atreu73
-
Αναρτήσεις
2.002 -
Μέλος από
-
Τελευταία επίσκεψη
-
Ημέρες που κέρδισε
4
Τύπος περιεχομένου
Προφίλ
Forum
Ημερολόγιο
Άρθρα
Music
Νέα
Competition Kom12
Lockdown
Videos
Store
Αναρτήσεις από atreu73
-
-
15 λεπτά πριν, dimsonic είπε
το τι είναι καλό τραγούδι το κρίνει κι ο κόσμος.
Κι αν ο κόσμος θέλει τσάι από έναν 80χρονο αυτό σημαίνει ότι ο 80χρονος δεν έφτασε να τραγουδάει τυχαία.
Και δεν θα το κρίνω ούτε εγώ ούτε εσύ.
ο Δάκης έγραψε ιστορία στο ελληνικό ελαφρό τραγούδι από την δεκαετία του 1960. Κι αυτοί που ψάχνουν να βρουν δικαιολογίες να μειώσουν τέτοια ιστορία κρίνονται ανάλογα.
Και αυτοί που κρίνουν τους επικρίνοντες θα κριθούν ανάλογα επίσης. Για να μη σου πω ότι θα κριθούν κι αυτοί που κρίνουν τους κρίνοντες που επικρίνουν μετριότητες.
-
5 λεπτά πριν, dimsonic είπε
ας έρθουν οι τραγουδιστές που βγαίνουν και δεν λείπουν μετά από 50 χρόνια να μας πούν ένα τραγούδι
Θα έρθουν φαντάζομαι και με πολύ καλύτερα τραγούδια από το τσαι με λεμόνι στο μπαλκόνι. Είμαι σίγουρος δηλαδή.
-
1
-
-
9 λεπτά πριν, dimsonic είπε
όχι βέβαια.
Αφού καθημερινά βγαίνουν νέα ταλέντα. Πολύ καλύτερα απο τον Δάκη. πσσσσ
Μιλάς για τραγουδιστές προφανώς. Φυσικά και βγαίνουν. Δεν λείπουν οι καλοί τραγουδιστές. Ποτέ δεν έλειπαν. Εκτός αν αναφέρεσαι σε κάτι άλλο.
-
-
Οκ κρίμα ο άνθρωπος μα εντάξει, δεν ήταν ποτέ κάτι ιδιαίτερο.
και τι θα πει λιγοστεύουμε; Γιατί λιγοστεύουμε, επειδή πέθανε ο Δάκης;
-
Δυστυχώς ο Βαγγέλης έδινε λογαριασμό στις δισκογραφικές εταιρείες. Αυτές οι κακομοίρες εάν δεν πουλήσουν δεν προωθούν και ο Βαγγέλης σαν ελεύθερη ψυχή που ήταν δεν τον ενδιέφερε να είναι διάσημος. Του έλειπε ο ναρκισσισμός. Θεωρούσε όμως μέχρι το τέλος ότι η μουσική του ήταν παρεξηγημένη και ήταν έτσι γιατί έπρεπε να γράψει κάποια hit. Αναγκάστηκε να γράψει κάποια hit για να εχει τα εργαλεία που χρειαζόταν. Το εύρος της μουσικής του, που είναι τεράστιο, δεν προβλήθηκε ποτέ. Είχε λοιπόν να δώσει λογαριασμό σε μια βιομηχανία που είναι στην ουσία διαφημιστική. Αυτό τον Έφθειρε. Δεν είχε social media δεν είχε Twitter.
My αλήθεια είναι πως κάθε μεγάλος καλλιτέχνης έχει το κοινό του. Μπορεί να μην είναι μεγάλο, αλλά το έχει.
-
2
-
-
23 λεπτά πριν, Terry RoscoeBeck5 είπε
Αυτό ήταν το μεγαλείο του ανδρός.
Και πολλά άλλα που έκανε υπό καθεστώς ανωνυμίας για να βοηθήσει κόσμο.
Αυτό που προσωπικά με ιντριγκάρει αφορά την κηδεία του- για την οποία δεν έχουμε ακούσει το παραμικρό (ή τουλάχιστον δεν έχει υποπέσει κάτι στην αντίληψη μου).
Αυτό -το μη πω καμιά βαριά κουβέντα- ελληνικό κράτος, δεν πρέπει να κάνει την κηδεία του δημοσία δαπάνη, για να τιμήσει αν μη τι άλλο, έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες στην νεότερη ιστορία του ελληνισμού;
Δεν είναι μόνο το ελληνικό κράτος που καμιά βρισιά δεν είναι αρκετή γι' αυτό. Είναι το μουσικό κατεστημένο της ελλάδας. Εδώ επιτρέπεται να μιλάμε μόνο για χατζηδάκις και θεοδωράκης και γι' αυτούς ακόμη, στις άκρες τους κι επιφανειακά. πχ το 3ο πρόγραμμα που είναι ό,τι καλύτερο στο ραδιόφωνο, ποτέ ποτέ δεν έπαιξε Βαγγέλη παρά μόνο την ημέρα του θανάτου του. Το κατεστημένο τον θεωρούσε παρία. Δεν καταλάβαινε το μεγαλείο του. Ήταν εχθρός του.
Θα πω και το εξής. Ο Βαγγέλης αντίθετα από μισέλ ζαρ ή όποιο άλλο επίδοξο παλικάρι μιλούσε σε ώρες μια γλώσσα τρομακτική και μακρινή. Εκτός του κόσμου μας. Μιλούσε με την ψυχρή ουδετερότητα του σύμπαντος. Αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από τη φωνή του θεού.
-
1
-
2
-
-
Αναφορικά με την μουσική του για το Blade Runner ποτέ ένα σάουντρακ δεν παρουσίασε τέτοια απόλυτη ταύτιση με το εικαστικό και το νοηματικό βάθος μιας ταινίας κινούμενο όχι σαν ηχητικό εφέ μα σαν βαθιά, σχεδόν μεταφυσική, υπαρξιακή έκθεση. Κι η συγκεκριμένη ταινία ήταν τέτοια που λίγοι συνθέτες θα μπορούσαν να μεταφράσουν. Θα έμοιαζαν μετά τον βαγγέλη σαν μικρά παιδιά.
Όταν ο διευθυντής της ερτ πήρε τηλέφωνο στον Βαγγέλη και τον ρώτησε πόσα θέλει για το κομματάκι που έγραψε αυτός ο τεράστιος τύπος απάντησε: Δεν παίρνω χρήματα από την Ελλάδα. Στείλε μου λάδι. Βέβαια αν ο μακαρίτης το έλεγε αυτό σήμερα ο διευθυντής θα προτιμούσε να τον πληρώσει.
-
-
34 λεπτά πριν, dimsonic είπε
Στο θέατρο Δάσους ήταν
καλύτερα απ το μέγαρο.
-
6 λεπτά πριν, dimsonic είπε
Η μουσική τους μου αρέσει. Εχω δίσκους. Στην συγκεκριμένη το setlist ήταν φρικτό. Και ηχητικά μετριότατοι
Γιατι από όσες έχω δει ήταν η χειρότερη.
Τα κρατάω όλα.
A ok. Τι να σου πω, εμένα μ αρεσει περισσότερο η μετά 80s δουλειά τους. Αναφορικά με τη συναυλία και την κάθε συνυλία σε τέτοιου είδους μουσικης για μένα δεν θα έπρεπε να λαμβανει χώρα σε θέατρα ή μέγαρα μα σε ανοιχτούς και άγριους χώρους. Το βρίσκω πολύ δύσκολο να ακούω ντεντ καν ντάνς και να μην χορεύω. Αυτό είναι ιδιαίτερα δύσκολο να το κάνεις στο μέγαρο ξέρω γω εκτός κι αν είσαι πολύ μάγκας μα και πάλι νομίζω θα βρεθείς όξω.
-
15 λεπτά πριν, dimsonic είπε
τους είδα την δεκαετία του 1980 αρχές 90 (?)
Κυριολεκτικά η χειρότερη συναυλία που έχω παρακολουθήσει, και έχω παρακολουθήσει πολλές και μεγάλα ονόματα.
Από τα νεύρα μου ούτε καν το εισητήριο νομίζω δεν κράτησα
Τι εννοείς; Δεν σου αρέσει η μουσική τους ή η συναυλία είχε προβλήματα; Όσες συναυλίες τους άκουσα εγώ , στο γιουτιουμπ πάντα, ήταν τεχνικά τουλάχιστον άρτιες. Γιατί χειρότερη; Και γιατί να κρατήσεις το εισιτήριο;
-
Είδα τις προάλλες τους dead can dance στο μέγαρο. Αρχικά μου εκαναν εντύπωση οι πολύ όμορφες γυναίκες και επιχείρησα να μοιραστώ τον ενθουσιασμό μου με τη γυναίκα μου "μμμ τι θα έλεγες για ένα τρίο με τη διπλανή σου;" ρώτησα. Αυτή με κοίταξε και είπε σιγά, μην ξαναμιλήσεις σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας. Έτσι κι έγινε. Η συναυλία άρχισε. Η Λίζα ήταν φανταστική. Ώρες ώρες νόμιζες πως από το λαρύγγι της έβγαιναν πλήθος φωνών. Η μπάντα ήταν φανταστική, ειδικά ένας τύπος μουσάτος που είχε χαθεί στον ρυθμό ενώ έπαιζε ό,τι μπορούσε να φανταστεί κανείς, από κρουστά μέχρι φλογέρες. Ο Μπερκ δυνατός αν και στεκόταν σαν αγγούρι, να φανταστείτε εμείς τιμωρούσαμε βάναυσα τις παλάμες μας φωνάζοντας μπράβο κι αυτό μας γυρνούσε την πλάτη κι έφευγε.
Κάποια αρνητικά ήταν ότι τα κομμάτια τους παρουσιάζονται live ίδια κι απαράμμιλα με τα άλμπουμ τους. Χωρίς σχεδόν καμία προσθήκη ή αφαίρεση. Αν έκλεινες τα μάτια θα μπορούσες άνετα να βρεθείς στο δωμάτιο σου ακούγοντάς τους σε ένα πολύ καλό ηχοσύστημα. Το άλλο αρνητικό είναι ότι εγώ είχα στο μυαλό μου τη λίζα Γκέραρντ κοριτσάκι και τον Πίτερ νέο, αδύνατο με μακριά πλούσια μαλλιά και άγριο βλέμμα κι αυτοί που είδα ήταν μια Λίζα 200 κιλά κι έναν πίτερ με σκεμπέ φαλακρό (μα το άγριο βλέμμα πάντα εκεί) και άσπρο παντού.
Μετά το τέλος κάνανε ενκόρ με 3 τραγούδια. Ένα από αυτά ήταν το wind that shakes the barley σε μια ανατριχιαστική εκδοχή που όμως η Λίζα την ψιλογάμησε γιατί άργησε να μπει στη δεύτερη στροφή και διέκοψε, ζήτησε συγγνώμη και ξαναπροσπάθησε στην αρχή κάπως άτσαλα μα γρήγορα βρίσκοντας το πάτημα της.
Το άλλο ήταν το children of the sun που δυστυχώς δεν αφιέρωσαν στον Vangelis αφού είχε πεθάνει την προηγούμενη κι όχι την ίδια μέρα της συναυλίας.
Ήταν λακωνικότατοι. Αρκέστηκαν σε ένα καλησπέρα κι ένα ευχαριστώ.
-
2
-
-
-
1 ώρα πριν, cos_dr είπε
Και ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι αυτόδιδακτος δεν ήταν?
Κι Μικελάντζελο το ίδιο. Γι αυτό παιδεύτηκε τόσο με την καπέλα σιστίνα.
-
H τελευταία δουλειά του (Juno) συνόδευσε την αποστολή της ΝΑΣΑ στον Δία όπου το σκάφος σαν άλλη Ήρα θα κατάφερνε να αποκαλύψει την πραγματική φύση του Θεού και να τον δει μέσα από τα νέφη του.
-
overture από τον μαγικό αυλό του Μότσαρτ.
-
1
-
-
1 ώρα πριν, marathon είπε
Μεγαλώσαμε με τη μουσική και τη προσωπικότητά του. ΟΙ δίσκοι του μου φαίνονταν "βαρετοί" αλλά....2 φορές τον είδα live και ήταν η απόλυτη μεταμόρφωση. Επιβλητικός, ισοπεδωτικός, κυρίαρχος, συγκινητικός, απλά μοναδικός! Αφιερώνω το καλύτερο κατ εμέ love song που γράφτηκε ποτέ χωρίς λόγια. ...Ευχαριστούμε...
Απ τα ωραιότερα σάουντρακ. Είχα αγοράσει τον δίσκο πιτσιρικάς και τον είχα λιώσει.
-
Κρίμα. Τεράστιος.
-
-
-
Θα ήταν πιο καλά να διοργάνωναν τη φετινή γιουροβίζιον σε μια μεγάλη πλατεία στο Κίεβο και για εφέ να πετούσαν από πάνω ξερωγω f16 ενώ οι Ρώσοι βομβαρδίζουν. Να μαίνεται μάχη γύρω αλλά οι διαγωνιζόμενοι να μη καταλαβαίνουν Χριστό. Εκεί, να τραγουδάνε.
Ίσως του χρόνου.
-
Εμένα απ αυτά που άκουσα μ άρεσε το ελληνικό και το σέρβικο. Τα υπόλοιπα τα βρήκα ηλίθια εκτός από το νορβηγικό που ήταν μεγαλοφυές μα δυστυχώς πάτωσε. Μου άρεσε επίσης ένα συγκρότημα που είπε δυο νομίζω τραγούδια μα δε συμμετείχε, κάτι παρδαλά εκεί ντυμένα τραβεστί μα με πολύ ενδιαφέρουσα μουσική. Τέτοιο πράμα είχα να δω στην γιουροβίζιον από τους άμπα. Τολμώ δε να πω πως τούτοι είναι καλύτεροι από τους άμπα. Δυστυχώς δε συγκράτησα το όνομά τους. Μπράβο πάντως. Και το ελληνικό πολύ καλό. Μπράβο και στην αποστολή. Όταν έχει σοβαρούς ανθρώπους να αποφασίζουν σοβαρά πράματα γίνονται.
-
Έφυγε και ο Δάκης...
@ Μουσική & Μουσικοί
Δημοσιευμένο
Μάστορα. Το ξέρεις ότι δεν βγάζεις κανένα νόημα έτσι;
Θα κριθείς φίλε μου. Θα κριθείς αυστηρά κι εσύ. Δεν έχεις σέβας.
τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι
και η αγωνία μου φουντώνει.
Ο κόσμος αποφάσισε ότι είναι ιστορικό κομμάτι. Χα χα χα. Τι γράφετε ρε;