Πίνακας συμμετοχής

Ενα νεο κοβερακι σε ενα παλιο κομματι (με LP τιμης ενεκεν)

Κοίτα που νόμιζα οτι στο βαβέλ είχε γράψει μόνο ο Santaolalla! Τι να λέμε για τον Sakamoto, απλά μοναδικός.

Και οι δικοί μας πάντως δεν έχουν απολύτως τίποτα να ζηλέψουν, αντιθέτως......

Οι Κορεάτες

Samuel Barber Ύμνος!

Μέτρησα και έκοψα μαύρο πικ γκαρντ. (Έχω και μπλανκ για άσπρο αλλά λέω να αρχίσω με μαύρο γκαρντ). Κάπως έτσι με βοήθησαν τα χάρτινα τεμπλεΐτς. Έφτιαξα ένα τεμπλεητ για τον τένοντα και τον ρούταρα σε γωνία με το σώμα. ...φαίνεται να ταιριάζει ωραία. ... εδώ βλέπουμε ότι το σώμα έχει το τακουνάκι για το μανίκι. Άρχισα να περνάω γομολάκα ξανθιά και πήρε ΠοΛλΈς μέρες να γεμίσουν οι πόροι. Δε θα ρίξω νίτρο προτιμώ γομολάκα , έχει καλύτερο ήχο και οπτικά είναι πολύ κοντά. Άσε που ρελικάρει και ωραία με τον καιρο, κάνει μέχρι και σπασίματα/ γραμμές κοντά στο παλιό νίτρο... Με ποτηροτρύπανο κατάλληλης διαμέτρου πήραμε και το jack plate. Με το τροχάκι του δρεμελ έκοψα και μετά τρύπησα και γυάλλισα και έτοιμο το Caddie plate! Νομίζω αρχίζει να δείχνει ωραία! Το μανικι εδώ είναι από άλλο πρότζεκτ. Η κιθάρα θέλω να έχει ένα ελαφρύ ρέλικ και να έχει look 59-62 όταν πια τις φτιάχνανε από spare parts. Eδώ για κάποιο λόγο δε θα ήθελα γυαλλισμένα χρυσά καπάκια στους μαγνήτες. Για αυτό και διάλεξα ένα σετ που να είναι ρελικ από μόνο του. Στα χέρια ενός φίλου που δεν μπορώ να αναφέρω το όνομα, μέσα σε τρεις μήνες οι μαγνήτες γίναν ρέλικ από τον τοξικότατο ιδρώτα του και τα συνεχόμενα προ κορωνοϊού λαηβς. Οπότε το σετάκι GAS που ήρθε στα χέρια μου έκατσε γάντι!! Ώρα να κοπεί το μανίκι. σημείωσα χονδρικά τον τένοντα και έκοψα με το Γιαπωνέζικο γιαταγάνι! Γάντι! Κρατάει την κιθάρα όρθια με το ένα χέρι! Και σωστή γωνία!

@mitsosgroove ταινιαρα αλλά πιστεύω ότι το παρακάτω μουσικό κομμάτι ξεχώρισε περισσότερο στη ταινία (και είναι άλλος ένας λόγος που μου άρεσε η ταινία)

Δύο από τον αγαπημένο μου κινηματογραφικό συνθέτη:

Βιντατζοtapping!

Ο Hans Zimmer έχει γράψει απίστευτα έργα και έχει αναδείξει φοβερές συναισθηματικά φορτισμένες σκηνές. Για τα γούστα μου ο κορυφαίος. Το αγαπημένο μου soundtrack. Όλο το άλμπουμ εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=Vp6_Rjxs9U8&list=OLAK5uy_lzaX6A0jFUQjfkVcDVuKlzruFz2ZSQu9U

Τι ταινιάρα και τι μουσικάρες!! Παρ'όλο που τον Neil δεν τον λες και συνθέτη soundtracks (2-3 έγραψε), εδώ δίνει ρέστα.

Όποτε ξεχνάω γιατί λατρεύω τόσο πολύ το.... χωριό μου (Βερολίνο) πάντα κάτι μου το θυμίζει... Είναι μια αφίσα της BVG ,του οργανισμού δημοσίων συγκοινωνιών του Βερολίνου δηλαδή,που λέει ότι αφού φοράτε τη μάσκα ΚΑΤΩ από την μύτη θα παρακαλούσαμε να ΒΡΩΜΑΤΕ και να μη φοράτε αποσμητικο ώστε να αναγκάζεστε να τη φοράτε ΠΑΝΩ από την μύτη....ΘΕΟΙ

Ο Noe13 μου είπε κάποια στιγμή : «θα φτιάξεις όλη τη Gibson?» Μια 335 θέλω εδώ και χρόνια και μάλλον αν δεν ξόδευα σε εργαλεία και μαγνήτες θα την είχα πάρει. Το πρώτο βήμα ήταν η firebird όπου έπαιξα με τις γωνίες και πήρα κάποια μαθήματα. Έκανα το κανάλι για το traditional truss rod και είδα και εκεί ποιες δυσκολίες υπάρχουν , το βάθος κλπ. Το δεύτερο βήμα είναι η flying V όπου θα κάνω μια σχετικά πιο εύκολη κόλληση σώματος - μανικιού.Δεν έχει το κλασικό «τακουνάκι». Η 58άρα-59άρα τουλάχιστον. Εδώ θα προσπαθήσω να προσεγγίσω την κλασική γωνία της Gibson. Η γενική πρόβα θα είναι μια Κορίνα Explorer και ελπίζω να μπορέσω εν τέλει να ολοκληρώσω την 335 μετά από όλα αυτά. Στο θέμα μας τώρα, ποιος δε λατρεύει Albert King (δε θα πω και Joe Bonamassa). Ήθελα πάντα να κατασκευάσω μια Κορίνα V διότι μου άρεσε η εμφάνιση και η εργονομία της. Οπότε έχοντας δουλέψει πολύ με την Λίμπα ή Κορίνα ώστε να είναι το αγαπημένο μου κσύλο για σώματα , είπα να έρθω στη βάση των πραγμάτων που είναι μια Κορίνα flying V. Από το ´55 και μετά η Gibson άρχισε να ακούει από τον κόσμο ότι κάνει παππουδίστικες κιθάρες, ενώ ο Leonidas Clarence Fender είναι πρωτοπόρος με τα σχήματα και την εργονομία του. Για να αποδείξει λοιπόν ο τότε πρόεδρος Ted McCarty ότι δε γέρασε η Gibson αλλά πρωτοπορεί, πήρε τον Seth Lover και τα άλλα πρωτοπαλίκαρα και έβγαλαν για το NAMM του 1958 τρία φουτουριστικά μοντέλα την Flying V, την Futura που μετεξελίχθηκε σε Explorer και την Moderne, η οποία δε βγήκε τότε επίσημα σε παραγωγή, αν και υπάρχει ένα prototype χωρίς καν μαγνήτες που βολόδερνε λένε στο Memphis στα χέρια ενός busker. Για να μην τα πολυ-πολυλογώ το ´58 βγήκαν 81 V και το ´59 17 κιθάρες V και μετά η φάση για λίγο καιρό σταμάτησε διότι ήταν από ό,τι φαίνεται μπροστά από την εποχή τους. Τη συνέχεια λίγο-πολύ την ξέρουμε, έγινε επανεκίνηση/σχεδιασμός μετά το ´67 και σαν όργανο έλαμψε σε πολλών αγαπημένων μας μουσικών τα χέρια. Οι V του 1958 - 59 είχαν την ιδιαιτερότητα να είναι string- through body κατασκευές με δικά τους brass ferrules, με σώμα από δυο κομμάτια Κορίνα κολλημένα στη μέση. To heel είναι χωνευτό και όχι με το κλασικό «τακουνάκι» , έχει όμως γωνία το μανίκι με το σώμα 3,5-4 μοίρες. Η πρώτη μου κινηση μετά από ένα γενικό διάβασμα ήταν να πλοτεριάσω όσο πιο ακριβή σχέδια μπορούσα να βρω, να είναι καλά το net και ο φίλος τοπογράφος Γιάννης Ψυχούλης.

Έπεσα επάνω σε αυτό το subreddit που ενημερώνουν για deals και free stuff για plug ins και προγράμματα. Έχει μερικές πολύ καλές προσφορές, αξίζει να το βλέπετε πριν κάνετε αγορές. Παρακαλώ. https://www.reddit.com/r/AudioProductionDeals/

Τι να λεμε τωρα? Μεγαλη κουβεντα θα πω αλλα δε νομιζω οτι μπορει να αποδοθει καλυτερα. Και δε λεω να παιχτει,αλλο καπελο το τεχνικο μερος. Εχω ακουσει αρκετες δεκαδες κιθαριστες να παιζουν Moore και παρα το οτι γαζωνουν,καπου κατι χανουν. Εδω υπαρχει αυτο το κατι. Επισης,ωραια και η "out in the fields"γωνια της καμερας σε σημεια(0,11 κλπ). Με εχεις φτιασει πολλες φορες Σπυρο,σημερα λιγο παραπανω. Υποκλισις!

Βαρέθηκα να πατάω λαικ μωρέ. Παίζει να ακούω μόνο κινηματογραφική μουσική ή ας πούμε μουσική για κινηματογράφο (games/θέατρο/κλπ) Αντί για λινκ σε κομμάτι θα αφήσω αυτή τη συνέντευξη που μάλλον θα σας αρέσει: https://thecreativeindependent.com/people/musician-and-producer-geoff-barrow-on-learning-to-score-films/ ΥΓ. Τελικά δεν αντέχω, θα βάλω και κομμάτια:

βλέπεις πως δημιουργούνται λάθος εντυπώσεις? όλοι τέλε θέλουν να πάρουν (δηλαδή alfa romeo και στο τέλος παίρνουν nissan)

Και εγω τετοιος. Δεν ειχε τη tele ετοιμοπαραδοτη στο χρωμα που την ηθελα και χτυπησα τη 245.

Α γεια σου , τέτοιος είμαι κι εγώ χαχαχα

δικός μου είσαι και εσύ (για μένα η εμφάνιση παίζει ρόλο 90% στην επιλογή μιας κιθάρας, πχ μπορεί να παίξω δυο ίδιες κιθάρες (πχ SG) και παρότι η μαύρη να παίζει ''καλύτερα'', να πάρω την cherry γιατί αυτό το χρώμα θέλω στις SG, και θα την φέρω στα παικτικά και ηχητικά μου γούστα αργότερα). Όσο για το φόρουμ που αποτρέπει κόσμο από την αγορά νέου κιθαριστικού εξοπλισμού, τι να πω, o tempora o mores Σε λίγο το κόβω να βλέπουμε δικηγόρους να αποτρέπουν ζευγάρια εν διαστάσει από το να πάρουν διαζύγιο (κάτσε με την γυναίκα μωρέ, που θα βρεις καλύτερα...) Φίλε μου πάρε την κιθάρα που σου έκανε κλικ, μια ζωή την έχουμε (από την στιγμή που δεν στερείσαι κάτι σημαντικό για να την πάρεις φυσικά). Μπορεί η ''αναβάθμιση'' της κιθάρας σου από squier σε φέντερ μέξικο να μην είναι τεράστια, αλλά προσωπικά όσες έχει τύχει να παίξω σε stage φίλων που είχαν μια τέτοια, ήταν μια χαρά όργανο, πέραν του ότι είναι πανέμορφες. Και οι PRS standard 24 SE που προτάθηκαν παραπάνω (μετά του 2017 λόγω του ότι τα αναβάθμισαν πολύ τα συγκεκριμένα μοντέλα) είναι μια χαρά κιθάρες σε αυτή την τιμή, άνετα θα έδινα 600 για μια τέτοια και άνετα θα την χρησιμοποιούσα στο stage επίσης. Tέλος, αν βρεις μεταχειρισμένη fender CLASSIC player (δεν βγαίνουν πλέον νομίζω) πάρτην με κλειστά μάτια. Έχει μια μεταχειρισμένη (anniversary μάλιστα) στις αγγελίες https://smart.noiz.gr/details.php?id=429799 (εννοείται ότι ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΩΛΗΤΗ) Μπορεί να μην είναι ''γκαζιάρικες'' κιθάρες, αλλά σε δέκα χρονάκια θα με ψάχνεις για να με ευχαριστήσεις, και θα πάρεις ένα απίστευτα ποιοτικό, επαγγελματικό όργανο για τα συγκεκριμένα χρήματα.

δε φτάνει ο μπαγλαμάς που παίζει και μπάσο, κάνει και σόλο κι όλας!

Μην καταπιέζεις τα θέλω σου και τα γούστα σου . Αν σου έχει κάτσει μια κιθάρα που σου αρέσει και την θες να πας να την δοκιμάσεις και αν σου κάνει και μπορείς να την πάρεις , κάντο χωρίς πολλές σκέψεις Η ζωή είναι μικρή . Χρειάζεται και τις μικρές απολαύσεις της Πρώτα δες ποια σου αρέσει εμφανισιακά . Εγώ ακόμα με το μάτι διαλέγω κιθάρες . Μετά δοκίμασε την και δες αν σε καλύπτει . Τέλος , το αν θα ακούγεται καλά στο κατάστημα δεν σημαίνει ότι θα ακούγεται καλά στον εξοπλισμό σου σπίτι . Βασικά συχνά συμβαίνει το αντίθετο . Έχω πάρει κιθάρα που δεν με τρέλανε ηχητικά στον χώρο του πωλητή και σπίτι μου μαγεύτηκα . Έχε και αυτό στο νου σου σε περίπτωση που κάποια σου αρέσει σε όλα τα άλλα

Μάζεψα λοιπόν τα ανάλογα κομμάτια Κορίνα και άρχισα να μετράω. Έκοψα τα δυο κομμάτια για το σώμα... ..τα έφερα κοντά και τα κόλλησα. Ήταν ώρα για το ρουτάρισμα. Το σώμα έχει πάχος 38 χιλιοστά και βγήκε λίγο παραπάνω από δύο κιλά. Πιστεύω παρ´ όλα ταύτα ότι δεν θα είναι πολύ βαρύ το όργανο. Τρύπησα για τα ferrules με προσοχή σημαδεύοντας μπρος και πίσω , ώστε να συναντηθούν οι τρύπες στη μέση. Έπειτα άρχισα να την ψάχνω με το Cadillac plate που «χωνεύει» από μπροστά τις χορδές. Μετά από μια βόλτα στο τοπικό μεταλλουργείο τσίμπησα ένα παχύ φύλλο ορείχαλκου για να το δουλέψω στο χέρι, έτσι για να μιμηθούμε ελάχιστα τον hellfire και τα καταπληκτικά hardware που κατασκευάζει!!

Σωστός!! ...ή κάτι τέτοιο.

τους ακούω εδώ και δυό μέρες αφού μου τους έμαθε ο Santa the lost 70s tapes...

Κάποτε είδα το Enemy (2013) μια περίεργη και σκοτεινή ταινία (για να έχουμε reference point περίεργες ταινίες θεωρώ το Being John Malkovich [1999] και το Sorry to bother you [2018]). Σκοτεινή ατμόσφαιρα, μυστήριο, πολυπλοκότητα στο σενάριο και άλλα παρεμφερή στοιχεία. Αυτό που μου έκανε φοβερή εντύπωση ήταν το βασικό θέμα (και η ανάπτυξή του) για το οποίο ο μάγκες συνθέτες (Danny Bensi & Saunder Jurriaans) είχαν διαλέξει αποκλειστικά ξύλινα πνευστά. Δε πιστεύω οτι υπάρχει καλύτερη επιλογή για να απο δώσεις όλα τα παραπάνω που χαρακτηρίζουν τη ταινία. Ένα δείγμα:

Συμφωνώ απολύτως μαζί σου! Στο you tube δεν υπήρχε λίνκ με ολόκληρο το άλμπουμ, οπότε έβαλα το Birds for the mind γιατί με αύτο ξεκινάει

Λείπουν κι άλλοι πολλοί. Τεράστιοι ... Αλλά ρε παιδιά, τι ωραία μουσική ακούγεται σ' αυτό το thread ...

Κανόνας νούμερο 1 των ηλεκτρικών κιθαριστών: Όταν αποφασίζουμε να αγοράσουμε καινούρια κιθάρα, δε ρωτάμε κανέναν.

Ακολουθεί απόσπασμα απο την Wikipedia Η ζωή είναι ότι την κάνεις. Απόλαυσε την κάθε στιγμή σου. That's life! Προσθέτω και ένα αγαπητό μου κλισέ:

Φυσικά και εννοούσε κάτι άσχετο. Και ναι την έχω αυτή την τάση ενδο/ανα-σκόπησης μόνιμα. Αλλά έτσι όπως το είδα ρε παιδιά, σαν ένα απλό μήνυμα, σκέφτηκα ... δίκιο έχει. Φυσικά δεν εννοώ το να χαμογελάσεις επειδή πχ είδες κάτι αστείο. Μιλάω για το άλλο χαμόγελο, αυτό που βγαίνει από μέσα σου. Τεσπα καλοκαίρι είναι θα μου πείτε, μην μας βαραίνεις μάστορα, και θα έχετε δίκιο.

Conditioner μόνο αν δεν ξεμπλέκονται εύκολα τα τάστα όταν τα χτενίζω ....

Μουσικάρα, ταινιάρα, βιβλιάρα.

Βάζω ένα,πολύ αγαπημένο.Και θα επανέλθω,αύριο.

Τι διαβασμενος φιλε,αστα. Διαβασμενο περι τα μουσικα θα ελεγα λ.χ τον Nestoras Απλα ειναι πραγματα που τα ακουγα καποτε και,οποτε ξανατυχει,τωρα τα ακουω με την ιδια ζεση μετα απο τοσα χρονια. Γι αυτο ειναι ωραιο το συγκεκριμενο νημα. Εχω μαθει πολλα καινουρια πραγματα μεσα απο εδω,εχω ξαναθυμηθει πολλα και ξεχασμενα

Το γκρουβ τους ειναι απιστευτο,δεν περιμενει βεβαια κανεις κατι λιγοτερο. Το σοκ ομως το επαθα οταν ειχα πρωτοδει αυτη την εκτελεσαρα του Yellow moon που εβαλες Ροκχεντ,παρα πολλα χρονια πριν στην ΤV,με τον Hiatt. Δεν ηξερα τι εστι και απο εκει τον εψαξα και τον εμαθα.