Προς το περιεχόμενο

John Goumis

Μέλος
  • Αναρτήσεις

    1.924
  • Μέλος από

  • Τελευταία επίσκεψη

  • Ημέρες που κέρδισε

    7

Ότι δημοσιεύτηκε από John Goumis

  1. Σωστά, έχει gain και volume για κάθε κανάλι αλλά άλλο το gain άλλο το volume. Στο συγκεκριμένο μηχάνημα, το gain δεν επηρεάζει την ένταση... είναι απλά πόσο gain θες, αν θες λίγο το βάζεις χαμηλά αν θες trisatanic diabolator που λέει και ο superfunk το βάζεις πιο ψηλά. Έχεις όμως ένα volume για κάθε κανάλι που θα καθορίσει την τελική σου ένταση. Κοίτα τις εικόνες και δες πως η νέα έκδοση, η βιετναμέζικη έχει master volume για το κάθε κανάλι ενώ οι παλιοί DSLs δεν είχαν. Αυτή είναι η μόνη τους διαφορά (συν ενα resonance knob στον βιετναμέζικο αντί του deepswitch επιλογέα
  2. αυτό είχα κατα νου και εγώ... με ποιον ενισχυτή/ές το έχεις ακούσει? Μόνο μειονέκτημα οτι δεν έχει επιλογέα ohm (και κάποιες αχρείαστες λειτουργίες που άλλα ακριβά made in germany δεν έχουν...όπως line out κτλ)
  3. Και οι ντράμμερς είναι, όπως και οι τραγουδιστές φυσικά
  4. αυτό ακριβώς, τίποτε άλλο Εκεί είναι το χρήμα πλέον μόνο ούτως ή άλλως (δυστυχώς). Αν περιμένεις να ζήσεις με το 800αρι που θα σου δώσει μια φορά το spotify επειδή έκανες 200k streams... ωραίο το ''καλλιτεχνικό'' αλλά δεν γεμίζει το ψυγείο σου και δεν πληρώνει λογαριασμούς πια. Εκτός αν έχεις κάποιον από πίσω να σε ταϊζει (αν δεν κάνεις άλλη δουλειά πέρα από αυτό) Προσωπικά δεν υπάρχει τίποτα από τον εξοπλισμό μου που να μην μου έχει δώσει τα λεφτά του πίσω (ok εκτός από μια PRS Cu22 που πήρα πολύ πρόσφατα... αλλά είναι half way there) παίζοντας ''μουσική των άλλων''. Βέβαια έχω μαζέψει αρκετά πράγματα που ίσως δεν χρειάζομαι, και ναι παίρνω και καινούργια πράγματα (αλλά τουλάχιστον αισθάνομαι πρώτα άσχημα γι αυτό :P )
  5. Καλησπέρα σε όλους Έχω μια κεφαλή Marshall Jcm2000 dsl 100watt. Την χρησιμοποιούσα σε rock club με ικανοποιητικό stage και καλή ηχομόνωση (και την καταευχαριστήθηκα) αλλά τώρα που την έφερα σπίτι για τον χειμώνα δεν μπορώ να την ανοίξω όσο θα 'θελα για να βγάλω τον ήχο που θέλω. Την χρησιμοποιώ με 1Χ12 ή και 1Χ10 καμπίνα...βέβαια δεν βοηθάει το γεγονός ότι μόλις παρήγγειλα και μια Μάρσαλ 1936 με δυο G12 75Ts... Σκέφτομαι την λύση ενός passive attenuator... δεν θέλω ούτε ηχογραφήσεις, ούτε εξομοιώσεις καμπίνας, ούτε IR κτλ κτλ Θέλω την γνώμη σας αφού διαβάσετε τα παρακάτω disclaimers για να γλυτώσουμε χρόνο: 1. Ο συγκεκριμένος ενισχυτής ΔΕΝ έχει master volume. Δεν ξέρω αν στα χαρτιά ή με τεχνικούς όρους θεωρείται ΜV ενισχυτής, αλλά πρακτικά δεν έχει master... η νέα έκδοση του συγκεκριμένου μοντέλου, η βιετναμέζικη έχει (έχει δυο έξτρα knobs δηλαδή, master volume 1 και master volume 2 που κανεις assign ανάλογα με ποιο θες να χρησιμοποιήσεις). Ο δικός μου ΔΕΝ έχει. Έχει μόνο Gain (πόσο cruch ή distortion θέλεις, ανάλογα το voicing) και volume. 2. Δεν επιζητώ volume τηλεόρασης ή κινητού τηλεφώνου. Και πάλι δυνατά θα τον έχω. Απλά δεν μπορώ σε άνω δωμάτιο 15 τετραγωνικών να τον έχω στο 3-4 (στο ultra κανάλι) που τον είχα στο εν λόγω stage. 3. Το πρόβλημά μου κυρίως είναι μια ενοχλητική fizzy υψηλή συχνότητα αν ο ενισχυτής είναι κάτω από το 3 (στο ultra κανάλι πάντα, στο clean crunch κανάλι μου αρεσει σε ολες τις εντάσεις). Η συχνότητα αυτή όσο δυναμώνεις τον ενισχυτή, φεύγει (ή για να το περιγράψω καλύτερα, γίνεται όλο και πιο ''ασήμαντη'' όσο αυξάνεται το volume). Έχω δοκιμάσει να την ''δαμάσω'' με EQ pedal στην λούπα είτε παίζοντας με τις συχνότητες είτε χαμηλόνωντας το volume του EQ και δυναμόνωντας τον ενισχυτή. Επίσης εξαρτάται και από το που κοιτάς το μεγάφωνο... αν το κοιτάς στα μούτρα δεν είναι πολύ αντιλιπτή (βεβαια ο ήχος είναι πιο ''σκληρός'') στα πλάγια είναι πιο αντιληπτή. 4. Ο ενισχυτής δεν παρουσιάζει κάποιο πρόβλημα με το bias, το τσεκάρω συχνά μαις και είναι εύκολο και δεν ντριφτάρει, μένει εκεί που το ρύθμισα. Γνώμες? Αξίζει να δώσω μισό χιλιάρικο για ένα καλό passive ή να μαζέψω λεφτά για power station (που τα μισά του features μου είναι αχρείαστα)? Έχω και έναν Bassman του '68 και αν και δεν παίζω με αυτόν πια έξω, θα ήθελα να τον crankάρω μια μέρα... (έχω δοκιμάσει σπίτι αλλά ίσα ίσα γαργαλούσα τις χορδές και φοβόμουν να ''βαρέσω'' μην κουφαθώ)
  6. Ευτυχώς το έκανες και ήθελα να στο γράψω και εγώ να μην πάρεις την cherry γιατί transparent χρώματα σε χαμηλής κατηγορίας τιμής όργανα δεν είναι και ό,τι πιο όμορφο αισθητικά... κολλάνε πολλά κομμάτια με ό,τι ξύλα βρουν και αν το χρώμα είναι transparent όταν κοιτάς την κιθάρα είναι σαν να μπαίνεις στο google maps και να κοιτάς οικόπεδα από αεροφωτογραφία (ναι, και στις μη-custom shop Gibson το σώμα δεν είναι ένα κομμάτι, αλλά τουλάχιστον εκεί προσπαθούν να ''ματσάρουν'' αισθητικά τα ξύλα). Και επειδή βλέπω ότι θέλεις κι άλλες, προτείνω μόνο solid χρώματα Καλορίζικες!
  7. Καλησπέρα! Ίσως θα μπορούσες να δοκιμάσεις το αντίστοιχο bass wah της Dunlop. Το χρησιμοποίησα σε αρκετα λάιβ (το δανείστηκα από τον μπασίστα μας) και μου άρεσε, ειδικά για ρυθμικά (άκου τα clean ρυθμικά στο τέλος του παρακάτω βίντεο), ακόμα και overdrive ρυθμικά τύπου Tom Morello.
  8. Ίσως όντως ο Hammett (και ο Ούλριχ) να μην εξελίχθηκαν πολύ από τα 80s και μπορεί να κάνουν και κάποια λάθη λάιβ (καλά είναι και κάποιας ηλικίας πλέον) αλλά έχει γράψει κατά την γνώμη μου αξιομνημόνευτα μεχρι εξαιρετικά leads και solos (αφού είναι γνωστό ότι ΟΛΑ τα ρυθμικά τα ηχογραφεί ο Παπαχετ). Μου αρέσουν πολύ πχ τα σόλο του unforgiven (και το clean και το κανονικό), του sanitarium, του wherever i may roam και πολλά αλλα. Εξυπηρετούν το τραγούδι και την μουσική. Πάντως σαν τύπος φαίνεται πιο συμπαθητικός από τους συμπαίκτες του που τρώγονται με τα ρούχα τους... Όχι ότι έχει σημασία αυτό αλλά λέμε τωρα. Επισης και στα ρυθμικά (στα λάιβ) φαίνεται να συναγωνίζεται αξιοπρεπώς τον hetfield στο downpicking ... Μην ξεχνάμε ότι κιθαρίστες που είναι δισεκατομμύρια φορές καλύτεροι από αυτόν ΔΕΝ μπορούν να παίξουν το master of puppets στην ταχύτητα του λάιβ μόνο με downpicking (Petruci γκουχ γκουχ)
  9. Aυτό κάνω και εγώ, παρήγγειλα και ενα SD1 που θα μπει στην θέση του (κατά 6 φορές ακριβότερου) TS808HW
  10. Καλή χρονιά! Πήγαινε στις αγγελίες του νοιζ και κάνε αναζήτηση "classic player Stratocaster" και παρε μια τέτοια. Θα έχεις όργανο που θα κοιτάει στα ίσια την vintage σειρά των usa Stratocasters. Υ.Γ. καμία από τις κιθάρες αυτές στο smart noiz δεν είναι δικές μου, και ουδεμία σχέση έχω με τους πωλητές
  11. Σόρρυ για το off topic αλλά δε θα συμφωνήσω ότι οι PRS δεν είχαν καλούς μαγνήτες. Εμένα μου φαίνονται μια χαρά. Γούστα είναι αυτά βέβαια απλά όλες οι PRS που βλέπω στην αγορά μεταχειρισμένων στην σχεδόν απόλυτη πλειοψηφία είναι με τους στοκ μαγνήτες (ενώ στις Gibson custom shop έχω συναντήσει πιο πολλές με aftermarket μαγνητες). Οι περισσότερες έχουν την μοντα με το toogle switch και το push pull αντί για το rotary επιλογέα. Δεκτό και κατανοητό να μην αρέσει αυτό το voicing σε κάποιους αλλά είναι πολύ καλοί μαγνήτες με sustain και clarity. Δεκτό και κατανοητό τα παιδιά εκείνου του φόρουμ να ψάχνουν κάτι άλλο, όπως και αυτούς που αλλάζουν μαγνήτες σε τεσσάρων και πέντε χιλιάδων ευρώ αξίας Gibson Custom Shop αλλά προσωπικά ακόμα και οι dragon II που κάποιοι στα φόρουμ θεωρούν λίγο meh μια χαρά μου ακούγονται On topic: προσωπικά δεν είμαι υπέρ της διαδικασίας αλλαγής μαγνητών σε κιθάρες (τέτοιας αξίας) όπως του OP. Ακόμα και EMG να ήθελα, θα έπαιρνα το αντίστοιχο όργανο. Καταλαβαίνω ότι άλλο ένας burstbucker, ένας classic 57 και ένας 490 αλλά όχι σε φάση να τρελαίνομαι ποιον πρέπει να βάλω... Ας έχει η κιθάρα τον χαρακτήρα της όπως τον έφτιαξε η μαμά εταιρεία. Σαν les paul θα ακούγεται στο τέλος της μερας... Φυσικά καμία αντίρρηση σε όποιον του αρέσει να ψάχνεται..απλά δεν μπορώ να καταλάβω την λογική του να αλλάζω μαγνήτες σε όργανο των 4000 ευρώ
  12. @LKαν και λίγο νεότερος, σε καταλαβαινω απόλυτα. Ο πρώτος μου ενισχυτής ήταν ένας Park by Marshall (τους θυμάται κανείς?) μικρός combo. Μεχρι τα 27 μου δεν ήξερα τι θα πει λάμπα. Πήρα με τα χίλια ζόρια έναν Bugera V22. Από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και πουλάω ενισχυτές και καμπίνες γιατί δεν έχω χώρο στο διαμέρισμα.
  13. Αυτός είναι ο σωστός τρόπος! Αν το πολυψαχνεις και το πολυψυριζεις κάτι δεν πάει καλά
  14. Θα συμφωνήσω και εγώ με τον Βασίλη και τον Γιώργο. Αλλά αν τον έψαξες και πιστεύεις ότι σε καλύπτει για αυτό που είναι δεν έχει σημασία. Εγώ θέλω να πω ότι η Μάρσαλ, παρά κάποιες κακεντρέχειες που γράφονται (ή μάλλον γράφονταν) κατά καιρούς στα φόρα, δεν είναι υπερτιμημένη εταιρεία.Είναι ενισχυτές για τον λαό, για τον απλό τον μουσικό, δεν γίνανε boutique εκμεταλλευόμενοι το όνομα. Σε όλα τα βαλαντια έχει ενισχυταρες, είτε είναι βιετναμέζικοι είτε UK.. θέλω και τον μικρό και τον μεγάλο DSL, και τον origin και τον JVM και τα studio μοντέλα και τον reissue 2203 και τα πάντα όλα Οι Αμερικάνοι ίσως τους χρυσοπληρωνουνε αλλά δεν τους λυπάμαι γιατί και εμείς χρυσοπληρωνουμε πολλά πράγματα που αυτοί τα παίρνουν κοψοχρονια
  15. Προσωπικά δεν θα έβαζα EMG σε Les Paul, θα προτιμούσα να κάνω υπομονή να πάρω ένα πιο φθηνό όργανο (και πιο εργονομικό για μέταλ), ακόμα και σε σχήμα LP υπάρχουν καλύτερες επιλογές για αυτόν τον συνδυασμό. Φυσικά αν είναι απαραίτητο για το στυλ σου εννοείται πως ό,τι γουστάρεις κάνεις, το μόνο που με προβληματίζει είναι αυτό: ακόμα και κλασσικό heavy τύπου Saxon-Priest-Ozzy μια χαρά μπορείς και με απλούς humbuckers... ναι πλέον οι μπάντες αυτές με active παίζουν αλλά η κλασσική τους περίοδος ήταν με 100ρηδες Marshall και humbuckers... 'ακου τα σετ που σου πράθηκαν ήδη όπως τα JB/59 κτλ και θα σου πρότεινα γιατί όχι και τους 490r/498t
  16. Χαλβαδιαζα κατά καιρούς Flying V, Gibson Les Paul Custom και κάποιο σρεντοκιθαρο τύπου Charvel (με στρατ headstock κατά προτίμηση). Σκάφη και χιπστερ κιθάρες τύπου Jazzmaster δεν με ενδιαφέρουν για το στυλ που παίζω. Τελευταία έχω φάει σκάλωμα με PRS. Από τότε που πήρα μια Custom 22, τώρα θέλω και μια Custom 24 (αν και έχω μια SE) Ρεαλιστικά αυτή θα είναι η επομένη μου κιθάρα (αν βρω μια σε καλή τιμή και δεν πολυψήνομαι για τις καινούργιες με το 5 way switch). Οι άλλες είναι ψιλοφετιχ, αυτή θα είναι πιο χρήσιμη για εμένα. Την classic player 60s εννοείς? Πονεμένη ιστορία, στις καλές εποχές που τις έβρισκες παμφηνα στις αγγελίες δεν προλαβα μια sonic blue συμφορουμιτη για δευτερόλεπτα... έχω μια classic player 50s που τουλάχιστον τρεις γνωστοί μου θέλουν να τους την πουλήσω αλλά δεν τρελάθηκα ακόμα.
  17. Ευχαριστώ πολύ Γιώργο!! Δεν το είχα υπόψιν ή το ξέχασα γιατί τελευταία κάνω quote πιο πρόσφατα posts.. Ναι τον δεύτερο ''άμεσο'' τρόπο τον γνώριζα αλλά δεν ήθελα να κάνω κάποιον quote χωρίς να το γνωρίζει
  18. Αυτό ακριβώς, συν αυτό που είπε ο @Terry RoscoeBeck5 ότι κάποιες δεκαετίες δεν ήταν καλές για όργανα παρά το τι έγραφε το headstock (ενοχλητικό να μην μπορώ να κάνω παράθεση από άλλη σελίδα του νήματος, μάλλον κάτι δεν κάνω καλά). Άλλα logistics τότε και άλλα τώρα, πολλές φορές νομίζουμε ότι όντως παίρνουμε κάτι παραπάνω από τα λεφτά που δώσαμε αλλά αυτοί που κατασκευάζουν αυτές τις κιθάρες ουτε χαζοί είναι ούτε δουλεύουν τζάμπα... οι φθηνές θυγατρικές κόβουν λεφτά από τα ξύλα μέχρι τα μεταλλεύματα για το hardware και τις βίδες για να φέρουν το όργανο στην τιμή που θα το πουλήσουν. Τα ξύλα πχ δεν είναι ότι είναι φθηνά (πχ maple tops κρατάνε στην Αμερική τα καλά και δίνουν τα φθηνά στην Ασία, δεν υπάρχει περίπτωση να βρείτε αμερικάνικης κιθάρας ποιότητα maple καπάκι στα ασιατικά άσε που όλα είναι καλλυμένα με καπλαμά γι αυτό τον λόγο), είναι ό,τι κολλάνε ό,τι κομμάτια βρούνε... πχ αυτή είναι η prs spalted maple SE μου, exotic wood series και καλά πανέμορφο όργανο, και καλοστημένο (παίζει πολύ άνετα. με τρομερό σετ απ) αλλά αν το δεις από πίσω.... φαίνεται ότι οι τύποι πήραν χωρίς καν να δουν πεντε ξύλα μαόνι διαφορετικού είδους και απλά τα κόλλησαν για να κάνουν το σώμα Είναι αυτό που είπε ο Γιώργος, η φθηνια δεν κρύβεται... και στα κλειδιά και στο input jack και αλλού. Θα μου πείτε και στις μη-custom shop Gibson-Fender το σώμα είναι πολλά κομμάτια... αλλά τουλάχιστον δεν κολλάνε ότι ξύλα βρούνε και όποιον πάρει ο χάρος... τα ματσάρουνε κάπως να μην βγάζει μάτι... ποιός ο λόγος να πάρεις κιθάρα με νιτρο αν τα ξύλα είναι γιούχου Και αυτός είναι ο λόγος που είπα στο πρώτο μου ποστ ναι φυσικά θα έπαιρνα 80's κιθάρα αλλά όχι Gibson... και έρχομαι στα λεγόμενα του Terry. Βαριές, με pancake body και κυρίως τραγικά καπάκια οχι χωρισμένα στην μέση αλλά κολλημένα όπως να 'ναι. Δεν ξέρω αν είναι οργανάρες ή όχι, αλλά δεν είμαι υποχρεωμένος να πάρω κιθάρα που οι άλλοι κολλούσαν ότι ξύλα έβρισκαν μπροστά τους για να γλυτώσουν λεφτά εις βάρος του καταναλωτή. Nα το κάνουν στα φθηνά μοντέλα ναι, όχι όμως να πληρώνω τιμή gibson Το ποστ δεν είναι για να θάψω τα ασιατικά όργανα. Την PRS SE την χρησιμοποιώ στο 90% των περιπτώσεων. Ευκολόπαικτο και καλοστημένο εργαλείο που το πάω παντού και χωρίς να φοβάμαι μην μου πάθει τίποτα. Όταν όμως θέλω να πάρω όργανο τύπου ''buy once-cry once'' κοιτάω αλλού.
  19. Πάντως και να θέλαμε να αγοράσουμε μια τέτοια κιθαρα εν έτει 2023 πλέον δεν προλαβαίνουμε Καλή χρονιά σε όλους
  20. Πρέπει να είμαι γύρω στα 20 με 21, μέση της δεκαετίας 2000... Δεν φοράω την κιθαρα σουτιέν πια (στα πρώτα λάιβ δικαιολογείται)
  21. Αν ήμουν στην θέση σου και γουσταρα πολύ τα σρεντοκιθαρα των 80s ναι δεν θα είχα πρόβλημα να δώσω τόσα χρήματα για μια κιθάρα σαράντα ετών. Τότε ήταν η εποχή που άνθισαν αυτά τα όργανα. Επειδή δεν είμαι στην θέση σου όμως, αν κάποια στιγμή μου την βαρουσε το GAS για σρεντοκιθαρο, θα έπαιρνα μια charvel mexico.. δεν θα ήταν το main μου όργανο ούτως ή άλλως. Τώρα από κιθάρες που μου αρέσουν δεν θα αγόραζα 80s Les Paul με τίποτε, strat έτσι κι έτσι (τέλη 80s ναι), ενώ 90s εννοείται πως ΝΑΙ και τις δύο. PRS από οποιαδήποτε δεκαετία, αλλά επειδή οι πολύ παλιές (pre factory) φαντάζομαι θα είναι πανάκριβες θα έψαχνα κάτι σε πιο σύγχρονο και λιγότερο παιγμένο σε καλή ευκαιρία
  22. Έχω ένα παμφθηνο squier P bass το οποίο δανείστηκε ο μπασίστας μας (δεν θυμάμαι και το ψευδώνυμο του στο νοιζ να τον κάνω tag για να σου πει την άποψη του) και του άλλαξε τα φώτα (ακόμα και το backplate και τα straps άλλαξε,μόνο τα ξύλα και τα τάστα έμειναν, μιλάμε για ολικό lifting). Το χρησιμοποιούσε σε κάποια λάιβ τακτικά (ενώ έχει πολύ ακριβότερα μπάσα). Εγώ που δεν είμαι μπασίστας θα σου πω ότι το όργανο προφανώς βελτιώθηκε αλλά στην αίσθηση παραμενει αναβαθμισμένο (έστω και πλήρως) squier, με την καλή έννοια. Μεξικάνικα και αμερικάνικα μπάσα εξακολουθούν να μου αρέσουν πιο πολύ σαν αίσθηση στο χέρι. Αν ήσουν μπασίστας θα σου πρότεινα να πάρεις κάτι καινούργιο σε μεξικάνικο αλλά νομίζω ότι δεν χρειάζεται να μπεις σε τόσα έξοδα, με μια αναβάθμιση μαγνήτη ή γέφυρας θα είσαι ΟΚ
  23. Καλορίζικες και καλοπαικτες! Δυστυχώς στην τιμή που έβαλες συνυπολογισε και κάποια πιθανά έξοδα σε μάστορα κυρίως για τα τάστα όπως προείπε και ο @bathan και συμφωνώ και εγώ μαζί του (όχι επειδή κάπου το διάβασα, αλλά επειδή και εγώ είχα την ίδια εμπειρία με HB). Φυσικά το απευχομαι και ελπίζω να σου έρθουν κιθάρες-μπόμπες! H HB είναι ακριβώς αυτό που λες, να πάρω κάποιο όργανο που μου λείπει αλλά δεν είμαι φανατικός φίλος του συγκεκριμένου μοντέλου. Και το γνωρίζουν πολυ καλά και οι ίδιοι αυτό και το τμημα μάρκετινγκ που έχουν. Και όχι μόνο για κιθάρες. Και για καμπίνες ενισχυτών και για άλλα πράγματα.
  24. H πρώτη εντύπωση είναι πάντα biased και ο ενθουσιασμός του νέου αποκτήματος δεν είναι και ό,τι καλύτερο για ξεκάθαρη κρίση. Ειδικά αν μιλάμε για δραστική αλλαγή, πχ να παίζεις μόνο με Les Paul και να αποκτάς μια Tele, ή ακόμα και από Les Paul να πηγαίνεις σε SG ή από Strat σε Τέλε και το αντίστροφο, εκεί αλλάζει ο κόσμος όλος, και στην αρχή η νεα κιθάρα μπορεί να φαίνεται πολύ ''ψαρωτική''. Το ποιό είναι το καλό σου όργανο το ανακαλύπτεις μετά από καιρό, ειδικά αν εχεις κάνει λάιβ με αυτό, πρόβες στούντιο κτλ κτλ. Πάντως επίσημη αγαπημένη δεν έχω.. κάθε κιθάρα μου αρέσει για διαφορετικούς λόγους, εξαρτάται από από την μουσική που θέλω να παίξω
×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου