Πίνακας συμμετοχής

Πάρα πολύ ωραίες και Γιαπωνέζες, που για μένα είναι κόλλημα τρελό. Παρ'όλα αυτά πάντα με χαλούσε το matching headstock σε Fender.

Μάλιστα. Καθένας με τις απόψεις του. Διαφωνώ στα πάντα όλα μέχρι κεραίας.

Καλά, αυτό μην το δένεις σκοινί-κορδόνι ειδικά σε τέτοια μαραφέτια. Κάνε ένα googlάρισμα για "starved plate tube designs". γιατί το έχουμε ξαναδεί το έργο πάμπολες φορές και σε ενισχυτές (προενίσχυση), πετάλια, πεταλιέρες, προενισχυτές κοκ.

Αυτό, δικαιολογεί το παρακάτω. Δεν μιλάω για το συγκεκριμένο του θέματος που δεν το ξέρω. Για άλλα αυτής της κατηγορίας τιμής μιλάω.

Ξεροστάλιαζα τότε στο YT να δω τα βίντεο που βγάζανε από τις auditions. Έκανε μπαμ ότι ταίριαζε περισσότερο ο Minnemann, ακόμα απορώ γιατί πήγαν στον Mangini. Νεράκι πέρασαν 13 χρόνια, θα ορκιζόμουν ότι όλο αυτό έγινε πριν 5-6 χρόνια μαξ.

Ασε τους φίλους και τα reviews, πήγαινε και παίξε με ένα που είναι στο budget σου και κρίνε μονος σου Νέκ. Το bold, άλλαξε το αλλιως ελπίζω να εχεις πολλά χρήματα για κάψιμο. Try before you buy Νεκ.

Strat χωρίς pickguard δεν παίζει!

Ακόμα μια επίδειξη υποκρισίας από τον μέσο καλόβολεμενο δυτικό βορειοευρωπΕο προτεστάντη,λες και η μείωση του 0,000000001% του περιβάλλοντολογικου αποτυπωματος της ΕΕ θα σώσει τον πλανήτη από την καταστροφή την ώρα που όλη η Ασία, η Αφρική και η Αμερική του μαμανε τη μάνα. Τρίχες κατσαρές δηλ. αλλά το επιπλέον αστεράκι στο bullshit political correctness θα το πάρει σίγουρα...

Παιδιά, θέλω και εγώ από το 50%, μην ξεχνιόμαστε. (Αδελφέ, σόρυ για το χιούμορ, αλλά αν σου απαντήσω σε αυτά που γράφεις, θα υπάρξει πρόβλημα).

Παίζει να είμαι ο τελευταίος άνθρωπας στη γη που θα συμφωνήσει σε κάτι με τον Μεθενίτη, αλλά επαέ έχει δίκιο. Κανένας μουσικός, δεν πρόκειται ποτέ να ακουστεί, έξω από τη ''γειτονιά'' του , αν δεν υπήρχαν παλαιότερα οι δισκογραφικές και τώρα τα σόσιαλ κλπες αηδείες δυστυχώς. Εκτός αν μιλάμε για προπολεμικά που οι άνθρωπες γίνονταν γνωστοί μέσω των πανηγυριών. Όσο για χρήματα, δεν γνωρίζω κανένα από τα παλιά γκρουπ 60-70-80 (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) που να απόλαυσαν το χρήμα από τη δισκογραφία τους και τις πωλήσεις δίσκων. Όλοι τα κονόμησαν από τις συναυλίες και τα αναμνηστικά. Δυστυχώς, δεν γίνεται να είσαι και μουσικός και ατζέντης και ηχολήπτης και παραγωγός και πλασιέ και δημοσχεσίτης. Ο μόνος που είναι απόλυτα αυτάρκης, είναι αυτός που παίρνει τη ''κιθαρούλα'' του και κατεβαίνει καθημερινά στην Ερμού ξέρω γω και τον μαθαίνει το χ κοινό που περνάει από εκεί. Αν αυτό σου αρκεί, εγώ μαζί σου, άλλωστε κι εγώ, είτε από ανικανότητα, είτε από έλλειψη ιδιαίτερης ζέσης, δεν απόκτησα ποτέ δισκογραφία και δεν πρόκειται Απολαμβάνω τις μουσικές μου συντροφιά με 5-6 άνθρωπες που θα πέσουν πάνω τους και θα τους αρέσουν και τέλος

στα φιλικά εννοείται. Εκεί βλέπεις και μόνο για να στηρίξεις. Αλλά πχ beato, έχω δει τα πάντα και δεν έχω ρίξει κανένα

Εννοείται οτι καθένας με τις απόψεις του και τα γούστα του αλλα και με τι τον βολεύει εν τέλη και το πόσα είναι διατεθειμένος να ξοδέψει! Συμφωνούμε στο οτι διαφωνούμε λοιπόν

Εννοείς τα υπόλοιπα project που έκανε; Εγώ το αντίθετο είδα. Σχεδόν όλα ήταν πολύ καλά (Winery Dogs, flying colors θυμάμαι τώρα)

@trolley Το μόνο άλμπουμ όπου αναγράφονται ονομαστικά οι συνθέτες είναι το Astonishing στη μετά Portnoy εποχή.Petrucci και Rudess.Σε όλα τα υπόλοιπα διαβάζεις "music by Dream Theater" και στιχουργός ο τάδε.Δεν ξέρω πώς συμπέρανες ότι έχει γράψει ελάχιστα τραγούδια...Και,όπως ανέφερα προηγουμένως,ο τρόπος που γράφουν τα τραγούδια τους δεν αφήνει χώρο για μόνο έναν ή δύο συνθέτες. H φράση για τον Portnoy σαφώς και εμπεριέχει το στοιχείο της υπερβολής καθώς μιλάμε για ένα γκρουπ που το ομαδικό πνεύμα είναι κάτι σαν trademark...Aπλά το ψυχάκι αυτό είχε τον τελευταίο λόγο για θέματα όπως η παραγωγή,το art direction,το πλάνο ζωντανών εμφανίσεων και κάτι μου λέει ότι τα τελικά arrangements στο στούντιο ήταν δικά του. Για την ιστορία,δύο πολύ σημαντικά γεγονότα... Όταν κυκλοφόρησαν το Falling Into Infinity το 1997 κατόπιν πιέσεων της δισκογραφικής για πιο εμπορικό ύφος,πέρασαν στην πιο δύσκολη περίοδο της καριέρας τους.Το άλμπουμ πήγε άπατο,το fan base ξενέρωσε μέχρι εκεί που δεν πάει και η εταιρία τους πίεζε για ακόμα πιο mainstream ύφος. Και τότε,μάντεψε.Ο Portnoy ήταν αυτός που έδειξε το δάκτυλο στην Εastwest,τους μπουντρούμιασε όλους στα Beartrack Studios και είπε θα γράψουμε και θα παίξουμε αυτό που θέλουμε.Το αποτέλεσμα γνωστό.Kυκλοφόρησαν το Black Album του Prog Metal. Νομίζεις ότι θα ήταν υπερβολή να λέγαμε πως αν δεν ήταν αυτός,ίσως οι DT να είχαν εξελιχθεί σε κάτι διαφορετικό; Και ένα άλλο που δεν είναι ευρέως γνωστό... Μετά το Metropolis II,o LaBrie έπαθε ζημιά στις φωνητικές χορδές.Μεγάλη όμως.Αρκεί να σου πω ότι υπήρχαν σοβαρές σκέψεις για τερματισμό συνεργασίας ακόμα και από τον ίδιο τον τραγουδιστή. Σου ζητάω να μαντέψεις για δεύτερη φορά ποιος ήταν αυτός που κράτησε τον LaBrie στη μπάντα...Άσχετο που σφάζονταν μετά οι δυο τους. Οπότε από τα παραπάνω και μόνο είναι δύσκολο να διακρίνεις ποιος χρωστάει σε ποιον. Υ.Γ.Με χαροποίησε ιδιαίτερα η αναφορά σου στην εισαγωγή του The Count Of Tuscany.Eίναι αυτό ακριβώς που έγραψα.Οποιοδήποτε άλλο συγκρότημα θα είχε πατήσει σε αυτά τα πρώτα επικά λεπτά...Αυτοί είπαν να παίξουν άλλα 17.

Πρέπει να το γράψω, διότι δεν μπορώ να σταματήσω να το σκέφτομαι: τα πρώτα τριάμιση λεπτά του παρακάτω, είναι life-changing υλικό:

Τωρα μη συγκρινουμε ενα τερας σαν το Βασιλη με το Λαμπρη, γιατι θα πεσει ο ουρανος να μας πλακωσει. Κ μιλαω σοβαρα

Στον παραλληλισμό αυτό, δε νομίζω ότι θα έβγαινε η Καιτούλα να πει: "Όπως είχε ειπωθεί από την 1η μέρα, δεν ήρθα να αντικαταστήσω την Κούλα σε όλα όσα έκανε για το σπίτι. Ήρθα μόνο να μαγειρεύω και να καθαρίζω για να μπορέσει να σταθεί το σπίτι και να μη το διαλύσουμε. Ήταν μια δύσκολη αλλά ανταποδοτική εμπειρία." (Mike Mangini: "As was said from Day 1, my place was not to fill all the roles that Mike held in the band. I was to play the drums in order to help the band carry on. My main role of keeping our live show working tightly on a nightly basis was an intense and rewarding experience.")

Ακολουθεί το εξώφυλλο από σόλο LP του Ρούντες, με τίτλο "Φλόκο-Φλόκο".

Δεν έχω ιδέα αλλά σημασία έχει να έχουν αυτοί. Ο Μike,για όσους γνωρίζουν καλά τα πράγματα,ήταν ο πραγματικός ηγέτης αυτής της μπάντας...Αν δεν μπορεί αυτός να αλλάξει κάτι τότε τον ήπιαμε worldwide.

Υπάρχουν και κάποιοι ενδιάμεσα που δεν περιμένουν ούτε το νέο άλμπουμ των DT ούτε το άλμπουμ των "κινούμενων απολιθωμάτων".

Θα διαφωνήσω κυρίως για το Scenes... και το 1ο μέρος του Six degrees... Το 1ο O.S.I. φοβερός δίσκος

Καλα, πλάκα κάνω. Οι DT έχουν πάψει να με εμνδιαφέρουν εδώ και πολλά χρόνια, με κουράζουν πιο πολύ κι απ'τα "τραγούδια" του Light. Ας κάνει ότι θέλει, ο Mike έχει διανύσει μια πολύ αξιόλογη πορεία στο Prog Rock το διάστημα που δεν ήταν στους DT, την οποία θεωρώ σημαντικότερη.

Εγώ το λέω χρόνια τώρα, το Atomic Amplifire και Amplifire-Box ρίχνουν ξύλο above their weight από πλευράς pure amp tones. Στα εφέ τα χαλάνε λίγο, αλλά με 300 ευρώ (μτχ) έχεις τη βάση του ήχου σου και δεν κοιτάς ούτε firmware updates, ούτε τίποτα. Εγώ θα έκανα κάτι τέτοιο και θα ξεμπέρδευα δια παντός και χωρίς καν να πλησιάσω το κόστος μεταχειρισμένου Fractal FM3, αλλά τώρα μαζεύω λεφτά για καναπέδες, κρεβάτια και λοιπά ενήλικα πράγματα.

Ιδια τιμη με το Quad Cortex δεν εχει περιπου; Θα δειξει το μελλον αν μπορει η Fender να χτυπησει στα ισια τους τοπ παιχτες στο χωρο. Το εχουν τερματισει ομως καπως τα digital γιατι ηδη τα μεσαια μοντελα εκει στα 500-600 ευρω που μετρανε και χρονια ειναι παρα πολυ ωραια, οποτε για πολλους δυσκολα να πανε σε τοσα λεφτα για digital που σε λιγα χρονια θα απαξιωθει.. Αν εισαι φανατικος βεβαια ωραια νεα, ακομη μια επιλογη στο ακριβο οριο..

Παίδες όσο περισσότερα βιντεάκια ακούω, τόσο λιγότερο μου αρέσει ο ήχος του πάντως

To Plini suite μπαίνει στο επόμενο update, οπότε κλείνει κι αυτό το κεφάλαιο για τη Neural.

Έχει και εσωτερικό power supply που το κάνει high voltage. Τα ίδια ρεύματα και τα ίδια κυκλώματα με τα κεφάλια του χρησιμοποιεί και σε αυτό.

Έχουν δίκιο σε αυτά που σου έχουν γράψει τα παιδιά @Nekkon. Νομίζω αρκετή από τη μαγεία της όλης φάσης είναι να ψαχτούμε κι εμείς λίγο με το gear που έχουμε, να δούμε τι θέλουμε και τι μπορούμε να κάνουμε με αυτό. Από εκεί στο option paralysis υπάρχει απόσταση. Για μένα Friedman=εγγύηση. Ο τελευταίος δάσκαλος που είχα Ελλάδα είναι endorsed από την εταιρία και είχα την τύχη να δοκιμάσω πάρα πολλά προϊόντα. Ούτε ένα δεν ήταν κατώτερο των προσδοκιών και έτσι ερωτεύτηκα και αυτό που είπε παραπάνω ο Φούζιος "Friedman sound". Αν έπαιζα όξω δηλαδή θα το κοιτούσα, θα του φόρτωνα τα δικά μου IRs, γιατί αυτά ξέρω και χρησιμοποιώ εδώ και 3-4 χρόνια και θα ησύχαζα. Όμως όλες αυτές οι λύσεις εξαρτώνται από το τι θες. Αν παίζεις session, ή σε cover band με 50 τραγούδια σετ λιστ που περνάει από 5 διαφορετικά είδη, τότε 2-3 ήχοι μπορεί να μη σου κάνουν. Παράδειγμα αυτό, δεν ξέρω τι ακριβώς παίζεις live. Πλέον το benchmark είναι πολύ ψηλά, ό,τι και να πάρεις δε θα φας φόλα, αρκεί να περάσεις λίγο χρόνο μαζί του και να το εντάξεις έξυπνα στο workflow σου.

Ανθρωπε μου, έχεις χρησιμοποιήσει κατι απο όλα αυτά και χρειάστηκες "άπειρο tweaking"? Μην τρελλαθούμε κιόλας, άλλο να εχουν 1.000.000 επιλογές και ρυθμίσεις, άλλο να ΠΡΕΠΕΙ να τις χρησιμοποιήσεις.

Μωρέ ναι, αλλά άλλο ο JMP/JTM, άλλο τα νέα μοντέλα. Ίδωμεν, μακάρι να πάει καλά και να φτιάξουν κάνα mini version και για μας τους τσίπηδες.

Ενθουσιάστηκα μέχρι που είδα την τιμή. Χίλιες φορές να είχε μόνο Fender-EVH μοντέλα και εφέ που ανήκουν στην εταιρία, ρίχνοντας παράλληλα και την τιμή σε λογικά πλαίσια, παρά αυτό που φαίνεται να έκαναν τώρα. Να αγοράσω Fender modeller με κοντά 2 χίνες για να παίζω με Marshall ήχους μου φαίνεται λίγο fever dream. Πολύ δύσκολα βλέπω να χώνεται σε ένα market με Fractal, Neural DSP και Line 6 με τέτοια αρχική τιμή, εκτός αν βγάλει κι εκείνη μικρότερα/οικονομικότερα μοντέλα.

Στα λεφτα αυτα καλα θα κανει να φτιαχνει κ καφε το πρωι... Περαν αυτου περιμενουμε να δουμε τι κ πως.

Διευκρινίζω: Αυτό που εννοούσα είναι ότι δεν πιάνουν την ίδια χροιά με τα Eventide. Καλώς η κακώς είναι μια εταιρεία που έχει αφήσει στίγμα στον ήχο των 80ς και των 90ς σε άπειρες κλασικές ηχογραφήσεις και κάποιες φορές θέλεις αυτόν ακριβώς τον ήχο. Όχι ότι τα άλλα δεν είναι καλά, απλά δεν είναι Eventide. Δεν μπορούν δηλαδή να υποκαταστήσουν τα Eventide για αυτόν που ψάχνει αυτούς τους ήχους. Οκ γι αυτό είπα ότι δεν ξέρω, λίγο που το είδα είχα καταλάβει ότι δεν μπορείς να τρέξεις και pre/post (4 cable method) και stereo out για τον β' αλγόριθμο ταυτόχρονα, αλλά δεν κάθησα να το ψάξω πολύ. Πιάνω μόνο τη Strymon απ τις εταιρείες που ανέφερες για να κάνω ένα case in point. Εμένα πχ δε μου αρέσει καθόλου η συγκεκριμένη εταιρεία κι έχουν περάσει απ τα χέρια μου το brigadier, το lex, το mobius και το timeline. Δεν μπορώ να καταλάβω τί βρίσκει ό κόσμος σε αυτό υπερβολικό flitering που έχουν όλα της τα εφέ που τα κάνει όλα στα αυτιά μου να ακούγονται πλαστικά και το χάλια midi. Αλλά είναι γούστα αυτά και γι αυτό επιστρέφω στο α' μου επιχείρημα ότι κάποια πράγματα δεν είναι τελικά και τόσο συγκρίσιμα. Είναι νομίζω και αντικειμενικά δύσκολο να αρέσει σε κάποιον το ίδιο ο ήχος της Strymon και της Eventide, δεδομένου του πόσο διαφορετικοί είναι. Πάντως στην ουσία δε διαφωνούμε, το H90 είναι πολύ ακριβό.

Ξέρω, ξέρω, μόνο καφέ δεν κάνει και έχει και νέους αλγορίθμους, αλλά πάρα πολλά τα 1225 ευρώ για να μπορείς να τρέξεις 2 αλγορίθμους ταυτόχρονα. Σίγουρα έχει κι άλλα νέα features, αλλά αυτό είναι το main selling point. Σε αυτά τα λεφτά παίρνεις και Fractal AX8, ή FX8, ακόμα και Helix Stomp ή μεταχειρισμένο LT, που μπορούν να κάνουν πολύ περισσότερα πράγματα και με περισσότερη ευελιξία.

αν είδες το βίντεο του είπε ξεκάθαρα ότι δεν ήθελε signature κιθάρα και επέμενε η gibson. Γι αυτό και εδωσε τα όποια κέρδη σε ίδρυμα. Πάνω κάτω τέτοιες κιθάρες είχε. Επίσης μπορεί να μην είναι αναγνωρισμένος μουσικός, αλλά είναι πολύ καλύτερος μουσικός από πολλούς αναγνωρισμένους

τι ειναι αυτα τα αίσχη που κυκλοφορούν εν έτει 2022, φτιάξτε το heel access το έλεός μου... η ibanez το κάνει απο το 1980 π.χ.

Πέστε μου έναν λόγο γιατί να προτιμήσω αυτήν την Γιαπωνέζα Strat (ας πούμε) κι όχι την Αμερικάνα; https://www.thomann.de/gr/fender_am_perf_strat_mn_satin_lbp.htm Σχεδόν ίδια τιμή και, ρε μαμώτο, είναι το real thing! Άσε που αυτές οι ανοιχτές τρύπες γύρω απ'τους μαγνήτες είναι απωθητικές.... Άντε να δώσω εγώ 2-3 λόγους... τα χρώματα, το matching headstock, τα "ωραία" ποτενσιόμετρα... την έλλειψη body contours (τουλάχιστον μπροστά). χα χα χα....

Ναι, γίνεται αρκετό καιρό τώρα. Είχε πρωτοστατήσει στην έρευνα ο Γιάννης Μουρτζόπουλος απο το Πανεπιστήμιο της Πάτρας είκοσι χρόνια πριν.

Μα το ίδιο βλέπω και εγώ.

ειναι για την αναπαραγωγή των πιο υψηλών συχνοτήτων που μπορείς ας πούμε να βρεις σε εξάχορδο μπάσο, καθώς και για να "σπρώχνει" πιο μπροστά το όργανο σε πιο percussive παίξιμο όπως σλαπ.

Πρέπει να είναι γαμω τα πετάλια.

Θεέ μου! Η Native Instruments; Ελπίζω τουλάχιστον να είναι σε καλά χέρια όλα αυτά τα VSTs που γράψανε ιστορία στον πλανήτη μας!!!

Όταν σας λέω εγω ύπαιθρο και μακρυά απο όλους.....

https://pmu.gr/?p=1892 Σήμερα ημέρα Τετάρτη 17 Νοεμβρίου και ώρα 14.00 κλήθηκαν οι 11 πρώτοι σε σταυρούς προτίμησης με τους Συνδυασμούς που συμμετείχαν («Αγωνιστικό Μέτωπο Μουσικών» και «Μουσικοί σε Δράση») με βάση τα αποτελέσματα των πρόσφατων αρχαιρεσιών μας στις 5, 6, 7, 8 και 9 Νοέμβρη 2021, και συγκροτήθηκε σε Σώμα το Διοικητικό Συμβούλιο. Μετά από μυστική ψηφοφορία όπως προβλέπει το καταστατικό, εκλέχθηκε το Προεδρείο του Π.Μ.Σ. που έχει ως εξής : ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βασίλης Παρασκευόπουλος ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βασίλης Γκίνος ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: Κώστας Σταυρόπουλος ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: Αλέξανδρος Κεντρής ΤΑΜΙΑΣ: Φώτης Κόλλιας ΑΝ/ΤΗΣ ΤΑΜΙΑΣ: Δημήτρης Κουφαλάκος ΓΡΑΜ/ΤΕΑΣ ΔΗΜ. & ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ: Αθηνά Κουκή Και οι συνάδελφοι Ντίνος Γεωργούντζος, Νίκος Μήλας, Στέφανος Νάσος και Ντίνος Χατζηιορδάνου ως μέλη του Δ.Σ.

Όσοι επαγγελματίες με ένσημα ή ΚΑΔ μουσικού (κι ας λένε ότι θέλουν) ή κάποιο πτυχίο, μπορούν να γραφτούν και να ψηφίσουν. Είναι ευκαιρία να λειτουργήσει προς όφελος των μουσικών πια, ο απολιθωμένος σύλλογος των λίγων οργανωμένων.

Ως συνάδελφος συνδικαλιστής άλλου χώρου βέβαια, εκφράζω την αλληλεγγύη μου, εύχομαι καλή και ομαλή διεξαγωγή των αρχαιρεσιών και δίνω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς. Η συλλογικότητα και η ομοψυχία είναι η ύψιστη προϋπόθεση για την προάσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και την επίτευξη καλύτερων εργασιακων , οικονομικων , κοινωνικων, πολιτικών και πολιτιστικών συνθηκων!!!!! Καλή επιτυχία!!!!!

Οι ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΣΕ ΔΡΑΣΗ θέλουν έναν μαζικό Σύλλογο, που να εμπνέει όλους όσους προσφέρουν μουσικές υπηρεσίες, σύγχρονο και εξωστρεφή, αγωνιστικό, κομματικά ανεξάρτητο και σε διαρκή αυτοκριτική. Είμαστε εδώ για να προσθέσουμε στην αγωνιστικότητα, να συμβάλλουμε στην επιμόρφωση και να ενισχύσουμε τον αγώνα του Συλλόγου σε όλα τα μέτωπα. Οι διαφωνίες μας δεν πηγάζουν από κομματική γραμμή, δεν είμαστε υποκινούμενοι ή ιδιοτελείς κι αναγνωρίζουμε ένα και μοναδικό συμφέρον, αυτό των μουσικών. Όποιο όργανο κι αν κρατούν, όποια μουσική κι αν παίζουν, όποιο κόμμα κι αν ψηφίζουν.