Πίνακας συμμετοχής

λίγο χαμηλά στο μιξ οι φωνές... κατά τα άλλα σούπερ

Πολύ ωραία ροή το κομμάτι. Γκρουβαρει όμορφα. Μπράβο σας! Άντε και κάτι διαφορετικό για σενα Απόστολε. Τα πάντα μπορείς να τραγουδήσεις και να ερμηνεύσεις με ξεχωριστό τρόπο.

Μουσικός και αμάξι πάνε πακέτο, δυστυχώς.

Πιο πολύ κι απ' τα δάχτυλα, είναι ΧΤΗΝΟΣ στο μυαλό. Όλα εκεί τα φτιάχνει, και έχει άπειρες επιλογές στην διάθεσή του κάθε στιγμή.

( Η ιδέα των "δικαιωμάτων" δεν αφορά κατ' αρχήν χρήματα, αλλά την επιβολή ορίων στο που και πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα (καλλιτεχνικό) έργο. Δηλαδή, εγώ δεν θέλω να βρεθεί ένα κομμάτι μου να ακούγεται σε διαφήμιση παγωτού (π.χ.). Ελλείψει άλλου μέσου επιβολής αυτού του ορίου, σκαρφίστηκαν ότι "εντάξει, θες να βάλεις τη μουσική μου σε ένα πορνογράφημα (π.χ.), πολύ καλά, αλλά θα πληρώσεις τόσα". Απλώς δεν υπολόγισαν ότι θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι που θα μπορούν να πληρώσουν οποιοδήποτε ποσό - περί αυτού πρόκειται. Τα "δικαιώματα" λοιπόν, είναι μία μάλλον χρήσιμη ιδέα στη βάση της - θυμάμαι το αρχικό εσώφυλλο του "Σκληρός Απρίλης του '45" του Χατζιδάκι, όπου με φωτογραφημένο χειρόγραφο ο συνθέτης απαγορεύει τη χρήση της μουσικής του δίσκου σε πλειάδα περιπτώσεων. ) ---- Η λεγόμενη "μουσική βιομηχανία" την οποία μοιρολογεί ο αγαπητός dimsonic που-και-που, ήταν στημένη σε σωρεία λανθασμένων παραδοχών, λάθος αντίληψη των κοστολογίων διανομής, λάθος αντίληψη του πόσο μεγάλο μπορεί να είναι το κοινό, λάθος αντίληψη γισ το ποια θα είναι στο μέλλον τα μέσα διανομής κλπ. Λογικό ήταν να "πεθάνει", και πράγματι όσοι πρόλαβαν να βγάλουν όλα αυτά τα χρήματα, μάλλον λαμπάδα πρέπει να ανάψουν.

Αυτό που βλέπω εγώ να άλλαξε είναι πρώτον, ότι η ηχογραφημένη μουσική είναι σήμερα τσάμπα, δεν υφίσταται πλέον δηλαδή σαν έσοδο για τον μουσικό. Μπορεί να κοστίζει 7-8 ευρώ το μήνα στον ακροατή, αλλά ο μουσικός, εκτός ένα πολύ μικρό ποσοστό, δεν παίρνει τίποτε. Ακόμα και οι λίγοι δημοφιλείς μουσικοί που πληρώνονται, παίρνουν ψίχουλα μπροστά σε αυτά που θα έπαιρναν 20 χρόνια πριν. Τα άλμπουμ πλέον γίνονται για άλλους λόγους, και για αυτό φθίνουν, και αντικαθίστανται από singles, EP, βίντεος κτλ. Όσον αφορά δε την έκθεση μέσω internet, συνήθως δεν μεταφράζεται σε οικονομικές απολαβές. Είναι επίσης διαφορετικός κλάδος, με διαφορετικές απαιτήσεις το να παίζει κανείς λάιβ με και για κόσμο, και σπίτι του με backing track και edit μπροστά σε μια κάμερα. Το να κρίνει κανείς τους μουσικούς του YouTube από τους 100 πιο γνωστούς που βλέπει, είναι σαν να θεωρεί ότι κανονικοί επαγγελματίες μουσικοί είναι οι 100 πιο διάσημοι recording artists στον κόσμο. Που καμιά σχέση, υπάρχουν χιλιάδες μουσικοί που βιοπορίζονται παίζοντας και δεν τους ξέρει κανείς, πράγμα που δεν υφίσταται online. Όπως σε όλους τους κλάδους, αν ένα επάγγελμα υποβιβάζεται σε ερασιτεχνική απασχόληση, το επίπεδο μοιραία πέφτει. Άλλο να ασχολείται κανείς 24 ώρες το 24ωρο με κάτι, άλλο 2. Άλλο να αφιερώνει τη ζωή του, άλλο ένα μέρος του ελεύθερου χρόνου του..

Μπράβο, ωραία συνεργασία. Συγχαρητήρια παίδες! Υ.Γ. Για τα γούστα μου οι φωνές θέλουν το κάτι τις τους. Ανάλογα με τις προτιμήσεις, compress-in-your-face, ή λίγο slap back delay για να δέσει με το ύφος ή απλά λίγη ένταση.

Εμένα μου θύμισε ένα είδος μουσικής που δεν είχε επίσημη ονομασία, το λέγανε hair rock, glam rock, poser rock και δεν ξέρω εγώ πως αλλιώς. Κάτι μπάντες στιλ Dokken, Tyketto κλπ που άκουγα στα νιάτα μου. Α ρε χρόνια... (Πάλι καλά που έφυγαν )

Είπαμε. Έτοιμος για όλα.Ο δρόμος ανοικτός .Προχώρα. Τέλειος.

Αυτά είναι! Εδώ σε απόλαυσα Απόστολε πάνω στίς πάντα chill μελωδίες του Superfunk.

Πολύ ωραίο το κομμάτι και η παραγωγή και τα φωνητικά. Έτσι για να πω κάτι... θα πρότεινα περισσότερο delay στη φωνή να δώσει πιο πολύ ατμόσφαιρα.

Τι ωραία ταιριάξατε μάγκες μου, συνεργασία εκπλήξη δεν την περίμενα αλλά έμεινα πολυ ευχαριστημένος.Ελπιζω να κανετε και αλλα μαζι

Στη Θεσσαλονίκη άμα βγεις λίγο από το κέντρο το αμάξι είναι must. Στα περισσότερα προάστια δεν έχει θέμα το πάρκινγκ και είναι άθλια τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Αθήνα είναι αλλιως. Τα Χριστούγεννα έμεινα μια βδομάδα Παγκράτι. Παλεύεται η συγκοινωνία και τα πόδια σε πάνε αρκετά. Βέβαια είχα και τα παιδιά οπότε δε μπορούσα να περπατήσω πολύ, πήγαμε Παγκρατι- Ακρόπολη με τα πόδια και ψοφήσαμε. Αυτό που με έσπασε απίστευτα ωστόσο ήταν η κινηση. Οι ουρές. Περισσότερο και απ' το πάρκινγκ. Πώς την παλεύετε;

Πάντως με βάση τις παρατηρήσεις μου ( καθως πλέον καπνιζω μονο εξω και στο σπίτι και στο γραφείο), είναι πώς το 75-80% αυτών που κάνουν χρήση αυτοκινήτου ......είναι γυναίκες.

Περίμενα πολύ καιρό αυτή την συνεργασία. Δεν τολμούσα να ενοχλήσω τον Superfunk με τα δικά μου ατσούμπαλα κομμάτια. Όταν μου έστειλε μήνυμα με το κομμάτι του η χαρά μου ήταν πολύ μεγάλη. Μεγάλος μάστορας ο Superfunk, έστειλε έτοιμο το μουσικό μέρος συνοδευόμενο από ένα πρόσθετο αρχείο με την μελωδική γραμμή τραγουδισμένη απο τον ίδιο. Με αυτό τον τρόπο με βοήθησε να αντιληφθώ και το ύφος με το οποίο ήθελε να τραγουδήσω στο κομμάτι. Το καταευχαριστήθηκα! Superfunk σε ευχαριστώ πολύ που μου έδωσες αυτή την ευκαιρία, ελπίζω και εύχομαι να ξανασυνεργαστουμε σύντομα.

Αυτο το ολοι οι πρωθυπουργοι και αρχοντες στην ελλαδα να ειναι ξενοι με ξεπερναει

Και σε καμιά 10αριά χρόνια, να χρειάζεσαι καινούρια μπαταρία που κάνει περισσότερο από το ίδιο το αυτοκίνητο. Άρα δεν συμφέρει. Το πετάς και παίρνεις άλλο φθηνότερα. Και που θα πάνε τα παλιοσίδερα? Στο περιβάλλον που υποτίθεται ότι προστατεύεις. Εκτός και αν τα παίρνουν κοψοχρονιά για ανακύκλωση.

Κι επίσης, άμα δουλεύεις απ' το σπίτι καλά είναι. Άμα όμως θέλεις να πας πχ Γλυφάδα - Μαρούσι στην δουλειά και θέλεις δύο-τρεις συγκοινωνίες και κανένα μισάωρο περπάτημα μετά, θέλεις κανένα τρίωρο μόνο να πας, θα πρέπει να είσαι την μισή μέρα στον δρόμο. Άσε δε που μέσα στα μέσα μαζικής μεταφοράς πρέπει να παίζεις ξύλο για να μπεις τις ώρες αιχμής, και άμα τα καταφέρεις, μυρίζεις όλη την ευωδιά που αναβλύζει γάργαρα από τα σώματα και τις αναπνοές των άλλων. Πίκρα. Και αν θέλεις να καθίσεις κάπου μετά τις 12 το βράδυ, θα πλερώσεις αδρά. Ας το να πάει στο διάολα.

Αυτό το έχω κι εγώ απορία. Εκτός αν πηγαίνεις κάθε μέρα σουπερ μαρκετ και αγοράζεις 1-1 τα πράγματα που σου λείπουν. Αλλά αυτό με τις μπύρες είναι πρόβλημα. Γιατί σε μία μέρα φεύγει ένα κιβώτιο εύκολα νομίζω. Άρα; Ποτς κουμπαλάν;

Για εξηγείστε μου ρε μάγκες, άμα κάποιος θέλει να πάει σούπερ μάρκετ να πάρει δύο κιβώτια μπύρες, τι κάνει? Παίρνει ταξί ή κάνει τον Σουγκλάκο ασούμε?

Και για να μην είμαι (είμαστε ) και εκτός θέματος. 1ον το internet (όποια πλατφόρμα και αν είναι) σαφώς βοήθησε τους νέους καλλιτέχνες και τους έκανε γνωστούς (όσο τους έκανε) στο ευρύτερο κοινό, μιας και αλλιώς δεν θα είχαν καμία τύχη- πρόσβαση στην tv ή στο radio. 2ον Ακόμα και να έπεσαν λόγω Internet οι αμοιβές , αυτός δεν είναι λόγος να μην γράφεται και σήμερα καλή μουσική , μιας και ο μουσικός δεν είναι τζουκ μποξ ήτοι να παίζει ανάλογα με τα κέρματα που του ρίχνεις. Ο Μουσικός (ο πραγματικός) θα βγάλει αυτό που έχει να βγάλει ούτως ή άλλως (πληρωθεί δεν πληρωθεί, θησαυρίσει δεν θησαυρίσει). 3ον Πάντα , σε όλα τα επαγγέλματα, στην πτώση τους ξεκαθάριζαν τα πράγματα και μένουν όσοι πραγματικά το ήθελαν και φεύγουν οι αλεξιπτωτιστές που είδαν φως και μπήκαν. 4ον Όλα σχεδόν τα επαγγέλματα έχουν κάποιο τέλος, και ακόμα και αν δεν εξαλειφθούν αλλάζουν τόσο πολύ τα χαρακτηριστικά τους που είναι σαν να μιλάμε για ένα νέο / διαφορετικό επάγγελμα.

Πολυ ωραιο κ σα συνθεση κ σαν ερμηνεια κ σαν ενορχηστρωση κ στιχουργικα. Για καποιο λογο κι εμενα μου εφερε στο μυαλο Κραουνακη αλλα αυτο απο τη στιγμη που η συνθεση ειναι δυνατη δεν ειναι κακο. Στα της μιξης δεν θελω να σταθω αλλα θα σχολιασω λιγο το μπασο που ειδικα λογω ρυθμου νομιζω πως θα επρεπε να ειναι λιγο πιο κυριαρχικο κ ξεκαθαρο ηχητικα (λιτο ομως παιχτικα οπως τωρα) κ τα τυμπανα που εκτος απο κακως μιξαρισμενα ειναι κ περιεργα γραμμενα. Καθε φορα που ακουω το κομματι ειναι το μονο συστατικο που ειναι πολλα επιπεδα κατω απο το συνολο (που ειναι καταπληκτικο).

Τα 'χουμε ξαναπεί. Και τις περισσότερες φορές ο κόσμος έβλεπε την "αδικία" με τα καφέ που τα πληρώνουν. Τα δικαιώματα πρέπει να κατοχυρώνονται για να αποδίδουν και να υπάρχουν κάποιοι να τα εισπράττουν εκ μέρους σου. Ακόμα κι όταν τα πουλήσεις, λεφτά θα πάρεις. Και όπως σου είπαν παραπάνω έχουν μεσολαβήσει τόρεντς και σύγκριση μουσικής γνώσης σε γιγαμπάιτ... Αλλά εσύ επιμένεις πως το καταραμένο σποτιφάι φταίει για όλα. Υπάρχει ιστορικό κενό στο αφήγημα. Η πειρατεία φταίει.

+1 Το μόνο που με ξένισε στο κομμάτι ήταν η μίξη και τα τύμπανα (ίσως όχι τόσο τα πιατίνια τους). Παρόλα αυτά, πολύ πολύ ενδιαφέρουσα και ευχάριστη η ακρόαση του άσματος! Δε ξέρω γιατί θα προτιμούσες να μη το τραγουδήσεις εσύ, αν το τα δουλέψεις λίγο έχει δυνατές προοπτικές η φωνή σου. Εύγε!

Για 40 σχεδόν χρόνια είχα αυτοκίνητο. ΟΚ τα τελευταία 25 εταιρικό, οπότε είχα τζάμπα αυτοκίνητο, και βενζίνες. Το καλοκαίρι αποφάσισα να αλλάξω δουλειά και πλέον δεν έχω αυτοκίνητο τζάμπα... Σκεπτόμενος ότι στις διάφορες πόλεις που έχω ζήσει κατά καιρούς (κυρίως Λονδίνο, Βερολίνο και νέα Υόρκη) ποτέ δεν χρειάστηκε να έχω αυτοκίνητο και οτι κάνεις φίλος μου δεν είχε αποφάσισα να δοκιμάσω αν θα μπορούσα να...ζήσω χωρίς αυτό...στην Αθήνα, στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ Αθήνα εννοώ δηλ.στον ΔΗΜΟ ΑΘΗΝΑΙΩΝ όπου και ζω ,όχι τα....glorified χωριά (δηλαδή προάστια που την περιτριγυριζουν). Με μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα ότι μου είναι παντελώς ΑΧΡΗΣΤΟ. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς με πάνε παντού....ακόμα και στα...χωριά, πολύ πιο γρήγορα. Το ταξί είναι ΠΑΜΦΘΗΝΟ και μέσω του UBER που το καλώ πάντα διαθέσιμο, καινούργιο και πεντακάθαρο με ευγενέστατο οδηγό . Ακόμα και καθημερινά να το έπαιρνα, σίγουρα θα κόστιζε σχεδόν το ίδιο ανά έτος με το ΠΑΡΚΙΝΓΚ που πλήρωνα (1500 το έτος). Βασικά όμως κινούμαι με τα ΠΟΔΙΑ. Αυτό φυσικά εκτός ότι με έχει κάνει super fit ,με ΗΡΕΜΕΙ και το ευχαριστίεμαι ...κάνω τουλάχιστον 7 χιλιόμετρα την ημέρα... διακοπές κάνω πάντα στα νησιά οπότε αν χρειαστεί αυτοκίνητο νοικιάζω αλλά και για εξορμήσεις στην επαρχία οδικώς που σπάνια κάνω η ενοικίαση αυτοκινήτου είναι εξαιρετικά συμφέρουσα σε σχέση με την απόκτηση του σε σχέση με το ποσό λίγο το χρειάζομαι πραγματικά. Πάνω από όλα όμως ΑΠΑΛΑΧΤΗΚΑ από το μεγαλύτερο ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ και βραχνά της ζωής μου: την ΚΑΦΡΙΛΑ της κυκλοφορίας και τον κάθε 4τροχο και,ακόμα περισσότερα 2τροχο ΠΑΠΑΡΑ που μου έκανε ΚΟΛΑΣΗ τη ζωή τόσα χρόνια... Κανεις άλλος που ΓΛΥΤΩΣΕ εδώ μέσα?

Οπότε πού καταλήγουμε; Άλλο ένα πράγμα που πρέπει να διορθώσει ο @cos_drόταν βγει... Πολλή κούραση αυτή η πολιτική, εγώ νόμιζα ότι μόνο θα τρώγαμε.

Όχι και στα δύο σου ερωτήματα κυρ Αλή μου. Μιλάμε για υποδομές Τ.Κ.

Αν και έχω καιρό να ανέβω Αθήνα και να θυμηθώ πάλι τα ένδοξα κωλοτριψίματα που διεξάγονταν στο λεωφορείο με το οποίο ανέβαινα μαρούσι, είναι γεγονός ότι γίνεται σφαγή τις ώρες αιχμής. Το ερώτημα είναι, έκανε η κότα το αυγό, ή το αυγό την κότα; Δηλαδή ο κόσμος αγοράζει αυτοκίνητο γιατί τα μέσα είναι κορεσμένα, ή τα μέσα δεν αναπτύσσονται περισσότερο επειδή δεν υπάρχει ζήτηση/είναι ασύμφορο αφού ο κόσμος αγοράζει αυτοκίνητο; Δηλαδής αν αύριο δεν έπαιρνε κανείς αυτοκίνητο, τα μέσα θα έφταναν να εξυπηρετήσουν ανθρώπινα το κοινό σε ώρες αιχμής; (Ανθρώπινα, όχι Βομβάη να κρέμονται οι μισοί από τα ανοιχτά παράθυρα) Κι αν όλοι αγοράσουν τελικά αυτοκίνητο, το πήξιμο στους δρόμους θα επιτρέπει στα μέσα μαζικής μεταφοράς να κινηθούν αποτελεσματικά; (υποτίθεται ότι υπάρχουν λεωφορειολωρίδες, αλλά άμα γίνει έμφραγμα, έγινε)

Ο Μητσοτάκης δεν έχει δικαίωμα να είναι πρωθυπουργός πρώτον διότι δεν είναι Έλληνας και δεύτερον διότι έχει νοητική στέρηση μάλλον αυτισμό και διάφορες νευρώσεις όπως ναρκισσισμό. Είναι και αφορισμένος.

Άμα είχε πάρει τα 3 θα το καταλαβαίναμε από το γλαφυρό του ύφος.

Η τρια ή τα τρια παλι τρια ειναι Τρια δυο εξι τα εκανε ο Αλ6

Ευτυχώς που έχουμε ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ Και φρόντισε να έχουν αύξηση και τα προϊόντα και οι υπηρεσίες από την επόμενες εβδομάδες.

Έχω 2 αυτοκίνητα. Ένα ιστορικό και ένα άλλο για πιο glam εμφανίσεις.. Και τα δύο φυλάσσονται σε κλειστό γκαράζ. Και τα δύο είναι σε κατάσταση βιτρίνας - αντιπροσωπείας....με ελάχιστα χιλιόμετρα. Αξίζει να σημειώσω ότι η fiva ((the Fédération Internationale des Véhicules Anciens), που μου χορήγησε τα πιστοποιητικά ιστορικότητας, το έβγαλε κατηγορία Α2 (Α1 είναι το απόλυτο εργοστασιακό , Ε είναι το χειρότερο) , έχασα δηλαδή έναν βαθμό, γιατί άλλαξα ....... τα λάστιχα ........τα μαμά . Τα τελευταία 20 χρόνια + ΠΟΤΕ δεν χρησιμοποιώ αυτοκίνητο. Μένω καράκεντρο και σε έναν δρόμο που έχει τα πάντα, άρα για τις καθημερινές μου ανάγκες το πολύ να περπατήσω 50 μέτρα. Το γραφείο μου είναι κάτω από το σπίτι μου, και τα studios μου , πάνω από το σπίτι μου. Τα δικαστήρια σε απόσταση 600 μέτρων και η πιο μακρινή υπηρεσία στα 3 χιλιόμετρα. Πάω παντού με τα πόδια, ό,τι καιρό και να έχει. Όταν έμενα και Θεσσαλονική, τότε χρησιμοποιούσα το αυτοκίνητο , απλά για να μεταβώ εκεί και μετά έμπαινε στο γκαραζ. Θεσσαλονίκη (και έμενα Χαριλάου) πάντα με τα πόδια κέντρο, ή αν είχε κακό καιρό, ταξί ή και λεωφορείο . Τα αυτοκίνητα μου τα κρατάω γιατί μου αρέσουν, τα βγάζω μια φορά τους 2 μήνες εναλλάξ για συντήρηση και καμία κοντινή Κυριακάτικη βόλτα. Θεωρώ τη χρήση αυτοκινήτου για δουλειές εντελώς άκυρη και με καταπιέζει. Προτιμώ να ξεκινήσω νωρίτερα και να περπατήσω και 6 χιλιόμετρα (πήγαινε - έλα)......μου αρέσει πολύ το περπάτημα. Υ.Γ., Είχα και μηχανή , επίσης για βόλτες, αλλά την πούλησα το 2014 .....γιατί πλέον τις φοβάμαι.

Κοινότοπα μπορεί να ακούγονται τώρα γιατί στο μεταξύ βγήκαν εκατοντάδες μπάντες που εμπνεύστηκαν από τους Floyd και άλλοι τόσοι που τους αντέγραψαν. Και οι μεταγενέστερες γενιές που δεν ακούσαμε το Dark Side π.χ. την εποχή που βγήκε, ακούσαμε πρώτα τους "μιμητές" και μετά τους "original". Για του λόγου το αληθές, ρώτα έναν σύγχρονο πιτσιρικά που του αρέσει το είδος, τι γνώμη έχει για τον Van Halen π.χ. Το πιθανότερο είναι ότι θα σου πει "οκ πολύ καλός αλλά υπερεκτιμημένoς γιατί ο τάδε και ο τάδε και οι τάδε είναι πολύ καλύτεροι". Και δίκιο θα έχει γιατί άκουσε πρώτα τους τάδε και μετά τον Van Halen. Αυτό που του διαφεύγει φυσικά είναι ότι όταν πρωτοβγήκε ο Van Halen, αυτά που έπαιζε δεν είχαν ξανακουστεί ποτέ.

Δοκίμασε επίσης να αυξήσεις τα samples στο control panel στην καρτέλα studio->studio setup

Φυσιολογικό είναι, έχει να κάνει και με το πόσο hot είναι οι μαγνήτες της κιθάρας σου. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει με την ibanez μου που έχει dimarzio: οι κυματομορφές στο θεό όποτε γράφω. Το αντίθετο με τη les paul, ωστόσο και για τις 2 το Input gain μου είναι μεταξύ 0 και 1 και ρυθμίζω τα υπόλοιπα(eq, output volume, κλπ) στο plugin. Σχετικά με τα κλικ και το θόρυβο, έχεις δοκιμάσει να αλλάξεις καλώδιο καρφί ή/και να φυσήξεις την υποδοχή 2 της κάρτας ? Πρόσφατα μου έκανε το ίδιο και τελικά απλά δεν είχε καλή επαφή το καλώδιο.

Λογικό..., εκλογές πλησιάζουν!

Δεν ξέρω τι λέτε ‘σείς εγώ πήρα αύξηση σήμερα.

Αν παίζεις καρφί στην κάρτα ήχου (audio interface) έχε το Hi-Z ενεργοποιημένο, αλλιώς μάλλον θα έχεις κακό και πολύ χαμηλό σήμα.

Το hi z είναι και καλά να βλέπει υψηλή αντίσταση στην είσοδο. Υποτίθεται ότι αυτά τα όργανα τα passive που πάνε καρφί σε εισόδους όπως κιθάρες μπουζούκια και τα λοιπά θέλουν hi z. Εμένα το fireface ας πούμε έχει να τικάρεις πεδίο instrument. Τώρα τι ακριβώς συμβαίνει και πως επιδρά η αντίσταση της εισόδου στον ήχο... δεν το γνωρίζω. Δοκίμασέ το με και χωρίς, και διάλεξε αν αλλάζει ο ήχος. Μπορεί να σου φέρει και τη στάθμη λίγο κάτω, και να χρειαστεί τελικά να ανοίξεις ένα τσικ το gain. Μπορεί και όχι. Το blend/mix εγώ το είπα στην αρχή που δεν είχα καταλάβει πιο plugin χρησιμοποιείς. Δεν είδα να έχει blend/mix το amplitube. Άλλα πλαγκιν, π.χ. βάθια, έχουνε, ώστε να μην περνάει όλο το όργανο και να βουτάει μεσα στο βάθος, αλλά να ρυθμίζεις το μίγμα οργάνου/βάθους. Στα guitar sim όμως αμολάς μέσα τον ήχο όλο, ατόφιο, και κάνεις τις όποιες ρυθμίσεις στην αλυσίδα που θα φτιάξεις. (Όπως και στην πραγματικότητα.)

Βασικά δεν κατάλαβα και πολλά από αυτά που λες, μιλάς μια αργκό περίεργη. Τέσπα, για το δικό μου αξιακό σύστημα, και γράφω σε site "μουσικής τεχνολογίας" , και όχι "μουσικών", αλλά και μόνο μουσικοί να ήταν εδώ μέσα , αυτή είναι η άποψή μου, ένας μουσικός είναι απλά "διασκεδαστής" , τον οποίο πολύ ευχαρίστως να τον πληρώσω όταν αγοράσω την δουλειά του ή όταν πάω να τον ακούσω live..... για να με διασκεδάσει. Το πρώτο , αραιά και που το κάνω ακόμα, το δεύτερο το σταμάτησα εδώ και μια 15 ετία . Μέχρι εκεί. Ούτε ιερό τέρας είναι κανένας, ούτε τοτέμ ούτε fan boy είμαι. Το ίδιο ισχύει και για όσους κλωτσάν ένα τόπι και βγάζουν μύρια... ή είναι ηθοποιοί κ.λ.π. Με διασκεδάζουν για ένα 2ωρο, που διαρκεί το έργο τους.....και μέχρι εκεί. Τα λεφτά δε που έβγαλαν, όσοι έβγαλαν, σίγουρα ΔΕΝ τα έκλεψαν από κανέναν, μαγκιά τους , αλλά δεν θεωρώ ότι κάνουν και τίποτα σπουδαίο όλοι αυτοί......

Από εμένα , σίγουρα ξέρει παραπάνω για την μουσική βιομηχανία.... Ο Απίς είναι has been...... και από ένα γρήγορο search είδα (αν αληθεύει) ότι έχει net worth 7 μύρια. Πολλά λεφτά για να βαράς τα νταούλια..... τεμενάδες θα πρέπει να κάνει κάθε μέρα στον Θεό (ή όπου πιστεύει εν πάση περιπτώσει) για πως του τα φερε η ζωή.

Όπως είπε πρόσφατα ο Χρήστος ο Δάντης, στη μουσική δεν μπαίνεις για τα λεφτά ή για τις γκόμενες. Μπαίνεις γιατί δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτή. Συμφωνώ 1000%. Όσοι θέλουν να βγάλουν λεφτά από τη μουσική, λυπάμαι είναι σε λάθος δουλειά ...... και όσοι έβγαλαν δεν πήγαν εξ αρχής για τα φράγκα, τους προέκυψαν .

Danny Kustow (10 May 1955 – 11 March 2019) Δε νομίζω πως ενδιαφέρει και πολλούς (ίσως και κανέναν που θα περάσει απο δω) αλλά ούτε κι εμένα με νοιάζει αν ενδιαφέρει, γράφω για μένα, τόχω ανάγκη. Πιάστηκα για πολλοστή φορά να ξανακούω το Power in the Darkness (τρομακτικά επίκαιρο μετά απο 40 χρόνια) και πέφτει η ματιά μου σε σχόλιο που λέει: RIP Danny... Σταμάτησα ν' αναπνέω για λίγο. Για όλους έρχεται ένα τέλος σε τούτη τη ζωή, κι όμως, πάντα είχα την κρυφή ελπίδα πως θα ξανάπιανε την κιθάρα, το λαχταρούσα όπως ο διψασμένος το νερό. Ήταν κι εκείνη η σπέσιαλ εμφάνιση πριν δύο χρόνια που θέριευε τις προσδοκίες, έμελλε όμως να είναι η τελευταία του: https://tomrobinson.bandcamp.com/track/2-4-6-8-motorway-2?fbclid=IwAR2IIl3dkI0_0SYxjprIuGDr5KAVHBpLnXwjTavxEkxav-YAE_bjnWMabLQ Για μένα αυτός ο τύπος ήταν θεός της κιθάρας. "Βρεττανίλα" ως τ' ακροδάχτυλα των ποδιών, απίστευτη ενέργεια σε κάθε νότα, ζουμερός ήχος, μπλουζιάρικη αίσθηση πάντα. Καθόλου τυχαία, μέντορας του υπήρξε ο θρυλικός Alexis Korner. Με την 59άρα Λες Πωλ του να θερίζει, στα μάτια και τ' αυτιά μου ηχούσε σαν ένα alter ego του Paul Kossoff, είχε κάτι που τον έφερνε εκεί, στην πρώτη γραμμή των θρυλικών μπλουζ κιθαριστών της Αγγλίας. Το σόλο του στο Too good to be true αποτελεί υπόδειγμα χτισίματος φρασεολογίας, έχει δε εκείνη τη φωτιά που σιγοκαίει και θεριεύει σιγά σιγά, σε παρασέρνει μέχρι το σημείο που νομίζεις πως τώρα θα γίνει η έκρηξη, αυτή όμως δεν έρχεται ποτέ, σε αφήνει με κείνο το γλυπόπικρο συναίσθημα, γιατί δεν τόκανε, λίγο ακόμα...κι αυτό είναι τελικά που σε αιχμαλωτίζει και κάνει αξέχαστη την εμπειρία και μαζί φέρνει την ανάγκη να το ακούς ξανά και ξανά. Περίπου σαν το σόλο του Martin Barre στο Aqualang η το τρομερό του Andy Latimer στο Summer Lightning. Ερήμωσε και ξεχάστηκε, όχι απ' όλους όμως, ό,τι κι αν αυτό σημαίνει.