Πίνακας συμμετοχής

Ξέρεις κάτι Γιώργο? Το κομμάτι είναι σαν το "χαχαχα" του σε κάθε ποστ. Δεν ξέρεις πότε είναι σοβαρό και πότε χιουμοριστικό. Για να είμαι ακριβής, είναι σοβαρό και χιουμοριστικό ταυτόχρονα. Είναι εκπληκτικός ο συνδυασμός. Και πάνω απ' όλα .... είναι cos_dr.

Α ρε Φιουζιε γαμωτη σου Κανε κατι ρε ανθρωπε, αμαρτια ειναι Ειναι πανεμορφο

δυστυχώς Απόστολε, εκ του μακρόθεν δεν μπορώ να διαπιστώσω επακριβώς σε ποιο στάδιο της παραγωγικής σου αλυσίδας γίνεται το "έγκλημα" αλλά θα σου γράψω μερικά tips που ελπίζω ότι ίσως σε βοηθήσουν μελλοντικά... 1. κατά την ηχογράφηση πρέπει να αφιερώσεις αρκετή ώρα(ες) σε πειραματισμούς ώσπου να καταλήξεις στην σωστή(-ότερη) τοποθέτηση του μικροφώνου στο χώρο, την γωνία και την απόσταση του απέναντι σου, αλλά και την αναζήτηση πατεντών για την διόρθωση αδυναμιών του χώρου σου (από την τοποθέτηση μαξιλαριών περιμετρικά του μικ, μέχρι -γιατί όχι-την ηχογράφηση παρέα με την βαπόνα μπροστά ή και μέσα στην ντουλάπα με τα ρούχα σου)... μπορεί να είναι βαρετό κάτι τέτοιο και να σε κουράζει και μόνο η ιδέα, αλλά μια φορά θα κουραστείς για κάτι που θα σου γλυτώσει ανεκτίμητες ώρες επεξεργασίας αναπόφευκτα επαναλαμβανόμενες σε κάθε project αν δεν το κάνεις... 2. πρότερη πολύ καλή ενυδάτωση του οργανισμού σου για να βοηθήσεις την ελαστικότητα των χορδών αλλά όχι την ώρα της ηχογράφησης γιατί θα προσθέσεις πολλούς ενοχλητικούς θορύβους και "πλάτσα πλούτσα" που το μικρόφωνο θα τους πολλαπλασιάσει σε ένταση... για νεράκι του θεούλη μιλάμε πάντα... για καφέδες τσάγια, αλκοόλ, σοκολάτες και ειδικά γάλα δεν συζητάμε καν... 3. το πολύ καλό "ζέσταμα" ακριβώς πριν τραγουδήσεις είναι εκ των ων ουκ άνευ... 4. το reverb κατά την ηχογράφηση μπορεί να βοηθάει την ψυχολογία σου ενδεχομένως, αλλά είναι ότι χειρότερο για την επικέντρωση του εγκεφάλου στην "τεχνική" προσήλωση ευνοώντας τις τονικές αστάθειες και τα ανεξέλεγκτα sibilants... 5. το balance πρέπει ΠΑΝΤΑ να γέρνει υπέρ της συνοδευτικής αρμονίας... όταν η φωνή μας στα ακουστικά είναι υπερβολικά δυνατά σε σχέση με την ορχηστρική συνοδεία, είναι παράλληλα και η χαρά του φάλτσου όταν τραγουδάμε... 6. βάζε το eq μετά το comp στο track της φωνής (και όχι μόνο) ώστε να μπορείς να προβαίνεις σε ρυθμιστικές επεμβάσεις σε τυχόν συχνοτικά artifacts που θα προκύψουν από την χρήση του δεύτερου... 7. μην το φοβάσαι και χρησιμοποίησε αν απαιτηθεί δύο ή και τρία de-esser σε διαφορετικές συχνότητες (αλλά πάντα με φειδώ στα threshold και συχνά A/B τεστ)... 8. ένα μεγάλο λάθος που γίνεται συχνά είναι να τονίζουμε υπερβολικά τις μεσουψηλές για να "καθαρίσουμε" την φωνή μέσα στο mix ενώ τις περισσότερες φορές αρκεί ένα ελαφρύ "άδειασμα" μεσοχαμηλά (με παράλληλη ανάλογη αύξηση της έντασης αν και εφόσον χρειαστεί)... 9. τέλος (γιατί πήρα φόρα και υπερέβην σε αρκετά σημεία το θέμα που ξεκίνησα ), το λέω και το ξαναλέω για να το ακούω πρώτα οπό όλους εγώ, δεν μιξάρουμε κουρασμένοι (όση εμπιστοσύνη κι αν έχουμε στην εμπειρία και την γνώση μας)...

Δεν ξερω για ΑΙ και αλλες τετοιες τριχες κατσαρες αλλα εισαι συνθεταρα φιλωΟυζ. Μεγαλη συνθεταρα.

ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ!!!Και στιχουργικά και ηχητικά!Ολες οι φωνες πολυ ωραιες και στο κλιμα του τραγουδιου.Το μονο που (ισως) εκανα ειναι σε αυτο το vocal rotation να εβαζα καπου και μια γυναικεια.Ετσι για να σπαει.Ατμοσφαιρικότατο!Εύγε!!!

Θα ήθελα να πω και εγώ απο την μεριά μου ότι ο Απόστολος για ακόμα μια φορά έδωσε στιχουργικό ρεσιτάλ και ο Γιώργος έγραψε ένα πολύ ιδιαίτερο κομμάτι τελείως διαφορετικό απο αυτά που μας έχει συνηθίσει πολύ πρωτότυπο και το έντυσε με μία εξαιρετική ενορχήστρωση. Πιστεύω αν συνεχίσει να ακροβατεί σε τέτοιου είδους μουσικές εμπνεύσεις θα μας χαρίσει στο μέλλον πολλές εκπλήξεις.

η ισχύς εν τη ενώσει... πολύ ωραίο το άσμα φίλοι και ωραία τα ηχοχρώματα της ενορχήστρωσης (που ανέβασαν και την δυσκολία ως προς τις απαιτήσεις της μίξης τους μεν αλλά με το αποτέλεσμα από την άλλη να παραμένει ευάκουστο δε)... μπράβο σας...

Ωραιο κομματι, ωραιες ερμηνειες, ωραιοτατοι στιχοι κ ωραιο ντυσιμο

Ωραιο κομματι, πρωτοτυπο και οι στιχοι σουπερ, και εμενα μου αρεσε που τραγουδησατε ολοι ,μια και ειστε φωναρες !

Μπράβο στην 3αδα! Πολύ ωραίο το κομμάτι. Μου άρεσε που τραγουδήσατε κι οι τρεις.

μπραβο παιδες ωραιο............

Ρε μπαγάσες, μέσα πέσατε, δεν χρειάζεται να το ακούσετε. Μην το χάσετε παιδιά, είναι εκπληκτικό.

Εμείς είμαστε παραπάνω από οκ.

Πάρα μα πάρα πολύ ωραίο. Μπράβο Γιώργο. Αυτή την φορά όλα είναι εκεί που πρέπει όπως πρέπει. Ούτε ελλείψεις, ούτε υπερβολές, με πολύ καλές δυναμικές, με πολύ ωραίο θέμα, ταιριαστές αρμονίες βαλμένες με γούστο, και φοβερό παίξιμο. Για πες τώρα τι χρησιμοποίησες στο ampero ... Σαν να μου φαίνεται ότι σου έδωσε έμπνευση. Είδες ότι καμιά φορά τα ψηφιακά δεν είναι κακόηχα. Πουθενά στο κομμάτι δεν βγαίνει ψηφιακίλα πάντως.

Τι τεμαχιο βαρβατο ηταν αυτο?!!!!! Ξεκιναει... ωραιο λεω Απο τη θεματαρα που μπαινει ομως απο το 0:50 κ μετα, απο ωραιο γινεται απιστευτο! Σε πιανει απο τους ωμους σε σηκωνει κ σε αναγκαζει να κουνιεσαι μεχρι το τελος. Θεματαρες, κ σολαρα του παιδιου που εφερες για τρομπονι. (μινι ενσταση πως με αυτη την ηχαρα κ αυτο το παιξιμο πρεπει να υπηρχε ενα πιο "παραδοσιακο" κιθαροσολο)

Φανταστικό το αποτέλεσμα. Ο Γιώργος έδωσε "πνοή" στο κομμάτι Μπράβο σας!

Ψάχνω ήδη στα ίντερνετς, να δω από ποιο δίσκο του Gary Burton είναι. Υπάρχει κανένα "Burton plays Jobim" με guest τον Sco? Κατ' αρχήν είναι κομματάρα. Ο Βρασίλης σπέρνει στην κυριολεξία πραγματικά. Εσύ κυρ Αλή μου τι παίζεις εδώ? Γιατί με όλα αυτά τα όργανα που παίζεις έχω μπερδευτεί. Βιμπράφωνο φοβερό, πλήκτρα επίσης, τα 'χασα ρεεεεεε. Φανταστικοί και οι δύο.

Εξαιρετικό. Έχεις προχωρήσει πολύ και σαν συνθέτης και σαν εκτελεστής.

Ολη η γνώση και η σοφία ενός παλαιού μουσικού μαζεμένη εδω.Μαζί της όλες οι επιρροές πιστεύω. Εξαιρετικό και ανωτέρου επιπεδου.

Πολύ ωραίο το κομμάτι παιδιά. Φοβερή μελωδική γραμμή. Super τα ηλεκτρονικά στοιχεία. Ωραίες οι κιθαριές Γιώργο. Πάνο, για μένα αυτή ήταν η καλύτερη ερμηνεία σου. Σε ευχαριστήθηκα! Μπράβο!

Ενδιαφέρουσα φαίνεται, αλλά πες μας και δύο λόγια παραπάνω, και για σας και για το album. Έτσι όπως έχεις βάλει το θέμα, είναι καθαρό δελτίο τύπου.

Πολυ ωραιο Πανο. Το χαλαει η μιξη στο δευτερο μισο κ ειναι πολυ κριμα. Οι ηχοι που εχεις επιλεξει μου φαινονται ευστοχοι (κ το κομματι προχωραει πολυ ωραια λογο αυτων) αλλα κατι παει λαθος στην επεξεργασια. Δε νομιζω να ειναι θεμα μονο εντασεων. Κοιταξε το, νομιζω αξιζει τον κοπο, ειναι πολυ ωραιο κ επειδη βαζισεται πολυ στην ατμοσφαιρα που δημιουργουν αυτοι οι ηχοι στο "δευτερο" μερος (η ενορχηστρωση δηλαδη εχει να κανει με sound design) δε θα παρει απλως πανω του αν καταφερεις κ το φτιαξεις αλλα θα απογειωθει.

Είσαι παλαβός βρε Λουκά? "Ας μην είναι κάτι σπουδαίο"? Ευχαριστείς εσύ εμένα? Όχι φίλε μου, κάποια πράγματα, είναι παραπάνω από αυτό που νομίζει ίσως ακόμα και ο ίδιος τους ο δημιουργός. Και δεν δακρύζω εύκολα.

Στράτε θα μπορούσες να ξεκινήσεις με το στόχο σου, τα δύο χρόνια 8ωρη μελέτη ("λάθος" τρόπος κατ εμε για να ξεκινήσει κανείς αλλά αν παρακινεί δε βλέπω γιατί όχι), και στη πορεία να δημιουργείς με όποιο επίπεδο βρίσκονται τα χέρια σου. Το θέμα είναι να υπάρχει η ανάγκη για επικοινωνία και έκφραση των συναισθημάτων σου. Η ανάγκη αυτή θα οδηγήσει σε λύσεις και ανακωχές αυτής της καταραμένης εσωτερικής μάχης. Οπότε πιάσε το όργανο, χωρίς να σκέφτεσαι που θα έπρεπε να είσαι που ήσουν και όλα αυτά τα αυτομαστιγώματα, και το πράμα θα που πάει μόνο του.

Δεν το ξέρω καν το original, αλλά δεν πειράζει. Ωραία παιξιματα. Ωραία παραγωγή. Πολύ καλό το αποτέλεσμα. Well done!

Μου αρέσει που πειραματίζεσαι με διάφορα είδη ακόμα και αν είναι εντελώς έξω από τα ακούσματά σου. Αν ο στόχος στο συγκεκριμένο ήταν να πας σε μονοπάτια extreme metal ας πούμε, θα σε συμβούλευα να κάνεις τα εξής (αν και δεν είναι καθόλου κακό, τουναντίον είναι λίγο σαν το Kashmir με σόλο κιθάρα τον Michael Shenker): - Ξέχνα (τουλάχιστον για το κυρίως μέρος/κουπλέ ας πούμε) τη λειτουργική αρμονία. Μινόρε-ματζόρε, V7 που πάει στο Im και όλα αυτά τα όμορφα κι ωραία, ακολουθίες ακόρντων κλπ. Βάλε power chords που φαινομενικά δε συνδέονται μεταξύ τους και ακούγονται "'παράφωνα". Επίσης τα riffs μπορεί να είναι σκέτα single notes χωρίς καν πέμπτες παιγμένα μαζί από κιθάρες και μπάσο. - Ξέχνα τα ατελείωτα σόλο και ειδικά πάνω από τo main riff. Εκεί θέλουμε βαριές ρυθμικές και μόνο. Το σόλο έχει τη θέση του μόνο την ώρα του σόλο και απαγορεύεται να είναι τύπου gary moore/scorpions/eric clapton. Με λίγα λόγια "ξεριζώνεις" την πεντατονική και τα κλασσικά σηκώματα και γενικά οποιαδήποτε έννοια κλασικ ροκ/μπλουζ μελωδίας από το μυαλό σου. - Η κραυγή δεν μπορεί να παραπέμπει σε ταινία τρόμου της δεκαετίας του 1960 ούτε να είναι πνιγμένη στο τέλος της μίξης. - Αν είναι να βάλεις δίμποτα παιξίματα στα τύμπανα, πρέπει να είναι από κάποιο (γρήγορο) τέμπο και πάνω. Μπορείς φυσικά να αλλάζεις τέμπο μες στο κομμάτι και θα είσαι και απολύτως style correct. - Οι ρυθμικές κιθάρες πρέπει να είναι αρκετά πιο distorted και οπωσδήποτε ντουμπλαρισμένες για όγκο. Όλα τα παραπάνω τα γράφω με χιουμοριστική διάθεση εννοείται, αλλά να κι ένα παράδειγμα από αριστουργηματικό LP μεγάλης μπάντας μια που είμαστε στο πεδίο:

Καταπληκτικό Σπύρο! Φοβερές σολιές, πολύ καλός ήχος και ωραία παραγωγή. Καλή χρονιά!

Ο Νεστορας στο μουσικο και ο npap στο ηχητικο ειναι λογος για να ποσταρει καποιος στο noiz. Αν βαζεις να ακουσει ενας μπουσικος κομματι, και δε βρει κατι να σου πει που δεν του αρεσε στα πρωτα 40 δευτερολεπτα, η κατι εχεις κανει λαθος η θα σου ζητησει δανεικα. Τωρα, το κομματι ειναι πολυ καλο για να εχει αυτην τη φωνη. Η επρεπε να το κανετε ζειμπεκοροκ οπως τα αλλα εκει που ειχαν μπει στην κατρακυλα με την Κιλα, που λιωσαμε απο τα γελια, η επρεπε να μπει κανονικη φωνη. Δεν εχει σημασια αν ειναι κατι κωμωδια η σοβαρο, σημασια εχει να ταιριαζουν τα τρακ μεταξυ τους. Εδω υπηρχε πολυ μπιστιγμα απο τα οργανα, δεν ηταν η Κιλα up to the task, επρεπε να ειναι και η μουσικη στο κλιμα του "χυμα στο κυμα", πως λεμε τα οργανα πρεπει να εξυπηρετουν τη φωνη; Καπως ετσι

Πολύ όμορφη συνεργασία, η funky διάθεση του Superfunk με την μελαγχολική φωνή του Πάνου δημιούργησαν το υπέροχο το τελικό αποτέλεσμα που μας χαρίσατε. SF παραγωγάρα

+1 Μπράβο παιδιά! Όμορφο, ισορροπημένο και τακτοποιημένο χωρίς υπερβολές.

Πολύ πολύ ωραίο το κομμάτι. Το μόνο που με χαλά, διότι υστερεί σε σχεση με τα υπόλοιπα, ειναι τα τύμπανα. Στην πλειονότητα τους, τα ακούω πολύ απλοϊκα και διεκπεραιωτικά, ίσα ίσα να υπάρχει μια γκρούβα για να παίξεις πάνω. Θα ηταν ένα πραγματικά εντυπωσιακό κομματι, εάν είχε πιο "δημιουργικά" τύμπανα. Εύγε

Πέρα από τις ιδέες και το παίξιμο, αυτό είναι που πάντα "ζηλεύω" στον Σπύρο. Κάποια μαγεία κάνει και ακούγονται όλα τόσο ζωντανά μέσα από τα studio monitors, που είναι λες και παίζει μπροστά σου.

Αμάν .... Τι διαμαντάκι είναι αυτό!!!!! Βρασίλη μου ζωγράφισες ... Τι ηχάρα έχεις ρε φίλε, τι παίξιμο!!!! Τι απίστευτη σολάρα!!! Τι χρόνοι!!!! Τρελάθηκα λέμε. Φοβερό κομμάτι και φοβερό παίξιμο. Ξεκίνα τώρα γράφε τι και πώς. Τα πάντα όλα, ιδέες, ήχος, πες τα όλα με λεπτομέρειες. Μπράβο ρε φίλε, μπράβο.

Μπραβο ρε Πάνο.......... και Γιωργο.

ωραία πράγματα. Πολλή μελέτη έπεσε. Κι ο Μπιλάρας ...!

Άψογο. Ωραία παραγωγή και ιδέες.

Και καλά έκανες. Έτσι δουλεύουν οι προζ. Αυτοσχεδιασμός ακούγεται τελικά.

ωραίο. θα ήθελα όμως να εξελισσόταν και να πήγαινε κάπου

Δεν έχω λόγια, απλά έπος :-) !

Είστε ωραίοι!

Κρυστάλινος ήχος!!! Όλα ακούγονται απίστευτα άψογα! Θα ήθελα να σταθώ και στην φωνή την οποία την βρήκα εξαιρετική και πιστεύω θα μπορούσες άνετα να κάνεις δισκογραφική καριέρα με το αντίστοιχο ρεπερτόριο.

εξώφυλλο ποιός? ενστάσεις... 1. φωνητικά. Κάτι με την ηχογράφηση του Γιώργου ιδίως. Πολύ ένρινα. Θα ήθελα λιγο όγκο 2. hammond. Ρωτάτε βρε τους ειδικούς πριν ηχογραφήσετε. Πάτε μια βόλτα από Χαλκίδα, από Σαλονίκη... Αταίριαστος ήχος.... Πολύ εκκλησιαστικός 3. το κομμάτι είναι bass shy. Τι τον κάνατε τον μπασίστα? ωραίοι στίχοι, ωραίαι κιθάραι και επιτελους σωστό φινάλε Εξοχο!

Πολύ όμορφο και χαρακτηριστικό JJ. Το ακούω τώρα και φχαριστιέμαι παρέα με κρασάκι. Πολύ ωραίος Σπύρο μου.

Πολύ πιο στρωτό. Αυτές οι διπλομποτιές κάπου ρίχνουν τα ρυθμικά της κιθάρας έξω (για λίγο μόνο). Ο Βρασίδας είναι πολύ χαμηλά σε ένταση. Και το αργό μέρος νομίζω ότι θέλει και κάποιες ταμπουριές ακόμα, για να μην σέρνεται. Πάντως το έφτιαξες ωραία από άποψη δομής, kudos.

Βλέπεις Λούκας, είναι καλό!

Φοβερή ιδέα. Πιάσατε κομματάρα και διακρίνω να διαγράφεται λαμπρό μέλλον για το project κύριε Νίκο. Συγχαρητήρια! Επειδή δεν θέλω να μιλάω υποκειμενικά αλλά τεχνοκρατικά εδω μέσα, πάρε και λίγη γκρίνια μπας και βοηθήσει. Η κιθάρα με τα ακόρντα χρειάζεται περισσότερη φαντασία διότι καθορίζει το ύφος ρυθμικά. Και αν το ύφος είναι λαϊκό, τότε γιατι να μην ακούσω το αυθεντικό; Το αρμόνιο αν και πετυχημένο είναι πολύ δυνατά και σε συνδυασμό με την κιθάρα που μάχονται σχεδόν στην ίδια συχνοτική περιοχή, με τόνους βάθους, υπερκαλύπτουν τα υπόλοιπα. Θα ήθελα διαχωριστικά μαζέματα. Απόψης θα μου πεις... και θα συμφωνήσω. Να περιμένω Πόλυ Πάνου στη συνέχεια;

Μπράβο για άλλη μια φορά Απόστολε! Εγω αυτό που παρατηρώ είναι τη θετικότατη εξέλιξη σου συνολικά. Τον στίχο τον είχες πάντα και o συγκεκριμένος δεν αποτελεί εξαίρεση. Διακρίνω ενορχήστρωση με αξιώσεις που ξεπερνάει την ασφάλεια του ροκ κουαρτέτου. Στα του ήχου τα πας θαυμάσια και όποια σχόλια και να ακούσεις, νομίζω πως αφορούν απόψεις παρα αντικειμενικές διορθώσεις. Η φωνή εδω έχει όγκο και ζεστασιά και είναι η καλύτερη ηχογράφηση της μέχρι τώρα. Ωραία πράγματα!

Απόστολε είναι λίγο "περίεργα" τα πράγματα εδώ. Κατ' αρχήν το κομμάτι είναι καλό για το είδος του (δεν εννοώ το τάγκο) και το είδος δεν μου αρέσει (αυτό όμως δεν έχει σημασία). Αλλά .... Ακόμα και στο είδος του δεν θα ξεχώριζε πιστεύω. Γιατί δεν έχει τίποτα ξεχωριστό μουσικά, κάτι που να του δίνει μια ταυτότητα (και πάλι μιλάω μουσικά). Είναι σαν να πήρες ένα τάγκο και να του έβαλες στίχους, δεν έχει τίποτα δικό σου μέσα (πάντα μουσικά). Ακόμα και η βασική μελωδία (της φωνής) είναι υπερβολικά generic. Όμως έχει πολύ ωραίους και έξυπνους στίχους, και έτσι όπως το βλέπω εκεί στηρίζεται 100%. Κι αυτό το κάνει άνισο. Αν είχες δώσει στην μουσική την έμπνευση, την σπιρτάδα, το παιχνίδισμα με τις λέξεις και τις έννοιές τους, που έχεις δώσει στον στίχο, θα είχαμε μια κομματάρα. Και πρέπει να το κάνεις, γιατί νομίζω αξίζει τον κόπο. Εδώ η μουσική μου φαίνεται κάτι διαδικαστικό, απαραίτητο συμπλήρωμα για να πεις τους στίχους. Πρόσεξέ την περισσότερο. Το κομμάτι κατά την άποψή μου "γέρνει". Στίχοι φοβεροί με ταυτότητα, και μια κοινότοπη μουσική χωρίς ταυτότητα. Ακόμα και στο τάγκο, μπορείς να κάνεις όμορφα και προσωπικά πράγματα, που να ξεχωρίζουν από το εγχειρίδιο. Επίσης το κομμάτι δεν έχει ρεφραίν, και αυτό είναι ένα μεγάλο μείον. Γιατί όσο κι αν το ακούς εσύ αλλιώς (λογικό είναι, εσύ το έφτιαξες), αυτό που έχει δεν είναι ρεφραίν, είναι γέφυρα, όπως είπαν και άλλοι πριν. Σε προετοιμάζει για ένα ρεφραίν που δεν έρχεται ποτέ. Προσωπικά θα ήθελα να δώσεις στην μουσική, την σημασία που δίνεις στους στίχους. Και το λέω αυτό, γιατί έχεις αποδείξει πολλές φορές ότι μπορείς να το κάνεις.