Earendil

Κι ένα ακόμα πιο ωραίο, να κοιτάς μόνο τη δουλειά σου και να μη μπλέκεις σε γαμπριλίκια υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Οι σοφοί γέροντες έλεγαν κάποτες "ποτέ απ' τη δουλειά σου κι από τη γειτονιά σου". Πολλάκις επαληθευμένο. Κουμπώνει ωραία στο θέμα και η (από χρόνια offline) ωραία διατύπωση στον 5 Golden Rules For Success With Women (The Alternative Guide), που είχα διαβάσει πίτσιριξ στο insultmonger.com. Ask for it and you won't get it. Sex is a physical need for men and an emotional need for women. If a woman knows that you find her desirable and want to have sex with her, that in itself fulfills her emotional need. Therefore, if you want to have a chance of actually having sex with her, you need to make her think that you don't find her sexually attractive. The less sexually interested in her that you appear to be, the more sexually interested in you she becomes. Incidentally, this is why men can never get rid of women that they actually don't want to have sex with: ignore them totally and they become obsessed stalkers.

Το συμπαθέστατο botάκι ετοιμάζεται για τη phase II του, αλλά κρατήστε σημείωση για όταν ξαναανέβει. Βρίσκω φανταστική την ιδέα.

Bandleader στα καθ'ημάς συνήθως σημαίνει "συνοικιακός παράγοντας με στοιχειώδεις γνώσεις ακκόρντων", εκτός αν (tick any that apply) έχει studio όπου προβάρουμε/ηχογραφούμε τζάμπα, ή πληρώνει μετακίνηση - φαγητό - διαμονή σε τυχόν εκτός έδρας, ή τρέχει ο ίδιος σε μαγαζιά για κλείσιμο εμφανίσεων, τριψίματα πλάτης, to see and to be seen κλπ... Κοντολογίς, εάν πρώτα βάζει λεφτά όταν υπάρχουν έξοδα και μετά "ηγείται"... ας λέγεται και λιμενάρχης. Στην πράξη όμως. Aν μιλάμε για κάποιον που απλά είναι "η ψυχή της παρέας", ή κάποιον που ανασύρει συχνά ωραίες μουσικές από το προσωπικό του μπαούλο για να γεννηθούν νέα κομμάτια, φεύγουμε πολύ νομίζω από το concept του όρου.

Robbie Williams ψήσου

Καλά καλά, άει κάνε τώρα πιο κει φίλος γιατί εδώ είναι το τραπεζάκι μας.

Θα ξεκινούσα από ένα αναγνωριστικό ξάπλωμα στον πάγκο του τεχνικού. Μπορεί να γίνεται να βολευτείς με πατέντα, μπορεί να αποφασίσεις ότι αξίζει τον κόπο να σου φτιάξει ένα καινούριο saddle, σίγουρα δε θα σου κολλήσει τίποτα και καλό θα ήταν να μην το επιχειρήσεις κι εσύ.

δΕ γκΖέρω αν αλΛαΖε ο φιλοσ το nut me Earvana αΝ εβΛεΠε βελΤΙοση στισ ανοιχτέσ; (Εντυπωσιακό από κάθε άποψη)

Οι υπερβολικά ευαίσθητοι στο touch τους drummer δεν αφθονούν, in-ear έχουν περίπου εφτά κιθαρίστες πανελλαδικά, για το μέσο ελληνικό stage και το μέσο ελληνικό ρεπερτόριο τα 5W δε θα φτάσουν ούτε για ζήτω και να με συμπαθάτε. Κι εγώ ήθελα κάποτες να πιστεύω το αντίθετο, κι εγώ πήγα με 5W να παίξω live, τί να πω... με ψόφιους single coils και με πολιτισμένο drummer δοκιμάστε at your own risk. Αν όχι, κοιτάξτε παραπάνω watt. 2 σέντσια και ως γνωστόν YMMV.

Καλημέρα, γρήγορος, οικονομικός και αποτελεσματικός ο Χάρης του Effectum Electron. Τον εμπιστεύτηκα χωρίς να γνωρίζω τον ίδιο ή τη δουλειά του και με έβγαλε παλικάρι δις. Recommended.

Βγες ρε βλάκα Williams με άσπρη περούκα Καρβέλας, μια δίμπρατση SG και εκείνα τα ολόσωμα με τους δράκους και τα λουλούδια και κάνε μαστουρωμένες πόζες στο μπαλκόνι σου, αλλά να παίζουν σε εντάσεις απογείωσης Airbus όχι Sabbath και Purple αλλά όλα τα, αχεμ, inspired by του καταλόγου των Zeppelin στις original εκτελέσεις τους. Να φίλε μου δρώμενο αντάξιο κάλυψης στα media. Μέχρι τότε, είστε και οι δύο παμπλουτοι χασομέρηδες. (Και είμαι και Ζεπελινικός)

Ενδεικτικά παίρνω μία από τις πολλές που θα βρεις online, το ίδιο ταμπελάκι έχουν όλοι αλλά λόγω ώρας δεν μπορώ να τα απομακρύνω απ' τον τοίχο για να φωτογραφίσω. Τα Reverb είναι spring, Accutronics. Booster έχω και παλιά στον μικρό και στον μεγάλο φορεμένο σκουλαρίκι set and forget ένα Xotic EP Booster, αλλά χαμηλά. Κατά τα λοιπά, Tonelab. Ευχαριστώ πολύ για το post γιατί αν δεν το έκανες δε θα πήγαινα να βρω το manual και δε θα έβλεπα εγκαίρως ότι έχω νερά στη ντουλάπα μου!

EDIT: Το θέμα διαχωρίστηκε από εδώ: Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί γιατί αυτό δεν αποτελεί γενικευμένη πρακτική. Περίπου όπως γινόταν επί γραμματίων, απλά ο πελάτης να παίρνει το προϊόν στο τέλος των δόσεων και όχι στην αρχή. Όπως στην ιστορία μας. Γιατί να μην είναι διατεθειμένο ένα μαγαζί να παίξει το ρόλο του κουμπαρά σου ειδικά αν δε ρισκάρει τίποτα;

Δύο πράγματα ως κατ΄αρχήν ύποπτα: Ι) UK made (τουλάχιστον ήταν ο δικός μου του 2009) ΙΙ) ακριβό μεγάφωνο Έχω χάσει ομολογώ τη ροή της κουβέντας και το ποιός ψάχνει τί, αλλά αν μπορείς να τον βρεις σε καλή τιμή παίξε μαζί του και θα δεις ότι είναι no brainer. Αρκεί να μην ψάχνεις headroom ή metal γκάζια από το drive channel του. Πρόκεται για premium λύση κρεβατοκάμαρας. Για καθαρούς ήχους και για καυλάντισμα στη περιοχή του breakup είναι μάνα καημένη.

Η κοινή λογική και η σύνεση "επιβάλλουν" να ξεκινήσει κανείς να γεμίζει το pedalboard από το ράφι με τα φτηνά. Με όση σχετικότητα μπορεί να σηκώνει ο όρος και πάντα ανάλογα με το βάθος του πορτοφολιού του καθενός. Το mix and match των πεταλιών μπορεί (σε ακραίες περιπτώσεις, αλλά επί ΠΑΣΟΚ τα βλέπαμε και αυτά) να γίνει πολύ αντιπαραγωγικό: ξεκινάς με scouting στα Γιουτιούμπια και καρτέρι στις αγγελίες ή στα online μαγαζιά, περνάς στο πούλα/αγόρασε στο repeat, δε θέλει και πολύ για να είναι το pedalboard υπό κατασκευή...επ' αόριστον. Μια ακριβή αγορά δεν είναι απαραίτητα λαρτζιά και φιγούρα. Αν π.χ. έχεις δοκιμάσει και απορρίψει τρία πετάλια των € 80 - 100, η αγορά στα € 170 μπορεί να είναι σύνεση. Αν έκανε ένα καλό η ύφεση είναι που εκ των πραγμάτων σίγησαν αυτοί οι ωραίοι τύποι με τα Mad Professor στους Triple Rectumfrier που τους λείπανε definition και πρίμα

Προς απάντηση στον Όθωνα, χρειάστηκε να κάνω σκονάκι για να θυμηθώ με λεπτομέρειες τί κάνει το effects loop. Εννοείται ότι κάποιος που χρησιμοποιεί stompboxes/σύγχρονης τεχνολογίας πολυεφέ ή έχει βρει την Ιθάκη του στο γκαζοκάναλο του ενισχυτή του οφείλει αν μη τι άλλο να δοκιμάσει.

Μάλλον όχι δύσκολο. Ασφαλώς θα ανακαλύπτεις μέρα τη μέρα προσεγγίσεις της κλασικής που δεν πολυλειτουργούν στην ηλεκτρική και το αντίθετο, αλλά έχοντας το επίπεδο που φαντάζομαι πως έχεις με οχτώ χρόνια κλασσικής στην πλάτη είναι περισσότερο θέμα προσαρμογής παρά θέμα εκμάθησης.

"Αντιγραφές" ίσως δεν είναι η ενδεδειγμένη λέξη εδώ... σαφώς "inspired by", με μια λογική που θυμίζει κάπως Charvel από τα πιο γνωστά παραδείγματα. Ενδιαφέρουσες οπτικά. Τολμώ να πω sexy. Εξίσου ενδιαφέρουσα και η προσέγγισή τους στα μοντέλα τους: το βγάζουν, το πουλάνε, πάνε παρακάτω. Άγνωστη πρακτική στα καθ' ημάς. Μάλλον αφορούν κάποιον που θα ερωτευτεί αυτό το διαφορετικό και θα αδιαφορήσει για όλα τ' άλλα, γιατί να δώσεις τα λεφτάκια που ζητάνε (ακόμα και προ shipping & τελώνων) και να αγοράσεις hardware, μαγνήτες και electronics με ερωτηματικά...

Fine by me. Τυχαίνει να βρίσκομαι (τόσο πρακτικά όσο και "ιδεολογικά") στο άλλο άκρο. Ίσως αν κάποιος έχει την ευχέρεια να πίνει πραγματικά το αίμα μιας μόνο κιθάρας αυτοί οι χρόνοι να είναι εξηγήσιμοι κι ας μου φαίνονται υπερβολικοί. Άλλο τάστο, άλλο χέρι, τί να πω... Μπορεί. Ελαστικά αλλάζω στην ώρα τους και νωρίτερα, ευτυχώς.

Εδώ δεν αλλάζουν λάστιχα κάθε τρία χρόνια που τους εμπιστεύονται και το τομάρι τους, και θα αλλάξουν τάστα; Δεν είναι έτσι νομίζω. Και ευτυχώς δε χρειάζεται.

Γιατί ακόμα και μέσα στο δικό μας κύκλο, το χοντρό ποντάρισμα πέφτει στο στοίχημα "0-1 refret ανά κιθάρα". Ή ακόμα πιο ρεαλιστικά στο "0-1 refret ανά κιθαρίστα όσες κιθάρες κι αν περάσουν απ' τα χέρια του". (Κάπου εδώ θα έρχονταν οι πολυλογάδες και θα μας έλεγαν για τα δεκαεφτά refret που έχει κάνει ο καθένας τους, κάποιοι μάλιστα με τα δόντια, νύχτα και κάτω από εχθρικά πυρά )

Καλωσόρισες. Σε κατάλληλο χώρο, χωρίς προβλήματα έντασης, με high gain σετάκι στην προενίσχυση, άντε και με ένα early distortion σετάκι στις τελικές σου, μπορεί και να προέκυπτε κάτι χρήσιμο. Σε συνθήκες δωματίου μου φαίνεται αμφίβολο. Επίσης, γιατί είναι πρόβλημα να τον "σπρώχνεις" με κάποιο πετάλι;

Νut, switch tip, knobs. Πώς; Σημείωση #1: Δεν είχα δώσει ποτέ πολλή σημασία στα DaVinci, μόλις διαπίστωσα ότι δεν είναι εκτεθειμένος ο μηχανισμός τους αλλά έχει "φινιστρίνι". Εμ, (και) γι' αυτό κάνουν όσο να τραπεζώσεις έξι άτομα ακούω τη φωνούλα μέσα μου. Σημείωση #2: πολλά +++ για την προσέγγιση σου στο θέμα binding. Καλοφόρετη του ιδιοκτήτου.

ΠΛΗΤΤΩ ΘΑΝΑΣΙΜΩΣ με τη Weckl-ο-καταρροή, ευχαριστώ που με αφήσατε να το βγάλω από μέσα μου. Νομίζω ότι το μεγάλο "πρόβλημα" των τυμπάνων είναι ότι από το άκρο του "ε, βάλε ένα μικρόφωνο κάπου εδώ, δεν τα πιάνει όλα;" και το σκουίκ - σκουίκ του πεταλιού του Bonzo, φτάσαμε στο εντελώς άλλο άκρο (τουλάχιστον σε μεγάλες παραγωγές): κάθε κομμάτι του kit να απομονωθεί εντελώς σε ένα ερμητικά κλειστό κουτάκι που δεν επικοινωνεί με τίποτα άλλο. Συμβαίνει δίπλα του, αλλά δεν εφάπτονται. Τελικά μια χαρά τύμπανα ακούμε κατά κανόνα, ανεξαρτήτως είδους, παίχτη και οργάνου αλλά... θα πείραζε με λιγότερη κλινικούρα; Κάτι να βουίξει, κάτι να τρίξει, κάτι να μη το μαρκάρουν στενά limiters και κομπρέσσορες... Με αυτό το σκεπτικό, ήχος τυμπάνων για μένα σημαίνει συγκεκριμένος παίχτης σε συγκεκριμένο χώρο με συγκεκριμένο kit και σε συγκεκριμένη ηχογράφηση. Και καλούς ήχους θεωρώ αυτόν στο ντεμπούτο των Rage Against The Machine, στο Lightbulb Sun των Porcupine Tree, στο Disconnected των Fates Warning... και πολλούς άλλους, δεν έχει ιδιαίτερο νόημα η παράθεση γιατί μπορεί κάλλιστα να μη λειτουργούν εκτός context. Επίσης συμφωνώ με την οπτική του Haris όπως αυτή εκφράστηκε παραπάνω.

Μα γι' αυτό θα το κάνει τεχνικός, για να περιεργαστεί το όργανο και να αποφασίσει πού θα τρυπήσει με βάση τα facts και όχι τη Θεία Πρόνοια.

Ναι, το να προστεθεί εκεί ένα strap button είναι απλή υπόθεση για κάποιον τεχνικό. Ολίγη τροφή για σκέψη: https://www.stewmac.com/How-To/Online_Resources/Hardware_Installation/Wheres_the_best_spot_for_your_strap_button.html