Ο καθείς εκφράζεται όπως αισθάνεται αγαπητέ και η ελευθερία της έκφρασης είναι ζητούμενο στη μουσική όπως και στη ζωή άλλωστε. Σ' ευχαριστώ λοιπόν για την άποψή σου με την οποία σαφώς και δεν συμφωνώ. Αναρωτιέμαι βέβαια ποιες είναι οι τεμέκ "σοβαρές κιθαριστικές γκριμάτσες" (?) και επίσης από ποιόν θα "συγχωρούνταν" ή όχι. Επίσης γράφεις "αλλά και πάλι άβολο". Φαντάζομαι εννοείς άβολο για σένα γιατί για μένα δεν ήταν καθόλου άβολο (είμαι ο κiθαρίστας). Απαντώ, όχι για να εννοήσω πως έχω δίκιο κι εσύ άδικο, αλλά γιατί θεωρώ πως ο τρόπος που εκφράστηκες έχει ένα επίπεδο και πιθανόν να σε ενδιαφέρει και η αντίθετη άποψη. Εν κατακλείδι προτιμώ την όποια έκφραση από την μη έκφραση, και την απελευθέρωση του όποιου συναισθήματος από τον εγκλεισμό του σε στενωπούς σοβαροφάνειας. Το τέλος της απάντησής σου υπονοεί ότι εφόσον είσαι αρχικαραγκιόζης επί σκηνής και νιώθεις άβολα τότε εγώ είμαι πιο καραγκιόζης από εσένα?
:) Καλό! Μου είναι συμπαθής ο καραγκιόζης.
Υ.Γ. Τελικά το τραγούδι το άκουσες?
(Με πνέυμα συναίνεσης, ελευθερίας του λόγου και του αντιλόγου και ουχί του άχρηστου internetικού ξεκατινιάσματος)
Φιλικά πάντα Ravaya