Το βασικό σου (μας) πρόβλημα δεν είναι τεχνικό είναι ψυχολογία, Stage fright που λένε και στα Λονδίνα. Αυτό δεν φεύγει με μελέτη αλλά με περισσότερα live και ώρες στο σανίδι, όλοι το είχαμε/έχουμε και είναι κάτι που φεύγει και ξανάρχεται και ξαναφεύγει. Παρ' όλα αυτά υπάρχουν μικρά πραγματάκια που μπορείς να κάνεις για να σε βοηθήσουν να φύγει πιο γρήγορα.
Αυτό που με βοηθάει πολύ εμένα είναι να σκέφτομαι το ακροατήριο σαν φίλους που ήρθαν για να περάσουμε όλοι μαζί καλά και όχι σαν κριτικούς που ψάχνουν να βρουν τι κάνω λάθος. Ακόμα και να μην ξέρω κανέναν από κάτω, όσο τους σκέφτεσαι εσύ σαν φίλους που απλά ήρθα να περάσουν καλά και όχι σαν κριτική επιτροπή, θα δεις διαφορά στην ψυχολογία σου. (Το ίδιο ισχύει και σε όλες τις άλλες περιπτώσεις ακροατηρίου, παρουσιάσεις σε δουλειά, public speaking κτλ..).
Επίσης κάποια μικρά πραγματάκια που έχω βρει οτι με βοηθάνε:
- Είσαι πολύ καλά προετοιμασμένος για το Live όσο αφορά τα τραγούδια (duh..)
- Πας στον χώρο αρκετά πιο νωρίς και μιλάς με τους ανθρώπους εκεί, barmen, σερβιτόρους/ες, τον μαγαζάτορα, έστω και δυο τρεις κουβέντες. Αν μπορέσεις να πεις και μια-δυο κουβέντες με καναν πελάτη πριν τον Live, ακόμα καλύτερα, θα δεις οτι θα σου κάνει μεγάλη διαφορά στο πόσο άνετα θα αισθάνεσαι στην σκηνή μετά.
- όταν παίζεις προσπαθείς να βρεις κάποιον/κάποιους από το κοινό που φαίνεται οτι γουστάρει την φάση, χαμογελάει, σιγοτραγουδάει, γενικά κάποιον με θετική προδιάθεση και εστίαζε εκεί όταν παίζεις παρά στα χέρια σου ή σε "αδιάφορο" κοινό
- (οτ)αν κάνεις λάθος, απλά διασκέδασέ το σε φάση "ωπ μ@λακία" και απλά προχώρα. Έχω δει live μεγάλου καλλιτέχνη που ξεκινάει μόνος του, κάνει τρελό φάλτσο, σταματάει, κάνει στο μικρόφωνο "oups" και το ξεκινάει από την αρχή. Χειροκρότημα και γέλια από το κοινό, και όλα κυλάνε καλά
Γενικά θα υπάρχουν καλές και κακές στιγμές, c'est la vie. Το σημαντικό είναι να βγαίνει το feeling οτι περνάτε καλά προς τα κάτω. 99% του κόσμου είναι εκεί για να περάσει καλά και 1% για να γκρινιάξει οτι το μαόνι σου είναι απλό και όχι Ονδούρας.
Ε και στο κάτω κάτω, να θυμάσαι το γνωστό ρητό "μια φορά είναι λάθος, δεύτερη μ@λακία, την τρίτη γίνεται Jazz"
ΥΓ. αν θες να το αναλύσεις, ψάξε γούγλη για tips παρουσιάσεων,public speaking, stage fright κτλ. Ίδιες αρχές είναι και βοηθάνε.