Πίνακας συμμετοχής

Κούκλα! Σε ένα ωραίο plexi θα κούμπωνε γάντι νομίζω. Είναι ότι πρέπει για mid gain καταστάσεις.

Πολύ καλό παιδιά, το μπάσο και η φωνή είναι top!

Μια γλυκόπικρη νοσταλγική γεύση μου αφήνει το νήμα. Σαν να κοιτάζεις έξω από το παράθυρο και να βλέπεις να περνάνε άνθρωποι, γιορτάζοντας. Άνθρωποι που πια δεν είναι μαζί μας. Αλλά η γιορτή παραμένει. Σαν ποίημα του Καβάφη, σαν ταινία του Φελίνι, ένα πράγμα. Και ο Νέστορας θα μείνει εκεί για πάντα. Στον θρόνο που του αξίζει.

στεναχώρια το λινκ. Κόσμος που έφυγε και "έφυγε"

Δημήτρη σε ευχαριστώ πολύ που ασχολήθηκες και διέθεσες χρόνο για το κομμάτι. Οι παρεμβάσεις σου είναι πολλές και δραστικές. Έχεις φέρει μπροστά το μπάσο που ήταν χαμένο στο διάστημα. Έχεις πειράξει τις φωνές αρκετά και ακούγονται πολύ διαφορετικά από ότι πριν. Το σόλο της κιθάρας μου αρέσει πολύ! Γενικά το mix μου ακούγεται πιο καθαρό. Χαίρομαι πολύ που πέρασες όμορφα δουλεύοντας το κομμάτι. Πέρασα πολύ όμορφα ακούγοντας την δική σου version. Προσδοκώ μελλοντική συνεργασία σε καινούργιο κομμάτι! Σε ευχαριστώ πολύ!

Οι πληροφορίες κάτω από τους 50 είναι βασικά άχρηστες, βάζοντας όμως high cut σε όλο το Master κόβεις πολύ "αέρα" και πνιγείς το mix.

Τώρα με την ζέστη, εγώ παιδιά ... σαλάτες. Λαχανικά του κιαρατά, ντομάτες, κρεμμύδια, πιπεριές, μελιτζάνες, κολοκυθάκια, ρίγανες, θυμάρια, φέτες, και κράσο. Α, και Βουδαπέστης, τυροσαλάτα, τυροκαυτερή, ρώσικη, τζατζίκι, τονοσαλάτα, κλπ. Άρχοντας ...

εγω δεν θα έδινα σημασία σε τέτοιες "συμβουλές". Προφανώς και δεν στέκει να πεις σε κάποιον ξαναγράψε τον στίχο.

η μουσική είναι συμπαθητική μα οι στίχοι, Νίκο, δε βγάζουν νόημα. Π.χ.: I’ve been walking around this world for you φαίνεται ας πούμε ότι περπατάς πάνω στον κόσμο έτσι χωρίς συγκεκριμένο σκοπό και το κάνεις γι' αυτήνα. Καλύτερα θα ήταν να έλεγες: I ve been searching all over this world for you Ύστερα λες: In a world that’s turning from me to you τι εννοείς σε ένα κόσμο που γυρνάει από εμένα προς εσένα; Δηλαδή ο κόσμος μπορεί να γυρνάει αλλά μαζί του γυρνάτε κι εσείς. Το να γυρνάει από εσένα προς εκείνη δεν θα σε φέρει πιο κοντά της. Μπορείς να πεις ξερωγω: With my dusty shoes worn and my soul anew Got my head in my hands and its singing a songGot my feet on the ground, you were there all along Εντάξει, το κεφάλι σου τραγουδά ένα τραγούδι μα έχεις τα πόδια σου στο έδαφος και ήταν κι εκείνη εκεί όλη την ώρα; Στο πόδια σου ή στο έδαφος; θα μπορούσε να έιναι Got a doll in my hand and its singing a song got my hand down my pants, you were there all along I could burn this world down to the ground I don’t care cause you are not around I will be the rain in your sky When you’re thirsty I will pour I will be the notes that you sing I will spin until your world collides Πως ξαφνικά αποφασίζεις να κάψεις τον κόσμο επειδή δεν είναι εκείνη μαζί σου αφού τόση ώρα μας λές πόσο αταλάντευτος είσαι στο να την βρεις; Και γιατί να κάψεις τον κόσμο φίλε μου; Δε σκέφτηκες ποτέ ότι ο κόσμος που θα κάψεις περιέχει κι εκείνη; Όπως και να χει το κάψιμο του κόσμου φαίνεται παιδιάστικη πράξη, από κάποιον βαριεστημένο, ίσως, γιο του Εωσφόρου. Εσύ δεν είσαι τέτοιος. Εσύ λάμπεις από έρωτα. ετούτο μ' άρεσε. I will be the rain in your sky When you’re thirsty I will pour αλλά αυτό: I will be the notes that you sing I will spin until your world collides πρέπει να το αλλάξεις. πες ξερωγω: I will be the songs that you sing I will bind your soul to my desire Kι από κει δεν γίνεται καλύτερος I’m gonna shoot all the stars around your heart Cause there’s only room for one to start I’m miles away It’s gonna be OK I’m gonna swim a sea of thorns I know I’m gonna fly as high as I can go Stars are all too black for me to stare I don’t really care cause you’ re not there Οπότε φίλε μου. Ξαναγράψε τον στίχο.

Νίκο μην με πάρεις στραβά. Ενώ είναι καλή η βάση, μου δίνει την εξής αίσθηση ... Αφήνεις ένα ποτήρι στον νεροχύτη, και ανοίγεις την βρύση να τρέχει νερό μέσα στο ποτήρι. Το νερό τρέχει, το ποτήρι γεμίζει και το νερό χύνεται απ' έξω. Και όσο τρέχει το νερό, τόσο θα χύνεται έξω απ' το ποτήρι. Τίποτα δεν αλλάζει, τίποτα που να κρατήσει το νερό (το ενδιαφέρον του ακροατή) στο ποτήρι. Όσο νερό μάζεψε στην αρχή, μάζεψε. Κατόπιν, όλο το νερό τρέχει απ' έξω.

Μια χαρά ήταν η ενημέρωση κι εδώ και σε όλο τον κόσμο με εξαίρεση τον πρώτο χρόνο σε κάποιες χώρες όπου οι ηγεσίες (Τράμπ, Τζόνσον, Μπολσονάρο) προτίμησαν να υποβαθμίσουν τον κίνδυνο και να περάσουν την πανδημία "στο πόδι". Εκεί χάθηκαν και οι περισσότεροι άνθρωποι τελικά. Το πρόβλημα σήμερα (και στην Ελλάδα και παντού) είναι ότι πλέον καλούνται να τηρήσουν μέτρα και να εμβολιαστούν άνθρωποι που με βάση τη στατιστική κινδυνεύουν ελάχιστα. Ένας υγιής 25άρης είναι απίθανο να νοσήσει πολύ σοβαρά. Πως τον πείθεις να πάει να εμβολιαστεί και να νιώθει ενδεχομένως δύο μέρες άρρωστος (+2 για τη δεύτερη δόση)? Για την κοινωνία? Για την οικονομία? Δεν τους νοιάζει τίποτα τους περισσότερους. Έτσι κρύβονται πίσω από θεωρίες περί ανεπιθύμητων ενεργειών των εμβολίων, "ατομικής ελευθερίας για την επιλογή ιατρικών πράξεων (sic)" κλπ. Η απλή αλήθεια λοιπόν είναι ότι ζητάς από την 25άρη να εμβολιαστεί για τους άλλους και όχι για τον εαυτό του. Του ζητάς να νιώσει άρρωστος 1-2 μέρες για να δουλέψει ο τουρισμός. Του ζητάς να μπει στη διαδικασία του εμβολιασμού για να πάει σε μια ευκαιριακή δουλειά ενώ με την αναστολή μπορεί και να την έβγαζε καλύτερα. Δεν πρόκειται να πάνε και -εδώ που τα λέμε- δεν πρόκειται να τους κρεμάσει και κανείς. Όσοι δεν πάνε θα πορεύονται με τεστ και προσωρινά πιστοποιητικά μέχρι να κολλήσουν. Και θα πάει έτσι το πράγμα μέχρι να κολλήσουν όλοι.

Ποια είναι η θεραπεία της πολυομελίτιδας; Ποια είναι η θεραπεία της ευλογιάς; Ποια είναι η θεραπεία της φυματίωσης; Ποιά είναι η θεραπεία της Διφθερίτιδας; Ποια είναι η θεραπεία της γρίπης; κ.α. Αυτές και πολλές άλλες ασθένειες δεν παρουσιάζονται πλέον, γιατι ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΕΙ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ μιας και ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ. Γιατρός δεν είμαι. Κριτική σκέψη έχω.

...αγαπημένες μπάντες απ' το παρελθόν. Και ξεθάβω ηχογραφήσεις. Θέλω να παίξω με ανθρώπους, ζωντανά λέμε! Να βλεπόμαστε, να βριζόμαστε, και να γουστάρουμε. https://app.box.com/s/vurtp0m5c254cxjuslo43qk98jqm56t1

Ναι, είχαμε ένα ψιλοθεματάκι με τον τύπο αλλά με δυο-τρεις απειλές άσκησης σωματικής βίας, ξεπεράστηκε ήρεμα και πολιτισμένα.

H Gretcsh G5222 είναι η double cut εκδοχή της G5220 electromatic. Είναι η double jet πρόταση της εταιρίας στην κατηγορία των 500 ευρώ. Κάτι ανάλογο των Epiphone les paul standard και prs 245 standard, ποιοτικά, αλλά διατηρώντας το DNA των Gretcsh, τόσο ηχητικά όσο και εμφανισιακά. Είναι ένα εργαλείο που καλύπτει ένα ευρύ φάσμα ήχων, έχοντας έφεση σε hard rock καταστάσεις, λόγω των BroadTron μαγνητών. Η έκδοση με το bigsby (G5232) έχει την ίδια τιμή και αντί τους BroadTron είναι εγκατεστημένοι οι Filtertron, όπου είναι πιο κοντά στον παραδοσιακό ήχο (είναι πιο low output και πιο πριμάτοι). Αμφιταλαντεύτηκα, είναι η αλήθεια, καθώς ήθελα την έκδοση με μαγνήτες filtertron, αλλά δεν θα “άντεχα” την παρουσία και τις ιδιαιτερότητες του bigsby. Και έτσι κατέληξα στη G5222, που ήταν και η πρώτη μου επιλογή. Είχε και το χρώμα που μου αρέσε… Ποιότητα κατασκευής/Εμφάνιση: Πιστεύω ότι αυτό είναι και το δυνατό σημείο της κιθάρας αυτής. Δεν έχει, σχεδόν, κανένα ψεγάδι. Εξαιρετικό βάψιμο και φινίρισμα. Το σώμα είναι chambered (έχει θαλάμους) με αποτέλεσμα το μειωμένο βάρος και την χαρακτηριστική χροιά που δίδει στον ήχο. Το άβαφο maple top είναι όλα τα λεφτά, σε συνδυασμό με τα σκούρα ταστιέρα και το μαύρο της πίσω πλευράς. Την γουστόζικη εμφάνιση έρχονται να συμπληρώσουν τα μίνιμαλ inlays (αναφέρονται ως pearloid Neo-Classic inlays) και η ασυνήθιστη “αγκυροειδής» stoptail. Το, κολλημένο στο σώμα, thin U μανίκι είναι επίσης εξαιρετικό. Θυμίζει αρκετά το φαρδύ slimtaper της Epiphone les paul std, αλλά είναι πιο παχύ. Θα έλεγα ότι προτιμά τα μεγάλα δάκτυλα, ειδικά εάν ο παίχτης έχει την τάση να “χουφτώνει” τον λαιμό. Η ταστιέρα έχει 12” radius, 22 medium jumbo τάστα, με scale 625mm. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα τάστα είναι άριστα τοποθετημένα, χωρίς αιχμηρές άκρες κλπ. Τα κλειδιά, μάρκας Grover, κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους και έχουν πολύ καλή αίσθηση. Δεν αφήνουν την κιθάρα να ξεκουρδίσει. Το nut (απο συνθετικο κοκκαλο, με πλατος 43mm) θέλει λίγο δουλίτσα στην D όπου σκαλώνει ελαφρώς, αλλά και πάλι δύσκολα ξεκουρδίζει. Η γέφυρα δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά την δουλειά της την κάνει σωστά. Εργονομία: Εάν έχεις συνηθίσει μια tele ή μια les paul, η G5222 μοιάζει κάπως χοντροκομμένη, όταν την πιάνεις στα χέρια σου. Λίγο το χοντρό και πλατύ μανίκι, λίγο το παχύ σώμα σε προδιαθέτουν κάπως. Η αλήθεια ότι είναι εξαιρετικά βολική, τόσο καθιστός, όσο και όρθιος. Πολύ πιο βολική και ισορροπημένη από την G400. Εξαιρετική και προσεγμένη σχεδίαση. Επίσης, έχει εξαιρετικό ζύγισμα. Περίμενα να έχει έστω λίγο neck dive, αλλά ακόμα και με ζώνη δεν υπάρχει τέτοια τάση. Είναι αρκετά ευκολόπαιχτη, και η πρόσβαση στο 22ο τάστο είναι υποδειγματική, όπως θα ήταν και σε μια SG. Τα χειριστήρια είναι σχετικά προσβάσιμα, με το volume pot του bridge λίγο απομακρυσμένο, αλλά το συνηθίζεις γρήγορα. Το μόνο άβολο είναι το master volume pot, αλλά η χρήση του μπορεί να παρακαμφτεί από τα μεμονωμένα volume pots. Να σημειωθεί ότι στο μοντέλο με το bigsby, θα ήταν πολύ δύσκολο να πλησιάσω το volume pot του neck μαγνήτη και θα μου δυσκόλευε την πρόσβαση και από εκείνο του bridge. Τέλος, ενδεικτικό του προσεγμένου σχεδιασμού είναι και τα κλιπ για τη ζώνη. Έχουν το σχέδιο των χειριστηρίων των pots, ξεβιδώνουν, μπαίνει η ζώνη, βιδώνουν και είσαι έτοιμος. Η απλότητα στο μεγαλείο της. Ηλεκτρικά: To ηλεκτρικό κύκλωμα της G5222 περιλαμβάνει δύο volume pots (ένα για κάθε μαγνήτη), ένα tone pot και για τους δύο μαγνήτες, και ένα volume pot ως master volume. Είναι κάτι το συνηθισμένο για Gretcsh κιθάρες, αν και προσωπικά δεν βρίσκω σοβαρό λόγο ύπαρξης του master volume. Ποιοτικώς, τα pots δεν φαίνεται να είναι κάτι το ιδιαίτερο. Καλή κύλιση, με αρκετή αντίσταση (κάτι που δεν προτιμώ). Το tone pot έχει μικρή επίδραση στα πρίμα. Αφαιρεί λίγο πρίμα, όπου λόγω του έντονου presence, o ήχος δεν αλλάζει και πολύ. Τα volume pots, επίσης, δεν ρίχνουν την ένταση, παρά μόνο εάν είναι σχεδόν κλειστά. Εάν, όμως, έχω το tone pot στην μέση (με ελάχιστη απώλεια πρίμων), τότε το volume pot “μεταφορφώνεται” και με ελάχιστο γύρισμα ρίχνει κατευθείαν την ένταση. Ακριβώς όπως θα ήθελα να συμβαίνει εξ’ αρχής, δηλαδή. Το σίγουρο είναι ότι μπορούν να προκύψουν πολλοί διαφορετικοί ήχοι με την χρήση και τον συνδυασμό των χειριστηρίων. Τέλος, το 3way switch δουλεύει πολύ σωστά και με καλή αίσθηση. Ένα αρνητικό είναι ότι πρέπει να προσέχει από πού το πιάνεις, για να αλλάξεις θέση, καθώς πολύ εύκολα σου μαγκώνει και στου δαγκώνει το δάκτυλο. Το δακτυλίδι του επιλογέα είναι πολύ κοφτερό και ο πόνος έντονος. Broad’Tron pickups: Ξεκινώντας από τους BroadTron (2ης γενιάς), να αναφέρω ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα specs στο διαδίκτυο. Είναι οι πιο high output διπλοί μαγνήτες της Gretcsh, με μέτριες επιδόσεις στο definition. Είναι αρκετά touch sensitive, παρότι δίδουν την εντύπωση ότι έχουν αρκετό φυσικό compression. Έχουν μέτριες επιδόσεις στο “καθάρισμα” με ρίξιμο του volume pot και γενικότερα δυσκολεύονται να διατηρούν τον ήχο crystal καθαρό. Ο bridge είναι πολύ δυνατός με έντονα μεσαία, ενώ ο neck είναι πιο μπασάτος και στρογγυλός. Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, δεν πολυαντιδρούν και στο tone pot. Δίδουν αρκετή “τρίχα”, ακόμα και σε low gain ενισχυτές (ίσως φταίει το έντονο presence). Ακόμα και έτσι, λόγω του eq, ο καθαρός ήχος είναι αξιοπρεπής και κόβει αρκετά στο μιξ. Έχουν μπόλικα χαμηλά, πολύ δυνατά μεσαία, και κάπως μαλακά ψηλά. Χρειάζεται να δίδω λίγο παραπάνω πρίμα στον ενισχυτή για να έχω ισορροπημένο ήχο. Το φυσικό τους περιβάλλον, εύκολα, είναι ο crunchy ήχος. Για ACDC δεν θα μπορούσα να σκεφτώ καλύτερο μαγνήτη. Σίγουρα πιο πριμάτος ήχος σε σχέση με PAF, νομίζω και πιο hot, διατηρώντας κάποια στοιχεία από τον παραδοσιακό ήχο Gretcsh, με το κλασικό twang να μην είναι έντονο. Το καλό είναι ότι ρυθμίζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό. Ρυθμίζεται το ύψος, η κλίση σε treble/bass side, αλλά και η κλίση κατά μήκος της κιθάρας, έτσι ώστε να ακολουθούν την κλίση των χορδών. Επίσης, ρυθμίζοντας τις βίδες πάνω στον μαγνήτη, μπορείς να αλλάξεις και το eq, σηκώνοντας πχ την βίδα κάτω από την χορδή G. Κάποιοι, μάλιστα, αφαιρούν και κάποιες συγκεκριμένες βίδες εντελώς, μετατρέποντας τους μαγνήτες σε noiseless single coils, ανεβάζονται πολύ το clarity. Λογικά, πρέπει να είναι alnico 5, με τον bridge γύρω στα 9Κ και τον neck λίγο κάτω από 8Κ. Οι δικοί μου μαγνήτες είναι ρυθμισμένοι πολύ ψηλά, γύρω στα 2mm. Εάν κατέβουν πιο χαμηλά, ο ήχος καθαρίζει αρκετά. Pros n' Cons: + τίμια τιμή + ποιότητα κατασκευής + πολύ καλή εργονομία - Μέτριοι μαγνήτες - Το 3way switch "δαγκώνει" - Μετρια επιδραστικότητα στον ήχο από τα vol και tone pots. Ηχητικά samples: Σε VHT special 6, με καθαρό ήχο: VHT6clean.mp3 με crunchy ήχο: VHT6crunch.mp3 με fuzz: VHT6fuzz.mp3 Σε Marshall DSL5R με καθαρό ήχο: dsl5clean.mp3 με crunchy ήχο: dsl5crunch.mp3 με distortion: dsl5distortion.mp3 Σε Laney IRT15, με high gain ήχο: irt15high gain.mp3 με ultra high gain ήχο: irt15ultra high gain.mp3 Φωτογραφικό υλικό:

Συνεχίζοντας όσα σωστά ειπώθηκαν, τα 440Hz ή cycles per second (cps) υποδηλώνουν το πόσες φορές/sec ή αλλιώς με τι συχνότητα χρειάζεται να ταλαντωθεί ή να “κυματίσει” μια χορδή (ή ο αέρας σε έναν σωλήνα) για να παραχθεί ο θεμέλιος τόνος του μέσου ΛΑ. Στην πράξη, όμως, οι χορδές και οι σωλήνες, κατά τη νύξη ή το φύσημα, διατρέχονται και από άλλα κύματα, πέραν του θεμέλιου, των οποίων το μήκος είναι ακέραιο πολλαπλάσιο του θεμέλιου. Αυτά τα πολλαπλάσια κύματα δημιουργούν τις αρμονικές. Plot twist 1: Τα 440Hz μπορεί να είναι η 3η αρμονική του ΡΕ της 3ης οκτάβας, του οποίου η θεμέλιος είναι 146.8 ΗZ (x 3= 440,4Hz). Η μουσική σχέση, εδώ, είναι ένα διάστημα 5ης (ή 12ης εν πάσει περιπτώσει). Plot twist 2: Στις μουσική αξιοποιούμε πηγές που παράγουν μη αρμονικό περιεχόμενο (πχ. θόρυβος, ατονικά κρουστά, κλιπαρισμένες κυματομορφές, κτλ,), άρα τα 440Hz μπορεί να έρχονται (και) από κάποια πηγή που δεν “έπαιξε” ποτέ ΛΑ ή οποιαδήποτε άλλη αρμονικά σχετική νότα. Εν κατακλείδει, και όσο πιο αφαιρετικά μπορώ να το πω αυτή τη στιγμή, όταν ζουμάρεις στο analyser στα 440 Hz δεν βλέπεις μόνο ένα ΛΑ. Βλέπεις, σχεσιακά, ένα τμήμα ενός φάσματος, το οποίο είναι πολύ πιθανό να περιέχει: α) Τα 440 Hz ως θεμελιώδη νότα ενός ή περισσοτέρων πηγών (όχι μόνο μουσικών οργάνων) που που παίζουν/ταλαντώνονται στο μέσο ΛΑ. β) Τα 440 Hz ως αρμονική κάποιας άλλης νότας, προερχόμενης από ένα πλήθος διαφορετικών πηγών. γ) Τα 440 Hz ως μέρος μη αρμονικού σήματος, όπως ο θόρυβος, ο οποίος ως τυχαία διαδικασία περιέχει όλες τις συχνότητες.

Ωραίο αεράκι,έχει έξω. Σαν να ξεφυσάει δράκος!

Και ο Audiokostas που μας βλέπει από κάπου πιστεύω να χαίρεται. Αν κάποιος έχει τη live εκτέλεση με τον Κώστα να κάνει φωνητικά και να μ' έχει κάνει να ξεραθώ στα γέλια παρακαλώ να το βγάλει.

Μελέτη περίπτωσης αγοράς προϊόντος από Αγγλια: Αξία προϊόντος προ ΦΠΑ 180 ευρώ Αξία μεταφορικών 20 ευρώ Ο ΦΠΑ που πληρώνεται στο Ελληνικό Δημόσιο προκύπτει από την αξία του προϊόντος και των μεταφορικών, στη συγκεκριμένη περίπτωση θα έχουμε ΦΠΑ 48€ Η χρέωση που θα δούμε στον τραπεζικό μας λογαριασμό αυτόματα θα είναι 248€ Έξοδα εκτελωνισμού: Προκύπτουν από το συνολο της αξίας CIF (cost, insurance, freight) δηλαδή κόστος προϊόντος, ασφάλιση, μεταφορικά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η αξία CIF είναι 200€ άρα βάση του πίνακα θα πληρώσουμε 20€ για εκτελωνισμό στο ταχυδρομείο

Ο συνδυασμός Gretsch, VHT, και Sl drive τα σπάει. Έδωσα και λίγο έξτρα boost στο πετάλι, καθώς οι μαγνήτες είναι πολύ low output. vhtsldriveneo.mp3

@fusiongtr. Ευχαριστώ!!! Ρίχνω καμιά μελέτη μπας και ξεστραβωθώ

Είναι γεγονός ότι όταν έβαλα τη δική σας εκτέλεση στην τραγουδίστρια να την ακούσει, μου είπε ότι 'μετά από αυτή την (φωνητική) ερμηνεία εγώ δεν δικαιούμαι να το λέω αυτό το κομμάτι. Και δεν το ξαναείπε. Ποτέ. Για το πιο αργό τέμπο θα διαφωνήσω. Είναι πιο σέξι. Περί ορέξεως φυσικά... Τα χαμηλά 'ου' και άλλα 'α' οφείλονται στο ότι η τραγουδίστρια είναι σχεδόν βαρύτονη. Φαντάσου ότι οι έγχορδοι κούρδιζαν ένα ημιτόνιο κάτω για να μην ζορίζεται. Να προσθέσω ότι είναι ηχογράφηση πρόβας, live και όλοι στον ίδιο χώρο. Παίζει και να ήταν η πρώτη, άντε δεύτερη, φορά που το δοκιμάζαμε. Δυστυχώς.

Ότι και να βάλεις δεν μπορείς να χτυπήσεις τη μεγαλύτερη (εν Noiz) επιτυχία όλων των εποχών. Ένα σούπερ γκρουπ, ένα ρεκόρ ακατάρριπτο, κάτι σαν το 2.45 του Σοτομαγιόρ στο ύψος.

Θετικό το ότι σου άρεσε! Αρα περάσαμε το τεστ. Δεν είναι μόνο το μπάσο, αν και ίσως αυτό φαίνεται από την αρχή, έγιναν πολλά πράγματα. Και επειδή δεν κρατάμε μυστικά και δίνουμε ιδέες ας πούμε πάνω κάτω τι έγινε. 1. Στο μπάσο μπήκε το cla bass της waves με προσομοίωση καμπίνας, compression, παραμόρφωση, καθώς και λίγο eq προηγουμένως. Στο μπάσο έγινε και edit σε μερικά κρίσιμα σημεία γιατί δεν πατούσε καλά 2. Στα τύμπανα ξεκινήσαμε με maximizer, μετα έπεσε το ART tg mastering της waves που καθάρισε λίγο την εικόνα και διεύρυνε το stereo, και μετά λίγο δυναμικό eq και high shelf. Επίσης μετακινήθηκαν μερικά χτυπήματα στο ταμπούρο στην αρχή. Επίσης high pass στα μέρη που είναι μαζί με το μπάσο. 3. Οι βασικές κιθάρες δεν πειράχτηκαν. Απλά η ρυθμική έγινε κόπια για double track, έπεσε αρκετό panning και automation σε διάφορα σημεία για να μην "πατάνε" τα φωνητικά. EQ μόνο στις ρυθμικές. 4. Το δικό μου σόλο παίχτηκε εξ αρχής double track δυο φορές στο α μέρος ενώ το β μέρος είναι ουσιαστικά διαφορετικά μέρη πάνω στην ίδια ιδέα. Φυσικά ήταν hard panned. Παίχτηκε με την deluxe στον neck, με το s-gear σε Marshall plexi με δυο καμπίνες 4Χ12, μικρόφωνα shure 57 και ribbon 160, delay και reverb 5. Στα φωνητικά στα κύρια μέρη μπήκε το Scheps Omni chanel strip της Waves σε ένα default setting που προτιμώ που έχει de esser, pre, eq, compressor, gate. Παραδόξως δεν έβαλα καθόλου reverb (σχδεδίαζα, αλλά κάποια στιγμή είπα, αρκετά ως εδώ). 6. Το βασικό ρεφρεν κοπιαρίστηκε και εγινε hard pan double track. Ενώ δεύτερες, τριτες τέταρτες φωνές πέρασαν στη μέση, αριστερά δεξιά και τέρμα άκρα. Όλα τα clips ματσαρίστηκαν αρκετά σε clip gain. 7. Τέλος στις δεύτερες τρίτες φωνές έπεσε και το σχετικό auto tune γιατί έτσι πως τραγουδήθηκαν έπρεπε να είναι καρφί, ενώ κάποιες μετακινήθηκαν κάπου και χρονικά για να σβήνουν μαζί, αν και αν ήθελε κανείς να είναι τέλειος θα μπορούσε σ αυτό μόνο να ασχοληθεί μια δυό μέρες. Ο Αποστολος έριξε πολλή δουλειά εκεί (το έχουν αυτό οι τραγουδιστές) και φρόντισε να τραγουδήσει οποιαδήποτε νότα θα μπορούσε να κολλήσει αρμονικά. Χαρακτηριστικές είναι οι καταλήξεις στις λέξεις αρχίσου-με, σβήσουμ-με, αφήσουμ-με που σίγουρα κάτι μαγείρεψε (και φυσικά δεν το πείραξα) όπου ακούγεται σαν ντουμπλάρισμα κιθάρας. Πιστεύω ότι με λίγη δουλειά ακόμα θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, εννοώντας προς το καλύτερο. Αλλά μπορεί να χειροτερέψει κι όλας. 8. Τα βασικά όργανα, κιθάρες, κύριες φωνές, δεύτερες φωνές, τρίτες φωνές, αρμονικές κλπ χωρίστηκαν σε group για να υπάρχει έλεγχος. 9. Τελος στο master έπεσε το ART TG mastering και το L3 multimaximizer της waves κάπου εκεί σταμάτησα γιατί από ένα σημείο και μετά δεν γίνεται η δουλειά αυτή εξ αποστάσεως χωρίς να είναι δίπλα σου ο δημιουργός. Μια νότα στη φωνή ή ένα τρέμουλο μπορείς να αλλάξεις και να μήν του αρέσει. Το ίδιο ισχύει για προσθήκη οργάνων ή αλλαγή αίσθησης. Σημειωτέον δεν έκανα master, αλλά ουσιαστικά remix και όπως είπα τα τύμπανα τουλάχιστον ήταν μόνο 1 track.

Μπράβο παλικάρι μου, μπράβο.

Τα παρε δώσε με τον σερβιτόρο τελείωσαν και τα αρχεία έφτασαν. Καιρό είχα να ασχοληθώ με "ξένη" δουλειά και είχα αρκετή όρεξη θα έλεγα, σαν ευχάριστο διάλειμμα από τα άλλα βαρειά μου προτζεκτ που έχω φορτώσει στον κόκκορα. Με λίγα λόγια, εκτός από το σόλο της κιθάρας που είχα βάλει από χτες, διόρθωσα αρκετά πραγματάκια φανερά και μή και το έφερα αρκετά στα γούστα μου. Το ενδιαφέρον είναι ότι το κομμάτι έχει πάρα πολλά vocal tracks τα οποία συμμάζεψα αρκετά, ενώ προσπάθησα παράλληλα να ξεκαθαρίσω τα υπόλοιπα στοιχεία, διατηρώντας μια σχετική "βαρύτητα" που φαίνεται να έχει το κομμάτι. Πρέπει να δηλώσω ότι δεν το έφερα 100% στα γούστα μου διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι ένα κομμάτι με φωνητική κατεύθυνση και επίσης δεν ήξερα αν οι δικές μου κατευθύνσεις θα ήταν προς τα γούστα του συνθέτη, ώστε να προσθέσω όργανα, να αλλάξω όργανα ή να κάνω πιό δραματικές επεμβάσεις στην όλη ενορχήστρωση. Αλλωστε από ένα σημείο και μετά δεν μπορούσα να κάνω πολλά, καθώς είχα ένα μόνο stereo track με όλα τα τύμπανα, 3 με κιθάρες και κάπου 15 με φωνές. Και έφαγα αρκετό χρόνο να διορθώσω edits που βολτάρανε καθώς ξεκίνησα να το δουλευω στα 120 bpm ενώ μετά αναγκάστηκα να το πάω στα σωστά 125. Πέρασα ευχάριστα, ελπίζω να σας αρέσει και για περαιτέρω βελτιώσεις....το συζητάμε. roberto125.mp3

@Nestoras Κομματάρα το Glamour Girl. Εδώ ο Robillard έχει αρκετές αναφορές στο παίξιμο του T-bone Walker. Μια ενδιαφέρουσα εκδοχή είναι και των Memphis Kings με Kid Ramos...

Κάθε άλλο! Αντιθέτως, εκτιμώ το ότι αφιέρωσες τον πολύτιμο χρόνο σου να ακούσεις το track και να μοιραστείς εποικοδομητικά τις σκέψεις σου. Σε γενικές γραμμές, η φάση εδώ είναι 3 chords and the truth αλλά, οκ, ακούω και καταλαβαίνω αυτό που λέτε με τον Νέστωρα. Καμιά φορά έχουμε το βιβλίο πολύ κοντά και για αυτό το λόγο, έχει αξία το peer review. Thnx, θα το δω.

Η δική μου άποψη στο Heroes του David Bowie. Λιτή διασκευή με την weissenborn και τη φωνή μου. www.ferruccelli.com

Είπα να το ρίξω λίγο στη μελέτη μέρες που είναι, η ζέστη στρώνει χαρακτήρα! Αυτή τη φορά ένα σόλο του Alex Schultz, από live jam με τη μπάντα του William Clarke στο "Must be jelly"!

Τίμιο. Σχεδιάζεις να γράψεις και φωνές κάποια στιγμή? (Επίσης, λίγο πιο έξω το rythm section δε θα με χάλαγε) Σχετικά με το high cut, οκ.... φαντάζομαι είναι κι αυτός ένας τρόπος, αν θες να το φέρεις σε "vintage" frequency response αλλά, ναι σίγουρα, υπάρχουν και άλλες, λιγότερο δραστικές, προσεγγίσεις.

Μετά από 3 ημέρες ψαρέματος για ηλεκτρικά… NEW GUITAR DAY! NEW GUITAR DAY! NEW GUITAR DAY! NEW GUITAR DAY!

Θα το κάψουμε σήμερα το βράδυ - από ένα αυγό ο καθένας - κι ύστερα θα είμαστε και οι τρεις (μερικώς) αυγουλιασμένοι