Πίνακας συμμετοχής

....εγώ με γυναίκες!

Αυτό πήρα εγώ και μάλιστα στα 53 ευρώ από Γερμανό φίλο στο Reverb. Σαν καινούργιο ήρθε με τις ζελατίνες του, φανταστικό για τα λεφτά, είμαι τέρμα ευχαριστημένος. Πάμε στην κακή αγορά τώρα. 2012, πήγαινα λύκειο ακόμα. Άκουγα Jeff Loomis με μανία, οπότε αποφάσισα να αγοράσω καινούργια μία Schecter Hellraiser C-1FR (Floyd Rose). Έδωσα 900ε τότε γιατί ήξερα τον μαγαζάτορα, η κιθάρα με απογοήτευσε σε όλα τα επίπεδα. Νεκρά ξύλα, χάλια οι EMG που φορούσε, ας μην πω καν για την ταλαιπωρία με το Floyd. Την πούλησα 6 μήνες μετά στα 650ε. Το πήρα το μάθημά μου. Δεν αγοράζουμε καινούργια όργανα, δεν αγοράζουμε όργανα που παίζουν οι μουσικοί που μας αρέσουν. Σπουδαία μαθήματα για 250ε αν με ρωτάτε. Κάπου έχω και μια φωτογραφία από ένα live. Να τη!

Α ρε Λόλα τι μου κάνεις βραδιάτικα. Μου δίνεις θέμα

Εχω μια καλή κουβέντα για πολλά! JHS (δύο φορές την έπαθα) to Moonshine και ένα mini booster της, ήταν πιο ξερά σε ήχο και ανέμπνευστα κι από τα λάχανα. Θα ήθελα να δοκιμάσω και το κορυφαίο της όπως λένε, το Morning Glory, αλλά μετά την εμπειρία μου αυτή, δεν το τολμάω Danelectro (food series) το τρέμολο για το οποίο όλοι λένε καλά λόγια (Chicken Salad?) και το Dusty Road (leslie). Εϊδα κι έπαθα να τα βρω μεταχειρισμένα κι όταν τελικά τα βρήκα, και διαπίστωσα ότι έχουν χειρότερο tone sucking και από τα Boss. Η πλάκα είναι ότι το Cool Cat τρεμολο της, είναι εξαιρετικό. Jam (to τρέμολο και το phaser). Μια χαρά αν και υπερκοστολογημένα κατά τη γνώμη μου, δεν προσφέρουν τίπτοα περισσότερο που ένα αξιοπρεπές βιομηχανικό πετάλι δεν προσφέρει... Με τα δυο αυτά τέλειωσε και κάθε σχέση μου με τα Jam! Tortuga Effects - Neptune Vibe μείνετε μακριά! Ακριβά, δεν κάνουν ούτε αυτό πυο διαφημίζεται ότι κάνουν! ΄Τα χειρότερα one-trick-pony πετάλια της αγοράς Τ-Rex Viper και Tremonti Phaser. Πολύ κακό για το τίποτα, ογκώδη, μέτρια έως κακά σε ήχο. Το viper, θέλει και δικό του μετασχηματιστή, άσε μας κουκλίτσα μου LIne 6 - Τremolo, Roto Machine, Chorus - πιο βαριά και από πρέκι μπακονόπορτας, και πιο δύσχρηστα και από μονότροχο ποδήλατο. Επίσης θορυβώδη σε daisy chain. TC Electronic - Ηelix. Καλύτερο phaser κάνω με το στόμα, παρά αυτό ΜΧR - Badass Distortion. Όσο cool είναι το Badass OD, τόσο απογοήτευση ήταν το distortion. Προτιμήστε το OD της, ακόμη και για heavy ήχους. Όλα τα πετάλια της Behringer μέχρι σήμερα (το τελευταίο που αγόρασα ever ήταν το πετάλι κουρδιστήρι της, το οποίο έδειχνε λάθος έτσι και το έβγαζες με line από το wha wah) Tα περισσότερα από την παλιά σειρά της Joyo / Harley Benton - όσο κι αν μου άρεσαν κάποια στον ήχο, ήταν τόσο φτωχές κατασκευές, που μια μέρα το Vintage Overdrive έπιασε ραδιόφωνο. Δεν θα τα εμπιστευόμουν ούτε για πρόβα. Τα περισσότερα ψηφιακά της Boss/ Όχι πως τα πορτοκαλοκίτρινα τζιτζίκια - ντράιβ της μπορούννα σταθπύν από μόνα τους, αν δεν τα χρησιμοποιείς απλά για να δώσει παραπάνω gain σε έναν ήδη βρώμικο ενισχυτή, αλλά ειδικά τα ψηφιακά της (cosm technology my ass) που προσομοιάζουν λέει leslie ας πούμε, είναι θλιβερά για κιθαρίστα. Στα πλήκτρα ίσως είναι καλύτερα, αλλά ρουφάνε τόσο τόνο και ψτηναίνουν τον ήχο που δεν αξίζουν τον κόπο. Από Boss έχω μόνο ένα πετάλι της, σχετικά καινούριο, το οποίο μέχρι στιγμής μου ακούγεται μια χαρά στο δωμάτιο της καραντίνας, το MO-2. Μένει να το δω πώς θα βγαίνει και σε μεγάλες εντάσεις, κρατάω πάντα μια επιφύλαξη. Having said that, κάθε εταιρία φτιάχνει και καλά (πετυχημένα) και μούφες πράγματα. Δεν κρίνω ποτέ με βάση το logo, παρά τις παραπάνω προκαταλήψεις μου. Γι' αυτό ίσως και το πληρώνω στο τέλος! :) Ενα εξαιρετικά χιουμοριστικό κουτί - συσκευασίας από πετάλι μπουτίκ που ήρθε στα χέρια μου (to vibe machine της Drybell) :

Άμα ψωνίζεις από διαφημίσεις αυτά παθαίνεις. Βλέπεις ασούμε και γράφει .... "Άαααααααγαλμα μοντέλο Ουκρανή .....", παίρνεις τηλέφωνο, και σου έρχεται κάτι τέτοιο .....

Φανη, σου βαζω ευχαριστως τα φωνητικα. Κριμα να εχεις ολα και να λειπει η φωνη.

Σχωράτε με παιδιά γιατί θα αμαρτήσω. Γίγαντες φούρνου κοκκινιστοί με πικάντικο χωριάτικο λουκάνικο, χόρτα μαζεμένα δίπλα από το σπίτι μας (ανάμεικτα, ραδίκια, ζωχοί, καυκαλήθρες, κλπ), φέτα, ψωμί, λευκό κρασάκι μπόλικο. Τι άλλο να ζητήσει κανείς ... Σκέτη αμαρτία σας λέω ....

Δώσε ΚΩΣΤΑ πατριώτη!!!!!!!!!

Πρωτα θα το στειλει σε σενα να το γεμισεις αρπισματα.

....

Από τότε που τοπανεστοΙΝΤΕΡΝΕΤΣ. Ακου εδω αυτος ο ΑΣΧΕΤΟΣ και ΑΜΠΑΛΟΣ ποσο tone sucking εχει...

χαχαχαχα γονάτισα

Ευχαρίστως, Είμαι χρήστης του fernandes sustainer απο το 2004, σκέφτηκα ότι θα ήταν πολύ cool για να μην βάζω το f.s. σε κάθε κιθάρα. Το freqout έχει μια λιστα απο αρνητικά: 1. Δεν κρατάει την νότα για πάντα (αν δεις τα βιντεο στο youtube κανεις δεν κρατάει νότα πάνω απο 10 δευτερόλεπτα) 2. Αν η χορδή βρίσκει έστω και ελάχιστα στο επόμενο τάστο δεν δουλεύει το εφε γιατί προκαλεί ένα εφέ σαν τρέμολο. - Έχω κιθάρες με ψηλό action σεταρισμένες στον Οικονομάκη - αν παίζει κάποιο ρόλο 3. Αν έχεις ένα noise gate μετά σου κόβει τη νότα λίγο πιο γρήγορα απο το αν ήταν off. Οπότε για μένα σε κάποια σόλο που θέλουν παραμόρφωση αρα χρειάζομαι noise gate μου ήταν άχρηστο. θεωρητικά αυτό το πρόβλημα παρακάμπεται αν πεις ότι κλείνω το noise gate, σωστό και δουλεύει, αλλά βαρέθηκα να μπω σε αυτή τη διαδικασία, το πακετάρισα και το έστειλα πίσω στο τομαν και πήρα τα λεφτά μου πίσω. 4. Έχει και καλά ένα mode ebow - με απογοήτευσε Τέλος το ήθελα και για ηχογραφήσεις για να μπορώ να ηχογραφήσω και με άλλες κιθάρες αλλά με βάση τα 1+2 δεν μπορούσα να το χρησιμοποιήσω. Αυτό ήταν το τελευταίο καρφί στο φέρετρό του για να το στείλω πίσω. Συνοψίζοντας σε μια προταση "δεν μου πρόσφερε τίποτα περισσότερο από αυτό που είχα ήδη"

μισό λεπτό, δεν θέλω να γίνει το τόπικ δικαστήριο για την harley benton αλλά γενικότερη συζήτηση για πράγματα που πχ μπορεί να ήταν κατασκευαστικά άρτια αλλά το τελικό αποτέλεσμα ήταν πολύ μακρυά από αυτό που φαίνονταν να κάνουν στις διαφημίσεις.

δεν νομίζω να έχει ενθουσιαστεί κανείς από διαφήμιση μεγάλης γερμανικής αλυσίδας για μουσικά όργανα. Αντιθέτως ορισμένοι έχουν εκπλαγεί ευχάριστα εκεί που δεν το περιμένανε.

μακάρι να μπορούσε κάποιος εδώ ή αλλού να προτείνει λύσεις που λειτουργούν ως πανάκεια για όλους... όπως σοφά αναφέρει και ο ND παραπάνω και για μένα το μικρόφωνο (ειδικά αν έχεις ένα μόνο) είναι μια καθαρά προσωπική υπόθεση με την απόφαση απόκτησης του να ορίζει σε ένα μεγάλο βαθμό τις σπιτικές παραγωγές σου... πχ εγώ δεν θα μπορούσα να δουλέψω σε καμία περίπτωση με μοναδικό mic το ΑΤ που ξεκινά με εγγενές "roll off" χαμηλά από τα 250 και κάτω... αυτή του η ιδιότητα μπορεί να είναι αρκετές φορές πολύ χρήσιμη φυσικά (πχ στην δική μου φωνή "κουμπώνει" μια χαρά) αλλά "σημαδεύει" παράλληλα με την έλλειψη χαμηλών οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα τα επιθυμούσα... και όταν με το όποιο mic έχω ένα τονισμό κάπου, άντε να τον "φέρω" το δυνατόν στα μέτρα μου στο ποστ... αν όμως δεν έχει καταγραφεί η (ενδεχομένως ζητούμενη) πληροφορία, που θα την βρω μετά?... τες πα... όλα τα εν λόγω mic εδώ τα τιμούν τα λεφτά που σου ζητάνε... αλλά το θέμα είναι τι θέλεις εσύ να φτάσει στα αυτιά σου... μπορεί κάλλιστα να είναι το σχετικά πιο "άδειο" σήμα που θα σου δώσει το ΑΤ και με όλες τις υπόλοιπες ιδιότητές που αναφέρθηκαν να σε καλύπτει απόλυτα και στην φωνή αλλά και στα ακουστικά όργανα και να σου κάθονται και εύκολα στο mix... μπορεί όμως (ειδικά αν τα συριστικά σου δεν είναι έντονα), το πιο "διακριτικό" roll off του lewitt που ξεκινά πολύ χαμηλότερα και ο εμφατικός τονισμός του στα 8 και 15khz, να σε γοητεύσει και για τις δυο χρήσεις που το προορίζεις... από την άλλη δεν είναι τυχαία η commercial αποδοχή του ισορροπημένου μέχρι ενός σημείου, με την αναλογικά υπερτονισμένη μεσουψηλή περιοχή, Rode NT1 A... όπως όμως και η προσωπική μου προτίμηση στο σκέτο NT1 με τον "σχετικά" ουδέτερο χαρακτήρα στο τρακινγκ που θεωρώ απαραίτητη βάση για μετέπειτα δημιουργική επεξεργασία όταν δεν έχω να επιλέξω από πλήθος μικροφώνων με διάφορους χαρακτήρες (το κατ αναλογίαν χρήσιμο "αδιάφορο" όταν δεν μπορείς να έχεις πρόσβαση στο διάφορο)... περί ορέξεως κλπ... θέλω να ελπίζω ότι έχεις καλυφθεί από τις τοποθετήσεις όλων μας και έχεις σχηματίσει μια χρήσιμη εντύπωση απλά δεν πρέπει να ξεχνάς ότι δεν υπάρχουν θέσφατα στην ηχοληψία (και γενικά στον ήχο με την ατομική του αντίληψη να απέχει από την αντικειμενικότητα στην περιγραφή του)... δυστυχώς ΠΑΝΤΑ το ιδανικό θα είναι το να δοκιμάσεις δια ζώσης ένα mic πριν το αποκτήσεις και μάλιστα στις συνθήκες και τα συνοδά που θα καλεστεί να λειτουργήσει... και καταλαβαίνω ότι κάτι τέτοιο πια είναι από δύσκολο έως αδύνατο οπότε good luck Γιώργη... --- ΥΓ... πέραν του αξιολογότατου τεστ του Νικόδημου μια χρήσιμη σύγκριση (μάλλον πιο άμεσα αξιοποιήσιμη στην περίπτωσή σου) ακουστική και όχι μόνο εντύπωση, μπορείς να αποκομίσεις στο νέο "εργαλείο" Αudio Τest Κitchen σε τέτοιες περιπτώσεις χρησιμοποιώ ως reference το TLM 67 που (προσωπικά) θεωρώ το απόλυτο all around mic όσο έχει να κάνει με την ("ωφέλιμη") συχνοτική συμπεριφορά κατά το tracking...

Δοκιμάστε το Jam Kazam. Ήμουν Χανιά και τζαμαρα με Αμερική. Ως και Vst φορτώνει. Μετά άλλη επιλογή είναι το ninjam το οποίο δεν έχω δοκιμάσει.

To προσπάθησαν και οι Metallica με τους τεχνικούς τους και δεν τα κατάφεραν!Λογικά ούτε εμείς θα μπορούμε!!!

εκτός αν κάνεις soundtrack σε ταινία του Αγγελόπουλου

o Vince Gill, o David Crosby και ο Jimmy Web αναλαμβάνουν το τιτάνιο έργο να αποδώσουν για πρώτη και μοναδική φορά ζωντανά το αριστούργημα του Brian Wilson, Surf's up 40 χρόνια μετά την πρώτη του ηχογράφηση που "ανάγκασε" τον μεγάλο Leonard Bernstein να αναγνωρίσει την αξία του.

Σήμερα είχα πολύ λίγο χρόνο οπότε είπα να ασχοληθώ με το inlay του headstock. Μέτρησα τη διάμετρο και δοκίμασα σε σκραπ ώστε να ταιριάζει καλά. Χρησιμοποίησα αρίδα στην οποία μπορείς να αλλάξεις την ακτίνα όσο θες μετακινώντας τη λάμα της. Έπειτα μαρκάρω στο headstock για να είμαι όσο πιο κεντραρισμένος γίνεται. Ανοίγω τρύπα στο headstock. ΠΡΟΣΟΧΗ: Αυτές οι δουλειές έπρεπε να γίνουν ΠΡΙΝ κολλήσω το μανίκι στο σώμα. Τώρα που θυμήθηκα να τα κάνω όλα αυτά έπρεπε να κρατάω ολόκληρη την κιθάρα πάνω στο κολωνάτο δράπανο με το αριστερό χέρι με λαβή jiu jitsu ξερωγώ και να κατεβάζω το τρυπάνι με το δεξί. Δεν πειράζει, θα ξέρω για την επόμενη φορά. Με το δρέμελ μέτρησα και έσκαψα ώστε να είμαστε στα 2 χιλιοστά βάθος. Κόλλησα το λογότυπό μου στο headstock με super glue. Το μεσαίο τμήμα που ήταν πιο βαθύ το γέμισα με λεπτό ροκανίδι και κόλλα. Σε λίγα λεπτάη κόλλα είχε στεγνώσει και το headstock ήταν έτοιμο για τρίψιμο. Άλλο ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Hellfire που χάραξε με το laser του το logo. Nα προσθέσω ότι δοκίμασα το truss rod και δουλεύει αβίαστα. Θα υιοθετήσω αυτόν τον τρόπο κατασκευής από εδώ και πέρα. Δηλαδή κανάλι μέχρι την άκρη του μανικιού στο σημέιο που αρχίζει το nut και μετά κανάλι με τρυπάνι για να μην σηκώνεται το φιλέτο.

Περισσότερες από όσες χρειάζομαι, και σαφώς λιγότερες από όσες θέλω.

Παρακαλώ! Να τη πάρεις να το ευχαριστηθείς

EHX English Muff'n: Μηδενικός όγκος, fizzy όσο δεν πάει, το μόνο που πέτυχα εγώ από usable ήχο ήταν ένα πειστικό (treble-intense βεβαια, οχι τόσο mid- και βεβαια καθόλου bass-) lead, still got the blues style. Πανε πολλά χρόνια βέβαια. +1. Άλλα Jam που εχω με αρεζουν όμως :P