Προς το περιεχόμενο

Πίνακας συμμετοχής

  1. npap

    npap

    Guru


    • Βαθμοί

      8

    • Αναρτήσεις

      4.452


  2. Superfunk

    Superfunk

    Solist


    • Βαθμοί

      8

    • Αναρτήσεις

      46.838


  3. argytar

    argytar

    Μέλος


    • Βαθμοί

      7

    • Αναρτήσεις

      3.214


  4. fusiongtr

    fusiongtr

    Solist


    • Βαθμοί

      6

    • Αναρτήσεις

      21.934


Δημοφιλές περιεχόμενο

Προβολή δημοσφιλέστερου περιεχομένου σε 22/05/2020 σε όλα

  1. Τα κουρδιστήρια ή καθυστέρησαν δυο μήνες ή κάπου χάθηκαν λόγω της κατάστασης... ο Stew Mac τα ξαναστέλνει τα Steinberger με DHL Express και θα τα λάβω Παρασκευή... Αλλά στέλνει χρυσά γιατί τέλειωσαν τα νίκελ. Klein... Βρήκα όμως πρόχειρα κάτι gotoh που ψιλοταιριάζουν, εβαλα ενα volume και ένα τζακ και άκουσα τον ms2 b duncan.... ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ Ακούγεται όπως τη φανταζόμουν... φαηαρμπερντ ήχος σκαστός αλήτικος σαουθιάρικος!! θα φτιάξω και το γκαρντ και όταν έρθουν διακόπτες κλπ θα την ακούσουμε ολοκληρωμένα...
    4 βαθμοί
  2. τον τελευταίο καιρό ως γνωστόν βρίσκομαι σε στάδιο πειραματισμών... μια από τις προκλήσεις για μένα είναι και η δημιουργία ικανοποιητικών (ει δυνατόν ποιοτικότερων) pseudo stereo tracks από μονοφωνικές πηγές... γενικά ο κυριότερος τρόπος να επιχειρήσει κάποιος κάτι τέτοιο, είναι να χρησιμοποιήσει το λεγόμενο Haas effect... αυτό στηρίζεται στην (σε πρώτο ή δεύτερο χρόνο) τεχνητή χρονική καθυστέρηση μερικών miliseconds ενός από τα δύο κανάλια (αριστερό και δεξί) που φτιάχνονται από κόπιες του αρχικού mono... ουσιαστικά το εφέ, εκμεταλλεύεται την εγγενή ικανότητα μας να διακρίνουμε μέσω αυτής της καθυστέρησης την κατεύθυνση από την οποία φτάνει στα αυτιά μας ο κάθε ήχος, δημιουργώντας μια ψευδαίσθηση στερεοφωνικού αποτελέσματος στον εγκέφαλό μας... από τις δυσκολότερες περιπτώσεις σαν αρχική πηγή, είναι η ακουστική κιθάρα (ειδικά όταν δεν είναι μέρος ενός "πολυφωνικού" μουσικού έργου και βρίσκεται μόνη σε μια υποτιθέμενη σκηνή)... έτσι στην δική μου προσπάθεια πάω ένα βήμα παραπέρα από το haas και χρησιμοποιώ 3 tracks (το αρχικό mono και δύο παράγωγά του) και παίζω συνδυαστικά με τις φάσεις τους, EQ και μια εξομοίωση φυσικού χώρου, με προαπαιτούμενο το να κρατηθεί και η συμβατότητα στην μονοφωνική αναπαραγωγή πράγμα που δυσκολεύει την ευελιξία στις τεχνικές επιλογές, μια και είναι πολύ εύκολο να ξεφύγεις φασικά προσφέροντας γόνιμο έδαφος σε ανεπιθύμητα αισθητικά artifacts... πάντως τα διαφορετικά αποτελέσματα που προκύπτουν κατά την επεξεργασία είναι πολλά και ενδιαφέροντα... επειδή όμως κάποια στιγμή πρέπει και να κοιμηθώ, υποκειμενικά καθαρά προς το παρόν σταματώ στο κάτωθι... έτσι κι αλλιώς αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο να καταλήξω, είναι η μεθοδολογία... ευχαριστώ για την υπομονή σας... αρχικό mono: https://app.box.com/s/lg2d0i366hsx4jq298aaok9mdjyu3x6z pseudo stereo: https://app.box.com/s/9ej5g1srya2arofbegiurorlm167kcsl ΥΓ. ένα μεγάλο ευχαριστώ στον φίλο μας Γιώργο (gskar) που μου έκανε την τιμή να μου προσφέρει γι αυτό τον σκοπό το αρχικό mono track από το υπέροχο κομμάτι Τhe colours of spring που μοιράστηκε πρόσφατα μαζί μας...
    3 βαθμοί
  3. πολύ ωραίο pluginάκι Δημήτρη και το χρησιμοποιώ και γω χρόνια, αλλά για πολύ συγκεκριμένα αποτελέσματα και πολύ μακρυά από αυτό που θέλω να πετύχω... ακόμα και κάποια free Haas style μπορούν να σου δώσουν πολύ μεγαλύτερο εύρος χρήσης και εντυπωσιακότερα αποτελέσματα (πάντα φυσικά) ως προς το ζητούμενο εφέ... σωστή παρατήρηση Σπύρο... φυσικά μπορεί εύκολα να δημιουργήσει "χώρο" ή "όγκο" ή πιο λαϊκά να "απλώσει" μια φωνή... οι χρήσεις έιναι άπειρες ειδικά μέσα σε μια μίξη (που πλέον τα εν δυνάμει παιχνίδια με τη φάση είναι ακόμα πιο εντυπωσιακά)... με πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα π.χ. σε μια σόλο κιθάρα (δίνοντάς της και μια οποιαδήποτε "κλίση" στη σκηνή αν επιθυμείς) σε ένα τρίο (ή ανάμεσα σε δύο παναρισμένες ρυθμικές) ή σε μια δεύτερη φωνή που θα "αγκαλιάζει" την πρώτη κλπ... τώρα για το focus που αναφέρεις, εδώ είναι και το πιο ενδιαφέρον της μεθόδου και η ειδοποιός της διαφορά από τα "ετοιματζίδικα" plug ins... επειδή το αρχικό mono δείγμα το κρατάω ως έχει για mid και από τα άλλα δύο το ένα το χρησιμοποιώ ως stereo side (αφού πρώτα του έχω αφαιρέσει εντελώς το mid) και το άλλο ως haas συμπληρωματικό στα δύο πρώτα, η ρύθμιση της έντασης του πρώτου σε σχέση με τα υπόλοιπα στην μεταξύ τους μίξη, μου δίνει πλήρη έλεγχο ως προς το focus (και το παράλληλο stereo εφέ)... στα γρήγορα να ένα παράδειγμα (έχει να κάνει με τo τι θες κάθε φορά δεν υπάρχει περιορισμός)... https://app.box.com/s/otsli5r3bg84zcimjb2aejma4p7f8i4j επειδή εδώ μιλάμε απλά για ένα "εφεδάκι" δεύτερου χρόνου, δεν τίθεται καν θέμα επιλογής... όταν μπορείς να έχεις το ποθούμενο με πρώτου χρόνου ηχογράφηση (με σωστή εφαρμογή οποιασδήποτε ανάλογης τεχνικής), έχεις κατά κανόνα apriori το "ποιοτικότερο" αποτέλεσμα...
    3 βαθμοί
  4. Mega Amp review (part 1) Κατά την διάρκεια της καραντίνας εξ' αιτίας του covid19, ο χρόνος περίσσευε κι έτσι είχα την ευκαιρία να πραγματοποιήσω αυτό που εδώ και μήνες σκεπτόμουν! Ενα review με όσο το δυνατόν περισσότερους ενισχυτές κιθάρας και κάποιες εικονικές κιθάρες που θ' ακούγονταν μέσω αυτών. Το 1ο μέρος είναι λοιπόν έτοιμο και παρουσιάζεται εδώ, με πρωταγωνιστή την Gibson Les Paul Standard! Η έμφαση εδώ έχει δωθεί στα καθαρά -πως αλλιώς- και όλοι οι ενισχυτές έχουν τα tone controls στο κέντρο, όπως επίσης τα volume και tone controls της κιθάρας είναι full open. Το μικρόφωνο που χρησιμοποιήθηκε είναι ένα SHURE sm57, τοποθετημένο off center δύο εκατοστά από την γρίλλια του ενισχυτή. Ανοίξτε ηχεία και monitors, φορέστε τα ακουστικά σας και κάνετε μια 1η ακρόαση. Φυσικά μια ακρόαση δεν φτάνει και θα παρατηρήσετε ότι σιγά σιγά ακούγοντας προσεκτικά, ο ενισχυτής είναι καθοριστικό στοιχείο του ήχου μας, τόσο όσο και η επιλογή της κιθάρας. Με χαρά περιμένω ν' ακούσω σχόλια και φυσικά θα επανέλθω με παρατηρήσεις, προτιμήσεις κλπ.
    2 βαθμοί
  5. Μου θύμισες κάτι...χρόνια πριν, διάβαζα μια συνέντευξη του Robin Trower, εκεί, εξηγώντας το wall of sound που έχει, διάβασα το εξής. Στους παλιούς βίντατζ ενισχυτές (Fender, Marshall) με 3 κοντρολ ποτς (treble/middle/bass) έκανε την εξης ρύθμιση: Τ>0, Μ>10, Β>0. Αυτό λένε πως είναι το φλατ του ήχου του ενισχυτή. Όταν συνδυαστεί με την ένταση στο 10, ο παραγόμενος ήχος έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που λατρεύουμε σε κλασικές ηχογραφήσεις. Άρπαγμα, τραγούδισμα, ευαισθησία στις δυναμικές, αρμονικές, διάρκεια. Και όλα αυτά χωρίς ποτέ να ξυρίζουν τα πρίμα η να θολώνουν τα μπάσα. Θα εκπλαγείτε. Στην πορεία μου το δοκίμασα άπειρες φορές με διάφορους λαμπάτους ενισχυτές. Όσο κι αν κάποιοι δε ανταποκρίθηκαν όπως θα περίμενα, σαν κανόνας ισχύει, για μένα δε είναι μια σχετικά ασφαλής μέθοδος στις συναυλίες για να βγάλω αξιοπρεπή ήχο απο ενισχυτές που δεν ξέρω και δεν έχω χρόνο για δοκιμές. Συγνώμη για την παρένθεση.
    2 βαθμοί
  6. ... που να ανταποκρίνεται γραμμικά και προβλέψιμα στις μεταβολές της έντασης. Για όλα τα παραπάνω μ' αρέσουν οι solid state.
    2 βαθμοί
  7. Κι όμως, αυτό ήταν το ζητούμενο από τους πρωτοπόρους του ηλεκτρισμού. Ήθελαν καθαρό, διαυγή, απαραμόρφωτο ήχο. Στόχευαν σε ήχο ακουστικής μέσω του ηλεκτρισμού. Η ηλεκτρική κιθάρα γι' άλλο πράμα σχεδιαστηκε και αλλιώς ελαμψε τελικά.
    2 βαθμοί
  8. Πιστεύω πως η ιδιαίτερη χροιά του οφείλεται σε μεγάφωνο/α που καλύπτουν ευρύτερο φάσμα προς τις υψηλές συχνότητες και γι αυτό δίνει μια χαιεντίλα (καθόλου ζητούμενη στην ηλεκτρική κιθαρα) λες και σύνδεσες την κιθάρα στο Hifi.
    2 βαθμοί
  9. Ευχαριστώ Πάνο,αρκετά μακρινό αυτό το μέλλον οπότε προς το παρόν θα υποστείτε τα τερατουργήματα χωρίς εισαγωγικά
    2 βαθμοί
  10. O Marshall 1974x είναι μεν ένας από τους καλύτερους ενισχυτές ever και ο προσωπικά αγαπημένος μου αλλά και μια τρανή απόδειξη , μετά βέβαια από το Brexit, ότι οι Βρετανοί είναι απλά ΒΛΑΜΜΕΝΟΙ και απέκτησαν αυτοκρατορία εντελώς τυχαία και φυσικά δεν πρόκειται να ξαναδούν days of glory ΠΟΤΕ τους... Άλλαξα χθες τελικές λυχνίες, μετά από 8 χρόνια,και... ανακάλυψα ότι για να αλλαχθούν πρέπει να ΒΓΕΙ ΤΟ ΜΕΓΆΦΩΝΟ ή να ξεβιδωθει όλο το σασσι γιατί το ηλίθιο μεταλλικό "κλουβί" στο οποίο λόγω ΕU regulations πρέπει να είναι κλεισμένες οι λυχνίες έχει μια ΑΠΡΟΣΠΈΛΑΣΤΗ βίδα που μόνο έτσι ξεβιδωνει... ΜΙΑ ώρα για να αλλάξω τρείς λυχνίες....τη Βρετανία μου μέσα!!!
    2 βαθμοί
  11. πολύ καλή δουλειά Μάκη... και αισθητικά και εργονομικά και "ηχοληπτικά" με αποτέλεσμα το να βγαίνουν εύκολα αξιοποιήσιμα συμπεράσματα από τον οποιοδήποτε... Μπράβο... εμένα δεν ήταν ποτέ το κλου μου οι ενισχυτές... κατά κύριο λόγο έπαιζα με ovation άλλωστε...έτσι έχω παίξει με λίγους και έχω ηχογραφήσει περισσότερους... πάρα ταύτα, επίσημη διαχρονική αγάπη μου παραμένει από την εφηβεία ο Twin (από τότε που κουβάλαγα μαζί μου και ένα ibanez σκαφάκι στα λαϊκομάγαζα και περίμενα πότε θα τελειώσει η πρόβα για να την κάνει ο μπουζουκσής και να τζαμάρουμε στη ζούλα με τον ντράμερ και τον μπασίστα)... η καθαρότητα του ήχου του (με ότι και ότι και να παίζεις), το "σκάσιμο" και οι πλούσιες αρμονικές που δεν "θαμπώνουν" ούτε σκληραίνουν, δεν έχουν πάψει τόσα χρόνια να ταυτίζονται εν πολλοίς με τα γούστα μου... από την άλλη, παράνομη μου αγάπη (πικρό μου ριζικό, όπως θάλεγε και η Ρίτα), ο υποτιμημένος πτωχός πλην τίμιος συχνοτικά "μιξαρομαικαιμονοςμουαμαλάχει" Classic 30 (που "βούταγα" για μεγάλο διάστημα των 90'ς από το studio και για όποια live μου τύχαιναν, γιατί ο Heritage VTX που ήταν τότε δικός μου, ήθελε τριαξονικό για το κουβάλημα)... ΥΓ. respect και στον "παρακατιανό" solidιανό ποπολάρο Deluxe 112, που για μένα ηχοληπτικά παράγει ιδανική πρώτη ύλη για δημιουργικό "πείραγμα" στην μίξη όποτε χρειάζεται...
    2 βαθμοί
  12. Ο πιο γλυκός ενισχυτής που έχω ακούσει/παίξει ποτέ, που κατά την γνώμη μου είχε τα καλύτερα καθαρά (κάτι σαν fender αλλά με πολύ όμορφα μεσαία) ήταν ο Ampeg R12R (ή R212R με 2 12άρια) reverberockect reissue από τα 90s (blue diamond series). Καταργημένος πλέον, χωρίς περγαμηνές, φθηνός σαν μεταχειρισμένος (αν τον πετύχεις), έπαιρνε υπέροχα τα πετάλια, αλλά ... βαρύς. Ειλικρινά δεν έχω ακούσει πιο γλυκό καθαρό ήχο.
    2 βαθμοί
  13. Πρωτη επιλογη μαυρο Δευτερη επιλογη πολυ σκουρο πρασινο (να τεινει προς το μαυρο)
    1 βαθμός
  14. 1 βαθμός
  15. Μην σε ρίχνει αυτό. Εγώ δεν ξέρω να παίζω ούτε ηλεκτρική.
    1 βαθμός
  16. Και γι αυτό παίζεται διαφορετικά απο την ακουστική, διότι είναι άλλο όργανο. Προσωπικά δεν ξέρω να παίζω ακουστική κιθάρα.
    1 βαθμός
  17. Καλησπέρα σε όλους τους φίλους του noiz.gr. Στο σημερινό επεισόδιο Ask The Guitar Coach μιλάω για ένα θέμα εξοπλισμού, το οποίο πιστέυω πως ταλαιπωρεί πολλούς από εμάς. Πιο συγκεκριμένα η ερώτηση που μου στείλανε είναι η εξής: Αν έχετε κάποια απορία μην διστάσετε να την γράψετε από κάτω.
    1 βαθμός
  18. Πολυ ωραια και αυτη η εκδοχη Νικ οπως μου αρεσει μελαγχολικη.Εχεις μαγικα χερια φιλε μου περιμενω "τερατα" απο σενα στο μελλον.
    1 βαθμός
  19. Ευχαριστώ πολύ Νίκο! Νομίζω οι Twin και Bassman είναι οι βασιλιάδες των ενισχυτών! Είναι αυτοί που πάτησαν επάνω τους και αντέγραψαν οι περισσότεροι μετέπειτα κατασκευαστές, αλλά το πολύ καλό πόσο καλύτερο μπορεί να γίνει? Βέβαια οι εποχές άλλαξαν, οι σχεδιάσεις έγιναν πιο μοντέρνες με fx loops, pcb boards, τα μεγέθη μίκρυναν και μαζί και το βάρος και τα watts, αλλά όπως λένε και οι Αμερικάνοι 'nothing can replace heavy iron' αναφερόμενοι στους μετασχηματιστές, τα ρεύματα και τα watts! O Peavey classic είναι πράγματι ευκαιρία για κάποιον που μπαίνει με αξιώσεις στον χώρο των λαμπάτων και ο Deluxe 112 plus παραμένει αξιοπρεπέστατος!
    1 βαθμός
  20. Απο τους αγαπημένους μου σύγχρονους συνθέτες. Σε αυτο το βίντεο ξεδιπλώνεται όλο του το μεγαλείο και επισφραγίζει το οτι δεν υπάρχουν όρια και καλούπια στη τέχνη της σύνθεσης. Μοναδικός.
    1 βαθμός
  21. Και που να ακούσετε παλιούς reverberocket ή Gemini (τζάμπα τους βρίσκει κανείς)... κανονικοί bf/at killers.
    1 βαθμός
  22. Τα είπαμε αυτά, έχει γίνει "λάθος" ρύθμιση. Περισσότερα για το πώς ρυθμίζουμε τους Mesa εδώ: https://mesahollywood.com/blogs/news/25165953-quickly-dial-on-your-amp-that-tone-youre-hearing-in-your-head Kαι εδώ βασικά tone settings που δουλεύουν στους περισσότερους 6L6 Mesa amps Mark III.pdf
    1 βαθμός
  23. Μόλις το παρέλαβα το εργαλείο και είμαι πολύ ενθουσιασμένος. Θα γράψω κάποιες πρώτες εντυπώσεις μετά από καμιά ώρα χρήσης, και θα ακουλουθήσει αναλυτική παρουσίαση, με περαιτέρω ηχητικές δοκιμές, εν ευθέτω χρόνω... Πρώτες εντυπώσεις: Πάντα ήθελα μια 245. Την είχε (και την έχει ακόμα) στην κατάλληλη τιμή ο Θωμάς (499 ευρώ). Ήρθε στην κούτα χωρίς θήκη. Ήταν πολύ πιο ελαφριά απ' όσο περίμενα, καθώς κάτι είχα διαβάσει για άνω των 4άρων κιλών. Στο βάρος είναι πιο ελαφριά από epiphone les paul standard, και λίγο πιο βαριά από vintage v100. Από εμφάνιση την θεωρώ πανέμορφη, αν και θα μπορούσαν να ήταν πιο ομοιογενή τα τρία φύλλα ξύλου στο σώμα της. Δεν έχει σχεδόν κανένα ψεγάδι πάνω της. Το μανίκι θυμίζει πολύ gibson 50s και vintage v100. Ίσως είναι ένα κλίκ πιο παχύ. Πολύ άνετο, όχι πολύ μακριά από την άνεση και ταχύτητα που προσφέρει η custom 24. Tα τάστα είναι medium jumbo, λίγο πιο ψηλά από εκεί να της custom 24. Θέλουν λίγο παίξιμο να λειανθούν ώστε να έχουν smooth αίσθηση (δεν βοηθούν και οι χορδές πιθανόν). Για bends είναι πολύ άνετη, πάντως, όπως και η πρόσβαση στο 22ο τάστο είναι υποδειγματική. Γενικότερα, θυμίζει les paul, όχι prs. Και στον ήχο είναι κάπου στη μέση. Αρκετά hot μαγνήτες. Αρκετά πιο hot και ψωμομένη αίσθηση σε σχέση με την custom 24. Πιο φλατ και παχύς ήχος. Ατελείωτο σαστέην. Και φυσικά, με το ρίξιμο του volume, καθαρίζει ανέλπιστα καλά. Επίσης, η διαφορετική θέση που έχει στα χειριστήρια είναι αρκετά βολική. Μπορώ να κάνω άνετα swell με τον bridge μαγνήτη! Ιδανική για μπλουζ, ροκ, heavy metal. Στα καθαρά είναι ΟΚ. Τα κλειδιά είναι ποιοτικότατα. Η γέφυρα είναι αρκετά βολική στην χρήση. Περιττό να πω ότι η κιθάρα ήθελε μόνο στo truss rod ρύθμιση. Όλα τα υπόλοιπα (action, intonation, pickups height) ήταν εκεί που έπρεπε. Σούπερ. Κάποια πρώτα κλιπ ήχου (ΗΤ1R με emulated output στην κάρτα, και λίγο reverb από το daw): Σε καθαρό κανάλι HT1 245HT1CLEAN.mp3 Σε καθαρό κανάλι HT1 και ocd να μπουστάρει ελαφρώς 245HT1CLEANBOOST.mp3 Σε καθαρό κανάλι HT1 και ocd στη μέση 245HT1OCDHALF.mp3 Σε καθαρό κανάλι HT1 και ocd τέρμα, με ts9 να μπουστάρει 245HT1OCDFULL+BOOST.mp3 Σε βρώμικο κανάλι HT1 και ts9 να μπουστάρει 245HT1DIRTYCHANNELFULL+BOOST.mp3 Σε βρώμικο κανάλι HT1 και ts9 να μπουστάρει, και καθάρισμα ήχου με το volume. 245HT1OCDFULL+BOOST VOLUME DROP.mp3 Και λίγο φωτογραφικό υλικό:
    1 βαθμός
  24. Δεν θα το έλεγα! Είναι πολύ τίμιος ενισχυτής, πολύ δυνατός, ελαφρύς, φθηνός, με μηδέν έξοδα συντήρησης και ότι καλύτερο έχω ακούσει σε τρανζίστορ που θέλει να γίνει blackface, αυτός και όλη η σειρά που έβγαζε κάπου εκεί στα '90s η Fender (Princeton chorus, deluxe 112 plus, stage 112, Ultimate Chorus) και ήταν όλοι Made in USA! Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η Fender κάποια στιγμή τους κατήργησε για να τους αντικαταστήσει με την σειρά DSP που ήταν χειρότεροι και αναξιόπιστοι. Φυσικά μόλις τον κάνεις Α-Β με την αληθινή λάμπα, νομίζεις ότι μπήκε μια κουρτίνα ανάμεσα σε 'σένα και τον ενισχυτή! Και πολύ καλά κάνεις Νέστορα και δεν τον αλλάζεις! Οι RIVERA είναι το κρυμμένο διαμάντι των λαμπάτων ενισχυτών! Αξιόπιστοι, καλοκατασκευασμένοι από κάποιον που σίγουρα ξέρει να φτιάχνει ενισχυτές! Δεν είναι τυχαίο (κάπου το διάβαζα τελευταία) ότι η Taylor δοκιμάζει όλες τις ηλεκτροακουστικές της και τα συστήματα που φοράνε, σε έναν RIVERA Sedona, που τον έχει σαν μηχάνημα αναφοράς!!!
    1 βαθμός
  25. Θα έλεγα με τα μεσαία κάπου στο 8-9 ο Electradyne μεταμορφώνεται σε έναν 'στρογγυλό-γλυκό' blackface, άσε που παίρνει και τα πετάλια καλύτερα απ' όλους! Εχεις δίκιο για τον Engl. Οι λάμπες του ήταν μισοπεθαμένες, αλλά τον είχα στη διαθεσή μου για πολύ λίγο ώστε να μπώ στη διαδικασία για αλλαγές. Η ηχογράφηση τον αδικεί, ενώ κατά τα άλλα πρόκειται για πολύ τίμιο και καλό μηχάνημα!! (τον ξανα άκουσα μετά το service του - after covid19 quarantine -) και ήταν πεντακάθαρος, λαμπερός και διαυγής! Πόσο δίκιο έχει ο SF! Πράγματι δεν ταιριάζουν όλες οι κιθάρες με όλους τους ενισχυτές. Ναι, ο Electradyne είναι 'to die for'. Τα κάνει όλα τόσο καλά και γλυκά!!! Αν δεν είχε αυτό το βάρος, που νομίζεις ότι είναι χτισμένος στο πάτωμα...
    1 βαθμός
  26. Rivera 55, Mesa Subway Α'. Engl αλλά και τρανζίστορ & συναφή μου δεν μ' άρεσαν (για καθαρά). Πιθανόν στα γκάζια να είναι καλύτερο το αποτέλεσμα. Πολύ ωραίο το review αλλά και η Les.
    1 βαθμός
  27. Μου άρεσαν περισσότερο Electradyne (κάπως ένρινος μου ακούστηκε βέβαια), chubster, subway blues. Λιγότερο ο Engl η ηχογράφηση του οποίου όμως φαίνεται αρπαγμένη. Οι Fender μου αρέσουν όλοι στον neck, αλλά όχι στον bridge. Είναι κι αυτά τα μεσαία που τους λείπουν ... Δεν είμαι και πολύ fan των Fender βέβαια.
    1 βαθμός
  28. Ωραιος ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ (τι ΓΙΓΑΣ της κιθαρας που ειναι ο ατιμος...)
    1 βαθμός
  29. Οι εξηγήσεις μου για την κατεύθυνση, είναι οι εξής: Ερασιτεχνική - Για την πλάκα μας. Πρόβες, μπύρες και μπορεί να παίξουμε live μια στις τόσες, (ή και ποτέ) ακόμα και αφιλοκερδώς Ημι-Επαγγελματική - π.χ. μια cover band που παίζει live και 1-2 Σάββατα τον μήνα Επαγγελματική - Έχει δουλειές; Πόσο θα βγάζουμε; Απο αυτό ζω. Φιλόδοξη - Δημιουργούμε δικό μας υλικό και όπου μας βγάλει. Ακόμα και σε επάγγελμα. το Side Project μάλλον είναι πολύ ειδικό. Τα σκέφτηκα για να αποφευγονται διάφορες παρεξηγήσεις που γίνονται συχνά.
    1 βαθμός
  30. Από την ίδια partita με το προηγούμενο. Σεμινάριο!
    1 βαθμός
  31. στη χώρα του "είσαι ό,τι δηλώσεις" δεν μπορούν να μπούν καλούπια με ασφάλεια
    1 βαθμός
  32. Με πρόλαβε ο SF. Με τον όρο εικονικές φυσικά εννοώ classic, industry standard instruments, όπως Gibson Les Paul, Fender Strat και Tele, Gibson L5 και μερικές ακόμα... και φυσικά επ' ουδενί virtual!!! Μακριά... SF έχεις δίκιο για τους Mesa Boogie! Τους αδικεί πολύ το mid control στη μέση, αλλά αν δεν ήταν έτσι θα είχαμε άλλα προβλήματα ότι μεροληπτώ υπέρ του ενός έναντι του άλλου! Γι' αυτούς που έχουν παίξει με πολλούς ενισχυτές όπως εσύ, ξέρουν πως ο Mesa μπορεί με κατάλληλο tone stacking να ακουστεί ή να πλησιάσει σε ένα 70 -80% τον ήχο του blackface, το αντίθετο όμως δεν γίνεται! Κι εκεί είναι που απόλαυσα και απολαμβάνω το versatility του Electradyne ή ακόμα και του μικρού Subway Blues!! O F50 από την άλλη, νομίζω ότι ήταν η απάντηση της Mesa Boogie στην Fender εκείνη την εποχή που παρουσιάστηκε και προσεγγίζει τον ήχο Fender πιό άμεσα, χωρίς να παίξεις πολύ με το eq. H Gibson Les Paul Standard είναι του 2007, chambered, με Burstbuckers Pro
    1 βαθμός
  33. Πιστεύω ότι δε χρειάζεται και τόσο. Γιατί συνήθως περιγράφονται σε μία αγγελία τα διαθέσιμα ή ζητούμενα προσόντα. Ή επίσης αποκρύπτονται. Δεν είναι λίγες φορές που δοκιμάζεις με κάποιον ντράμερ π.χ. που ισχυρίζεται ότι μελετάει τζαζ, και δεν ξέρει να κρατήσει 4/4 σε τέμπο 90. Κάτι τέτοιο θα ήταν χρήσιμο σε αυτές τις πλατφόρμες που πληρώνεις μουσικούς για να σου παίξουν ένα κομμάτι που θέλεις. Από την άλλη είναι λίγο ασαφή τα όρια ίσως, γιατί θα πρέπει να τα προσδιορίζει και ο εκάστοτε μουσικός. Π.χ. τί διαφορά έχει ένα side project από μια ερασιτεχνική φάση ή ένας μουσικός μπορεί να είναι έμπειρος, αλλά μπορεί να μην είναι προχωρημένος (δεξιοτέχνης shredder)
    1 βαθμός
  34. Το μανίκι είναι ένα σώμα με συγκεκριμένο και αμετάβλητο stiffness-to-weight ratio. Μπορείς να το αφήσεις και 5 χρόνια χωρίς χορδές και να είναι έτοιμο για χρήση άμεσα, με ένα εύλογο (και ανάλογο) διάστημα εγκλιματισμού.
    1 βαθμός
  35. Γίνηκε το buffing και εμφανίστηκε ελαφρύ ρέλικινγκ σε κάποια σημεία.. το βερνίκι ήταν λεπτό... Αποφάσισα να βάλω brass inserts για να μπορώ να αλλάζω γέφυρες , όπως φαίνεται στις φωτογραφίες...
    1 βαθμός
  36. Και όσο περιμένω να κάτσουν οι γρατσουνιές ας ρίξω και μια σκούπα στο εργαστήρι μιας και ο Νάσος πολύ σωστά παρατήρησε ότι κόντευε τριάντα πόντους το ροκανίδι. Όταν μπαίνει λίγη τάξη στα κσύλα ανοίγει η όρεξη για περισσότερες... περιπέτειες.. Κορίνολίμπες σφένδαμος (maple), καρυδιά , δεσποτάκι (ash), δρυς ,πεύκο έλατο, flamed poplar και φλαμούρι (basswood). Αν και νωρίς μπορώ να δώσω ένα sneak peak για παρακάτω...
    1 βαθμός
  37. Άρχισε επιτέλους το τρίψιμο του βερνικιού με ντουκόχαρτα πριν το τελικό γυάλλισμα με buffing wheel!
    1 βαθμός
Ο πίνακας επιτευγμάτων έχει ρυθμιστεί σε Athens/GMT+02:00
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου