Προς το περιεχόμενο

Πίνακας συμμετοχής

  1. fusiongtr

    fusiongtr

    Solist


    • Βαθμοί

      3

    • Αναρτήσεις

      21.934


  2. npap

    npap

    Guru


    • Βαθμοί

      3

    • Αναρτήσεις

      4.450


  3. manosx

    manosx

    Μέλος


    • Βαθμοί

      2

    • Αναρτήσεις

      6.218


  4. Yannis Methenitis

    Yannis Methenitis

    Administrator


    • Βαθμοί

      2

    • Αναρτήσεις

      11.663


Δημοφιλές περιεχόμενο

Προβολή δημοσφιλέστερου περιεχομένου σε 05/08/2022 σε όλα

  1. Τα συγχαρητήρια στη μαμά σου.
    2 βαθμοί
  2. δεν πρέπει να κάνουμε το "λάθος" να μπερδεύουμε τα απόλυτα φυσικά μεγέθη με τον τρόπο που τα αντιλαμβάνεται τελικά ο εγκέφαλος... δεν μπορούμε δυστυχώς να αφήσουμε κατά μέρος την χαοτική πολυπλοκότητα της φύσης αφ ενός και τον τρόπο που την αποκωδικοποιεί λογαριθμικά (μέσα σε συγκεκριμένα όρια που ευνοούν ενστικτωδώς την επιβίωση) ο εγκέφαλος από την άλλη και να προσπαθήσουμε απλοϊκά να συγκρίνουμε ξεκομμένες αντικειμενικές "τιμές" και "αξίες"... θα πέσουμε στην παγίδα του μπλεξίματος μήλων με πορτοκάλια που λένε και οι παππούδες μας... πχ. ναι η ταχύτητα του ήχου είναι 343 m/s... του φωτός όμως είναι 299.792.458 m/s... όταν λοιπόν μιλάει κάποιος πως αντιλαμβανόμαστε συγχρονισμένα (μέχρι κάποια απόσταση πάντα) τα χείλια με τα λόγια του; δεν θα έπρεπε να υπάρχει και η ανάλογη χρονική απόσταση μεταξύ τους;... αν βάλουμε στο παιχνίδι και την σύγχρονη θεωρεία σύμφωνα με την οποία ζούμε στο παρελθόν (η συνειδητή αντίληψη της πραγματικότητας καθυστερεί κατά 80 χιλιοστά του δευτερολέπτου) ε το χάνουμε το κορμί πατριώτ'ς... φαντάζομαι θα μας τα πουν ο Χάρης και ο Πέτρος καλύτερα αν δεν κάνουν τα μπανάκια τους αυτήν την εποχή... στα καθ ημάς τα ηχογλυπτικά καλλιτεχνικά και μη, ξεκινώντας από την παραδοχή ότι δεν έχουμε όλοι την ίδια ακριβώς ικανότητα αντίληψης και επεξεργασίας δεδομένων, αυτό που μας ενδιαφέρει είναι ότι όταν βρισκόμαστε σε έναν φυσικό χώρο οι αντανακλάσεις του ήχου πρέπει να έχουν κατά 20 έως 30ms καθυστέρηση μεταξύ τους πριν τις αντιληφθούμε ως ξέχωρες... αυτόν τον κανόνα και τις υπερβολές του αξιοποιούμε δημιουργικά στα εφφέ... όμως εργονομικά στην πράξη που υπεισέρχεται και η εντολή κίνησης, η αφή και το ηλεκτρονικό latency της audio αλυσίδας η "αίσθηση ενόχλησης" έρχεται μεταξύ 10 και 15ms*... από αυτό το επίπεδο και πάνω βρίσκεται το πρόβλημα που μας απασχολεί κάθε φορά... παρακάτω λογικά θα πρεπε να είμεθα όλοι ευτυχείς... αν όχι τι να σας πω οι κανόνες και τα όρια αντίληψης έχουν και εξαιρέσεις από τους μέσους όρους που έχουν πειραματικά εξαχθεί... εν κατακλείδι η αίσθηση του καθενός μας διαφέρει και η κουβέντα πρέπει να αρχίζει και να τελειώνει σε αυτήν πέραν των τεχνικών θεωρήσεων... το θέμα είναι ατομικό και αρχίζει στο χέρι και τελειώνει στο μυαλό μας... άλλος θα είναι μια χαρά στα 15 και άλλος θα ζορίζεται και θα ενοχλείται στα 10ms... * μιλάμε για πραγματικό συνολικό latency που φτάνει στα αυτιά μας και δεν συνάδει απαραίτητα με τις τιμές που μας δίνει ενδεικτικά το κάθε DAW (ή άλλη συσκευή που θα παρεμβληθεί μετά το αρχικό σήμα) καθώς περιλαμβάνει όλη την διαδρομή και όχι μόνο της εισόδου και επηρεάζεται από αρκετές παραμέτρους πλέον αυτής (AD και DAC, buffers, USB κύκλωμα κλπ) πριν φτάσει πίσω στα αυτιά μας... δυστυχώς όταν δηλώσουμε πχ 2ms δεν είναι καθόλου σπάνιο να μας γυρίσουν κατά περίπτωση και 20 στο αυτί... ΥΓ. επ' ευκαιρία καλό καλοκαίρι σε όλους και μια και εδέησα και καλώς εχόντων των πραγμάτων θα αναχωρήσω κι εγώ το απογευματάκι, ζητώ εκ των προτέρων συγνώμη για θέματα και πμ που μείνουν ενδεχομένως αναπάντητα...
    2 βαθμοί
  3. Υπάρχουν διπλές διεσεις όπως και διπλές υφέσεις και για κάτι τέτοιες χρήσεις. Μια στιγμιαία μετατροπια πχ όπως αναφέρεις από Σολ ύφεση ματζόρε σε μινόρε θα πάρει διπλή ύφεση στο σι, διότι δε μας συμφέρει για ένα μέτρο να αλλάξουμε όλον τον οπλισμό και να πάμε σε Φα δίεση μινόρε που δε θα είχε διπλές αλλοιώσεις. Για αυτό είναι λάθος αυτό που αναφέρθηκε, η σι διπλή ύφεση ΔΕΝ είναι η Λα, είναι η τρίτη μικρή της Σολ ύφεσης και όχι η αυξημενη δεύτερη, χωρίς αμφιβολία.
    1 βαθμός
  4. Πρεπει να μάθεις την ματζόρε κλίμακα από εκεί ξεκινάνε όλα.Επειτα θα είναι πιο εύκολο να καταλάβεις τι γίνεται και για ποιο λόγο. Το να θέλεις να κάνεις μια ματζόρε συγχορδία σε μινόρε χωρίς να ξέρεις για ποιο λόγο είναι έτσι μάλλον θα σε μπερδέψει.
    1 βαθμός
  5. 1 βαθμός
  6. Πολύ ενδιαφέρον το συγκριτικό αλλά κατά τη γνώμη μου το πρόβλημα λύνεται απλά. Όταν παίζεις έχεις ένα μόνιτορ επάνω στο μαραφέτι για να ακούς, δεν ακούς από τα μόνιτορ του υπολογιστή και έτσι γλυτώνεις την αθροιστική καθυστέρηση. Το πρόβλημα με τα μαραφέτια είναι αλλού. Οι περισσότεροι κιθαρίστες δεν είναι συνηθισμένοι να ακούν από μόνιτορ ακόμα και όσοι ηχογραφούν, σπάνια έχουν iso box, την ώρα που παίζουν ακούν την καμπίνα και η διαφορά είναι τεράστια. Ότι IR και να φορτώσεις, όσο καλά μόνιτορ και να έχεις, η διαφορά είναι μεγάλη. Εάν κάποιος θέλει την αίσθηση amp in a room τότε η μόνη λύση είναι να επιλέξεις μαραφέτι που μπορεί να δώσει μια έξοδο χωρίς cab emulation για καμπίνα.
    1 βαθμός
  7. Έχω δοκιμάσει δεκάδες κάρτες, και το συμπέρασμά μου είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των USB καρτών πολύ απλά δεν κάνουν για πραγματικά υψηλές απαιτήσεις όσο αφορά το latency. Υπάρχει ένα extra buffer λόγω των εγγενών ελαττωμάτων του πρωτοκόλλου,το οποίο αθροιζόμενο με το buffer του DAW κάνει την κατάσταση οριακά ανεκτή. Πολύ προτιμότερο το Firewire, αφού όμως το θάψαμε εν τόπω αναπαύσεως, οι ελπίδες και τα καλά μαντάτα έρχονται από το thunderbolt, ήδη οι μετρήσεις και τα τεστ μιλάνε για κάτι 2ms και τέτοια, άραγε η κυβέρνηση δίνει επιδότηση για αγορά καινούργιου DAW όπως κάνει με τα αρκουδίσιον;
    1 βαθμός
  8. Δυστυχώς θα στο πω, δεν υπάρχει (για μένα) προοπτική για δουλειά με τη μουσική στον χώρο που λέγεται ελλάδα, εκτός αν το γυρίσεις στα καψουροζειμπέικια και στα τράπια. Και δύσκολα θα το κάνεις αυτό και ιντερνετικά. Στη θέση σου στην πρώτη ευκαιρία θα κοίταζα να πάρω την προαγωγή. Μια προαγωγή και αλλαγή αντικειμένου σου δίνει πάντα προοπτικές και ικανοποίηση. Όπως είπες μόνος σου, και τώρα το ίδιο κάνεις χωρίς τις πρόσθετες οικονομικές παροχές. Η τέχνη δύσκολα συντηρείται χωρίς χρήμα. Και αν την τέχνη την κάνεις δουλειά μπορεί και να την μισήσεις. Στα λέω αυτά γιατί στην ηλικία σου (στα 25) σκεφτόμουν είτε διδακτορικό και ακαδημαϊκή καριέρα, είτε μουσική καριέρα. Και το δεύτερο ήταν το πιό καψουρεμένο, και είχα και ένα συμβόλαιο ήδη στα χέρια. Όμως το είδα πιό γήινα και ακολούθησα το πρώτο, αν και αργότερα το έκανα παραλλαγή σε διδακτορικό με επαγγελματική καριέρα. Ετσι κατάφερα να μη μισήσω τη μουσική, που βέβαια ποτέ δεν έφτιαξα όπως ήθελα. Είναι όμως δεδομένο ότι αν την είχα ακολουθήσει τη μουσική θα είχα αποτύχει τουλάχιστον οικονομικά και θα την έβλεπα σαν χαμαλίκι όπως πολλοί "μουσικοί συνάδελφοι" που την υπηρέτησαν. Είναι δύσκολο το σταυροδρόμι σου. Υπολογίζω ότι για αρκετό ακόμα διάστημα θα πρέπει να πατάς σε δυό βάρκες
    1 βαθμός
  9. Μαλαματίνα εννοείς φαντάζομαι.
    1 βαθμός
  10. Παίρνεις το ΦΑ# και το κάνεις ΦΑ## (το οποίο πρακτικά είναι ΣΟΛ).
    1 βαθμός
  11. Θα μιλήσω μόνο για τον 2ο στόχο, γιατί ο πρώτος είναι προσωπικός, και "προσωπικά" θα τον χειριστείς. Μια ακόμα εναλλακτική (εκτός από αυτές που γράφεις) θα ήταν να κάνεις ιδιαίτερα μαθήματα μέσω skype με κάποιον "γνωστό" συνθέτη soundtracks, που να έχει καλό βιογραφικό, με εμπειρία και γνώση στο αντικείμενο (υπάρχουν αρκετοί που παραδίδουν μαθήματα), όχι Έλληνα. Θα σε βάλει να μελετήσεις "αλλιώς" το συγκεκριμένο είδος (που έχει πολλές ιδιαιτερότητες), να το ψάξεις σε βάθος, και να μην στηρίζεσαι μόνο στις μέχρι τώρα γνώσεις σου και το μουσικό σου ένστικτο. Μετά μπορείς να κάνεις αίτηση σε κάποιο πανεπιστήμιο του εξωτερικού που έχει ανάλογο τμήμα σπουδών έτσι ώστε να αποκτήσεις ακόμα περισσότερες εμπειρίες πάνω στο αντικείμενο. Μετά μπορείς σιγά σιγά να προσπαθήσεις να πάρεις την ευκαιρία να γράψεις κάποια soundtrack (είτε μουσική για games) για ταινίες/project μικρού budget είτε μέσω διαγωνισμών, είτε μέσω γνωριμιών που θα έχεις κάνει στην διάρκεια αυτών των σπουδών. Σιγά σιγά θα φτιάξεις ένα βιογραφικό που πιθανόν να μετρήσει. Καλή τύχη σε ότι κι αν επιλέξεις να κάνεις.
    1 βαθμός
  12. Σε λαιβ τουλάχιστον μουσικές, αν οι μουσικοί απέχουν πάνω από 2-3 μέτρα και δεν υπάρχουν μόνιτορ το αποτέλεσμα είναι καταστροφή. Στα 5 μέτρα δεν υπάρχει μπάντα! :D ειδικά ο ντράμερ θα θέλει να αυτοκτονήσει.. Το χέρι/αυτί είναι συνηθισμένο στον αναλογικό ήχο (όπως μιλάμε, ακούμε και συνήθως παίζουμε κάθε μέρα), οπότε η μικρή έξτρα καθυστέρηση που προστίθεται είναι το πρόβλημα. Όταν δεν υπάρχει καθόλου καθυστέρηση, πάλι αλλάζουν τα πράγματα. Σε ηχογράφηση πχ, όπου όλοι ακούν με ακουστικά και υπάρχει close miking, δεν υπάρχει το συνηθισμένο περιβάλλον ούτε από χρόνους ούτε από reverb, οπότε μαζί με την έξτρα λεπτομέρεια που ακούγεται, το αποτέλεσμα είναι τελείως διαφορετικό από τον φυσικό ήχο, και χρειάζεται προσαρμογή. Ανέκαθεν το latency, μαζί με κάποιο κομπρεσσάρισμα και ψηφιακό jitter ήταν τα κριτήρια των digital multi effects. (Και ο λόγος που δεν μου άρεσαν ποτέ προσωπικά). Εδώ και χρόνια όμως έχει ξεπεραστεί το latency, αν παίζεις direct η και σε PC αν έχεις μια κάρτα με zero latency monitoring και ελαφρύ περιβάλλον. Όταν βάλεις πολλά πράγματα στην αλυσίδα αρχίζεις και το νιώθεις βέβαια, για αυτό και εγώ γράφω πάντα direct χωρίς τίποτε στο daw.
    1 βαθμός
  13. αν δεν το έχεις ρίξει στο μέταλ στα 110db που λέει κι ο έτερος νεανίας από πάνου (και γενικά οι εντάσεις σου είναι νορμάλ και χωρίς ιδιαίτερο περιεχόμενο σε χαμηλές συχνότητες) μια ανάλογη λύση μπορεί να βελτιώσει εμφανώς το πρόβλημα κόβοντας κρίσιμα για την ενόχληση db... δυστυχώς αν αυτό αρκεί δεν μπορώ να το ξέρω... προσωπικά δεν ήμουν υπέρ των ημίμετρων αλλά μετακομίζοντας στο πατρικό της γυναίκας μου βρήκα μια ενιαία τραπεζαρία με το σαλόνι με μια διπλή συρόμενη πόρτα ενδιάμεσα... θέλοντας να κάνω γραφείο την τραπεζαρία και μην θέλοντας να χαλάσω το παλιό ενιαίο ξύλινο πάτωμα, απομόνωσα την πόρτα με γυψοσανίδα και ενδιάμεσα δύο 3άρια izifon* και ελάχιστο κενό αέρα ανάμεσά τους... το αποτέλεσμα ήταν απρόσμενα καλό και πλέον ο όποιος ήχος σε νορμάλ εντάσεις κόπηκε "εντελώς" (για συζητήσεις, τηλεόραση κλπ μιλάμε όχι για εκρήξεις από το home cinema στη διαπασών) και έρχεται μέσα στο γραφείο μόνο μέσω της πόρτας εισόδου κι όχι από τον τοίχο... προς έκπληξή μου ακόμα και κτυπογενής θόρυβος... έτσι ορμώμενος εξ αυτού αλλά χωρίς (επιμένω) εκ του μακρόθεν να μπορώ να σου εγγυηθώ ανάλογο αποτέλεσμα σου προτείνω (διστακτικά) ενδεχόμενη λύση... αν ο γείτονας είναι "συζητήσιμος" δείχνοντας κι εσύ καλή προαίρεση θα μπορούσες να επιχειρήσεις να τον μονώσεις με ένα 5άρι izifon και μονή ή διπλή γυψοσανίδα ευελπιστώντας ότι η όποια διαφορά προς το καλύτερο (συν την καλή σου πρόθεση) θα τον ικανοποιήσει... αν είναι "κλινικά" παράξενος δεν καθαρίζεις έτσι κι αλλιώς μια και θα υπερβάλει υπερθετικά την όποια ενόχληση όσο και να την ελαχιστοποιήσεις... ΥΓ. το σώμα καλοριφέρ εννοείς φαντάζομαι.. αν είναι στον τοίχο που θα μονωθεί πρέπει να ρωτήσεις αν μπορεί να "τραβηχτεί" προς τα έξω όσο χρειαστεί από το πάχος της μόνωσης... αν όχι μην επιχειρήσεις τίποτα... τσάμπα λεφτά θα είναι... ------- izifon* επ ευκαιρία προτείνω το υλικό πια χωρίς φόβο και πάθος για φαγούρες, αλλεργίες, αναπνευστικά, καρκινοφοβίες, για αντικατάσταση υαλοβάμβακα και πετροβάμβακα και για ηχομόνωση και για πάνελ ηχοδιαμόρφωσης σε όσους φίλους ψάχνουν κάτι ανάλογο... δεν είναι πανάκεια αλλά θα είναι σίγουρα αποτελεσματικό σε πολλές περιπτώσεις και παράλληλα ασφαλές και φθηνό... στα πάνελ ειδικά και μόνο που γλυτώνεις την αναζήτηση στην αγορά για κατάλληλο ηχοδιαπερατό ύφασμα που δεν θα αφήνει τις βλαβερές ίνες των μονωτικών να περνάνε, φτάνει... όσοι έχουν μπει στην περιπέτεια καταλαβαίνουν...
    1 βαθμός
  14. Μετά από μια κουραστική περίοδο μετακόμισης, κατέβηκα Κρήτη για διακοπές, χαλάρωση και οργάνωση του μυαλού για να δω το πώς πρέπει να κινηθώ, προκειμένου να μπορέσω να πλησιάσω με μεγαλύτερη σιγουριά και αυτοπεποίθηση τους μουσικούς στόχους μου. Οι στόχοι αυτοί είναι κυρίως δύο, ο πρώτος προσωπικός και ο δεύτερος επαγγελματικός: 1) να φτάσω ένα ικανοποιητικό επίπεδο στα drums και ίσως να μπω σε μια μπάντα 2) να πάρω (ακόμα πιο) σοβαρά τη σύνθεση προκειμένου να έχω περισσότερες πιθανότητες για να το κάνω επαγγελματικά (μουσική για κινηματογράφο και video games). Όσον αφορά το 1ο, το επίπεδό μου είναι καλό, αλλά θέλω να το φτάσω ακόμα πιο ψηλά, γιατί το γουστάρω πολύ και πάντα ζήλευα τους βιρτουόζους. Η λύση αυτού είναι να ξεκινήσω μαθήματα και να το πάρω όσο πιο σοβαρά γίνεται. Ήδη ψάχνω για καθηγητή. Αν δε βρω, το πολύ να πάω στο Ωδείο Νάκα. Τώρα για το δεύτερο, έλεγα στον κολλητό μου, που τον εκτιμώ πολύ μουσικά, ότι δεν νιώθω "αρκετός", δεν έχω τις διασυνδέσεις, και ότι νιώθω πολύ κατώτερος σε σχέση με αυτόν που έχει πτυχίο αρμονίας και δίπλωμα πιάνου - πόσο μάλλον αν κάτσω να συγκρίνω τον εαυτό μου με το χαοτικό ανταγωνισμό του μέσω internet. Η απάντησή του ήταν ότι οι γνώσεις αυτές είναι επικτητες, και ότι δε θα μου πάρει πολύ να τις αποκτήσω, μιας και δε θα ξεκινήσω από το μηδέν. Από την άλλη, αντιλαμβάνομαι ότι δεν δεν είμαι δα και τόσο κακός. Βγάζω όμορφα ακουστικά αποτελέσματα και έχω ήδη γνώσεις σε αρμονία και μουσική θεωρία, απλά ίσως το ταβάνι μου να είναι εν δυνάμει πολύ κοντό. Ίσως όμως να είναι αρκετό και να μπορέσω να κάνω δουλειά ως έχει, και απλά να χρειάζεται χρόνο, παραπάνω δείγματα και πρωτοβουλίες. Οι επιλογές λοιπόν είναι οι έξεις: - Μένω ως έχει: Συνεχίζω ότι κάνω, αφιερώνω τον ελεύθερό μου χρόνο σε συνθέσεις, κυνηγάω όποιον βρω, γράφω εθελοντικά μουσική για ταινίες κτλ, μέχρις ότου να πάρω την εμπειρία και να χτίσω κατάλληλο portfolio. - Ωδείο: κάνω μαθήματα αρμονίας και σύνθεσης, είτε κλασικής είτε όχι, σε ωδείο, με σκοπό να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου και να είμαι πιο άνετος και δημιουργικός. Σε αυτή την περίπτωση ο χρόνος και το διάβασμα που χρειάζεται είναι εύκολα διαχειρίσιμος και δε θα με πιέσει τόσο, μιας και έχω τη δουλειά μου 10-6. Ότι χρόνος μου μένει, τον αφιερώνω στο διάβασμα και στο να γράψω κάποιες συνθέσεις για να μη μένω στάσιμος. - Πανεπιστήμιο: Κάνω προετοιμασία και δίνω πανελλήνιες (που είναι 2 ειδικά μουσικά μαθήματα + Εκθεση) προκειμένου να μπω στο μουσικό πανεπιστήμιο στην Αθήνα (μένω ήδη Αθήνα). Αυτή είναι μια ακραία περίπτωση που είμαι τύπου "αντίο ζωή". Η δουλειά θα με περιορίσει πολύ χρονικά και θα πρέπει να αφιερώσω ότι έχω και δεν έχω εκεί. Θα με φέρει σίγουρα σε επαφή με κόσμο, θα μου προσφέρει υψηλό επίπεδο αλλά θα έχω και την πίεση της σχολής που δε ξέρω αν θέλω να ξαναζήσω. Ποια είναι η άποψή σας? Εσείς τι θα κάνατε? Αξίζουν οι σπουδές στη φάση που είμαι ή πιστεύετε ότι μπορώ να το δουλέψω μόνος?
    0 βαθμοί
  15. Μια συγχορδία σχηματίζεται με την 1, 3 και 5 (και 7 αν θες να βάλεις 7η) νότα σε σειρά. Για να βρεις την τρίτη νότα, μετράς από τη βάση της συγχορδίας προς τα πάνω. Αν είσαι στη πχ στην Ντο, μετρας Ντο (1), Ρε (2), Μι (3), Φα (4), Σολ (5), Λα (6), Σι (7) Σε όποια κλίμακα ή τρόπο και αν βρίσκεσαι, ότι οπλισμό και αν έχει, για να μετατρέψεις μια συγχορδία από ματζόρε σε μινόρε και αντίστροφα, "πειράζεις" την "3η" νότα. Η συγχορδία θα καθοριστεί "αυτόματα" ματζόρε, μινόρε, ελαττωμένη, αυξημένη, κτλ ανάλογα τον οπλισμό της κλίμακας που βρίσκεσαι. Για να τις πειράξεις, θα χρειαστεί να τις αλλοιώσεις με ένα από τα σύμβολα που μας βοηθάνε να διαβάζουμε τις νότες. - Αν είσαι σε ματζόρε και θες να την κάνεις μινόρε, θα πρέπει να αφαιρέσεις ένα ημιτόνιο από την 3η. Αν δεν έχει αλλοίωση, τότε την αλλοιώνεις εσύ με μια ύφεση (b) Αν έχει δίεση, τότε θα πρέπει να πάρει αναίρεση Αν έχει ύφεση, τότε θα πρέπει να πάρει διπλή ύφεση (bb) - Αν είσαι σε μινόρε και θες να την κάνεις ματζόρε, τότε θα πρέπει να προσθέσεις ένα ημιτόνιο στην 3η. Αν δεν έχει αλλοίωση, την αλλοιώνεις με μια δίεση (#) Αν έχει δίεση, της προσθέτεις άλλη μια και την κάνεις διπλή δίεση (x) An έχει ύφεση, τότε βάζεις αναίρεση. Πχ: Έστω ότι είμαστε στην Ντο ματζόρε που δεν έχει οπλισμό. Θες να σχηματίσεις την Ντο ματζόρε (πρώτη βαθμίδα), τότε έχουμε: Ντο (1), Μι (3), Σολ (5) - δεν έχουμε βάλει την Ρε (2) και την Φα (4). Αυτή η συγχορδία είναι ματζόρε, γιατί το διάστημα ανάμεσα στην 1 και 3 είναι 3ης μεγάλο (2 ολόκληροι τόνοι). Θα ήταν μινόρε αν το διάστημα 1-3 ήταν 3ης μικρό (1 τόνος και ένα ημιτόνιο). Για να την έκανες μινόρε, θα έπρεπε να βάλεις ύφεση στη 3η, άρα στη Μι, οπότε θα ήταν Ντο, Μιb, Σολ (η οποία είναι θεωρητικά δανεισμός από την ομώνυμη ελάσσονα που έχει Μιb φυσικό οπλισμό. Προσοχή στο πεντάγραμμο: Προηγείται πάντα ο οπλισμός. Εφόσον υπάρχει οπλισμός, δεν επαναλαμβάνουμε την αλλοίωση. Πχ, Αν πχ είσαι στη Σολ ματζόρε που έχει Φα#, και θες να γράψεις Ρε-Φα-Λα. Η Ρε Φα Λα είναι αυτόματα Ματζόρε και κρύβει ένα Φα#. Για να την κάνεις μινόρε θα πρέπει να βάλεις Φα αναίρεση, όχι Φα ύφεση.
    0 βαθμοί
  16. Ο φίλος μου ο μεθοδικότατος Leo Gibson, εδώ μας ανοίγει τα μάτια με αυτό το εξαντλητικό τεστ καθυστέρησης που εισάγουν 23 amp modelers. Προσωπικά ο λόγος που θα κατέληγα σε ένα τετοιο μαραφέτι θα ήταν επειδή εξυπηρετεί την ηχογράφηση στο σπίτι χωρίς μικρόφωνο και μεγάλες εντάσεις. Πέραν του πιστικού ήχου που όλοι κοιτάμε στα τεστ μια παράμετρος που παραβλέπεται είναι η καθυστέρηση που προσθέτει η αλυσίδα AD > processor > DA, δηλαδή η μετατροπή του σήματος απο αναλογικό σε ψηφιακό για να το επεξεργαστεί ο υπολογιστής και στη συνέχεια η μετατροπή πάλι σε αναλογικό. Και επειδή υπάρχουν παρόμοιες σουίτες για χρήση μεσα απο DAW που προσθέτουν όμως καθυστέρηση, αφήνοντας αδιάφορους όσους μας επηρεάζει στο παίξιμο το φαινόμενο, τι νόημα έχει να πάρει κανείς εξωτερικό επεξεργαστή νομίζοντας πως θα λύσει το πρόβλημα του, όταν και αυτοί έχουν σχεδόν την ίδια καθυστέρηση, που όπως θα δείτε δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητη ακόμα και σε high end modelers. Όπως θα δείτε τη χαμηλότερη καθυστέρηση είχαν οι "μικροί". Μια πιθανή προσωπική εξήγηση είναι ότι χρησιμοποιούν dedicated επεξεργαστές αλλά και το ότι τα ονόματα του R&D δεν είναι νεόφερτα στο χώρο, στα 3 πρώτα που είναι Boss και Strymon που προφανώς βελτιστοποίησαν τους αλγόριθμους τους στο έπακρο. Προσωπικά θα πάθαινα εγκεφαλικό αν ακούμπαγα 2 χιλιάρικα και αισθανόμουν στα δάχτυλα καθυστέρηση. Ισως να είμαι υπερβολικός και όπως λέει και ο Leo Gibson, εκείνος δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα μιας και απο παλιά χρησιμοποιούσε MIDI κιθάρες ως ελεγκτές για synthesizers. Καλό είναι όμως να γνωρίζουμε πριν βάλουμε το χέρι στην τσέπη.
    0 βαθμοί
  17. Το τεστ του βίντεο έγινε με φορτωμένα IR σε όλα και σε κάποια περίπτωση όταν άλλαξε το IR άλλαξε και η καθυστέρηση προς το καλύτερο. Τα Boss πχ έχουν ένα αμελητέο 2ms και άλλα ακριβότερα πάνω απο 7. Eπειδή @panoriosείσαι απο αυτούς που ασχολούνται ιδιαίτερα με τα modelers και ευτυχής ιδιοκτήτης Kemper, αν θυμάσαι απο τις πρώτες φορές που βρεθήκαμε στον ευρύχωρο και φιλόξενο χώρο σου, σου μίλησα για την απόσταση που έχεις απο κάποιους ενισχυτές (Fender και Yamaha) και μου είπες πως δεν σε ενοχλεί καθόλου ενώ εγώ ξενίζομαι. Στο σπίτι παίζω μόνιμα μπροστά σε ενα ζευγάρι Genelec studio monitors και μια καμπίνα Boogie στην ίδια απόσταση. Max 1-1,5 μέτρο. Όταν παίζω live, θέλω να στέκομαι δίπλα στον ενισχυτή. Κανείς όμως δεν προσπαθεί να πει στον άλλον τι να κάνει και με τι να παίξει, παρα μόνο να γνωρίζει όπως μας παρουσίασε ο κολλητός μου ο Leo, κάποιες παραμέτρους ασήμαντες για κάποιους (όπως ομολόγησε για τον ίδιο) αλλά σημαντικές για άλλους.
    0 βαθμοί
  18. Για να προσέχει και να αποφεύγει τα κακά μονοπάτια το λέω....
    0 βαθμοί
  19. Κάτσε βρε Γιώργο. Επειδής την πάτησες εσύ ασούμε, πας να βάλεις στην λούμπα και τον Αλέξη?
    0 βαθμοί
  20. Και τώρα θα τινάξω την μπάνκα στον αέρα, με την άδειά σας βεβαίως-βεβαίως: Όλα σου τα διλήμματα θα λύνονταν αν ξαφνικά γινόσουν γονιός. Λύσε το what-if scenario και μετά θα δεις ότι η επιλογή είναι απλή. Και επειδή δεν είμαι δα και τόσο γέροντας που να μιλώ με... γρίφους, θα το πω στα ίσια: Είσαι τόσο μεγάλος που να έχεις κάνει ήδη πράγματα και να μπορείς να χτίσεις πάνω σε αυτά. Ταυτόχρονα όμως είσαι και τόσο νέος που να μπορείς να ξαναχτίσεις άλλα τόσα. ΑΡΑ: συνεχίζεις ό,τι κάνεις, διασφαλίζοντας ει δυνατόν μια σταθερότητα στο κομμάτι του χόμπυ σου (που εσύ δεν θα το βαφτίσεις πολυτέλεια όπως κάνω εγώ πχ αλλά προσωπική ανάγκη). Και θα κυνηγήσεις το όνειρο, χωρίς όμως κινήσεις υψηλού ρίσκου (τύπου "τα παράτησα όλα, Reset και τα έδωσα όλα στην Τέχνη" κλπ). Αν δεις ότι αυτό σε πηγαίνει κάπου, τότε.... δυναμώνεις το volume. Αν όχι, θα έχεις ζήσει το ταξίδι χωρίς Ιθάκη, δεν πειράζει όμως. ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ. Γιατί στο τέλος, θα είσαι και συ ένας ευτυχισμένος άνθρωπος που θα έχει ανακαλύψει ότι η ευτυχία και η επιτυχία δεν είναι αυστηρά εξαρτώμενες έννοιες.
    0 βαθμοί
  21. Ψάξε Costas Siachamis. εχει καιρό να φανεί
    0 βαθμοί
  22. Δυστυχώς ο Θεός μας έδωσε μόνο δύο νεφρά, δεν φτάνουν για όλα .....
    0 βαθμοί
  23. Το ότι δεν νιωθεις ολοκληρωμένος, δε αφορά τόσο την εργασία σου, όσο τα προσωπικά σου. Εάν εκπληρωνες πχ τα δημιουργικά σου όνειρα, εκτός εργασίας, τότε θα ένιωθες γεμάτος και δεν θα σε ενοχλούσε τόσο το γεγονός ότι δεν απολαμβάνεις τη δουλειά σου. Εάν απολαμβανες τον ελεύθερο χρόνο σου, ενδεχομένως να είχες δεχθεί την προαγωγή. Γενικότερα, είναι πολύ δύσκολο (ειδικά στην Ελλάδα) να βρει κάποιος ακριβώς αυτό που ψάχνει σε εργασιακό επίπεδο. Εάν κρίνεις ότι είναι εφικτό, βρες τρόπο και κάνε το. Εάν όχι, προαγωγή και ασχολείσαι κάπως πιο ερασιτεχνικά με αυτό που αγαπάς. Σημασία έχει να νιώθεις γεματος, και να βγάζεις ένα μισθό που σου επιτρέπει να ευχαριστηθείς το γεγονός ότι είσαι γεμάτος.
    0 βαθμοί
  24. Εννοείται. Και Βασίλη Καρρά ακούς μετά
    0 βαθμοί
  25. Παοκάρα παίδες. Με λίγη ρετσίνα παραπάνω το κομματάκι τα σπάει
    0 βαθμοί
  26. @dimsonic Την προαγωγή δεν την πήρα για διάφορους λόγους. Αρχικά είχα απαιτήσει αύξηση, και μάλιστα μεγάλη. Μου έκαναν αντιπρόταση για λίγο μικρότερη αύξηση (και πάλι μεγάλη), ή μεγαλύτερη αύξηση αλλά με προαγωγή, για να πάρω όλη την ευθύνη του δημιουργικού τμήματος της εταιρίας (που και τώρα την έχω αλλά άτυπα). Η θέση δεν υπήρχε, θα τη δημιουργούσαν για μένα. Δέχτηκα την απλή αύξηση αντί την προαγωγή γιατί θα ήμουν υπόχρεος στην εταιρία για τουλάχιστον 2 χρόνια μιας και έπρεπε να "φτιαχτεί" η θέση από την αρχή, να μπουν θεμέλια και να οριστούν ευθύνες κτλ., συν ότι θα είχα περισσότερη δουλειά, πράγμα που ήθελα να αποφύγω για να έχω χρόνο για μουσική. Παράλληλα έπαιζε έντονα το σενάριο με το παιχνίδι που φτιάχναμε, και υπήρχε περίπτωση να φύγω τελείως, οπότε δεν ήθελα να τους αφήσω κρεμασμένους. Κανονικά ναι έπρεπε να την πάρω και να φύγω οπότε γουστάρω αλλά, δεν είμαι τέτοιος. Η ηθική μου με πάει πίσω σε τέτοια ζητήματα. Αν τώρα βρω και "την κατάλληλη" μέσω noiz, τι να πω!
    0 βαθμοί
  27. Για μένα είναι απλά τα πράγματα. Πρώτα κοιτάς τι χρειάζεται για να να είσαι συνθέτης μουσικής κινηματογράφου και μετά το περιβάλλον που θα δουλέψεις. 1) Ακούς (ακούς λέμε και μελετάς πρώτα τους κορυφαίους). Αναφέρω τυχαία...Ennio Morricone, Max Steiner, Henry Mancini, John Williams, John Barry, Hans Zimmer, Jerry Goldsmith,.... Μετά πας στους πιο "δεύτερους"....Éric Serra, Alan Silvestri... Κοιτάς τι ωδεία και σπουδές έχουν και γενικά τη πορεία τους. O Vangelis είναι μια κατηγορία μόνος του! 2) Κοιτάς το περιβάλλον που θέλεις να δουλέψεις. Κινηματογράφος και video games production...στην Ελλάδα!!! Ψάχνεις διαβατήριο! 3) Mελετάς τις royalty free βιβλιοθήκες (προδιαγραφές, τιμές...) που πουλάνε μουσική για videos, videogames. 4) Στέλνεις mail στο Νικόλα (τον δικό μας)...είναι νομίζω ο μοναδικός εδώ μέσα με βραβείο Bafta για μουσική video game. Πας Αμστερνταμ να γίνεις βοηθός του και σε λίγο καιρό του κλέβεις τη πελατεία!!! 5) Στέλνεις mail στο Σιαχάμη (τον δικό μας)...αυτός είναι εδώ και φτιάχνει μουσική για ντοκυμανταίρ του BBC. 6) Ψάχνεις λίγο καλύτερα το επάγγελμα σου, άλλο γραφίστας άλλο graphic designer...μη κοιτάς που στην Ελλάδα τα κανούμε όλα ίσα. Επειδή και εγώ είναι του επαγγέλματος (αλλά πλησιάζω την απόσυρση), μπορούμε να πιούμε μπύρες και να σου πώ τί θα έκανα αν ήμουν περίπου στην ηλικία σου.
    0 βαθμοί
  28. 0 βαθμοί
  29. φερε τον έλεγχο να σε βάλω άριστα
    0 βαθμοί
  30. ήμανε. Αλλά εφ όσον δεν με άρεσε το ασμα, έγινα για λίγο και εγώ σερ, ολυμπιακός, στρατοκαστεράκιας, γουατεβερ
    0 βαθμοί
  31. είναι δύσκολο να το κάνω φραγκοδίφραγκα....
    0 βαθμοί
  32. Μάλιστα ... Έχει τον Bill στις Ολλανδίες να προσέχει την κόρη του, κι αυτός την προξενεύει με τον Αλέξη ... Τι σου είναι η ζωή ....
    0 βαθμοί
  33. και εγώ ολυμπιακός. Δεν μου άρεσε το κομμάτι
    0 βαθμοί
  34. Συμφωνώ με τον @fusiongtr σχετικά με τα online μαθήματα με κάποιον film scorer. Εφόσον έχεις ένα background με βάσεις, θα προχωρήσεις τάχιστα, γιατί θα δείτε εστιασμένα ορισμένα πράγματα. Επίσης θα σου δώσει industry tips που εμείς δε μπορούμε να σου δώσουμε. Πέρα από αυτό, δίνω βάση στο portfolio. Είναι το μόνο πράγμα που μετράει πέρα από γνωριμίες. Εφόσον έχεις εμπειρία σε design, στήσε σιγά σιγά ένα site, να το έχεις έτοιμο για όταν χρειαστεί. Μην σκας σχετικά με το content. Δεν υπάρχει λόγος να έχεις μόνο "original" tracks, εννοώντας μουσική που έγραψες για ταινίες άλλων. Μπορείς να κάνεις re-score κάποιες σκηνές από προϋπάρχουσες γνωστές (ή και άγνωστες) ταινίες και να έχεις αυτά τα re-scores για αρχή ως portfolio. Στην πορεία θα βάλεις και πράγματα που έκανες για άλλους. Εννοείται γράψε και για clips διαγωνισμών. Αν θέλεις, μπορώ να σου στείλω ένα google drive με σκηνές που δεν υπάρχει η original μουσική, αλλά έχουν διατηρηθεί οι διάλογοι και τα special effects. Καλή τύχη όπως και να 'χει, πιστεύω θα τον βρεις το δρόμο σου γιατί είσαι άξιος και δουλευταράς.
    0 βαθμοί
  35. Ιδανικα, θα πρέπει να καλύψεις τόσο τους προσωπικούς, όσο και τους επαγγελματικούς, με έμφαση (κατά τη γνώμη μου) στους τελευταίους. Επένδυσε τον χρόνο σου στο να έχεις τη δουλειά που θέλεις και να βγάζεις το εισόδημα που επιθυμείς, με τον τρόπο που επιθυμείς. Μόλις το φέρεις σε έναν δρόμο αυτόν τον στόχο, τότε μπορείς παράλληλα να ασχοληθείς με τους προσωπικούς στόχους, όπου θα σου προσφέρουν ευχαριστηση. Δεν νομίζω να έδινα ξανά πανελλήνιες. Σίγουρα υπάρχουν άλλοι τροποι να μάθεις πράγματα και να έχεις εργασιακή ανέλιξη. Όλα μπορείς να τα κάνεις, απλά κάνε ιεράρχηση προτεραιοτήτων και προγραμμάτισε τα μέσα στο μυαλό σου. Θα σου στείλω να πιούμε καφε ένα πρωινό της επόμενης εβδομάδας.
    0 βαθμοί
  36. Εάν είσαι ακόμα κατω, κερνω καφέ. (Θα διαβάσω προσεκτικά την ερώτηση και θα σου πω τη γνώμη μου σε λίγο)
    0 βαθμοί
  37. Όταν έπαιζε ο Ριβάλντο.
    0 βαθμοί
  38. 0 βαθμοί
  39. Να κι ένας που συμφωνεί μαζί μου.
    0 βαθμοί
  40. Εγώ νομίζω ότι φταίει ο Ολυμπιακός. Άμα ξαναφτιάξει την ομαδάρα που είχε, θα ακούς και rave ασούμε.
    0 βαθμοί
  41. Tom Bukovac. Το μονο που αντεξα να ακουσω ολοκληρο. Μαλλον φταιει το μουσικό θέμα που παιξαν πανω του. Δεν μου αρεσε.
    0 βαθμοί
  42. 0 βαθμοί
  43. Και αυτος που τα εβαζε στον υαλοκαθαριστήρα δεν επαιρνε ουτε 300 τον μηνα.
    0 βαθμοί
  44. Philips S1300-04 και οπου βρεθεις πατας ενα ξυρισμα
    0 βαθμοί
  45. Καλωσόρισες φίλε @Jim Golin. Πολλές και χρήσιμες οι συμβουλές των συμφορουμιτών. Εγώ να θίξω μονο ένα δύο πράγματα που δεν σχολιάστηκαν ακόμα. Επειδή ειπώθηκε ότι είσαι από μουσική οικόγενεια και ότι σε ελκύουν άτομα που δεν είναι "γαλλικά και πιάνο". Εγώ εδώ διακρίνω μια ανησυχία των γονέων, που θα ήθελαν ίσως να σε δουν να συνεχίζεις τη δική τους πορεία. Τώρα ας μην το ξεσκίσουμε το θέμα με αναλύσεις προβολής, ικανοποίησης/επιβεβαίωσης δι αντιπροσώπου κ.α. ψυχολογικά. Αρκει να πούμε ότι οι άνθρωποι προφανώς έχουν κάποιες προσδοκίες από εσένα μουσικά, και όταν σε βλέπουν π.χ. να ακούς ΖΝ (μη γελάτε ρε εκεί έχω μείνει εγώ, και Μπορελι στα χαφ), ανησυχούν οι άνθρωποι. Αυτό που εσύ μπορείς να κάνεις είναι να τους καθησυχάζεις, ό,τι άλλο το ένα, άλλο το άλλο, όπως ισχύει. Και παιχνίδια στον υπολογιστή αν παίζεις FPS, δε θα γίνεις αιμοσταγής φονιάς, ούτε RTS αν παίζεις δε θα γίνεις πρωθυπουργός, ούτε RPG αν παίζεις δε θα γίνεις δράκος. Έτσι κι αν ακούς trap, rap, σκυλάδικα, δημοτικά, ροκ, μεταλ, τζαζ, αράβικα σεμάι και ινδικά, δε θα γίνεις μουσικός αυτού του είδους. Μακάρι να ήταν τόσο απλό. Θα έβαζα να ακούω ροστροπόβιτς ολη μέρα και θα είχα γίνει τσελλισταράς, χωρίς να έχω καν τσέλλο. Είσαι και στην ηλικία την περίεργη με τις πανελλήνιες, και σε αυτή την εποχή που ζούμε, πρέπει οι άνθρωποι να έχουν φουσκώσει άγχος φουλ. Εσυ καθησύχαζε, και άκου αυτό που θες. Και παίρνε από αυτό που ακους αυτό που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία σου. Δεν υπάρχουν προεκτάσεις στη ζωή. Υπάρχουν μηνύματα, ναι. Άκουσέ τα, μετάφρασε τις θέσεις τους, λαμβάνοντας υπόψιν το στυλιζάρισμα και την προέλευση. Μην τα παίρνεις τοις μετρητοίς.
    0 βαθμοί
  46. Το Nevermind ήταν το άλμπουμ που σήμανε τον θάνατο του βαλτωμένου hair metal του ’80 και της synth pop και οδήγησε στην άνθηση της σύντομης τρέλας – για συγκροτήματα από το Seattle που έγινε γνωστή ως σκηνή του Grunge (αν και κανείς από τους εκπροσώπους της δεν θα αποδεχόταν αυτόν τον όρο). Το εναλλακτικό ροκ έγινε η νέα μόδα, σκληρό και επιθετικό, αλλά συνάμα και κολλητικό και προσιτό, βασισμένο στις πλάτες της περιθωριοποιημένης Γενιάς Χ. [...] η συνέχεια του άρθρου μου στο blog μου, στον παρακάτω σύνδεσμο, είτε στo Elculture https://www.aggeloskravaritis.com/post/όταν-οι-nirvana-κυκλοφόρησαν-το-nevermind
    0 βαθμοί
  47. πΓιο καλοί είστε όλοι τώρα.
    0 βαθμοί
  48. Σήμερα θα είχε γενέθλια ο πατέρας μου αν ζούσε (έφυγε το 2018). Για σένα ρε πατέρα .....
    0 βαθμοί
Ο πίνακας επιτευγμάτων έχει ρυθμιστεί σε Athens/GMT+02:00
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου