Πίνακας συμμετοχής

Μα τι λες τώρα... Ο όρος "απόλυτος" ανακαλύφθηκε για να προσδιορίσει τον Σουπερφανκ.

Πώς το έλεγε ο pipityri, ε? Άλλο επίπεδο. Από όλους αυτούς τους μουσικούς τέρατους. Guitar: Pat Metheny Piano: Herbie Hancock Bass: Dave Holland Drums: Jack DeJohnette

... Quad tracks!!!

Αυτό που θεωρείς εσύ βρώμικο ήχο είναι ο απόλυτα ΚΑΘΑΡΟΣ για μια τεράστια μερίδα κιθαρωδων Ο δικός σου break up ,low/medium gain ήχος, όχι δεν βγαίνει με simulation , θέλει ενισχυτή λυχνίας.

Για το κομμάτι,τί να πω... Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε. Ο Miles Davis είχε καταγωγή από τη Λάρισα!Εξού και ο τίτλος του κομματιού "Solar"από το Σολάρει!!!

Nten Symfono!

Σιγά μην θέλουν και σατέν κώλους. Επιδέξιους κώλους θέλουν.

Και να προσθέσω πως ακόμα κι εγώ που ξέρω τον ενισχυτή μου, όταν ηχογραφώ και βρισκομαι στο control room ακούγοντας τον τα monitor, σχεδόν δεν τον αναγνωρίζω και η αίσθηση στα χέρια μου είναι πολύ κοντά στην αισθηση που έχω όταν παίζω με την πεταλιερα μου και το preset που έχω φτιάξει να προσομοιάζει τον ήχο του ενισχυτή μου. Για αυτό και επιμένω να βρίσκομαι στο χώρο του ενισχυτή όταν ηχογραφώ και να έχω μια υποτυπώδη μίξη των υπολοίπων οργάνων στα ακουστικα, τα οποία βάζω "ρηχά" στα αυτιά μου έτσι ώστε να ακούω την κιθάρα μόνο από τον ενισχυτή και όχι στα ακουστικά. Η πλάκα είναι ότι τις περισσότερες φορές (ανάλογα το στούντιο και τις ρυθμίσεις του εκάστοτε ηχολήπτη για την μεταφορά του σήματος από το μεγάφωνο μέχρι το μονιτορ) η πεταλιερα ακούγεται καλύτερα στα μονιτορ από οτι ο ενισχυτής. Κι αυτό επειδή έχω φτιάξει τον ήχο μου να έτσι είναι Plug n play, έτσι ώστε (κατ'εντολην μου flat) να μη χρειάζεται να πειράξει τίποτα ο ηχολήπτης (μόνο gain ρυθμίζει). . Όποτε δεν μπορεί να χαλάσει/αλλοιώσει και τον ήχο κατά το δοκούν.

Εγώ έχω δουλέψει πολύ. Στοίχημα δεν θα εβαζα. (Αν συνυπολογίσουμε και το processing που μπορεί να υποστεί ο ήχος στη μιξη, βαδίζουμε στα τυφλά) Ψυχολογικό είναι το θεμα για τους περισσότερους. Τους περισσότερους ακροατές διευκρινιζω. Μόνο οταν παίζει κάποιος και ακούει από τα μεγάφωνα του ενισχυτή (επαναλαμβάνω στη σωστή ένταση), μπορεί να καταλάβει τη διαφορά.

μου το θύμησε είπα βρε. Το όλο ύφος. Δεν είπα ότι είναι ίδιο. αλλωστε σου είπα από την αρχή ότι τρέμουν οι Camel. Απλώς προσπαθούσα να θυμηθώ ποιό ακριβώς. Αν και δεν είναι απαραίτητα αυτό ή μόνο αυτό.

Στο μεταξύ θα εκπλαγείτε αν σας πω οτι πολλοί Τζεντάδες παίζουν με gain στο 20% και ένα overdrive απο μπροστά με drive άντε στο 10-20% .

μετα από αρκετές μέρες αναζήτησης και σκέψης αλλά και συζητήσεων με τον Γιώργο ακριβώς πιό πάνω τον οποίο πρέπει να ευχαριστήσω και δημόσια για το ενδιαφέρον του και εξέταση των τουλάχιστον 10 ευκαιριών που βρήκε για χάρη μου, έκανα ένα μικρό short list και τακτοποίηση σκέψεων. α. Δεν συμφέρει να ξεπεράσω το όριο των 300-400 ευρώ διότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να είναι μια αγορά χωρίς αντίκρυσμα, δηλαδή άλλο ένα μηχάνημα να κάθεται στη γωνία, με τη λογική ότι δεν υπάρχει κάποιος άμεσος σκοπός να υπηρετήσει, αλλά μονο να ικανοποιήσει ένα gas και να δώσει μια καθαρή με headroom και συμπαγή εναλλακτική στο να ακούω την κιθάρα μου απο εκεί αντί από την αλυσίδα, ρακ, υπολογιστή, μόνιτορ όπως την έχω στημένη αλά "Tim Pierce", πχ χαλαρά από τον καναπέ (ναι έχω και τέτοιον) β. Με βάση το παραπάνω η λύση λαμπάτου περιορίζεται σε λύσεις τύπου vht που όντως μου φαίνεται ελκυστική, αλλά δυστυχώς αν και είναι διαθέσιμοι στις αγγελίες, πάσχουν από την γνωστή αγγελιίτιδα, δηλαδή..."έχω κακές εμπειρίες με ταχυδρομεία", "τον έχω στο σπίτι των γονιών μου 7 χρόνια" και φυσικά α προ θυ μί α στο "να πουλήσω τελικά". Συνεπώς μικρός λαμπάτος μένει στην άκρη, για όταν και αν περάσει ποτέ από μπροστά μου. Αλλωστε ο δικός μου αποδεικνύεται μερα με τη μέρα πολύ καλός, και ίσως μια απλή καμπίνα και τακτοποίησή του με βγάλει από άλλες σκέψεις. Και φυσικά με ελάχιστο κόστος. γ. Πάμε στα πακέτα που μας ενδιαφέρουν. Μετά απο ώριμη σκέψη αυτά είναι boss katana 50 η 100 ΙΙ, Roland Jazz chorus 22, Ibanez tsa-15, Roland blues cube hot. Απο αυτά, οι katana είναι οι πιό ολοκληρωμένες λύσεις αλλά όχι λάμπα, ο jazz chorus 22 περιορισμένο πακέτο όχι λάμπα με 2Χ6.5, Ibanez σταματημένο μοντέλο, χωρίς βάθος, αλλά παραδόξως έχει ακριβώς αυτό που θέλω που είναι εδώ: και επίσης ο blues cube που ξεφεύγει στα λεφτά και πάει ας πούμε στην παρόρμηση που λέγαμε. Γενικά οι λύσεις μτχ γύρω στα 250 ακυρώθηκαν καθώς στα λεφτά αυτά ή έως τα 350 παίρνω καινούργιο και δεν το συζητώ. Στα 150 να βρώ vht ή καμπίνα για τον δικό μου τα χαλαλίζω και τον παίρνω κι αυτόν, ...όποτε. Με βάση τα παραπάνω έκανα σήμερα δεύτερη επίσκεψη σε γνωστό κατάστημα στο κέντρο απόκεντρο της Θεσσαλονίκης και κατάλαβα πόσο δύσκολο είναι να δοκιμάσει κανείς ενισχυτή σήμερα.... δοκίμασα τα εξής: 1.https://www.thomann.de/gr/fender_player_series_tele_mn_pwt.htm 2. https://www.thomann.de/gr/boss_katana_50_mkii.htm 3. https://www.thomann.de/gr/roland_jc_22.htm Για τα γούστα μου και πάλι με το άγνωστο άριστα το 10, έχουμε 1. βαθμός 7. Το κιθαράκι άψογο και πολύ ελκυστικό και σε ωραίο χρώμα. Το μόνο αποκρουστικό σε όλα τα καταστήματα που κατεβάζουν κιθάρα από το τσιγκέλι είναι ότι οι χορδές έχουν σχεδόν οξειδωθεί και δεν μπορείς να σύρεις ούτε ημιτόνιο. 2. βαθμός 8. Πολύ κοντά σ αυτό που ζητάω, έπαιξε καλύτερα στα 25, μπορούσα να χαμηλώσω πολύ και να δυναμώσω με ρέγουλα. Γεμιζε όμορφα και καθαρά. Τα εφέ του ό,τι περιμένει κανείς. Μεγάλη ευελιξία στη ρύθμιση έντασης με gain, vol, master και power. 3. βαθμός 6.5. Ο μικρός Roland είναι ανάμεικτο συναίσθημα. Μικρός σε διαστάσεις, γενικώς ΔΕΝ γεμίζει καθόλου το μάτι ούτε δικαιολογεί την τιμή του που οφείλεται στο βαρύ όνομα, περιορισμένες δυνατότητες, ΕΝΑ μόνο vol, και ένα bright που στο ΟΝ ήταν σχεδόν ενοχλητικό. Γέμιζε ικανοποιητικά, ωραίο βάθος και κλασικό chorus από τον "εφευρέτη" του. Ο αγώνας συνεχίζεται... Απόψεις δεκτές. (αν όντως έχετε να προτείνετε κάτι στο ύφος του βίντεο θα την εξετάσω προσεκτικά).

Θα συμφωνήσω 100% Προσωπικά έχω την τύχη να δουλεύω κάτω από αυτές τις συνθήκες οπότε ίσως για αυτό να ακουγομαι και τόσο απόλυτος Τον εξοπλισμό μου τον χρησιμοποιω κυρίως για ηχογραφήσεις και παραγωγες και δόξα τον γιαραμπι κάτι ψιλοσκαμπαζω και από τα δύο.... Και όσο και να τον έχω "πλησιάσει" με simulation και μη λαμπατους ενισχυτές , τον ΑΠΌΛΥΤΟ καθαρό ήχο για εμένα σε ηχογράφηση ΜΟΝΟ με λαμπατους έχω καταφέρει να τα τον βγάλω. in fact ο ΒΡΩΜΙΚΟΣ ήχος είναι ΠΟΛΥ πιο εύκολος να βγει από simulation ... ειδικά όσο πιο πολύ ανεβαίνει το...gain τόσο πιο εύκολο είναι (και σίγουρα για τα.... vintage αΦτια μου και προτιμότερο.... ) Αν είναι να έχουμε κορυφαίο εξοπλισμό και απλά να παίζουμε, χωρίς να ηχογραφούμε,σε επίπεδο.... ψιθυρου απλά πετάμε τα λεφτά μας, εκτός βέβαια αν μας αρέσει να τον... κοιτάμε,που και αυτό είναι αποδεκτό ιν μαι μπουκ

Και κάπου εδώ κολλάει η φράση, τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και μεταξωτους κώλους. Αν δεν επιλέγει ο κατάλληλος λαμπατος για το εκάστοτε παίξιμο που χρειάζεται το κομμάτι, αν δεν παιχτεί από τον κατάλληλο παίχτη, αν δεν γίνει ηχοληψία από τον κατάλληλο ηχολήπτη, με το κατάλληλο μικρόφωνο και την κατάλληλη μίξη, αστο. Υπό αυτές τις συνθήκες θα φανούν οι διαφορές του καλού και ακριβού εξοπλισμού. Αλλιώς γινεται δουλειά και με πεταλιερα στο σπίτι και καλύτερα. Εν κατά κλειδι, κάποιος που θέλει να βελτιωθεί ως κιθαρίστας (και γενικότερα σε οποιοδήποτε όργανο) ας μη περιμένει να το κάνει αγοράζοντας τον σούπερουαου λαμπατο και την σούπερουαου κιθάρα και πετάλια. Μπορεί να το κάνει με συμβατικά όργανα και πολύ μελέτη. .

Θυμάμαι ξεκάθαρα μια εποχή που νόμιζα πως έπαιζα το Solar και ένα βράδυ είδα αυτό, σε βιντεοκασέτα, και κατάλαβα ότι δεν έπαιζα το Solar. Ολο το live είναι απίστευτο.

Πρώτο και βασικότερο: μου αρέσει που έχεις επενδύσει σε ένα πολύ καλό μηχάνημα και του βγάζεις το ζουμί σε κάθε ευκαιρία. Δεύτερο: στο κομμάτι άκουσα και Jan Hammer και Tangerine Dream και cos_dr εκεί που το γυρίζεις σε ηλεκτρονική ψυχεδέλεια. Δηλαδή, έχεις πλέον έναν τύπου προσωπικό ήχο. Πιθανώς είναι αυτός ο τραχύς-distorted-synth ήχος που λες. Και πΧοιότητα και ποσότητα. Θα έλεγα ότι στο γινόμενό τους δίνουν ένα νέο μέγεθος, την cos-ότητα.

Ευχαριστώ σήμερα παρήγγειλα και σήμερα έφυγε η αποστολή!

Μελαγχολικο και ταυτοχρονα τοσο ομορφο.

Η αποκοπή (clipping) είναι το να κόψεις το πάνω ή το κάτω μέρος της κυματομορφής σου (ασύμμετρη) ή και τα δύο μαζί (συμμετρική). Αυτό το κόψιμο (δες εικόνες) κάνει έναν απλό παλμό πιο τετράγωνο. Ηχητικη μετάφραση: Ο τετραγωνικος παλμός περιέχει περισσότερες αρμονικες από έναν απλό (ο απλός περιέχει μια συχνότητα μόνο). Όσο πιο τετράγωνος ο παλμός τόσο περισσότεροι οι αρμονικοι και τόσο πιο κοντά έρχεται ηχητικά στο λευκό θόρυβο. Η συμμετρική φαζαρει γιατί προσθέτει και άρτιες και περιττες αρμονικές ενώ η ασύμμετρη δίνει πιο ήπια παραμόρφωση όπως κάνουν οι υπεροδηγημενες λυχνίες, δηλαδή μόνο περιττές αρμονικές. Μουσικά, οι άρτιες αρμονικές είναι διαστήματα οκταβας ενώ οι περιττές δημιουργούν αλλά διαστήματα με τη θεμελιώδη συχνότητα (επιθυμητά ή όχι). Έντονη αποκοπή δίνει ψηλής ταξης αρμονικές (τζιτζίκια). Συνήθως το σήμα πρωτα ενισχύεται και μετά κόβεται. Έτσι πχ ενα καθαρό booster που βρίσκεται πριν από ένα overdrive, έχοντας δυναμώσει το σήμα, όταν συμβαίνει η αποκοπή, ο παλμός γίνεται ακόμα πιο τετράγωνος και έτσι εξηγείται το γιατί το booster λειτουργεί σαν έξτρα παραμόρφωση σε αυτή τη σειρά ενώ μετά την παραμόρφωση δυναμώνει μόνο την ένταση του παραμορφωμένος σήματος.

"Nαι θα δουλεύει, αλλά θα είναι σαν να μη δουλεύει". Παίσιος.

μ' αρέσει... τεχνικά θα μπορούσε σίγουρα να βελτιωθεί (με μια πρώτη μικρή μείωση του wet ποσοστού στο reverb της φωνής θα έδενε άμεσα καλύτερα το όλον) αλλά και έτσι όπως είναι το σύνολο διαθέτει πολύ ενδιαφέρον ύφος και ανάλογα ενδιαφέρουσα άποψη... ΜΠΡΑΒΟ...