Πίνακας συμμετοχής

Διαβάζω βιογραφίες, κυρίως μουσικών, δεν ξέρω να εξηγήσω αυτή τη βίδα, μάλλον απλά έτυχε να βρεθούν τέτοια βιβλία στο δρόμο μου. Συχνά τις διαβάζω χωρίς καν να γνωρίζω το έργο του μουσικού ή του καλλιτέχνη για τον οποίο έχει γραφτεί το βιβλίο, αλλά όταν πρόκειται για κάποιον που βρίσκω το έργο του σημαντικό, ζορίζομαι μήπως τον κοσκινίσω υπό το πρίσμα της ειλικρινούς του έκθεσης, τον βγάλω σκαρτο, ασυνεπή, πουλημένο ή ασήμαντο να θέτει φιλοσοφικά ερωτήματα και αυτό έχει επίδραση στη ιδέα που έχω για το ίδιο του το έργο. Ανοίγοντας το Things the Grandchildren Should Know διάβασα στο εσώφυλλo οτι "The following is a true story. Some names and hair colours have been changed", oπότε διαπίστωσα οτι δεν είχα να φοβηθώ τίποτα από τα παραπάνω. Γράφει ευθέως, χωρίς λογοτεχνικά στολίσματα και βαρετές αναπαραστάσεις που θα έδειχναν προς την κατεύθυνση ενός ταλαντούχου ναρκισιστή, παραθέτει απλά τα γεγονότα και τα διαχωρίζει από την άποψη που έχει για αυτά, δίνοντας την εντύπωση οτι αξίζει πραγματικά να δει κανείς "τι έχει να πει αυτός ο τύπος", άσχετα αν η μουσική του συνάδει με το γούστο του αναγνώστη, ιδιαίτερα αν ο ανανγώστης τυχαίνει να είναι μουσικός. Παρόλαυτά εγώ το διάβασα λιώνοντας το hombre lobo και το useless trinkets. Το βιβλίο είναι τόσο σημαντικό που δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά (από όσο ξέρω). http://books.google.com/books/about/Things_the_grandchildren_should_know.html?id=n4D4HIH1gmsC

Σχεδον τρια χρονια απο το ντεμπουτο release μου σαν solo artist της New Dream Records. Τρια χρονια, τρεις καραντινες και ενα στρατιωτικο μετα, τα γουστα, τα skills και η νοοτροπια εχουν αλλαξει προς το καλυτερο και πλεον ειμαι στη διαδικασια (παρεα με καποιους πολυ καλους μουσικους) του να κανω αυτο το project full band με νεες ιδεες, νεα αισθητικη, μια χορδη επιπλέον και για ακομα μια φορα να αναλαβω το ρολο του παραγωγου (aka adc) και του κιθαριστα! Enjoy

Eυχαριστουμε πολύ.Αν σου ακούγεται έτσι τότε ειναι κάτι που πραγματικά με κάνει χαρουμενο καθώς αυτο είναι κάτι που προσωπικα έχω θέσει ως στοχο...μετά από πολλά χρόνια σε cover bands κτλ έχω τραβήξει μια γραμμή και θέλω αυτή τη φορά κατι που να μην μοιάζει με κάτι άλλο....(στα πλαίσια του δυνατού παντα...δεν γίνεται να ανακαλυφθεί ξανά ο τροχος...και φυσικά οι επιρροές φαίνονται)Είναι δύσκολο και να γίνει και να έχει και καλό αποτέλεσμα αυτό το εγχείρημα αλλά....είναι challenge....και για την ώρα πάει καλα.Το καλό είναι ότι τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας παρότι έχουμε (και) διαφορετικές επιρροές είναι open minded και έχουμε βρει μια φόρμουλα πως να δουλευουμε....το πράγμα δείχνει να λειτουργει... Ευχαριστούμε πολύ για τα καλά λόγια cos_dr.Συνηθως πιάνω τον εαυτό μου να αναζητα τις παρατηρήσεις και τις συμβουλές ώστε να δω τι δεν πάει καλά και να βελτιωνομαι όμως και το να ακούς τοσο καλά λόγια απο άλλους ΕΜΠΕΙΡΟΥΣ μουσικούς δίνει μεγαλη ικανοποίηση και boost.Ευχαριστουμε και πάλι. :-)

ΝD μου, η εν λόγω καλλιτεχνική σου έκφραση, μουσικά ξεπερνά κατά πολύ τα συνήθη μου ακούσματα οπότε η γνώμη μου δεν μετρά ιδιαίτερα αν και η αίσθηση μου είναι ότι το είδος υπηρετείται ποιοτικότατα από αυτήν... τώρα η παραγωγή (με την υψηλού βαθμού δυσκολία της να προσπαθεί εξελισσόμενη να φέρνει συνεχώς στο προσκήνιο μια εναλλασσόμενη νέα πληροφορία με τεράστια ποικιλία σε συχνοτικό και δυναμικό περιεχόμενο) άριστη... όχι ότι περίμενα κάτι διαφορετικό από σένα φυσικά...

Ωραία όλα αυτά αλλά είπαμε σιθρού καντυ αππολ ρεντ στο περιπου με στοιχεια μπέργκουντυ μιστ… οπότε…. πάντως τα νερά φαίνονται!

Αξιολογότατο, νοσταλγικό. Κόσμημα για εμένα, πραγματικά μπράβο σας, είναι εξαιρετικότατο. Βάζω τέσσερα αστέρια για το περιθώριο που έχει να βελτιωθεί η παραγωγή, έτσι για το κίνητρο Υοu ROCK!!!!! Έπρεπε να του βάλω 5. Μετάνιωσα. Του έβαλα. Αναμένω και το τελικό αποτέλεσμα όταν ολοκληρώσετε την παραγωγή!!!! Μπράβο!!!!! Μπράβο!!!! Μπράβο!!!!!!!

Πάρα πολύ καλοί. Συγχαρητήρια. Το βασικό είναι ότι υπάρχει προσωπικότητα, δηλαδή, αν σας ακουσω θα ξέρω ότι είστε εσείς, που είναι πολύ βασικό για να ξεχωρίσεις από την μάζα.

Το phrasing στην κιθάρα και σε οποιοδήποτε άλλο όργανο, δεν διαφέρει σε τίποτα από το phrasing στην γλώσσα, την ομιλία και την γραφή. Πας στο σχολείο, μιλάς με άλλους ανθρώπους, διαβάζεις γραπτά άλλων, και μαθαίνεις να γράφεις και να μιλάς. Εννοείται ότι διδάσκεται. Αν πχ μάθεις κάποιες λέξεις, πρέπει να τις χρησιμοποιήσεις για να φτιάξεις προτάσεις. Μια πρόταση δεν είναι να βάλεις στην σειρά λέξεις (έστω και εντυπωσιακές) χωρίς λογικό ειρμό. Μετά, πρέπει να μάθεις να χρησιμοποιείς τις προτάσεις για να πεις κάτι που να έχει νόημα. Και αργότερα, αρχίζεις να δομείς τον λόγο σου (προφορικό και γραπτό) έτσι ώστε ο τρόπος που θα πεις αυτό που θέλεις, να είναι ουσιαστικός, να μην πλατειάζεις, να κρατάει το ενδιαφέρον αυτού στον οποίο απευθύνεσαι, να έχει λογικό ειρμό, να μην πηδάει από θέμα σε θέμα, να έχει δομή. Αν νομίζεις ότι μπορεί κάποιος στον λόγο του να τα πετύχει όλα αυτά χωρίς να τα διδαχτεί, είσαι γελασμένος. Αυτό είναι το phrasing και στην κιθάρα, αλλά και σε οποιοδήποτε μουσικό όργανο. Ο τρόπος που δομείς και επεξεργάζεσαι τον λόγο σου. Ο τρόπος που θα πεις κάτι. Τώρα αν εννοείς να μάθεις το phrasing κάποιου άλλου, είναι άτοπο. Μπορείς να πάρεις στοιχεία από το πώς δομεί κάποιος άλλος τις φράσεις του, αλλά το να μιμηθείς τον τρόπο που μιλάει μουσικά δεν έχει νόημα. Ο Scott Henderson πχ, τον οποίο θεωρώ τεράστιο master στο phrasing, μπορεί να παίζει τέσσερεις νότες επί μια ώρα, και να μην καταλάβεις ότι πρόκειται για τις ίδιες τέσσερεις νότες. Δεν έχει τόσα chops όπως κάποιοι άλλοι (το λέει και ο ίδιος αυτό), αλλά ο τρόπος που φραζάρει, κάνει τα chops του μοναδικά.