Προς το περιεχόμενο

otto##

Μέλος
  • Αναρτήσεις

    2.574
  • Μέλος από

  • Τελευταία επίσκεψη

Video Comments από otto##

  1. Καλέ μου φάσιον τα χούμε ξαναπεί όλα. Η γνώμη μου είναι ότι το tone που ακούμε ειναι κάτι πολύ σχετικο και υποκειμενικό. Επιστημονικά είναι εξαιρετικά δύσκολο να κανείς πειράματα με τις κιθάρες διότι είναι τόσα πολλά πράματα που επηρεάζουν τις συχνότητες που ειναι τρέχα γύρευε. Σε γενικές γραμμές υπάρχει μια συνέπεια στο τρόπο κατασκευής των οργάνων και των μαγνητών και γι αυτό έχουν δουλειά ο ντιμάρζιος, ο ιεμτζις, ο λόλαρ κλπ. 

     

    Το βάρος σίγουρα παίζει ρόλο αλλά πιο σημαντικό ειναι η πυκνότητα πιστεύω. Δλδ μπορείς να έχεις το ίδιο βάρος σε μια πολλή μικρότερη κιθάρα. Όταν λοιπόν ο όγκος είναι αλλιώτικος άντε πάλι να βγάλεις άκρη πως διαδίδονται τα κύματα. 

     

    Έχει επενδύσει πολύς κόσμος σε τεστ και πάντα τα αποτελέσματα ειναι κούκου. Πολλοί δε ειδήμονες με κλειστά μάτια ανακαλύπτουν ότι δε γίνεται να καταλάβεις τι ειναι τι. Έχω δει άπειρα βιντεάκια με τύπους γνωστούς που κάνουν blind tests και δε μπορούν εύκολα να ξεχωρίσουν fender απο gibson. Δε το λέω για να μηδενίσω τις διαφορές απλά λέω ότι καλύτερα να μιλάμε για κιθάρες που ακούγονται ωραία και για άλλες που δεν ακούγονται τοσο ωραία, παρά για κιθάρες με tone woods ή μαγικά ξύλα. 

     

    Η δε αγορά μαγνητών παίζει να είναι η μεγαλύτερη απάτη στην κιθαριστική αγορά. 

  2. 41 λεπτά πριν, fusiongtr είπε

     

    Το είδες το βίντεο?

    Νομίζω ότι είναι από τα καλύτερα σχετικά με το θέμα.

    Άσχετα με τις "απόψης" καθενός, νομίζω ότι βάζει τα πράγματα σε μια σωστή βάση.

    οχι δε το 'δα. κάθε ytber σχετικος με κιθαρες έχει από ενα τέτοιο. 

  3. 1 ώρα πριν, fusiongtr είπε

    Παίρνω αφορμή από διπλανό νήμα, για να κάνω μια καθαρά χιουμοριστική τοποθέτηση.

     

    "Ποιοί είναι οι ουσιαστικοί λόγοι για να αγοράσουμε μία πιο ακριβή/ποιοτική κιθάρα?"

     

    Να έχει κούκλα κοπέλα, και καρακουκλάρα αδερφή ο πωλητής της, σ' ένα σπίτι το κατακαλόκαιρο.

    και γτ να ναι ντε και καλά ακριβή; δεν ισχύει αυτό σε όλες τις αγοραπωλησίες; ή μήπως πας να αποφύγεις τη πλεμπα ΦΑΣΙΟΝ 🤣🤣🤣 ;

     

    • Χαχα 1
  4. απίστευτο ταλέντο. τον παρακολουθώ καιρό. το είδος δε με ξετρελαίνει ειναι λιγο boring αλλα η τεχνική του δεν παίζεται.

     

    παω στοίχημα ότι σύντομα θα το γυρίσει σε κάτι πιο heavy. Ή θα το αναμίξει.

  5. 39 minutes ago, dimsonic said:

     

    Ο κρεις δεν το πήγε παραπέρα, αλλά πως να στο πω να το καταλάβεις.... το υπηρέτησε το είδος. Δεν μου έδωσε την ιδέα ότι το εκμεταλλεύτηκε (ΑΝ κάποιος πούμε ότι το εκμεταλλεύτηκε)

    Για τον Χεντερσον είπαμε.

    Για τον Mayer επίσης έχουμε αναλωθεί. Δεν μου αρέσει η περσόνα του, αλλά είναι πολύ καλός συνθέτης και παίκτης.

     

    Όσο για την "αντιπαράθεση" μπορεί να τραβήξει χρόνια. Σε συμπαθώ ιδιαίτερα θα έλεγα, ΟΚ διαφωνούμε σε αρκετά.

     

    Θα είχε ενδιαφέρον πάντα να είχαμε την γνώμη πχ του ez που είναι πιό καθαρόαιμος στο είδος.

     

    Κι εγω σε συμπαθώ Dim. Δεν τίθεται θέμα αντιπάθειας.

     

    Δηλαδη ο Μποναμάσας που ολη του τη ζωή ασχολείται με το μπλουζ και τπτ αλλο δε το υπηρέτησε; Δεν ειμαι φανατικός φαν του αλλα με προβληματιζουν αυτα τα επιχειρήματα. Δεν έχουν αληθινη βαση. Βασίζονται 90% στη προσωπική άποψη. Σου ξαναλέω, ο Μειερ που σου αρεσει σα μουσικος, δεν είναι προϊόν διαφήμισης και προμο; Γιατι δε βγάζεις αυτο το μενος;

     

    Ειναι λογικο να μη μας αρέσει/κολλάει/εκφράζει κατι ή κάποιος. Πολλες φορες ομως πέφτουμε στη λούμπα να προσπαθούμε να δικαιολογεισουμε αυτή τη την αντιπάθεια μας πάση θυσία. Δηλαδή, δε μας φτάνει να πούμε "Δε μου αρέσει ο τάδε και απλα θα αλλάξω καναλι", αλλα προσπαθούμε με λογικοφανη επιχειρήματα να αποδείξουμε οτι δε μας αρέσει διοτι ειναι αληθινά κακής ποιότητας ή σπρωγμενος ή.... Ειναι ανθρώπινο νομίζω. Σκέψου του. Όπως πάντα, μπορεί να εχω λαθος καθότι δεν είμαι ψυχολόγος.

     

    • Like 1
  6. 15 hours ago, dimsonic said:

     

     

    γιατί δηλαδή όχι αυτός?

     Δυνατή ερώτηση.

     

    Πιθανολογώ: μήπως γιατί δε παίζει με τελε, που ειναι η καλύτερη κιθαρα στον κόσμο ολο;  🙂

     

    Οχι οτι συγκρίνατε, προς Θεού, αλλα προχτες δε σας αρεσε (ακούς ΦΑΣΙΟΝ) ο μποναμασας γιατι "παιζει μπλουζ αλλα δε το πηγε πουθενά". Ο Κρεις δηλαδή το πηγε καπου παραπέρα; Για να καταλάβω δηλαδη. 

     

    Εμένα μου αρέσει κι αυτός παντός, έχω και 2 cd του. Πειράζει που μου αρέσει κι αυτός κι ο άλλος; Ή μήπως πρέπει να συγκρίνω τους πάντες μεταξύ τους και να βγάζω ζευγάρια που θα παλεύουν να φτάσουν στο μεγάλο τελικό; Γιατι αν το πάμε έτσι, μονο ο BBs θα το σηκώσει, αντε κι ο Ρόμπερτ Τζόνσον.

     

    Μου αρεσει πολυ και ο Χεντερσον. Οχι τοσο πολυ κατι μπλουζ δίσκους που έκανε. Τα δικά του.

     

    Ο Μειερ, παρεμπιπτόντως, δεν εσπρωχθει από τη μουσική βιομηχανία; Δεν προμοταριστηκε εντόνως; Οχι;

    Κι αυτος μου αρεσει πάντως. 

     

    • Like 2
  7. 1 minute ago, g.p said:

    Για να μην παρεξηγηθώ δεν  το έβαλα για καλό ή κακό όπως και όλα τα προηγούμενα, των

    οποίων οι παραπάνω εκτελέσεις δεν είναι αντιπροσωπευτικές της αξίας των καλλιτεχνων.

    Κουβέντα να γίνεται.

     

    Κανένα θέμα. Απλά είναι πραγματικά κακό. 

  8. 13 minutes ago, g.p said:

    ξέφυγε από το προηγούμενο

     

     

     

    Παιδιά τώρα αυτή θεωρείται καλή εκτέλεση; Δεν ειρωνεύομαι. Προσπαθώ να καταλάβω αν όντως θεωρείται καλή. Γενικά έχω αρχίσει να αναθεωρώ και τα αυτονόητα καμιά φορά. Εγώ ακούω φάλτσα και γενικά μια κάκιστη εκτέλεση. 

     

    Μήπως φταίει που παίζουν με στρατοκάστερ; 

     

     

    Βάζω και οριτζιναλ για τη φωνάρα.

    https://www.youtube.com/watch?v=V_ONyukSLqA

     

     

     

    • Like 1
  9. 13 hours ago, dimsonic said:

     

     

     

    Τι δεν μου αρέσει?

    Πολλά.

    1. Τέτοιοι κιθαρίστες 10 στο σωρό που λενε στο χωριο μου. Αυτά τα πράγματα, συγνώμη που θα το πω τα παίζει οποιοσδήποτε γράφει και φτιάχνει μουσική και ανεβάζει στο νοιζ. Ξέρετε ποιούς λεω. 

     

    Επανήλθα για να απαντήσω. Σόρρυ που άργησα αλλα δούλευα μέχρι αργά και μετά βάλθηκα να κάνω τυροπιτάκια κουρού.

     

    Η ερώτηση ήταν "Τι δε σου αρέσει σε αυτή τη φανταστική εκτέλεση που έχει γεμίσει ένα θέατρο επειδή παίζει ένας φανταστικός κιθαρίστας".

     

    Απάντηση σου. 10 τέτοιοι στο σωρό. Μήπως όντως με τρολάρεις? Συγκρίνεις αυτόν τον κιθαρίστα με τον "οποιοδήποτε" νοιζά? Δηλαδή, είμαι lost for words που λένε. 

     

     

    13 hours ago, dimsonic said:

    2. Η επιτήδευση, το όλο σκηνικό, το ντύσιμο, το "κοιτάτε να δείτε" θα σας παίξουμε και γμ το μπλουζ όπως κανείς άλλος.

     

    Εγώ δε το είδα αυτό. Εσύ το βλέπεις αυτό διότι είσαι biased. Το ότι το 90% των καλλιτεχνών που κάνουν σοβαρή καριέρα σε ολάκερη τη μουσική ιστορία έχουν με τον ένα ή τον άλλο τροπο καλλιεργήσει μία περσόνα στη σκηνή σου θυμίζει κάτι? Οι iron maiden δηλαδή έμειναν στην ιστορία επειδή είχαν τον eddy? 

     

    13 hours ago, dimsonic said:

    3. Το σπρώξιμο. Εκ του 0 (μηδενός είναι αυτό) μας ξεφουρνίστηκε ο κιθαριστας.

    Εχω ενα πιστεύω στα χρονια που ακούω συστηματικά μουσική (δεν γράφω νούμερο, καιρός είναι να πάψω γιατί ορισμένοι με παίρνουν στο ψιλό).

    Το πιστεύω λέει "ό,τι δεν έχω ανακαλύψει ως καλό μόνος μου, δεν είναι καλό και είναι προϊόν μαρκετινγκ".

    4. Το ότι το σπρώξιμο απέδωσε.

    5. Το σπρώξιμο από τους peers. Εν τάξει όχι ακριβώς peers, μην τρελλαθούμε κι όλας, αλλά σίγουρα peers στο we're only in it for the money. Πχ ο EC που έλεγα, στη δύση της καριέρας τους και της ζωής του. Γεμίζει χωρίς προσπάθεια γήπεδα, αλλά δε βλάπτει οικονομικά να συμβαδίζει με τον εκλεκτό του συστήματος.

     

    Είναι όντως προιόν, όπως ολοι οι recording artists. Τώρα τα υπόλοιπα έγιναν διότι ξεκίνησε σα παιδί θαύμα. Δηλαδή το ότι είχε ένα πλάνο που απέδωσε ειναι κακό? Τι έπρεπε να κάνει, να παίζει στο κουτούκι του κυρ Ανέστη? 

     

    Άρα ο Ερικ Κλάπτον σηκώθηκε μια μέρα από τον καναπέ και είπε: "Δεν έχω αρκετά λεφτα. Πως να βγάλω κι άλλα; ΑΑΑΑΑ ναι, θα κάνω endorse τον Μποναμάσα." Ας είμαστε λιγο σοβαροί. 

     

     

    13 hours ago, dimsonic said:

    6. Το κάνουμε την τρίχα τριχιά. Ο μεγάλος Big Jim Sullivan (για όσους δεν ξέρουν ήταν ο κιθαρίστας του Tom Jones, δάσκαλος του Ritchie Blackmore κλπ) , που πάντα θαύμαζα, σε όλη του τη ζωή και καριέρα που ήταν μεγάλη (όσο μεγάλη είναι μια καριέρα ενός sideman) ήταν χολωμένος με τον Page (που στις αρχές του 60 ήταν οι δυό μόνοι session players στο Λονδίνο) γιατί πήρε τα μπλουζ και τα γιγάντωσε και τα έκανε μια τεράστια money making machine. Δεν συμφώνησα ποτέ 100% μαζί του, γιατί οι Zep ήταν πραγματικά ευρηματικοί, αλλά είχε ένα δίκιο. Και αυτό το δίκιο που είχε το βλέπουμε στην περίπτωση του Μποναμασα.

     

    Αρα δε σου αρέσει o Μποναμάσα διότι ο Page έκανε τα μπλουζ money making machine. Ευρηματικό.

     

    13 hours ago, dimsonic said:

    7. κατά τα άλλα το να παίζει κανείς εξαιρετικά δεν αρκεί (πέραν κάθε αμφισβήτησης - αλλά επαναλαμβάνω το να παίζει κανείς κιθάρα σήμερα είναι πάρα μα πάρα πολύ απλό. Οι πλατφόρμες έξω έχουν χιλιάδες, χιλιάδες κιθαρίστες που ανεβάζουν απίστευτα πράγματα. Ποιός τους ακούει και ποιός τους ξέρει? Κανείς. Τι λείπει? Βλέπε 3. και 4. 

     

    Εμένα δε μου φαίνεται απλό. Σόρρυ.

     

     

    Σου απάντησα κι εγώ εμπεριστατωμένα επειδή μου είπες πως θα έχει ενδιαφέρον. Ειναι γεγονός πως εγώ σου ζήτησα να μου πεις γιατί δε σου αρέσει. Σε ευχαριστώ που το έκανες, αν και μεταξύ μας πιστεύω ότι στο τσακ ήσουν να τα γράψεις έτσι κι αλλίως. 

     

    Καλά τα γράφεις και ειλικρινα δε μου φαίνεται κακό καθόλου να αισθάνεσαι τα πιο πάνω. Εγώ όμως διαφωνώ στο 90%. Let's agree to disagree. 

  10. Just now, Nestoras said:

    Αν δεν κατάλαβες είμαι πολύ θετικά διακείμενος απέναντί του. Τον είδα στο Κύτταρο, έχω πολλούς δίσκους του, περνάω καλά μαζί του, μ' αρέσει που επαναφέρει στα live του κομμάτια ξεχασμένα όπως το

    που δεν το θυμόμουν απ' τον Clapton, παρά μόνο απ' τους Atlantis, αλλά αν ήταν δίπλα στον Kossoff, Green, Latimer, Gibbons ... στη δεκαετία του 70 ή δίπλα στον Snowy δεν ξέρω αν θα τον προτιμούσες. Ως τραγουδιστής δε σωστός μεν, ψάρι δε.

     

    Γιατί πρέπει να πηγαίνει συγκριτικά δε το καταλαβαίνω. Δηλαδή αν δεν ειναι τοσο καλός όσο ο Πιτερ Γκριν τι έγινε; Ειναι για να αλλάζει χορδές επειδή δεν ειναι τόσο επιδραστικός όσο ο Χέντριξ. Αυτά βρίσκω υπερβολικά. Τα binary συστήματα τύπου άσπρο μαύρο. 

     

    5 minutes ago, dimsonic said:

     

     

    κοίτα να δεις.

    γι αυτό αρχικά δεν ήθελα να γράψω.

    Διότι έχω ξεκαθαρισμένη άποψη και όπως είδες τεκμηριωμένη.

     

    Και με τσατίζει αυτό, να μου λενε τρολλάρεις, μετά να μου λένε όχι γράψε και πες, και να κάθομαι να ξαναβάζω το μυαλό μου σε τάξη να βρίσκω επιχειρήματα για να μην μου πουν στο τέλος και συ κι ο γρύλλος σου και τελικά....αυτά που γράφω στο βρόντο.

    Λοιπόν έστω απάντησα στα 2.

     

    Τα άλλα 5?

    Δεν ήταν τεκμηριωμένα και αναλυμένα σωστά?

    Τι έχεις να πεις πάνω σ αυτά?
     

    Και αναφέρθηκε πάλι ο ο Πετρούτσι. Σιγά ρε παιδιά. Ακούσατε έτσι για γεύση τον Khan?

    Ελεος πια με τους δακτυλισμούς και το look ma no hands.

    Υπάρχει κι άλλο πράγμα στις κιθάρες εκτός από ταχύτητα. και νόμιζα ότι το καλύψαμε αυτό γύρω στο 75

     

    Δεν πηγαν στο βρόντο αλλά όπως σου έγραψα, και παραδέχτηκες, ήταν κάπως εκτός θεματος (for free). Θα σου απαντήσω αναλυτικά πιο μετά διότι τώρα ειναι δύσκολη ώρα.

     

    Το ίδιο πάντως ισχύει και για τη δική σου απάντηση, δηλαδή δε βλεπω το λόγο να υπάρχει μονιμα μια σύγκριση. Δε μου αρέσει διότι δεν ειναι ο τάδε ή ο δεινα. Μου φαίνεται λίγο παιδικό. Επανέρχομαι αργά. 

    • Like 1
  11. 15 minutes ago, Nestoras said:

    Μπορεί αν ήταν στα 60's-70's να ήταν μόνο για να περνάει τις χορδές στον -ασ μην πω ονόματα- 

     

    Σοβαρά τώρα? Μήπως είναι λίγο υπερβολική άποψη? 

    43 minutes ago, Lord_Goumis said:

    Φανταστικός παίχτης αλλά imho στις προσωπικές του συνθέσεις χωλαίνει από θέμα χαρακτήρα κυρίως. Όχι ότι δεν γράφει καλά κομμάτια ή ότι δεν είναι καλός συνθέτης προς θεού. Απλά τα κομμάτια του δεν έχουν κάνει ακόμα το ''μπαμ''.

     

    Ποιό είναι το hit του Μποναμάσσα? Το John Henry? Κάποιο άλλο?

     

    Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι αν σου έρθει να ακούσεις John Mayer, έχεις πάμπολλα ''χιτ'' να επιλέξεις. SRV, Hendrix, Gallagher κτλ επίσης. Κομμάτια που εκτός από την τεχνική αρτιότητα, έχουν και 100% χαρακτήρα των δημιουργών τους.

     

    Bonamassa έχεις την επιλογή είτε να ακούσεις κάποιο συμπαθητικό δικό του κομματάκι (Slow Gin, Happier Times) ή κάποιο πολύ πιο αδιάφορο (drivin' towards the daylght) είτε να παίζει κλασσικά rock-blues τραγούδια, όπως του thread, με την 1756 original Flying V που απέκτησε από το τάδε guitar safari και τα έχει όλα στοκ.

     

    Το δικό του ''Summer Song'', ''Slow dancing in a burning room'', ''Pride and joy'' ή ''far beyond the sun'' δεν έχει γράψει ακόμα πάντως.

     

     

     

    Συμφωνώ. Σαν συνθέτης και τραγουδιστής δεν ειναι τόσο καλός όσο σαν παίχτης. Εμένα μου αρέσει σαν coverας κυρίως. Όπως σε αυτό που πόσταρε ο Αητός.

     

    4 minutes ago, dimsonic said:

    Τα αλλα ειναι free of charge

     

    Τα οποία δείχνουν ότι είσαι biased με εξω-μουσικά κριτήρια τύπου "Τον σπρώχνει το σύστημα".

  12. 3 hours ago, dimsonic said:

     

     

    ξεκινώ με disclaimer.

    Απαντώ επειδή μου ζητήθηκε (διότι έχω τοποθετηθεί πολλές φορές σοβαρά για τον εν λόγω και αφού έγινε αυτό (πολλές φορές) μετά έμεινε η ρετσινιά ότι τρολλάρω).

     

    Τι δεν μου αρέσει?

    Πολλά.

    1. Τέτοιοι κιθαρίστες 10 στο σωρό που λενε στο χωριο μου. Αυτά τα πράγματα, συγνώμη που θα το πω τα παίζει οποιοσδήποτε γράφει και φτιάχνει μουσική και ανεβάζει στο νοιζ. Ξέρετε ποιούς λεω. Δεν βάζω τον εαυτό μου μέσα γιατί σταμάτησα να ασχολούμαι με το άθλημα που λεγεται μπλουζ από τότε που κατάλαβα ότι πρέπει να το κάνουν αυτοί που το νιώθουν ή τουλάχιστον έχουν μια μακρυνή συγγένεια με το είδος. Δεν γράφω ονόματα, αλλά πάρτε την μπάντα αυτή, το beacon theatre με τους γραββατωμένους των 100 δολαρίων θεατές, τις μαυρούλες να τραγουδάνε και βάλτε έναν δικό μας απο εδώ, δώστε του ένα κουστούμι στενό αρμάνι, μαύρο τετράγωνο γιαλί, βγείτε προηγουμένως στα κανάλια να λέτε ότι έχει συλλογή 1000 κιθάρες και δεν θέλει να αγοράσει την κιθάρα του Peter Frampton γιατι έχει πολλές gibson και θα τους πάρει τα σώβρακα. Και μη μου πείτε αν ο δικός μας δεν έχει φωνή γιατί κι αυτός δεν έχει. Και μη μου πείτε τα έκανε με τον ιδρώτα του. Γιατί μόνο έτσι δεν τα έκανε.

    2. Η επιτήδευση, το όλο σκηνικό, το ντύσιμο, το "κοιτάτε να δείτε" θα σας παίξουμε και γμ το μπλουζ όπως κανείς άλλος.

    3. Το σπρώξιμο. Εκ του 0 (μηδενός είναι αυτό) μας ξεφουρνίστηκε ο κιθαριστας.

    Εχω ενα πιστεύω στα χρονια που ακούω συστηματικά μουσική (δεν γράφω νούμερο, καιρός είναι να πάψω γιατί ορισμένοι με παίρνουν στο ψιλό).

    Το πιστεύω λέει "ό,τι δεν έχω ανακαλύψει ως καλό μόνος μου, δεν είναι καλό και είναι προϊόν μαρκετινγκ".

    Τον Μποναμάσα τον βρήκα μπροστά μου μια μέρα ως τον θεό των μπλουζ, το παιδί θαύμα, αυτόν που θαυμάζουν οι μεγάλοι (ξεκινάμε από EC και βάλε - γι αυτούς πιό ύστερα), αυτόν που έχει πουλήσει ..μύρια δίσκοι (σε μια εποχή που δεν υπάρχουν δίσκοι), το παιδί που χωρίς τίποτα, πολύ σοφά πλασαρίστηκε από τα 10 του χρόνια όταν τον πήγαινε ο μπαμπάς στα καμαρίνια του ΒΒ King και όλων των μεγάλων να τους δείξει πόσο καλά παίζει ο γιός του - πόσο καλά δηλαδή χρειάζεται ένας δεκάχρονος να παίξει πεντατονική- και να ψήνει και να παρακαλάει να τον ανεβάσουν στη σκηνη σε πρώτη ευκαιρία. (υπάρχουν βίντεο έξω, γιατί ο μπαμπας τα βιντεοσκοπούσε κι όλας).

    4. Το ότι το σπρώξιμο απέδωσε.

    5. Το σπρώξιμο από τους peers. Εν τάξει όχι ακριβώς peers, μην τρελλαθούμε κι όλας, αλλά σίγουρα peers στο we're only in it for the money. Πχ ο EC που έλεγα, στη δύση της καριέρας τους και της ζωής του. Γεμίζει χωρίς προσπάθεια γήπεδα, αλλά δε βλάπτει οικονομικά να συμβαδίζει με τον εκλεκτό του συστήματος.

    6. Το κάνουμε την τρίχα τριχιά. Ο μεγάλος Big Jim Sullivan (για όσους δεν ξέρουν ήταν ο κιθαρίστας του Tom Jones, δάσκαλος του Ritchie Blackmore κλπ) , που πάντα θαύμαζα, σε όλη του τη ζωή και καριέρα που ήταν μεγάλη (όσο μεγάλη είναι μια καριέρα ενός sideman) ήταν χολωμένος με τον Page (που στις αρχές του 60 ήταν οι δυό μόνοι session players στο Λονδίνο) γιατί πήρε τα μπλουζ και τα γιγάντωσε και τα έκανε μια τεράστια money making machine. Δεν συμφώνησα ποτέ 100% μαζί του, γιατί οι Zep ήταν πραγματικά ευρηματικοί, αλλά είχε ένα δίκιο. Και αυτό το δίκιο που είχε το βλέπουμε στην περίπτωση του Μποναμασα.

    7. κατά τα άλλα το να παίζει κανείς εξαιρετικά δεν αρκεί (πέραν κάθε αμφισβήτησης - αλλά επαναλαμβάνω το να παίζει κανείς κιθάρα σήμερα είναι πάρα μα πάρα πολύ απλό. Οι πλατφόρμες έξω έχουν χιλιάδες, χιλιάδες κιθαρίστες που ανεβάζουν απίστευτα πράγματα. Ποιός τους ακούει και ποιός τους ξέρει? Κανείς. Τι λείπει? Βλέπε 3. και 4. Τα ονόματα τα είπατε μόνοι σας και τα κάνω copy paste, Σατριανι, Βαι, Τζονσον, Γκιλμπερτ, Μαλμστιν, Πετρουτσι εξαιρετικοί όλοι πλην (για μένα) αδιάφοροι. Χτες θυμήθηκα κατα τύχη τον Steve Khan που άκουσα τυχαία επίσης το 1978-79 σε ένα μόνο κομμάτι με τους Blood Sweat and tears και μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση και άκουσα σερί 4-5 δίσκους του. Κάθε κομμάτι ...ευτυχία. Λυπάμαι που το λέω, μ αυτούς όλους δεν αντέχω μισό λεπτό. Δεν είναι τυχαίο που στην μουσική βιομηχανία οι συνθέτες - στιχουργοί παίρνουν το κομμάτι από την πίτα και οι εκτελεστές τα ψίχουλα. Απο νωρίς καταλάβανε ότι πολλοί παίζουν αλλά λίγοι συνθέτουν. Πόσα ξέρετε από Clapton, Rory,  Beck, Page, Allman, κ.α. ως συνθέτες και πόσα από τους παραπάνω? Βιρτουόζοι πολλοί υπήρξαν αλλά δεν έμειναν στην ιστορία αν δεν είχαν περάσει κι από τη σύνθεση.

     

    Ο φούζιος τα είπε πιό πάνω πιό πολιτισμένα και συμφωνώ 100%.

    Εγώ πάλι θα φάω το ξύλο.

     

     

     

     

    Ρώτησα τι δε σου αρέσει σε αυτή την εκτέλεση και από αυτά που μου γράφεις μονο το 1 και το 2 απαντούν ίσως στην ερώτηση. Τα άλλα δηλώνουν απλά bias, δηλαδή ότι δε σου αρέσει πριν καν ακούσεις. Κατά τα άλλα, σέβομαι απόλυτα αυτά που γράφεις, απλά τα θεωρώ υπερβολικά και φυσικά διαφωνώ. 

  13. 1 hour ago, fusiongtr said:

     

    Διαφωνώ Όθωνα.

    Και εξηγούμαι.

    Το "πρόβλημα" του Μποναμάσα, είναι ότι παίζει Blues.

    Με ροκ άποψη βέβαια, αλλά κατά βάση παίζει blues.

    Μια χιλιοφορεμένη φόρμα μεν, αλλά πολύ ιδιαίτερη δε.

    Στα blues λοιπόν, ειδικά αν μείνεις εκεί και δεν τα "χρησιμοποιήσεις" προς κάποια σχετική κατεύθυνση, οι υπερκιθαρισταράδες δεν χωράνε, εκτός αν έχουν κάτι νέο να μας πουν.

    Κάτι φρέσκο για την εποχή, όπως πχ ο SRV.

    Αυτός όμως (ο Μποναμάσας) δεν τα πήγε προς τα κάπου αλλού, τα άφησε όπως τα βρήκε, στηριζόμενος σε μεγάλο βαθμό στην τεχνική του.

    Συνταγή (κατά την γνώμη μου) από πριν αποτυχημένη μουσικά.

    Μπορώ να σου πω παραδείγματα όπως πχ τον Frank Marino.

    Η εποχή των υπερκιθαρισταράδων απλά, έχει πια περάσει.

    Στα 80s -90s με τα 15λεπτα σόλο, ίσως είχε περισσότερα να πει.

    Όχι ότι δεν είναι καλός, ίσα ίσα, σπέρνει.

    Αλλά όντως μετά από μερικές ακροάσεις, αντιλαμβάνεσαι ότι επαναλαμβάνεται επικίνδυνα, παίζοντας παπάδες μεν, αλλά προβλέψιμους, πράγμα που αφαιρεί όλη την μαγεία από το "παπαδαριό" που ακούς.

     

    Δεν είναι κακός, είναι πάρα πολύ καλός, αλλά για κάποιους ίσως να είναι όντως βαρετός.

     

    Όσο για τον BB που αναφέρεις, είναι τουλάστιχον :classic_biggrin: ιεροσυλία.

    Απλά γιατί ο ένας είναι τα blues, και ο άλλος τα παίζει.

     

    Για να το κάνω πενηνταράκια, όταν ακούς BB, δεν δε ενδιαφέρει να ακούσεις το σόλο, αυτό μπορεί να είναι δυο νότες, δεν αντιμετωπίζεις το κομμάτι κιθαριστικά δηλαδή.

    Αν ο Μποναμάσα δεν σόλαρε, ή αν σόλαρε τόσο συχνά όπως ο BB, τα πράγματα θα ήταν ακόμα πιο ξεκάθαρα.

     

    Τεσπα, καθένας με τα γούστα του παιδιά, την γνώμη μου είπα.

    Τι να πω καλέ μου ΦΑΣΙΟΝ; Θεωρώ πως δίνει μια ροκ χροια και πως κάπου το πηγε παραπέρα. ΒΒ Κινγκ και SRV δε ξαναβγαίνει οποτε μη περιμένουμε άδικα. Οπως λες και είπα κι εγώ πιο πανω, γούστα είναι αυτά. Δε θα τα χαλάσουμε.

    • Like 1
  14. 8 hours ago, gkourmoul1 said:

    Πραγματικά, εξαιρετικός παίχτης και σε αυτό το κομμάτι τα δίδει όλα.

     

    Όταν τον πρωτοάκουσα είχα εντυπωσιαστεί από το παίξιμο του. Τον έψαξα λίγο και άκουσα 3-4 άλμπουμ. Αυτό που παρατήρησα ήταν ότι δεν είχε τίποτα παραπάνω να δώσει παιχτικά. Τα ίδια και τα ίδια σε΄ολα του τα κομμάτια, στα αυτιά μου. Δεν κατάφερα να τον ακούσω παραπάνω διότι απλά τον βαρέθηκα. Δεν έχει την ποικιλία δημιουργικότητα, στο παίξιμό του, που θα ήθελα.

    Ίσως κάνω και λάθος, βέβαια.

     

     

    Νομίζω ότι κάνεις όντως λάθος. Αυτό που πιστεύω ότι συμβαίνει με τους υπερκιθαρίστες ειναι εντυπωσιάζεσαι οταν τους πρωτοακουσεις τοσο πολύ και επειδή παίζουν παπάδες με τα χρόνια φτάνει να σε κουράζει λίγο η τόση υπερκιθαροσύνη. Το ίδιο σχόλιο έχω διαβάσει πολλάκις για Σατριανι, Βαι, Τζονσον, Γκιλμπερτ, Μαλμστιν, Πετρουτσι κλπ που ειναι οι κατεξοχήν αντιπρόσωποι τις κιθαριστικής μουσικής τα τελευταία 30 χρόνια. Παίζουν τα ίδια και τα ίδια κλπ. Δηλαδή ο ΒΒ King τι έπαιζε? Τα ίδια και τα ίδια, που ήταν και πολύ περιορισμένα. Μη παρεξηγηθώ, εγώ τον ΒΒ τον έχω εικόνισμα, και αυτόν και τον Αλμπερτ Κινγκ και πολλούς αλλους. Αλλά μη τρελαθούμε τωρα ότι ο μποναμάσα παίζει τα ίδια και τα ίδια, που είναι σα να ακους μουσική βιβλιοθήκη. 

     

    Να πείς ότι πάσχει στη φωνή, οκ. Ειναι γεγονός ότι δεν εχει ωραία φωνή. Συνοδεύει ουσιαστικά. 

    Να πεις ότι τα τραγούδια του δε μπορούν να συγκριθούν με τα καταπληκτικά ορίτζιναλ blues, οκ. Πως να γραφτούν ξανα τα του BB;

     

    Γούστα ειναι αυτά. Το έχω ξαναβάλει 2-3 φορές αλλα θα το ξαναποστάρω. Μιλάμε για την πεμπτουσία του σύγχρονου μπλουζ.

     

    9 hours ago, dimsonic said:

    images?q=tbn:ANd9GcTDTxVVHXF-FnD2i_mQhLz

    Το ξέρω ότι δε σου αρέσει ο Μποναμάσαςκαι δε μου φαίνεται καθόλου μεμπτό, αλλα πες μου πραγματικά αν ακουσεις μονο αυτη την εκτέλεση που ποσταρε ο Αητός, τι δε σου αρέσει?  

×
×
  • Δημοσιεύστε κάτι...

Τα cookies

Τοποθετήθηκαν cookies στην συσκευή σας για να είναι πιο εύκολη η περιήγηση στην σελίδα. Μπορείτε να τα ρυθμίσετε, διαφορετικά θεωρούμε πως είναι OK να συνεχίσετε. Πολιτική απορρήτου