Πίνακας συμμετοχής

Για να απαντησω κ στο αρχικο ερωτημα, φυσικα κ παιζουμε μονα. Οσο πιο πολυ γινεται. Δυτικα ομως. Προγκ βρε παιδι μου. Τα δικα μας ειναι πολυ πιο δυσκολα. Θελουν αλλο σεβασμο. Ειναι πολυ πιο μουσικα πως να το πω... Ειδικα απο Θρακη κ πανω γινεται ενας κακος χαμος. Αρκετος για να κανει κ τον πιο.. διαβασμενο δυτικο να τραβαει τα μαλλια του! Η αληθεια βεβαια ειναι καπως διαφορετικη. Αν δεν εισαι μεσα σε μια συγκεκριμενη μουσικη, να την ζησεις, να μαθεις τις ιδιαιτεροτητες της ειναι πολυ δυσκολο να την προσεγγισεις σωστα. Δεν μαθαινεις τζαζ εντελως ακαδημαικα πχ. Πρεπει να βγεις κ στο σανιδι κα να φας τα μουτρα σου με αλλους. Κ παρ'οτι ολοι μας λιγο πολυ αυτες τις μουσικες τις εχουμε ως ακουσμα κ ειμαστε πιο εξοικοιωμενοι μ'αυτες σαν ακροατες, σαν παιχτες ειναι εντελως διαφορετικο. Αλλο να ξερεις κατι ως ακουσμα παραδοσιακο της πατριδας σου κ της ευρυτερης περιοχης κ αλλο να το παιζεις. Ειδικα οταν ειναι τοσο απαιτητικο Φανταζομαι πως ενας καλος "δυτικος" μουσικος καταγομενος απο τα μερη μας θα προσαρμοστει γρηγοροτερα απο τον αντιστοιχο "δυτικο" μουσικο της δυσης αλλα κι αυτο σχετικο ειναι Εν κατακλειδι... Ωραια τα μονα. Κ τα δυτικα κ τα αλλα. Κ τα τεσσαρια ωραια ειναι. Βασικα ολα ωραια ειναι... Αρκει να ειναι ωραια

Συμβαινει παντα. Πρεπει να ακουσεις δευτερη φορα με ξεκουραστα αυτια. Επισης, πρεπει να το ακους και απο διαφορετικα ηχεια και συσκευες (ακουστικα, ηχεια αυτοκινητου, κινητο κλπ). Σε καθε περιπτωση θα χανεις και καποιο οργανο. Αρα, θα πρεπει να βελτιωσεις τη μιξη, ωστε να ακουγεται παντου καλα και ισορροπημενα.

Υπάρχουν μουσικά μονά (που τα χορεύεις και τα τραγουδάς κανονικά) και μονά που είναι μονά για να είναι μονά.

Αν είχες στην συλλογή σου και τις original (τις ακριβές εκδόσεις) ο λόγος σου θα είχε άλλη βαρύτητα.

Εκεί αλλάζει το πράμα....ότι και να λέμε αν βάλεις μια απανατολιτικη ακουστική, με εξαίρεση τις ακριβές YAMAHA,δίπλα σε μια Collings (η οποιοδήποτε high end μοντέλο απο Gibson,Martin,Lakewood etc) δεν υπάρχει απολύτως καμία περίπτωση να ΜΗΝ ακούσεις την διαφορά.... Ότι πληρώνεις παίρνεις στον ακουστικο ΗΧΟ ,στο playability ισχύουν φυσικά τα ίδια με τις ηλεκτρικές αλλά τι να το κάνεις το playability αν η κιθάρα ακούγεται σαν κουβάς με χορδές? Ευτυχώς δεν παίζω καθόλου ακουστική οπότε είμαι τυχερός :) Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι στην εποχή μας δεν υπάρχουν εξαιρετικές ακουστικές...με αδιανόητο για την τιμή τους ήχο στα 500-1500 ευρώ αλλά σε side by side σύγκριση με high end ακουστική η διαφορά είναι σημαντική.

Δεν μπορώ να σου περιγράψω αυτό που ακούω (ή που δεν ακούω) στα τύμπανα, καθότι δεν το έχω, αλλά ξέρω οτι θέλουν λίγο ξεγαργάλημα με κομπρέσορα ή με δυναμικό eq. Μου μοιάζουν ότι πρέπει να βγουν προς τα έξω λίγο, σαν ήχος. Να "ανοίξουν" λίγο. Από τη στιγμή που κάνεις το μαστερινγκ μέσω bandlab, πολύ καλά κάνεις και έχεις άδειο το μαστερ κανάλι. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να βελτιωθεί περισσότερο. Cd quality χρησιμοποίησες ή την άλλη για έξτρα καθαρότητα ήχου? (δώσε κάμποσο κομπρέσσιον σε όλα τα όργανα)

Δεν είναι θέμα τεχνικής. Το 4άρι ηλεκτρικό μπάσο βγήκε στη δεκαετία του 50 και το πεντάρι 20 χρόνια μετά. Επίσης μια ολόκληρη γενιά τουλάχιστον μόνο 4άρι ήξερε και όλη η μουσική του ροκ μπορούσε να παιχτεί σε 4άρι χωρίς πρόβλημα. Σε μι, λα, σολ ντο. Είπαμε το 5άρι και αργότερα κυκλοφόρησε και το χρησιμοποιούν όσοι το χρειάζονται ή νομίζουν ότι το χρειάζονται. Το ίδιο ισχύει και για 6άρι κλπ.

Ειλικρινά και μέσα απ' την καρδιά μου (και του Phil επίσης).

Πολύ καλύτερο, στη θεση σου θα έκανα τα εξής: 1. Θα ψήλωνα λίγο το μπάσο, το οποίο θα φρόντιζα να του δώσω λίγο παραπάνω μεσαία, για να "κόβει" καλύτερα. Σε τέτοια κομμάτια, πιθανόν να χρησιμοποιούσα και κάνα od πετάλι. Επίσης, θα του έκοβα τις συχνότητες κάτω από τα 50hz. 2. Στις κιθάρες με το ριφ θα αφαιρούσα λίγα μεσαία (1000hz), και θα έκοβα τις συχνότητες κάτω από 100-120hz. 3. Στις σόλο κιθάρες, αφού χαμήλωνα ένταση, θα έκοβα συχνότητες κάτω από 100-120hz, και ίσως έδινα λίγο στις 3000-3500hz. 4. Στα τύμπανα, θα έβαζα ένα κομπρέσσορα και θα δοκίμαζα τα preset των ρυθμίσεων ώστε να δω με ποια ρύθμιση μου ακούγονται πιο ζωντανά. Επισης, θα εκοβα συχνοτητες κατω απο 60hz. 5. Στο μάστερ κανάλι, θα έβαζα οπωσδήποτε κομπρέσσορα...

Καλά, μπορεί και να μην είναι. Εγώ ψάρωσα με το ψιλο7άρι μετά το 4ο μέτρο 4/4 αλλά μετά μου πέρασε για κόντρα στο 4,5. Μόνος ο Κύριος γνωρίζει...

Ενταξει καταλαβα τι εννοειτε (κ εννοειται) με το τεσσαρι. Εσεις λετε πως το συντριπτικα μεγαλυτερο μερος του θεματος ειναι 4αρι. Εγω εστιαζα στη τελος του β μερους του ριφ που δεν ειναι τεσσαρι οποτε το εβγαλα ολο το β μερος μη τεσσαρι. Ισως γιατι το ζουμι στο θεμα ειναι οι 2 καταληξεις του που κανουν πιο πικαντικο! Τεσσαρι λοιπον!

Όντως είναι κακοπαιγμένο. Μην φανταστεί κανείς όμως ότι μετρούσα, ή σκέφτηκα μονά μέτρα. Πάνω σε 4άρι σκεφτόμουν. Ούτε καν ήξερα τι ήταν όταν το έπαιζα. Απλά .... έτσι μου είχε κάτσει. Ευχαριστώ για τα καλά λόγια.

Αυτο βασικα ειναι πολυ ωραιο δεν ξερω αν ειναι τεσσαρι! Τωρα λιγο που το μετρησα σε double time απο το count in μου βγηκε το πρωτο μισο του ριφ 5 τεσσαρια (3+2) κ το δευτερο μισο (αν κ κακοπαιγμενο χρονικα....απο τον ντραμιστα) 3 τεσσαρια κ ενα 6αρι Αν μεινεις στο count in 2μιση τεσσαρια στην αρχη (2, 2, 2, 4) κ μετα 9 (2,2,2 κ 3) Οποτε αν κ βασισμενο σε 4αρι, 4αρι δε το λες. Οπως ειπα κ στην αρχη ειναι σουπερ ομως

Και πολύ καλά κάνεις. Γενικά υπάρχει μεγάλη υποκειμενικοτητα στο τι αρέσει στον καθένα αλλά και πολύ μυθολογία...στην οποία....υποκύπτουν ακόμα και οι πλέον έμπειροι.. Η απόλυτη μυθολογία έχει να κάνει με τι ποσό καλά "παιζει" μια κιθάρα, δηλαδή με αυτό που λέμε playability... Δυστυχώς ακόμα και σήμερα υπάρχουν κιθαρίστες που δεν εννοούν να καταλάβουν ότι ΟΛΕΣ οι κιθαρες μπορούν να έχουν το ΤΕΛΕΙΟ playability αν σεταριστουν σωστά και γίνει άψογη δουλειά στα ταστα τους . ΟΛΕΣ (με εξαίρεση αυτές που έχουν σοβαρό κατασκευαστικο πρόβλημα αλλά από τα 90s έχω να δω τέτοια κιθάρα) Από εκεί και πέρα ΚΑΙ αυτό είναι σχετικό για τον καθένα μια και ΤΑ ΓΟΥΣΤΑ διαφέρουν..... άλλος θελει vintage radius και frets άλλος τα βλέπει και φεύγει τρομοκρατημενος,άλλος θέλει action σαύρα και άλλος αν του δώσεις κιθάρα με action σαύρα δεν μπορεί καν να παίξει....άλλος παίζει με το volume και το tone και άλλος τα έχει όλα στο φουλ μόνιμα...άλλος θελει μηδενικό relief γιατί παίζει απαλά άλλος θέλει το....grand canyon γιατί σκάβει... ΔΕΝ υπάρχει μια κιθάρα που να ικανοποιεί ΟΛΟΥΣ ώστε να είναι η "καλύτερη" Θυμάμαι πέρυσι είχαν έρθει από το στούντιο μου ο @yameth και ο @Nestoras και έπαιξαν με τις κιθάρες μου....ε την κιθάρα που....λάτρεψε ο Νέστορας την...μίσησε ο Yameth και την κιθάρα που λατρεψε ο Yameth την μίσησε ο Νέστορας...και οι 2 δε έμειναν ασυγκίνητοι από αυτήν που θεωρώ εγώ την καλύτερη Tele που έχω παίξει ποτέ :)

Σουπερ. Μονο το σολο μου φαινεται πολυ πανω αλλα αυτο ειναι θεμα γουστου.

Πολύ θα ήθελα να ήταν η ιδέα μου αλλά όταν έπεσε στα χέρια μου μια strat 63 ... έπαιζε μόνη της. Κι έχω παίξει με πολλεεεεες φτηνές και ακριβές strat.

Μην με παρεξηγείς. Αυτό που λέω είναι πως μπορεί και να συμφωνώ πως οι κιθάρες value for money που διαθέτεις κάνουν άψογα τη δουλειά τους... όμως αν θα έλεγες το ίδιο διαθέτοντας και αντιπαραθέτοντας τες με τα ακριβότερα όργανα και κατέληγες στο ίδιο συμπέρασμα, τότε θα λέγαμε πως έχεις και αυτή την εμπειρία για να παροτρύνεις και άλλους. Βέβαια αυτό το λέω στο φόρουμ που ένα μέλος του (ονόματα δεν λέμε) έχει πείσει την μισή Ελλάδα να πάρει Telecaster... Και προς Θεού δεν λέω πως δεν έχεις εμπειρία. Αντιθέτως έχεις κάνει τόσα μεσα στο σχετικά μικρό χρονικό διάστημα που σε γνωρίσαμε, που άλλος θα έκανε σε δεκαετίες. Είσαι ένας accomplished μουσικός - τραγουδιστής και home recordist με ευρύ ρεπερτόριο που ξέρει τα εργαλεία του. Οσο για την αξία των ακριβότερων οργάνων να επαναλάβω αυτό που έχω πει δεκάδες φορές, πως εδω ισχύει ο νόμος των diminishing returns, (φθίνουσες αποδόσεις). Μια κιθάρα των 70 ευρώ μπορεί να παίζεται σαν τόξο. Μια των 200 είναι 100% καλύτερη αλλά μια των 500 30% καλύτερη των 200. Και όσο ανεβαίνει το ποσό, το ποσοστό απόδοσης ελαττώνεται με αποτελεσμα για να πάρεις μια κιθαρα καλύτερη απο μια των 700 ευρώ να πρέπει να δώσεις υπερδιπλάσια και να μην είναι διπλάσια καλύτερη. Δεν ξέρω αν γινομαι κατανοητός. Απο εκεί και πέρα όμως να πω, πως ενω θεωρώ τις περισσότερες Telecaster άψογες για άγκυρες, όταν έπιασα την Jeff Beck Esquire των 10,000 ευρώ, τα γόνατα μου λύθηκαν. Επίσης παρα το ότι έχω Gibson 335 και Les Paul (και έχουν περάσει δεκάδες ακριβότερες στο παρελθόν) παίζω στα live με Yamaha AEX520 των 400 ευρώ γιατί με εξυπηρετεί καλύτερα στο συγκεκριμένο ρεπερτόριο. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν αξίζουν τα λεφτά τους οι ακριβότερες. Καταλήγω πως η κιθάρα των 400 ευρώ της Άπω Ανατολής απο σοβαρή εταιρία, μπορεί να είναι εξ ίσου καλή με αμερικάνικη των 700 - 800. Παραπέρα όμως ισχύει η Μόνικα Μπελούτσι του φάσιου. Είναι όμορφη με class, έχει προδιαγραφές και τις υποστηρίζει και μπορεί να είναι και μοναδική. Οι άλλες θα προσπαθούν να της μοιάσουν γιατί είναι σημείο αναφοράς.

Δεν είπα καθόλου αυτό, ίσα ίσα είπα το αντίθετο, ότι όντως υπάρχουν πολλά κομμάτια που γράφονται έτσι και είναι υπέροχα ή το χρειάζονται. Νομίζω ότι ήταν σαφές. Απλά εγώ πολλές φορές όταν ακούω tool ή άλλες progressive μπάντες, δε νοιώθω ότι το περίεργο μέτρο προσθέτει κάτι. Ίσα ίσα σε κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις μου ακούγεται και η αδυναμία της μπάντας να το κάνει δικό της. Πολλές φορές για παράδειγμα ακούω τα πάντα να πατάνε unison πάνω σε έναν κούτσό ρυθμό, ακριβώς γιατί κανείς δε φαίνεται να έχει τη δυνατότητα να ξεφύγει απ τη δυσκολία του. Καταλαβαίνω βέβαια ότι κάποιες μπάντες πουλάνε ακριβώς αυτό που ο μέσος δυτικός ακροατής θεωρεί περιεργίλα. Προφανώς κάποιες από αυτές τις μπάντες είναι και ιδιαίτερα δημοφιλείς οπότε αυτό είναι απλά μια δική μου άποψη. Άλλο όμως το να παίζεις 5/4 ή 21/8 ή Λύδιες ή Λόκριες σαν να τις έμαθες πρώτο χρόνο στο ωδείο και άλλο να τα κάνεις κάνεις όλα αυτά να έχουν μουσικό ενδιαφέρον.

Μου φάνηκε ενδιαφέρουσα η παρακάτω δημοσίευση. Από θέμα ταχύτητας παραγωγής για να καλυφθεί η ζήτηση, έξυπνη αντιμετώπιση. Από την πλευρά του μοναδικού και ανεπανάληπτου, ολίγον πονηρό. https://www.gearnews.com/fender-custom-shop-relic-guitars-stencilled-finishes-on-premium-instruments/ Η αποψή μου είναι : Αν θες να φαίνεται ταλαιπωρημένο το όργανο, γράψε εργατοώρες μαζί του, να έχει τον ιδρώτα σου και τις νυχιές σου.

Εκείνη την ημέρα, πριν τη 17ωρη διαπραγμάτευση, πήγα στο drum store στα εξάρχεια, που διαφήμιζε ότι είχε φέρει Martin. Μεταξύ τους, αυτήν των τότε ονείρων μου: την 0028 EC Μου την έφεραν, άνοιξαν τη θήκη και μοσχοβόλησε το μαγαζί άρωμα βανίλιας. Προσπάθησα να τη δοκιμάσω με το the needle and the damage done, αλλά η κυρίαρχη αίσθηση ήταν η μυρωδιά της. Την αγόρασα μετά από δυο μέρες με 36 δόσεις Είναι η ακριβότερη και πλέον αγαπημένη μου κιθάρα - δεν την αλλάζω με τίποτα (ούτε με τη Μονικα φαζιε)

Το CD quality.

Πρίν πάααραααα πολλά χρόνια είχα μόνο μία ηλεκτρική κιθάρα. Ήταν μια οικονομική κιθάρα, με αλλαγή μαγνητών και πολλές δοκιμές ήρθε και έγινε ΟΡΓΑΝΟ με Ο κεφαλαίο. Πάντα όλες οι αλλαγές ανταλλακτικών και τα σετάπ από μάστορα. Ταρζανιές ακόμα δεν έκανα ο ίδιος. Ήμουν νέος, ήμουν ντροπαλός, ήμουν και παραμένω θορυβώδης χορδοκρούστης όχι κιθαριστής. Δεν τολμούσα να παίξω με κιθάρες φίλων και στα μαγαζιά πιο πολύ ακουμπούσα παρά δοκίμαζα. Νόμιζα πως όλες οι ηλεκτρικές κιθάρες ακούγονταν και έπαιζαν όπως η δική μου ή καλύτερα. Αφού ήταν οικονομική θα ήταν και χαμηλών αποτελεσμάτων θεωρούσα. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ αποδείχθηκε. Με τον καιρό κοινωνικοποιήθηκα μπήκα και σε στούντια , έκανα και εμφανίσεις. Με μιαα κιθάρα αυτή ακόμα. Όσοι δοκίμαζαν τότε το όργανο έλεγαν τα καλύτερα. Ένιωθα όμορφα. Πήρα δεύτερη σε εξευτελιστική τιμή, ανταλλαγή κάρτας γραφικών με κιθάρα. Ρε το όργανο να μην τσουλάει. Σετάπ και πάλι σετάπ. Αλλά , αλλά. Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε και βρέθηκε στην πορεία μου μια Charvel San Dimas αμερικάνα. Αλληλλλλούϊα . Ότι έγραψα πιο πάνω σβήστε το. Δεν παίζω εγώ, μόνο του παίζει. Οργανάρα. Φυσικά πάντα κατόπιν ρυθμίσεων από μάστορα. Κάποια στιγμή έπαιξα και με πραγματικά πολύ καλά όργανα . Κατάλαβα διαφορές. Στην αφή, στο ζύγισμα ,ακόμα και στην οσμή. Το ηχητικό είναι υποκειμενικό, η εργονομία είναι υποκειμενική (βλέπε μήκος χεριών, ύψος και μονομπυροκοιλιακός μύς ή δύναμη στα δάκτυλα) το κατασκευαστικό λάθος είναι αντικειμενικό όπως και η κακή συντήρηση. Συμπέρασμα μου, μετά από ρυθμίσεις της προκοπής ακόμη και τα όργανα που πλέον συναρμολογώ μόνος είναι καλά όργανα. Αν τα ρυθμίσει και μάστορας ίσως γίνουν υπέροχα. Για εμένα, για άλλους θα παραμείνουν σωστά ρυθμισμένα τίμια όργανα. Όσο για την πρώτη μου ηλεκτρική συνεχίζει να είναι ένα αξιόλογο όργανο, όχι η καλύτερη μου κιθάρα. Ήμουν τυχερός, τότε που ήμουν άσχετος, βρέθηκε ένας άνθρωπος και μου ρύθμισε - βελτίωσε ένα όργανο που αυξήθηκε η προστιθέμενη του αξία και χαιρόμουν να παίζω μουσική χωρίς κάτεργα. Στο ρεζουμέ, πλέον μπορώ να πω αν υπάρχει το κατιτίς ή μάπα το καρπούζι. Τότε δεν ήξερα . Τότε ίσως και να μην μπορούσα να αντιληφθώ.

4άρι with a twist.

Εμένα 4 μου ακούστηκε πάντως. Οι τούττι κόντρες ίνε οίπουλαισ. Ωραίο κλιπάκι!

Ένα Motorhead-άδικο είναι. Ακόμα δεν ήξερα τίποτα περί "παραγωγής". Και η φωνάρα ... σκίζει. Α γεια σου!!!!!

Τι εννοείς?

Αυτο θελει προσοχη. Βαζε το μετρονομο να χτυπαει υποδιπλασια. Φυσικα. Αν παρεις ενα τριαρι κι ενα πενταρι και τα κολλησεις τι εχεις?

Ώπα ρε. Είσαι περπατημένος εσύ ασούμε. Εγώ παίζω κολώνες σε συνδυασμό με χρώματα.

Παλια επαιζα μονα. Και μικρα-μεγαλα, μαυρα-κοκκινα, street, κολώνες, βουαζάν του ζερό, ορφανά κλπ

Αυτό το κάνουν στις μεξικάνικες roadworn Αν το κάνουν και στις CS και ειδικά τις master built μιλάμε για τον ορισμό του "φύκια για μεταξωτές κορδέλες ". Μιλάμε για κιθαρες των 6Κ+ τις οποιες υποτίθεται ότι συναρμολογει ,σεταρει και βάφει ΕΝΑΣ master builder και είναι μοναδικες

Μωρε ούτε η...πείρα βοηθάει αν...βαριέσαι... και υπάρχουν εκπληκτικοί κιθαρίστες που δεν ξέρουν όχι να σετάρουν την κιθάρα αλλά ούτε χορδές να αλλαξουν :) Θα σου πω μια ιστορία....είχε έρθει πριν από πολλά χρόνια ο Morris Tepper στην Ελλάδα ,τρομερός κιθαρίστας (Cpt Beefheart,Tom Waits,Frank Black,PJ Harvey και δε συμμαζεύεται) Πήγα λοιπόν να τον δω (ήμουν 1 από τα..5 άτομα που πήγαν στη συναυλία του :( ) και πιάσαμε την κουβέντα....γίναμε...φίλοι :) και την επόμενη τον κάλεσα για φαΐ σπίτι μου... του είπα να φέρει και την ...κιθάρα του,μια καραμονταρισμενη τελε του 55 που του είχε δώσει ο Beefheart, μια και πέθαινα να την αγγίξω :) Ε λοιπόν όταν την έπιασα στα χέρια μου δεν μπορούσα να πιστέψω το πόσο ΧΆΛΙΑ έπαιζε....δεν πρέπει να είχε σεταριστει ΠΟΤΕ :)...άσε που οι 3 μαγνήτες είχαν ο καθένας διαφορά πάνω από 20% στο volume όταν άλλαζες θέσεις! Του έδωσα μια από τις δικές μου να παίξει....και έκανε σαν παλαβός...."τι τρομερή κιθάρα","παιζει μόνη της!","την θέλω!" και άλλα πολλά. Του ζήτησα λοιπόν την άδεια να...σεταρω το άγιο δισκοπότηρο που προφανώς δεν....ήξερε ότι σεταρονταν :) και σε 30 λεπτά μετά από ένα ίσιωμα του μπράτσου ,ρύθμιση του action,ρύθμιση του ύψους των μαγνητων και μια αλλαγή χορδών :) ....του την έδωσα να το δοκιμάσει... Ε σε πληροφορώ ότι έπαθε πλάκα...."τι μαγικό έκανες !","η κιθάρα παίζει τόσο εύκολα !","σε ευχαριστώ "και άλλα γραφικά .. Εγώ βέβαια είχα σκάσει στα γέλια.. Οπότε όχι...ούτε η πείρα μετράει, τουλάχιστον η παικτικη :)

Δηλαδής τα 4άρια δεν μπορεί να είναι μονά? Ερώτηση κάνω. Αυτό το παρακάτω δηλαδή είναι 4άρι ή μονό? track-11.mp3

Ναι το γνωρίζω. Μπορεί και ένα απλό 4/4 να είναι ιδιαίτερα πολύπλοκο από πίσω ανάλογα τα ισχυρά/ασνεθή χτυπήματα. Γι αυτό δε μου κολλάει το "μονό" σαν πρόβλημα. Σου δίνω και ζυγό 4/4 και δε ξέρεις που παν τα... 4 :P

Τα compound (3,6,9....) ειναι αλλη κατηγορια. Ενα 9αρι για παραδειγμα μπορει να ειναι κλασσικο compound μπορει να ειναι κ μονο ετσι οπως το περιγραφουμε σ'αυτο το thread. Το 9 απο μονο του δε λεει τιποτα. Πρεπει να δεις πως ειναι τονισμενο, μοιρασμενο πως να το πω?

Με τίποτα. Θα ήθελα πολύ να έχω και κιθάρες των 2500 ευρώ, αλλά θέλω ακόμα περισσότερο να έχω πολλές διαφορετικές εκδόσεις από μια κιθάρα, που να έχουν διαφορετικά ηχητικά χαρακτηριστικά, playbility κλπ. Θέλω όλη την ηχητική παλέτα, τώρα, και με ακριβές κιθάρες αυτό δε γίνεται. Με κάθε κιθάρα, όταν γρατζουνάω, παίζω εντελώς διαφορετικά πραγματα, με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Μου δίδουν έμπνευση και μου δίδουν χαρά. Με καλύπτουν σε playbility και σε ήχο (όλες τις έχω βελτιώσει), όποτε δεν το ψάχνω παραπάνω. Φταίει και το γεγονός ότι δεν παίζω πολύ καιρό, (σαν να ήταν χθες που έμαθα την πεντατονική) και θα ήταν πολύ υπερβολικό να ξεκινώ από το πουθενά να σκάω 2χίλιαρα, οικογενειάρχης άνθρωπος. Άσε που τώρα ξεκινώ να είμαι σε θέση να αναγνωρίζω και να εκτιμώ διαφορές σε μια των 500ευρώ και σε μια των 2500ευρω. Σιγά σιγά...

Μα δεν έχω πάρει θέση υπέρ των φτηνών κιθάρων. Καμία θέση. Ίσα ίσα. Είπα πως εάν έχουν ίδιους μαγνήτες, θα ακούγονται σχεδόν το ίδιο σε ηχογράφηση, αλλά έχουν ένα σωρό άλλες ποιοτικές διαφορές (αίσθηση, playlability, κλπ). Υποστηρίζω τα θετικά τόσο των φτηνών, όσο και των ακριβών, και φυσικά θα προτιμούσα να παίζω με ακριβές. Μην κοιτάς ότι έκανα πλάκα στον Δημήτρη, προτρέποντάς τον να αγοράσει κι άλλες φτηνές (σε συνέχεια της δήλωσης του ότι αγόραζε φτηνες κιθάρες και την έβρισκε). Την φωτογραφία την ανέβασα με πνεύμα αυτοσαρκασμού, ότι έχω μεν ένα σκασμό φτηνές κιθάρες, που μου αφήνουν, δε, ένα σκασμό ικανοποίηση.

Γνωρίζω luthiers που χρεώνουν 1500-2500 για χειροποίητο όργανο, άρα σίγουρα παίζει η τιμή αυτή. Έχω παίξει με δύο όργανα συγκεκριμένου Ηρακλειώτη Luthier (κόστιζαν γύρω στα 2500) και ήταν φανταστικά όργανα.

παντού cnc παίζει εκτός και αν μιλάς,για μεμονωμένους τεχνίτες που φτιάχνουν 10-20 κιθαρες τον χρόνο και σίγουρα δεν κάνουν 2500 :) Αλλιώς και η Squier των 200 ευρώ και η Fender Custom Shop master built των 9.000 ευρώ ΣΤΟ ΊΔΙΟ cnc φτιαχνονται. Από εκεί και πέρα μη ξεχνάμε και την συλλεκτική αξία καθώς και την αξία ΜΕΤΑΠΩΛΗΣΗΣ μιας κιθάρας. Προσωπικά παίζουν ΤΕΡΑΣΤΙΟ ρόλο για εμένα και πάντα αγοράζω και με αυτόν το γνώμονα...μια κορεατικη, κινεζικη ,Ινδονησιακη κιθάρα όσο καλή και να είναι θα έχει μηδενική αξία στο μέλλον αντίθετα μια αμερικανική θα την κρατήσει και μάλλον θα την αυξήσει... Στα 80s που ήμουν στις ΗΠΑ αγόραζα mid και late 60s κιθάρες (πάντα Fender).....ΔΕΝ μου βγήκε σε ....κακό :)...στα 90s και 2000s έπαιρνα 70s....ούτε και εκεί βγήκα χαμένος :),τώρα.... ποντάρω σε early 90s γιατί έχουν.....γεράσει ΠΟΛΥ ωραία....(για να δούμε τι θα δούμε :)) όπως και στα νέα εκπληκτικά reissue της Fender τα οποία πιστεύω ότι θα γίνουν συλλεκτικά.....

Τώρα κατάλαβα τι έφταιγε τόσο καιρό για την κατάντια της ΑΕΚ. Μόλις χώρισε ο Ντέμης με την Βανδή ..... 3-0 η ομάδα. Α ρε Δεσποινάκι, μαυρόγατα είσαι. Εγώ προσωπικά το δηλώνω εδώ. Δεν πρόκειται να ξανακούσω Βανδή ασούμε. Θα κάψω όλα τα cd της που έχω.

Για να κάνω λίγο τον Φάνη (Πνοή) που δεν γράφει πια, θα πω τούτο. Η κιθάρα κοστίζει όσο αξίζει. Ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο. Αν κάποιοι δεν μπορούν να αξιολογήσουν/τιμολογήσουν/εκτιμήσουν σωστά μια κιθάρα, δεν φταίει η κιθάρα. Φταίει η συγκεκριμένη περίσταση, οι ανάγκες τους την συγκεκριμένη στιγμή (γιατί αλλάζουν οι ρημάδες), τα θέλω τους, η αντίληψή τους, το τι περιμένουν από μια κιθάρα, η φαντασία τους (Νο1 παράγοντας κατά την γνώμη μου), και χίλια μύρια όσα άλλα πράγματα. Και η εκτίμηση καθενός είναι διαφορετική επίσης. Άλλα μετράνε για άλλους περισσότερο και άλλα για άλλους. Για πολλοστή φορά θα γράψω επίσης τούτο. Οι κιθάρες είναι σαν τις γυναίκες. Έχεις βγει (λέμε τώρα) με την Μόνικα Μπελούτσι. Είναι πιο όμορφη από κάποια κοπέλα στην γειτονιά σου (αν μπορεί να μπει η ομορφιά σε ομορφόμετρο)? Ίσως ναι, ίσως όχι. Θα την αντιμετωπίσεις με τον ίδιο τρόπο σαν να είναι μια κοπέλα της γειτονιάς σου? Γιατί όχι? Είναι απλά πιο όμορφη (μπορεί και να μην είναι, αλλά το βλέπεις?), ή παίζουν κι άλλα? Αξίζει ή δεν αξίζει ιδιαίτερης μεταχείρισης? Όταν (αν) πας στο κρεβάτι μαζί της, θα αισθάνεσαι σαν να είναι η Μαρία η γειτόνισσα (που είναι κούκλα και πιο όμορφη), ή θα σου έχει φύγει ... πριν καν ξαπλώσεις? Πολλά παίζουν παιδιά, δεν είναι άσπρο ή μαύρο εδώ. Και δεν είναι πλήκτρα, που πληρώνεις περισσότερη ή λιγότερη τεχνολογία και δυνατότητες. Επίσης ... η κιθάρα δεν είναι ήχος, δεν είναι αυτό που ακούς σε ηχογράφηση, είναι αίσθηση, αγκαλιά, απόκριση, φαντασία, δούναι και λαβείν. Δεν μετριέται αντικειμενικά ποτέ.

Έβαλα nut και βίδωσα το τρεμ! Το ζερο φρετ δίνει ΧΑΜΗΛΟ action!! Πολύ δυνατός ήχος ακουστικά από την φουλ hollow! Αναρρωτιέμαι πώς θα ακούγεται ηλεκτρικώς!! Ευθυγραμμίστηκαν όλα, ώρα για βίδωμα και τελικό buffing/setup!!

Ωραίος.

Άμα είσαι και "κεκές", βγάνεις και delay ασούμε.

Είχα λίγο χρόνο σήμερα και είπα να πειράξω λίγο το κομμάτι. Δεν πείραξα τη σύνθεση. Απλά είπα να το πειράξω ηχητικά. 1) Το μπάσο περάστηκε πλέον με κανονικό όργανο 2) Το drum pattern στο break άλλαξε 3) Άλλαξα τον ήχο στην ρυθμική του αριστερού καναλιού. 4) Πείραξα λίγο τις στάθμες Αν έχετε όρεξη και χρόνο, περιμένω με χαρά παρατηρήσεις. mpamps-DropD_masteredV2.mp3

Άκου τον παλιό και πάρε πολλές ακριβές :) Αλλά ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΈΝΕΣ ακριβές. Ζήτημα είναι στη ζωή μου να έχω αγοράσει 8 κιθαρες καινούργιες, τις 2 δε τις αγόρασα φέτος γιατί έπαθα πλάκα από το πόσο καλές και ΦΘΗΝΕΣ είναι (ή μάλλον value for money) και ας έκανε 2 χιλιάρικα η κάθε μια.

O μεγαλος μαέστρος Paul Shafer αναφέρει πολύ παραστατικά ότι από τις σχεδόν 3000 εμφανίσεις στο late night show με τον Letterman η καλύτερη ήταν με τον james brown. Και έχει δίκιο. Η εκτέλεση σκίζει και ο ίδιος ο JB είναι ενθουσιασμένος. a must see μιλάμε για άλλα επίπεδα ζωντανής τηλεόρασης και μάλιστα 1982. Δυο πνευστά δικά του και στα τύμπανα της in house band ο ....Steve Jordan εδω καλύτερη εικόνα

Διάολε μεταμορφωμένε σταμάτα να μας κολάζεις επιτέλους!!!!

Απο google την πετυχα... Εγω εδιωξα δυο πολυθρονες. Μεχρι του χρονου θα εχω διωξει και τους καναπεδες

Ακου τον νεο, και παρε κι αλλες φτηνες...

1991 στα καλύτερα τους, το σκίζουν το κομμάτι.