Πίνακας συμμετοχής

To Digital delay της Joyo πρέπει να είναι το μοναδικό πετάλι delay παγκοσμίως που γράφει digital αλλα ακούγεται 100 φορές πιο αναλογικό από αλλά όπως και από το analog delay της ίδιας εταιρίας! χααχ Απίστευτοι κινέζοι! Όσοι ψάχνετε φτηνό delay που να ακούγεται με σκοτεινά repeats, σε τιμή ξεφτίλα, προτιμήστε το Digital της Joyo και όχι το Analog.

Α ναι φυσικα! Ο John Renbourn, μαζι ισως και με τον Davy Graham, τον Bert Jansch και τον Dave Evans ειχαν εμφανιστει και αυτοι τη δεκαετια του '60 στη Βρετανια και ειχαν μια προσεγγιση διαφορετικη μεν αλλα σιγουρα παρομοιας φιλοσοφιας με αυτη του Fahey και της σχολης του, μπολιασμενη προφανως πιο εντονα απο την Βρετανικη μουσικη παραδοση (και ειχαν προφανως και τεραστιο αντικτυπο, ειδικα στην βρετανικη folk). Αν σου αρεσουν τοτε σιγουρα θα βρεις πολυ υλικο να απασχοληθεις εντος american primitive. A επισης, για οποιον ενδιαφερεται και μιας και δε ξερω ποτε θα βρω λιγο χρονο να γραψω για δικους μου αγαπημενους, αυτο το podcast καλυπτει λιγο τον Fahey και μερικους συγχρονους του ειδους και ειναι καλο σημειο για αρχη

Το έχω χρησιμοποιήσει σε δυο φάσεις μόνο με επιτυχία: α) Για να ντουμπλάρω σημεία από ένα σόλο -που όμως ήταν αρκετά free σε χρόνους, σα να λέμε δηλαδή ότι και να έπεφτε λίγο πριν ή λίγο μετά το sustain δεν θα ακουγόταν άσχημα β) για να εισάγω προηχογραφημένο εφέ πίσω από τη σόλο κιθάρα που έπαιζα στην εισαγωγή του κομματιού (το Jamman XT σου δίνει την δυνατότητα να ηχογραφήσεις έως και 99 λούπες, διάρκεια 5-10 λεπτών η καθεμία). Ετσι, το χρησιμοποιησα σε μια εισαγωγή κομματιού, ενώ έπαιζα από πάνω το ριφ/αρπέτζιο. ΔΕΝ ηχογραφουσα αυτό που έπαιζα, χρησιμοποίησα το λούπερ μόνο για να αναπαράξει κάτι κιθαριστικό που είχα προηχογραφήσει. Ρυθμικη λούπα με μπάντα σε real time, δεν έχω δοκιμάσει και ούτε θέλω να δοκιμάσω γιατί θα γίνει η σφαγή του δράμαλη, όσο καλοί κι αν είναι οι μουσικοί και ακόμη κι αν ξεκινήσω εγω με την κιθάρα/λούπα, το κομμάτι... Το θεωρώ άκρως επίφοβο. Edit: σε αυτό το Neil Youngικό που ηχογράφησες ας πούμε, θα είχαμε χαθεί εύκολα.

ΝΑΙ Στις κλασσικές Gretsch δεν ανεβοκατεβαινουν οι μαγνητες,ειναι fix.

Καλησπέρα! Δοκίμασε να βάλεις ένα πετάλι με buffer στο τέλος της αλυσίδας, κι ας είναι και κλειστό, π.χ. ένα boss ds-1. Το πιθανότερο είναι να συμβαίνει λόγω true bypass.

Προσωπικά, μου αρέσουν τα modulated delays με σκοτεινές επαναλήψεις και δυνατότητα drone, αλλά όχι τα chorus modulated όπως το Deluxe Memory Man (είναι και μεγάλο πανάθεμά το για κάποιον που παίζει live με έξι πεταλάκια). Έχω δοκιμάσει πολλά, που δεν τα έχω κρατήσει, και ανάμεσα σε αυτά, θα ξεχώριζα το Malekko 616, το Catalinbread Montavillan Echo (ένα αριστούργημα και ευκολο να κατασκευαστεί DIY με verified schematic από κάποιον που κατέχει από ηλεκτρονικά - not me) και το επίσης αεξαιρετικό αλλά πιο βαρύ κι από το δημόσιο χρέος Line 6 Εcho Park. Η ΤC είναι (ήταν) αγαπημένη μου εταιρία, το Flashback 2 όμως και το μαύρο Alter Ego v2, τα επέστρεψα στα κουτιά τους όπως ήταν γιατί ήταν πολύ pronounced και δυσκολευόμουν να βγάλω έναν καλό ήχο με αυτά. Επίσης, μου τη σπάνε τα delay με χιλιάδες κουμπια και υποπαραμέτρους, πάω στοίχημα ότι είναι σπουδαία πετάλια τα Strymon ας πούμε (είχα και ένα El Capistan) ή το Timeline αλλά τα βρίσκω είναι άβολα για live και ευπαθή. Και το MXR Carbon Copy είναι πολύ κακό για το τίποτα, το Malekko 616 το βάζει κάτω hands down από άποψη modulation, καθώς και τα άλλα που προανέφερα (Line 6 κλπ) Αυτά που έχω και δουλεύω και είναι τα αγαπημένα μου και με σειρά προτίμησης: Alter Ego v1 (το setting του με την προσομοίωση του Echorec του Gilmour, απλά δεν υπάρχει, ενώ έχει και ένα εξαιρετικό DMM και πολύ πειστικά Tape και Analog settings, με σκοτεινές επαναλήψεις, που σε συνδυασμό στο ότι μπορείς να το ΄λειτουγείς με trails, είναιιδανικό για τα reggae εγχειρήματα μου - χτυπάς την επαναληψη, το σβήνεις, τα trails σβήνουν γλυκά σε ατμόσφαιρα reggae dub, ενώ εσύ συνεχίζεις να παίζεις ρυθμικά άρσεις). Του έχω βάλει εδώ και αιώνες και ένα Toneprint με shimmer trails του Dave Stewart και είμαι καλυμμένος με ένα τόσο δα πεταλάκι. Στα plus ότι έχει buffer και είναι και στέρεο! EQD Dispatch Master - To go to πετάλι μου για ροκιές. delay/reverb που τα κάνει όλα θα σε βγάλει ό,τι κι αν του δώσεις. Δυστυχώς δεν έχει trails κι έτσι το χρησιμοποιώ μόνο αν δεν πρόκειται να το κλείσω ποτέ στη διάρκεια του live. Ibanez DE7 - το καλύτερο πετάλι που έχει βγάλει η Ιbanez μετά το tubescreamer, κτγμ. H echo ρύθμισή του, πέρα από το ότι ακουγεται εξαιρετικά (είναι απίστευτο ότι δεν βγάζει ψηφιακίλα και ακουγεται πιο φυσικό και ζεστό ακόμη και από πολύ πιο ακριβά delay), έχει κάτι που δεν έχω συναντήσει σε κανένα αλλο πετάλι delay: έχει limiter στις επαναλήψεις, με αποτέλεσμα αυτές να σβήνουν ομαλά ακόμη και σε μεγάλο feedback, αντί να αυξάνονται σε ένταση. Ετσι μπροείς να κάνεις ότι θες από drone μέχρι ισοκρατήματα και από U2 ρυθμικά (αν και δεν έχει ταπ τεμπο) μέχρι slapback. Δυστυχώς ούτε αυτό έχει trails. Αφησα τελευταία δυο πρόσφατα αποκτήματά μου, τα: ΕΗΧ Canyon - μπορεί να κάνει της παναγιάς τα μάτια και σίγουρα πολύ περισσότερα απ όσα χρειάζομαι, αλλά το θέλω για τα ambient home recordings μου. εξαιρετικά ενδιαφέροντα είναι τα shimmer και polyphonic octaver repeats του. Στα plus του επίσης, τα ρυθμικά subdivisions, ταπ τεμπο, στερεο εξοδοι και παραμετροποιήσεις ανα είδος delay (με υπομενού). Δεν θα το χρησιμοποιήσω ποτέ σε live, εκτός αν το χωρέσω ποτέ για έναν συγκεκριμένο ήχο που θα έχω σετάρει από πριν - ίναι εξαιρετικά άβολο, αν όχι αδύνατο να το σετάρεις επί σκηνής, έτσι μικροσκοπικό που είναι και με άσπρα γράμματάκια κλπ) Skreddy Echo: Θα το παραλάβω ενθουσιασμένος σήμερα, από συμφορουμίτη. Είναι το πιο ακριβό delay που έχω αγοράσει ως σήμερα, αλλά η τιμή του ήταν εξωφρενικά καλή. Διαβάζω ότι ο Marc Ahifs έχει κάνει ότι είχε και το delay της Ibanez, έχει δηλ. limiter στις επαναλήψεις. Εκτός από το αριστουργηματικό του modulation που δεν μου ακούγεται τόσο στείρο όσο του Εl Capistan, έχει επίσης effects loop μόνο για τις επαναλήψεις! Χαράς ευαγγέλια... προβλέπω να περάσω άπειρες ώρες να δοκιμάζω ότι κουλό εφέ διαθέτω στη λούπα του, αν και υποψιάζομαι ότι θα το χρησιμοποιήσω στο τέλος όπως είναι και ότι θα γίνει το νέο αγαπημένο μου delay από τα τέσσερα... στο 6:22 το echo setting

Μπράβο ρε Αργύρη! Το video είναι all the money. Ξεκινάς αδιάφορα και διεκπαιρεωτικά και μετά γυαλίζει το μάτι σου. Το θέμα είναι τις παίζουμε να τις κιθάρες κι εσύ τις φτιάχνεις και τις παίζεις καλά.

Μπράβo καπετάνιε, ταύρος σε teleπωλείο, μεγειές και πάλι (ζαχαρώνω κι εγώ την ΑΟ keef style σε blonde!)

Ναι, προφανώς.. Όρεξη να έχεις να πειράζεις και να αποθηκεύεις, και είναι και τρομερά απλή διαδικασία.

Γενικά δεν τα πάω καλά με τα γλυκά αλλά αυτό φαίνεται ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟ.

Έχω το 25άρι Arturia Minilab MKII. Φανταστικό για την τιμή του, κάνει και καφέ που λέμε. Ακόμα δεν έχω χρησιμοποιήσει ούτε το 10% όσων κάνει και το έχω κοντά 1 μήνα. Θα στο πρότεινα αν θες να μείνεις χαμηλά σε budget και αν δεις ότι προχωράς και γουστάρεις, πάρε ένα μεγαλύτερο.

Ήμουν στην ίδια φάση με σένα 1μιση χρόνο πριν. Κατέληξα στο AKAI MPK Mini, η χειρότερη αγορά που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου. Το λέω γιατί το συγκεκριμένο ήταν (και συνεχίζει να είναι) το #1 σε reviews. Χειρότερο γιατί τα πλήκτρα του είναι απαράδεκτα. Τα pads είναι τέλεια και τα knobs είναι οκ. Το joystic είναι κακό, σχεδόν άχρηστο. Είχα δοκιμάσει το Alesis V49 στου Νάκα, τα πλήκτρα είναι οκ για την τιμή του, αλλά τίποτα ιδιαίτερο. Μου φάνηκε σίγουρα καλύτερο από το Akai που είχα ήδη πάρει, και το μετάνιωσα κατευθείαν. Νομίζω τα Alesis έχουν ίσως την χειρότερη ποιότητα κατασκευής στην κατηγορία τους, αλλά είναι και value for money. Πολλοί λένε ότι έχουν μικρή διάρκεια ζωής, απ'όσα έχω διαβάσει. Δε ξέρω ποιο είναι το budget σου, αλλά δες αν μπορείς να πάρεις μεγαλύτερο, 49άρι. Αν θες να βάλεις 2 χέρια (πχ για να τσεκάρεις μια μελωδία πάνω σε μια-δυο συγχωρδίες), το 25άρι είναι πολύ σπαστικό. Εγώ θα σου πρότεινα το Native Instruments Komplete Kontrol A25 (ή Α49 για μεγαλύτερο). Σου δίνει και κάποιους ήχους όπως το The Gentleman Piano που είναι πολύ καλό, αλλά τίποτα άλλο τρελό. Αν θες να πας σε mini, μπορείς να δεις το Arturia MiniLab. Και τα δύο έχουν εξαιρετική ποιότητα κατασκευής. Εγώ σκοπεύω να πάρω σύντομα το Komplete Kontrol A61 πριν κάνω μεγάλο upgrade στο S88. Το Nektar Impact LX49+ που είπε ο φίλος Σταύρος, έχω ακούσει και δει reviews, και όλοι λένε ότι έχει ένα πολύ περίεργο ήχο στα πλήκτρα, που το κάνει ιδιαίτερα θορυβώδες, ειδικά στο release. Τώρα για το Software: Το Ableton είναι ένα πολύ ιδιαίτερο DAW, αρκετά διαφορετικό από τα "στάνταρ" (Logic, Cubase, Studio One, Reaper, κτλ). Είναι φτιαγμένο ξεκάθαρα για ηλεκτρονική μουσική και live performance αυτής (εξ ου και το Ableton Live). Το Xpand το έχω δοκιμάσει, έχει πολλούς, αλλά μέτριους ήχους, τίποτα ιδιαίτερο (τουλάχιστον γι αυτά που φτιάχνω εγώ). Μπορείς να κατεβάσεις πολλά free plugins, όπως τα Spitfire Labs που είναι εξαιρετικά, καθώς και αρκετά από το Pianobook.

Πριν λίγο έβγαλα από τη θήκη το "επίσημο" pedalboard να δω εάν δουλεύει, και χρησιμοποίησα το looper που έχει το delay πετάλι. Τελεταία φορά το χρησιμοποίησα πέρσι, και δεν μπορούσα να κάνω και πολλά πράγματα πάνω του. Σήμερα, το είδα με άλλο μάτι και το εκτίμησα περισσότερο. Και ομολογώ ότι μου άνοιξε η όρεξη λιγο. Το είχα, λοιπόν, πάντα απορία. Ειδικά σε μπάντες με ένα κιθαρίστα, είναι πρακτικό σε κάποια κομμάτια να χρησιμοποιείται looper ώστε να γεμίζει κιθάρες το κομμάτι? θα πρέπει ο ντράμερ να ακουλουθά τη ρυθμική λούπα που παίζει, και όχι τον μετρονόμο? Είναι μπέρδεμα γενικώς το γράψε/σβήσε/σταμάτα/ξεκίνα ζωντανά? Το κλιπάκι που έγραψα παίζοντας με το looper (με κινητό το ηχογράφησα). looper.mp3

Σε Κρητικό γάμο πήγες?

Να σου πω την αληθεια κι εγω πολλες φορες. Το ζηταει ο οργανισμος μου (πλεον) ιδιως οταν την προηγουμενη εχει πεσει πολυ κρεας στο τραπεζι. (ειχαμε Κρητικα εδεσματα χθες, αντικρυστο, τσιγαριαστο κατσικι, ζυγουρι-γαμοπιλαφο κλπ) Δεν εφαγα πολυ, αλλα εσκασα. Εχει κλεισει το στομαχι. Αυριο φασολαδα. .

Και μαμώ τις σαλάτες είναι βρε, τι "μπεεε" μας τσαμπουνάς ....

Μπεεεεε -22kg ομως

Εξαιρετικό Odis, ευχαριστούμε! Με πιάνεις και μαλάκα τώρα γιατί πρώτη φορά ακούω και για τον John Fahey και για την Αmerican Primitive σχολή που ανάφερες και έπεσα με τα μούτρα στο Google! (διπλό ευχαριστώ λοιπόν) Και ένα σχόλιο για τα αγαπημένα μου 70s τα οποία τα θεωρώ κορυφαία από μουσική άποψη , πιο πολύ κι από τα 60s. και σε όλα τα είδη της μουσικής: ο Fahey που τώρα πρωτακούω κομμάτια του, μου θυμίζει έναν άλλο σπουδαίο και παραγνωρισμένο ακουστικό κιθαρίστα της ίδιας πάνω κάτω εποχής, στην Αγγλία, τον John Renbourn. Όταν τον είχα ανακαλύψει στο Λονδίνο και σήκωσα ό,τι βρήκα από δισκογραφία του, οι ροκάδες στο Camden με σνομπάριζαν λέγοντας ότι "ακούω english folk". Ωστόσο, το στυλ με τα ανοιχτά κουρδίσματα που μιξάρει blues, βικτωριανή μουσική και αυτό που σήμερα θα αποκαλούσαμε country, έχει πολλές ομοιότητες κτγμ. Ακου και αυτό το αριστούργημα, αν δεν το ξέρεις

πολλές μπάντες χρησιμοποιούν live loops και γινεται. συνήθως με midi sync αν υπάρχει κάποιο midi clock που ακολουθούν όλοι (πχ μετρονόμος). έχω χρησιμοποιήσει κι εγώ με κανονική μπαντα με το boss rc50 επειδή έχει tap tempo. Δλδ έγραφα τη λούπα και για να μη χαθεί ποτέ με τον ντράμερ συνέχισα να του δίνω το tap με το πόδι για όλο το playback. Για πολύ μικρές διαφορές tempo δεν αλλάζει το pitch σε βαθμό ξεκουρδισματος και δεν εμφανίζονται glitches. Υποθέτω ότι τα πιο σύγχρονα λουπερς δεν θα έχουν καν τα προβλήματα που θα έβγαζε το rc50 αν ανεβοκατεβαιναμε 30bpm

Ήταν 1989. Απονομή των Grammy για hard rock/metal. Τότε για κάποιο λόγο ακόμα οι κατηγορίες ήταν κοινές. Ετσι στους υποψήφιους ήταν ο Metallica φαβορί (και μάλιστα καλεσμένοι να παίξουν), και μεταξύ άλλων ο Iggy Pop αλλά και οι Jethro Tull. Οι τελευταίοι ούτε που σκέφτηκαν να πατήσουν στην απονομή. Τελικά τη νύφη την πλήρωσε ο Alice Cooper που άνοιξε το φάκελο, γούρλωσε τα μάτια του, νόμισε ότι του δώσανε λάθος φάκελο, αλλά ανακοίνωσε τους Jetrho Tull και αναγκάστηκε να παραλάβει το βραβείο και να την κάνει με ελαφρά εν μέσω αποδοκιμασιών. Από την επόμενη χρονιά χώρισαν τα metal από τα rock.....

Γιώργο, όλα τα είχα αποθηκευμένα στο looper, μέχρι και την ανθρώπινη φωνή στο #7. Είχα 7 λούπες για ισάριθμα κομμάτια. Κάποιες πολύ μικρές (όπως π.χ. το Strange Guitar που ήταν 15'' τα οποία τα άφηνα να επαναλαμβάνονται ) και κάποιες σε διάρκεια κανονικού κομματιού όπως το "Fairy Nightmare" που μιλάνε άνθρωποι, ήταν το τέλος της performance)

Το flashback x4 εχω. Δεν νομιζω οτι κανει τετοια κολπα.... Αλλα, ενα αυτονομο looper για τη δουλεια αυτη, με τα εφε, δεν θα ηταν ασχημο. Τα ντριγκι ντριγκι στο κομματι που ανεβασες ηταν απο το looper?

Ναι αυτό εννοεί νομίζω. Και εγώ κάτι αντίστοιχο έκανα, αλλά όχι ρυθμικά. Εκανα hχητικά εφέ με delay , πάνω στα οποία έπαιξα live τα ριφ/εισαγωγές μου. Δεν ξέρω ποιο looper έχεις, αλλά στο Jamman ΧΤ εχω μεταφέρει από τον υπολογιστή στο πεταλάκι, ό,τι λουπα μπορείς να φανταστείς για "καταστασιακές" performances: από ήχους φυσικούς (βροχές, βροντή, αέρα κλπ), μέχρι μουσικά κουτιά, κύμβαλα, συριγμούς από φλάουτα και βιολιά κλπ) Δεν ακούγονται πάντα hi-fi από τον ενισχυτή της κιθάρας, αλλα αν θες μπορείς να συνδέσεις το looper απευθείας στο PA και να το χρησιμοποιήσεις αυτόνομα σαν εφέ, εκτός του σήματος της κιθάρας. Τότε όλα τα pre-recorded σου, ακούγονται αν όχι τέλεια, τουλάχιστον πολύ πιο πειστικά. (αρκεί να έχεις ένα χαρτί με σημειωμένους τους αριθμούς για το ποια λούπα είναι τι! ) Εδώ μια σειρά από λούπες που είχα χρησιμοποιήσει - πάνω σε αυτές σαν "καμβά" έπαιξα ια ένα project της Ομάδας Opero με τίτλο Traces of fear , οπότε, έχει διάφορους... τρομακτικούς ήχους που δεν θα μπορούσα να κάνω αλλιώς με τηνκιθάρα.

Σε προηχογραφημένα riff.

Δεν χαλάμε χατίρι στα παιδιά είπαμε. Σήμερα τους έκανα Κέικ φράουλα με γιαούρτι και φρέσκο βούτυρο.

Τελικα το σαλιο εχει παντου εφαρμογη. Σαν το wd40 ενα πραμα....

Μια και είστε οι περισσότεροι νεαροί εδώ, να αναφέρω πως το συγκεκριμμένο πρόβλημα οι παλιότεροι το αντιμετωπίζαμε επι τόπου (γιατί αρκετές φορές έκανε αναπάντεχα την εμφάνιση του σε πάλκα) με λίγο σάλιο και τρίψιμο στο γκαρντ.

Που είναι στερεωμένος ο νεκ; Στο pickguard ή στο σώμα? Anyway ξεκινά με αυτό

Χαχαχαχα φλωρε Ολο τον χειμωνα πινω κρυο καφε.

τεσσερις φιλοι .... μια κοπελα και τρεις φανατικοι fender-ακηδες καθονυται σ'ενα μπαρ πινουν και συζητουν περι ανεμων και υδατων....καποια στιγμη η κουβεντα πηγαινει στα custom colors της fender απο το '50 μεχρι σημερα......μετα απο κανα 20λεπτο σταματουν αποτομα και κοιταζουν ....η κοπελα με σκυμενο το κεφαλι κοιτα αμηχανα τα νυχια της ενω ενα δακρυ αρχιζει να κυλα στο μαγουλο............................................................................

Εψες το βράδυ εκαμα ριζότο αλ φρεντο με κοτόπουλο, τη βλάχικη συνταγή του Πετρετζικη με λίγη κρέμα γάλακτος, όχι την αυθεντική που θέλει ένα πακέτο βούτυρο. Πολύ καλό... Και σημεριΣ το πρωί επίσημη έναρξη καλοκαιρινής σαιζόν, ο πρώτος παγωμένος καΙφες τσι χρονιάς (για την φωτογράφιση τον ακούμπησα στο Marshall μετά πήγε σε ασφαλές σημείο)

Μονο τα ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ πραγματα που εχει παιξει στο αριστουργημα αυτο θα αρκουσαν για να μπει στο hall of fame της κιθαρας

Αν ζούσε ο τζιμι χεντριξ μόνο ben monder θα άκουγε κουλουριασμένος σε μια γωνιά σε κάποιο υπόγειο. Τόσο εκπληκτικός είναι και ακόμη περισσότερο.

Δεν ξέρω πόσοι από εσάς γνωρίζουν τον Ben Monder. Είναι ένας από τους "μάγους" της αρμονίας στην κιθάρα, άξιος συνεχιστής της παράδοσης του Ted Greene (όσοι δεν ξέρουν τον Ted Greene .... αύριο με τον κηδεμόνα τους). Είναι 58 ετών και έχει παίξει με τέρατους μουσικούς όπως τους Lee Konitz, David Bowie, Paul Motian, Marc Johnson, Dave Liebman, Maria Schneider, Toots Thielemans, Kenny Wheeler, κλπ. Άλλο ένα .....

Έχω ακούσει αρκετά Μόνο για τον ήχο τους 1. malekko ekko 616 2. crazy tube circuits sidekick Για ήχο + δυνατότητες 3. Digitech DOD Rubberneck Επίσης εδώ και πολλά χρόνια χρησιμοποιώ και μερικά delay (και όχι μόνο)της line6 m (9+5).

Καλά κάνει Γιώργο και παίρνει καινούριες, τι να μείνει με τις παλιατζούρες που είχε μέχρι πρότινος; Νίκο αδερφέ προχώρα, πάρε καινούριο πράμα και ξεφορτώσου τις γριές (μπας και τις τσιμπήσει κανείς από ‘μας )

Εγώ νόμιζα ότι στη στείλανε τσάμπα από την Fender λόγω του λάθους στην ταστιέρα της άλλης. Καλόπαιχτη.

Παλιες καλες εποχες.

Boss DD-3, Tc Electronic Flashback Version 1, EHX memory man with hazarai, αλλά τελευταία αγαπημένο είναι ένα πάμφθηνο Joyo Digital Delay που μιμείται τα αναλογικά, γιατί βγάζει κάτι από τη μουντίλα του boss dm-2, χωρίς να ξεπαραδιαστείς. Στα θετικά είναι και το αληθινά απαίσιο λογότυπο με τον δράκο

Επειδή στο πρώτο βίντεο έπαιζα μόνο με τον bridge ένα σύντομο βιντεάκι και με τις άλλες θέση με λίγο ts-808 στον Rivera era Fender Super Champ. Enjoy

EHX Deluxe Memory Man το παλιό! Απλά δεν υπάρχει ο ήχος και έχει και έχει και πολύ καλό preamp. Αλλά... λίγος χρόνος delay και πιάνει ΧΩΡΟ! Χρησιμοποιώ επίσης τα Analogman RE-J project και MXR Carbon copy.

Από μυθικά γαμακριβά εξωγήινα άπιαστα πετάλια το Fulltone Tube Tape Echo. Έπαιζε καποια στιγμή στη μουσική ομάδα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου γύρω στο 2008 και νομίζω ότι είναι το κορυφαίο πράγμα που έχει εφευρεθεί στην ιστορία των delay. Πάμε και στα δικά μας τα γήινα τα τσίπικα τώρα (ή αλλιώς value for money που προτιμάμε να τα ονομάζουμε), εγώ κάνω τη δουλειά μου με το TC Electronic Nova Repeater, έχει νομίζω ότι μπορείς να ζητήσεις από ένα απλό delay πετάλι στα 150€.

Σήμερα έκανα τα ηλεκτρικά και έφτιαξα το γκαρντ. Συναρμολογήθηκε και... μ άρεσε! Ο ήχος είναι αρκετά versatile θα έλεγα από σκαστά καθαρά μέχρι γεμάτα βρώμικα. Ζυγιάζει ωραία στα όρθια και το Maestro κρατάει κούρδισμα (δεν έφτασα σε dive bombs). Ένα μικρό δείγμα! Enjoy! Φοράει GAS 58 legends , GMI halon steel abr-1 και Monteaux parts maestro. Με το τέλος του πρότζεκτ αυτού και με την ολοκλήρωση της οδδμπωλλ περνάμε επίσημα στο βήμα 4: κατασκευή 335! Stay tuned!

Τι εννοεις...."μπορεις"? δεν τρωμε ΟΛΟ το ταψακι ΠΑΝΤΑ μονοι μας? (θα μπορουσα να ΖΩ μονο με γλυκα)

Moelleux σοκολατας για ονειρα γλυκα σοκολατενια

Είπα να υποκύψω στο trend of the town και αντί για Κυριακάτικα σουβλάκια να πάρω bao bun... ΠΟΛΥ καλά έκανα. Εξαιρετικά, εφάμιλλα και ίσως και καλύτερα από αυτά που τρώω συνήθως στας ΕυρώπΑς και τρανή απόδειξη ότι στην πρώτη ύλη η Ελλάς δεν παίζεται.... Το pork belly και η παπια ήταν out of this world που λένε και στο χωρΓιο μου!

Μερσι! Για την κιθαρα ολο λεω να κατσω κανω ενα thread γιατι ειναι αρκετα ενδιαφερον και περιεργο οργανο (ειναι μια Gibson MK-81 του 1977), συντομα θα αξιωθω να βγαλω μερικες φωτο και κλιπακια και θα τα ανεβασω. Το κουρδισμα στο συγκεκριμενο κομματι (που παερπιπτοντως περαν απο Red Pony θα το βρεις συχνα να αναφερεται ως Wine & Roses στη δισκογραφια του Fahey) ειναι open Dm (D-A-D-F-A-D), αν και σε πολλες ηχογραφησεις ο Fahey ακουγεται να ειναι κουρδισμενος σχεδον ενα ημιτονιo κατω απο αυτο, κοντα σε C#. Oσο για τη μουσικη του Fahey και της ολης American Primitive σχολης που τον ακολουθησε αν υπαρχει ενδιαφερον και βρω χρονο ευχαριστως να γραψω ενα primer, μιας και ειναι απο τα κυρια μουσικα μου ενδιαφεροντα τα τελευταια χρονια.

Συνταγή. Πας στον κρεοπώλη σου και του λες να σου δώσει μερικές ζουμερές σπαλομπριζόλες. Στην συνέχεια, σπίτι σου πλέον, βάζεις κάρβουνα στην ψησταριά τα ανάβεις, περιμένεις να "ασπρίσουν" και ρίχνεις τις μπριζόλες στην σχάρα, περιμένοντας να ψηθούν τις γυρνάς 2-3 φορές και τις βγάζεις. Προσοχή μόνο και μόνο τότε προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι και ρίγανη. Εναλλακτικά αγοράζουμε τις μπριζόλες το προηγούμενο βράδυ, παίρνουμε ένα μεγάλο τάπερ ρίχνουμε μέσα ελαιόλαδο, κομμάτια κρεμμύδι-πιπεριά-λίιιιγο σκορδάκι και φυσικά τα κρέατα, τα ανακατεύουμε και το αφήνουμε στο ψυγείο όλο το βράδυ να μαριναριστεί! Και μην ξεχνάμε το παλιό ρητό του σοφού μας λαού...: Ψάρι ωμό, κρέας ψημένο!