Πίνακας συμμετοχής

Λοιπόν παιδιά, χθες το βράδυ άκουγε ο αδερφός μου κάτι περίεργα χρατς χρουτς στον κήπο. Σκεφτήκαμε μήπως ήταν ποντίκι, αλλά έχουμε γάτες κυνηγούς, και μας φάνηκε περίεργο. Πάμε σήμερα να δούμε και τι βρίσκουμε .... Ένα υπέροχο, πασίγλυκο, κατατρομαγμένο, μικρό σκατζοχοιράκι, που είχε γεμίσει κακά όλο το σύμπαν, και είχε γίνει μια μπαλίτσα. Το πήραμε και το πήγαμε σε κάτι θάμνους κάτω από τα δέντρα πίσω από το σπίτι. Αυτό κρύφτηκε στους θάμνους, και μετά ξεθάρρεψε και έφυγε. Οι μικρές ανηψιές μου το έβγαλαν Φίφη, χαχαχαχα και το φώναζαν περιμένοντας να τις ακούσει. Απίστευτα γλυκό πλασματάκι.

Εγώ ας πούμε είμαι με το "σεις & με το σας" οπότε είμαι sir λόγω της αβρότητας που με χαρακτηρίζει.

Σωστά καταλάβατε για το member title. Το προνόμιο προσφέρεται απο ένα αριθμό συμμετοχών και πάνω. Αν και δίνεται η δυνατότητα αλλαγής ονόματος, προσωπικά μπερδεύομαι όταν δεν αναγνωρίζω άμεσα τον παλιό συνομιλητή που άλλαξε όνομα. Συνήθως όλοι έχουμε συνδυάσει τα username του forum με κάποιο χαρακτήρα απο τα κείμενα του. Νομίζω πως χάνει το legacy που λένε κι οι Κινέζοι. Επίσης το να βάζετε άκυρα email τη στιγμή που δίνεται η δυνατότητα να μην ενημερώνεστε - "ενοχλείστε" απο μηνύματα που αφορούν την συμμετοχή σας, ακυρώνει την διαδικασία συμμετοχής στο forum. Μιας και το έφερε η κουβέντα πάντως, είμαι σχεδόν σίγουρος πως σε πολύ λίγους πέρασε απο το μυαλό πως η σωστή συμπλήρωση των στοιχείων προφίλ, τους βοηθάει και δεν είναι για να ομορφαίνει το νοιζ όπως ινσταγκραμ. Π.χ. αν εγω έψαχνα για το γκρουπ ένα κιθαρίστα που μένει Αθήνα, γουστάρει Fusion, Jazz και έχει ανάλογο εξοπλισμό και εμπειρία, θα έβαζα στην αναζήτηση μελών του forum αυτά τα στοιχεία και κάτι θα έβρισκα. Τον fusiongtr στα σίγουρα μιας και έχει άρτια ενημερωμένο προφίλ π.χ. Αν όμως εγω ήμουν ο παραπάνω κιθαρίστας και εκρυβα τα στοιχεία μου, κανοντας πλάκα στο προφίλ μου, δεν θα είχα καμία τύχη να με βρουν. Οπότε πάρτε το λίγο αλλιώς. Μπορεί και να εξυπηρετηθείτε κάποια στιγμή με αυτά τα δεδομένα.

Πολύ ωραία και ενδιαφέροντα όλα αυτά που γράφεις αλλά με τα παραπάνω διαφωνώ. Ένα score για μια σκηνή σειράς, το 99,9% των θεατών θα το ακούσουν μόνο μία φορά και θα το έχουν ήδη ξεχάσει στην επόμενη σκηνή. Οπότε πιστεύω ότι αν θέλει κάποιος να κάνει μια επιτυχή μουσική επένδυση εικόνας υπό αυτές τις συνθήκες (ειδικά για action scene), πρέπει να ξεκινάει με δεδομένο ότι είναι για one pass. Ό,τι άκουσαν άκουσαν οι θεατές, απειροελάχιστοι είναι αυτοί που θα γυρίσουν πίσω και μηδέν θα ενδιαφερθούν για το τι και πώς, ανεξάρτητα του τι σκέψη και δουλειά έριξες εσύ από πίσω.

θέλει σκέψη, η εικόνα που έχω σημαίνει πολλά για 'μένα

Ναι αλλά βάλε και την ανάλογη εικόνα προφίλ ... Α, μπορεί. Το member title ε?

Προχειροδουλειές, αλλά από το τίποτα...

Πως μπορώ να κάνω custom χαρακτηρισμό κάτω από το account name όπως ο cos_dr εχει RYZEN?

AMDάδες σας τρέχαμε και παρατάγατε μηχανάκια

Ειλικρινα αποφευγω σαν τον διαολο με το λιβάνι την συγκεκριμένη συζήτηση γιατι είναι can of worms για fanboys και απο τις 2 "μεριές" και προσωπικα τα βλεπω όλα σαν εργαλεια και τιποτα παραπανω (όπως και τα μουσικά οργανα ένα πραγμα, αλλα και οτιδήποτε υλικο). Ειδικά τα τελευταια 5 (???) χρονια έχω δουλεψει σαν να μην υπαρχει αυριο και πολυ OSX, και πολυ Win και πολυ δεν ξερω και εγω ποσα Linux distros και έχω ξεκινησει με DOS εκει καπου στα μέσα του 80. Τελειο λειτουργικο εγω προσωπικά δεν έχω βρει ακόμα και δεν περιμένω να βγει και ποτε και δεν τρέχει και τιποτα, το καθένα απο αυτά έχει λογους υπαρξης και προσωπικά τα έχω χρησιμοποιήσει (και θα τα ξαναχρησιμοποιουσα άνετα και πάλι) για διαφορους/διαφορετικους λογους.

Ευχαριστώ πολύ! Και φαντάζομαι ότι σε παλιότερες εποχές που τα Windows είχαν πολλά τεχνικά προβλήματα, η υπεροχή των Macintosh σε κάποια θέματα ήταν σαφέστατη..

οικοσύστημα της Apple: από Time Machine (backups) μεχρι και οτιδήποτε έχει σχέση με integration (π,χ, iCloud, iToΈνα, iΤοΆλλο κοκ). Σιγουρα μπορεις να βρεις περισσοτερες πληροφοριες στο ιντερνετ Είναι ξεκούραστες λόγω τεχνολογίας ή λόγω Λειτουργικού; : λόγω του συγκεκριμένου hardware (οθόνες) αλλά και λογώ λειτουργικου (scaling, στην προκειμενη περιπτωση συγκρίνω το scaling των Win με των OSX). YMMV : Your mileage may vary συστήματα ψύξης : γομάρια ψυκτρες σε σχέση με τα παναλαφρα-φλοιδες non-gaming laptops throttlάρουν : από ενα συγκεκριμένο προκαθορισμένο θερμικό ή/και ενεργειακό threshold το σύστημα ξεκινάει να ρίχνει τις συχνότητες (συνηθως σταδιακά μέχρι ένα κατώτατο προκαθορισμένο σημειο). Κατι που παραδεχτηκα στην Apple (τουλαχιστον στα Macbook Pro's που ειχα) ηταν οτι για τους ιδιους επεξεργαστες η Apple ειχε ορίσει πολύ μεγαλύτερο TDP threshold απο οτι οι περισσοτεροι αλλοι κατασκευαστές οπότε απο αυτή την αποψη επαιρνες μη κουτσουρεμενη αποδοση, παντα σχετικα με αντιστοιχα non-Apple συστηματα. Αυτο το πληρωνες βεβαια με θερμοκρασια και στην τελικη με βαβούρα απο τα συστηματα ψυξης (που για καποιον περιεργο λογο η Apple ειχε πολυ συντηριτικο fan profile, παντα για τα Macbooks που εχω δουλεψει εγω μιλαω)

Άν είναι η αγάπη αμαρτία... Κουκλάρα και φωνάρα η Rosanna!! Αλλά την φωνή της Τζένης δεν την έχει....

Κοίτα να δεις, i7 9ης γενιάς είναι καλή ιστορία. Επειδή λίγο πολύ όλοι καταντάμε να δουλεύουμε cubase με λαπτοπ θα σου πω ότι παίζει μεγάλο ρόλο η μνήμη και ο ssd. Εγώ με i5 τριετίας 2ης γενιάς (2 cores) 8 gb, βλέπω το ζόρισμα στα μεγάλα project στη μνήμη κυρίως. Επίσης πολύ σημαντικό είναι να δεις αν η καρτα οθόνης τραβάει μνήμη από τη ram και δεν έχει δική της, που συνήθως είναι μονόδρομος στα φορητά. Όταν βάλεις μια 27άρα ή 32άρα πάνω για να δουλέψεις καλά θα το καταλάβεις. Κατά τα άλλα, έχουν μια τάση τα μακ να καταπίνουν κάθε πρόβλημα του λογισμικού, εκεί δεν υπάρχει η μνήμη είναι λίγη, ή μου φταίει ο δίσκος. Αλλα μη σου τύχει να θες να πειράξεις κάτι που το κάνεις ψωμοτύρι στα 10άρια και να φας 2 απογεύματα ψάχνοντας πως γίνεται. Όταν μπαίνει και το κόστος στη μέση, ξεχνάς τα πάντα και πας σε windows με ενα καλό configuration που νομίζω το έχεις.

Σωστός, διαβασα το "9th generation" λάθος. Άκυρη η ερώτηση λοιπον.

Για i7 μίλησε ... όχι i9.

@ikon Έχω "ζήσει" επαγγελμάτικα και με Win και με OSX και κατα την ταπεινή μου γνώμη ο μόνος λόγος για να πάει κάποιος σε OSX είναι ένας ή περισσοτερος από τους κάτωθι: #1: πρέπει να δουλέψει με προγράμματα που υπάρχουν μόνο στό/για το συγκεκριμένο λειτουργικό (μονόδρομος) #2: εχει εξοικειωθεί πλήρως με το συγκεκριμένο λειτουργικό, δεν βρίσκει λόγο να δουλέψει κανένα άλλο εφόσoν του καλυπτει τις ανάγκες και τον υπερκαλύπτει και το οικοσύστημα της Apple (υποκειμενικό αλλά σεβαστό επίσης) #3: συγκεκριμένα για τα Macbook Pro's, δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τις οθόνες τους (λυπάμαι που το λέω αλλά οι οθόνες τους - ίσως πλεον να μπορεις να βρεις αντιστοιχες υλοποιήσεις που να τρεχουν Win αλλα δεν αναφέρομαι μονο στην ανάλυση - μαζί με το scaling της Apple - που εν ετη 2020 στα Win ειναι ακόμα αστείο - ειναι ιδάνικές για να δουλευεις 12 ώρες την ημέρα χωρίς να κουράζεσαι) και το trackpad τους (η μονάδική περίοδος στην ζωή μου που ενιωσα οτι δεν χρειαζομουν επιπλέον mouse και δε αναφέρομαι σε office και browsing, αλλα σε coding με Xcode, Android Studio, IntelliJ, Eclipse κοκ.) Για εμένα ήταν αποκλειστικά ο λόγος #1, όταν έφυγε απο την μέση, έφυγαν και τα Macbook Pro's που είχα, YMMV και θα μείνω εδώ για να μην ξεκινήσει κανένας πόλεμος. [ΑΚΥΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ, νομιζά οτι τα συστήματα είχαν i9 αντι για i7 9th generation, move on people, nothing to see here] Εχω όμως μια απορία, και ισχύει και για τα 2 συστήματα που παρεθεσες. Δεδομένου οτι δεν μιλάμε για gaming laptops των +4ων κιλών οπού το μισό τους βαρος ειναι για τα συστήματα ψύξης, πόσο σίγουρος είσαι οτι οι i9 σε αυτά τα laptops δεν θα αρχίσουν να throttlάρουν σαν να μην υπάρχει άυριο χάνοντας τόση απόδοση οπου τελικά θα είχες ούτως ή αλλως στις ιδιες συνθηκες με "μικροτερες" CPUs? Σε τετοιου τυπου laptops (non-gaming) ακόμα και οι i5 πασχίζουν να κρατήσουν συχνότητες και απόδοση μετά απο λίγο διάστημα σοβαρού load (δεν αναφέρομαι σε TDP throttling, αναφέρομαι μονο σε thermal throttling). Όπως και να έχει, καλή τύχη με την αναζήτηση/αγορά σου.

εμένα με καλύπτει πλήρως το member title που μου έβαλε το φορουμ ως preset

To 99% των γραφιστών του κόσμου χρησιμοποιεί Mac Τελικά το θέλεις για μουσική ή γραφικά? Δεν αναβαθμίζονται...γιατί δεν χρειάζεται. Το παίρνεις από την αρχή γι αυτό που το θέλεις. Συνήθως τα Μac που έχω βγάζουν 10ετία (και ξεκίνησα να έχω από το 1988...). Δεν αναβάθμισα ποτέ κανένα.

Work from home ΦιλωΟυς...Νιού ρεαλιτυ Έρχεται οσοΝουπο

Η προσπάθεια είναι ΟΜΑΔΙΚΗ χωρίς τον @matawan δεν παίζει η ομάδα, οπότε θα μας μιλάτε ...στον ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΌ Καλά και μετά κΣυπνησες

Αν θυμάμαι καλά, ο τελικός νικητής ήταν το OPA 2134PA. οχι τίποτα.... απλά εκεί που δοκιμάζαμε, λέει μια ο Φάνης: Ωωωπα εδώ είμαι! :P

Τι λε ρε φίλος. Κάνουνε κράτς, έχουνε τουάνγκ.

Δεν ξέρω ο ήχος τους είναι λίγο αλμυρός!

Τσακίρης φυσικά. Είναι τα καλύτερα.

του'κανε τ'άντερα κολιέ! αναμένουμε ηχητικά (αν υπάρχουν)

btw εδω το original (αυτο του Galban & του Cooder δεν το βαζω για να μη γινουμε και ρομπΑΙ... ) ΚΑΙ σε αυτο παντως παιζει ο Galban.

Η γέφυρα είναι από 3:09 έως 3:15 για να έρθει αυτό το μαγικό τέλος και λέγεται και "Κάτω από τη γέφυρα" το κομμάτι

2,07 1,25 Oι πρωτες που μου ηρθαν στο μυαλο,αγαπημενες και οι δυο.

@yameth Σ’ευχαριστώ παρα πολύ για τα καλά σου λόγια. Όπως και των υπολοίπων, με τιμούν και με το παραπάνω. (II - V - I είναι μωρε η εισαγωγή δε φαινεται; ) Γραφω λοιπόν 2 λόγια εδώ γιατί δε ξέρω αν βολεύει στο review. Η διαδικασία, όπως σε όλα μου τα έργα, ξεκιναει με την επιλογή ενορχήστρωσης, το προσχέδιο της δομής/φόρμας, την επιλογή των δομικών μου υλικών και τέλος (σε κάθε έργο) την επιλογή μιας νέας παραμέτρου που δεν έχω ξανά χρησιμοποιήσει στο παρελθόν (στην προκειμένη ήταν το στοιχείο του αυθορμητισμού και η πηγαία επεξεργασία των υλικών χώρος τη χρήση παραδοσιακής μοτιβικης επεξεργασίας. Θα μπορούσε κανεις να το πει και αυτοσχεδιασμό μέσα σε πολλά εισαγωγικά). Από τη στιγμή λοιπόν που αποφάσισα να γράψω συμφωνικό έργο η ενορχήστρωση είναι μια σχετικά απλή διαδικασία. Μια κλασική (με την έννοια του διαχρονικού) συμφωνική ορχήστρα η οποία σημαίνει τα εξής: 2d1, 2d1, 2, 2d1 - 2, 2, 2, 1 - Timp. - Perc. - Pno d Cel. - 14/12/10/8/4 Εξηγουμαι, οι παύλες χωρίζουν τις ομάδες οργάνων και τα κόμματα όργανα των ομάδων, δηλαδή: Ξύλινα πνευστά: 2 φλάουτα με τον ένα παίκτη να ντουμπλάρει (d=doubling) πίκολο φλαουτο, 2 όμποε με το ένα να ντουμπλάρει αγγλικό κόρνο, 2 κλαρινέτι και 2 φαγκότι με το ένα να ντουμπλάρει κόντρα φαγκότο. Χάλκινα πνευστά: 2 κόρνα, 2 τρομπέτες, 2 τρομπόνια, 1 τούμπα. Κρουστα: Timp. (Timpani) 1 παίκτης Perc. (Percussion) 4 παίκτες Πληκτροφόρα: Pno(πιανο) ντουμπλάρει cel(celesta) Έγχορδα: 14 πρώτα βιολια 12 δευτέρα βιολια 10 βιολες 8 τσέλι 4 κοντραμπάσα Θα μπορούσαν να μπουν και περισσότερα όργανα αλλά μιας και ήταν η πρώτη προσέγγιση συμφωνικού έργου είπα να μη βγάλω τα ματάκια μου περισσότερο. Ως γνωστόν, όσα όργανα βαζεις πρέπει να τα αξιοποιείς, οποτε τα ακόμα περισσότερα οδηγούν και σε βαθύτερη σκέψη (και ήδη είχε φτάσει 20000 λεύγες για μένα). Στο προσχέδιο γίνεται το εξής: Επιλεγεται η δομή και της δίνεται μια οπτική μορφή σε ένα χαρτί μέσω δυο αξόνων (χψ) όπου αντιπροσωπεύουν το χρόνο και στη περίπτωση μου τις δυναμικές/πυκνότητα γραφής. Με αυτό το τρόπο μπορεί να ορίσει κανεις από πριν κορυφώσεις, πτώσεις, μεταπτώσεις, σιωπές κλπ ώστε να δημιουργηθεί μια ενδιαφέρουσα πλοκή. Στη περίπτωση μου επέλεξα να καθρεφτίσω στο έργο μια προσωπική εμπειρία που είχα σε ένα ταξίδι μου χωρις όμως να θέλω να φανεί κάπως αυτό. Ηθελα απλα να εκφράσω το πως αισθάνθηκα εκείνη την ημέρα. Στα δομικά υλικά ξεκίνησα επιλέγοντας τη μελωδία που ηθελα να διακατέχει το έργο, τις αρμονίες τις οποίες έψαξα να δημιουργήσω με στόχο να είναι όσο πιο λειτουργικές, εύπλαστες και πολύπλευρες γίνεται (clusters κλπ), και τέλος τον ρυθμό που θα δώσει μια οποια κίνηση. Όλα τα παραπάνω, όπως προανέφερα, πέρναγαν από το φίλτρο των εικόνων του ταξιδιού που ήθελα να αποδώσω στο έργο και ταυτόχρονα απο τα αισθητικά μου κριτήρια που αφορούσαν τον σύγχρονο ήχο. Φυσικά όλα πήραν πνοή σε Daw (cubase) και δε πιστεύω ότι θα μπορούσε να γίνει αλλιώς γιατί δε μου κάνει αίσθηση να μην ακούω αυτό που γράφω (αν γραφόταν μόνο σε χαρτί, καλά καλαμαρακια...) Κάποια midi instruments παίχτηκαν στο midi keyboard και πολλά περισσότερα γράφτηκαν με ποντικάκι και πολύ επεξεργασία των midi CC. Φανταστικά χρήσιμη βρήκα τη λειτουργία του retrospective midi recording που έχει το cubase pro 10 με την οποία μπορείς να παίζεις ότι γουστάρεις στο keyboard χωρίς να γράφεις και αν κάτι δεις ότι σου έκανε κλικ μπορείς να το ανακαλέσεις και να σου εμφανιστεί σαν midi event. Κοινως ο προγραμμα καταγράφει στο παρασκήνιο όση ώρα παίζεις και αμα δεις ότι σου κάνει του λες φέρτο δω. Αυτα τα λίγα. Στέγνωσα, δε μου’ρχεται κάτι άλλο. Σκεπαζεις υπέρδιπλο με αυτό το σεντόνι...

Πας στον λογαριασμό σου, account settings -> edit profile (δεξιά κάτω από το other settings) και γράφεις ότι θέλεις στο member title. Φυσικά μετά κάνεις save.