Πίνακας συμμετοχής

Μπράβο Θανάση, εξαιρετικό κομμάτι! Πολύ ανεβαστικό και με ωραία παιξιμάτα από όλους τους συμμετέχοντες!

Ο λόγος που το κάνουν αυτό, στα RC για παράδειγμα, είναι για να υπάρχει σωστό midi quantization κατά την εκκίνηση. Βέβαια ένας "advanced user" μπορεί να το παρακάμψει αυτό, ανάλογα τον εξοπλισμό που διαθέτει. Αλλά νομίζω πως έτσι όπως το έχουν να λειτουργεί ως πακέτο, βολεύει τους περισσότερους χρήστες.

Θα πρέπει το RC-50 να έχει εντολή που να φιλτράρει, δηλαδή να μην δέχεται ή καλύτερα να αγνοεί, την εντολή MIDI START. ή Θα πρέπει το master machine που χρησιμοποιείς να έχει εντολή που να φιλτράρει (να μην στέλνει) την εντολή MIDI START. ή Να κάνεις και το τρέχον master machine, midi sync slave, και να κάνεις master για τους υπόλοιπους ένα άλλο (τρίτο) που να στέλνει μόνο MIDI CLOCK. Δεν ξέρω όμως αν αυτή η λύση καλύπτει τις ανάγκες σου πρακτικά και οικονομικά. Λογικό. α) το master machine στέλνει MIDI CLOCK που λαμβάνει το RC-50 ως BPM, ασχέτως εάν είναι σε κατάσταση RUN ή STOP. Όταν λοιπόν πατήσεις το κουμπί START στο master machine αυτό στέλνει MIDI START και ξεκινάει το RC-50. Αυτό ζητάει συνήθως ο περισσότερος κόσμος, by default. β) πιθανολογώ να μπαίνει σε overdub μετά από 4 μέτρα το RC-50 διότι το mater machine κάνει λούπα στα 4 μέτρα και στέλνει στην αρχή της λούπας "MIDI RE-START" και γι'αυτό τον λόγο συμβαίνει αυτό. Επαναλαμβάνω, πιθανολογώ να συμβαίνει αυτό. Εκτός κι αν είναι κάποιο πρόβλημα λογισμικού του RC-50, εξ'αποστάσεως δεν μπορώ να το γνωρίζω. Επειδή έχω να χρησιμοποιήσω RC-50 από το 2006, δεν θυμάμαι τίποτα. Λύσεις. Ψάξε μήπως στο master machine υπάρχει κάποια λειτουργία - MIDI εντολή που να αναιρεί το MIDI START/STOP. Δηλαδή να στέλνει MIDI CLOCK αλλά χωρίς MIDI START/STOP CONTROL. Διαφορετικά θα πρέπει να βάλεις εξωτερικό - ενδιάμεσο MIDI FILTER ή να βρείς άλλο looper. Συγγνώμη που δεν μπορώ να σε βοηθήσω, το μηχάνημα είναι πολύ παλιό. Δεν είμαι σίγουρος αλλά δεν το νομίζω. Ίσως στο νέο RC-600, ίσως... Κοίταξε αρχικά τις λύσεις που σου έγραψα πιό πάνω.

Μα τι ωραία χωροθέτηση έκανες ρε φίλε στα σαλάμια και τυριά. Με το μάτι κέρδισες τις εντυπώσεις. Και πόσο σημαντικό είναι αυτό φίλε μου... Τα καλύτερα μεζεδάκια να έχεις, αμα τα βάλεις χύμα στο πιάτο, χάνουν τη μισή τους νοστιμιά. Χρυσοχέρης! Με το κέντημα πως τα πας;

νταξει κι εγω γιατρος ειμαι και κανοντας τη διαλειμματικη δεν με βολεψε....ο εγκεφαλος χρειαζεται καποια γραμμαρια γλυκοζης ανα ωρα για να δουλεψει σε πρωτη φαση... δευτερον τα μεγαλα γευματα ειδικα βραδινες ωρες ειναι πασιγνωστο οτι προκαλους λιθους στη χολη τριτον εγω προσωπικα ειχα παλινδρομησεις τη νυχτα...λογικο αφου ετρωγα σε ενα γευμα πολυ μεγαλη ποσοτητα τεταρτον επειδη κατι διαβαζα για προιστορικους ανθρωπους λεει κλπ που ετρωγαν μια φορα τη μερα....ναι ετσι εκαναν αυτο δεν σημαινει οτι δεν εξελιχθηκαμε απο τοτε ουτε οτι κανουμε ακριβως τον ιδιο τροπο ζωης με τοτε....υπαρχει σημερα εκτος απο σωματικη και πολυ εντονη πνευματικη εργασια και γι αυτο χρειαζομαστε και καυσιμο ανα τακτα χρονικα διαστηματα επισης γινεται και μια παρανοηση με τη διαλειμματικη..αφου τρωω λιγοτερο απ οτι θα ετρωγα ολη μερα τρωω και σαβουρες... εγω προσωπικα εχω τ αυτια μου και τα ματια μου ανοιχτα και θεωρω οτι ειναι πολυ νωρις για συμπερασματα...πρεπει ν εξετασουμε μια ολοκληρη γενια σε αυτον τον τροπο ζωης να δουμε αν οντως μπορει να βλαψει μακροπροθεσμα.... η ζημια προφανως και δεν θα γινει (αν και μπορει να γινει σε μια υπερπρωτεινικη διατια ,ε χαμηλη προσληψη υγρων) σε ενα μηνα ουτε σε δυο... τα μικρα γευματα εμενα με βολευουν και με βοηθουν κατα τη διαρκεια της ημερας να εχω ενα μικρο boost και να συνεχιζω την εργασια μου η οποια απαιτει συνεχη μελετη και σκεψη στρες κουραση ξενυχτι κλπ... ειμαι ανοιχτος παντως μελλοντικα δεν απορριπτω τιποτα ποτε στη ζωη μου....απλα με τα τωρα δεδομενα και αυτα που γνωριζω και βλεπω και απ τα ιστορικα που παιρνω κανοντας μια συναρτηση τροπου ζωης και προβληματων υγειας καταληγω στο οτι τα μικρα γευματα γενικα ενεχουν λιγοτερο κινδυνο και στρες για τον οργανισμο. και φυσικα παιζει ρολο η κατασταση του ατομου...τι προβληματα εχει γιατι βλεπω νεφροπαθεις που πανε σε διαιτολογους η καρδιοπαθεις και τους δινουν διαιτες που δινουν σε οποιονδηποτε... λες και ειναι πανακεια...παντα παιζει ρολο η καταταση της υγειας του ατομου,ο τροπος ζωης κλπ... οπως ολοι μια φορα το χρονο γενικες βιοχημικα για μια συγκριση...ετσι αρχισε και η μοδα με την τουκαν διατροφη και διαλυσε ο κοσμος τα αγγεια του.... αυτες οι μελετες θελουν χρονο....και οπως ξερετε σε ολα υπαρχει η διαφημιση καποιοι καιροσκοποι βολευονται... παρ ολ αυτα υπαρχουν και οι σοβαροι επιστημονες τεκμηριωμενοι.. να ειμαστε παντα επιφυλακτικοι αλλα ποτε απολυτοι

Μετά από το “φιάσκο” της προηγούμενης παραγγελίας (G&L ASAT), όπου ήταν ελαττωματική, προχώρησα στην αγορά της “plan B” κιθάρας, ή αλλιώς της κιθάρας που είχα επόμενη στη λίστα μου. Αυτή τη φορά την παράγγειλα από Νάκα, όπου την τσέκαρα στο κατάστημά τους, πριν την παραλάβω. Είδα αυτά που ήθελα να δω, παρά τα μικροπροβλήματα που είχε, την έβαλα στην θήκη που κρατούσα μαζί μου, και έφυγα με προορισμό την οικία μου… Πρώτες εντυπώσεις: Πρόκειται για μια πανέμορφη, πανάλαφρη (γύρω στα 3300γρ), και καλοφτιαγμένη κιθάρα. Έχει άψογο ζύγισμα, εξαιρετικό μανίκι, και all around ήχο. Είχε και τα προβληματάκια της, βέβαια, καθώς ήταν εντελώς ασετάριστη, σε σημείο που δεν θα μπορούσε να παίξει κάποιος. Επίσης, τα τάστα είχαν έντονα κοφτερές άκρες, στην κάτω πλευρά, πρόβλημα που πιθανότατα εμφανίστηκε μετά την κατασκευή της (το παθαίνω συχνά σε άλλες maple neck κιθάρες μου, με την πάροδο του χρόνου). Tα προβλήματα αυτά τα έλυσα μέσα στις πρώτες ώρες που ασχολήθηκα μαζί της. Κατά τα άλλα, είναι άψογη. Καλό leveling στα τάστα, πολύ καλά κομμένο nut, ωραία ποιότητα κατασκευής και πολύ καλοί οι μαγνήτες. Έχει εξαιρετικό ακουστικό ήχο και μπορώ να πω ότι είναι από τις κιθάρες που θα παίρνω σε πρόβες και λάιβ. Περίμενα να με προβληματίσει το διαφορετικό layout των χειριστηρίων, αλλά λόγω του ότι παίζω και με les paul, μου φάνηκε απολύτως φυσιολογικό. To μόνο που με ξένισε ήταν πως ο 3-way switch είχε φορά από δεξιά προς τα αριστερά, και όχι το συνηθισμένο πάνω-κάτω, αλλά ήταν κάτι που το διόρθωσα εύκολα. Ποιότητα κατασκευής: Η Squier έχει τη φήμη περί υψηλής ποιότητας κατασκευής στα ακριβά μοντέλα της, και η συγκεκριμένη classic vibe δεν αποτελεί εξαίρεση. Πολύ προσεγμένο όργανο, με άριστο φινίρισμα. Το poplar σώμα μοιάζει να είναι φτιαγμένο από δύο κομμάτια, και η ένωσή τους δεν είναι ιδιαίτερα αισθητή. Το μανίκι μοιάζει πολύ με εκείνο από την Squier 51, όπου δίδει την αίσθηση του στενού και με πάχος μανικιού. Είναι “στιβαρό” και “γεμάτο”, ακριβώς όπως μου αρέσει, κάτι που δεν συμβαίνει στην “αδελφή” 60’s squier, όπου τo μανίκι είναι πιο λεπτό, και ελαφρύ στο χέρι (θεωρητικά, οι διαφορές είναι ελάχιστες, βέβαια). Τα narrow tall τάστα με βολεύουν πάρα πολύ, καθώς βοηθάνε ώστε να μην κολλά το χέρι μου πάνω στο λούστρο της ταστιέρας (κάτι που παθαίνω έντονα στην ταστιέρα της ΜΙΜ telecaster). Αρνητικό σημείο οι κοφτερές άκρες των τάστων, αλλά αυτό πιστεύω ότι οφείλεται πιο πολύ στο maple μπράτσο, στην δουλειά που έχει γίνει στα τάστα. Επίσης, σε μια γωνία του pickguard περισσεύει ένα πολύ μικρό "φύλλο" πλαστικό, το οποίο και αφαίρεσα εύκολα. Και τα περιφερειακά πολύ ποιοτικά. Τα vintage κλειδιά κουρδίσματος έχουν πολύ μαλακή, και ακριβή, λειτουργία (στην 60s είναι σκληρά). Σε συνδυασμό με το καλοκομμένο nut, όπου οι χορδές δεν κολλάνε, βοηθούν την κιθάρα να μην ξεκουρδίζει. Και τα χειριστήρια έχουν πολύ ποιοτική λειτουργία, με μόνη ένσταση την ποιότητα πλαστικού των. Φτηνιάρικη δεν τη λες, αλλά παίζει σημασία που σε les paul type χειριστήρια, έχουμε συνηθίσει σε πιο στιβαρά και φανταχτερά καπάκια. Τέλος, η γέφυρα είναι vintage style με τρία ατσάλινα twangy βαγόνια, η οποία κάνει τη δουλειά της μια χαρά. Μαγνήτες: Οι μαγνήτες είναι σχεδιασμένοι από τη Fender. Στην θέση neck είναι τοποθετημένος ένας wide range humbucker (μεγαλύτερος σε μέγεθος σε σχέση με έναν κοινό διπλοπήνιο μαγνήτη), και στην γέφυρα υπάρχει ένας τυπικός telecaster μαγνήτης. Και οι δύο είναι alnico 5, με τον neck μετρημένο στα 7,8Κ και τον bridge στα 7,2Κ. Αρκετά hot και οι δύο. Την πιο πολλή ώρα, χθες που την παρέλαβα, την σπατάλησα στο να ρυθμίζω τα ύψη των μαγνητών, και κυρίως του WR. Κατέληξα στο να κατεβάσω αρκετά την μπάσα πλευρά του, ώστε να υπάρχει περισσότερη ευκρίνεια, και ώστε τα (πάρα πολλά) μπάσα του neck να είναι κοντά στα επίπεδα εκείνων του μονού της γέφυρας. Παρότι, ο neck, χάνει αρκετά σε ευκρίνεια και είναι κάπως dark, ο ήχος τους δένει άψογα με τον έταιρο μαγνήτη. Ίδια χροιά, ίδιο επίπεδο gain. Και η ένταση είναι η ίδια, αλλά λόγω του έντονου compression που έχει ο humbucker, υπάρχει μικρότερο δυναμικό εύρος. Εάν ο μονός φτάνει από το 1 μέχρι το 10, ανάλογα με τον πόσο δυνατά χτυπάμε τη χορδή, ο WR πάει από το 3 στο 8. Και είναι κάτι το αισθητό μόνο σε καθαρό κανάλι. Ο bridge μαγνήτης είναι πολύ ισορροπημένος, διαυγής και έχει έντονο twang. Διακρίνεται, όμως, για το πόσο “ευγενικός” και “μαλακός” είναι, και σε καμία περίπτωση σκληρός και brutal, όπως άλλοι αντίστοιχοι alnico 5. Δεν μου έχει χαλάσει χατήρι, so far, και με δεδομένο ότι δένει πολύ καλά με τον neck, δύσκολα με βλέπω να τον αντικαθιστώ στην παρούσα φάση (δεν το συνηθίζω να κρατώ μαμά μαγνήτες). Η μεσαία θέση θυμίζει αρκετά τη μεσαία θέση μιας τυπική telecaster. Εάν είχε λιγότερα μπάσα ο WR, ίσως να ήταν ακόμη καλύτερος ο ήχος. Ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο που αξίζει να αναφερθώ, είναι το πόσο καλά καθαρίζει ο ήχος με το κλείσιμο των ποτενσιόμετρων. Θα είναι η μοναδική telecaster που δεν θα βάλω treble bleed. Θυμίζει πολύ το 50s wiring των les paul. Στο 6-7 έχει καθαρίσει εντελώς και στο 2-3 έχει πέσει πολύ χαμηλά και η ένταση, και στους δυο μαγνήτες. Πάρα πολύ βολικό για λάιβ συνθήκες. Ο ήχος είναι ιδανικός για τζαζ, λόγω του dark διπλού μαγνήτη, μπλουζ, μέχρι και hard rock. Ηχητικά samples: Η ηχογράφηση έγινε με τον Vox MV50 απευθείας (line out) στην κάρτα ήχου. Καθαρός ήχος tele70 clean.mp3 Crunchy ήχος tele70 dirty.mp3 Overdrive tele70 dirtier.mp3 Distortion tele70 distortion.mp3 Clean-up με volume drop tele70 volume drop.mp3 Pros and Cons: + Πανέμορφο look, + Εξαιρετική σχέση ποιότητας/τιμής, + Πολύ ελαφρύ και βολικό όργανο. - O neck μαγνήτης (ο οποίος θα μπορούσε να είναι και καλύτερος) είναι δύσκολο να αντικατασταθεί εάν δεν αρέσει σε κάποιον, - Out of the box δεν μπορείς να παίξεις, καθώς θέλει setup. Χαρακτηριστικά: · Classic Vibe Series · Body: Poplar · Bolted neck: Maple · Fretboard: Maple · Neck profile: C · Black dot fretboard inlays · 21 Narrow Tall Frets · Scale: 648 mm (25.5") · Nut width: 41.9 mm (1.65") · Fretboard radius: 241 mm (9.5") · Three-ply black pickguard · Pickup: 1 Fender Designed Alnico single coil (bridge) and 1 Fender wide-range humbucker (neck) · Volume 1 (neck pickup), Volume 2 (bridge pickup), Tone 1 (neck pickup) and Tone 2 (bridge pickup) controls · 3-Way switch · Bone nut · 3-Saddle vintage-style string-through body Tele bridge · Nickel hardware · Vintage-Style machine heads · Original stringing: NPS .009-.042 · Colour: 3-Colour Sunburst

το δεύτερο μου single!! με 80s hard rock / heavy metal διάθεση!! Νεκτάριος Τσατταλιός - vocals Τάκης Τσαμουρόπουλος (playloud) - guitars Τάσος Κολλιός - drums Κώστας Ζώτος - keyboards και εγώ στο μπάσο!! ελπίζω να σας αρέσει και να σας φτιάξει την διάθεση!

ευχαριστώ πολύ! για να κάνουμε και λίγη πλάκα, δεν έχει μάθει να αγαπά γι'αυτό το λέει έτσι!! συν ότι έχει επιρροή από scorpions !!!

Solo εκατομμυρίων στην κιθάρα και στα πλήκτρα! Πολύ καλό μου άρεσαν πολυ και οι δεύτερες/background φωνές . Η lead φωνή καλή αλλά μου ακούστηκε λίγο ''θαμμένη" στο mix . Τέλος αν οι στιχοι λένε ''love will be my remedy" είναι κρίμα η λέξη love να προφέρεται έτσι (ακούγεται λόβ) αν δεν λέει love και ακούω λάθος ζητώ συγγνώμη. Μου κάνει εντύπωση γιατί κατά τα λοιπά ο τραγουδιστής έχει μια χαρά προφορά

Γιά τους Beatleόφιλους και όχι μόνο, μόλις βγήκε το trailer 'The Beatles Get Back' που θα κυκλοφορήσει επίσημα τον Νοέμβριο. Το υλικό είχε μείνει κλειδωμένο σε κάποιο συρτάρι για περισσότερα από 50 χρόνια, είναι σε άριστη ποιότητα και αποτελεί ντοκουμέντο!! Γιά εμάς στο noiz, είναι μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να θαυμάσουμε επίσης τις θρυλικές Epiphone Casino, την Fender Rosewood Tele, τους καινούργιους Fender Silverface Twin και άλλα πολλά!

Το maple δεν εχει σχεση απλα θενε λιγο στρογγυλεμα με μια λιμα,20 λεπτα δουλεια. Η εκτιμηση μου ειναι οτι οπως και στο 99% των κιθαρων που ερχεται απο πολυ υγρα μερη το μπρατσο "μαζεψε" μολις εφτασε σε ξηροτερα.Δεν υπαρχει περιπτωση να εφυγε απο το εργοστασιο ετσι. μπορει ,και η κιθαρα θα γινει πυραυλος....δυστυχως ομως ο.....αντικαταστατης κανει οσο...... ολοκληρη η κιθαρα https://www.thomann.de/gr/fender_cunife_wide_range_humb._neck.htm Παντως οι ψευτο WR των Squier ειναι ετη φωτος καλυτεροι απο τους ψευτο WR των MIJ & MIM tele. KIΘΑΡΟΥΚΛΑ! Να την χαίρεσαι!

παρεμπιπτόντως μια που μιλάτε για τυριά... όσοι δεν την ξέρουν ας σπεύσουν να την δοκιμάσουν... προσωπικά την ανακάλυψα πριν κανα χρόνο και σώθηκαααα... το ΜΟΝΟ" πραγματικό" τυρί που μπορεί να καυχιέται χωρίς να ντρέπεται ότι έχει πολύυυυυυ χαμηλά λιπαρά (και μάλιστα διατηρεί και γεύση μακρυά από άχυρο και πλαστελίνη)... Ζεμύθα ΗΠΕΙΡΟΣ ΥΓ. σόρυ για την γκρίζα (καλά "ασπρόμαυρη") διαφήμιση αλλά βιάζομαι να γίνει γνωστό γιατί ακόμα το βρίσκω πολύ δύσκολα στα σμ...

Καλό το κομμάτι, όντως μου έφτιαξε τη διάθεση. Το σόλο κιθάρας είναι υπερηχητικό, μπράβο Τάκη. Υ.Γ. καλό και το Lordικό σόλο αρμονίου.

Ωραίος. Πες του Τάκη χαιρετίσματα από Νέα Σμύρνη.

Μπραντς φίλως, να ξέρουμε τι λέμε.