[Άσε Με]

Συγχαρητήρια, πρόκειται για ένα εξαιρετικό τραγούδι, αν και πρέπει να πω πως αυτό το στυλ δεν είναι του γούστου μου. Ομως, ένα ωραίο τραγούδι είναι ένα ωραίο τραγούδι είναι ένα ωραίο τραγούδι.

Ωραιότατο το πιάνο, απολύτως συνεπές και μέσα στο στυλ. Μου αρέσουν πάρα πολύ αυτά τα μικρά  μουσικά περάσματα ανάμεσα στα κύρια μέρη, πολύ δημιουργικά και ενδιαφέροντα.

Για την ενορχήστρωση, θα διαφωνήσω με τους αγαπητούς προλαλήσαντες.Εχει πολλές ωραίες ιδέες-ίσως υπερβολικά πολλές-αλλά όχι ξεκάθαρη κατεύθυνση και ταυτότητα. Αυτός είναι ο ευγενικός τρόπος να πω ότι είναι κάπως χύμα-και για τέτοιο κομμάτι, είναι κρίμα.

Η θεατράλε ερμηνεία comes with the territory, καλώς ή κακώς. Με μια τονικά σωστή φωνή είσαι έτοιμος για πρέμιερ ληγκ.Μπράβο!

[Bucket List]

Εξαιρετικό. Ακόμα κι όταν είσαι ΠΡΟΓΚ, παραμένεις μάστορας του υπαινιγμού.

[Through The Mist]

2 λεπτά πριν, Superfunk είπε

Εξαιρετικό ως συνήθως.

Ωραίες μελωδίες, εναλλαγές, ατμόσφαιρα και η παραγωγή μια χαρά.

Τρομερό επίπεδο μουσικότητας και αντιλήψης του μουσικού χώρου και χρόνου.

Ευχαριστώ για την ακρόαση και τα εξόχως τιμιτικά σχόλια, Νίκο.

[Through The Mist]

9 λεπτά πριν, loucas είπε

... οτι ανάλογα την διαθεση ακουμε λιγοτερα η περισσότερα ανα μερα.

Σωστός. Ευχαριστώ,ξανά, για την ακρόαση!

[Through The Mist]

14 ώρες πριν, loucas είπε

Λιγο τα χρονικά παιχνιδια σε λιγα σημεία να εφάπτονται καλυτερα .

Ευχαριστώ για το σχόλιο, Λουκά! Μπορείς να μου υποδείξεις τα σημεία που έχουν πρόβλημα? Αν μου έχει ξεφύγει κάτι, θα ήθελα να το διορθώσω.

[Through The Mist]

8 ώρες πριν, fusiongtr είπε

Σκέψου μόνο ότι δουλεύω ακόμα με xp......

Κι εγώ.

 

[Through The Mist]

9 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 

Σπύρο μου μην αγχώνεσαι για την πρόθεση.

Με βλέπεις ν' αγχώνομαι?

 

Αν βάλω vst στο πισί που δουλεύω, θα εκραγεί.

[Through The Mist]

14 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 

Να με πάλι.

Το ξανάκουσα με χρονική απόσταση από το πρώτο άκουσμα.

Μίνιμαλ του κιαρατά.

Ναι, ένα το μοτίβο, αλλά ..... πειραγμένο κάθε φορά που υπερτίθεται το ένα πάνω στο άλλο.

Λείπουν χρόνοι, λείπουν φθόγγοι ....

Είναι σχεδόν μαγικό το μουσικό αποτέλεσμα αυτού του παιγνιδιού φθόγγων και χρόνων το ένα πάνω στο άλλο.

 

Όμως Σπύρο μου, χώρια από το μουσικό, κάτι πρέπει να κάνεις και με το ηχητικό του πράγματος, και δεν μιλάω μόνο γι' αυτό το έργο, μιλάω γενικά.

 

Ο Γιάννης (yameth) έχει απόλυτο δίκιο, ακούγεται όπως κάποια παλιά σύνθια, που δεν είχαν την δυνατότητα χρήσης περισσότερων εκφραστικών χαρακτηριστικών των οργάνων που προσομοίωναν.

 

Και είναι κρίμα, γιατί αυτό κατά κάποιον τρόπο υπονομεύει το αισθητικό αποτέλεσμα της σύνθεσης.

 

Το κομμάτι πάντως, όπως σχεδόν τα περισσότερα minimal κομμάτια, στοχεύει άμεσα στο υποσυνείδητο, και τα καταφέρνει περίφημα.

 

Δεν ξέρω πώς το ήθελες να είναι, αλλά θα σου πω πώς είναι τώρα, στα αυτιά ενός όχι ιδιαίτερα εκπαιδευμένου ακροατή.

Έχει τύχει ποτέ να βρεθείς δίπλα σε ποτάμι και απλά να χαζεύεις την ροή του νερού?

Ακίνητο βλέμμα σε κάποιο σημείο, να βλέπει την ροή του νερού πάνω από τις πέτρες.

Μετά από λίγο χάνεσαι, δεν υπάρχει χρόνος, όλα είναι μια "στατική ροή".

 

Ε ρε μπαγάσα, το πέτυχες.

Στράτο, ευχαριστώ για το προσεκτικό άκουσμα και για τα, όπως πάντα ακριβή, σχόλια. Το μοτίβο, φυσικά, αναπαράγεται με  διάφορες μορφές και, όπως είπα και πιο πάνω, στην πραγματικότητα ποτέ δεν εμφανίζεται στην πρωτότυπη εκδοχή του. Το κομμάτι αρχικά επρόκειτο να είναι μίνιμαλ, με την μορφή που εύστοχα περιγράφεις, στην πορεία με πήγε ελαφρώς αλλού.

Για το ζήτημα του ήχου, όπως έχω ξαναπεί, καθώς αντιμετωπίζω προβλήματα με το hardware , έχω βάλει σε σειρά τις προτεραιότητες μου. Αυτό που με ενδιαφέρει πρωτίστως είναι να γίνεται κατανοητή η πρόθεση πίσω από το κάθε κομμάτι, άρα ασχολούμαι με τα ζητήματα μέχρι εκεί. Επίσης με ενδιαφέρει να φαίνεται το κατά πόσο ένα κομμάτι είναι καλογραμμένο, αν είναι, ή όχι, αν δεν είναι. Φυσικά, για να μοιράζομαι κάτι θεωρώ πως αυτό το κάτι και είναι καλογραμμένο και έχει ξεκάθαρη πρόθεση-ούτε είμαι 18 χρονών πια ούτε κάνω την πλάκα μου. Αν τα ζητήματα του ήχου δημιουργούν αμφιβολίες πάνω στους δύο συγκεκριμένους τομείς, θα το λάβω πολύ σοβαρά υπόψη μου. Αν όχι, θα περιμένουμε μαζί την ώρα που θα μπορώ να μουνοικιάσω μια ορχηστρούλα να τα παίξει όπως πρέπει.

[Through The Mist]

20 λεπτά πριν, cigaret13 είπε

Θά 'θελα να ακούσω αυτήν την "πανηγυρική παρουσίαση του".... Έτσι για να σε ακούσω να τα "δίνεις"! 

Ήταν για τα πανηγύρια, γι΄αυτό και αποσύρθηκε με συνοπτικές.

32 λεπτά πριν, cigaret13 είπε

Αρκεί να μην χάσεις το κλειδί.... αν και εδώ που τα λέμε, από προσωπική εμπειρία..., μένουν για πάντα ξεχασμένα  εκεί....

Όπως λέω και στον φίλο μου τον @Man LP δείχνοντας με νόημα το κεφάλι μου, "όλα εδώ μέσα είναι"...

38 λεπτά πριν, cigaret13 είπε

Το κομμάτι πάντως είναι πολύ καλό!  Αλλά τι λέω το ξέρεις ήδη αυτό.....

Ευχαριστώ, Φώτη. Ξέρω ακριβώς πόσο καλό είναι-πράγμα που σημαίνει πως έχω πλήρη επίγνωση και του πόσο καλό ΔΕΝ είναι. Σίγουρα μου δίνει χαρά που το ακούνε καναδυό άνθρωποι παραπάνω και τους αρέσει.

[Through The Mist]

Σας ευχαριστώ όλους για την ακρόαση και τα σχόλια.

 

 Φυσικά υπάρχει η αναφορά στους συνθέτες που αναφέρθηκαν, σε όλο αυτό το στυλ του μινιμαλισμού με την χρήση της επανάληψης, των επιπέδων που αλληλοσυμπληρώνονται/αλλάζουν φάση μεταξύ τους και, κυρίως, στον συνειδητό περιορισμό του διαθέσιμου υλικού. Ό,τι συμβαίνει στο κομμάτι είναι προΪόν ενός και μόνο μοτίβου, επιπλέον η βασική εξέλιξη του είναι μια σειρά από μεθοδεύσεις που θα οδηγούσαν στην "πανηγυρική" παρουσίαση του. Όταν τελικά ήρθε η ώρα, δεν υπήρχε θέση πια για αυτό και άρα μπήκε στην άκρη-στο συρτάρι, που λέγαμε τις προάλλες. Από κει και πέρα το κομμάτι πήρε διαφορετική τροπή από ό,τι είχε αρχικά σχεδιαστεί. 

[Through The Mist]

4 λεπτά πριν, BillTrantos είπε

Πάρα πολύ ωραία σύνθεση, πραγματικά ζηλεύω, μακάρι να μπορούσα να σκεφτώ με παρόμοιο τρόπο μουσικά.

 

Τσέκαρε αν θες το παρακάτω FREE VSTi. Θεωρώ πως θα σε ανεβάσει επίπεδο.

Να΄σαι καλά Bill. Όπως ξέρεις, πιστεύω πως η μουσική σκέψη ακονίζεται με την γνώση. Όλοι έχουμε στο κεφάλι μας ηχητικά τοπία, από πάντα. Το θέμα είναι να αποκτάμε τα εργαλεία που χρειάζονται ώστε να τους δώσουμε υπόσταση-ή έστω να προσπαθήσουμε.

 Ευχαριστώ και για την πρόταση, δυστυχώς έχω σοβαρά θέματα με το hardware. Όταν κάνω το πολυπόθητο upgrade, θα το τσεκάρω. 

 

@cigaret13 Φώτη, πρόσεχε ρε...2 φορές?! Θυμάσαι τι είχες πάθει τότε που είχες βάλει στο repeat το Nadia's Rain Mambo? (το οποίο ξανα-ενορχηστρώνω αυτές τς μέρες  )...

[Lost dreams... Nikos Aravanis-cigaret13]

1 ώρα πριν, cigaret13 είπε

.... αλλά σε κάποια σημεία μέσα στο άσμα ίσως χωρούσαν αρπισμοί.

Δεν υπάρχει πρόβλημα, μπορείς να τους βάλεις στο προαναφερθέν συρτάρι για μελλοντική χρήση. Στο μεταξύ, ξέρω γω, το κλειδί του συρταριού μπορεί να παραπέσει, να το πάρει η σκούπα κλπ κλπ τι κρίμα, τι κρίμα, τι κρίμα.

 

[Lost dreams... Nikos Aravanis-cigaret13]

Όπως είναι τώρα, βγάζει νόημα. Έχει αισθητική, σέβεται και αναδεικνύει το κείμενο, πληρεί όλες τις προυποθέσεις ώστε να εκληφθεί-και να κριθεί-ως ένα έργο τέχνης ( χωρίς κεφαλαία, με την κυριολεκτική έννοια του όρου). Όπως είναι τώρα, όταν τελειώνει, εμένα ως ακροατή, μου αφήνει κάτι, μια αίσθηση και κάτι να σιγουρμουράω. Όπως είναι τώρα,  η ενορχήστρωση έχει χώρους και κατεύθυνση, στηρίζει τα νοήματα του λόγου και μήπως θα ήθελες να μας πεις πως νοιώθεις εσύ χωρίς όλα αυτά τα layers των αρπισμών, έχεις σύνδρομο στέρησης ή μήπως είναι η ώρα για το...στα΄λεγα εγώ?

Σοφή η επιλογή της γλώσσας.Παρότι ο Νίκος έκανε ωραία δουλειά με την απόδοση στα Αγγλικά, δυστυχώς η προφορά γίνεται μέρος της συνολικής ηχητικότητας και,δυστυχώς, υπονομεύει την αισθητική της.

 Μπράβο και συγχαρητήρια, αν μην τι άλλο γιατί μπήκες/μπήκατε σε μια διαδικασία πραγματικής σύνθεσης, δηλαδή επιλογής και απόρριψης υλικού που, αν και μπορεί να έχει την αξία του εκτός context, δεν εξυπηρετεί συγκεκριμένους σκοπούς και άρα μπαίνει στο συρτάρι, πιθανόν για χρήση μελλοντική-τίποτα δεν πάει χαμένο.

[Lost dreams... Nikos Aravanis-cigaret13]

9 ώρες πριν, fusiongtr είπε

...κατεβαίνεις μελωδικά από Eb σε B. ........ αντί να κατεβαίνεις. Πχ Eb σε E ....ή Eb σε F#.....

Ελα, παραδέξου το.....το κάνεις για με εκνευρίσεις. Δεν θα τσιμπήσω, κύριε!

 

[Black star (instrumental)]

8 λεπτά πριν, Tamtam είπε

Εντάξει δεν τίθεται ζήτημα σωστού κ λάθους κτγμ.
Αλλά τι σου αρέσει να ακούς.
Εγώ μπορώ να πάθω πλάκα με μια ερμηνεία ή με μια μελωδική γραμμή, ένα attitude, μια χροιά κλπ ακόμη κι αν είναι ηχογραφημένη με κινητό και συνοδεύει ένα αφρικανικό μονόχορδο.
Δεν αναζητώ την τελειότητα γιατί δεν υπάρχει έτσι όπως την εννοεί (ίσως) ο Γιώργος. Για μένα τέλειο είναι το "ατελές". Για την ακρίβεια, συνειδητοποιώ πως όλα όσα μου αρέσουν -από τους Rolling Stones μέχρι την παραδοσιακή μουσική , δεν ήταν ποτέ "τέλεια", αλλά ακούγονταν τέλεια μέσα στην ατέλειά τους.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να εκτιμήσω ή να λατρέψω π.χ. τους U2 ή μια άψογη παραγωγή της Kate Bush (τυχαία το όνομα), απλά εξηγώ την προσέγγισή μου.
Με συνεπαίρνει ένας λαρυγγισμός της PJ Harvey ή η στιγμή που μια χορδή του SRV χτυπάει στην ταστιέρα από τη δύναμη που τη βαράει (aka ερμηνεία της στιγμής), που αδιαφορώ για το αν είναι προσχεδιασμένο ή όχι. Δεν είμαι σε θέση να ξέρω ΄αν η out of tune νότα του Charlie Parker είναι επίτηδες ή όχι, αλλά με τρελαίνει το πώς δεν ακούγεται σαν λάθος , το πώς το μαζεύει όλο το πράγμα μετά και όλο αυτό γίνεται όμορφο. Εκεί εντοπίζω και την καλλιτεχνικη΄ταυτότητα, το ότι ακούω π.χ. έναν μουσικό και μπορώ να καταλάβω ποιος είναι απότον ήχο , την ερμηνεία και το παίξιμό του. Και η καλλιτεχνική ταυτότητα είναι ζητούμενο για κάθε καλλιτέχνη ανά τους αιώνες κτγμ. ΑΠό τον Πικάσο μέχρι τον Mark Knopfler.

(σόρι γαι το σεντόνι και για το name dropping)

 

Μαζί σου. Αλλά δεν μιλάμε για το ίδιο πράγμα. Αυτό που εννοώ είναι πως  ο μουσικός λόγος δεν υφίσταται ξέχωρα από το conception της εκφοράς του.

 

edit...στην πραγματικότητα, τελικά, το ίδιο πράγμα λέμε.

[Black star (instrumental)]

1 λεπτό πριν, gkourmoul1 είπε

Το φραζαρισμα και η ερμηνεια, παροτι πολυ σημαντικα, τα βλεπω ως τακτικες στο κομματι, οπου πιο πολλους ποντους διδουν στο παιχτη παρα στο κομματι. Πολυ σημαντικες και αυτες (κανουν τη διαφορα), αλλα προτεραιοτητα διδω σε πιο στρατηγικες επιλογες, που αφορουν το κομματι αυτο καθ' αυτο. Και κακη φρασεολογια και ερμηνεια να εχω, προσπαθω το κομματι να παραμενει καλο.

Μην πάρεις στραβά αυτό που θα πω, δεν το εννοώ με κακό τρόπο, αλλά αυτό ακριβώς που γράφεις εξηγεί 100% το γιατί αυτά που φτιάχνεις έχουν την μορφή που έχουν. Είναι, και το λέω με πλήρη συνείδηση του τι λέω, εντελώς λάθος τρόπος να βλέπει κάποιος την δημιουργία μουσικής.

[Black star (instrumental)]

12 λεπτά πριν, Tamtam είπε

Σα να έχεις γράψει τη μελωδία στο μυαλό σου και να προσπαθείς να την παίξεις πειστικά στο όργανο , και όχι το αντίθετο.

Very nicely put. Very.

[Black star (instrumental)]

4 λεπτά πριν, cigaret13 είπε

 Ρε σεις, μην "χαλάτε" το θέμα του Μιχάλη!  Ανεβάζει που ανεβάζει κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα (και πολύ λέω...), θα τα κόψει κι αυτά...

Εχεις δίκιο. Mea culpa.

[Black star (instrumental)]

3 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

 

Και είσαι και πονηρούλης έτσι?

Καλοπροαίρετη πλάκα στον Φώτη κάνω. Δεν προσβάλλεται, ξέρει ότι τον αγαπάω. 

[Black star (instrumental)]

Μόλις τώρα, fusiongtr είπε

 

Εντάξει ρε συ, δεν εννούσα εσένα ....

Το ξέρω, γι΄αυτό γελάω.

 

[Black star (instrumental)]

1 ώρα πριν, fusiongtr είπε

Εσείς οι άλλοι που το ακούσατε, πώς λέτε να το καταφέρνει αυτό (το "πώς να κάνεις κάτι μονότονο να ακούγεται συνέχεια φρέσκο και ενδιαφέρον")

χε χε χε...

 

Μπράβο Μιχάλη, πολύ ωραίο κομμάτι. Κάνε μια στοιχειώδη μίξη κάποια στιγμή, είναι κρίμα.

["Glimpse of Hope" - Aravanis/cigaret13/gkourmoul1]

5 λεπτά πριν, gkourmoul1 είπε

Το καλό πάντα μπορεί να γίνει καλύτερο. Είναι νόμος της φυσικής.

Σε σχέση με το πως ήταν κομμάτι δυο μέρες πριν, η τελική έκδοση είναι πολύ βελτιωμένη. Σίγουρα σηκώνει παραπάνω βελτίωση.

Η παρούσα έκδοση με αφήνει πλήρως ικανοποιημένο, καθώς έχω μια συγκεκριμένη αισθητική και βάση αυτής κάνω τις επιλογες μου, και μετά από αρκετή συζήτηση με τους υπολοίπους. Το ίδιο κάνει ο Φώτης όταν πρόκειται για δική του παραγωγή. (Ο Νίκος δεν παράγει ακόμα, αλλά κάνει όλα τα υπόλοιπα).

Στη παρούσα φάση, δεν θα άλλαζα απόλύτως τίποτα. Είναι κομμάτι που με κάνει υπερήφανο καθώς έκανα ακριβώς αυτό που ήθελα. Εάν το ξαναακούσω σε 6 μήνες, σίγουρα θα σκεφτώ διάφορες αλλάγες που θα έπρεπε να είχαν γίνει. Εάν το ξαναακούσω σε 6 έτη μπορεί και να μη μου αρέσει. Εξελισσόμαστε διαρκώς.

Ηδη απάντησα.

["Glimpse of Hope" - Aravanis/cigaret13/gkourmoul1]

5 λεπτά πριν, cigaret13 είπε

Πρώτα γράφτηκε η μουσική (τα πάντα όλα) και μετά έγραψα τους στίχους και την φωνή πάνω στο χαλί.

 Για τα σόλο συμφωνούμε (σόρυ Γιώργο...), αλλά η ενορχήστρωση, η όλη ιδέα (εκτός του θέματος των στίχων και αυτών καθ'αυτών των στίχων και της πρόζας) είναι του Γιώργου. Το θέμα του χάμοντ είναι του Νίκου όπως και κάνα δυο δικές μου ρυθμικές, πάνωόμως στην αρμονία που έγραψε ο Γιώργος

Είπα ήδη τι θεωρώ δυνατά-για την ακρίβεια πολύ δυνατά-στοιχεία στο κομμάτι. Κατά τ΄άλλα, αν εσύ είσαι ευχαριστημένος με το πως δένει η μουσική με τους στίχους σου και με την τελική γεύση που μένει στον ακροατή, εμένα δεν μου πέφτει κανένας λόγος.

Ένα από τα πράγματα που μαθαίνεις όταν ασχολείσαι με την μουσική καιρό είναι το εξής...μπορείς να κλείσεις τα μάτια και να "δεις" ένα κομμάτι σαν μια στιγμή, σαν ένα κάδρο στον τοίχο. Όταν το κάδρο δεν είναι αλφαδιασμένο, γέρνει. Δυστυχώς, όπως και με το παράδειγμα με τα χρώματα που ανέφερα πιο πάνω, είναι δύσκολο να το εξηγήσεις σε κάποιον που απλά δεν το βλέπει.

["Glimpse of Hope" - Aravanis/cigaret13/gkourmoul1]

2 λεπτά πριν, gkourmoul1 είπε

 To κομμάτι ήταν σχεδόν έτοιμο, από πλευρά ενορχήστρωσης, πριν μπουν οι στίχοι. Μετά που μπήκαν οι στίχοι, έγιναν επιμέρους προσαρμογές/επεκτάσεις.

Φαίνεται. Θεωρώ πως έπρεπε να γίνουν πιο εκτεταμένες προσαρμογές/προεκτάσεις. 

["Glimpse of Hope" - Aravanis/cigaret13/gkourmoul1]

Φώτη, είναι φάουλ που δεν το ανέφερες εξαρχής. Εμένα, ας πούμε, όταν το άκουσα χθες με ενόχλησε-το ότι δεν το ανέφερες, εννοώ-σε βαθμό που δυσκολεύτηκα να πάρω το όλο πράγμα σοβαρά. Επιπλέον, κερδίζεις και έχτρα πόντους γιατί, τελικά, είσαι σε διάλογο με το πρωτότυπο, το γυρνάς τούμπα με πολύ ωραίο τρόπο. 

 Για μένα, το κομμάτι έχει τρία πολύ ωραία στοιχεία. Τους στίχους, όπως είπα σε σχέση με τον διάλογο με το Safe, το καταπληκτικό intro σόλο  της κιθάρας και το ριφ που παίζει το Hammond σε δύο σημεία-το οποίο θα μπορούσε να γίνει η μουσική σφραγίδα του κομματιού,  αλλά δεν γίνεται γιατί αφενός  το τσιγκουνεύεστε, αφετέρου γιατί την δεύτερη φορά που μπαίνει είναι σε τελείως λάθος σημείο. Τι λάθος σημείο κλπ, θα πείτε, και γω θα πω το εξής. Σας έχει τύχει ποτέ να σας ρωτήσουν...τι χρώμα να βάψουμε αυτόν τον τοίχο, αυτό ή αυτό?....Τώρα, εσείς ορκίζεστε πως τα δύο χρώματα που σας δείχνουν είναι απλά, ξερώ γω, κόκκινο. Δεν μπορείτε να δείτε αυτό που βλέπουν οι άλλοι, ότι δηλαδή πρόκειται για δύο απολύτως διακριτές αποχρώσεις εκ τον οποίο η μία δένει απόλυτα με τα έπιπλα ενώ η άλλη όχι. ( παράδειγμα βασισμένο σε προσωπική εμπειρία). Έχω την εντύπωση πως αυτό περιγράφει με αρκετή ακρίβεια το πως ο Γιώργος αντιλαμβάνεται τα θέματα ισορροπίας σε ένα κομμάτι. Θέλω να πω, τρία σόλο σε μπαλάντα διάρκειας 5 λεπτών, όπου το βασικό focus είναι στον στίχο.  

Η χρήση της αρμονίας με προβλημάτισε. Αναρωτιέμαι, πως το γράψατε? Τι γράφτηκε πρώτο. μουσική ή στίχοι?