kostri

Καλημέρα, Δοκίμασε να τραβήξεις τα knobs. Μ' αυτόν τον τρόπο μπορείς να μειώσεις την ένταση του σήματος σημαντικά.

Πολύ ωραίο. Όλο και καλύτεροι γίνεστε. Δεν θέλω να μειώσω την αξία του κομματιού, είναι πολύ ωραίο σαν σύνολο, αλλά κόλλησα με την κιθάρα του Αργύρη. Πέρα απ' το προφανές της καλής του τεχνικής, έχει δικό του ήχο και παίζει όπου και όσο πρέπει. Μπράβο σας ρε παίδες!

Το πρώτο μου άρεσε περισσότερο. Νομίζω πως είναι πιο μπάσος και ισορροπημένος ο ήχος. Πιο ευχάριστος γενικώς. Αλλά και το δεύτερο, όσο το ακούω τόσο περισσότερο μου αρέσει. Δεν έχω ιδέα ποιο είναι ποιο διότι ηχογραφώ μόνο με software πια και έχουν μολυνθεί ανεπανόρθωτα τα ώτα μου. Μπράβο κι από μένα για το τεστ!

Πολύ ωραίο. Κι εγώ σαφώς προτιμώ τις πολυκαιρισμένες χορδές από τις καινούργιες. Ρυθμικά ακούγεται λίγο περίεργο, αλλά όχι άσχημο. Επίσης μου αρέσει ο διαφορετικός τονισμός στο παίξιμο. Για τη ρόκα, χρησιμοποίησε κομπόστ και περιττώματα σκουληκιών.

Πολύ ωραίο. Μιλάει αρκετά και ο Albini και νομίζω πως λέει ενδιαφέροντα πράγματα για την παραγωγή και την ηχογράφηση. Δυστυχώς, μόνο μετά τον θάνατο του Molina ανακάλυψα τους Magnolia. Αλλά και οι Songs: Ohia, των οποίων σκόρπια τραγούδια ακούω τώρα, είναι εξαιρετικοί.

Πρόκειται για ένα ντοκυμαντέρ του Γ. Αυγερόπουλου(Εξάντας), με θέμα το "Σύστημα"(El Sistema), μια μέθοδο μουσικής διδασκαλίας, η οποία εφαρμόζεται εδώ και πολλές δεκαετίες στη Βενεζουέλα και στοχεύει κυρίως στη κοινωνική ένταξη των ασθενέστερων πολιτών(όπως κρατούμενοι σε φυλακές και φτωχοί). Στην πραγματικότητα, μάλλον αφορά κάτι περισσότερο από ένταξη. Νομίζω πως αξίζει να το δουν όσοι ασχολούνται -έστω ερασιτεχνικά- με τη μουσική. Δυστυχώς η ποιότητα που προσφέρει η σελίδα της ερτ δεν είναι η καλύτερη: http://www.ert.gr/webtv/net/item/10684-El-Sistema-Swzontas-zwes-31-01-2013#.UQ68lWdaeSo

Μου άρεσε το στυλ. Και το "χιπ χοπ" σημείο μου ακούγεται πολύ ωραίο. Ενδεχομένως, κάποιες μουσικές αλλαγές(πιο πλούσιο παίξιμο στα τύμπανα, κι άλλες κιθαριστικές ιδέες κτλ.) να το έκαναν ακόμα πιο ενδιαφέρον. Φαντάζομαι πως προσφέρεται η μουσική σας για λάηβ. Αν έχετε κανονίσει κάτι για το επόμενο διάστημα, ενημερώστε! :) Καλή συνέχεια.

Χαίρετε! Καταθέτω κι εγώ μια άποψη, διότι έχω συμμετάσχει στο παρελθόν σε πολιτικές συζητήσεις του νόιζ και διότι είμαι καθημερινός αναγνώστης του σάιτ. Πέρα από το θεσμικό θέμα(απαγόρευση ή όχι), είναι αυτονόητο πως χρειάζεται αυτοπειθαρχία στην έκφραση της πολιτικής μας θέσης, ειδικά σε ένα "ξεκάρφωτο" περιβάλλον, όπως αυτό μιας μουσικής σελίδας. Ωστόσο, οι πολιτικές συζητήσεις μέχρι τώρα, έσταζαν είτε από φανατισμό είτε από αποπνικτική συμφωνία. Και τα δύο, είναι χαρακτηριστικά κομματικά και μάλιστα από τα πιο θλιβερά. Παρ' όλα αυτά, ψηφίζω ναι, διότι 1. Υπάρχουν ήδη καθημερινά πολιτικά ποστ. Άρα η απαγόρευση (εφόσον δεν τηρείται, ή τηρείται μερικώς) είναι άστοχη. 2. Μου φαίνεται θεμιτό το δικαίωμα έκφρασης πολιτικής γνώμης σε περιβάλλον μουσικής παρέας. 3. Συμφωνώ με το σκεπτικό του LK περί προληπτικών απαγορεύσεων. Βέβαια, η επιχειρηματολογία του kpeyos είναι βάσιμη και, πέρα από τη θεωρία, επιμένω πως τα κακά χαρακτηριστικά των συζητήσεων του νόιζ(αυτά που ονόμασα κομματικά) μπορεί να το καταστήσουν αφόρητο σε επισκέπτες οι οποίοι δεν έχουν απόψεις μπετόν αρμέ και δεν είναι έτοιμοι μόνο για πόλεμο ή έρωτα. :) Είμαι απαισιόδοξος για την πορεία των πολιτικών συζητήσεων, νομίζω πως ο φανατισμός και η μονόπαντη υποστήριξη της ιδεολογίας των πιο δραστήριων μελών θα ρίξει το επίπεδο στα τάρταρα, αλλά δεν μου φαίνεται ρεαλιστική, ούτε θεμιτή, η λογική των απαγορεύσεων. Ξέρω ότι μάλλον θα σταματήσω να διαβάζω το νόιζ αν μετατραπεί σε παράρτημα του capital.gr, αλλά δε βλέπω άλλη λύση από την αυτορρύθμιση (μπλιαχ) των μελών.

Χαίρε G.I καλλιτέχνη. :) Άκουσα τα κομμάτια σου με ενδιαφέρον. Μου αρέσουν όλα σαν συνθέσεις και επίσης σπανιότατα ακούω αυτό το είδος από Έλληνες. Ακόμα, έχουν ενδιαφέρον οι επιλογές των ήχων. Τους στίχους δεν μπορώ να τους κρίνω, διότι δεν άκουγα καλά αυτά που έλεγες. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια στοιχεία τα οποία λειτούργησαν αρνητικά. Σε κανένα κομμάτι δεν είχα την αίσθηση του σωστού ρυθμού. Πιθανολογώ πως δεν χρησιμοποίησες συγχρονισμό για τα μίντι. Νομίζω πως είναι ένα σημείο το οποίο καλό θα ήταν να ξαναδείς. Η μίξη, επίσης, αδικεί τα κομμάτια σου. Π.χ. στο 01.21 του the end..ain't yet το συνθ είναι κεραυνός εν αιθρία. Είμαι σίγουρος πως ήθελες να ακούγεται πιο μπροστά από τα άλλα, ή ενδεχομένως να ξαφνιάζει, αλλά νομίζω πως θα μπορούσες να το κάνεις καλύτερα. Ζητήματα μίξης προκύπτουν, κατά τη γνώμη μου, και στα άλλα κομμάτια. Είναι καλό να παίξεις περισσότερο με τις εντάσεις, το πάνινγκ κτλ. ώστε να μην ακούγεται "αχταρμάς". Παράδειγμα είναι το πρώτο κομμάτι, στο οποίο υπάρχουν ωραίες μελωδίες και ήχοι, αλλά δεν ξεχωρίζουν καλά με αποτέλεσμα να κουράζουν λίγο. Τέλος, νομίζω πως θέλει περισσότερη δουλειά η φωνή. Ένα pop filter είναι απαραίτητο. Ίσως και ένα (δανεικό ; ) μικρόφωνο για καλύτερη ποιότητα. Σκέψου και την πιθανότητα για συνεργασία με τραγουδιστή/τραγουδίστρια για τα πιο μελωδικά σημεία, όπως π.χ. για μετά το 01.25 του crisis. Αν αυτή είναι η πρώτη σου προσπάθεια, είναι πολύ καλή κατά τη γνώμη μου. Έχεις ωραίες ιδέες (και έναν αέρα από παλιούς streets :) ). Ελπίζω το εναλλακτικό ύφος να είναι εκούσιο και να μην προκύπτει από τις τεχνικές σου ελλείψεις ;D . Καλή συνέχεια!

Κι εγώ πιστεύω πως υπήρξαν καλύτερες εποχές στην τέχνη, αν και το να μιλά κανείς γενικώς για τη τέχνη και όχι για συγκεκριμένους τομείς της, είναι τουλάχιστον δύσκολο και παρακινδυνευμένο. Η πιο πρόσφατη, "καλύτερη" εποχή από την σημερινή είναι, κατά τη γνώμη μου, η δεκαετία του 50. Ωστόσο, αν και συμφωνώ με την επισήμανση του trolley περί απόστασης από το έργο, δεν είναι δυνατόν να δει κανείς την τέχνη εκτός εποχής, όπως αδύνατο είναι σε κάθε εποχή να μην την ζητήσει. Έτσι, αν και οι σημερινοί φωτογράφοι δεν με συγκινούν όσο ο Kertesz, δεν παύω να ψάχνω την εποχή μου στην τέχνη τους. Βεβαίως, όπως προείπα, δεν ισχύουν τα ίδια σε κάθε τέχνη. Στον κινηματογράφο π.χ. που είναι μια νέα μορφή, σαφώς βλέπω εξαιρετικά πράγματα τα τελευταία 20 χρόνια, συγκρίσιμα με τις κλασσικές ταινίες. Αλλά στη λογοτεχνία, η διαφορά ανάμεσα σε παρελθόν(και μάλιστα πρόσφατο, για τα δεδομένα αυτής της τέχνης) και παρόν μου φαίνεται χαώδης.

;D Ευχαριστούμε πολύ για την ακρόαση! Χαίρομαι για τα σχόλια, αλλά λυπάμαι για την υγρασία. Είναι πραγματικός πόνος στα πισινά.

Yameth, ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου! Θα δοκιμάσουμε όσα προτείνεις. Ο όγκος στον οποίο αναφέρεσαι είναι θέμα eq ή άλλου παράγοντα (π.χ. gain) ;

Μου άρεσε η σύνθεση! Ίσως οι ήχοι να μην είναι οι καλύτεροι δυνατοί, αλλά οπωσδήποτε έχει ενδιαφέρον. Που θα ακούσουμε περισσότερα; :)

Ευχαριστούμε πολύ ωρέ! :)

Εγώ δεν βρίσκω άκυρο το σχόλιο. Και σχολιάζω (επί του σχολίου :) ) : Πρώτον, τα μεγάλα περιοδικά δεν έχουν πια τη δύναμη που είχαν. Μπορούμε κάλλιστα να παρακολουθούμε μικρότερα περιοδικά ή μπλογκ που ταιριάζουν με την αισθητική μας. Πιο πάνω, πόσταρα δύο λίστες από μέσα που παρακολουθώ. Υπάρχουν εκατοντάδες αντίστοιχες. Βεβαίως υπάρχει και το μάρκετινγκ που αναφέρεις, αλλά πιστεύω πως είναι πλέον εύκολα ανιχνεύσιμο και, λόγω ίντερνετ, υπάρχει μεγάλο περιθώριο συμμετοχής των αναγνωστών. Θυμάμαι π.χ. το κράξιμο είχε φάει το πιτσφορκ για το περσινό του Νo. 1. Δεύτερον, οι δίσκοι αντιμετωπίζονται, κατά κανόνα, ως ολότητες από τους κριτικούς. Δεν ακολουθούν τη λογική π.χ. των ραδιοφώνων περί σουξέ κτλ. Εγώ τουλάχιστον δεν έχω υπόψιν τέτοιους. Α και τρίτον, αφού απορρίπτεις τις λίστες των περιοδικών, γιατί δεν ποστάρεις τη δικιά σου; Μπορεί να βρούμε κάτι που δε ξέραμε. :)

Μου το κεντρίζουν (λίγο περίεργο ακούγεται αυτό ;D )

Το διάβασα. Έχουν θάψει τον Bowie(όπως και τους περισσότερους ροκ σταρ) πολλές φορές. Μου φαίνεται περίεργο το ενδιαφέρον για τη ζωή αυτών των ανθρώπων. Μπορεί να οφείλεται στα λούσα και τις υπερβολές τους, τα οποία ζηλεύει πολύς κόσμος, μπορεί και στην θέληση των ακροατών για ανάμειξη στη ζωή τους, λόγω αγάπης για το έργο τους. Πάντως, λίγοι μου κεντρίζουν το εξω-μουσικό ενδιαφέρον. Παράδειγμα ο Κοέν με τα βιβλία του και ο Beefheart με την ζωγραφική του. Μακάρι να είναι καλά ο Bowie και να συνεχίσει να βγάζει ωραίες μουσικές.

Πολύ μου άρεσε.

Αυτή η λίστα είναι ένας καλός οδηγός για τις φετινές κυκλοφορίες. Άκου, αν θες, το mass vulture των bokomolech. Είναι ένας δίσκος που τιμά το nickname σου (indie, alternative ;D ) όσο λίγοι αυτή τη χρονιά. Ωραία λίστα! Και χαίρομαι που δεν συμπεριέλαβες τον Ocean. ;D

:) Βασίλη ευχαριστούμε πολύ για την ακρόαση και τις παρατηρήσεις! Η φωνή, όπως έγραψα και πιο πάνω, είναι κάτι που δυστυχώς δεν ξέρουμε πώς να το χειριστούμε τεχνικά και σχεδόν ποτέ δεν μας ικανοποιεί το ηχογραφημένο αποτέλεσμα. Ξέρω καλά το κόλλημα με τις ετικέτες, το έχω κι εγώ, όπως οι περισσότεροι μανιακοί δισκοφάγοι, και το εκφράζω χωρίς τύψεις. ;D Όσο για το fb, δεν θα έλεγα πως είναι κόλλημα το ότι απέχεις. Ούτε εγώ το συμπαθώ. Φτιάξαμε τη σελίδα, διότι το myspace έχει πλέον τα γνωστά προβλήματα, καταντώντας εχθρικό προς τον χρήστη. Στόχος είναι να φτιάξουμε ένα bandcamp, όταν το ψάξουμε λίγο και δούμε πώς λειτουργεί. Θα ενημερώσω σχετικά. Και πάλι ευχαριστούμε!

Σάκη, να' σαι καλά! Ευχαριστούμε για την ακρόαση! Ξέχασα προηγουμένως να γράψω -με αφορμή το ποστ του odis13- πως πρόσφατα φτιάξαμε και μια σελίδα στο facebook. Επομένως όποιος θέλει, μπορεί να ακούσει περισσότερα κομμάτια εκεί: http://www.facebook.com/pages/Maggie-Cassidy/438916989507461?ref=ts&fref=ts

Παιδιά, σας ευχαριστούμε πολύ για τις ακροάσεις και τα σχόλια. Τον Ναυτονόμο τον ανεβάσαμε αργότερα, αφού αυτό το θρεντ πέρασε στα πιο παλιά θέματα, και δεν περιμέναμε να σας απασχολήσει. Ευχαριστούμε και γι αυτό! @neeq Τα σχόλιά σου είναι πολύ κολακευτικά. Να' σαι καλά. Χαίρομαι πολύ που βρήκες ενδιαφέρον στους στίχους. Και πιο πολύ χαίρομαι για την αίσθηση οικειότητας στην οποία αναφέρεσαι. Ευχαριστούμε πολύ! @shelter Ευχαριστούμε αγαπητέ! Χαίρομαι που το βρίσκεις groovy. Πασχίσαμε γι αυτό και είναι κέρδος που υπάρχει έστω ένας άνθρωπος που το παρατηρεί! ;D Για τα φωνητικά, δεν κατάλαβα αν αναφέρεσαι σε αυτά της Γειτονιάς ή του Ναυτονόμου. Ρωτώ διότι στον Ναυτονόμο είναι πολύ χαμηλά και ενδεχομένως να σου άφησαν αυτή την αίσθηση. Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ για το σχόλιο περί Ναυτονόμου! @odis13 Να' σαι καλά! Για τη φωνή, η επισήμανσή σου είναι σωστή. Αλλά φοβάμαι πως είναι πιο περίπλοκο και δεν αφορά απλώς την ένταση, αλλά και την ρύθμιση των συχνοτήτων. Σπανίως τα πάμε καλά με αυτά και νομίζω πως χρειάζεται μια κατάρτιση που δεν την έχουμε. Αν κανείς έχει κανένα σχετικό βιβλίο να προτείνει, ας το κάνει. Ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου! @samy Φίλε χαίρομαι που σου άρεσε το παλουκάρι! ;D Σε ευχαριστούμε πολύ και για αυτό το σχόλιο!

Μπράβο ινδιάνε! Ετοιμαζόμουν κι εγώ να ανοίξω ένα σχετικό θρεντ, αλλά με αποθάρρυνε το κλίμα που υπάρχει τις τελευταίες μέρες στο νόιζ. Διάβασα τις λίστες που ανέβασες. Δεν τις είχα όλες υπόψιν και, ως συνήθως, βρήκα πολλούς δίσκους που δεν έχω ακούσει, συμφώνησα και διαφώνησα με πολλές κατατάξεις. Είναι προφανές πως το κάθε περιοδικό/σάητ έχει τον προσανατολισμό του, αλλά και καλλιτέχνες που προβάλλει περισσότερο από άλλους. Να προσθέσω τη λίστα του Needledrop (γνωστός youtuber που κάνει πολλά reviews, σχεδόν καθημερινά) 50. THEESatisfaction- awE naturalE 49. The Gaslamp Killer- Breakthrough 48. John Talabot- fin 47. Zammuto- Self-Titled 46. Murder Construct- Results 45. Beach House- Bloom 44. Torche- Harmonicraft 43. The Bad Plus- Made Possible 42. Karriem Riggins- Alone Together 41. Tame Impala- Lonerism 40. The Tallest Man On Earth- There's No Leaving Now 39. Deerhoof- Breakup Song 38. Recondite- On Acid 37. Alt-J- An Awesome Wave 36. Xibalba- Hasta La Muerte 35. Wild Nothing- Nocturne 34. Black Breath- Sentenced to Life 33. Holograms- Self-Titled 32. The Evens- The Odds 31. Lone- Galaxy Garden 30. Hot Chip- In Our Heads 29. Pile- Dripping 28. Cloud Nothings- Attack On Memory 27. Big K.R.I.T.- 4evaNaDay 26. Action Bronson and the Alchemist- Rare Chandeliers 25. High On Fire- De Vermis Mysteriis 24. iamamiwhoami- Kin 23. White Suns- Sinews 22. Loma Prieta- I.V. 21. Converge- All We Love We Leave Behind 20. Matthew Dear- Beams 19. Death Grips- NO LOVE DEEP WEB 18. Krallice- Years Past Matter 17. Soap&Skin- Narrow 16. Scott Walker- Bish Bosch 15. Spiritualized- Sweet Heart Sweet Light 14. Killer Mike- R.A.P. Music 13. Nachtmystium- Silencing Machine 12. Billy Woods- History Will Absolve Me 11. Swans- The Seer 10. Ab-Soul- Control System 9. Godspeed You! Black Emperor- 'Allelujah! Don't Bend! Ascend! 8. Perfume Genius- Put Your Back N 2 It 7. BADBADNOTGOOD- BBNG2 6. Portico Quartet- Self-Titled 5. Fiona Apple- The Idler Wheel... 4. Dope Body- Natural History 3. Ondatrópica- Self-Titled 2. Kendrick Lamar- good kid, m.A.A.d. city 1. Death Grips- The Money Store Επίσης, τη λίστα του Μάκη Μηλάτου: Godspeed You! Black Emperor Allelujah! Don’t Bend! Ascend Fiona Apple The Idler Wheel… Dexys One Day I’m Going to Soar Jack White Blunderbuss Flying Lotus Until the Quiet Comes Grizzly Bear Shields Django Django Django Django Bobby Womack The Bravest Man in the Universe Tame Impala Lonerism Ty Segall Band Slaughterhouse Julia Holter Ekstasis Ariel Pink’s Haunted Graffiti Mature Themes Dr. John Locked Down Leonard Cohen Old Ideas Bob Dylan Tempest Patti Smith Banga Scott Walker Bish Bosch Brian Eno Lux Saint Etienne Words & Music of Saint Etienne Jeremiah Jae Raw Money Raps Lorn Ask the Dust A Whisper in the Noise – To Forget Neneh Cherry & The Thing – The Cherry Thing Jessie Ware – Devotion Dirty Projectors – Swing Lo Magellan Swans – The Seers Japandroids – Celebration Rock Cloud Nothings – Attack of Memory The Man – Open Your Heart Bat For Lashes – The Haunted Man Perfume Genius – Put Your Back N 2 Lt The XX – Coexist Gravenhurst – The Ghost In Daylight The Civil Wars – Barton Hollow Lean Left – Live at Cafe Oto Richard Hawley – Standing at the Sky’s Edge Getatchew Mekuria & The Ex & Friends – Y’ Anbessaw Tezeta Alabama Shakes – Boys & Girls Kid Koala – 12 Bit Blues Motorpsycho and Stale Storlokken – The Death Defying Unicorn Soap & Skin – Narrow Van Morrison – Born to Sing: No Plan B Tindersticks – The Something Rain Mark Lanegan Band – Blues Funeral The Walkabouts – Travels in the Dustland Lee Ranaldo – Between the Times and the Tides Και η ελληνική λίστα του Μηλάτου: Olga Kouklaki – I U Need Victory Collapse – Convenience Has Poisoned Our Souls Simon Bloom – Hazy Moon Yanneis – Yanneis Illigal Operation – The 3rd Day Baby Guru – Pieces Nefeli Walking Undercover – Τα Μολύβια-Κομάντος BLML – The Gift Mariza Koch & Filtig – Platonia Bokomolech – Mass Vulture Lee Burton – Busy Days for Fools Mechanimal – Mechanimal My Wet Calvin – Happened Before Sillyboy – Nature of Things Baby Trio – Urban Jazz Transistor – Resting in the Sade of the Family Tree Kid Flicks – By Typing ‘I Talk’, You Don’t Talk Sancho 003 – Muzga Etten – Lappuggla Μανώλης Αγγελάκης – Ο άνθρωπος βόμβα Ψαρογιώργης/ Χαιρέτης/ Αγγελάκας/ Βελιώτης – Οσο κι αν δέρνει ο άνεμος Nanoi – Five Boxes K. Stassinopoulou & S. Kalyviotis – Greekadelia Κ. Βητα – Χρυσαλλίδα Marietta Fafouti – Homemade Joy Σάρκα – Αφηγήσεις Nalyssa Green – The Seed Opera Chaotique – Death of the Phantom of the Opera Wonky Doll and the Echo – Pleasant Thoughts Christos Alexopoulos – Mean Time Happy Dog Project – Dog to the Bone Spectralfire – Spectralfire Cayetano – Once Sometime Adolf Plays the Jazz – Form Follows Function Maraveyas Ilegal – Λολα Nightstalker – Dead-Rock Comandos The Wonder-fall Quartet – The Wonder-fall Quartet Δημήτρης Καρράς/Skull & Dawn – Θνητάριο Προσωπικά, ξεχώρισα πολλούς δίσκους αυτή τη χρονιά και νομίζω πως κυκλοφόρησε πολλή μουσική για όλα τα γούστα. Πράγματι, όπως γράφει ο OP, η μαύρη μουσική είχε την τιμητική της φέτος. Στον Ocean και τον Lamar(οι οποίοι, προσωπικά δεν μου είπαν τίποτα) θα προσέθετα και τους Death Grips. Κυκλοφόρησαν 2 δίσκους μέσα στο 12, οι οποίοι πήραν διθυραμβικές κριτικές. Βούιξε ο τόπος με αυτό το συγκρότημα και, σε ένα βαθμό, δικαιολογημένα. Παίζουν ένα περίεργο χιπ χοπ με πολλές αναφορές σε αφρικάνικη μουσική και θορυβώδη ηλεκτρονική και είναι συνολικά ό,τι πιο "δύσκολο"/περίεργο άκουσα τη χρονιά που μας πέρασε. Όσο τους ακούω όμως, τόσο μου αρέσουν. Επίσης, ξεχώρισα άλλους δύο χιπ χοπ δίσκους, τους τελευταίους των Killer Mike και El-p. Καταπληκτικοί στίχοι, συχνά έντονα πολιτικοί, πολύ μακριά από το στερεότυπο γυναίκες-όπλα-λεφτά και εξαιρετικές παραγωγές(και οι δύο του El-p). Τον δίσκο των Godspeed τον περίμενα σα τρελός, αλλά δεν με ενθουσίασε. Φαίνεται αρκετά ίδιος με αυτά που έκαναν πολλά χρόνια πίσω. Αντιθέτως, μου άρεσε ο δίσκος των Spiritualized, ο οποίος νομίζω πως υποτιμήθηκε στις λίστες, αυτός των Tame Impala και αυτός των Cloud Nothings. Τέλος, στην ηλεκτρονική μουσική, μου άρεσαν πολύ τα 2 ep που έβγαλε ο Burial. Α επίσης, ας μη ξεχνάμε ότι κυκλοφόρησαν και πολλά καλά ελληνικά άλμπουμ. Το Mass Vulture των Bokomolech και το Pieces των Baby Guru, είναι δισκάρες κανονικότατα και πολύ καλύτεροι από πολλούς του εξωτερικού, ανάλογου ύφους, αλλά όχι ανάλογης προβολής.

Ζήτησα καλοπροαίρετα να μου πεις σε ποια σφαίρα διανοητικών ενδιαφερόντων εντάσσεις την συζήτηση που άνοιξες, περί φόρων, από την πρώτη σελίδα αυτού του θέματος. Αντί να απαντήσεις, ή να εκφράσεις σχετική απροθυμία, ζητάς να αποδείξω εγώ ότι εσύ μιλάς πολιτικά. Δεν βρίσκω δόκιμο τρόπο να το κάνω και σίγουρα θα υποβάθμιζα την θέση σου ως συνομιλητή μου, αν σε παρέπεμπα σε κάτι τόσο θεμελιώδες όπως π.χ. τα πολιτικά του Αριστοτέλη. Τα όσα θέτεις περί δικαιωμάτων κτλ. μοιάζουν πολυτέλεια για συζητητές οι οποίοι δεν συμφωνούν αν ο Αριστοτέλης είχε δίκιο. Δεν συμφωνούν δηλαδή, όπως θα έλεγες κι εσύ, για ζητήματα παιδαριώδη. Είναι προφανές το χάος που μας χωρίζει. Δεν νομίζω πως αυτή η κουβέντα είναι πρόσφορη για κανέναν. Αυτά.

Θα ήθελα, αν γίνεται, να μου ορίσεις τι είδους σχολιασμός είναι αυτός που κάνεις για τους φόρους( "πρέπει να πληρώνουμε τους φόρους" ή "δεν πρέπει να πληρώνουμε τους φόρους" κ.ο.κ.) Δεν ειρωνεύομαι καθόλου. Θα λάβω σοβαρά υπόψιν την απάντησή σου, ακόμα κι αν θελήσεις να αποδείξεις πως τόσην ώρα γράφεις χαϊκού για τον έρωτα. Θα πρότεινα να μην επαναφέρεις την άποψη περί ιδιοτέλειας και να συνεχίσουμε να παραθέτουμε απόψεις και όχι χαρακτηρισμούς/δίκες προθέσεων κτλ.