργοσυρτο ριφ (αν θες και downtuned) ακου Sad but true: Και τελος πολυ κοντα σε αυτο που ακουσα ερχεται αυτο των Slayer: Your browser does not support the HTML5 audio tag. thrash.mp3 1 MB · 98 downloads Αν μου επιτρεπεις, θα μου αρεσε απο το 0:40 να ακουω ενα πολυ γρηγοροτερο lead section καπως περιπου οπως στο σολο εδω στο 3:45

Ωραίος! Τι φανταστικό κομμάτι. Νομίζω θα ακουστεί καλύτερα εάν χαμηλώσεις την κιθάρα λίγο, και η τελευταία μπει "μέσα" στο κομμάτι αντί "πάνω" που είναι τώρα. Είχα ξεκινήσει και εγώ να το βγάζω με την μπάντα, αλλά διακόπηκαν απότομα τα σχέδια μας...

Δεν έχω θέμα.....

Πλεον ναι. Αν τα βγαλεις αργά με μετρονομο και καταλάβει το μυαλό πως πάνε δεν ειναι θεμα μετα... Τα παιζεις και πιο γρηγορα απο το κανονικό! Η κούραση προέρχεται ειτε γιατι δεν το εχεις βγάλει καλα και προσπαθείς να το παίξεις στην κανονική ταχύτητα ( το αποτέλεσμα ειναι ενα συνεχόμενο φρενάρισμα γιατι εισαι πιο μπροστα η σπρινταρισμα γιατι εχεις μεινει πισω...) Ειτε γιατι το picking hand κανει μεγαλύτερη κινηση απο αυτη που χρειαζεται...ειτε γιατι δεν κανεις τα σωστα up και down στο picking hand και ενω σε αργή ταχύτητα βγαινει μια χαρα μολις σπινταρεις γίνεται αδύνατον... (Πχ εγω γι αυτο παίζω σλοπυ το hit the lights και το ξερω...απλα δεν εχω κάτσει να το αναλυσω οσο πρεπει) anyway... Φύγαμε απο το θεμα του op...

δηλ damage inc, disposable heroes, battery, fight fire with fire, τα βγάζεις αέρα ? με 2 απο αυτα μου βγηκε η πίστη. αμα τελειώσει ο covid πάμε να ρετρο-θρασάρουμε!

Οντως, ψαχνω κλασικα κομματια με basic ηχους μεσα, ωστε να μπορω να καταλαβω τι γινεται. Και στην απλοτητα κρυβεται και η ομορφια...

Θα το ξανακουσω Αχιλλεα! Δεν θελω να παιξω θρας, απαραιτητα. Θελω να προχωρησω αυτο που ξεκινησα, στο υφος αυτο. Μπολικες μελωδιες και σολο θα εχει. Απλα το ονομασα thrash, χωρις να ξερω καλα καλα τι ειναι thrash. Μονο metallica εχω ακουσει κατα καιρους με παρομοιο ηχο.

Γιώργο το Θρας είναι ολόκληρη ιστορία, αυτο που παίζεις είναι απο το "sad but true" του black album όταν οι metallica είχαν κόψει ταχύτητα. Επίσης θυμίζει στην φρασεολογία πρώιμες μπαντες της προ-θρασ εποχης, π.χ. 1ος Anthrax, οταν ήταν ακόμη μέταλ. Αν θες να παίξεις thrash, θα πρέπει να ακούσεις το "bonded by blood" exodus, τον δίσκο ορόσημο του Thrash. βασικά χαρακτηριστικά του πρώτου thrash : - φωνητικά επηρεασμένα απο punk/hardcore --> crossover - riffs επίσης επηρεασμένα απο hardcore - ηχος βαρύς μεταλικός, scooped mids, πολλά μπασα και πρίμα - drummers ΑΨΟΓΟΙ, ταχύτατοι, τεχνικότατοι, αποκλειστικά με δι-κασα σετ - σολο λίγα, έως και ανύπαρκτα, ίσα ίσα να περάσει η ώρα (!!) - αν και το θρασ έβγαλε και κιθαριστάρες πέρα από τι θα σου πούνε γενικά για Big4, οι δύο δισκάρες που ξεχειλίζουν thrash, ο πρώτος , πιο παλιός, ο άλλος της ώριμης εποχής είναι αυτοί : ^^^ ακου 1ο το strike of the beast και ο κορυφαίος των πάντων : ^^ ακου το slaves of pain ouarghhhhhhhhhh!!! τωρα για να μάθεις να παίζεις, μπορείς να αρχίσεις με τα απλά, π.χ metallica 1ος δίσκος, π.χ. "hit the lights" θα σε βοηθήσει στο muting. Ενα δείγμα ακουσες και στο γρηγορο τμημα απο το δικό μου προσφατο track, εκεί στο 01:50 οι megadeth πως μπήκαν στην 4αδα, ένας Θεός ξέρει (ίσως λόγω peace sells), αυτό δεν είναι thrash.

Έτσι είναι. Αυτό γίνεται για δύο λόγους κυρίως: 1. Οι μεταφορείς παίρνουν ψίχουλα για να γυρνάνε όλη την ΑΘήνα από το πρωί ως το βράδυ. 2. Τους δίνουν μπόνους (έξτρα ψίχουλα) για την ταχύτητα των παραδόσεων. Τις εταιρίες δεν τις νοιάζει η ποιότητα της υπηρεσίας αλλά η ποσότητα. Στους αριθμούς, μπορεί πολλοί να μην παρέλαβαν, αλλά στη σούμα "εξυπηρετήθηκε" ένας τεράστιος αριθμός παραληπτών σε μία μέρα. Ανταγωνισμός δεν υπάρχει ουσιαστικά σε αυτή την αγορά γιατί τα "σωστά" κούριερ είναι πολύ ακριβότερα οπότε τα φτηνά ανταγωνίζονται για την ταχύτητα και όχι για την επιτυχία της παράδοσης. Βέβαια υπάρχει κι η άλλη πλευρά του νομίσματος που δεν πρέπει να ξεχνάμε. Είναι πολύς κόσμος που απαιτεί να τους περιμένει ο μεταφορέας απ' έξω ενώ εκείνοι φτιάχνουν τα μαλλιά τους ή που δεν έχουν δηλώσει ότι το κουδούνι δεν έχει το όνομά τους και ένα σωρό άλλα εμπόδια και δυσκολίες στη βάρδια ανθρώπων που τρέχουν σαν τους Βέγγους για να πληρωθούν αυτά που έπαιρνε ο Βέγγος ως γκαρσόνι.

Εγώ είμαι έτσι κι αλλιώς μέσα λόγω ιδιοσυγκρασίας. Δεν έπαιζα που δεν έπαιζα πριν, αλλά τώρα χειροτέρεψαν τα πράγματα. Ζω με την μητέρα μου που είναι μεν πάνω από 70 χρονών, αλλά είναι πάρα πολύ ενεργητική. Κάθε μέρα έπαιρνε τους δρόμους από το πρωί μέχρι το βράδυ. Τώρα είναι κλεισμένη μέσα και έχει πήξει, οπότε πρέπει να είμαι παρέα της. Έχω και αρκετό άγχος όταν βγαίνει έξω έστω για ψώνια. Από την άλλη έχω και κάποια θέματα με τον ήχο μου τώρα τελευταία. Τώρα η κάρτα ήχου φταίει, η πεταλιέρα, τα καλώδια ... μακάρι να ήξερα. Με απωθεί αυτό ακόμη περισσότερο από το να παίξω. Δεν ακούω και μουσική τον τελευταίο καιρό, και αυτό με πετάει κι άλλο έξω από την λογική του παιξίματος. Έχω και τα κολλήματά μου, πχ. τελευταία όλα μου φαίνονται αδιάφορα, ανούσια, ακούω κομματάρες και μου φαίνονται χωρίς ενδιαφέρον, τέλος πάντων. Είμαι πιο πολύ εστιασμένος στο τι γίνεται με τον ιό, παρά στην μουσική. Κατάθλα λέμε.

Για εμας τους καταναλωτες ειναι μεγαλο κερδος, διοτι με το να βρισκεται το thomman στην κορυφη της λιστας σε καθε προιον, αναγκαζει ολους τους υπολοιπους να ριξουν τις τιμες κοντα σε εκεινες που πουλα το γερμανικο καταστημα. Μιλαμε για μεγαλες μειωσεις τιμων απο τα περισσοτερα καταστηματα. Το thomman φυσικα δεν εχει κατι να χασει. Ισα ισα, αυξανει τις πωλησεις του λογω χαμηλοτερης τιμης, μεγαλυτερου ευρους προιοντων, και μεγαλυτερης διαθεσιμοτητας. Θα τσιμπησει πολλους πελατες που παραδοσιακα ψαχνου μονο ελληνικη αγορα. Και εχει δυνατοτητα να τους κανει πιστους. Για τα ελληνικα καταστηματα ειναι μια μεγαλη ευκαιρια, διοτι εχουν τη δυνατοτητα πιο αμεσης αναγνωρισης του ανταγωνισμου. Αυτο σημαινει οτι εχουν την επιλογη να γινουν και εκεινοι ανταγωνιστικοι και αυξησουν τις πωλησεις τους. Χωρις τον θωμα στο skroutz, πολλοι θα ειχαν κατι ξεχασμενες τιμες, σε κατι ξεχασμενα στοκ και θα περιμεναν με αυτα να γεμισουν το ταμειο τους με λεφτα. Εχουν την ευκαιρια να εκσυγχρονιστουν σε πολλα επιπεδα.

Δυστυχώς το μεταπτυχιακό που μου έχει φάει την ζωή + η τηλε-εργασία (κατάργηση του ωραρίου) δεν αύξησε τις ώρες μελέτης όσο θα ήθελα, απλά μπορώ να ασχολούμαι λίγοοοο περισσότερο!

Ρε παιδιά δεν υπάρχει ο άνθρωπας. Το υπέροχο είναι το πώς κάνει στην άκρη για τους υπόλοιπους. Καταπληκτικός.

στο κερί πήγαινε το λάθος

Το 24 5/8 είναι το scale που χρησιμοποιεί η Gibson στις ακουστικές από τότε που η παραγωγή (ακουστικών και semi) πήγε Montana, αρχές 90s. To 24,75 scale της Gibson είναι στην πραγματικότητα 24,56 (24 9/16). Eξαιρεσεις παίζουν σε signature και κάποια reissues.

Και το Feels good to me με Allan είναι.

Εγώ δυστυχώς δεν γίνεται να στήσω στο διαμέρισμα μικρόφωνα και να βαράω τρομπόνια, γιατί από "Μένουμε σπίτι" θα μου πουν το άλλο χυδαίο με το σπίτι. Οπότε: Επαναμιξάρισμα στοιχειωμένων project, δημιουργία και οργάνωση templates, vst presets, τακτοποίηση Key Commands του Cubase, δημιουργία remotes σε TouchOsc και Touch Portal, AutoHotKey. Μόνο με το AutoHotKey μπορώ να φάω μια μέρα γιατί ειμαι μπουμπούνας στον προγραμματισμό (που ανάθεμα αν νοείται προγραμματισμός το AHK) Και γράψιμο μπουρδών αν βαριέμαι τα παραπάνω. Να δω μετά που θα λήξει η καραντίνα κι εγώ θα έχω συνηθίσει αυτή την ευτυχία πώς θα αποφύγω την παντόφλα προσαρμοστώ. Edit: Από πρόβες, βούλα. Πάγος. Θα μαζευτούμε μετά να παίξουμε και δε θα θυμόμαστε όχι τι παίζουμε, ούτε ποιοί είμαστε.

Καταρχην μιλαμε για ηλεΧτρικες κιθαρες και μαλιστα solid body. Οπότε το σωμα παιζει απο 0,1% εως 1% ΡΟΛΟ στον ΗΧΟ τους. Και αφου το κλεισαμε αυτο παμε στο προκείμενο: ΟΝΤΩΣ τα σώματα που δεν ειναι ενα κομματι ξυλο ειναι ανθεκτικοτερα στο σκευρωμα (cupping) & οντως τα μονοκομματα σωματα ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΑ για τον απλο λογο οτι το ash & alder που χρησιμοποει συνηθως η Fender δεν ειναι δεντρο που μπορει να δωσει πολυ μεγαλα κομματια κΣυλου .Οποτε η ΜΑΖΙΚΗ παραγωγη one piece body κιθαρων ειναι απλα ΑΔΥΝΑΤΗ. Εχω φτιάξει αρκετες κιθαρες με ενα κομματι ash και δεν μπορω να πω ότι αξιζε τον κοπο το 40% + που πληρωσα για τα σωματα αυτα. Στην πραγματικοτητα οι Fender (vintage & new) με one piece bodies ειναι ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ (ζητημα να εχω δει 5-6 στη ζωη μου,η συντριπτικη πλειοψηφια στα 50s & 60s είναι 3 piece & στα 70s έχω δει ακομα και...5 piece (μια απο τις καλυτερες tele που ειχα ποτε ηταν μια 72αρα τετοια). Αλλα αυτο δεν ισχυει μονο στις Fender,και η συντριπτικη πλειοψηφια των Gibson αλλα και των περισσοτερων solid body κιθαρων 2-4 piece ειναι . Αν σε ενοχλει τοσο πολυ παρε μια με solid color ώστε΄να μην φαινεται η/οι ...ενωση (εις)

Χρόνο να σκοτώσω έχω μπόλικο. Ξέθαψα ένα ντοσιέ με ελληνικά τραγούδια, πήρα το tascam και πήγα για ένα μισαωράκι στο υπνοδωμάτιο (δεν μπορώ αλλού να ηχογραφήσω ακουστικά) να θυμηθώ τα νιάτα μου... Είχα κάμποσα χρόνια να τα παίξω, οπότε λαθάκια ήταν αναμενόμενα. αη της αγάπης μαχαιριά.mp3 το καραντί.mp3 σμυρνέικα τραγούδια.mp3 μικρή πατρίδα.mp3 ουρανέ όχι δε θα πω το ναι.mp3 όμορφη πόλη.mp3 τζιβαέρι.mp3

#Metallica #MetallicaDrumCover #MasterOfPuppersDrumCover #MasterOfPuppets #YamahaStageCustom #YamahaDrums #SabianCymbals #MeinlCymbals